Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

25 Ιουλίου 2013

Το κερί

Άσκηση: Βρείτε τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στα παρακάτω κείμενα. Σημειώστε ότι τα αναφερόμενα περιστατικά χωρίζονται από μια ολόκληρη δεκαπενταετία:


(Α) "Με το κερί στον 21ό αιώνα" (Ριζοσπάστης, 24/7/2013)

«Να μου πουν γιατί πρέπει να είμαι άνεργη, γιατί να μην έχουμε ρεύμα στο σπίτι; Να μου δώσουν μια εξήγηση». Οι φράσεις ανήκουν στην Αρτεμη μόλις 21 ετών. Τέλειωσε το ΕΠΑΛ και ψάχνει καθημερινά για μεροκάματο. Ζει με τη μητέρα της, επίσης άνεργη και την αδερφή της στο Πέραμα. Η μητέρα της έπαιρνε ένα ψωροεπίδομα από την Πρόνοια, επειδή έχει πρόβλημα με την καρδιά της, το οποίο της το έκοψαν γιατί μπορεί και περπατάει. Δηλαδή, γιατί δεν έχει αναπηρία πάνω από 70%. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά πριν μερικές μέρες, συνεργείο της ΔΕΗ τούς έκοψε το ρεύμα από τη κολόνα! Δηλαδή, τους καταδίκασαν στον 21ο αιώνα στο κερί, γιατί «πού λεφτά για πετρέλαιο στη λάμπα»!

Η οικογένεια απευθύνθηκε στη Λαϊκή Επιτροπή Περάματος, η οποία χτες το μεσημέρι βρέθηκε στο πλευρό της για να δώσει κουράγιο στην Αρτεμη και τους δικούς της «για να αγωνιστούμε, γιατί δεν μπορεί κανένας μόνος του να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση, αυτήν την επίθεση που βιώνουμε, αυτήν τη βαρβαρότητα που γεννά η αντιλαϊκή πολιτική», όπως τους είπε η Αγγελική από τη Λαϊκή Επιτροπή. Εχει προγραμματιστεί για αύριο Πέμπτη το πρωί από την Επιτροπή παρέμβαση στη ΔΕΗ στα Καμίνια ενάντια σε αυτό το αίσχος.

Η οικογένεια αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Στην περιοχή του Περάματος εκτιμάται ότι η ανεργία έχει ξεπεράσει το 45%, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος το 90%. Δεν υπάρχει σπίτι χωρίς τουλάχιστον έναν άνεργο, φτώχεια και εξαθλίωση. Και όλα αυτά με φόντο το χορό δισεκατομμυρίων που γίνεται στην προβλήτα ΙΙ και ΙΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων στο Ικόνιο, δηλαδή στην πόρτα του Περάματος, που έχει παραχωρηθεί στο κινεζικό μονοπώλιο της COSCO.

«Ζούμε από συσσίτια - πήρε το λόγο η Διονυσία, μητέρα της Αρτεμης - μας έχουν διαλύσει. Τώρα τελευταία φυλάω μία ηλικιωμένη και το μεροκάματο το δίνω έναντι για τα νοίκια που ούτε ξέρω πια πόσα χρωστάω, για να μη βρεθούμε στο δρόμο και στη ΔΕΗ. Μου ζητάνε για την επανασύνδεση 800 ευρώ. Πού να τα βρω;» Ενω παίρνοντας το λόγο η Αρτεμη πρόσθεσε: «Είχα πάει δοκιμαστικά σε μία επιχείρηση στη Γλυφάδα για δουλειά. Με είχαν από τις 12 το μεσημέρι ως τις 9 το βράδυ και τελικά με έδιωξαν χωρίς να μου δώσουν τίποτα. Το έχουν κάνει σύστημα και βάζουν τα παιδιά να δουλεύουν τσάμπα. Είμαι πολύ οργισμένη. Δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να γίνει, όμως καταλαβαίνω ότι μόνος του ο καθένας σίγουρα δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα».


(Β)  "Τα αποτελέσματα της αντεπανάστασης στην Ρωσσία" (Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού, κεφάλαιο 41)

(...) Σήμερα, η Μόσχα είναι η ακριβώτερη πόλη τού κόσμου (σ.σ.: π.χ. δύσκολα θα βρεις να πιεις έναν εσπρέσσο με λιγώτερα από 9 ευρώ!) και η Ρωσσία είναι η χώρα με το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών. Αξίζει τον κόπο να ρίξουμε μια ματιά σε ένα δημοσίευμα τής "Chicago Tribune", μέσα στο οποίο καθρεφτίζονται ξεκάθαρα τα "οφέλη" τού λαού από την υλοποίηση των φρηντμανικών εντολών. Με ένα απόσπασμα απ' αυτό το δημοσίευμα της 19ης Νοεμβρίου 1998, θα κλείσουμε το σημερινό σημείωμα: 

"...Όταν ρωτήθηκε τί επιφυλάσσει ο 21ος αιώνας γι' αυτήν και για την Ρωσσία, η 17χρονη Αξάνα απάντησε ήρεμα: 
- Ο 21ος αιώνας; Είναι δύσκολο να μιλήσεις για τον 21ο αιώνα όσο βρίσκεσαι εδώ διαβάζοντας με το φως ενός κεριού. Ο 21ος αιώνας δεν μας ενδιαφέρει. Εδώ έχουμε 19ο αιώνα."

Δεν υπάρχουν σχόλια: