Σαββατιάτικα (45)

*** Αλήθεια, πώς αισθάνεστε τώρα που πέρασε ένας μήνας "πρώτη φορά αριστερά"; *** Τί παναπεί δεν καταλάβατε καμμιά διαφορά; *** Ρε, τί κακό είν' τούτο με σας, να μην ικανοποιήστε με τίποτε; *** Σακελλαρίδης: "Έχουμε σοβαρό πρόβλημα ρατσισμού και ξενοφοβίας." *** Μη ξεχνάμε την Αμυγδαλέζα, παλληκάρι μου, που είναι και κρατική! *** Αλέξη, αυτό για τον "βασικό άξονα της Θεσσαλονίκης" δεν το πολυκατάλαβα. *** Την Μεγάλου Αλεξάνδρου ή την Εγνατία εννοείς; *** Ελπίζω ότι δεν είμαι ο μόνος που του ήρθε να ξεράσει με όσα εμετικά γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες για τον Μανώλη Γλέζο. ***

Φάτσα ο πιτσιρικάς...

Αυτό που από "ήρωας" γίνεσαι "τράβα-σπίτι-σου-επιτέλους-ρε-γέρο" μέσα σε μια νύχτα, πώς το καταφέρνουμε ως λαός, γαμώ το φελέκι μου; *** Παπαδημούλης στο τουίττερ: "Μας φοβούνται γιατί διαταράσσουμε την ομοφωνία στο στενό παπούτσι της γερμανικής δεξιάς." *** ...όπου θέλετε να μας βάλετε και τα δυο πόδια, Δημητράκη; *** Ο ίδιος, με παράπονο: "Το πρώτο αντικυβερνητικό συλλαλητήριο γίνεται από το ΚΚΕ." *** Ρε Μήτσο, τί να κάνουμε που είθισται η αντιπολίτευση να κάνει αντικυβερνητικά συλλαλητήρια; *** Ξεχνάς πως έτσι δουλεύει η δημοκρατία που υπερασπίζεσαι; *** Κανονικά, ο Παπακωνσταντίνου πρέπει να αθωωθεί με το πιο απλό αιτιολογικό: λόγω βλακείας. *** Φάνης Παπαθανασίου, δημοσιογράφος ΝΕΡΙΤ: "Οι αθηναίοι τρώνε σε συσσίτια και σε σκουπίδια κι οι λαθρομετανάστες στην Αμυγδαλέζα τρώνε φαγητό από κέτερινγκ." *** Θα 'χουμε και σένα υπ' όψη μας, Φάνη, όταν έρθει η ώρα για τα κονσερβοκούτια. *** Στο μεταξύ, τράβα να κλειστείς εθελοντικά στην Αμυγδαλέζα, να τρως κι εσύ από κέτερινγκ. *** Πήρατε χαμπάρι ότι έκλεισε μήνα η νέα κυβέρνηση κι ακόμη δεν έχει καταθέσει ούτε ένα νομοσχέδιο; ***

Κοντά στην Λισαβόνα: πρώτη φορά δεξιά!

Κι εδώ, το ΚΚΕ κάνει σεφτέ. *** Ακυβέρνητη πολιτεία γίναμε. *** Πρώτη φορά αριστερά, είπαμε, δεν είναι παίξε-γέλασε. *** Κανένα νέο από Αμφίπολη έχουμε; *** Χάθηκε κι αυτή η Περιστέρη, γαμώτο... *** Κόκκινη κάρτα σε ποδοσφαιριστή τού Ολυμπιακού; *** Τα ισοπέδωσες όλα, μωρή πουτάνα Μέρκελ... *** Αυτό που τα γκολ που τρώει ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη, μπαίνουν πάντοτε από το πουθενά, είναι ακατανόητο. *** Πώς το εξηγείς εσύ, ρε Τσώχο; *** Συγγνώμη, Γιάνη μου, αλλά δεν σε καταλαβαίνω. *** Δεν έχω συνηθίσει αυτή την "δημιουργική ασάφεια", βρε αδερφέ. *** Μήπως να αβγαταίναμε λίγο το "δημιουργική" και να μειώναμε το "ασάφεια"; *** Έλληνας: είδος μαλακίου που θέλει ρήξη με την Ευρώπη αλλά τρέμει στην ιδέα ότι μπορεί να βγει από το ευρώ. *** Ώστε έφαγε σαβούρδα η Μαντόνα, ε; *** Ε και; *** Εδώ σαβουρδιάστηκε μέχρι κι η Φάνη Πάλλη, θα την γλίτωνε η κωλόγρια η Μαντόνα; *** Μαρία η Σπυράκη, τέως δημοσιογράφα: "Η κυβέρνηση οφείλει να μιλήσει την γλώσσα της αλήθειας στον ελληνικό λαό." *** Μαράκι, αν δεν την ξέρουν αυτή την γλώσσα, τους κάνεις ιδιαίτερα; *** Αν δεν κάνω λάθος, εσύ έχεις πάρει ντοκτορά στην αλήθεια. *** Κουμουτσάκος: "Η κυβέρνηση ξεκίνησε σαν δυναμικός, ανέμελος έφηβος και σε 30 μέρες δείχνει ήδη μεσήλικας." ***

Επιχειρηματικό δαιμόνιο!

Κακό είν' αυτό, Γιώργο μου; *** Αν συνεχίσει να γερνάει με τέτοια ταχύτητα, σε λίγο δεν θα μπορεί να μας γαμήσει σαν τις προηγούμενες. *** Μου άρεσε και το αναπαράγω: "Οκτώ στους δέκα πολίτες στηρίζουν την προσπάθεια της κυβέρνησης. Προφανώς, οι υπόλοιποι δύο είναι αριστεροί." *** Ποιός βλάκας σκέφτηκε να ζητηθεί άρση ασυλίας για τον Κωλόχαρτο; *** Ρε παιδιά, αφήστε τον στο άσυλο! *** Άδωνις: σταθερή αξία. *** Παλληκάρι μου, πάψε να χαλβαδιάζεις το γκομενάκι στο απέναντι τραπέζι. *** Σκέψου ότι με τον καθαροδευτεριάτικο χαλβά μπαίνει η σαρακοστή. *** Μπογιόπουλε, νά 'ρθουμε για ποτό στο μπαρ σου ή δεν είναι ευνοϊκός ο συσχετισμός δυνάμεων; *** Αν θέλετε να τρολλάρετε τον Μπογιόπουλο, πήγαίνετε στο μπαρ του και παραγγείλετε κοκακόλα! *** Τώρα που βγήκαμε από το μνημόνιο, δικαιώθηκε και ο Μιχάλης που δεν το είχε διαβάσει. *** Τζάμπα και βερεσέ θά 'χε χάσει τον χρόνο του ο άνθρωπος. *** Αυτό που κάθε χρόνο ανακαλύπτουμε κάποιο "άρωμα Ελλάδας" στην απονομή των Όσκαρ, μόνο εμένα εντυπωσιάζει; *** Χρόνια μιλάει ο Λιακόπουλος για το μεγαλείο της φυλής μας αλλά δεν τον ακούτε, ζώα! ***

Ευτυχισμένα χρόνια

Δηλαδή, για να ξανανοίξει η ΕΡΤ, πρέπει να πληρώσουμε ειδικό τέλος; *** Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ξανανοίξει ντε και καλά. *** Ρε Θανάση, το ότι η Πάτρα έχει κομμουνιστή δήμαρχο δεν σημαίνει ότι η επανάσταση θα ξεκινήσει κατεβάζοντας στους δρόμους τα καρναβαλικά άρματα! *** Αν σας πω ότι ο πιτσιρικάς τής πρώτης φωτογραφίας έχει χαρίσει άφθονο γέλιο στους έλληνες, βοηθάω καθόλου στην προσπάθεια να τον αναγνωρίσετε; *** Κι αν αρχίσω να τραγουδάω "ουγκαγκαγκούμ, γκουμ, χι..."; *** Ναι, ο πιτσιρικάς είναι ο Βασιλάκης Τριανταφυλλίδης, πιο γνωστός μας ως Χάρρυ Κλυνν. *** Η φωτογραφιούλα από την Πορτογαλία είναι αυθεντική, απλώς πείραξα λίγο την Sintra και την έκανα Sinistra (= αριστερά) για να δέσει καλύτερα η λεζάντα (την ιδέα την έκλεψα από κάποιο τουίτ αλλά μη με ρωτήσετε ποιο). *** Όσο για την τελευταία φωτογραφία, τα γελάκια κι οι χαριεντισμοί του Σταύρου (ελέγχοντος, ως δημοσιογράφου) με τον Γιάννο (ελεγχομένου, ως πολιτικού) δίνουν άλλο νόημα στην έννοια τής ανεξαρτητοποταμίσιας δημοσιογραφίας. *** Την φάγαμε την πρώτη βδομάδα της σαρακοστής. *** Υπομονή και θα περάσουν κι οι υπόλοιπες έξι για να φάμε και λίγο οβελία. *** Αν βρούμε. *** Καλό σας βράδυ και εις το επανιδείν. ***

Πλεονάζοντα διαθέσιμα; Περίεργα πράγματα...

Πώς την είδατε την πρόταση που έκανε ο υπουργός εργασίας Πάνος Σκουρλέτης (σε συνεργασία με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους - ΟΔΔηΧ) προς τα ασφαλιστικά ταμεία; Τους ζητάει να καταθέσουν στην Τράπεζα της Ελλάδος τα "πλεονάζοντα διαθέσιμά τους" (δηλαδή, όσα λεφτά δεν τα έχουν άμεση ανάγκη), ενισχύοντας την ταμειακή ρευστότητα του δημοσίου, με αντάλλαγμα ένα "ελκυστικώτατο" επιτόκιο ύψους... 2%!.

Εμένα, πάντως, η όλη φάση μού θυμίζει την επιδρομή που έκανε το 2012 ο τότε υπουργός οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος (φυσικά, με τις ευλογίες τής Τράπεζας της Ελλάδος) στα αποθεματικά όχι μόνο των ταμείων αλλά και των νοσοκομείων και των πανεπιστημίων κλπ. Μάλιστα δε, μου την θυμίζει τόσο έντονα ώστε, αντί να σχολιάσω ο,τιδήποτε, ανασύρω και αναδημοσιεύω ένα κείμενο που είχα γράψει τότε (3/12/2012). Το μόνο που πρέπει να κάνει ο αναγνώστης για να "φρεσκάρει" το κείμενο είναι να αλλάξει τα ονόματα:

Πριν καμμιά εικοσιπενταριά χρόνια, κάπου στα τέλη τής δεκαετίας τού '80, οι διοικήσεις των ασφαλιστικών μας ταμείων αποφάσισαν να διοχετεύσουν τα αποθεματικά τους στην -τότε διαβόητη- Τράπεζα Κρήτης, του -επίσης διαβόητου- Γιώργου Κοσκωτά. Βεβαίως, τα επιτόκια που εξασφάλισαν τα ασφαλιστικά ταμεία από την Τράπεζα Κρήτης ήσαν εμφανώς ξεφτιλισμένα αλλά κανένας από τις διοικήσεις τους δεν πήγε φυλακή για απιστία. Φυσικά, οποιαδήποτε καταγγελία ότι αυτές οι "εμπνευσμένες" αποφάσεις των διοικήσεων των ταμείων πάρθηκαν μετά από πίεση της κεντρικής πολιτικής εξουσίας (λέγε με Μένιο Κουτσόγιωργα, για παράδειγμα), ελέγχεται ως ανακριβής.

Δέκα χρόνια αργότερα, κάπου στα τέλη τής δεκαετίας τού '90, κάποιες άλλες διοικήσεις των ίδιων ασφαλιστικών ταμείων αποφάσισαν να διοχετεύσουν τα αποθεματικά τους στην Σοφοκλέους (όπου βρισκόταν τότε το Χρηματιστήριο Αθηνών), ενεργούσες με την ίδια ακριβώς οξυδέρκεια η οποία χαρακτήριζε τότε την κάθε κουτσή Μαρίκα που παρίστανε την...επενδύτρια. Βεβαίως, όταν ξεθύμανε η φούσκα, τα ασφαλιστικά ταμεία βρέθηκαν να έχουν χάσει μερικά δισεκατομμύρια ("μερικά" σε ευρώ, γιατί σε δραχμές ήσαν εκατοντάδες) αλλά κανένας απ' αυτές τις διοικήσεις δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος. Φυσικά, οποιαδήποτε καταγγελία ότι το "παιχνίδι" των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων με το Χρηματιστήριο οφειλόταν σε άτυπη "συμβουλή" ή "οδηγία" τής κεντρικής πολιτικής εξουσίας (λέγε με Κώστα Σημίτη ή Γιάννο Παπαντωνίου, για παράδειγμα) ελέγχεται ως ανακριβής.

Στις αρχές τής φετεινής χρονιάς, τα ασφαλιστικά ταμεία δέχτηκαν ένα ακόμη πλήγμα, ίσως το σημαντικώτερο, με το περίφημο "κούρεμα". Με δεδομένο ότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων είχαν τοποθετηθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, το "κούρεμα", για το οποίο πανηγύριζαν κάποιοι ελαφρόμυαλοι, εξαφάνισε το 53% των αποθεματικών των ταμείων. Φυσικά, οποιαδήποτε καταγγελία ότι η επιμονή των διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων να αγοράζουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου την ώρα που όλοι οι άλλοι τα ξεφορτώνονταν επειδή γνώριζαν για το επερχόμενο κούρεμα, οφείλεται σε άτυπη "γραμμή" τής κεντρικής πολιτικής εξουσίας (λέγε με Λουκά Παπαδήμο ή Ευάγγελο Βενιζέλο, για παράδειγμα) ελέγχεται ως ανακριβής.

Μ' αυτά και μ' αυτά, στα ταμεία των ασφαλιστικών ταμείων απόμειναν κάτι πενταροδεκάρες και μπόλικες αράχνες. Κάπως έτσι ήρθε κι ο μέγας σοσιαλιστής μεταρρυθμιστής Λοβέρδος να μας πει ότι δεν πάει άλλο, ότι το κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί πλέον παρά μια βασική σύνταξη (ας πούμε 300 ευρώ) και ότι όποιο επικουρικό ταμείο δεν έχει να πληρώσει τις συντάξεις του θα κλείνει κι οι ασφαλισμένοι του θα πηγαίνουν να κόβουν τον λαιμό τους. Και κάπως έτσι ήρθαν κι οι άλλοι μεταρρυθμιστές (τύπου Βρούτση και Στουρνάρα) να αναξαναμαναμεταρρυθμίσουν τα αμεταρρύθμιστα, να κόψουν τα άκοφτα, να καταργήσουν δώρα κι επιδόματα και, γενικά, να πάρουν και να σηκώσουν όσα είχαν απομείνει άπαρτα κι ασήκωτα.

