Το γεωστρατηγικό μας παραμύθι

Καθώς βρίσκομαι σε ηλικία επικίνδυνη για εγκεφαλικά και εμφράγματα, προσπαθώ να μένω όσο πιο ήρεμος μπορώ. Έλα, όμως, που δεν γίνεται να μη ζοχαδιάζομαι όταν ακούω ηλιθίους να περιφέρουν την βλακεία τους με ύφος χιλίων καρδιναλίων! Λόγου χάρη, πώς να μην ανεβάσεις πίεση όταν ακούς τον άλλο να επιμένει ότι "καταδικάζουμε την βία απ' όπου κι αν προέρχεται"; Πώς να μην φορτώσεις γράδο με τους φιλόσοφους του καφενείου, που θεωρούν τους δημοσίους υπαλλήλους ως πηγή όλων των κακών; Και πώς να μη την πέσεις στα ηρεμιστικά όταν βλέπεις να προβάλλεται ο Μητσοτάκης τζούνιορ ως ελπίδα της χώρας; Έλα ντε!

Αυτό που με εκνεύρισε χτες ήταν μια μοναδικής ανοησίας "ανάλυση" της πρόσφατης επίσκεψης Πούτιν, ένα μοναδικής αστειότητος συμπίλημα άτοπων μπουρδολογιών για τα πλεονεκτήματα που -υποτίθεται πως- έχει η Ελλάδα λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Το περίφημο "γεωστρατηγικό" μας πλεονέκτημα, το οποίο κάποιοι κρετίνοι αποκαλούν συχνά "γεωπολιτικό", λες και είχε ποτέ τούτος ο τόπος πολιτικό πλεονέκτημα που θα το αναβαθμίσει και σε γεω-πολιτικό...

Βέβαια, έτσι όπως είμαστε παγιδευμένοι ανάμεσα σε μνημόνια και δόσεις ενός χρέους, το οποίο όσο το πληρώνουμε τόσο αβγαταίνει, είναι λογικό να ψάχνουμε κάποιο πλεονέκτημα, κάποιο αβαντάζ (που λένε κι οι γάλλοι), κάποια σανίδα σωτηρίας για να πιαστούμε. Μόνο που εμείς ονειρευόμαστε σανίδες εκεί που δεν υπάρχουν. Πνιγόμαστε και νομίζουμε πως θα σωθούμε αν πιάσουμε τα μαλλιά μας κι αρχίσουμε να τα τραβάμε. Δεν έχουμε καταλάβει πως η παροιμία "ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται" δεν απευθύνεται σ' αυτόν που πνίγεται αλλά σ' εκείνον που πάει να τον σώσει.

[πηγή: The U.S. and NATO Have Been Trying to Encircle Russia Militarily Since 1991]

Άκου "γεωστρατηγικό πλεονέκτημα"! Λες και κάνουμε φέις-κοντρόλ σε ξενυχτάδικα. Ή λες και παίζουμε τάβλι και νομίζουμε ότι κερδίζουμε επειδή έχουμε κάνει πόρτες στις γωνίες. Ρε σεις, το τάβλι και η γη είναι κυκλικά, δεν έχουν γωνίες. Ζούμε στον 21ο αιώνα και μιλάμε ακόμη για γεωστρατηγικό πλεονέκτημα; Δηλαδή, αν κλείσουμε την βάση στην Σούδα, οι ΗΠΑ θα τα βάψουν μαύρα; Για ρίξτε μια ματιά στον παραπάνω χάρτη, όπου κάθε μπλε κουκίδα δείχνει και μια βάση των ΗΠΑ και πείτε μου.

Γι' αυτό, λοιπόν, ο Πάνος Καμμένος ήταν απείρως αστείος τότε που προσπαθούσε να καλοπιάσει την Ουάσινγκτον, προσφέροντάς της ένα νησί για να φτιάξουν βάση. Είμαι σίγουρος ότι εκεί στο πεντάγωνο πρέπει να κάνανε καινούργιο συκώτι από τα γέλια. Λόγω ευγενείας, οι άνθρωποι κρατήθηκαν και δεν είπαν τίποτε αλλά λίγο αργότερα του έδειξαν ότι παίρνουν μόνοι τους όσα χρειάζονται και δεν θέλουν δώρα, στέλνοντας τα πλοία τους να κάνουν βόλτες στο Αιγαίο. Και μη μου πείτε ότι τα πλοία είναι του ΝΑΤΟ κι όχι των ΗΠΑ, διότι το ΝΑΤΟ τίνος είναι;

Για ξαναδείτε τον χάρτη. Πώς την βλέπετε την συγκέντρωση γύρω από την Ρωσία και γύρω από το Ιράν; Η Ρωσία φαίνεται κυκλωμένη από παντού (εκτός από την πλευρά τής Κίνας) με πολιτειακές βάσεις (προσέξτε και την Αλάσκα). Το Ιράν δείτε το πιο καθαρά στον επόμενο χάρτη και μετρήστε τις βάσεις μόνοι σας:

[πηγή: U.S. Military Bases in the Middle East]

Να το πούμε λίγο πιο λαϊκά; Κάθε κυβέρνηση θέλει να πείσει τον κόσμο ότι κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να αναβαθμίσει την χώρα. Οπότε, μη φωνάζετε κατά των ιδιωτικοποιήσεων και του ΤΑΙΠΕΔ (συγγνώμη, της ΕΕΣΠ ήθελα να πω) διότι ξεπουλάμε μεν, έναντι υψηλών ανταλλαγμάτων δε. Κανείς δεν θα μας κακοκαρδίσει γιατί ζηλεύουν το οικόπεδό μας. Κι όσο μεγαλύτερη αξία έχει το προς πώληση οικόπεδο, τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αντιπαροχή. Μόνο που...

Μόνο που τούτο το γεμάτο φως και πέτρα (*) οικόπεδο είναι ήδη υποθηκευμένο. Άρα, με ποιον να παζαρέψουμε και τι να παζαρέψουμε; Η από δω πλευρά τού Ατλαντικού κάνει κουμάντο στα οικονομικά μας, μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την οποία, μάλιστα, και δεν θέλουμε να βγούμε και είμαστε πρόθυμοι να δώσουμε "γην και ύδωρ" για να μη μας διώξουν. Η από κει πλευρά τού Ατλαντικού κάνει κουμάντο στα εθνικά μας, μέσω του ΝΑΤΟ στο οποίο, μάλιστα, έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας για λύση στα προβλήματα που έχουμε με την Κύπρο, την Τουρκία, την Αλβανία, την ΠΓΔΜ κλπ. Οπότε, τί ακριβώς μας απομένει για πούλημα ώστε να το παζαρέψουμε;

Να τελειώνουμε, λοιπόν, με το γεωστρατηγικό μας παραμύθι. Και να τελειώνουμε με τους ηλίθιους που νομίζουν ότι μας έχει ανάγκη ο κάθε Πούτιν ή ο κάθε Ομπάμα για να κάνει τα παιχνίδια του στην ανατολική Μεσόγειο. Μακάρι να ήταν έτσι. Δυστυχώς, όμως, η άρχουσα τάξη πλέκει εδώ και πολλές δεκαετίες το δίχτυ τής εξάρτησης στο οποίο βρίσκεται πιασμένη η χώρα και δεν μπορεί να ξεφύγει. Καταστρέψαμε τον παραγωγικό και κοινωνικό μας ιστό, παραδίδοντας τον τόπο στο -εγχώριο και διεθνές- κεφάλαιο. Συνεπώς, αν ψάχνουμε για οποιοδήποτε πλεονέκτημα, πρέπει πρώτα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις δημιουργίας ή ανάκτησής του. Και η βασικώτερη απ' αυτές τις προϋποθέσεις είναι να καταλάβουμε ότι οι υποτελείς δεν θέτουν όρους και δεν έχουν πλεονεκτήματα.

----------------------------------------
(*) Φώς και πέτρα: η ετυμολογία της λέξης Ελλάς (Ελ = ήλιος, λας = λίθος)

Συνελόντι ειπείν: Αλέξη, προχώρα!

Το σημερινό κείμενο επέχει ρόλο συγγνώμης. Μιλάω για την συγγνώμη που οφείλω σε όλα εκείνα τα φιλαράκια μου που στηρίζουν την πρωτοδεύτερη φορά αριστερά και τόσον καιρό τα κορόιδευα. Παιδιά, παίρνω πίσω όλα τα ειρωνικά μου σχόλια καθ' όσον άκουσα με προσοχή τις κυβερνητικές θέσεις και αναθεώρησα τις απόψεις μου. Δείτε τι εννοώ:

Ο κ. Γεώργιος Δημαράς σε στιγμές άφατου θρήνου

Θρηνώ για την άνεργη νεολαία που δεν έχει στον ήλιο μοίρα αλλά είναι ανάμεσα στην απελπισία και στην παραίτηση. Θρηνώ και για την αριστερά που αναγκάζεται να ψηφίζει πράγματα έξω από τα πιστεύω της. Θρηνώ για την παράδοση σε ξένους των αεροδρομίων, των λιμανιών και γενικά των υποδομών τής πατρίδας μας, γιατί οι κυβερνήσεις δανείζονταν επί δεκαετίες χωρίς να σκέπτονται τις συνέπειες. Θρηνώ για την μερική υποδούλωση των ελλήνων και της πατρίδας μου στις πολυεθνικές και ξένες κυβερνήσεις. Θρηνώ γιατί θα ψηφίσω μέτρα που δεν θέλω αλλά δεν έχω άλλη εναλλακτική για την πατρίδα μου. Δεν θέλω να έρθουν επίσης στην κυβέρνηση αυτοί που κατέστρεψαν το παρόν και το μέλλον της χώρας μου. [Γεώργιος Δημαράς, βουλευτής ΣυΡιζΑ]

Μια ζωή το όνειρο του έλληνα ήταν να μπει στο Δημόσιο. Λέγαμε, μπήκαμε στο δημόσιο, ας βρούμε τώρα και μια δεύτερη δουλειά. Το δημόσιο κατάντησε για πολλούς ένας παράδεισος τεμπέληδων (εννοείται ότι δεν είναι όλοι έτσι). Πρέπει όμως επιτέλους να σταματήσουμε αυτή τη λογική. (...) Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε. Είμαστε ανθεκτικός λαός. (...) Είμαστε ανίκανοι ως κράτος από μόνοι μας να διαχειριστούμε τη δημόσια περιουσία, αυτό έχει αποδειχτεί εδώ και δεκαετίες. Είναι αναγκαία η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Το πρώην ΤΑΙΠΕΔ είχε την έννοια της πώλησης, το νυν ταμείο αποκρατικοποιήσεων έχει τη λογική της αξιοποίησης. [Άννα Βαγενά, βουλευτής ΣυΡιζΑ]

Θα επιστρέψουν το ΕΚΑΣ αυτοί που δεν το δικαιούνται. Είναι παρά πολύς κόσμος που δεν δηλώνει τα πραγματικά του εισοδήματα και δεν το δικαιούνται. Καταλάβατε; Δεν το δικαιούνται. Υπάρχουν παρά πολλοί δυστυχώς τέτοιοι άνθρωποι, οι οποίοι παρανόμως έπαιρναν το ΕΚΑΣ. Από αυτούς θα κοπεί και θα ζητηθεί να επιστραφεί. [Ευαγγελία Καρακώστα, βουλευτής ΣυΡιζΑ]

Οι θεσμοί είχαν προτείνει να αυξηθεί από το 13% στο 23% ο ΦΠΑ στο νερό και στο ρεύμα, που θα έπληττε πολύ σοβαρά όλες τις οικογένειες, ακόμη και τις πιο αδύναμες. Αντί αυτού, προσπαθήσαμε αυτό το ποσό να μοιραστεί σε διάφορα είδη. Δηλαδή, επειδή δύσκολα συμβαίνει και να πίνεις πολύ και να καπνίζεις πολύ και να πηγαίνεις να πίνεις πολλούς καφέδες, δηλαδή πρέπει να συμπίπτουν πάρα πολλά πράγματα για να επιβαρυνθεί σοβαρά ένα νοικοκυριό, γι' αυτό μοιράστηκε. [Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, βουλευτής ΣυΡιζΑ]

Γι' αυτό ακριβώς ψηφίστηκε (ενν.: η κυβέρνηση) τον Σεπτέμβριο, για να μετακυλήσει όσο μπορεί τα βάρη στους μενουμευρωπαίους, και αυτό ακριβώς κάνει. [Γεώργιος Κυρίτσης, βουλευτής ΣυΡιζΑ]

Η αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι μια πράξη εγκληματική, είναι μια απόφαση αντισυνταγματική και είναι μια απόφαση για την οποία πρέπει να σας πω ότι δώσαμε μεγάλη μάχη μέσα κι έξω από την βουλή. [Παναγιώτης Καμμένος, πρόεδρος ΑνΕλ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης]

Η κ. Αφροδίτη Θεοπεφτάτου αναλύει σημειολογικώς τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια

Συνελόντι ειπείν:

(α) Θα πάψω να κλαίω, θα σκουπίσω τα μάτια μου και θα υποστώ με εγκαρτέρηση την αφαίμαξη που υφίσταμαι από το αριστερό νυστέρι, διότι δεν υπάρχει άλλη λύση για την πατρίδα μου. Επί πλέον, έτσι δεν κινδυνεύω να ξανάρθουν στην εξουσία η δεξιά ή το ΠαΣοΚ, που με χειρουργούσαν με στομωμένα νυστέρια. Όχι πια! Δεξιά και ΠαΣοΚ πρέπει να μείνουν για πάντα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!

(β) Θα νιώσω περήφανος ως έλλην και θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να αποδειχτώ άξιος απόγονος του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη και του Νικηταρά τού τουρκοφάγου. Κι αν είμαι κι απ' την μοίρα βλογημένος, μπορεί να ζήσω κι ένα νέο '21, άσχετα αν καταλήξω σουβλιστός σαν τον Θανάση Διάκο. Για να μη πω για το πόσο πιο εύκολα θα είναι τα πράγματα, αφού τώρα κανείς δεν θα μου αρπάξει την περιουσία μου αλλ' απλώς θα την αξιοποιήσει (για πάρτη μου, υποθέτω). Άλλωστε, δεν υπάρχει λόγος να στενοχωριέμαι αφού δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος.

(γ) Θα αναθεωρήσω την γνώμη που έχω τόσα χρόνια για την μάνα μου. Για να της κόψουν το ΕΚΑΣ, θα πει πως τόσα χρόνια έκλεβε το κράτος. Δηλαδή, η μάνα μου έχει την κύρια ευθύνη για την κατάντια της πατρίδας μου άρα η μάνα μου φταίει για τα μνημόνια και για όσα δεινά περνάω εγώ σήμερα. Μάνα είναι αυτή ή ο διάολος μεταμορφωμένος;

(δ) Θα προσυπογράψω τον φωτισμένο και προφητικό στίχο τού Χρήστου Κυριαζή, ο οποίος πριν 25 χρόνια φώναζε πως τα καλύτερα τα σπίτια κλείνουν από τα τσιγάρα, τα ποτά και τους καφέδες που απαιτούνται για να αντέξει κανείς τα ξενύχτια. Καιρός είναι να βάλω μια σειρά στην ζωή μου: ή καφέ το πρωί ή ποτό το βράδυ. Ποτέ και τα δυο μαζί! Και το τσιγάρο με ρέγουλα.

(ε) Θα αισθανθώ ευτυχής που παραμένω κολλημένος κομμουνιστής με ξύλινη γλώσσα, η οποία εδώ και δεκαετίες επιμένει να σκούζει "Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων". Επομένως, κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει ως μενουμευρωπαίο και πολύ χαίρομαι που η φοροκαταιγίδα της κυβέρνησης θα πλήξει μόνο τους μενουμευρωπαίους ενώ για μένα θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες. Κι αν ρωτάτε πώς θα ξέρει η κυβέρνηση ότι εγώ δεν είμαι μενουμευρωπαίος, η απάντηση είναι απλή: θα κάνω δήλωση ότι "υποστηρίζω τον κομμουνισμόν και τας παραφυάδας αυτού". Έτσι, θα πάρω και εκδίκηση για τον μακαρίτη τον πατέρα μου, που χρόνια τον πιλατεύανε να υπογράψει δήλωση περί του αντιθέτου.

Η κ. Ευαγγελία Καρακώστα αποκαλύπτει την φοροδιαφυγή των συνταξιούχων

(στ) Θα επανεξετάσω την ακύρωση των πλάνων μου για διακοπές κάπου στο Αιγαίο. Μέχρι τον Αύγουστο που θα φύγω, όλο και κάποιο δικαστήριο θα έχει ακυρώσει την εγκληματική και αντισυνταγματική αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά, οπότε οι διακοπές μου θα ξαναγίνουν εφικτές. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Καμμένος έκανε την σχετική δήλωση την επόμενη ακριβώς ημέρα τής ψήφισης του σχετικού νόμου (με τις ψήφους και των ΑνΕλ, μη ξεχνιόμαστε).

Last but not least: Πολύ χαίρομαι που διαπιστώνω ότι η κυβέρνησή μας στρέφεται όλο και περισσότερο προς κομμουνιστικές επιλογές. Συνεπώς... Αλέξη, προχώρα! Σε θέλει όλη η χώρα! Μη κοιτάς που το ΚΚΕ σου πάει κόντρα. Οι γνήσιοι κομμουνιστές είμαστε μαζί σου!

Σαββατιάτικα (108) - των απολεσθέντων

*** Πού έχει χαθεί ο Αργύρης Ντινόπουλος, ρε παιδιά; *** Εσείς ποια νομίζετε πως ήταν η σημαντικώτερη είδηση της εβδομάδας; *** Η επίσκεψη του Βλάντιμιρ ή το κέρατο της Αθηνούλας; *** Είμαι να σκάσω με το καημένο το κορίτσι. *** Μα νά 'χεις τόσα φράγκα και να σε γράφει ο άλλος στα παπάρια του; *** Πώς σας φάνηκε που οι κύπριοι έστειλαν στην βουλή το νεοναζιστικό Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο; *** Πάντως, ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου δήλωσε ικανοποιημένος. *** Χρυσόστομος: "Μερικές φορές χρειάζονται και οι ακραίοι για να είναι οι άλλοι προσεκτικοί." *** Αν ακούσατε κάτι θορύβους, είναι τα κόκκαλα του Μακάριου που τρίζουν. *** Καλά λένε πως οι τράγοι βρομάνε αν δεν τους

Πού να το φανταζόσουν πού θα έφτανες, κοπέλλα μου...

μουνουχίσεις από τα μικράτα τους. *** Πού έχει χαθεί ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ρε παιδιά; *** Κωλόχαρτος: "Οι έλληνες ψήφισαν το 2015 αντιμνημονιακά και μας οδήγησαν στο τρίτο μνημόνιο." *** Σου πήρε ο Αλέξης την μπουκιά από το στόμα, Άδωνι; *** Κυριάκουλας: "Ας μιλήσουμε για την Ελλάδα της πενταετίας 2017-2021." *** Α, γι' αυτό ο γυιος τής Ντόρας ετοιμάζεται για βουλευτής! *** Εμ, χτίζεται νέα Ελλάδα δίχως μητσοτακέικο; *** A propos, Κούλη, σ' αυτά τα κόκκινα δάνεια που θα πουληθούν στα κοράκια, θα είναι κι αυτά του κόμματός σου; *** Σταύραξ: "Ύστερα από 6 χρόνια περικοπών, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η οικονομία μας θα πάει μπροστά." *** Καλώς τονε κι ας άργησε! *** Ρε συ Σταύρακα, πότε θα καταλάβεις ότι στο χτίσιμο πρέπει να βάζεις τούβλα, όχι να βγάζεις; *** Ανάπτυξη με περικοπές δεν γίνεται ούτε στον κινηματογράφο. *** Πού έχει χαθεί ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ρε παιδιά; *** Mήπως είδατε το σποτάκι "ΚαραΣεβντά: Έρχεται στο Mega"; *** Μη μου πείτε ότι δεν βγάζει γέλιο να βλέπεις το Mega να αναγγέλει νέα σειρά! *** Μέχρι νά 'ρθει ο καρασεβντάς, θα έχει φύγει το Mega. *** Εδώ που τα λέμε, αν ήμουν κομμουνιστής θα στενοχωριόμουν που κλείνει το Mega. *** Όμως, ως νεοφιλελές χαίρομαι που βλέπω ότι η αγορά αυτορρυθμίζεται. *** Έτσι δεν είναι, Μπάμπη; Άρη; Όλγα; Γιάννη; Παύλο; Μανώλη; *** Κυριάκουλας:

Ο αγάς κι ο μαχαραγιάς αλλά... ποιος είναι ποιος;

"Με 4% ανάπτυξη ετησίως, το ΑΕΠ θα φτάσει στα 213 δισ. μέχρι το 2021." *** Καλός είσαι στα μαθηματικά, μωρή κουφάλα, έτσι; *** Να συμπληρώσω ότι με 5% ανάπτυξη, το ΑΕΠ θα φτάσει στα 223 δισ. και με 6% στα 234. *** Τί ακριβώς αποδείξαμε τώρα; *** Πού έχει χαθεί ο Πέτρος Τατσόπουλος, ρε παιδιά; *** Αυτό που 2.500 υπάλληλοι με πλαστά πτυχία θα νομιμοποιηθούν κατόπιν εξετάσεων, πόσο προχώ! *** Γιατί δεν ίσχυε κάτι τέτοιο και πριν από 30 χρόνια, να μη φάω άδικα 5 χρόνια στα πανεπιστήμια; *** Δεν μάθαμε αν αυτές οι εξετάσεις θα είναι γραπτές ή προφορικές, σε επιτροπή ειδικών. *** Εκτός αν μιλάμε για εξετάσεις αίματος ή ούρων, οπότε θα κοβόμουν γιατί έχω αυξημένα τριγλυκερίδια. *** Και πού 'σαι, Κούλη, για να μη πεις καμμιά μαλακία και εκτεθείς, η νομιμοποίηση γίνεται με τον 3577/2007, δηλαδή με νόμο τού μπουχέσα. *** Σταύραξ: "Ο δρόμος για τους έλληνες είναι ο τουρισμός." *** Και να σκεφτείς ότι κάποτε ήταν ντροπή να σε λένε γκαρσόνι των ξένων. *** Πού έχει χαθεί ο Πάνος Παναγιωτόπουλος, ρε παιδιά; *** Λοβέρδος προς κυβέρνηση: "Θα μείνετε στην πολιτική ιστορία του τόπου ως οι μεγαλύτεροι ψεύτες." *** Ανδρέα, μη ζηλεύεις γιατί την πρωτιά στους μεγαλύτερους

Είναι οι ξανθιές αλλά είναι και οι κοκκινομάλλες...

κλέφτες δεν την χάνετε με τίποτε. *** Μπάρμπι: "Ήμουν και είμαι υπερ των ιδιωτικοποιήσεων, όχι όμως της εν λευκώ εκχώρησης του συνόλου της δημόσιας περιουσίας στους δανειστές." *** Μίλτο, αγόρι μου, πάλι πιωμένος είσαι και ξέχασες τι ψήφισες πέρυσι τον Αύγουστο; *** Αφού επί Σαμαρά βρήκαμε τον τάφο τού Μεγαλέξαντρου και επί Τσίπρα τον τάφο τού Αριστοτέλη, μήπως θυμάται κανείς αν το 1990 επί Μητσοτάκη είχαμε βρει τον τάφο τού Αδάμ και της Εύας; *** Το σίγουρο είναι ότι, αν γίνει πρωθύ ο Κυριάκουλας, θα βρούμε τον τάφο τού ΕΤ. *** Πού έχει χαθεί ο Γιάννης Μιχελάκης, ρε παιδιά; *** Εσείς μάθατε τι είναι το "γιόνι" ή όλα από μένα τα περιμένετε; *** Γιόνι λέγεται το μασσάζ αιδοίου, βρε άσχετοι. *** Και μη γελάτε διότι κάθε επίσκεψη στον γιονιέρ κοστίζει 400 ευρώ. *** Αυτή είναι ιδέα για σταρτ-απ επιχείρηση, όχι οι μαλακιούλες εφαρμογές για άι-φον. *** Ψιτ, εσύ που σκέφτεσαι να πεις το βράδυ στην γκόμενα "ρίξε πρώτα 400", σε βρίσκω πολύ διεστραμμένο. *** Μη το καταντήσουμε "άει στον διάολο εσύ και το λουκούμι σου", ε; *** Περιττό να σας πω ότι το γιόνι απευθύνεται μόνο σε γυναίκες. *** Τώρα που το σκέφτομαι, γιατί

Ευτυχισμένα χρόνια

να μην υπάρχει κάτι αντίστοιχο και για άντρες; *** Θα μπορούσε να λέγεται... γιούτσος! *** Έμπαινε Γιούτσο!! *** Αχχχ... πενία τέχνας κατεργάζεται... *** Πού έχει χαθεί η Χριστίνα Ταχιάου, ρε παιδιά; *** Συγγνώμη για το σημερινό amber alert αλλά οι ώρες είναι δύσκολες για την πατρίδα και δεν περισσεύει κανείς. *** Προς ενημέρωση των αγάμων αναγνωστριών: χώρισε ο Τζόννυ Ντεπ. *** Προς ενημέρωση των ανέργων αναγνωστών: το πρόγραμμα τής ΝΔ προβλέπει 600.000 θέσεις εργασίας. *** Άγαμες και άνεργοι ορμάτε... *** ...κι αν βολευτείτε, χέστε με. *** Τώρα που το ξανασκέφτομαι, με τον Ντεπ κάτι μπορεί να γίνει. *** Βούτσης, πρόεδρος βουλής: "Οριακά αντισυνταγματικός ο ΦΠΑ στα νησιά." *** Ποιός αγράμματος έκανε της μόδας το "οριακά", να τον σφάξω; *** Τί παναπεί "οριακά οφσάιντ"; *** Ή είναι ή δεν είναι, βρε μαλάκα! *** Άκου "οριακά αντισυνταγματικός νόμος"! *** Και το λέει και πρόεδρος βουλής, ρε πούστη μου! *** Όσο κι αν δεν το πιστεύετε, η κοπελούδα τής πρώτης φωτογραφίας είναι κέρατο τόσο βερνικωμένο ώστε σε λίγους μήνες μάλλον θα γαμεί και θα δέρνει όλον τον πλανήτη. *** Δεν ξέρω γιατί αλλά η λέξη "κέρατο" μου βγαίνει όποτε μιλάω για την Χίλλαρυ Ρόνταμ Κλίντον. *** Για να προλάβω τυχόν εμετούς, τελειώνω με μια σπάνια φωτογραφία, του 1949. *** Έξω από το Κολοσσαίο της Ρώμης, καβάλλα σε Βέσπα, ο τεράστιος Λούις Άρμστρονγκ παίζει την τρομπέτα του ενώ το τιμόνι κρατάει η σύζυγός του Λουσίλ. *** Πού έχει χαθεί ο Γιώργος Παπανδρέου, ρε παιδιά; *** Και τώρα σας αφήνω, διότι αύριο λέω να πάω μια εκδρομούλα ως τα Τρόπαια Αρκαδίας και πρέπει να φροντίσω κάποιες λεπτομέρειες. *** Και για να γίνει πιο όμορφο το σαββατοκύριακό μας, θα σας χαιρετήσω υπό τους ήχους του Hello Dolly... 

Η πέμπτη εξουσία

Αν σας πω ότι το παρακάτω κείμενο γράφτηκε πριν 16 ολόκληρα χρόνια, ίσως να το θεωρήσετε προφητικό. Προσωπικά, θα έλεγα ότι αποτελεί μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Συντάκτης του είναι ο Ρολφ Ερνστ Μπρόυερ, πρώην διευθύνων σύμβουλος (1997-2002) και πρόεδρος (2002-2006) της Ντώυτσε Μπανκ. Δημοσιεύθηκε στην γερμανική εφημερίδα Die Zeit την 27/4/2000 με τον τίτλο "Η πέμπτη εξουσία" και αποδεικνύει ότι η ακολουθούμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν προέκυψε ως αναγκαία επιλογή λόγω οικονομικής κρίσης αλλά ως εξέλιξη ενός προδιαγεγραμμένου σχεδίου.

Ρίξτε λοιπόν μια ματιά στα παρακάτω αποσπάσματα και θα καταλάβετε πολλά (αποδελτίωση, ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά και υπογραμμίσεις δικά μου):

Ο Ρολφ Ερνστ Μπρόυερ (αριστερά) με τον Γιόζεφ Άκερμαν (*), επίσης πρόεδρο της Ντώυτσε Μπανκ (2009-2013)

Στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα δεν υπάρχει έλλειψη από φωνές που προειδοποιούν για τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Η διαδικασία της οικονομικής ολοκλήρωσης έχει αποσπασθεί από την σφαίρα της πολιτικής, στον βαθμό που η εθνική κυριαρχία και η υπεροχή τής πολιτικής συνιστούν θεμελιώδη προβλήματα για την οικονομία.

Η πολιτική θα πρέπει σήμερα, περισσότερο από ποτέ, να διαμορφώνεται με το βλέμμα στραμμένο στις χρηματαγορές. Είτε το θέλει κανείς είτε όχι, οι χρηματαγορές έχουν αναλάβει, ως η πέμπτη εξουσία κατά κάποιον τρόπο δίπλα στα ΜΜΕ, στην τέταρτη εξουσία, έναν σημαντικό ρόλο όσον αφορά την περιφρούρηση των κρατών: την κηδεμονία τους προς όφελος τους.

Θα μπορούσε να παρατηρήσει κάποιος ότι μ' αυτόν τον τρόπο η πολιτική διαμορφώνεται από τις χρηματαγορές. Αυτή η αντίληψη θα είχε νόημα αν υπήρχε διάσταση συμφερόντων ανάμεσα στις αγορές και την πολιτική. Όμως, δεν επικρατεί και στην πολιτική και στις αγορές, η ίδια επιθυμία για σταθερή ανάπτυξη και άνοδο της ευημερίας; 

Οι ανοικτές αγορές, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοπιστωτικών αγορών, εάν λειτουργούν σε κατάλληλο και αποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο, αποτελούν συστατικό στοιχείο τής οικονομίας τής αγοράς και βάση ευημερίας και ανάπτυξης. Ο αυξανόμενος ρόλος των χρηματοπιστωτικών αγορών δεν αμφισβητεί εδώ την πρωτοκαθεδρία της πολιτικής αλλά η πολιτική πρέπει περισσότερο από ποτέ να λαμβάνει υπ' όψη της τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Πρέπει να γίνεται σεβαστή η επιθυμία αυτών των αγορών για ασφάλεια δικαίου και σταθερότητα. Αυτή η επιθυμία δεν βρίσκεται σε αντίθεση με τις βασικές κατευθύνσεις μιας πολιτικής προσανατολισμένης προς την ευημερία και την ανάπτυξη αλλά είναι ταυτόσημη με αυτές.

Οι φιλελεύθερες χρηματαγορές συνιστούν σημαντικό εργαλείο για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Αυτό αποδεικνύεται από την υπεροχή του συστήματος της ελεύθερης οικονομίας απέναντι στον κομμουνισμό. Αν, λοιπόν, υπ' αυτή την έννοια, η πολιτική του 21ου αιώνα διαμορφώνεται σύμφωνα με τις επιθυμίες των χρηματαγορών, αυτό δεν είναι και τόσο κακό. 

Λόγω της ελεύθερης διακίνησης των κεφαλαίων, δεν υπάρχει πλέον καμία προνομιακή πρόσβαση των κρατών στους εθνικούς πόρους. Οι επενδυτές δεν είναι υποχρεωμένοι να καθορίζουν τις ενέργειες τους με κριτήριο τις επενδυτικές δυνατότητες που τους επιτρέπουν οι κυβερνήσεις. Αντίθετα, οι κυβερνήσεις πρέπει να καθορίζουν την πολιτική τους με βάση τις επιθυμίες των επενδυτών.

Η παρούσα δομή των παγκόσμιων χρηματαγορών αντικατοπτρίζει τους κανόνες των αξιών των δυτικών ανεπτυγμένων κρατών. Η συμβατική ελευθερία, η ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων και η προστασία των διαφόρων συμβάσεων σε διεθνές επίπεδο συνιστούν τα θεμέλια της δημοκρατίας, της ελευθερίας του ατόμου και της νομικής εξασφάλισης, με την υιοθέτηση των αντίστοιχων εργαλείων.

Συνεπώς, η πολιτική είναι απαραίτητο να σκέφτεται και να ενεργεί υιοθετώντας τους κανόνες της παγκοσμιοποίησης. Πρέπει, δηλαδή, να δημιουργεί εκείνους τους κανονισμούς και τους θεσμούς που εξασφαλίζουν τη σταθερότητα, τους καθαρούς όρους του παιχνιδιού και τους μηχανισμούς επίλυσης προβλημάτων. Βέβαια, όλα αυτά προϋποθέτουν μια μερική εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών σε υπερεθνικούς θεσμούς και οργανισμούς περιφερειακής ολοκλήρωσης. Όμως, αυτή η εκχώρηση εξυπηρετεί την καλύτερη εκπλήρωση των κυβερνητικών επιδιώξεων που δεν μπορούν να επιτευχθούν αποτελεσματικά και αποδοτικά σε εθνικό επίπεδο. 

Η Ευρωζώνη αποτελεί ένα θαυμάσιο παράδειγμα ολοκλήρωσης των κρατών μέσω της ενσωμάτωσης των αυτονομιών τους. Αυτή η συγκέντρωση της κυριαρχίας διατηρεί την βιωσιμότητα της πολιτικής στην εποχή τής παγκοσμιοποίησης. Ταυτόχρονα, λόγω της σημερινής πολυπλοκότητας, οι διάφορες κυβερνήσεις πρέπει να βασίζονται στην τεχνογνωσία του ιδιωτικού τομέα. Η αυτορρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα αποδεικνύεται ως η περισσότερο αποτελεσματική λύση.

Μπρόυερ και Άκερμαν (δεύτερη σειρά) ανάμεσα στους συνηγόρους τους στην δίκη για το σκάνδαλο Κιρχ (**)

Αυτά έλεγε ο κύριος Μπρόυερ το 2000, όταν ήταν διευθύνων σύμβουλος της Ντώυτσε Μπανκ, καθώς ανήκε σ' εκείνους που χαράσσουν τις γραμμές και δίνουν τις κατευθυντήριες οδηγίες. Έτσι, ήξερε από τότε τι λογής κεντρικές επιλογές θα γίνονταν ύστερα από χρόνια, οπότε δίνει με απλές αλλά αδρές γραμμές το περίγραμμα όσων συμβαίνουν σήμερα γύρω μας.

Επίλογος. "Οι κυβερνήσεις πρέπει να καθορίζουν την πολιτική τους με βάση τις επιθυμίες των επενδυτών". Καιρός, λοιπόν, να πάψουν κάποιοι να πέφτουν από τα σύννεφα...

------------------------------------------
(*) Ο Γιόζεφ Άκερμαν είναι αυτός που στις 3/10/2010, ως διοικητής της Ντώυτσε Μπανκ, απένειμε στον Γιώργο Παπανδρέου το βραβείο "Κβαντρίγκα 2010", στην κατηγορία "Δύναμη για Αλήθεια", εγκωμιάζοντας την πολιτική τού τότε πρωθυπουργού.

(**)  Τον Φεβρουάριο του 2002, σε συνέντευξή του στο Bloomberg, ο Μπρόυερ αμφισβήτησε την φερεγγυότητα του μεγιστάνα των ΜΜΕ Λέο Κιρχ. Τον Απρίλιο, ο όμιλος KirchMedia κατέρρευσε και ο Κιρχ στράφηκε κατά του Μπρόυερ και της Ντώυτσε Μπανκ, υποστηρίζοντας ότι ο Μπρόυερ σκόπιμα δυσφήμισε την οικονομική κατάσταση του ομίλου με σκοπό να αγοράσει αργότερα, σε εξευτελιστική τιμή, ένα μέρος του. Πράγματι, λίγο μετά την πτώχευση, η τράπεζα εξαγόρασε το μερίδιο του Κιρχ στον όμιλο Springer. Η υπόθεση τελεσιδίκησε το 2012 με καταδίκη τής Ντώυτσε Μπανκ αλλά ο Κιρχ είχε πεθάνει το 2011. Το 2014 η τράπεζα συμβιβάστηκε με τους κληρονόμους του, καταβάλλοντας αποζημίωση 925 εκατ. ευρώ. Τον περασμένο Απρίλιο αθωώθηκαν οριστικά τα εμπλεκόμενα στην υπόθεση φυσικά πρόσωπα: οι πρόεδροι Μπρόυερ, Άκερμαν, Φίτσεν και δυο ακόμη στελέχη τής Ντώυτσε Μπανκ.

Lasciate ogni speranza voi chi dovete

Μιας και τις τελευταίες μέρες έχουμε πιάσει κουβέντα για τα οικονομικά μας (επί το ακριβέστερον: για τα μνημονιακά οικονομικά μας), ας πούμε και δυο λόγια για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), επειδή υπάρχει λόγος. Και, μάλιστα, λόγος τόσο σοβαρός όσο σοβαρό είναι και το ποσό των 103 δισ. ευρώ. Δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ αλλά σας υπόσχομαι ότι θα κάνω το παν για να λύσω τις απορίες σας. Στο μεταξύ, θυμηθειτε ότι το ΤΧΣ αποτελεί πλέον θυγατρική τής Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΠ), για την οποία μιλήσαμε προχτές.

Αν ήθελα να μιλήσω επιστημονικά, θα έλεγα το το ΤΧΣ είναι ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, πλήρως ανεξάρτητο από το δημόσιο (αχ, αυτή η ανεξαρτησία...), του οποίου σκοπός είναι "η συνεισφορά στη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, προς χάριν του δημοσίου συμφέροντος". Για την επίτευξη του σκοπού του, το ΤΧΣ, μεταξύ άλλων, "παρέχει κεφαλαιακή ενίσχυση στα πιστωτικά ιδρύματα". Κι αν ήθελα να το πω με απλά ελληνικά, το ΤΧΣ είναι το ταμείο που κάνει τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών.

11,6 δισ. στις 31/12/2014 -  2,1 δισ. στις 30/9/2015. Πάνω απ' όλα η σταθερότης!          [πηγή: ΤΧΣ]

Προχωρούμε. Ανάμεσα στα "άλλα" που ανέφερα προηγουμένως, το ΤΧΣ "διευκολύνει τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων των πιστωτικών ιδρυμάτων". Εδώ κάνουμε στάση. Δεν θέλω να σας κακοκαρδίσω αλλά αυτά τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (οι ξένοι τα λένε "μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα [Non Performing Exposures - NPE]" κι εμείς "κόκκινα δάνεια") υπολογίζεται ότι στις 31 Δεκεμβρίου 2015 ξεπερνούσαν... πάρτε βαθειά ανάσα... τα 103 δισ. ευρώ. Σχεδόν το 60% του ΑΕΠ της χώρας.

Αντιλαμβάνεσθε, λοιπόν, ότι τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, όπως είπα και στον πρόλογο. Και τα πολύ σοβαρά πράγματα οι ξένοι δεν μπορούν να τα εμπιστευτούν στα ανίκανα ελληνικά χέρια. Έτσι, στο προσχέδιο του "συμπληρωμένου μνημονίου" (*) προβλέπεται ακόμη μεγαλύτερη ανεξαρτησία από το κράτος και για το ΤΧΣ αλλά και για τις διοικήσεις των τραπεζών.

Έτσι, η διοίκηση του ΤΧΣ θα εκλέγεται από επιτροπή επιλογής, η οποία θα ελέγχεται από τους "θεσμούς" και θα έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη τους. Αυτή η επιτροπή θα εξετάζει τις υποψηφιότητες αλλά και την κατοπινή δραστηριότητα των μελών της διοίκησης "με συγκεκριμένα κριτήρια" και θα κάνει προτάσεις στο υπουργείο οικονομικών. Κι επειδή μπορεί κάπου-κάπου (μια στο τόσο, ρε παιδί μου!) αυτή η διοίκηση να ξεπεράσει τα όρια του νόμου, το "συμπληρωμένο μνημόνιο" προβλέπει ότι, μέχρι τέλους Ιουνίου, η κυβέρνηση πρέπει να εισαγάγει νομοθετική πρόβλεψη βάσει της οποίας "αποφάσεις που ελήφθησαν στο πλαίσιο αναδιαρθρώσεων από στελέχη των τραπεζών ή κρατικούς λειτουργούς, με καλή πίστη, προς το συμφέρον του πιστωτή και σε συμμόρφωση με τις διαδικασίες που εφαρμόζονται και αντικειμενικά κριτήρια, θεωρούνται νόμιμες όσον αφορά την αστική και ποινική ευθύνη, σύμφωνα με τις γενικές αρχές και τις ασφαλιστικές δικλίδες του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου".

Θα προσέξατε ότι η νομοθετική πρόβλεψη που προαναφέραμε, συμπεριλαμβάνει και "στελέχη των τραπεζών". Δηλαδή, τα στελέχη του ΤΧΣ και των τραπεζών εξασφαλίζουν το ακαταδίωκτο, εφ' όσον οι αποφάσεις τους αποσκοπούν στο "συμφέρον του πιστωτή", παναπεί στο συμφέρον των τραπεζών.


Πάμε παρακάτω. Στην πρόσφατη έκθεσή του, ο διευθύνων σύμβουλος του ΤΧΣ Άρης Ξενόφος εντοπίζει τα μεγάλα εμπόδια που συναντούν οι τράπεζες προκειμένου να βρουν άκρη με τα κόκκινα δάνεια. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτά τα εμπόδια είναι τριών λογιών:

(1) Νομικά και Κανονιστικά: Ως τέτοια αναφέρονται οι περιορισμοί στην προώθηση των δικαιωμάτων των πιστωτών (π.χ. προστασία πρώτης κατοικίας), η περιορισμένη προστασία στελεχών όταν προβαίνουν στην αναδιάρθρωση υφιστάμενων δανείων (όπως είδαμε πιο πάνω, αυτό φροντίσαμε να το λύσουμε), οι περιορισμοί στο κανονιστικό πλαίσιο για την εξυπηρέτηση και πώληση μη εξυπηρετούμενων δανείων (η γνωστή ιστορία μεταβίβασης του κόκκινου χαρτοφυλακίου στα διεθνή κοράκια) κλπ.

(2) Φορολογικά: Εδώ το μεγάλο πρόβλημα εντοπίζεται στους φόρους επί των ακινήτων. Οι τράπεζες ψάχνουν τρόπο να απαλλαγούν από τον ΕνΦΙΑ των ακινήτων που περνούν στην ιδιοκτησία τους από κατασχέσεις. Ήδη, το κράτος έχει φροντίσει εδώ και χρόνια να μειώσει τον φόρο μεταβίβασης από 11% - 13% στο 3% (δήθεν για να αναζωπυρωθεί η αγορά ακινήτων), αντικαθιστώντας το έσοδο με τον ΦΠΑ που επέβαλε στα ακίνητα. Ως γνωστόν, ο ΦΠΑ είναι ουδέτερος και καταναλωτικός φόρος, άρα επιβαρύνει εξ ολοκλήρου τον ιδιώτη καταναλωτή και δεν αποτελεί στοιχείο κόστους για τις επιχειρήσεις.

(3) Τραπεζική αγορά: Θεωρείται ως αδυναμία η έλλειψη ενιαίας προσέγγισης / διαδικασίας μεταξύ όλων των εμπλεκομένων πλευρών (ιδιωτών, δημοσίου, οφειλετών) και αναζητείται ένα ενιαίο πλαίσιο συντονισμού. Την λύση έρχεται να δώσει το αναβαθμισμένο ΤΧΣ, το οποίο προβλέπεται στο τέταρτο μνημόνιο.

Η πρώην πρόεδρος του ΤΧΣ Αναστασία Σακελλαρίου την εποχή της παντοδυναμίας της,με τους αρχιτραπεζίτες
Γιάννη Κωστόπουλο της Alpha και Γιώργο Ζαννιά της Εθνικής (δεξιά). Η ζωή κάνει κύκλους (**)

Πού καταλήγουμε μετά από όλα αυτά;

- Πρώτον, οι τράπεζες έχουν πνιγεί στα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, οπότε αλίμονο σε όσους έχουν κόκκινα δάνεια. Μέχρι τέλους Οκτωβρίου αλλάζει το πλαίσιο για την αφερεγγυότητα των επιχειρήσεων και μέχρι τέλους της χρονιάς καθαρίζουμε και με την προστασία των ιδιωτών μέσω του νόμου Κατσέλη. Με απλά λόγια, lasciate ogni speranza voi chi dovete (***).

- Δεύτερον, το ΤΧΣ, στελεχωμένο με πρόσωπα διαλεγμένα από τους δανειστές της χώρας μας, εξελίσσεται σε υπερελεγκτή τού τραπεζικού μας συστήματος. Μη ξεχνάμε ότι τα κεφάλαια που διαχειρίζεται το ΤΧΣ προέρχονται από τα μνημονιακά δάνεια, τα οποία φορτώνονται στις δικές μας πλάτες. Με τις δικές μας πλάτες, λοιπόν, οι δανειστές θα ελέγχουν τις τράπεζές μας και, μέσω αυτών, την εθνική μας οικονομία, αφού έτσι θα έχουν την δυνατότητα να σχεδιάζουν όπως θέλουν την ελληνική οικονομία, στρέφοντας την χρηματική ροή σε όποια επιχείρηση θέλουν να προωθηθεί και κλείνοντας την κάνουλα σε όποια θέλουν να σβήσει.


---------------------------------------------
(*) Ο όρος "συμπληρωμένο μνημόνιο" ανήκει στην κυβέρνηση. Όμως, το κείμενο της Κομμισσιόν χρησιμοποιεί τον όρο "συμπληρωματικό μνημόνιο" (supplemental memorandum). Γι' αυτό κι εμείς το αποκαλούμε απλά "τέταρτο μνημόνιο".

(**) Κατά την θητεία της, η κ. Σακελλαρίου κατηγορήθηκε για σκάνδαλο στην εξαγορά τού Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (Post Bank) από την Eurobank του Λάτση. Μετά την απομάκρυνσή της από το ΤΧΣ, η κ. Σακελλαρίου προσλήφθηκε από τον όμιλο Λάτση για να στελεχώσει την Bulgarian Post Bank μαζί με τον Γιώργο Προβόπουλο. Σήμερα, που με την σύμφωνη γνώμη τού Γιάννη Δραγασάκη, η Credicom (τράπεζα ειδικού σκοπού, θυγατρική τής Credit Agricole) επιχειρεί να μετατραπεί σε πλατφόρμα διαχείρισης κόκκινων δανείων, η Σακελλαρίου έχει παραιτηθεί από τον όμιλο Λάτση και προορίζεται να αναλάβει το μάνατζμεντ της Credicom. Όντως η ζωή κάνει κύκλους.

(***) Εγκαταλείψατε κάθε ελπίδα όσοι χρωστάτε (ιταλικά). Παράφραση της γνωστής φράσης από την Κόλαση του Δάντη: lasciate ogni speranza voi chi entrate (εγκαταλείψατε κάθε ελπίδα όσοι εισέρχεσθε).

Όχι, κυρία Ακρίτα!

Διαβάζουμε κάτι χαριτωμενιές για το Mega και το 'κουμπί 4 στο τηλεκοντρόλ'. Γελάσαμε πάλι βρε σε καλό να μας βγει. Ασχέτως που έχουμε μπλέξει τα πολύπριζα με τις αγκινάρες μερικοί εδώ μέσα. Δεν παθαίνουν τίποτα τραπεζίτες, μέτοχοι, υψηλόμισθοι και λοιποί συγγενείς. Το Mega που κλείνει είναι του δημοσιογράφου, του τεχνικού, του σκηνοθέτη, του ηθοποιού. Το Mega που κλείνει είναι της μακιγιέζ, της κομμώτριας, του καφετζή. Είναι του οδηγού, του θυρωρού, της Αναστασίας στη γραμματεία. Της Εύας, του Χάρη, του Τάσου, του Γιάννη, της Σοφίας. Όποιος πανηγυρίζει, λοιπόν, ας παει στο διάολο να δούμε λίγο κάτι εμείς οι υπόλοιποι. Άντε μπράβο με τους σκατόψυχους εδώ μέσα.

Το παραπάνω κείμενο ανάρτησε χτες στην σελίδα της στο Φέισμπουκ η γνωστή μας... δημοσιογράφο να την πω... συγγραφέα να την πω... τηλεπερσόνα από τα παλιά να την πω... κάτι απ' όλα αλλά τελείως ακαθόριστο να την πω... κυρία Έλενα Ακρίτα. Προσωπικά, δεν ανήκω στους πανηγυρίζοντες για το κλείσιμο του Mega αλλά, όπως και να το κάνουμε, δεν με λες και χολοσκασμένο. Ως εκ τούτου, υποψιάζομαι ότι, όσο κι αν δεν με πιάνει η παρότρυνσή της για μια εκδρομή στην διαολοχώρα, η κυρία Ακρίτα θα χαιρόταν αν με έβλεπε να πηγαίνω έστω και μέχρι τα περίχωρά της. Επειδή, όμως, ούτε όρεξη για εκδρομές διαθέτω αλλά ούτε και σκατόψυχος αισθάνομαι, έχω κάτι αντιρρησούλες να εκφράσω.

Αξέχαστες στιγμές "Mega-ενημέρωσης": Το αλλοιωμένο βίντεο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου (*)

Όχι, κυρία Ακρίτα! Το Mega δεν είναι ούτε του καφετζή ούτε της κομμώτριας ούτε της μακιγιέζ ούτε κανενός από όσους δούλευαν εκεί. Όπως τα μπαμπακοχώραφα της Αλαμπάμας και του Μισσισσιππή δεν ήσαν των σκλάβων που δούλευαν σ' αυτά κι όπως οι ρωμαϊκές γαλέρες δεν ανήκαν σ' εκείνους τους δύστυχους που τραβούσαν κουπί υπό το πλατάγισμα των μαστιγίων. Το Mega ανήκει σε μια χούφτα λεφτάδων, που το χρησιμοποίησαν επί 27 χρόνια για να κάνουν τις δουλειές τους.

Όχι, κυρία Ακρίτα! Το Mega δεν είναι ούτε της Αναστασίας ούτε της Εύας ούτε του Χάρη ούτε κανενός από όσους τόσα χρόνια μάτωναν πίσω από τις κάμερες, παίρνοντας ως ανταμοιβή τις λίγες πενταροδεκάρες της νόμιμης βασικής αμοιβής και χαρίζοντας ατέλειωτες ώρες υπερωριακής εργασίας στα αφεντικά τους. Το Mega είναι εκείνων που βρίσκονταν είτε μπροστά από τις κάμερες είτε μέσα σε σκοτεινά παρασκήνια, βυσσοδομώντας προκειμένου να φούσκωσουν τα πορτοφόλια τους εις βάρος τής έγκυρης ενημέρωσης και υπέρ τής μαύρης προπαγάνδας.

Όχι, κυρία Ακρίτα! Κανείς δεν πανηγυρίζει που βγαίνουν στον δρόμο οι λογής-λογής άγνωστοί μας Τάσοι, Γιάννηδες και Σοφίες. Αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ηδονική είναι η -άτοπη, το ξέρουμε- φαντασίωση ότι θα πάψουν να βγαίνουν στο γυαλί φάτσες σαν της Τρέμη (που έκοβε στον αέρα τον Μανώλη Γλέζο) ή του Πρετεντέρη (που ήξερε αλλά δεν μίλαγε και που χαλιέται με τους μετανάστες οι οποίοι παίρνουν μια βάρκα και βγαίνουν βόλτα στο Αιγαίο) ή της Σαράφογλου (που, τότε, με το δημοψήφισμα, δεν μπορούσε να δει πουθενά οπαδούς τού Όχι) αλλά και όλων εκείνων που πολλές φορές μας έφεραν στα πρόθυρα να σπάσουμε τις τηλεοράσεις μας.

Όχι, κυρία Ακρίτα! Τα όποια πανηγύρια για την πτώση τού Mega δεν έχουν καμμιά σχέση με τους μεροκαματιάρηδες της επιχείρησης. Ακριβώς όπως η αγαλλίαση που αισθανθήκαμε βλέποντας τους δίδυμους πύργους να καταρρέουν δεν είχε καμμιά σχέση με όσους παγιδεύτηκαν σ' αυτούς. Αν δεν καταλαβαίνετε ότι τα πανηγύρια στήνονται για την πτώση ενός συμβόλου καταπίεσης της ελεύθερης έκφρασης ενός λαού, δεν φταίνε εκείνοι που πανηγυρίζουν. Και σας θυμίζω ότι δεν ανήκω σ' αυτούς που πανηγυρίζουν.

Όχι, κυρία Ακρίτα! Πολλοί απ' αυτούς για τους οποίους -καμώνεστε πως- κόπτεσθε σήμερα, δεν είναι άμοιροι ευθυνών επειδή "εκτελούσαν εντολές" ή "έκαναν απλώς την δουλειά τους". Λυπάμαι που σας το λέω αλλά το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποίησαν οι διοικητές και οι δήμιοι των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης αλλά και οι σφαγείς του Διστόμου. Να σας θυμίσω τον ρεπόρτερ που, μπροστά στο ΑΤΜ, έσπρωχνε εκτός πλάνου εκείνο τον συνταξιούχο που τόλμησε να πει ότι δεν είχε πρόβλημα με τα κάπιταλ κοντρόλ; Την δουλειά του έκανε κι αυτός ή απλώς πάσχιζε να μη κακοκαρδίσει τα αφεντικά του;

Όχι, κυρία Ακρίτα! Δεν περιμέναμε να κλείσει το Mega για να ασχοληθούμε με τους εργαζόμενούς του. Όταν πέρυσι αποφάσιζαν να δεχτούν μείωση στις αποδοχές τους για να μη χάσουν τις δουλειές τους, κάποιοι από μας ήμασταν εκεί για να τους πούμε ότι η απόφασή τους ήταν λανθασμένη. Βρεθήκαμε πλάι τους για να τους συμπαρασταθούμε και για να τους δείξουμε ότι το δικαίωμα στην σωστά αμειβόμενη εργασία δεν διασφαλίζεται με υποχωρήσεις αλλά με αγώνα. Δεν έχει σημασία το ότι δεν μας άκουσαν. Σημασία έχει το ότι εμείς νοιαστήκαμε όταν εσείς... αλήθεια, πού ήσασταν εσείς εκείνη την εποχή;

Αξέχαστες στιγμές "Mega-εγκυρότητας": Νίκος Στραβελάκης και Μίνα Βάρσου έτοιμοι για πολλά φάσκελα.

