Ζόρια

Μπορεί ο Σαμαράς να μας έχει φλομώσει στην αισιοδοξία με την ρευστότητα και την ανάπτυξή του που όλο έρχονται κι όλο κάπου ξεμένουν από λάστιχο ή καύσιμα, όμως φαίνεται πως τα ζόρια που αντιμετωπίζει ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν δικαιολογούν οποιαδήποτε αισιοξία αλλ' αντιθέτως, όσο πάει και μεγαλώνουν.

Ήδη άρχισε η γκρίνια τής Γερμανίας, με τον επί κεφαλής των συνεταιριστικών τραπεζών τής χώρας να παρομοιάζει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως...ναζί (!). Αιτία ήταν το σχέδιο των Βρυξελλών για εκκαθάριση των προβληματικών τραπεζών συλλήβδην. Βλέπετε, η Γερμανία των ομόσπονδων κρατιδίων και των πολλών διοικητικών περιφερειών, διαθέτει ένα τραπεζικό σύστημα στο οποίο παίζουν σπουδαίο ρόλο δεκάδες περιφερειακά ταμιευτήρια (landesbanken) και δεν θέλει να επιτρέψει στην Ένωση να βάλει εκεί το δαχτυλάκι της. Γι' αυτό η Μέρκελ επιμένει ότι ο εποπτικός ρόλος τής Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας πρέπει να περιοριστεί μόνο στις μεγάλες τράπεζες, υποστηρίζοντας ότι αυτές είναι που ενέχουν συστημικούς κινδύνους.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει να στήσει έναν Ενιαίο Μηχανισμό Εξυγίανσης Προβληματικών Τραπεζών, με κεφάλαιο 55 δισ., το οποίο θα μαζευτεί με την επιβολή εισφοράς επί των τραπεζικών εργασιών. Το σχέδιο προβλέπει ότι όσο περισσότερες "ρισκαδόρικες" επενδύσεις έχει μια τράπεζα τόσο μεγαλύτερη εισφορά θα καταβάλει. Αυτό πλήττει τις δυο μεγαλύτερες γερμανικές τράπεζες (Deutchebank, Commerzbank), οι οποίες έχουν "στον δρόμο" πάνω απο τα 2/3 των καταθέσεών τους. Κατόπιν όλων αυτών, είναι λογική η νευρικότητα του Βερολίνου και η "καταγγελία" Σόιμπλε πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θέλει να αναλάβει εξουσίες που δεν της έχουν παραχωρηθεί από καμμιά συνθήκη.

Ζόρια (και, μάλιστα, ιδιαίτερα ζόρικα) αντιμετωπίζει και η Γαλλία. Θα θυμάστε ότι, πριν λίγο καιρό, ο οίκος αξιολόγης Fitch έκοψε το "συν" της πιστοληπτικής της ικανότητας και την υποβίβασε σε σκέτο ΑΑΑ. Τώρα ήρθε η ώρα να της κόψει και το ένα "άλφα" και να την ρίξει σε ΑΑ+. Η Fitch εκτιμά ότι η γαλλική οικονομία θα ανακάμψει με ρυθμό βραδύτερο του αναμενομένου λόγω της χαμηλής εξωτερικής ζήτησης, της μείωσης της ανταγωνιστικότητας, της υψηλής ανεργίας και της καθυστέρησης στην υλοποίηση των δημοσιονομικών της προσαρμογών. Κι όλα αυτά με δεδομένο ότι ιστορικά οι εκτιμήσεις των οίκων αξιολόγησης διαψεύδονται πάντοτε προς το χειρότερο (π.χ. για την Ελλάδα προέβλεπαν ότι η ανάπτυξη θα αρχίσει εντός του 2013 αλλά τώρα εκτιμούν ότι η ύφεση θα διατηρηθεί και το 2014).

Φυσικά, ζόρια έχει και το ελληνικό κεφάλαιο. Με την χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας απέκτησε την πλειοψηφία σ' αυτές (81,01% της Πειραιώς, 83,66% της Άλφα, 84,39% της Εθνικής και 93,55% της Γιούρομπανκ). Με τον τρόπο αυτό, όμως, το ΤΧΣ γίνεται στην ουσία "μέτοχος" ενός μεγάλου αριθμού εισηγμένων επιχειρήσεων στις οποίες οι τράπεζες είτε ήσαν βασικοί μέτοχοι (π.χ. θυγατρικές ασφαλιστικές εταιρείες) είτε απέκτησαν ποσοστά κεφαλαιοποιώντας δάνεια που τους είχαν εκχωρήσει (π.χ. η αλλαντοβιομηχανία Νίκας, η άλλοτε πανίσχυρη βιομηχανία Μαΐλλης, η κατασκευαστική ΑΕΓΕΚ, ο κολοσσός των ιχθυοκαλλιεργειών Δίας κλπ). Η αποτίμηση είναι ότι το ΤΧΣ συμμετέχει πλέον στο μισό ελληνικό χρηματιστήριο!

Τα παραπάνω δείχνουν με τον πιο σαφή τρόπο τι εννοούσαν όλοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ήταν απαραίτητη ώστε να "πέσουν λεφτά στην πραγματική οικονομία". Τώρα καταλαβαίνουμε απολύτως την έννοια της "πραγματικής οικονομίας".

Α! Και μια τελευταία λεπτομέρεια, η οποία θα μας βοηθήσει να αποκωδικοποιήσουμε ορισμένα πραγματάκια: με την προαναφερθείσα διαδικασία, το ΤΧΣ απέκτησε και το 5,1% των μετοχών τής εισηγμένης εκδοτικής εταιρείας "Καθημερινή Α.Ε.", η οποία ανήκει στον όμιλο Αλαφούζου, όπου ανήκει και ο ραδιοτηλεοπτικός "Σκάι". Ο νοών, νοήτω.