Επειδή, όμως, το βαρέλι δεν έχει πάτο, η ιστορία συνεχίζεται. Μιας και το πρώτο κούρεμα πήγε τόσο καλά, ετοιμαζόμαστε και για δεύτερο, σύμφωνα με τις συμβουλές τής κυρίας Λαγκάρντ. Μόνο που τούτο το κουρεματάκι φαίνεται πως θα είναι λιγουλάκι διαφορετικό από το προηγούμενο. Βλέπετε, τώρα θα κληθεί να συμμετάσχει σ' αυτό και η Ε.Κ.Τ., η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Επειδή, όμως, δεν μπορείς με τσαμπουκά να κουρέψεις τα ομόλογα που έχει στα συρτάρια της η Ε.Κ.Τ., η συμμετοχή στο κούρεμα πρέπει να είναι κάπως...ας πούμε εθελοντική. Δηλαδή, πρέπει να πείσουμε όποιους διαθέτουν ελληνικά ομόλογα να έρθουν αυτοβούλως στο κουρείο.

Έτσι, λοιπόν, άρχισε κιόλας ο Στουρνάρας να παίρνει τους δρόμους για να πείσει τους ομολογιούχους να δεχτούν το καινούργιο κούρεμα. Και καλά αυτοί που πήραν ομόλογα στην δευτερογενή αγορά στο 15% της αξίας τους και τώρα θα τα ανταλλάξουν με καινούργια στο 33%. Αυτοί θα βγουν κερδισμένοι, αφού θα υπερδιπλασιάσουν τα κεφάλαιά τους. Τί θα γίνει, όμως, με τα ασφαλιστικά ταμεία που πήγαν και αγόρασαν ομόλογα στο 100% της αξίας τους (προσοχή: η καταγγελία ότι τα ταμεία υποχρεώθηκαν από την κεντρική πολιτική εξουσία να κάνουν τέτοια απαράδεκτη αγορά ελέγχεται ως ανακριβής), οπότε θα χάσουν τα 2/3 των κεφαλαίων τους με το κούρεμα; Λογική η ανησυχία αλλά ο Στουρνάρας το είπε καθαρά: Τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασφαλισμένοι τους δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε αφού οι συντάξεις τελούν υπό την εγγύηση του κράτους.

Καλέ, σώωωωωωωπα! Καλέ, άει στον διάολο! Καλέ, πώς μου είχε διαφύγει αυτή η σημαντικώτατη λεπτομέρεια; Βέεεεεβαια! Έχει δίκιο ο Στουρνάρας. Άλλωστε, το ότι οι συντάξεις τελούν υπό την εγγύηση του κράτους το λέει μέχρι και το σύνταγμα. Οπότε; Οπότε γιατί να φοβόμαστε το κούρεμα; Μωρέ, αφού εγγυάται το κράτος, πάρτα μας με την ψιλή και κάνε μας το κεφάλι σαν το κρανίο τού Καιάδα (aka "εγέρθουτου")!

Στα σοβαρά σας τώρα, δεν είναι πολύ ωραίο ανέκδοτο ο ισχυρισμός Στουρνάρα; Αυτό το κράτος που μας απειλεί πως δεν θα υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις αν δεν πάρουμε την Χ δόση, αυτό το κράτος λέει πως εγγυάται τις συντάξεις. Αυτό το κράτος που μόλις προχτές αποφάσισε να κόψει τα δώρα και τα επιδόματα των συνταξιούχων, αυτό το κράτος λέει πως εγγυάται τις συντάξεις. Αυτό το κράτος που θεσμοθετεί την διάλυση όσων επικουρικών ταμείων δεν έχουν τα διαθέσιμα που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων τους, αυτό το κράτος λέει πως εγγυάται τις συντάξεις. Αυτό το κράτος που με το κόψε-κόψε έχει καταντήσει τις συντάξεις απλά φιλοδωρήματα, αυτό το κράτος λέει πως εγγυάται τις συντάξεις.

Αλήθεια, τί στα κομμάτια εγγυάται το κράτος τού Στουρνάρα; Τα τρία κατοστάρικα τον μήνα; Δηλαδή τα τρεις χιλιάδες εξακόσια τον χρόνο; Δηλαδή εγγυάται πως θα έχουμε λεφτά για να πληρώνουμε φόρο εισοδήματος (756 ευρώ), τέλη κυκλοφορίας για ένα χιλιαράκι, (120 ευρώ), χαράτσι για διαμέρισμα 80 τετραγωνικών (400 ευρώ), εισφορά αλληλεγγύης (72 ευρώ), ασφάλιστρα για το χιλιαράκι (300 ευρώ) και 10 λίτρα βενζίνη κάθε βδομάδα (850 ευρώ), ενώ θα μας περισσεύουν και 1.100 ευρώ για να τα ξοδεύουμε σε μπουζούκια, ταξίδια στο εξωτερικό κλπ. Μάλιστα. Αυτά είναι τα ωραία!

Με το μπαρδόν, κύριε υπουργέ, αλλά η εγγύησή σου ελέγχεται ως ανακριβής.

Αυτά έγραφα τότε αλλά ας επιστρέψουμε στο σήμερα. Μόλις χτες, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης έκανε λόγο για "προβλήματα ρευστότητας στην ελληνική οικονομία". Την ίδια ώρα, ο τέως υφυπουργός οικονομικών τής Ν.Δ. Χρήστος Σταϊκούρας υπολόγιζε τις υποχρεώσεις μας για τοκοχρεωλύσια μέχρι τον Ιούνιο σε σκάρτα είκοσι δισ. ευρώ.

Στο μεταξύ, χτες το πρωί βγήκε στον Αντέννα ο διοικητής τού ΟΓΑ Ξενοφών Βεργίνης και δήλωσε ότι η καταβολή τής πρώτης δόσης των οικογενειακών επιδομάτων θα γίνει στις 6 Απριλίου, αντί στις 27 Μαρτίου. Έλα, όμως, που χτες το απόγευμα τον "διόρθωσε" η αναπληρώτρια υπουργός πρόνοιας Θεανώ Φωτίου, δηλώνοντας ότι η καταβολή θα γίνει "έως τις 8 Απριλίου"! Με την ίδια δήλωσή της, η κυρία Φωτίου δίνει και μια ολιγοήμερη παράταση στην καταβολή επιδομάτων παρελθόντων ετών, πηγαίνοντάς τα "έως τις 10 Μαρτίου" αντί της προγραμματισμένης 6 Μαρτίου.

Κι ενώ ο ΟΑΕΔ στέλνει προς τα πίσω τις πληρωμές των επιδομάτων (για ποιον λόγο, άραγε;), ο ΟΔΔηΧ και ο Σκουρλέτης ζητούν από τον οργανισμό να καταθέσει στην Τράπεζα της Ελλάδος έως τις 5 Μαρτίου τα "πλεονάζοντα διαθέσιμά του", ύψους 450 εκατομμυρίων περίπου, για να τα "επενδύσει" σε ρέπος με επιτόκιο 2%. Περίεργα πράγματα... Αφού έχουμε "πλεονάζοντα διαθέσιμα", γιατί πάμε τις πληρωμές προς τα πίσω; Πολύ περίεργα πράγματα...

Αν όλα αυτά όντως ηχούν περίεργα στ' αφτιά σας και προσπαθείτε να "κουμπώσετε" το τότε με το τώρα, κάντε το. Εγώ τρομάζω και μόνο που το σκέφτομαι.

Τι είναι μια ανθρωπιστική κρίση μπροστά στη δημοσιονομική σταθερότητα;

Πώς το λέει η τελευταία πρόταση των ελληνικών προτάσεων προς τους θεσμούς; «Η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει το πλάνο για να: [ …] Εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο».

Αυτός  ο ωμός κυνισμός, η απανθρωπιά και ο κανιβαλισμός που αποτυπώνεται στο εν λόγω κείμενο, δείχνει ξεκάθαρα ποιο είναι το σύστημα στο οποίο ζούμε και πέρα από αυτό δεν μπορούμε να φανταστούμε την ύπαρξή μας. Τι σου λέει αυτή η πρόταση; Θα ήθελα να αντιμετωπίσω την ανθρωπιστική κρίση, θα προσπαθήσω να το κάνω, αλλά αν δω ότι αυτή η προσπάθεια μου μπορεί να επιβαρύνει τα δημόσια ταμεία θα σταματήσω.

Από τότε που ήταν αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να «παίξει» επικοινωνιακά και πολιτικά με τις λέξεις «ανθρωπιστική κρίση». Μάλιστα τα ρεπορτάζ  λένε ότι αυτές τις λέξεις ήθελε να τις εντάξει στο κοινό ανακοινωθέν του Eurogroup όπου συνάντησε την σθεναρή αντίσταση του Σόιμπλε ή του Ντάισελμπλουμ (δεν θυμάμαι, άλλωστε λίγη σημασία έχει). Η κατάσταση στη χώρα σίγουρα είναι τραγική. Δεν ξέρω αν μπορεί να χαρακτηριστεί «ανθρωπιστική κρίση» ή αν ο όρος αυτός ταιριάζει περισσότερο σε πιο χάρντκορ καταστάσεις (σεισμούς, πολέμους, τυφώνες, Αφρική κτλ.).

Από όλη την διαδικασία της αποστολής και αποδοχής των ελληνικών προτάσεων, από όλη την προσπάθεια να φανεί ότι κάτι διαφορετικό συμβαίνει τώρα που ξεφύγαμε από τα Μνημόνια και την Τρόικα και μπήκαμε στο λυκαυγές της Συμφωνίας και των Θεσμών, δεν με ενόχλησε ούτε η υπαναχώρηση στις προεκλογικές δεσμεύσεις ούτε η κυβερνητική επιμονή να αποδείξει ότι όλα αυτά είναι προς όφελός μας. Το εξοργιστικό είναι ότι έχει μπει στη διαδικασία να βάλει δημοσιονομικό στάθμισμα ακόμα και στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Δηλαδή, αποδέχεται ότι υπάρχει ανθρωπιστική κρίση, θέλει να την αντιμετωπίσει αλλά η ζυγαριά της πάντα θα γέρνει υπέρ της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και εις βάρος του λαού. Αυτό άλλωστε είναι επόμενο. Βλέπεις, μερικά πράγματα στην ΕΕ της… αλληλεγγύης δεν είναι διαπραγματεύσιμα (δες εδώ σχετικό προηγούμενο κείμενο). Εκτός κι αν η κυβέρνηση τελικά άλλαξε γνώμη και παραδέχεται ότι η ανθρωπιστική κρίση δεν είναι και τόσο σημαντική για να μπει σε προτεραιότητα, σε σχέση με την δημοσιονομική σταθερότητα.

Ωστόσο το πρόβλημα είναι πιο μεγάλο. Από την ίδια την επιμονή στην περιγραφή των μέτρων που προεκλογικά δεσμευόταν ότι θα έπαιρνε η κυβέρνηση, φανερώνεται το πιο απεχθές, το πιο απάνθρωπο, το πιο δυσώδες πρόσωπο του συστήματος: ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται σαν ένα ον που του αρκεί να φάει με κουπόνια και να έχει λίγο ρεύμα, κι όλα τα άλλα είναι περιττά ή για άλλη ώρα.

Δεν μου βγαίνει να οργιστώ με τα νέα μέτρα που θα έρθουν. Δεν μου λέει τίποτα να αρχίσω να απαριθμώ μετατοπίσεις (ας αφαιρέσουμε επιτέλους τη λέξη κωλοτούμπα από το πολιτικό λεξικό). Δεν με ενδιαφέρει τι συμβαίνει στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Δεν με νοιάζει καθόλου αν ξύπνησαν από το λήθαργο οι παραπλανημένοι ΣΥΡΙΖΑίοι.  Το πρόβλημα ξεκινάει από την αποδοχή των βασικών αξιωμάτων, ότι ο σύγχρονος άνθρωπος θα πρέπει να λέει ευχαριστώ για τα ελάχιστα που έχει και να μη ζητάει παραπάνω, γιατί όταν μια κυβέρνηση θα έχει να διαλέξει ανάμεσα στην δική του επιβίωση ή στους τεχνοκρατικούς της δείκτες, θα τον θυσιάζει χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αν είναι να κάνουμε κριτική στην κυβέρνηση θα πρέπει να το κάνουμε, όχι κρατώντας μια λίστα με τις ανεκπλήρωτες προεκλογικές της υποσχέσεις, αλλά με το να επισημαίνουμε πόσο εύκολα διέβη τον Ρουβίκωνα και συντάχθηκε με τον καπιταλιστικό κρετινισμό ξεχνώντας ακόμα και τα πιο ήπια φιλολαϊκά της συνθήματα.

[Άρθρο του "2310net" από το ηλεκτρονικό περιοδικό "Ατέχνως"]

---------------------------------------------

Σημείωση ιστολογίου

Σαν για να συνυπογράψει την παραπάνω άποψη του 2310net, ο γραμματέας τού ΣυΡιζΑ Δημήτρης Βίτσας, όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει το συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ αύριο στο Σύνταγμα, είπε, μεταξύ άλλων: "Μια αντιπολιτευτική διάθεση σε αυτή την κυβέρνηση, νομίζω ότι τελικά θα πλήξει αυτούς που προσπαθούν να ονομάσουν το κρέας ψάρι και να μην συμβάλλουν σε αυτή την περίοδο στην ανάταξη και του φρονήματος αλλά και της κοινωνικής κατάστασης και της οικονομίας".

Δηλαδή, για να το πούμε ανάποδα: αν δεν θες να την πατήσεις, βολέψου με τα κουπονάκια σου και ξέχνα κάθε αντιπολιτευτική διάθεση. Πράγματι, πολύ γρήγορα "συντάχθηκε με τον καπιταλιστικό κρετινισμό" η αριστερή μας κυβέρνηση...

Βαρουfuck it, Γιάνη...

Υποθέτω ότι έχετε ακούσει ή έχετε διαβάσει αρκετά για το περιεχόμενο της επιστολής που έστειλε ο υπουργός οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης στο Γιούρογκρουπ. Εδώ, απλώς θα υπογραμμίσουμε και θα σχολιάσουμε μια ντουζίνα σημείων από το περιεχόμενό της:


(1) " ... η Ελληνική κυβέρνηση επίσης δεσμεύτηκε να δουλέψει σε στενή συμφωνία με τους Ευρωπαϊκούς εταίρους και θεσμούς, καθώς και με το ΔΝΤ..."

- Αυτό για τους λίγους αιθεροβάμονες, οι οποίοι επιμένουν να χρησιμοποιούν την περίφραση "εθνική κυριαρχία". Δεσμευτήκαμε να δουλέψουμε σε "στενή συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς εταίρους και θεσμούς". Τώρα πόσο "στενή" θα είναι αυτή η συμφωνία, δεν γνωρίζουμε. Όπως δεν γνωρίζουμε τι θα γίνεται σε περιπτώσεις όπου δεν θα είναι και τόσο στενή: ποιανού θα περνάει; A propos, είχα ακούσει για "δουλειά σε στενή συνεργασία", τώρα άκουσα και για "δουλειά σε στενή συμφωνία". Μάλλον πρέπει να φρεσκάρω τα ελληνικά μου...


(2) "Η πολιτική για τον ΦΠΑ θα πρέπει να εξορθολογιστεί (...) με σκοπό τον περιορισμό των απαλλαγών αλλά και την εξάλειψη παράλογων εκπτώσεων."

- Ποιές απαλλαγές από τον ΦΠΑ έχουμε κατά νου; Όσες γνωρίζω εγώ, δεν έχουν να κάνουν με το εσωτερικό τής χώρας κι αυτές που έχουν σχέση με το εξωτερικό δεν μπορούμε να τις πειράξουμε. Κι από εκπτώσεις, οι μόνες που ξέρω είναι οι μειωμένοι συντελεστές στα νησιά τού Αιγαίου και η έκπτωση 50% σε φάρμακα, βιβλία και θέατρα. Κι αυτές δεν τις θεωρώ καθόλου παράλογες. Εκτός αν η κυβέρνηση έχει άλλη γνώμη.


(3) "Επανεξέταση και έλεγχος δαπανών σε κάθε τομέα κρατικών δαπανών (π.χ. εκπαίδευση, άμυνα, μεταφορές, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικές παροχές)."

- Μιας κι εδώ μιλάμε για δημοσιονομικά μέτρα, είναι σαφές ότι η "επανεξέταση" και ο "έλεγχος" των δαπανών θα γίνουν για να δούμε τι άλλο μπορούμε να κόψουμε από την παιδεία, την υγεία, την τοπική αυτοδιοίκηση κλπ. Παναπεί: ό,τι κόπηκε, κόπηκε και συνεχίζουμε.


(4) "Εργασία προς τη δραματική βελτίωση της απόδοσης των τμημάτων και των μονάδων της κεντρικής και τοπικής κυβέρνησης..."

- Το μόνο που θέλω να παρατηρήσω εδώ είναι η αγραμματοσύνη τού συντάκτη. Όλα τα πράγματα και όλες οι καταστάσεις, "δραματικά" μόνο χειροτερεύουν. Όταν βελτιώνονται, το κάνουν "θεαματικά" ή το κάνουν "εντυπωσιακά". Θα μου πείτε, εδώ έχουμε "θεσμοθετημένους θεσμούς" και πειράχτηκα από μια "δραματική βελτίωση"... Σωστό κι αυτό.


(5) "Οι αρχές θα εξακολουθήσουν να εργάζονται επί διοικητικών μέτρων για την ενοποίηση και τον εξορθολογισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των κενών και των κινήτρων που οδηγούν σε υπερβολικό ποσοστό πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε ολόκληρη την οικονομία και, πιο συγκεκριμένα, στον τραπεζικό και στον δημόσιο τομέα."

- Πρώτα-πρώτα, προσοχή στο "θα εξακολουθήσουν": όταν προηγείται το ρήμα "εξακολουθώ", δεν μπορεί να ακολουθεί καμμιά αλλαγή ή ριζοσπαστισμός αλλά μόνο "μια από τα ίδια". Επίσης, προσοχή στην επικέντρωση σε "τραπεζικό και δημόσιο τομέα". Προφανώς, κάτι θέλει να τονίσει ο συντάκτης με την υπογράμμιση αυτή και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.


(6) "Οι αρχές θα καθιερώσουν στενότερη σύνδεση μεταξύ των συνταξιοδοτικών εισφορών και των εσόδων, τον εξορθολογισμό των παροχών, την ενίσχυση των κινήτρων για δήλωση της αμειβόμενης εργασίας, και την παροχή στοχευμένης βοήθεια στους εργαζόμενους μεταξύ 50 και 65 ετών, καθώς και μέσω ενός συστήματος εγγυημένου βασικού εισοδήματος, έτσι ώστε να εξαλειφθεί η κοινωνική και πολιτική πίεση για πρόωρης συνταξιοδότησης που πάνω-επιβαρύνει τα συνταξιοδοτικά ταμεία."

- Δεν χρειάζονται πολλά λόγια εδώ, καθ' όσον το εργάκι είναι χιλιοπαιγμένο και το ξέρουμε. Μόνο προσέξτε την "στοχευμένη βοήθεια σε εργαζόμενους" και τα περί "συστήματος εγγυημένου βασικού εισοδήματος". Δεν ξέρω τι "αριστερό" σχεδιάζει η "αριστερή" κυβέρνηση αλλά όλα αυτά τα είδαμε να δρομολογούνται από την προηγούμενη κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων. Πάντως, η ιδέα πως κάποιος που δουλεύει θα χρειάζεται και "στοχευμένη βοήθεια", με ανατριχιάζει καθώς προσπαθώ να φανταστώ υπό ποίες συνθήκες θα δουλεύει ώστε να χρειάζεται τέτοια βοήθεια.


(7) "Η κυβέρνηση θα προωθήσει μέτρα για (...) την αξιολόγηση των υπαλλήλων βάσει πραγματικών κριτηρίων και την θέσπιση δίκαιων διαδικασιών για τη μεγιστοποίηση της κινητικότητας ανθρώπινων και άλλων πόρων στον δημόσιο τομέα."

- Αφήνω ασχολίαστο το ότι μια αριστερή κυβέρνηση χαρακτηρίζει τους εργαζόμενους ως "ανθρώπινους πόρους" και ρωτάω: δηλαδή; Τί διαφορετικό θα κάνουν οι τωρινοί από όσα έκανε ο Κυριάκουλας; Αξιολόγηση με άλλον τρόπο; Μάλιστα. Κι όταν λέμε "μεγιστοποίηση κινητικότητας", τι εννοούμε; Παίρνουμε έναν καθηγητή μουσικής από την Καλαμπάκα και τον στέλνουμε στο Αίγιο ως τραυματιοφορέα; Ξανά μάλιστα.


(8) "Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για την υποστήριξη των πλέον ευάλωτων νοικοκυριών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους."

- Συγγνώμη αλλά για τέτοια νοικοκυριά το μόνο κατάλληλο μέτρο που βλέπω είναι η σεισάχθεια. Εκτός αν εννοούμε ότι π.χ. θα αφήσουμε τις τράπεζες να τους πάρουν τα σπίτια κι εμείς θα τους εξασφαλίσουμε κρεββάτι σε κάποιον κοιτώνα.


(9) " Ιδιωτικοποίηση και διαχείριση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων – Η προσέλκυση επενδύσεων σε τομείς-κλειδιά και η εκμετάλλευση των περιουσιακών στοιχείων του κράτους αποτελεσματικά, οι ελληνικές αρχές θα:
- Δεσμευτούν να μην αναστρέψουν ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες έχουν ολοκληρωθεί. Εκεί όπου η διαγωνιστική διαδικασία έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση θα σεβαστεί τη διαδικασία, σύμφωνα με το νόμο.
- Εξασφαλίσουν την παροχή βασικών δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών από ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις / βιομηχανίες σύμφωνα με τους εθνικούς στόχους και με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία."

- Με απλά λόγια: όσα ξεπουλήθηκαν, ξεπουλήθηκαν και πάμε τώρα να δούμε τι άλλο μπορούμε να ξεπουλήσουμε. Όσον αφορά δε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που έχουν περάσει σε χέρια ιδιωτών, το μόνο που θα κάνουν οι ελληνικές αρχές είναι να φροντίσουν ώστε νοι αγοραστές τους να κάνουν αυτό που δεσμεύτηκαν να κάνουν όταν τις αγόρασαν. Τόσο αριστερά!


(10) "Η Ελλάδα δεσμεύεται να πετύχει τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε όλο το φάσμα της νομοθεσίας για την αγορά εργασίας μέσα από μια διαδικασία διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους, ενώ επωφελείται από την τεχνογνωσία και την συνεισφορά του ΔΟΕ, του ΟΟΣΑ και της διαθέσιμης τεχνικής βοήθειας."

- Ουδέν σχόλιον. Το γκρέμισμα όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει ακόμη όρθια, θα συνεχιστεί. Το πρόγραμμα της Λισαβόνας θα υλοποιηθεί. Ας μην ανησυχούν οι εταίροι μας.


(11) "Η Ελλάδα δεσμεύεται να επεκτείνει και να αναπτύξει το υφιστάμενο καθεστώς που προβλέπει την προσωρινή απασχόληση ανέργων, σε συμφωνία με τους εταίρους και όταν το επιτρέπει ο δημοσιονομικός χώρος και να βελτιώσει τα προγράμματα για την ενεργή αγορά εργασίας, με στόχο την αναβάθμιση των δεξιοτήτων των μακροχρόνια ανέργων."

- Κατ' αρχάς, προσέξτε πώς συμφωνεί η "αριστερή φρασεολογία" με την φρασεολογία των προηγούμενων: η λέξη "εργασία" φαίνεται πως θεωρείται μολυσμένη και προτιμάται η χρήση της λέξης "απασχόληση". Για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, δεν υπάρχουν "εργαζόμενοι", υπάρχουν μόνο "απασχολούμενοι". Όσο για την ουσία, όλοι καταλαβαίνουμε ότι το καθεστώς εκμετάλλευσης των άνεργων -το οποίο σήμερα το λέμε voucher και παλιότερα το λέγαμε stage- δεν θα συνεχιστεί απλώς αλλά θα επεκταθεί και θα αναπτυχθεί. Όλοι πρέπει να "απασχολούνται", ώστε να μην εξεγείρονται. Προσωρινά, βέβαια, καθ' όσον η ανεργία πρέπει να ανακυκλώνεται.


(12) "Η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει το σχέδιο της να αντιμετωπίσει τις ανάγκες που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας (ανεπαρκή πρόσβαση σε τροφή, στέγη, υπηρεσίες υγείας και της βασικές παροχές ενέργειας) μέσω ιδιαίτερα στοχευμένων και μη χρηματικών μέτρων (π.χ. κουπόνια τροφίμων)."

- Η απόλυτη ξεφτίλα, λίγο πριν το τέλος της επιστολής. Αφού προηγήθηκε ένα μεγάλο κατεβατό για το τι θα κάνουμε ώστε να μη χάσουν δεκάρα οι δανειστές και να εξασφαλίσουν τα αυριανά κέρδη τους οι καπιταλιστές, υποσχόμαστε ότι θα φροντίσουμε εκείνους που θα δουλέψουν για να γίνουν όλα αυτά, εξασφαλίζοντάς τους ένα κουπόνι με το οποίο θα μπορούν να φάνε μια φασολάδα.


Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο Σαμαράς στην ομιλία του από το βήμα της βουλής, κατά την διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, δεν βαρέθηκε να επαναλαμβάνει την φράση "μπράβο και μαζί σας".

Βαρουfuck it, Γιάνη...

"Πράσινη" ενέργεια: μια άλλη ματιά

Το παραπάνω διάγραμμα προέρχεται από μια μελέτη τού γερμανικού Fraunhofer Institute και δείχνει τις εγκαταστάσεις που διαθέτει η Γερμανία προκειμένου να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Όπως βλέπετε, επί συνολικά εγκατεστημένων 177 GW, τα 73 GW (ποσοστό πάνω από 40%) αφορούν "πράσινες" εγκαταστάσεις (ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά).

Όσοι έχουν ασχοληθεί -έστω και λίγο- με την "πράσινη"ενέργεια, γνωρίζουν άριστα ότι οι σχετικές εγκαταστάσεις είναι πανάκριβες. Αξίζουν, όμως, τον κόπο; Ας δούμε το επόμενο διάγραμμα της ίδιας μελέτης:

Πώς το βλέπετε; Μέσα στο ενδεκάμηνο Ιανουάριος-Νοέμβριος, η Γερμανία παρήγαγε 472,7 τερραβατώρες, από τις οποίες "πράσινες" ήσαν μόνο οι 75 (ποσοστό μικρότερο από 16%). Δηλαδή, οι γερμανοί ξόδεψαν τα μαλλιοκέφαλά τους για να βγάλουν "πράσινη" ενέργεια και ως αντάλλαγμα παίρνουν ψίχουλα. Κι επειδή έτσι δεν κάνεις απόσβεση, η Γερμανία έχει αυτή την στιγμή τα δεύτερα ακριβώτερα τιμολόγια ρεύματος στην Ευρώπη, με πρώτη την Δανία (η οποία έχει πλημμυρίσει με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες).

Δεν είναι μόνο αυτό. Το χειρότερο είναι ότι τα μεν πολυδιαφημισμένα φωτοβολταϊκά είναι παντελώς άχρηστα όταν η ζήτηση για ενέργεια είναι αυξημένη (όπως τις κρύες μέρες του χειμώνα ή τις νύχτες)  η δε αιολική ενέργεια δεν εμπνέει καμμιά σιγουριά. Δείτε και το παρακάτω διάγραμμα από τον ιστοτόπο Agora Energiewende:

Εδώ βλέπετε τον τρόπο με τον οποίο παρήχθη το ρεύμα που κατανάλωσε η Γερμανία από 1 μέχρι 23 Φεβρουαρίου. Το πράσινο χρώμα στο κάτω μέρος αντιστοιχεί σε ρεύμα από βιομάζα, το γαλάζιο από μικρά υδροηλεκτρικά, το μπλε σκούρο από ανεμογεννήτριες, το κίτρινο από φωτοβολταϊκά και το γκρι από συμβατικά εργοστάσια (άνθρακα, λιγνίτη, αέριο, πυρηνικά, μεγάλα υδροηλεκτρικά).

Κι αν στο εν λόγω διάγραμμα οι κίτρινες "γλώσσες" μας κάνουν να χαμογελάμε πικρά ή ειρωνικά (φωτοβολταϊκά στην Γερμανία;!), προσέξτε την αιολική ενέργεια στις 4-5 του μηνός ή στις 12-13: είναι σχεδόν ανύπαρκτη! Σκέφτεστε τι θα γινόταν σε περίπτωση που η χώρα είχε υλοποιήσει πλήρως την μετάβασή της στην "πράσινη" ενέργεια;

Όλα αυτά έχουν ήδη υποχρεώσει την γερμανική κυβέρνηση να ανασκευάσει τα σχέδιά της για αύξηση της παραγόμενης "πράσινης" ενέργειας εις βάρος της συμβατικής. Το πρόβλημα είναι ότι στον χώρο έχουν γίνει τεράστιες επενδύσεις και έχουν δημιουργηθεί πάμπολλες θέσεις εργασίας, οι οποίες θα πάνε "άπατες" αν αλλάξουν οι στόχοι. Και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα για την οικονομική "ατμομηχανή της Ευρώπης", αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι στο παιχνίδι των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μπαίνουν με ιδιαίτερη επιτυχία και οι κινέζοι. Με απλά λόγια: τόσες γερμανικές εταιρείες που παράγουν εξοπλισμό για παραγωγή ηλιακής και αιολικής ενέργειας, τί θα τα κάνουν τα προϊόντα τους; Η απάντηση είναι προφανής: θα τα πουλήσουν σε χαχόλους!