Και να σας πω και την τελευταία πρώτη, κυρία Ακρίτα; Πού ήταν η ευαισθησία σας για τους εργαζόμενους του Mega τόσον καιρό που βρίσκονται απλήρωτοι; Τώρα σας έπιασε ο πόνος; Τώρα που καταρρέει ένα από εκείνα τα μέσα χάρη στα οποία βγήκατε από την αφάνεια του τίποτε και γίνατε κάτι παραπάνω από απλώς κόρη τού Λουκή ή σεναριογράφος τηλεσειρών της οκάς; Να δω ποιος θα σας κρατήσει στον αφρό μόλις βουλιάξει και ο ΔΟΛ...

Αλλά, θα μου πείτε, οι καλοί δεν χάνονται. Για σας θα βρεθεί ένα κεραμίδι, όπως θα βρεθεί και για τον Πρετεντέρη κι όπως βρέθηκε και για τον Χιώτη. Το ξέρουμε. Γι' αυτό έκανα πιο πάνω λόγο για άτοπη φαντασίωση. Εξ άλλου, δεν ξεχνάμε πως ζούμε στην χώρα όπου βρήκαν κεραμίδι σχεδόν όλοι οι δωσίλογοι της κατοχής. Τουθ' όπερ, κυρία Ακρίτα, αναζητείστε τους σκατόψυχους μακρυά από εμάς.

Καληνύχτα σας, κυρία Ακρίτα.

--------------------------------------------------------
(*) Το βίντεο παρουσιάστηκε "ντυμένο"με φωνές πλήθους κόσμου, βρισιές προς τους αστυνομικούς, σπασίματα τζαμιών, συνθήματα όπως "το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει" κλπ, δίνοντας την εντύπωση ότι οι δυο αστυνομικοί δέχονταν επίθεση από πολυπληθή ομάδα αναρχικών. Ο Στραβελάκης έκανε αόριστα λόγο για "δύο αστυνομικούς που έρχονται αντιμέτωποι με 30 νεαρούς". Μόνο ο Οικονομέας τόλμησε να πει ότι "όσο και να ψάξουμε, δεν θα δούμε ούτε καδρόνια ούτε τίποτε, δεν υπάρχει στιγμή σύγκρουσης", μίλησε για "νταηλίκι" που "πούλησε αυτός ο αστυνομικός" και ξεκαθάρισε ότι οι αστυνομικοί "την έπεσαν σε 30 νεαρά παιδιά που είχαν πάει εκεί να γιορτάσουν με τους φίλους τους την γιορτή κάποιου συμμαθητή τους".

Επωλήθη...

Αν με το κείμενο "Δημοσιονομικό Συμβούλιο: μια πρώτη γνωριμία" αγανακτήσατε και με το χτεσινό "Εξάρτηση από τους ανεξάρτητους" μείνατε με την εντύπωση ότι η χώρα προδίδεται, υποψιάζομαι πως σήμερα θα πεισθείτε ότι η χώρα δεν προδίδεται απλώς αλλά πωλείται και, μάλιστα, σε τιμή ευκαιρίας. Προχτές, την Κυριακή, η βουλή έφτιαξε και το μαγαζί που θα κάνει την πώληση. Μαγαζί γωνία. Ξόδεψε 40 εκατομμύρια για να το στήσει (τόσο είναι το μετοχικό του κεφάλαιο, που το βάζει όλο το ελληνικό δημόσιο αφού αυτό είναι ο μόνος μέτοχός του) και του έβαλε και ταμπελίτσα, αν και όχι πολύ πιασάρικη: "Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε. (ΕΕΣΠ)". Έτσι, υλοποιείται και ο καημός τού Σώυμπλε, ο οποίος ανέκαθεν ονειρευόταν αυτό το μαγαζί. Το ήθελε τόσο κολασμένα ώστε στις περυσινές συζητήσεις περί Grexit η ίδρυση αυτού του μαγαζιού ήταν ο βασικώτερος όρος που έβαλε προκειμένου να μη μας πετάξουν από την Ευρωζώνη.

Αλλά, τί είναι η ΕΕΣΠ; Σύμφωνα με το άρθρο 184 του πολυνομοσχεδίου (*), τυπικά είναι μια ανώνυμη εταιρεία η οποία "δεν ανήκει στο δημόσιο ή ευρύτερα δημόσιο τομέα", άρα "οι διατάξεις που αναφέρονται σε δημόσιες επιχειρήσεις δεν εφαρμόζονται" (**). Ο σκοπός της είναι διττός: "(α) συνεισφέρει πόρους για την υλοποίηση της επενδυτικής πολιτικής της χώρας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και (β) συμβάλλει στην απομείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας".

Παρένθεση. Αν ο συντάκτης του νομοσχεδίου δεν έχει πρόβλημα με τα ελληνικά του, γιατί μιλάει για επενδύσεις που "συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης" και δεν λέει απλώς "συμβάλλουν στην ανάπτυξη"; Μήπως επειδή οι επενδύσεις που θα κάνει το δημόσιο θα λειτουργούν ενισχυτικά ως προς τους ιδιώτες που θα αναλάβουν εργολαβικά την ανάπτυξή μας; Διεστραμμένο μυαλό έχω, ό,τι θέλω σκέφτομαι και κλείνω την παρένθεση.

Πώς θα τα κάνει όλα αυτά η ΕΕΣΠ; Διαχειριζόμενη την περιουσία της κατά το δοκούν: θα την πουλάει, θα την χαρίζει, θα την νοικιάζει, θα την καίει... ό,τι θέλει θα την κάνει, αρκεί να πείθει ότι οι αποφάσεις της εξυπηρετούν τον σκοπό της. Και τώρα, παρακαλώ, την προσοχή σας:

Ας πούμε ότι η ΕΕΣΠ αποφασίζει να πουλήσει ένα περιουσιακό της στοιχείο. Ο νόμος προβλέπει ότι "πριν από την αξιοποίηση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου της εταιρείας (...) απαιτείται να γίνει αποτίμηση της αξίας του". Λογικό και διαφανές. Έλα, όμως, που αμέσως μετά ανοίγει διάπλατα κι ένα παράθυρο για να βολευόμαστε όλοι: "Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (...) είναι δυνατόν, αντί της αποτίμησης (...) να δοθεί αιτιολογημένη γνώμη πιστωτικού ιδρύματος ή τράπεζας επενδύσεων για το δίκαιο και το εύλογο της προτεινόμενης συναλλαγής". Ωραία πράγματα, έτσι; Θα ζητήσει η Πειραιώς να αγοράσει ένα ακίνητο και θα μας πει η Εθνική αν τα λεφτά είναι καλά. Μετά θα γνωματεύσει η Eurobank για την Εθνική και μετά η Πειραιώς για την Deutsche Bank και μετά...

Τί περιουσιακά στοιχεία θα έχει η ΕΕΣΠ; Η απάντηση είναι απλή: ολόκληρη την περιουσία τού ελληνικού κράτους, είτε υπάρχει σήμερα είτε θα αποκτηθεί στο μέλλον! Ο νόμος λέει ότι, με την σύστασή της, γίνονται αυτομάτως θυγατρικές τής ΕΕΣΠ το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕτΑΔ) και η Εταιρεία Δημόσιων Συμμετοχών (ΕΔηΣ). Κι αν δεν αντιλαμβάνεσθε το μέγεθος αυτής της περιουσίας, να σας δώσω μερικά στοιχεία επί τροχάδην:
- ΤΑΙΠΕΔ: Το γνωστό μας αμαρτωλό ταμείο ιδιωτικοποιήσεων. Σ' αυτό ανήκουν όλα τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας.
- ΤΧΣ: Το ταμείο που φορτώνεται τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Στην κατοχή του βρίσκονται το 40,4% της Εθνικής, το 26,4% της Πειραιώς, το 11% της AlphaBank και το 5% της Eurobank.
- ΕτΑΔ: Εδώ βρίσκεται ή θα βρεθεί όλη η ακίνητη περιουσία του δημοσίου, η οποία υπολογίζεται σε 71.459 ακίνητα. Ανάμεσά τους, 277 τουριστικά (χιονοδρομικά κέντρα, μαρίνες, κάμπινγκ, ιαματικές πηγές, ξενοδοχεία, γήπεδα γκολφ κλπ) και 12 ολυμπιακά ακίνητα. Εκτός ΕτΑΔ μένουν κάποιοι αρχαιολογικοί χώροι και ορισμένοι αιγιαλοί, οι οποίοι είναι δύσκολο να αξιοποιηθούν από ιδιώτη.
- ΕΔηΣ: Η εταιρεία που συγκεντρώνει όλες τις συμμετοχές του δημοσίου, σε ΔΕΚΟ ή μη. Στα συρτάρια της βρίσκονται οι μετοχές τού δημοσίου σε ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΒΟ, ΟΣΕ, ΟΣΥ, ΕΛΤΑ, ΣΤΑΣΥ, Αττικό Μετρό κλπ. κλπ.

Αν αναρωτιέστε πώς συνιστούν "ξεπούλημα" όλα αυτά που είπαμε ως εδώ, περιμένετε πρώτα να σας πω ποιοι θα διοικούν την ΕΕΣΠ. Βλέπετε, αντίθετα απ' όσα ξέρουμε ότι συμβαίνουν στις ανώνυμες εταιρείες, το διοικητικό συμβούλιο της ΕΕΣΠ θα έχει πάνω από το κεφάλι του ένα πενταμελές Εποπτικό Συμβούλιο, το οποίο θα ελέγχει, θα εγκρίνει και θα απορρίπτει κατά την κρίση του τις αποφάσεις τού διοικητικού συμβουλίου. Μάλιστα δε, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου θα ορίζονται από το Εποπτικό Συμβούλιο. Στην ουσία, δηλαδή, η ΕΕΣΠ θα διοικείται από τους πέντε νοματαίους τού εποπτικού συμβουλίου.
 

Και φτάσαμε στο κερασάκι. Ποιος αποφασίζει ποιοι θα είναι αυτοί οι πέντε νοματαίοι; Προσέξτε: απ' αυτούς τους πέντε, η Κομμισσιόν θα ορίζει τον πρόεδρο κι ένα μέλος ενώ το ελληνικό κράτος θα ορίζει τα άλλα τρία μέλη "κατόπιν σύμφωνης γνώμης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας". Το καταλάβαμε; Σίγουρα ναι, αλλά ας το ξαναπούμε με απλά λόγια: από τώρα και στο εξής την δημόσια περιουσία μας θα την διαχειρίζονται πέντε άνθρωποι: δυο εκλεκτοί της Κομμισσιόν και τρεις αποδεκτοί από την Κομμισσιόν. Απλούστατον.

Αν σας άρεσε το κερασάκι, να σας δώσω άλλο ένα: για να εξουδετερωθεί και η ελάχιστη πιθανότητα να πάει κάτι στραβά, οι αποφάσεις του εποπτικού συμβουλίου δεν λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία 3-2 αλλά με ενισχυμένη πλειοψηφία 4-1. Παναπεί, για να "περάσει" μια πρόταση των τριών "δικών μας", πρέπει να συμφωνήσει τουλάχιστον ένας από τους διορισμένους της Κομμισσιόν. Καλό;

Και τώρα, ας βγάλουμε από το συρτάρι την πράξη σύστασης του ελληνικού κράτους, να βάλουμε την τελευταία σφραγίδα: ΕΠΩΛΗΘΗ.


ΥΓ: Κατά κάποιον τρόπο, υπάρχει και κάτι στο οποίο η κυβέρνηση κέρδισε τους "θεσμούς": η έδρα της ΕΕΣΠ θα βρίσκεται σε δήμο τού νομού Αττικής και όχι στις Βρυξέλλες ή στο Λουξεμβούργο, όπως ήθελαν οι εχθροί μας. Με εθνική περηφάνεια μπορούμε πλέον να βροντοφωνάξουμε ότι νενικήκαμεν και όλες οι πωλήσεις θα γίνονται από εδώ.

-----------------------------------------
(*) Σελ. 499 (στο συνδεδεμένο pdf αρχείο: σελ. 235)
(**) Παρά ταύτα, "η εταιρεία και οι άμεσες θυγατρικές της (...) απολαμβάνουν όλων των διοικητικών, οικονομικών, φορολογικών, δικαστικών, ουσιαστικού και δικονομικού δικαίου προνομίων και ατελειών τού Δημοσίου, πλην ΦΠΑ".

Εξάρτηση από τους ανεξάρτητους

Πάντοτε αναρωτιόμουν τι σόι πράμα είναι αυτό για το οποίο κόπτονται όλοι όσοι κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτόν τον τόπο και το οποίο ονομάζουν Εθνική Ανεξαρτησία. Σιγά-σιγά, άρχισα να το καταλαβαίνω και τις τελευταίες μέρες το εμπέδωσα. Εθνική Ανεξαρτησία είναι να παραχωρείς την διακυβέρνηση της χώρας σε Ανεξάρτητες Αρχές, δηλαδή σε κυκλώματα τα οποία το επίσημο κράτος ούτε μπορεί ούτε επιτρέπεται να ελέγχει.

Ένα παράδειγμα τέτοιας Ανεξάρτητης Αρχής είδαμε τις προάλλες, μιλώντας για το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Ένα άλλο παράδειγμα θα δούμε σήμερα. Πρόκειται για την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), η οποία έρχεται από 1/1/2017 να αντικαταστήσει την Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, όπως αποφάσισε χτες η βουλή και όπως προβλέπεται στο τρίτο μνημόνιο. Για να δούμε, λοιπόν, δυο-τρία πραγματάκια σχετικά με την ΑΑΔΕ, μέσα από τις σχετικές διατάξεις του -ήδη ψηφισμένου- πολυνομοσχεδίου.

Στο σχέδιο νόμου περιγράφονται αναλυτικά οι αρμοδιότητες που θα έχει η ΑΑΔΕ αλλά η τελευταία τα λέει όλα: "(κβ) κάθε άλλη ενέργεια που είναι απαραίτητη στο πλαίσιο άσκησης των αρμοδιοτήτων της". Παναπεί, η ΑΑΔΕ θα κάνει "τα πάντα όλα" κι αναφορά δεν θα δίνει. Και για να καταλάβουμε πού μπορεί να φτάσουν αυτά τα "πάντα όλα", αρκεί να σημειώσουμε ότι σ' αυτήν θα ενσωματωθούν το ΣΔΟΕ (το οποίο έχει ήδη διαλυθεί), οι ΔΟΥ όλης της χώρας, οι περισσότερες υπηρεσίες τού Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και, φυσικά, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.

Δεν είναι ασύλληπτο; Το επίσημο κράτος παραχωρεί σε τρίτους (παραιτούμενο, μάλιστα, κάθε δυνατότητας να τους ελέγξει!), το δικαίωμα να...
- ... προσδιορίζουν, βεβαιώνουν και εισπράττουν τα φορολογικά, τελεωνειακά και όλα τα άλλα δημόσια έσοδα.
- ... λαμβάνουν και εφαρμόζουν τα αναγκαία μέτρα για την αποτελεσματική λειτουργία των φορολογικών, τελεωνειακών και λοιπών υπηρεσιών ως προς την εφαρμογή των διατάξεων της φορολογικής και τελωνειακής νομοθεσίας αλλά και ως προς την βεβαίωση, είσπραξη και βελτίωση της εισπραξιμότητας των δημοσίων εσόδων.
- ... εκδίδουν κανονιστικές αποφάσεις, εγκυκλίους και άλλα έγγραφα τα οποία θα ερμηνεύουν και θα εφαρμόζουν τις διατάξεις των παραπάνω νομοθεσιών.

Και σαν να μην έφταναν αυτά (και άλλα πολλά), η ΑΑΔΕ έχει και μια ακόμη ωραία αρμοδιότητα: "τη λήψη και την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και των συμφερόντων των καταναλωτών, καθώς και για την συμβολή στην υγιή λειτουργία της αγοράς, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας της χημικής βιομηχανίας" (!!) Για να μη χάσω και το λίγο που μου έχει μείνει, ας βγει ένας από τους 153 που υπερψήφισαν αυτή την διάταξη, να μου εξηγήσει για ποιον λόγο η δημόσια υγεία, τα συμφέροντα των καταναλωτών και η χημική βιομηχανία αποτελούν αρμοδιότητα κάποιου που η δουλειά του είναι να μαζεύει τα έσοδα του κράτους.

Αγανακτήσατε; Αν ναι, κάνετε λίγη υπομονή γιατί έχω κι άλλα δυο πραγματάκια, πολύ πιο όμορφα:
- "... δύνανται να μεταβιβάζονται και να περιέρχονται στην Αρχή περαιτέρω αρμοδιότητες που κατά την κείμενη νομοθεσία ασκούνται από τον Υπουργό Οικονομικών, ή τον αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό ή Υφυπουργό Οικονομικών ή τους Προϊσταμένους των οργανικών μονάδων του Υπουργείου Οικονομικών".
- "Οι αρμοδιότητες που περιέρχονται στην Αρχή ή τα όργανα αυτής (...) δεν μπορούν να αναμεταβιβασθούν στον Υπουργό Οικονομικών ή στον Αναπληρωτή Υπουργό ή στον Υφυπουργό Οικονομικών ή σε άλλα κυβερνητικά όργανα με μεταγενέστερη κανονιστική διοικητική πράξη".

Συνεννοηθήκαμε; Το κράτος μπορεί, αύριο-μεθαύριο, να εκχωρήσει κι άλλες εξουσίες στην ΑΑΔΕ αλλά με κανέναν θεό δεν θα μπορεί να τις πάρει πίσω στο μέλλον. Με άλλα λόγια: το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος αυτοευνουχίζεται για τα μάτια μιας Ανεξάρτητης Αρχής που το ίδιο δημιουργεί.

Πάμε παρακάτω, σε άλλη ομορφιά. Η ΑΑΔΕ θα διοικείται από πενταμελές συμβούλιο αλλά κατά την πρώτη πενταετία θα συμμετέχει κι ένας εμπειρογνώμονας, τον οποίο θα επιλέξει ο υπουργός οικονομικών από μια λίστα με τρία ονόματα την οποία θα του δώσει η... Κομμισσιόν! Τέτοια εθνική ανεξαρτησία λέμε!

Θέλετε κι άλλη ομορφιά; Το πενταμελές διοικητικό συμβούλιο της ΑΑΔΕ θα επιλέγεται από επταμελή επιτροπή, τα δυο μέλη της οποίας θα υποδεικνύονται ευθέως από την Κομμισσιόν. Μεταξύ των υπολοίπων πέντε, θα είναι ο πρόεδρος του Δημοσιονομικού Συμβουλίου (ο ένας "ανεξάρτητος" θα υποδεικνύει τον άλλο) και ο γενικός γραμματέας δημοσιονομικής πολιτικής.

Να προσθέσω κι άλλη μια; Παρ' ότι το προσωπικό της θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι, η ΑΑΔΕ θα αποφασίζει μόνη της πόσα και ποια άτομα θα προσλάβει αλλά και τι μισθό θα παίρνουν. Κι όχι μόνο αυτό αλλά, αν επιτευχθούν οι στόχοι που θα τους βάζει, θα μπορεί να τους δίνει και μπόνους στο τέλος της χρονιάς. Λεπτομέρεια: ένα από τα μέλη τής επιτροπής τής προηγούμενης παραγράφου θα είναι ο... πρόεδρος του ΑΣΕΠ!

Τελικά, αν έχω καταλάβει σωστά, στα οικονομικά πράγματα της χώρας θα έχουν λόγο η ανεξάρτητη Τράπεζα της Ελλάδος (η οποία λογοδοτεί μόνο στην ΕΚΤ) και η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (η οποία θα ελέγχεται -έμμεσα και άμεσα- από την Κομμισσιόν), η οποία θα ενεργεί σε αγαστή συνεργασία με το Ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Δηλαδή, το ανεξάρτητο κράτος μας θα εξαρτάται από τους ανεξάρτητους. Χμμμ.. Κάτι δεν μ' αρέσει σε όλο αυτό. Κι αναρωτιέμαι γιατί στις εκλογές να ψηφίζουμε για κυβερνήσεις και όχι για διοικητικά συμβούλια ανεξάρτητων αρχών...

Πιο πάνω μιλήσαμε για ήδη διαλυμένο ΣΔΟΕ. Πριν κλείσουμε, ας θυμηθούμε λίγο τι έγινε μ' αυτή την ιστορία γιατί είναι εξόχως διδακτική. Στο τρίτο μνημόνιο υπήρχε μια διαταξούλα πολύ πονηρή: "Από 30.10.2015 όλες οι αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που άπτονται φορολογικών και τελωνειακών υποθέσεων μεταφέρονται από την Ειδική Γραμματεία του ΣΔΟΕ στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ)… Στις υφιστάμενες οργανικές θέσεις στη ΓΓΔΕ προστίθενται 500 νέες, οι οποίες θα καλυφθούν από (έμπειρο) προσωπικό που υπηρετεί στην Ε.Γ. ΣΔΟΕ". Κάπως έτσι, λοιπόν, σταμάτησε ο έλεγχος του ΣΔΟΕ σε 39.500 υποθέσεις (στην συντριπτική πλειοψηφία τους λαθρεμπορίου και μεγάλης φοροδιαφυγής, ανάμεσά τους δε και 2.000 υποθέσεις τής λίστας Λαγκάρντ) για να ξαναρχίσει πάλι εξ αρχής από μια υπηρεσία με τα 2/3 του αρχικου προσωπικού (το ΣΔΟΕ είχε 740 υπαλλήλους).

Τώρα, με την ίδρυση της ΑΑΔΕ, το κοντέρ ξαναμηδενίζει και το πάμε φτου κι απ' την αρχή. Στο μεταξύ, κάποιοι κάνουν πάρτυ και οι παραγραφές τρέχουν. Στις 31/12/2015 παρεγράφησαν 12.500 υποθέσεις από τις 39.500 που προαναφέραμε και συνεχίζουμε...

Σαββατιάτικα (107) - τα παναμέζικα

*** Φέσσας Θεόδωρος, Φειδάκης Γεώργιος (1) *** Όσο Κωλόχαρτος και Βορίδης θα κατηγορούν άλλους (έστω και τον Τσεκελώτο) για ξεπούλημα της χώρας, τα Σαββατιάτικα θα έχουν λόγο ύπαρξης. *** Συγγνώμη, αυτός ο Μαρτίνης που μπαγλαρώσανε για μίζες 3,2 εκατ., είναι ο γνωστός, ο κολλητός τού μητσοτακέικου; *** Μα δεν θα αφήσουν κανέναν αγνό πατριώτη που να μη τον σπιλώσουν αυτοί οι βρομοκομμουνιστές τού ΣυΡιζΑ; *** Έπαιρνε η Παναγιωταρέα επί Μαρτίνη 8.000 τον μήνα για να κάνει τις δημόσιες σχέσεις του "Ερρίκος Ντυνάν"; *** Εμ, έτσι εξηγείται που μετά ανέλαβε και τις δημόσιες σχέσεις στην Αμφίπολη. *** Λογικό είναι να πας από το νοσοκομείο στον τάφο. *** Αρέσει σε 7.661 η σελίδα τής

Λόρδε μου, η αριστοκρατία δεν κρύβεται

Παναγιωταρέα στο Φέισμπουκ; *** Ζωντανούς; *** Τσουπίδης Παναγιώτης και Αναστασία, Φάις Σάμ (2) *** Μη μου πείτε ότι δεν ήταν πανέξυπνη η ντρίπλα τής κυβέρνησης να φορολογήσει το υγρό των ηλεκτρονικών τσιγάρων! *** Άντε πια, με τους χλεχλέδες, που θέλανε να κόψουνε το τσιγάρο τζάμπα. *** Αλέξη, τώρα σειρά για φορολόγηση έχουν τα κομπολόγια. *** Όταν λέτε ότι ο Κωλόχαρτος διδάσκει σε σεμινάρια αριθμολογίας, εννοείτε ότι υπάρχουν κάποιοι που πληρώνουν για να τον ακούνε; *** Ωρέ, Τατιάνα λέμε, που είναι και τζάμπα! *** Χιούμορ Βουλγαράκη: "Αν δε πίνεις,δε καπνίζεις,δε τρως, δεν έχεις αμάξι, σπίτι,τηλέφωνο,τηλεόραση δε πληρώνεις κανένα φόρο...Τέλειο κόλπο!" *** Γιώργο μου, πόσο αγράμματος είσαι που δεΝ ξέρεις ότι άλλο το ΔΕ κι άλλο το ΔΕΝ; *** Α! τα σπίτια δεΝ μας απασχολούν γιατί τα έχουμε σε οφσόρ και δεΝ πληρώνουμε. *** Με πιάνεις, μπαγασάκο, έτσι; *** Μπερνίτσας Παναγιώτης, Μολυβιάτης Γεώργιος (3) *** Έχει κανείς να μου δώσει τίποτε πληροφορίες γι' αυτή την ΜΚΟ τής Εκκλησίας, την "Αποστολή"; *** Κάποιος μου είπε ότι φτιάχτηκε μόλις διαπιστώθηκε ότι η προηγούμενη ΜΚΟ, η "Αλληλεγγύη", βρέθηκε φεσωμένη με 9,5 μύρια και θέλω να δω κάτι. *** Συρμαλένιος, βουλευτής ΣυΡιζΑ: "Δεν μπορώ να μην ψηφίσω το πολυνομοσχέδιο γιατί έτσι θα έκανα το χατίρι της αντιπολίτευσης." *** Νίκο μου, πας καλά; *** Για να παίζετε τις κουμπάρες με την αντιπολίτευση σας ψήφισε ο κόσμος; *** Φιλικά στο λέω: κάνε σύντομα μια αξονική εγκεφάλου να βρεθεί η βλάβη. *** Αυτό που ο Καμμένος υποδέχθηκε την εικόνα τής Παναγίας Σουμελά με τιμές αρχηγού κράτους, δεν το καταλαβαίνω. *** Τις προάλλες το άγιο φως από τα Ιεροσόλυμα, τώρα η Σουμελά... *** Πολλοί αρχηγοί κρατών μαζεύονται, ρε παιδιά... και δεν μας λένε ποιών. *** Χρόνης Ευάγγελος, Τράγκας Γεώργιος (4) *** Όλοι εσείς που  κοροϊδεύετε την Τζάκρη,

Το πασοκικό μεγαλείο σε μια φωτογραφία

έχετε αντιληφθεί το δράμα που ζη η γυναίκα; *** Δεν υπάρχει στην βουλή άλλος που να έχει υπερψηφίσει όλα τα μνημόνια! *** Αχ, βρε Θοδώρα... πώς να μη λαλήσεις; *** Λοβέρδος: "Επιστρατεύουν ακόμη και το Λαζόπουλο για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα!" *** Ανδρέα, επειδή ο Λάκης δεν τραβάει πια, να τους πεις να πάρουν τον Σταρόβα. *** Δεν κατάλαβα τι σας πείραξε που κάποιοι οργάνωσαν εκδρομή στην Μακρόνησο και πρόσφεραν στους εκδρομείς "μενού εξορίας". *** Ήταν μια χαρά μενού και από το Amaryllis Kifisia παρακαλώ! *** Δεν θέλετε να μάθουν οι νεώτεροι πώς περνούσαν εκεί οι παλιότεροι; *** Βέβαια, μια σωστή διοργάνωση θα έπρεπε να είχε φέρει και μια διμοιρία χρυσαυγήτες, να ρίξουν ένα μπερντάχι στους εκδρομείς για να ολοκληρωθεί η εικόνα αλλά δεν πειράζει. *** Με την άλλη. *** Σάκκουλας Παναγιώτης, Μπουφίδης Νικόλαος (5) *** Επειδή έχω μπερδευτεί, αυτή η δεύτερη ΔΑΠ που κατέβηκε στις φοιτητικές εκλογές είναι κάτι σαν ΔΑΠ-εσωτερικού, να πούμε; *** Κούλη, αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις τώρα που είναι μικρά γιατί άμα μεγαλώσουν... *** Μπάυ δε γουαίυ, ρε συ

Πρόεδρε, τί πουλί είναι αυτό; Γύπας ή Φοίνικας;

Κούλη, ένα μέλος τού κόμματος ονόματι Σκαλούμπακας έχει καμμιά σχέση με τον αρχιβασανιστή τής Μακρονήσου; *** Μου είπαν ότι είναι και γυιος του και σαν τα μούτρα του αλλά δεν πιστεύω ότι θα δεχόσουν στο κεντρώο κόμμα σου τέτοια κατακάθια. *** Μπάρμπι: "Δεν μπορώ να κάθομαι στην βουλή δίπλα σε ανθρώπους που είτε η τιμιότητά τους ελέγχεται είτε εκβιάζονται." *** Μίλτο μου, δεν θέλω να στην σπάσω αλλά στην βουλή κάθεσαι δίπλα σε νεοδημοκράτες. *** Γερμανός Παναγιώτης, Παπαϊωάννου Ηλίας (6) *** Ευτυχώς που υπάρχει ο Μπογδάνος και μάθαμε ότι το ΚΚΕ θεωρεί τον Βελουχιώτη φονιά. *** Σιγά μη μαθαίναμε τέτοια αλήθεια από τον Περισσό. *** Κωνσταντίνε, ο Άρης έκανε το ίδιο λάθος με τον Σήφη: δεν έκοψε όσα λαρύγγια έπρεπε. *** Άναψέ του μια λαμπάδα, λοιπόν. *** Πώς σας φάνηκε που ο Αλαφούζος έκανε έρανο μέσω Σκάι για να φτιάξει γήπεδο ο Παναθηναϊκός; *** Εμ, άμα μια ομάδα θέλει να έχει λαϊκή βάση, έτσι πρέπει να κάνει. *** Άλλωστε, η Λεωφόρος είναι ναός και οι ναοί χτίζονται με εράνους. *** Κι αυτό το "Αφραγκούζος" που λέτε, πολύ πρόστυχο το βρίσκω. *** Κόκκαλης Σωκράτης και Ελένη, Κόκκαλης Πέτρος 

Ευτυχισμένα χρόνια

και Κων/νος και Σωκράτης τζούνιορ (7)  *** Τα ένθετα ονόματα που -ίσως- σας μπέρδεψαν δεν είναι παρά απλοί άνθρωποι που έχουν μαγαζιά στον Παναμά αλλά που κανένα απ' αυτά δεν είναι ραφείο. *** Ρε συ Φωφώκα, αυτό το "ενώνουμε χέρια" τί τό 'θελες; *** Λένε τέτοια στο κόμμα τής μίζας; *** Αυτό που όποτε μιλάτε για "βόρεια προάστεια" δεν εννοείτε και το Μενίδι, πολύ μου την σπάει. *** Το τι μ' αρέσει που βρίζετε το ζαβό επειδή έκοψε τους μισθούς 22% πριν 6 χρόνια αλλά ξεχνάτε ότι ούτε ο γκαβός ούτε ο αριστερός τούς επανέφεραν, δεν λέγεται. *** Η πρώτη σημερινή φωτογραφία είναι του 1908 και δείχνει έναν νεαρό λίγο πριν μπει στην εκκλησία για να παντρευτεί. *** Το μικρό όνομα του νεαρού είναι Ουίνστον, το επώνυμό του δεν σας το λέω. *** Η τελευταία φωτογραφία είναι εξαιρετικά σπάνια και τραβήχτηκε μάλλον το 1962. *** Κυρίες και κύριοι, απολαύστε δυο γίγαντες της μουσικής και μη παρασύρεστε από το ότι η Έντιθ Πιαφ δείχνει μισή μερίδα δίπλα στον πανύψηλο Μίκη Θεοδωράκη. *** Βακάκης Απόστολος, Καρακαδάς Ιωάννης (8) *** Σας καληνυχτίζω υπό τους ήχους της "Όμορφης πόλης", σε διεύθυνση του Μίκη και ερμηνεία της Έντιθ. *** Περιμένατε τίποτε καλύτερο; ***


--------------------------------------------
(1) Πρόεδρος ΣΕΒ - Πρόεδρος FGEurope. (2) Πρώην πρόεδρος Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και η σύζυγός του - Επιχειρηματίας μπλεγμένος στα χρηματιστηριακά σκάνδαλα του 1999. (3) Δικηγόρος και φίλος τού Αντώνη Σαμαρά - ανηψιός τού Πέτρου Μολυβιάτη. (4) Αντιπρόεδρος της Lamda του Λάτση και μπλεγμένος στις μίζες του Άκη μέσω Σμπώκου - μεγαλοδημοσιογράφος και εκδότης. (5) Εκδότης - Φαρμακοβιομήχανος, πρόεδρος της Βennett. (6) Ιδρυτής της γνωστής αλυσίδας με το όνομά του και βασικός μέτοχος των Public και Multirama - Γυιος τού πασοκικού υπουργού Μιλτιάδη Παπαϊωάννου. (7) Επιχειρηματίας, πρώην πρόεδρος Ολυμπιακού και η σύζυγός του - οι τρεις γυιοί τού ζευγαριού.(8) Ιδιοκτήτης των Jumbo - Συνεργάτης του Βγενόπουλου στην MIG, πρόεδρος της Singular Logic και της Olympic Air.

Δημοσιονομικό Συμβούλιο: μια πρώτη γνωριμία

Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολλή κουβέντα για τον περίφημο "αυτόματο κόφτη", δηλαδή για την διαδικασία που θα ακολουθείται προκειμένου να επανέλθει στις ράγες του ο προϋπολογισμός τού κράτους σε περίπτωση εκτροχιασμού του. Αυτός ο "κόφτης" δεν είναι κάτι που ακούμε τώρα για πρώτη φορά. Έχει συζητηθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν σε υψηλά ευρωπαϊκά επίπεδα, αφού συνιστά εδώ και χρόνια απαίτηση της Γερμανίας. Και, βέβαια, ό,τι αποφασίζεται στις Βρυξέλλες δεν αργεί να φτάσει και στον τόπο μας.

Εδώ, λοιπόν, ο "κόφτης" είχε απασχολήσει την κυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ από τα τέλη του 2013, αφού προβλεπόταν στο δεύτερο μνημόνιο. Κι επειδή αυτός ο "κόφτης" δεν δουλεύει αν δεν τον βάλει κάποιος σε λειτουργία, η τότε κυβέρνηση (καθ' υπόδειξη και με τις ευλογίες τής τρόικας, φυσικά) φρόντισε να θεσπίσει τον διαχειριστή του: το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Ας δούμε, λοιπόν, τι πράγμα είναι αυτό το Δημοσιονομικό Συμβούλιο και ποιοι το αποτελούν.

2010: Ο τότε πρόεδρος του ΚΕΠΕ Παναγιώτης Κορλίρας γίνεται σαφέστατος στο CapitalTV.

Μιλώντας για "Δημοσιονομικό Συμβούλιο" θα μπορούσαμε να πούμε (με ελευθεριάζουσα κάπως γλώσσα) ότι πρόκειται για τον "νταβατζή" της κυβέρνησης επί οικονομικών θεμάτων. Συστήθηκε ως ανεξάρτητη αρχή το 2014 με τον Ν. 4270 (ΦΕΚ Α' 143/28-6-2014) και στην αρμοδιότητές του περιλαμβάνονται η άσκηση δημοσιονομικής εποπτείας, η παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ο έλεγχος των δαπανών υπουργείων και φορέων τού δημοσίου και η επιβολή περικοπών σε κάθε περίπτωση υπέρβασης. Χαρακτηριστικά, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο...
- ... προβαίνει σε αξιολογήσεις σχετικά με την εφαρμογή των δημοσιονομικών κανόνων, ιδιαίτερα σε σχέση με την διαπιστούμενη σημαντική απόκλιση από το μεσοπρόθεσμο στόχο ή την πορεία προσαρμογής προς αυτόν.
- ... παρακολουθεί την συμμόρφωση με τους αριθμητικούς δημοσιονομικούς κανόνες που ενσωματώνονται στο εθνικό πλαίσιο δημοσιονομικής διαχείρισης, ώστε να επιτευχθεί ο μεσοπρόθεσμος δημοσιονομικός στόχος.
- ... παρακολουθεί την συμμόρφωση με την ενεργοποίηση του διορθωτικού μηχανισμού (σ.σ.: νά ο κόφτης!) και την εξέλιξη της δημοσιονομικής διόρθωσης με βάση το ψηφισμένο σχέδιο διορθωτικών ενεργειών.
- ... αξιολογεί τις δημοσιονομικές προβλέψεις και τον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό (σ.σ.: νά και το νταβατζηλίκι που λέγαμε!).

Κι αφού μιλάμε για "ανεξάρτητη αρχή", ο νόμος ορίζει ότι "ο Πρόεδρος, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και το προσωπικό του Δημοσιονομικού Συμβουλίου, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δεν λαμβάνουν οδηγίες από οποιονδήποτε κυβερνητικό φορέα ή άλλον δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό". Οπότε, αν πει το Δημοσιονομικό Συμβούλιο ότι πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, δεν θα φταίει η κυβέρνηση που θα υπακούσει. Κι άντε τώρα να πεις πως έχουν άδικο αυτοί που βλέπουν τις "ανεξάρτητες αρχές" με μισό μάτι.

Το πρώτο διοικητικό συμβούλιο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου ορίστηκε με απόφαση του νυν υπουργού οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Πρόεδρος (με μηνιαίο μισθό 4.750, χώρια τα έξτρα) ανέλαβε ο καθηγητής της ΑΣΟΕΕ Παναγιώτης Κορλίρας, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της πάλαι ποτέ Ιονικής Τράπεζας, υποδιοικητής τής Τράπεζας της Ελλάδος (επί Χαλικιά), στέλεχος της εταιρείας "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" (πρωταγωνίστησε στην δημιουργία τής χρηματιστηριακής φούσκας του 1999), πρόεδρος του Κέντρου Οικονομικού Προγραμματισμού και Ερευνών - ΚΕΠΕ (διορίστηκε από την τότε υπουργό ανάπτυξης Λούκα Κατσέλη) και μέλος τής επιτροπής διαλόγου στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη (!).

Μιλώντας για τον κ. Κορλίρα, αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην εταιρεία "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" που προαναφέραμε. Στις αρχές του 1999, τότε που στο χρηματιστήριο της Αθήνας είχε στηθεί τρελλό πάρτυ προς τιμήν των κορόιδων, μια παρέα αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την αναμπουμπούλα για να κονομήσει. Σ' αυτή την παρέα βρίσκονταν γνωστοί επιχειρηματίες, όπως ο Μίνως Κυριακού, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, ο Ανδρέας Κορασίδης, ο Βασίλης Θεοχαράκης και ο Χρήστος Παπαέλληνας. Μαζί τους είχαν και μερικούς τραπεζίτες, σαν τον διοικητή τής Κτηματικής Τάσο Τζαβέλλα, τον διαχειριστή κεφαλαίων τής HSBC Γιάννη Βεζανή και τον πρόεδρο της Ιονικής Παναγιώτη Κορλίρα. Από δίπλα και ο Αντώνης Βαρθολομαίος, με 12ετή θητεία σε τράπεζες των ΗΠΑ αλλά και στις δικές μας Interbank και Εγνατία.

Αυτή η ωραία παρέα, λοιπόν, έπρεπε να βρει ένα όχημα προκειμένου να μπει γρήγορα στο παιχνίδι τού χρηματιστηρίου, μια ήδη εισηγμένη επιχείρηση. Έτσι, απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών τής παραπαίουσας εριοϋφαντουργίας "Δημητριάδης" (οι παλιότεροι θα θυμούνται τα ονομαστά κασμήρια της) και την μετέτρεψε σε εταιρεία συμμετοχών. Το κόλπο ήταν όμορφα στημένο και τα λεφτά που βγήκαν χοντρά. Το κακό για τα καλά φιλαράκια ήταν ότι σύντομα το χρηματιστήριο κατέρρευσε και δεν πρόλαβαν να κουκουλώσουν το φαγοπότι. Έτσι, η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια, με κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, όπως χειραγώγηση μετοχών και προσυνεννοημένες συναλλαγές. Ο φάκελλος ανατέθηκε στην γνωστή μας αμερόληπτη θεραπαινίδα τής δικαιοσύνης Κωνσταντίνα Μπουρμπούλια. Η παρέα βρήκε την ησυχία της για κάμποσα χρόνια.

Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο του παραδικαστικού κυκλώματος και απομακρύνθηκε η Μπουρμπούλια, η υπόθεση βγήκε από την ναφθαλίνη. Τελικά, το 2005, ο Μυτιληναίος καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε 3 χρόνια φυλάκιση και 5.000 ευρώ πρόστιμο (!), ο κύπριος μεγαλομέτοχος Πωλ Παπαδόπουλος σε 4 χρόνια και 12.000 ευρώ πρόστιμο και ο μεγαλομέτοχος Στέφανος Μαντακίδης σε 2 χρόνια και 8.000 ευρώ πρόστιμο (και οι τρεις αθωώθηκαν στο Εφετείο έναν χρόνο αργότερα).Οι συγκατηγορούμενοι τραπεζίτες Τάσος Τζαβέλλας και Παναγιώτης Κορλίρας κρίθηκαν αθώοι επειδή από την διαδικασία δεν προέκυψε ότι γνώριζαν την απάτη. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Τσακαλώτος θα θεωρούσε ότι ένας τραπεζίτης που δεν πήρε μυρωδιά ότι είχε μπλέξει με απατεώνες, θα ήταν ο πλέον ενδεδειγμένος έλλην για να μπει επί κεφαλής ενός συμβουλίου που θα ελέγχει την οικονομία της χώρας. Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο υπουργός...

Η επιτομή τής φούσκας: "Αθηναϊκές Συμμετοχές Κεφαλαίου" - απόδοση 30.867% σε 32,5 μήνες!!
Σύμφωνα με την δικαιοσύνη, η φούσκα διέθετε αυτενέργεια και φούσκωσε μόνη της.

Παρένθεση. Μεταξύ των εταιρειών που εξαγόρασε η "Αθηναϊκή Συμμετοχών Κεφαλαίου" ήταν και η "Περσεύς Υγειονομική Μέριμνα ΑΕΕ" (πρώην "Μοσχολιός Χημικά ΑΕ"). Μετά την εξαγορά της, οι Μοσχολιοί έφυγαν και η εταιρεία απέκτησε νέο διοικητικό συμβούλιο (*) στο οποίο ο Τζαβέλλας ήταν πρόεδρος και ο Κορλίρας μέλος. Αφού οι δυο τραπεζίτες κρίθηκαν από το δικαστήριο αθώοι για συμμετοχή σε απάτη, έχουμε το δικαίωμα να συμπεράνουμε ότι πρέπει να ήσαν τουλάχιστον αφελείς (για να μη χρησιμοποιήσουμε βαρύτερο χαρακτηρισμό) και ο Μυτιληναίος με την παρέα του τους κορόιδεψαν και τους εκμεταλλεύτηκαν. Παρεμπιπτόντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι Τζαβέλλας και Κορλίρας είχαν αξιοσέβαστες αποδοχές ως μέλη του Δ.Σ. της μητρικής εταιρείας: 19.800.000 δρχ. ετησίως ο πρώτος και 10.000.000 δρχ. ετησίως ο δεύτερος (**). Κλείνει η παρένθεση.

Βέβαια, ο Κορλίρας δεν είναι μόνος του στην προσπάθεια αυτή. Στο πενταμελές διοικητικό συμβούλιο υπάρχουν άλλα τέσσερα μέλη, τα οποία αμείβονται με 3.325 μηνιαίως έκαστο: ο καθηγητής Δημήτρης Σερεμέτης (με θητεία συμβούλου σε διάφορα πασοκικά υπουργεία, γνωστός για την φράση "ο ΣυΡιζΑ πρέπει να συμμαχήσει και με τον διάβολο για να γίνει κυβέρνηση", που είπε το 2013), ο -69χρονος πια- καθηγητής Βασίλης Μανεσιώτης (πρώην προϊστάμενος της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών τής Τράπεζας της Ελλάδος), ο καθηγητής Ευθύμιος Τσιώνας (ένας από τους 242 πανεπιστημιακούς που υπέγραψαν πέρυσι δήλωση υπέρ του "Ναι" στο δημοψήφισμα) και ο Γιάννης Μονογιός (συνεργάτης του Κορλίρα στο ΚΕΠΕ, επί κεφαλής οικονομολόγος της Πειραιώς και σύμβουλος του Γιάννη Στουρνάρα, όταν ο τελευταίος ήταν υπουργός οικονομικών).

Τελειώνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά όλα αυτά με κάνουν να κουμπώνομαι όταν ακούω να γίνεται λόγος για το Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Να κουμπώνομαι και να διπλοσταυροκουμπώνομαι...


----------------------------------------------------------
(*) Athenian Capital Holdings - Ετήσιο δελτίο χρήσης 2000 (σελίδα 52)
(**) Στο ίδιο (σελίδες 79 και 93)

Το ΠαΣοΚ είναι ακόμη εδώ

Καθώς έχω αφήσει για τα καλά πίσω μου το 55ο έτος του πεπερασμένου βίου μου, μπορώ να συμφωνήσω με μια αποστροφή του -πολύ καλού- ηθοποιού Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου: "Έχω την ηλικία που -θεωρητικώς, αν μη τι άλλο- κανείς έχει την καλύτερη θέα του βίου (του). Βρίσκεται στην κορυφή του βουνού της ζωής (του). Ως εκ τούτου, ξέρει πολύ καλά και από πού έρχεται και κατά πού πάει. Το βλέπει! Ναι, τα 55 σού προσφέρουν απεριόριστη θέα!". Αυτή η απεριόριστη θέα, λοιπόν, μου επιτρέπει να διαπιστώσω ότι το ΠαΣοΚ είναι ακόμη εδώ.

Όπως έκδηλα μαρτυρά η ηλικία μου, ανήκω σ' εκείνη την γενιά που πρωτοψήφισε στις εκλογές τού 1981. Τότε που ερχόταν με φόρα η πασοκική "Αλλαγή", χρησιμοποιώντας συνθήματα που δονούσαν τον κόσμο με ιδιαίτερη δύναμη (πώς να φτουρήσει το κρυόκωλο καραμανλικό "Ανήκομεν εις την Δύσιν" όταν είχε απέναντί του το "Η Ελλάδα ανήκει στους έλληνες" τού Ανδρέα;), έστω κι αν τα περισσότερα απ' αυτά ήσαν κλεμμένα από τους κομμουνιστές, όπως το "Όχι στην ΕΟΚ των μονοπωλίων", το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" ή το "Έξω οι βάσεις του θανάτου". Κι αν σ' εκείνες τις εκλογές το ΠαΣοΚ μάζεψε 48% των ψήφων, το σίγουρο είναι πως πάνω του στήριξαν -άλλος λιγώτερο κι άλλος περισσότερο- τις ελπίδες τους ίσως και περισσότεροι από 7 στους 10 έλληνες, οι οποίοι ποσώς θα στενοχωριούνταν αν ο Ανδρέας θα κλείδωνε (όπως είχε υποσχεθεί) μια για πάντα την δεξιά στο "χρονοντούλαπο της Ιστορίας".

1981: Προεκλογικές αφίσσες του ΠαΣοΚ

Γρήγορα καταλάβαμε τι σήμαινε ΠαΣοΚ. Μόλις έσβησαν τα φώτα της γιορτής είδαμε πώς το κρέας γίνεται ψάρι. Ναι, ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ανήκαν στο ίδιο συνδικάτο και γι' αυτό κι εμείς δεν φύγαμε ούτε από την ΕΟΚ ούτε από το ΝΑΤΟ. Ναι, έπρεπε να απομακρυνθούν οι πολιτειακές "βάσεις του θανάτου" επειδή ήσαν απαρχαιωμένες (θυμάστε; χάλια η Νέα Μάκρη... αρχαιολογία το Ελληνικό...) και γι' αυτό τις αντικαταστήσαμε με λίγες και καλές, όπως εκείνη στο Άκτιο ή η άλλη στην Σούδα. Ναι, θέλαμε τις "καλύτερες μέρες" και γι' αυτό πάγωσαν μισθοί και συντάξεις για τρία χρόνια. Ναι, θέλαμε "βάθεμα της δημοκρατίας" και γι' αυτό αποθεώσαμε τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχόμενου. Ναι, ήμασταν υπέρ της λαϊκής συμμετοχής στα κέντρα λήψης αποφάσεων και γι' αυτό περάσαμε το διαβόητο "άρθρο 4" που σκότωνε τον συνδικαλισμό. Ναι, μας άρεσε το άσπρο και γι' αυτό όλα τα χρώματα (ακόμη και το μη-χρώμα, το μαύρο) έτσι τα βαφτίσαμε.

Κάπου τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, καθώς κοιτάζω πίσω μου από σημείο με προνομιακή θέα, έχω έντονη την αίσθηση της προμνησίας, αυτή την αίσθηση που μάθαμε να την λέμε déjà vu. Εκεί όπου κάποτε ερχόταν η Αλλαγή, τώρα θα ερχόταν η Ελπίδα. Θα μέναμε, βέβαια, στην Ευρώπη αλλά θα την αλλάζαμε και θα διώχναμε το ΔΝΤ από τα πόδια μας. Όπως τότε, θα επιβαλλόταν (επί τέλους!) κοινωνική δικαιοσύνη και θα τιμωρούνταν όλοι εκείνοι που στο διάβα των χρόνων κατέστρεψαν την χώρα κι έκαναν την ζωή μας μαύρη.

Μόνο που πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, καταλάβαμε ότι η Ελπίδα μάλλον δεν θα ερχόταν ποτέ. Φαίνεται πως όλα τα καλά κορίτσια που περιμένουμε να μας επισκεφθούν, κάπου μπλέκουν στον δρόμο, ξεμυαλίζονται και μας ξεχνάνε. Υποψιάζομαι πώς η Ελπίδα μας βρίσκεται αραχτή σε κάποια χώρα Λωτοφάγων, μαζί με την Αλλαγή τού Ανδρέα, με την Ανάπτυξη και την Ρευστότητα του Σαμαρά, την Σεμνότητα και την Ταπεινότητα του ανηψιού Καραμανλή, την Διαφάνεια του Σημίτη, την Ειλικρίνεια του Μητσοτάκη κλπ κλπ.


Δεν λέω, καλό είναι να έχει κανείς προνομιακή θέα αλλά, όσο περισσότερο κοιτάζω πίσω μου, τόσο περισσότερο σιγουρεύομαι πως το ΠαΣοΚ είναι ακόμη εδώ. Διότι σίγουρα είναι ΠαΣοΚ...

... η εκλογή ως προέδρου δημοκρατίας κάποιου προερχόμενου από την δεξαμενή τής δεξιάς, με την στήριξη μιας μη δεξιάς κυβερνητικής πλειοψηφίας.

... η αδιάκοπη υποχώρηση από το περήφανο "πεντοζάλη" (που θα χόρευαν οι αγορές) στο ολισθηρό έδαφος των "περήφανων διαπραγματεύσεων", των "δημιουργικών ασαφειών", των "έντιμων συμβιβασμών" και των "επώδυνων συμφωνιών".

... η κάλυψη αυτής της υποχώρησης με φερετζέδες "εκβιασμών", "αυταπατών", "προγραμμάτων Θεσσαλονίκης" και "προστασίας των αδυνάτων".

... η επιμονή να αυτοαποκαλείσαι "αριστερός" (ενίοτε δε και "κομμουνιστής" κι ας βγάζεις σπυράκια βλέποντας το σφυροδρέπανο) ενώ κυβερνάς αφ' ενός μεν προωθώντας ένα προς ένα τα μέτρα που θα ψήφιζαν και οι βιομήχανοι ή οι τραπεζίτες αν ήσαν εκείνοι στην κυβέρνηση αφ' ετέρου δε ξεχνώντας να περάσεις έστω ένα μέτρο που να ανακουφίζει πραγματικά τον λαό.

... η αδιαντροπιά με την οποία ισχυρίζεσαι ότι σε παραπλάνησαν οι εταίροι σου ή ότι σε εξαπάτησαν οι ευρωπαίοι φίλοι σου, λες και πιστεύεις ότι κερδίζεις λαϊκή εκτίμηση αν αποδεχτείς την ταμπέλλα του εύπιστου ή του βλάκα.

... να μιλάς για εθνική κυριαρχία την ώρα που χαρίζεις την εθνική περιουσία στο διεθνές κεφάλαιο, προτείνεις στον διεθνή ιμπεριαλισμό να φτιάξει καινούργιες βάσεις στα νησιά σου, κάνεις μαστίχα τα δικαιώματά σου για να μη στενοχωρήσεις την Τουρκία και τους πάτρονές της (λέγε με ΑΟΖ) και αισθάνεσαι ευτυχής που άφησες το ΝΑΤΟ να αλωνίζει στο Αιγαίο.

Déjà vu:  Η Αλλαγή πρωτοσέλιδο, αριστερά το 1981 και δεξιά το 2015.

... να ευχαριστείς τον Γιούνκερ (αποκαλώντας τον φίλο της Ελλάδας) ή τον Ομπάμα (επειδή δήλωσε αντίθετος στο Grexit), παρ' ότι εκνευρίζεσαι αν κάποιος σου πει ότι αυτά θυμίζουν το σημιτικό "ευχαριστούμε τους αμερικάνους".

... η διολίσθηση από τις "καλύτερες μέρες" που υποσχόσουν στο "να αποφύγουμε τα χειρότερα" κι από κει στο "να αποφύγουμε τα ακόμη χειρότερα", βαφτίζοντάς την μάλιστα ως επιτυχία, σαν να μη καταλαβαίνεις ότι π.χ. το "δεν θα γίνει καμμιά περικοπή συντάξεων" είναι τελείως διαφορετικό πράγμα από το "οι χαμηλές συντάξεις δεν θα περικοπούν πολύ".

Τελικά, φοβάμαι πως δεν πρόκειται για déjà vu. Φοβάμαι πως όντως το ΠαΣοΚ είναι ακόμη εδώ. Και φοβάμαι ακόμη περισσότερο, βλέποντας έναν Μητσοτάκη να προβάλλει ως η καλύτερη λύση για να γλιτώσουμε από το ΠαΣοΚ. Εδώ το déjà vu γίνεται εφιάλτης.