Κάπου εδώ πρέπει να αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους κατά τα τελευταία χρόνια (ειδικά από την εποχή που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου) οι ελληνικές κυβερνήσεις δείχνουν μια ξεχωριστή πρεμούρα για την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, επιδοτώντας την ανάπτυξη φωτοβολταϊκών ακόμη και σε πρώην καλλιεργημένες εκτάσεις (*) και πριμοδοτώντας την τοποθέτηση ανεμογεννητριών ακόμη και σε ισοπεδωμένες βουνοκορφές.


(Σημείωση: Τα ερεθίσματα για να γραφτεί το παραπάνω κείμενο προκλήθηκαν από το διάβασμα του πολύ ενδιαφέροντος ιστολογίου "Λιγνίτης: ο δικός μας μαύρος χρυσός".)


--------------------------------------------------------
(*) Σ' αυτό το θέμα είχαμε αναφερθεί πριν μερικά χρόνια, σε κάποια σημειώματα τα οποία αξίζει να (ξανα)διαβάσετε: "Φωτοβολταϊκά: λύση ή απάτη;", "Φωτοβολταϊκά: το ''παιχνίδι''", "Φωτοβολταϊκά: οι αγρότες την (ξανα)πάτησαν".

1000 Mbps με 12 ευρώ; Πλάκα κάνεις!

Καθαρή Δευτέρα σήμερα κι άντε βρες ποιος έχει όρεξη για άρθρα σε ιστολόγια με βαθυστόχαστες αναλύσεις...

Επειδή, όμως, η βόλτα στο διαδίκτυο δεν καταλαβααίνει από αργίες και τεμπελίκια, λέω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που βρήκα. Αλλά, πριν συνεχίσω, θέλω να αναλογιστείτε πόσα πληρώνετε κάθε μήνα για να έχετε πρόσβαση στο διαδίκτυο. Τώρα! ...... Εν τάξει; Μπράβο. Για πόση ταχύτητα; ....... Ωραία.

Και τώρα, ρίξτε μια ματιά στην παρακάτω φωτογραφία. Μάλλον δεν θα καταλάβετε και πολλά, αφού πρόκειται για ένα στιγμιότυπο οθόνης (screenshot) από τον ιστοτόπο τής RCS & RDS (Romania Cable Systems & Romania Data Systems), δηλαδή του ρουμανικού φορέα τηλεπικοινωνιών (σταθερή και κινητή τηλεφωνία, καλωδιακή και δορυφορική τηλεόραση, διαδίκτυο κλπ), αλλά εδώ είμαστε:

Τί μας λέει εδώ ο ποιητής; Μας λέει ότι με 55 ρουμανικά λέι τον μήνα (δηλαδή, με κάτι παραπάνω από 12 ευρώ) μπορούμε να έχουμε απεριόριστη πρόσβαση στο διαδίκτυο με ταχύτητα... 1000 Mbps! Κι αν είμαστε ήδη συνδρομητές σε ψηφιακή τηλεόραση, σταθερό ή κινητό τηλέφωνο, παίρνουμε τα 1000 Mbps με 45 λέι τον μήνα! Τί σημαίνει ταχύτητα 1000 Mbps; Σημαίνει να κατεβάζεις μια ταινία υψηλής πιστότητας (High Definition) σε 3 λεπτά της ώρας!! Ταχύτητα αστραπής με 10-12 ευρώ, στα οποία περιλαμβάνεται και ο ΦΠΑ και δεν είναι πλάκα!

Τί άλλο αγοράζουμε με αυτά τα 10-12 ευρώ; Απεριόριστη πρόσβαση, δωρεάν σύνδεση (χωρίς τέλος σύνδεσης), δωρεάν ίντερνετ στο κινητό μας (!!! - για 5 GB τον μήνα, με ταχύτητα 21,6 Mbps), δυο λογαριασμούς δωρεάν πρόσβασης wi-fi (με δεδομένο ότι σε κάθε σπίτι υπάρχει μια σύνδεση ΟΤΕ double play, μόνο ένας από κάθε οικογένεια έχει δικαίωμα προσβασης στο free wi-fi του OTE, αν δεν κάνω λάθος), δυο διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, γονικό έλεγχο διαδικτύου, 50 GB αποθηκευτικού χώρου στο Digi-Storage κλπ.


Αυτά λοιπόοοοοοον! Αυτά στην Ρουμανία, έτσι; Μη κοιτάτε τι γίνεται εδώ. Εδώ είμαστε πολύ μπροστά. Εδώ απολαμβάνουμε τα οφέλη από την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και τις συμπιεσμένες τιμές λόγω ανταγωνισμού μεταξύ ΟΤΕ, Βόνταφον, Γουίντ, Φόρθνετ κλπ κλπ.

Πόσα είπατε ότι πληρώνετε για να έχετε σύνδεση στο διαδίκτυο και να μπορείτε να με διαβάζετε; ..... Μάλιστα. Περαστικά μας! Πάμε τώρα να φάμε την λαγάνα που περίσσεψε από το μεσημέρι και να πιούμε κι ένα ποτήρι, να πάνε κάτω τα φαρμάκια...

Καλή σαρακοστή!

Σαββατιάτικα (44)

*** Είπαμε, ρε Αλέξη, να αντιγράψεις σε όλα τον Ανδρέα αλλά όχι και στην επιλογή δεξιού προέδρου, αδερφούλη μου! *** Εκείνος πήγαινε φουλ για Καραμανλή το 1985 (άλλο αν άλλαξε γνώμη στο παρα-τσακ και κατέληξε σε Σαρτζετάκη), εσύ διάλεξες Παυλόπουλο το 2015. *** Και ο Πάκης αριστερός, λοιπόν; *** Από Ελλαδιστάν, γίναμε Πακηστάν, που λένε και στο τουίττερ. *** Άντε, να πούμε και το προεδρικό μέγαρο "Πάκησχαμ", να ολοκληρώσουμε την επιτυχία. *** Εγώ θυμάμαι ότι τότε που ήμουν φοιτητής (για πριν από 35 χρόνια μιλάμε), στον τοίχο τής Νομικής υπήρχε σύνθημα με μαρκαδόρο: "Παυλόπουλε, αν η μάνα σου ήξερε το χάπι, θά 'χαμε γλυτώσει από σένα". ***

Καλέ, ποιό μανούλι είν' τούτο;

Ορέ, να μη βάζει με τίποτε πάνω από 7, λέμε! *** Πάντως, μάλλον πιο αριστερός πρέπει νά 'ναι ο Πάκης από τον Καμμένο. *** Αριστερώτερος από τον Παπούλια, όμως, αποκλείεται. *** Ο Κάρολος είχε κάνει και αντάρτης, όπως έχει πει ο ίδιος. *** Αν κατάλαβα καλά, καταδικάσαμε μια γελοιογραφία και βάλαμε μια άλλη γελοιογραφία για πρόεδρο δημοκρατίας. *** Αυτό που τα σκίτσα τού Σαρλί Εμπντό με τον Μωάμεθ είναι παραδεκτά αλλά το σκίτσο της Αυγής με τον Σώυμπλε είναι απαράδεκτο, δεν το καταλαβαίνω. *** Όπως δεν καταλαβαίνω γιατί οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης είναι "έλληνες μουσουλμάνοι" κι όχι τούρκοι αλλά οι ορθόδοξοι της Βορείου Ηπείρου είναι έλληνες κι όχι "αλβανοί ορθόδοξοι". *** Περίεργους κανόνες έχει αυτή η πουτάνα η δημοκρατία... *** Καμμένος: "Αν δεν πάρουμε αυτό που θέλουμε από την διαπραγμάτευση, θα το κάνουμε Κούγκι." *** Πάνο, εμείς στο χωριό μου το λέμε "πουτάνα όλα". *** Για κοίτα, ρε, να δεις που η επανάσταση θα έρθει από την δεξιά μέσω αριστεράς! *** Τελικά, παρ' ότι δεν βγήκε βουλευτής ο Παναγιωτόπουλος, πάντα θα υπάρχει ένας "κόκκινος Πάνος" στην βουλή. ***

Αχ, ρε Κουρή... πολύ πουτάνα αυτή η κληρωτίδα!

Και παπιγιόν, ρε Μπάμπη; *** Τι διάολο, τηλεαναλυτής είσαι ή "τι θα πάρουν οι κύριοι;" σε καφετέρια της Κηφισιάς; *** Πάντως, μάλλον βιάστηκες: η παρέλαση του καρνάβαλου είναι αύριο. *** Όχι, ρε συ Θανάση, τα τσιρότα νικοτίνης ΔΕΝ καπνίζονται! *** Αυτό που είπε ο Βαρουφάκης, πως άλλο κείμενο του έδειξε ο Μοσκοβισί πριν την συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ κι άλλο του δώσανε στο τέλος, δεν σας φάνηκε λίγο περίεργο; *** Δηλαδή, να πιστέψουμε ότι ο Βαρουφάκης διάβασε αυτό που του δώσανε πριν το υπογράψει; *** Σκατά πολιτικός. *** Μα να μη διδαχτεί τίποτε από τον Μιχάλη! *** Κορίτσια, όσες σπαστήκατε με τον Βαλεντίνο επειδή έχετε πέσει σε γκόμενο χαλβά, πάρτε ρεβάνς μεθαύριο που είναι Καθαροδευτέρα. *** Λοβέρδος: "Η θέση της Ελλάδας χειροτέρευσε." *** Σε σχέση με πότε, Ανδρέα; *** Με τότε που ήσουν στο ΠαΣοΚ, με τότε που έφυγες ή με τότε που ξαναγύρισες; *** Τέλος το μνημόνιο, λοιπόοοον! ***

Ηρέμησε, Ζαν-Κλωντ! Τα βρήκαμε, τελικά!

Απλώς "η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται ότι δεν θα προχωρήσει σε καμιά μονομερή ενέργεια που ακυρώνει μνημονιακές αποφάσεις". *** Η επαναφορά τής κυριακάτικης αργίας, ας πούμε, είναι μονομερής ενέργεια ή όχι; *** Και ποιό είναι το ισοδύναμό της; *** Μας μπερδέψατε, ρε παιδιά, γαμώ το γιουρογκρούπ μου μέσα! *** Αλήθεια, πώς το είδατε όλο αυτό εσείς που μας είχατε πρήξει με τα "Βαρουfuck them all" και τα "Fund them hard, baby"; *** Αλέξη, μας έμεινε ο τσαμπουκάς και η "εθνική περηφάνεια". *** Κοινώς, τη γαμήσαμε και ψόφησε. *** Κωλόχαρτος: "Ο Γιάνης τελικά είναι μεγάλος χιουμορίστας." *** Δεν το φανταζόμουν με τίποτε ότι θα 'ρχόταν στιγμή που θα επικροτούσα σχόλιο του Άδωνι. *** Αυτή η "ρήξη" στην οποία αναφέρεται ο Γιάνης, χιαστού είναι ή σπλήνας; *** κ. Έλενα Ακρίτα, ΔΟΛ: Μήπως είναι ώρα να σταματήσετε τους πανηγυρισμούς για το "πρώτη φορά αριστερά"; *** Και μετά αμφισβητούν κάποιοι ότι κλαίει ο εσταυρωμένος από το βράδυ των εκλογών. ***

Ευτυχισμένες μέρες

Εδώ, έχουν αρχίσει και κλαίνε ως κι οι ρέγγες ρε, ο εσταυρωμένος σάς μάρανε; *** Όχι τίποτ' άλλο αλλά βγήκα και στις πλατείες για να στηρίξω την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις και κρύωσα, ο μαλάκας. *** Αφροδίτη η Αλ-Σάλεχ: "Την έχει δει Ομπάμα ο Τσίπρας;" *** Καλέ, εδώ την είδε σωτήρας τού έθνους ο Μπένυ! *** Γιατί απορήσατε που η πρώτη ερώτηση του Ποταμιού στην βουλή ήταν για τα συμφέροντα του Μπόμπολα στην διαχείριση σκουπιδιών; *** Ο Σταύρακας δεν είναι αχάριστος, χωνέψτε το! *** Πήρατε χαμπάρι ότι από τις 19 Φεβρουαρίου έχουμε μπει στην "χρονιά του προβάτου", σύμφωνα με το κινεζικό ωροσκόπιο; *** Θες να γίνεις πρόβατο, θες να μείνεις γίδι... ουδεμία ελπίς! *** Το ξέρω ότι πολλοί από σας θα με κατηγορήσουν πως η πρώτη φωτογραφία ρίχνει το επίπεδο του ιστολογίου αλλά σε περίοδο καρναβαλιού όλα επιτρέπονται. *** Εξ άλλου, έτσι δίνω και μια απάντηση σε όσους αναρωτιούνται τι της βρήκε ο Φρέντυ Γερμανός και την παντρεύτηκε *** Πάντως, σαφώς προτιμώ το καταπράσινο περιβάλλον τής Μαρίας Ιωαννίδου από την ξεραΐλα που βρήκε ο Πέτρος Κωστόπουλος για να σηκώσει στα χέρια την νυφούλα Τζένη Μπαλατσινού. *** Να περάσετε όμορφα την αποκρηά σας και με ρέγουλα τα σαρακοστιανά το καθαροδεύτερο γιατί είναι βαριά. *** Καλή διασκέδαση! ***

Το ευρωπαϊκό όραμα

Η Ευρωπαική Ένωση είναι, επιεικώς, η μεγαλύτερη εξαπάτηση των λαών της Ευρώπης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η λαμπερή εμφάνιση με αστέρια, τα μεγάλα κτήρια, συμφωνίες του Μπετόβεν, τόνοι ρητορικής περί αξιών, δημοκρατίας, πολιτισμού, τα γαλλικά (ό,τι πεις στα γαλλικά ακούγεται ωραίο) κλπ δεν είναι παρά η σάλτσα με την οποία εξαπατά ακόμα και κομμάτι του ίδιου της του εαυτού. Το δαιδαλώδες σύστημα διακυβέρνησης προσφέρει παντελή άγνοια για το ποιος κάνει κουμάντο, από πού προέρχονται οι διάφορες αποφάσεις που οι ευρωβουλευτές ψηφίζουν με την ντουζίνα χωρίς πολλοί να έχουν ιδέα τι ψήφισαν αφού τα ίδια τα ψηφίσματα είναι επενδυμένα με ένα καταπληκτικό μείγμα καφκικού λαβύρινθου και news-speak που εννοούν άλλο από αυτό που λένε. Όταν π.χ. ψηφίζουν για τα δικαιώματα των εργαζομένων, ψηφίζουν για το δικαίωμα των εργοδοτών να κάνουν τους εργαζόμενους παιχνίδι τους.

Οι τόννοι προπαγάνδας και οι χιλιάδες χορηγίες, υποτροφίες, κονδύλια, πανεπιστημιακές έδρες κλπ, που υποχρεώνουν τους λήπτες τους να μην αμφισβητούν την Ε.Ε. (αλλιώς χάνουν το χρήμα ή την δουλειά τους), έκαναν καλά τον ρόλο τους τις τελευταίες δεκαετίες. Έκαναν την Ε.Ε. να φαίνεται ένας ανεξάρτητος μηχανισμός, ουδέτερος, που χτίστηκε τάχα πάνω σε κάποιες αξίες για να σώσει τον λαό και τον πολιτισμό της Ευρώπης από τα βάσανα και τον πόλεμο.

Όμως, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Αν πάνω σε κάποια αξία βασίστηκε η ίδρυση της ενωμένης Ευρώπης, αυτή είναι η ανταλλακτική αξία, η αξία του εμπορεύματος. Απόρροια αυτού είναι και η ανάγκη να κατεβεί όσο περισσότερο γίνεται η αξία του εμπορεύματος "ανθρώπινη εργασία", χωρίς να ψοφήσει ο φορέας του, δηλαδή οι εργαζόμενοι.

Αυτή είναι η κοινή συνισταμένη του όλου οικοδομήματος. Άλλωστε, το οικονομικό αιτιολογικό τής εκκίνησης του "ευρωπαϊκού οράματος" δηλώθηκε σαφώς από την πρώτη επίσημη ονομασία του: Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα. Αυτή είναι η κεντρική ιδέα, ο "κινών νους" των γενικώτερων αποφάσεων που χαράζουν την γενική κατεύθυνση της Ε.Ε. με στόχο την μεγιστοποίηση του κέρδους, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων ευρωπαϊκών κεφαλαίων έναντι των μικρών και πιο αδύναμων, την παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας και την αύξηση της ιμπεριαλιστικής δύναμης μιας ενοποιημένης ευρωπαϊκής δύναμης. Και για να επιτευχθεί αυτό είναι έτοιμη να πατήσει επί πτωμάτων, με την βοήθεια βεβαίως και των κάθε λογής φασιστικών ομάδων.

Παρένθεση: Μιλώντας για "φασιστικές ομάδες", δεν εννοούμε μόνο την Ουκρανία ή άλλες χώρες. Μήπως ξεχάσαμε πόση πίεση μας άσκησε πριν λίγα χρόνια η ΕΕ για να σχηματίσουμε κυβέρνηση με τον ΛαΟΣ του Καρατζαφέρη και με πρωθυπουργό που δεν ψήφισε ποτέ κανένας; Κλείνει η παρένθεση.

Ας πάρουμε, για παράδειγμα, μια μελέτη τής ΕΕ με τίτλο "Mapping the cost of non-Europe" , η οποία υπολογίζει ότι, αν οι αξίες και οι κανόνες τής Ένωσης εφαρμοστούν πλήρως και σε βάθος, το ΑΕΠ τής Ε.Ε. θα αυξηθεί κατά 800 δισ. ευρώ. Πώς υπολογίζεται αυτό το ποσό; Μετρώντας όλους τους τομείς με τον βασικό καπιταλιστικό κανόνα, δηλαδή την μεγιστοποίηση του επιδιωκόμενου κέρδους. Κι όταν λέμε όλους τους τομείς, εννοούμε όλους.

Για να το καταλάβουμε καλύτερα αυτό, ας πάμε στην σελίδα 31 της εν λόγω μελέτης, όπου εξετάζεται η βία κατά των γυναικών. Η καταπολέμηση αυτής της βίας επιβάλλεται όχι για λόγους ευαισθησίας, ανθρωπιάς, νομιμότητας ή ό,τι άλλο "ρομαντικό" αλλά επειδή υπολογίζεται ότι θα δώσει ώθηση στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ αρκετά δισ. ευρώ. Απολαύστε ένα έξοχο καπιταλιστικό δείγμα εμπορευματοποίησης των πάντων, ένα δείγμα μέτρησης των αξιών με βάση το χρήμα:

"Τα πιο πρόσφατα πανευρωπαϊκά στοιχεία για τη βία κατά των γυναικών δείχνουν ότι το 33% των γυναικών έχουν υποστεί σωματική ή/και σεξουαλική βία από την ηλικία των 15. Μια πρόσφατη ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία αξιολόγησης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, η οποία συντάχθηκε για την υποστήριξη της νομοθετικής πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εκτίμησε το οικονομικό κόστος αυτής της βίας σε 69 δισ. ευρώ ετησίως (2011) ή 0,5 τοις εκατό του ΑΕΠ της ΕΕ. Το ποσό αυτό περιλαμβάνει 45 δισ. ευρώ ετησίως σε δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες και 24 δισ. ευρώ σε χαμένη παραγωγή. Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί ποια θα ήταν η ακριβής επίπτωση του πλαισίου πολιτικής της ΕΕ στον τομέα αυτό. Ωστόσο, αν μειωνόταν η βία μόνο κατά 10%, το άμεσο κόστος στην οικονομία θα μπορούσε να μειωθεί κατά περίπου 7 δισ. ευρώ ετησίως."

Και επειδή η μελέτη αυτή είναι επιστημονική, δεν θα μπορούσε παρά να παρατηρήσει ότι στο παραπάνω κόστος θα πρέπει να συνυπολογιστούν "και 157 δισ. ευρώ ετησίως ως κόστος πόνου και δοκιμασίας (pain and suffering) των θυμάτων". Προσέξτε με πόση ακρίβεια υπολογίζουν οι μελετητές το κόστος των όσων υποφέρει μια κακοποιημένη γυναίκα!


Αυτό είναι το "ευρωπαϊκό όραμα". Κι όσοι νομίζουν ότι μπορεί να αλλάξει αυτή η Ένωση, η οποία είναι δομημένη μ' αυτόν τον τρόπο, ας μη βαυκαλίζονται ότι έχουν κι αυτοί το δικό τους όραμα. Το όραμά τους είναι σκέτο, πεζό όνειρο. Δίχως ίχνος από την ποίηση εκείνου της σαιξπηρικής θερινής νυκτός.

------------------------------
Σημείωση:Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε χάρη σε μια ιδέα που "έκλεψα" καθώς διάβαζα ένα κείμενο στο κυπριακό ηλεκτρονικό περιοδικό "Αγκάρρα" και, εν πολλοίς, αποτελεί διασκευή και προσαρμογή εκείνου.

Ο ΣυΡιζΑ και η συνθήκη της Λισαβόνας

Με σχόλιό του στο χτεσινό κείμενο, ανώνυμος αναγνώστης εντόπισε μια ανακρίβεια. Εν τη ρύμη του λόγου έγραψα ότι ο ΣυΡιζΑ "έχει προσυπογράψει και την συνθήκη τού Μάαστριχτ και την συμφωνία τής Λισαβόνας, πάνω στις οποίες στηρίζεται το δημοσιονομικό σύμφωνο". Βέβαια την συνθήκη τού Μάαστριχτ την υπέγραψε ο Συνασπισμός αλλά δεν είναι εκεί η ανακρίβεια, μιας κι ο ΣυΡιζΑ αποτελεί μετεξέλιξη του Συνασπισμού και εκείνον έχει ως κεντρική κολώνα. Όμως, όσον αφορά την συνθήκη τής Λισαβόνας, ο ΣυΡιζΑ την καταψήφισε όταν ήρθε στην βουλή. Ο τότε πρόεδρός του Αλέκος Αλαβάνος ήταν σαφής:

"Αυτή η λεγόμενη Μεταρρυθμισμένη Συνθήκη, είναι στην πραγματικότητα μια περίληψη του Ευρωσυντάγματος, το οποίο, όπως ξέρουμε, είχε απορριφθεί σε δύο δημοψηφίσματα στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Προβλέπει δηλαδή ρυθμίσεις οι οποίες δημιουργούν μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία αποδομεί το κοινωνικό κράτος, παρέχει ασυδοσία στις μεγάλες επιχειρήσεις, βρίσκεται σε πρόσδεση από τις ΗΠΑ και δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα οικολογικά ζητήματα τα οποία υπάρχουν στην Ευρώπη. Γι αυτούς τους λόγους τασσόμαστε κατά της Μεταρρυθμισμένης Συνθήκης."

Το πρόβλημα (αλλά και η γενεσιουργός αιτία της χτεσινής ανακρίβειάς μου) είναι ότι ο ΣυΡιζΑ μπορεί να αποδοκίμασε διά του πρόέδρου του και να καταψήφισε την συνθήκη τής Λισαβόνας, όμως υπάρχουν μερικά στοιχεία που μας καθιστούν επιφυλακτικούς ως προς το κατά πόσο το σημερινό κυβερνητικό κόμμα εννοεί την εν λόγω αποδοκιμασία. Για παράδειγμα:

Στις 11/7/2007, το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο εκδίδει το ψήφισμα P6_TA(2007)0328, το οποίο καταψηφίζεται μεν από την Ομάδα της Αριστεράς (GUE) αλλά 10 από τα μέλη αυτής της ομάδας το υπερψηφίζουν. Ανάμεσα στους 10 είναι και ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Στο εδάφιο 8, το εν λόγω ψήφισμα αναφέρει (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

"(Το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο) χαιρετίζει παρά ταύτα το γεγονός ότι η εντολή (σ.σ.: εννοεί την εντολή τής Συνόδου Κορυφής του Ιουνίου 2007 προς τη Διακυβερνητική Διάσκεψη η οποία επεξεργάστηκε την Συνθήκη τής Λισαβόνας) διασφαλίζει πολλά από τα ουσιαστικά στοιχεία της Συνταγματικής Συνθήκης, κυρίως την ενιαία νομική προσωπικότητα της Ένωσης και την κατάργηση της δομής των πυλώνων, την επέκταση της ειδικής πλειοψηφίας στο Συμβούλιο και τη συναπόφαση από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, τα στοιχεία της συμμετοχικής δημοκρατίας, το νομικά δεσμευτικό καθεστώς του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, την ενίσχυση της συνοχής της εξωτερικής δράσης της Ένωσης και την ισορροπία των θεσμικών οργάνων εν συνόλω."

Τί προσυπογράφει, λοιπόν, το διακεκριμμένο μέλος τού ΣυΡιζΑ, σήμερα ευρωβουλευτής του και τότε ευρωβουλευτής τού Συνασπισμού;

1. "Ενιαία νομική προσωπικότητα". Αν ο ΣυΡιζΑ πιστεύει όντως ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθετεί νεοφιλελεύθερες πρακτικές ("αποδομεί το κοινωνικό κράτος, παρέχει ασυδοσία στις μεγάλες επιχειρήσεις κλπ", σύμφωνα με την παραπάνω δήλωση Αλαβάνου), γιατί χαιρετίζει μια συνθήκη που αποσκοπεί στο να γίνουν ισχυρότερες αυτές οι πρακτικές;
2. "Κατάργηση της δομής των πυλώνων - επέκταση ειδικής πλειοψηφίας - συναπόφαση". Κατ' αρχάς, να θυμηθούμε ότι οι "τρεις πυλώνες" του Μάαστριχτ είναι: η ΟΝΕ και η εσωτερική ενιαία αγορά, η κοινή εξωτερική πολιτική και η αστυνομική-δικαστική συνεργασία. Μέχρι την Λισαβόνα, ο δεύτερος και ο τρίτος πυλώνας ανήκαν στην λεγόμενη "διακυβερνητική συνεργασία", πράγμα που σημαίνει ότι οι αποφάσεις παίρνονταν με ομοφωνία. Αυτή η ομοφωνία δυσκόλευε την λήψη μέτρων καταστολής, την απόφαση για πολεμικές εμπλοκές, την θέσπιση πανευρωπαϊκών τρομονόμων κλπ. Με την συνθήκη τής Λισαβόνας όλα αυτά γίνονται ευκολώτερα αφού οι αποφάσεις λαμβάνονται πλέον με πλειοψηφία και όχι με ομοφωνία.
3. "Νομικά δεσμευτικό καθεστώς του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων". Μιλάμε για τον Χάρτη που εγκρίθηκε στην Νίκαια το 2000 και, ουσιαστικά, υπονομεύει μια σειρά δικαιωμάτων που προστατεύονται από τα εθνικά συντάγματα. Π.χ., το δικαίωμα στην δωρεάν εκπαίδευση γίνεται "ευχέρεια δωρεάν παρακολούθησης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης" (άρθρο 14), νομιμοποιείται η ανταπεργία (λοκ άουτ) των εργοδοτών (άρθρο 28) κλπ. Με την συνθήκη τής Λισαβόνας, ο Χάρτης αυτός αποκτά νομικά δεσμευτικό χαρακτήρα.
4. "Ενίσχυση της συνοχής της εξωτερικής δράσης". Με δεδομένο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υιοθετήσει το δόγμα τού προληπτικού πολέμου και την στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ, είναι σαφές που οδηγεί αυτή η "συνοχή". Άλλωστε, τα πρόσφατα παραδείγματα (Λιβύη, Ουκρανία, Τσαντ κλπ) είναι άφθονα. Και μη ξεχνάμε ότι η κατάργηση των τριών πυλώνων επιτρέπει την λήψη απόφασης για επέμβαση στο εξωτερικό με πλειοψηφία κι όχι με ομοφωνία.

Αφού, λοιπόν, ο Παπαδημούλης προσυπογράφει το παραπάνω ψήφισμα και με δεδομένο ότι ποτέ ο Συνασπισμός/ΣυΡιζΑ δεν έκανε κάποια επίσημη αντίθετη ή καταδικαστική δήλωση, είναι πολύ λογικό το ότι στις 31/3/2008 βγήκε στην "Πρωινή Γραμμή" της ΝΕΤ ο Δημήτρης Χατζησωκράτης και δήλωσε ότι ο ΣυΡιζΑ είναι υπέρ της δημιουργίας ευρωστρατού. Η δήλωση αυτή προκάλεσε σάλο και το γραφείο τύπου τού ΣυΡιζΑ εξέδωσε αμέσως ανακοίνωση με την οποία την καταδίκαζε αλλά δεν είναι εύκολο να πιστέψουμε ότι ο Χατζησωκράτης έβγαλε από την κοιλιά του όσα είπε.

Δεν είναι, όμως, μόνο το παραπάνω ψήφισμα. Είναι και το ψήφισμα P6_TA(2005)0227, της 8/6/2005, το οποίο ασχολείται με τα γνωστά παραμυθάκια περί τρομοκρατίας, θεωρεί "λυπηρό ότι δεν υπάρχει ακόμη πραγματική ευρωπαϊκή στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας", επιθυμεί την αναβάθμιση της Γιουροπόλ (ευρωπαϊκή αστυνομία), προκρίνει την ευρωτρομολίστα και το φακέλλωμα των "ανεπιθύμητων αλλοδαπών"(!) αλλά και όλων των πολιτών διά της "αποτελεσματικής χρήσης της βιομετρίας" κλπ. Πρόκειται για ένα ψήφισμα κομμένο και ραμμένο στις επιταγές τής συνθήκης τής Λισαβόνας, το οποίο συνυπέγραψαν οι ευρωβουλευτές ΝΔ, ΠαΣοΚ και Συνασπισμού.


Θα μπορούσα να αναφέρω κι άλλα παραδείγματα διάστασης λόγων και έργων αλλά ας τελειώνουμε. Όντως, οφείλω να παραδεχτώ το χτεσινό μου λάθος και να πω κατηγορηματικά ότι ο ΣυΡιζΑ δεν προσυπέγραψε την συνθήκη τής Λισαβόνας. Δυστυχώς, δεν μπορώ να είμαι το ίδιο κατηγορηματικός και ως προς το αν την απορρίπτει ασυζητητί. Όλα όσα προανέφερα αλλά και οι επανειλημμένες δηλώσεις τόσο του πρόέδρου του όσο και των στελεχών του περί σεβασμού στις ευρωπαϊκές συνθήκες δεν μου το επιτρέπουν.

Γιούρογκρουπ και δημοσιονομικό σύμφωνο

Η φωτογραφία του σημερινού κειμένου είναι τραβηγμένη κατά την συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ(*), η οποία πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαρτίου 2012. Δείχνει τον τότε πρόεδρο του Γιούρογκρουπ Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ να πιάνει από τον λαιμό τον υπουργό οικονομίας και ανταγωνισμού τής Ισπανίας Λούις ντε Γκουίντος Χουράδο. Όσο κι αν το επόμενο ενσταντανέ δείχνει και τους δυο να γελούν με το "αστείο", αυτή η φωτογραφία καταχωρίστηκε ανάμεσα στις 20 χαρακτηριστικές φωτογραφίες του 2012. Μάλιστα δε, το Open Europe πρότεινε ως λεζάντα: "The eurozone chokes Spain... the fiscal compact in action?" ή, σε απλά ελληνικά: "Η ευρωζώνη πνίγει την Ισπανία... το δημοσιονομικό σύμφωνο σε δράση;"

Για το δημοσιονομικό σύμφωνο έχουμε ξαναγράψει σε τούτο το ιστολόγιο ("Έξοδος από το μνημόνιο ή μνημόνιο διαρκείας;"), όπως γράψαμε σε ανύποπτο χρόνο (το 2003) και για τον "προγονό" του, το αλήστου μνήμης "σύμφωνο σταθερότητας", μη διστάζοντας τότε να το χαρακτηρίσουμε ως σύμφωνο "σαθρότητας". Μιλάμε για το σύμφωνο το οποίο υπέγραψαν στις 9/12/2011 οι 25 από τις 27 χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης, ισχύει από την πρωτοχρονιά τού 2012 και βάζει υπό αυστηρή επιτήρηση όχι μόνο την οικονομία όλων αυτών των χωρών αλλά και την δημοκρατία ή, έστω, όποια δημοκρατία αυτές διαθέτουν.

Το χαρακτηριστικώτερο γνώρισμα αυτού του συμφώνου είναι ότι υποχρεώνει τις χώρες-μέλη να θεσμοθετήσουν (ακόμη και μέσα από τροποποιήσεις των συνταγμάτων τους) την συμμόρφωσή τους προς τους όρους τού Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, σύμφωνα με τους οποίους το χρέος μιας χώρας δεν πρέπει να ξεπερνά το 60% και τα ελλείμματά της το 3% του ΑΕΠ της. Αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που έκανε τότε την Άνγκελα Μέρκελ να πανηγυρίσει, δηλώνοντας ότι έτσι "αυτό θα είναι δεσμευτικό, θα ισχύει για πάντα και ποτέ δεν θα μπορεί να αλλάξει μέσω μιας κυβερνητικής πλειοψηφίας". Προφανώς, η γερμανίδα καγκελλάριος εννοούσε ότι με την "θεσμοποίηση" των όρων τού Μάαστριχτ και της Λισαβόνας εξουδετερώνονται μια για πάντα οι ενδεχόμενες αντιδράσεις τυχόν "αγαναχτισμένων" ευρωπαίων πολιτών.

Αναγκαία παρένθεση για την διατύπωση μιας απορίας. Ασφαλώς θυμάστε την πρεμούρα με την οποία Σαμαράς και Βενιζέλος (αργότερα κι ο Σταύρος Θεοδωράκης) υπερθεμάτιζαν την ανάγκη αλλαγής του συντάγματος. Βέβαια, κανείς δεν μας είπε προς τι τόση πρεμούρα. Μόνο για την μείωση του αριθμού των βουλευτών ή για την λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων; Ή, μήπως, ήθελαν να κατοχυρώσουν συνταγματικά όσα απορρέοντα εκ του δημοσιονομικού συμφώνου είχαν θεσμοθετήσει μέσω του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και των εφαρμοστικών νόμων (όπως μείωση ελλειμμάτων, πρωτογενή πλεονάσματα κλπ); Η απορία μένει αναπάντητη και κλείνει η παρένθεση.

Ενδεικτική της προθυμίας με την οποία οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έσπευσαν να συμμορφωθούν με τις εντολές τού δημοσιονομικού συμφώνου, είναι η περίπτωση της Δανίας. Τον Σεπτέμβριο του 2011, το σοσιαλιστικό κόμμα τής Δανίας (υπό την "κόκκινη" Χέλλε Θόρνινγκ-Σμιντ, γνωστή με το παρατσούκλι "κυρία Γκούτσι") έσπασε την κυριαρχία τής δεξιάς στην εξουσία, τάζοντας αύξηση της φορολόγησης των πλουσίων και αδρή χρηματοδότηση του κοινωνικού κράτους. Πριν βγει η χρονιά, όλες οι υποσχέσεις τής "κυρίας Γκούτσι" πήγαν στα σκουπίδια: αντί να φορολογηθούν οι πλούσιοι, αυξήθηκαν τα εισιτήρια στα μέσα δημόσιας συγκοινωνίας και επιβλήθηκε ο εμπνευσμένος νέος φόρος "κυκλοφοριακής συμφόρησης"(!) ενώ αντί να ενισχυθεί το κοινωνικό κράτος, αυξήθηκαν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης. Φαίνεται πως οι "σοσιαλιστές" δεν βρήκαν καλύτερο τρόπο για να συμμορφωθούν προς τις επιταγές τού δημοσιονομικού συμφώνου.

Εξ ίσου χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση ενός άλλου "σοσιαλιστή", του βέλγου Έλιο ντι Ρούπο, ο οποίος κατάφερε, τον Νοέμβριο του 2011 και μετά από ενάμισυ χρόνο ακυβερνησίας(!),  να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού έξι(!) κομμάτων. Τί μέτρα βρήκε να εξαγγείλει, λοιπόν, ένας σοσιαλιστής πρωθυπουργός μετά από 541 ημέρες ακυβερνησίας; Τι άλλο; Περικοπές 11,3 δισ. ευρώ στις κοινωνικές δαπάνες και αύξηση των φορολογικών συντελεστών.


Έχοντας κατά νου τα παραπάνω και μετά την προχτεσινή αναμπουμπούλα στο Γιούρογκρουπ, είναι λογικό να περιμένουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις. Είμαι εξαιρετικά περίεργος να δω πώς θα χειριστεί το πρόβλημα η "αριστερή" κυβέρνηση ενός κόμματος το οποίο (μη το ξεχνάμε αυτό!) έχει προσυπογράψει και την συνθήκη τού Μάαστριχτ και την συμφωνία τής Λισαβόνας, πάνω στις οποίες στηρίζεται το δημοσιονομικό σύμφωνο.

------------------------------------------------
(*) Γιούρογκρουπ (Eurogroup): Η σύσκεψη των υπουργών οικονομικών των χωρών τής ευρωζώνης. Στην σύσκεψη αυτή συμμετέχουν ex officio ο αρμόδιος για το ευρώ αντιπρόεδρος της ευρωπαϊκής επιτροπής (σήμερα ο Βάλντις Ντομπρόβσκις) και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (σήμερα ο Μάριο Ντράγκι).

Μιχαήλ Α' ο Αδιάβαστος

Μια από τις σημαντικώτερες απουσίες που έχει η νέα βουλή είναι εκείνη του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Είναι σίγουρο ότι ο Αυτοκράτωρ Μιχαήλ Α' ο Αδιάβαστος θα μας λείψει. Και θα μας λείψει όχι βέβαια για το έργο του, παρ' ότι ο ίδιος καμάρωνε δηλώνοντας: "μακάρι να είχε η χώρα κι άλλους υπουργούς σαν εμένα, μακάρι να έκαναν κι άλλοι το έργο που έχω κάνει εγώ".

Ο μέγας απών μάς άφησε άφθονους λόγους για να τον θυμόμαστε. Όπως την τελευταία του επιτυχία, την οποία σημείωσε ως υπουργός υποδομών, μεταφορών και δικτύων, χαρίζοντας μερικές εκατοντάδες εκατομμυρίων ευρώ στους μεγαλοεργολάβους των εθνικών οδών με την δικαιολογία ότι οι εισπράξεις τους από τα διόδια υπολείπονταν σημαντικά από τις προβλεπόμενες κατά την υπογραφή των συμβάσεων!

Σημειωτέον ότι, λίγο νωρίτερα, είχε προφτάσει να δηλώσει περήφανος ότι τα διόδια δεν αυξήθηκαν καθόλου, παρ' ότι οι οδηγοί έβλεπαν τις αυξήσεις να πέφτουν η μια πάνω στην άλλη. Κι όμως, ο γίγαντας είχε δίκιο: καμμιά καινούργια αύξηση δεν είχε επιβληθεί διότι όλες ήσαν προβλεπόμενες από τις συμβάσεις του 2007!

Βέβαια, το σημαντικώτερο έργο του ο Μιχαήλ το είχε σημειώσει πολύ νωρίτερα, όταν επί των
ημερών του ως υπουργού δημόσιας τάξης (1999-2003) εξαρθρώθηκε η "Ε.Ο. 17 Νοέμβρη" και ξηλώθηκαν τόσο ο Ε.Λ.Α. όσο και ο Επαναστατικός Αγώνας. Χάρη σ' αυτές τις επιτυχίες, ο Μιχαήλ κέρδισε το παρατσούκλι "Κάλλαχαν", αν και δεν θυμίζει σε τίποτε τον επιβλητικό Κλιντ Ήστγουντ. Βέβαια, ο Χρυσοχοΐδης δεν έκανε τίποτε ώστε να δικαιούται να επαίρεται για όλα αυτά αλλά δεν έχει σημασία. Μπορεί στο ποδόσφαιρο οι νίκες να οφείλονται στους παίκτες και οι νίλες να βαρύνουν τον προπονητή αλλά στην πολιτική τα πράγματα λειτουργούν τελείως αντίθετα: όταν κάτι πάει καλά, δοξάζεται ο υπουργός κι όταν κάτι στραβώσει, πέφτουν κεφάλια από χαμηλά. Μερικά χρόνια αργότερα (2009-2010), ο Χρυσοχοΐδης ανέλαβε πάλι το ίδιο πόστο, το οποίο είχε στο μεταξύ μετονομαστεί σε υπουργείο προστασίας του πολίτη.

Υποθέτω ότι οι παλιότεροι θυμάστε τον αστυνόμο Σαΐνη και τον Λέσλι Νίλσεν στην σειρά τανιών Τρελλές σφαίρες. Ε, λοιπόν, αυτοί οι δυο κι ο Μιχαήλ είχαν τρία κοινά σημεία: ήσαν επιφορτισμένοι με την καταπολέμηση του εγκλήματος, στο τέλος τα κατάφερναν (χάρη σε ευνοϊκές συμπτώσεις) και έβγαζαν άφθονο γέλιο. Η διαφορά τού Μιχαήλ από τους δυο άλλους ήταν ότι αυτός πρόσφερε και άφθονο ξύλο, μέσω των ΜΑΤ.

Η πολιτική καρριέρα του εξ Ημαθίας καταγομένου Μιχαήλ χαρακτηρίζεται από... βόμβες. Πρώτη και καλύτερη βόμβα ήταν εκείνη που έσκασε στα χέρια του Ξηρού και οδήγησε στην εξάρθρωση της "Ε.Ο. 17 Νοέμβρη". Δεύτερη ήταν εκείνη που κάποιοι ταχυδρόμησαν στο γραφείο του και έσκασε σκοτώνοντας τον υπασπιστή του Γιώργο Βασιλάκη. Την τρίτη βόμβα την πέταξε ο ίδιος, όταν στις αρχές του 2012 δήλωσε με μεγαλοπρέπεια ότι υπέγραψε το μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, προσθέτοντας ότι δεν είχε χρόνο για διάβασμα επειδή κυνηγούσε το έγκλημα. Αν η πρώτη βόμβα τού χάρισε το παρατσούκλι "Κάλλαχαν", η τρίτη τον σημάδεψε ισόβια με το προσωνύμιο "Αδιάβαστος". Έτσι, ο Μιχαήλ πέτυχε μια παγκόσμια πρωτιά αφού έγινε ο πρώτος βουλευτής που παραδέχθηκε δημόσια ότι ψηφίζει νόμους δίχως να τους διαβάζει, άρα ψηφίζει χωρίς να ξέρει τι ψηφίζει. Φυσικά, δεν είναι ο μόνος που κάνει κάτι τέτοιο. Απλώς, είναι ο μόνος που πιάστηκε τόσο μαλάκας ώστε να το παραδεχτεί δημόσια. Πήγε να παραστήσει τον πολυάσχολο και βγήκε πολυasshole.

Ο άλλοτε νομάρχης Καρδίτσας (1987-1989) και άλλοτε μέλος του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (1994-1996) φαίνεται ότι έφερνε έμπνευση στις διωκτικές αρχές. Και δεν μιλάμε μόνο για τις προαναφερθείσες οργανώσεις που εξαρθρώθηκαν. Για παράδειγμα, επί των ημερών του δημιουργήθηκαν οι ομάδες "Δέλτα" και "Δίας". Επίσης, επί δικής του υπουργείας οργανώθηκε το αστυνομικό πλέγμα ασφαλείας για την διοργάνωση των ολυμπιακών αγώνων τής Αθήνας. Και επί δικής του υπουργείας πνίγηκε η Αθήνα στα χημικά επειδή κάποιοι θέλησαν να διοργανώσουν εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, τιμώντας τον αυτόχειρα συνταξιούχο Δημήτρη Χριστούλα.

Last but not least (που λένε και στο Μπόστον), χάρη στο κοφτερό μάτι τού Χρυσοχοΐδη, είχαμε την τύχη να υπηρετηθούμε ως λαός από μερικούς ταλαντούχους πολιτικούς, τους οποίους εκείνος προώθησε. Πρώτη και καλύτερη, η πρώην υφυπουργός Μιλένα Αποστολάκη. Αν και ο πρώην αναπληρωτής υπουργός εσωτερικών Λεωνίδας Γρηγοράκος έχει να λέει για την σκηνή που αντίκρυσε η τότε σύζυγός του, όταν μια μέρα μπήκε στο γραφείο του στην Χαριλάου Τρικούπη δίχως να χτυπήσει την πόρτα και βρήκε τον σύζυγό της να συνεργάζεται με την Μιλένα. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένας γνήσιος αυτοκράτωρ έχει άλλη σχέση με το ωραίο φύλο. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Μιχαήλ έχει χορέψει τρεις φορές τον χορό τού Ησαΐα. Ούτε είναι τυχαίο ότι δεν διαψεύσθηκαν ποτέ κάτι ψίθυροι που κυκλοφόρησαν για κάποιας μορφής στενή σχέση του με την Αλεξία Μπακογιάννη. Κάποιοι, μάλιστα, συμπληρώνουν ότι λόγω της γοητείας του κατάφερε το 1993 να προσκολληθεί (μέσω Χρήστου Παπουτσή) στην περίφημη "παρέα της Εκάλης", την οποία είχε στήσει η Δήμητρα Λιάνη.

Εκείνη την εποχή έλαβε χώρα κι ένα περιστατικό που θυμίζει ανέκδοτο. Ο Ανδρέας ετοιμάζει τον ανασχηματισμό τού 1994 και η Δήμητρα, ως ιδιαιτέρα του, δίνει στην δακτυλογράφο την σύνθεση του νέου υπουργικού συμβουλίου. Ενώ ο Μιχαήλ προορίζεται για υφυπουργός αποδήμου ελληνισμού και ο Γρηγόρης Νιώτης για υφυπουργός εμπορίου, η δακτυλογράφος μπερδεύει τα ονόματα και στέλνει τον μεν Νιώτη να γυρνάει τον κόσμο τον δε Μιχαήλ στο κτήριο της πλατείας Κάνιγγος. Όταν το λάθος γίνεται αντιληπτό, δεν υπάρχει χρόνος για διορθώσεις κι έτσι ο Μιχαήλ βρίσκεται στις υπηρεσίες τού εμπορίου. Ή, μάλλον, στις υπηρεσίες του τότε υπουργού εμπορίου, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον Κώστα Σημίτη. Φαίνεται ότι ο Σημίτης εκτίμησε δεόντως τις ικανότητες του νέου υφυπουργού και κάπως έτσι άρχισε η μεταστροφή τού Μιχαήλ από ακραιφνούς παπανδρεϊκού σε... εκσυγχρονιστή.


Όλα αυτά και άλλα τόσα, για τα οποία δεν μπορούμε να μιλήσουμε μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια ενός ιστολογικού σημειώματος, είναι που μας κάνουν να στενοχωριόμαστε για την απόφαση του ελληνικού λαού να στερήσει το βουλευτικό έδρανο από έναν εκ των πλέον σημαντικών σύγχρονων πολιτικών του τόπου μας: του Αυτοκράτορος Μιχαήλ Α' του Αδιάβαστου. Τουλάχιστον, ελπίζουμε ότι, στις προσεχείς εσωκομματικές εκλογές τού ΠαΣοΚ, μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος του κινήματος, κάτι για το οποίο εκδήλωσε ενδιαφέρον και ο ίδιος. Άλλωστε, χάρη σ' αυτό το ενδιαφέρον γράφτηκε και τούτο το σημείωμα.


Σημείωση: 
Είμαι σίγουρος ότι δεν δυσκολεύεστε να καταλάβετε πού αρχίζει και πού τελειώνει η πλάκα.

Θα 'ναι σα να μπαίνει η Άνοιξη

Από τις προφητείες του γέροντα-παστίτσιου:


Θα 'ναι σαν μνημόνιο αλλά δε θα 'ναι μνημόνιο.

Θα 'ναι σα να το καταργούμε αλλά θα κρατήσουμε το 70%.

Θα 'ναι σαν τρόικα αλλά δε θα την πούμε έτσι.

Θα 'ναι σκυλί τρικέφαλο αλλά δε θα το λέμε κέρβερο. Και λερναία ύδρα, που ένα κεφάλι της κόβεις (δντ) και δύο φυτρώνουν (εε και εκτ). Εκτός κι αν τα κάψεις και τα σκοτώσεις από τη ρίζα τους, όχι ξεκομμένα. Άθλοι ηράκλειοι αλλά με λαίκή εξουσία.

Θα 'ναι σα να έχουμε αλλάξει αλλά θα έχουμε βάλει τα ρούχα μας αλλιώς. Όπως στα χρόνια της (παρ)αλλαγής, που ήταν σα να κάναμε ανασχηματισμό αλλά το βαφτίζαμε αναδόμηση και χαιρόμασταν.

Θα 'ναι σαν το πασόκ του ανδρέα αλλά χωρίς τον κόσμο του, την εργατική του βάση, τα ριζοσπαστικά του συνθήματα. Αλλά θα κατεβαίνουν πάλι συγκεντρώσεις στους δρόμους να πανηγυρίζουν για τις (εργατικές) βάσεις που μένουν, που φεύγουν, που καταγγέλλονται και σκίζονται, σαν τα καλτσόν. Κι οι δημοσκοπήσεις των νταβατζήδων {που εμείς όμως (τρόπος του λέγειν «εμείς») θα βάλουμε τάξη στις μπουρντελοδουλειές τους και θα τους κάνουμε εθνική, αστική τάξη, με γνήσια πατριωτικά αισθήματα, σαν της γιάννας} μας δείχνουν λέει κάπου κοντά στο 48% του '81. Αλλά, κατά βάθος, το κάνουν γιατί μας πολεμάνε αλύπητα, σαν τροφαντό κατεστημένο, που εμείς θα το βάλουμε σε πρόγραμμα (ντράγκι) και θα το κάνουμε να αδυνατίσει. Και το κουκουέ τρίτο κόμμα, με τη νδ να καταρρέει, στα πρόθυρα της αξιωματικής αντιπολίτευσης...

Θα 'ναι..., θα 'ναι..., θα... θα... θα...

Θα 'ναι σα να σας φτύνουμε αλλά θα βρέχει.

Θα 'ναι σα να γίνεται αίμα το νερό των 200 της καισαριανής.

Θα 'ναι σα να ‘μαστε ποτάμι αλλά να μας λένε αριστερή κυβέρνηση. Όλα τα λέμε, όλα τα χωράμε, και στη λαοκρατία πιστεύουμε.

Θα 'ναι σα να έχουμε λαοκρατία αλλά όπως το '44. Και χωρίς το δεκέμβρη. Μόνο βάρκιζα. Και διαπραγμάτευση με τους εταίρους.

Θα 'ναι σαν αυριανή αλλά θα ευαγγελιζόμαστε νέο ήθος. Και σαν την ομάδα αλήθειας του μουρούτη αλλά με πιο εκλεπτυσμένη, «αριστερή» χυδαιότητα και μεγαλύτερη διείσδυση στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Θα 'ναι σαν τα γλυκερά, ανιαρά νανουρίσματα του κυρ-φώτη αλλά θα μιλάει ο δραγασάκης, έξω απ’ τα δόντια, χωρίς μασέλα. Και σαν την πασοκική αλαζονεία, τη μόλις και μετά βίας συγκαλυμμένη, σαν την κοιλιά του μαρινάκη, που ασφυκτιά κάτω από το (λ)αχούρι πουκάμισο.

Θα 'ναι ακριβώς όπως και πριν αλλά κάθε σύγκριση θα είναι καταλυτικά και πάντα υπέρ μας.

Θα 'ναι σαν τον μπαμπούλα της δεξιάς, που δεν πρέπει να ξανάρθει.

Θα 'ναι σα να συγκρουόμαστε ενώ θα παίζουμε απλώς με τις λέξεις. Θα βάλουμε στην εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης και τον μπαμπινιώτη, για να διαγράφουμε από το τελικό κείμενο τις ενοχλητικές λέξεις και να μας προτείνει άλλες ισοδύναμες. Αν και αυτοί με τη μεγαλύτερη πείρα σε τέτοιες διαδικασίες είναι οι εαακίτες, από το διήμερό τους, με το δικό τους κείμενο, που βγαίνει μερικές μέρες αργότερα.

Θα 'ναι σαν τις υποχωρήσεις της νεπ (λες και μέχρι τώρα είχαμε πολεμικό κομμουνισμό). Κι όσοι βγουν να πουν κάτι αντίθετο, θα 'ναι αντικειμενικά με το μέρος της αντίδρασης, είτε το θέλουν είτε όχι, όπως η ανταρσία (με γιώτα) της κρονστάνδης. Kαι σαν τις υποχωρήσεις του λένιν, που ήταν, λέει, ο μετρ των συμβιβασμών (διαβάστε ρε αστοιχείωτοι τα επιλεγμένα επιλεκτικά αποσπάσματα, που δείχνουν του λόγου το αληθές, αντί να διαβάζετε όλη την μπροσούρα) αλλά θα κυβερνάνε οι μενσεβίκοι.

Θα 'ναι πραγματική επανάσταση, σαν αυτή του '21. Ελευθερία ή διαπραγμάτευση για λελογισμένο θάνατο και σταδιακή απαγκίστρωση από την τουρκοκρατία. Και στο τέλος (ή κι εξ αρχής μπορώ να σου πω) νικάνε πάντα οι τσιφλικάδες (που είναι σαν το ρητό του λίνεκερ με τους γερμανούς μερκελιστές και τα πέναλτι). Ακόμα τούτη η άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες.

Θα 'ναι από πάνω σαν τηγάνι, από κάτω σα βαμβάκι κι από πίσω σαν ψαλίδι. Τι είναι; Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή...

Θα 'ναι σα να μπαίνει η άνοιξη αλλά θα έχουμε βαρυχειμωνιά και αντιλαϊκή θύελλα (μάρτης-γδάρτης και καλός παλουκοκάφτης).

Θα 'ναι ουρανού κατάνυξη, αλλά χωρίς έφοδο στον ουρανό κι άλλα τέτοια επαναστατικά, που ανήκουν στη δευτέρα παρουσία και τη βασιλεία των ουρανών.

Υπάρχουν και χειρότερα, μα θα στα πω αργότερα...

Υστερόγραφο
Υπάρχουν και καλύτερα, μα αυτά θα 'ρθουνε ύστερα. Με τα ύστερα του κόσμου της εκμετάλλευσης, που υπερασπίζεται υστερικά η κυβερνώσα αριστερά, καλώντας το λαό να τη στηρίξει και να πληρώσει πχ από το υστέρημά του και το φετινό ένφια.

[Από το -εξαιρετικό- ιστολόγιο γνώμης "Σφυροδρέπανο"]

Σαββατιάτικα (43)

*** Και η Παναρίτη αριστερή; *** Καλέ, κόμμα είν' αυτό ή η κολυμπήθρα του Σιλωάμ; *** Όποιο χτεσινό αληταριό μπαίνει μέσα, εξαγνίζεται; *** Για πατριωτισμό γράφαμε χτες και, πριν στεγνώσει το μελάνι (που λέει ο λόγος), ήρθε η Βαλαβάνη να μας επιβεβαιώσει. *** Ρε Νάντια, πατριωτικό καθήκον η πληρωμή τού ΕνΦΙΑ; *** Δηλαδή, ήμαρτον! *** Τέτοια πίπα ούτε ο Μπένυ δεν είχε πει! *** Οι 50 αποχρώσεις της αριστεράς. *** Δε μου λες αγορίνα μου, κορυφώνονται οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας και ανησυχείς μήπως μας κάνουν ξου; *** 

Σαν γνωστός μου φαίνεται ο καλλιτέχνης...

Γιατί σε απασχολεί το αν θα μείνουμε στο μαντρί ή αν θα φύγουμε, λεβέντη μου; *** Γιατί δεν σε απασχολεί το ότι, είτε μέσα είτε έξω, θα παραμείνεις γίδι; *** 16 χρόνια έφαγε ο Σκεττίνο, ο καπετάνιος του "Κονκόρντια", που βούλιαξε στα ρηχά πνίγοντας 32 ανθρώπους. *** Έξι μήνες μπουζού για κάθε νεκρό. *** Κάτι δικά μας καθοίκια, που μέσα σε μια πενταετία έχουν σκοτώσει χιλιάδες επί χιλιάδων, πόσο πρέπει να φάνε; *** Λαϊκίζω, ε; *** Στο αδυσώπητο ερώτημα "προτιμάτε Τσικνοπέμπτη ή Βαλεντίνο;", τί απαντάτε; *** Αν απαντάτε "Τσικνοπέμπτη" και είσαστε κάτω από 40, να ανησυχήσετε για την σεξουαλική σας ζωή. *** Αν απαντάτε "Βαλεντίνο" και είσαστε πάνω από 40, να ανησυχήσετε για το μυαλό σας. *** Οι 50 αποχρώσεις του δεν-ξέρω-τι-μου-γίνεται. *** Στρατούλης: "Έως το τέλος του 2016 η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ." *** Το ρίξαμε στο "ζήσε μαύρε μου", Δημητράκη; *** Αυτό που για να αποφύγει η οικονομία το σοκ οι μισθοί πρέπει να αποκαθίστανται σταδιακά αλλά δεν τρέχει κάστανο όταν σωριάζονται σε μια μόνο νύχτα, δεν το καταλαβαίνω. *** Η Αμυγδαλέζα θα κλείσει ή απλώς θα της αλλάξουμε όνομα κι αυτηνής; *** Σαν την Μακρόνησο, που την βάφτισε "Παρθενώνα" ο Κανελλόπουλος; *** Οι 50 αποχρώσεις της μαλακίας. *** Φυσικά και θα βγεις μαζί μου απόψε, μωρό μου. *** Με ποιόν θα βγεις ΑηΒαλεντινιάτικα, αφού λείπει ο άντρας σου; *** Τόσα χρόνια παλεύουμε να συγκλίνουμε με την Ευρώπη και το μόνο που καταφέραμε ήταν να συγκλίνει η φτώχεια μας με της Βουλγαρίας. *** Κάπου τα κάναμε σκατά, νομίζω. *** Ε, Αντώνη; *** Πάει καλά με τον τίτλο στην Real News: "Ο Άκης τα πήρε και από τη Siemens". ***

Κι αν έβαζε περούκα ο Βαρουφάκης...;

Τον υπέρτιτλο, όμως, "Απίστευτο κι όμως αληθινό!" (με θαυμαστικό, παρακαλώ!) πού τον σκεφτήκατε, ρε Χατζηνίκο; *** Πιστεύω ότι, κατά βάθος, η κυβέρνηση δεν θέλει να φύγει η τρόικα. *** Δεν θά 'χουμε ποιον να βρίζουμε μετά και θα ξεσπάμε σε δαύτην. *** Αν με τον ΑηΒασίλη κρεμάμε κάλτσες στο τζάκι, γιατί με τον Βαλεντίνο δεν κρεμάμε προφυλακτικά; *** Βουλγαράκης: "Η Lazard δεν πληρώνεται, λέει το υπουργείο. Το τζάμπα είναι ακριβότερο." *** Συμφωνώ εν μέρει, Γιώργο μου. *** Είναι μεν ακριβώτερο αλλά είναι και νόμιμο, άρα ηθικό. *** Στην έφερα! [χε χε χε...] *** Οι 50 αποχρώσεις της νομιμότητας. *** Σκέψου, λέει, να απολύσει τίποτε νεοδημοκράτες ο ΣυΡιζΑ και να πρέπει η ΔΑΚΕ να οργανώσει διαδήλωση και πορεία διαμαρτυρίας... *** Εγκεφαλικό θα πάθουν οι δεξιοί εργατοπατέρες! *** Χοσέ Μανουέλ Γκαρσία Μαργκάλο, υπουργός εξωτερικών της Ισπανίας: "Εάν η Ισπανία δεν είχε καταβάλει 32,74 δισ. ευρώ στην Ελλάδα, θα μπορούσε να αυξήσει τα επιδόματα ανεργίας κατά 50% και τις συντάξεις κατά 38%." *** Ντόινγκ! *** Ωραία συμμαχία του νότου, ρε Αλέξη! *** Χοσεδάκο, πρόσεξέ με: ίσως να μπορούσε αλλά δεν θα το έκανε! *** Όπως δεν το είχε κάνει πριν μας δώσει δεκάρα. *** Κατάλαβες, κύριε Μαργκάλο; *** Άντε τώρα για κανα μάρκαλο. *** Αμάν, βρε Γιάνη, αμάν... είναι λόγια αριστερού αυτά; *** Πού το βρήκες αυτό το "τροφαντό κατεστημένο" που είπες στην βουλή; *** Αλλά κι εσύ, βρε Θόδωρε... τί αντίδραση είναι αυτή; *** Δηλαδή, σε πείραξε το "τροφαντό" αντί να σε πειράξει το "κατεστημένο"; *** Κι εγώ τροφαντός είμαι (αφού μαζί τα φάγαμε) αλλά δεν κάνω έτσι. ***

"Το δεύτερο εγκεφαλικό" (πίνακας εκ του φυσικού)

 Τσίπρας: "Σεβόμαστε τους ευρωπαϊκούς κανόνες..." *** Αλέξη, σαν πολύ γρήγορα δεν ξεχάσαμε το "καμμιά θυσία για το ευρώ"; *** Δεν ξέρω πώς θα γιορτάσετε εσείς τον Βαλεντίνο αλλά εγώ σκέφτομαι να το τσικνίσω κι απόψε. *** Οι 50 αποχρώσεις του γκριλ. *** Είδατε πόσο άλλαξε η ΝΕΡΙΤ τελευταία; *** Επί τέλους, να και μια δημόσια τηλεόραση που δεν είναι φερέφωνο της κυβέρνησης αλλά της αντιπολίτευσης! *** Μανδραβέλης, στην Καθημερινή, αναλύοντας το μεταναστευτικό: "Οι χώρες του τρίτου κόσμου έχουν πλεόνασμα ανθρώπων." *** Κι εσύ έχεις έλλειμμα μυαλού, Πάσχο. *** Τελικά, ο μετανάστης στην Αμυγδαλέζα πέθανε από πείνα, από κρύο ή αυτοκτόνησε; *** Όχι, δηλαδή, πως έχει καμμιά σημασία αλλά χάρη στον θάνατό του είδαμε σε τι διαφέρουν τα ΜΑΤ της δεξιάς από τα ΜΑΤ της αριστεράς. *** Όντως, το κράτος έχει συνέχεια. *** Και συνέπεια. *** Αν πάω να δω τις "50 αποχρώσεις του γκρι" και πιάσω τον κώλο της μπροστινής μου, θα κατηγορηθώ για σεξουαλική παρενόχληση ή θα θεωρηθεί ότι απλώς παρασύρθηκα από την ταινία; ***

Ευτυχισμένες μέρες

Λαφαζάνης: "Θέλουμε μια ισχυρή βιομηχανία ζάχαρης." *** Κόντρα στις διαταγές τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία ανήκουμε, Παναγιώτη; *** Είδες μαγκιά ο Παναγιώτης; *** Αλαφαζάν ντε λα πατρί! *** Με την πρώτη φωτογραφία ξέρω ότι σας μπέρδεψα και πρασπαθήσατε να αναγνωρίσετε κάποιον τραγουδιστή. *** Όντως, δικαιούται χειροκρότημα όποιος κατάφερε και διέκρινε σε πρώτο πλάνο τον βενεζουελανό ηγέτη Ούγκο Τσάβες. *** Στην τελευταία φωτογραφία, πάντως, πρέπει να αναγωρίσατε τον Κώστα Καραμανλή με το φιλαράκι του Αρούλη Σπηλιωτόπουλο και τους ο-θεός-να-τους-κάνει δημοσιογράφους Μαρία Σπυράκη και Δημήτρη Τσιόδρα, την εποχή που ήσαν όλοι μεσ' στην τρελλή χαρά. *** Οι 50 αποχρώσεις της χαζοχαρουμενιάς. *** Όπως βλέπετε, σήμερα τα Σαββατιάτικα βγαίνουν στην ώρα τους. *** Όχι, δηλαδή, πως δεν προσπάθησαν κάποιοι κακοί να με ξαναμπερδέψουν με κάτι τσίπουρα αλλά αρνήθηκα σθεναρά, για να μην ανησυχήσει πάλι η Σοφία. *** Άντε βρε, καλό σαββατόβραδο και προσοχή στα προφυλακτικά γιατί έμαθα πως μπήκε στην αγορά μια μεγάλη παρτίδα κινέζικα. *** Κι αν την πέσετε σε καμμία που δεν σας θέλει, κάντε λίγη υπομονή. *** Σε δέκα χρόνια θα περάσει από το "άει γαμήσου" στο "δε γαμιέται" και θα φάτε καλά! *** Εγώ, όπως προείπα, είμαι σε ηλικία τσίκνας και πάω για ψητούρα. *** Συγγνώμη Ελένη Τζένη Κάκια Τερέζα Μίρκα Φένια Στέλλα Ιωάννα. *** [Ουφ, το πέτυχα!] *** Καλή διασκέδαση κι από Δευτέρα πάλι εδώ. ***

Πνευματικός λήθαργος

Αν με ρωτούσαν τι είναι αυτό που με παραξενεύει περισσότερο στην καθημερινότητά μας, θα απαντούσα ανενδοίαστα: ο πνευματικός λήθαργος της κοινωνίας μας. Σε μια εποχή όπου η υπερπληθώρα πληροφοριών (κυρίως μέσω διαδικτύου) δημιουργεί πονοκεφάλους, ο απλός πολίτης δείχνει αδύναμος να τις επεξεργαστεί και -πολύ περισσότερο- να τις κατανοήσει. Με το μυαλό του σε νάρκη, είναι εμφανές ότι προτιμά να αφήνει τα μέσα ενημέρωσης να σκέφτονται για λογαριασμό του ενώ αυτός περιορίζεται στο να καταπίνει αμάσητο ό,τι του σερβίρουν. Συχνά, μάλιστα, ούτε καν το καταπίνει. Το προσλαμβάνει ενδονοητικά με ορρό.

Κατά την τριήμερη συζήτηση που έγινε στην βουλή επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης, απολαύσαμε κάτι πρωτόγνωρο: όλα τα κόμματα (πλην του συνήθως ύποπτου ΚΚΕ) δήλωσαν απερίφραστα (το καθένα, βεβαίως, με τις δικές του προϋποθέσεις) ότι θα στηρίξουν την "εθνική προσπάθεια" της κυβέρνησης για το καλό της πατρίδας. Μέχρι κι ο Σαμαράς, ως αρχηγός τής μείζονος αντιπολίτευσης, δήλωσε ότι θα στηρίξει τον πρωθυπουργό στην σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (κάτι που φαίνεται πως όντως έκανε), για το καλό της πατρίδας. Μέχρι κι ο Βενιζέλος προσφέρθηκε να βοηθήσει την εθνική προσπάθεια, θυσιάζοντας όσο κόμμα τού έχει απομείνει, για το καλό της πατρίδας. Μέχρι κι ο Θεοδωράκης στενοχωρήθηκε επειδή ο Τσίπρας δεν τον φώναξε κι αυτόν στην παρέα που παλεύει για το καλό της πατρίδας. Μέχρι κι η φασιστική Χρυσή Αυγή στάθηκε στο πλευρό τής κυβέρνησης, για το καλό της πατρίδας. Όλοι στον ίδιο ρυθμό: νυν υπέρ πάντων ο αγών για το καλό της πατρίδας. Όλοι πατριώτες! Και δεν βρέθηκε κανείς να ρωτήσει έναν από δαύτους τι στον διάβολο έχουν κάνει όλοι αυτοί ίσαμε σήμερα για το καλό αυτής της δόλιας πατρίδας.

Σχεδόν δεν πίστευα τα μάτια μου, βλέποντας σύσσωμο τον αστικό τύπο να καλεί τον κόσμο στα προχτεσινά συλλαλητήρια, τα οποία διοργανώθηκαν σ' όλη την χώρα προκειμένου να διατρανωθεί η λαϊκή στήριξη στην κυβέρνηση που μάχεται για το καλό της πατρίδας. Εφημερίδες και κανάλια, που μέχρι πριν λίγες εβδομάδες επέσειαν τον κίνδυνο της εθνικής καταστροφής σε περίπτωση που στις εκλογές πρώτευε ο ΣυΡιζΑ, αυτοαναγορεύτηκαν αρωγοί τής κυβερνητικής εθνικής προσπάθειας. Για πατριωτικούς λόγους, φυσικά. Και δεν βρέθηκε κανείς να ρωτήσει έναν από δαύτους τι στον διάβολο άλλαξε τόσο δραστικά μέσα σε λίγες μέρες και τους υποχρέωσε ν' αλλάξουν γραμμή πλεύσης.

Αν η κοινωνία μας, λοιπόν, δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, θα καταλάβαινε ότι είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ν' ακούς να μιλάνε για πατρίδα όλοι αυτοί που τόσα χρόνια δεν έκαναν άλλο παρά να ξεσκίζουν τις σάρκες αυτής της πατρίδας. Αν η κοινωνία μας δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, θα είχε συνειδητοποιήσει πως όταν όλοι αυτοί μιλάνε για πατρίδα, δεν εννοούν την ίδια πατρίδα με μας. Αν η κοινωνία μας δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, θα θυμόταν πως, κατά την περίοδο της κατοχής, για πατρίδα μιλούσαν και οι αντιστασιακοί και οι δοσίλογοι, μόνο που άλλη πατρίδα εννοούσε ο ένας κι άλλη ο άλλος. Αν η κοινωνία μας δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, θα μπορούσε να συσχετίσει ετούτους εδώ με την χούντα, μιας και οι χουντικοί για πατρίδα (...θρησκεία, οικογένεια) μιλούσαν, για το καλό της πατρίδας κατέβασαν τα τανκς και για το καλό της πατρίδας ξεπούλησαν την Κύπρο. Αν η κοινωνία μας δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, θα αντιδρούσε οργισμένα ακούγοντας τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές να υποστηρίζουν πως η κυβέρνηση πρέπει να συνδράμει στην αύξηση της κερδοφορίας τους, επειδή έτσι βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητα της χώρας, άρα έτσι βγαίνει ωφελημένη η πατρίδα, άρα το καλό της πατρίδας επιτάσσει να πλουτίζουν τα αφεντικά και να φτωχαίνουν οι εργαζόμενοι.

Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να θυμηθεί κανείς μερικά πράγματα και να κάνει μερικές απλές σκέψεις. Όπως, επί παραδείγματι, το ότι για το καλό της πατρίδας κάποιοι φτιάξανε τα Μακρονήσια, κάποιοι άλλοι αποφάσισαν πως πρέπει να συμμετέχουμε στους νατοϊκούς πολέμους από Κορέα μέχρι Αφγανιστάν κι από Γιουγκοσλαβία μέχρι Λιβύη, ο Σημίτης χρησιμοποίησε κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο για να βάλει την χώρα στην ευρωζώνη, ο Παπανδρέου φώναξε το Δ.Ν.Τ. και την τρόικα με τα μνημόνιά τους, ο Παπαδήμος δέχτηκε να πρωταγωνιστήσει στο μεγαλύτερο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της σύγχρονης ιστορίας μας, ο Σαμαράς καταξέσκιζε καθημερινά και επί δυόμισυ χρόνια κάθε έννοια δημοκρατίας, ο Χρυσοχοΐδης και οι λοιποί βουλευτές τής κάθε συμπολίτευσης ψήφιζαν νόμους δίχως να τους διαβάζουν, ο εκάστοτε πρόεδρος της δημοκρατίας υπογράφει νόμους δίχως να ενδιαφέρεται για το περιεχόμενό τους, οι χρυσαυγήτες χτυπούν και δολοφονούν όποιον θεωρούν πως κάνει κακό στον τόπο, η εργοδοσία συμπεριφέρεται σαν να θεωρεί τους εργαζόμενους κατώτερους κι από σκλάβους κλπ. Όλοι για το καλό της πατρίδας! Όλοι πατριώτες!


Τελικά, αν η κοινωνία μας δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, θα καταλάβαινε ότι, για νά 'χουν βρεθεί τόσοι σωτήρες μαζεμένοι, κάτι δεν πάει καλά. Και μιλάμε για πολλούς σωτήρες, γαμώτο! Για να παραφράσω μια ιστορική ρήση τού Ουίνστον Τσώρτσιλ: ποτέ τόσο πολλοί σωτήρες μαζεμένοι δεν κατέστρεψαν τόσο πολύ μια τόσο μικρή χώρα.

Κι αν η κοινωνία μας δεν βρισκόταν σε πνευματικό λήθαργο, δεν θα χειροκροτούσε όλους αυτούς τους σωτήρες που πέρασαν, αυτούς που περνούν κι αυτούς που θα περάσουν με σημαία τον πατριωτισμό τους και όραμά τους το καλό της πατρίδας. Αντίθετα, θα ανατρίχιαζε αναθυμούμενη τον αφορισμό τού Σάμιουελ Τζόνσον: patriotism is the last refuge of a scoundrel. Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο ενός καθάρματος.