Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (13)

Τον Μάρτιο του 2012 πραγματοποιείται στο Βουκουρέστι η πρώτη περιφερειακή συνάντηση των κρατών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Εκεί, στις 29 του μηνός, η Analysys Mason παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα έρευνα την οποία είχε υλοποιήσει για λογαριασμό τού ελληνικού υπουργείου μεταφορών, επικοινωνιών και δικτύων. Συγκεκριμένα, το υπουργείο είχε αναθέσει στην Analysys Mason να ετοιμάσει μια μελέτη προκειμένου να υπολογιστούν τα έσοδα του δημοσίου από δυο δημοπρασίες δεκαπενταετών παραχωρήσεων: των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης και του φάσματος συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας. Η παρουσίαση της μελέτης βρίσκεται αναρτημένη στο διαδίκτυο (1st CEE regional meeting Bucarest 29/3/2012) και αξίζει τον κόπο να της ρίξουμε μια ματιά.

Σύμφωνα με την μελέτη, από την παραχώρηση του φάσματος συχνοτήτων κινητής τηλεφωνίας (το ψηφιακό μέρισμα, δηλαδή), το κράτος θα μπορούσε να εισπράξει από 291,5 εκατ. ευρώ (τιμή με την οποία έκανε την αντίστοιχη παραχώρηση η Πορτογαλία) μέχρι και 406,8 εκατ. ευρώ (μέσος όρος των μέχρι τότε αντίστοιχων δημοπρασιών σε όλη την Ευρώπη). Ο κρατικός προϋπολογισμός κατέγραψε ως προσδοκώμενο έσοδο τα 291,5 εκατ. ενώ η εκτίμηση της εταιρείας ήταν 380,5 εκατ. και δεν έπεσε έξω. Από τον διαγωνισμό που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2014, το κράτος εισέπραξε από τις τρεις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας 380,2 εκατ. ευρώ. 

Ανοίγουμε παρένθεση. Το ψηφιακό μέρισμα και οι ψηφιακές συχνότητες έχουν παραχωρηθεί στο ΤΑΙΠΕΔ. Κατά συνέπεια, τα ως άνω 380,2 εκατ. ευρώ πήγαν ατόφια στην αποπληρωμή του χρέους και δεν διατέθηκαν ούτε για παιδικούς σταθμούς ούτε για προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού. Ο νοών νοείτω κι εμείς κλείνουμε την παρένθεση και συνεχίζουμε.

Πάμε τώρα στο ζουμί. Από την μελέτη, προκύπτει ότι η αξία της αγοράς των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης είναι περίπου δυόμισυ φορές μεγαλύτερη από εκείνη του ψηφιακού μερίσματος κινητής τηλεφωνίας. Επομένως, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι απ' αυτή την πώληση θα έπρεπε να εισπράξουμε περί τα 950 εκατομμύρια. Ακόμη κι αν δειχνόμασταν μετριοπαθείς και υιοθετούσαμε προβλέψεις επιπέδου Πορτογαλίας, θα έπρεπε να περιμένουμε κάτι λιγώτερο από 750 εκατομμύρια. Και όμως, η ΕΕΤΤ προκήρυξε τον διαγωνισμό με τιμή εκκίνησης μόλις 18,39 εκατ., γνωρίζοντας ότι θα υπάρχει μόνον ένας υποψήφιος. Έτσι, το έγκλημα ολοκληρώθηκε και η Digea απέκτησε με 18,39 εκατ. κάτι που θα μπορούσε να πουληθεί κοντά στο δισεκατομμύριο.


Το σκάνδαλο δεν τελειώνει εδώ. Ενώ η κύρωση του διαγωνισμού και η απόφαση να αποδοθούν οι συχνότητες στην Digea δημοσιεύθηκαν στις 13/2/2014, ο ορισμός του κόστους σύμφωνα με τους μαθηματικούς τύπους αποφασίστηκε στις 30 Απριλίου 2014, μετά τη διαβούλευση που έγινε για το ζήτημα αυτό στις 20 Μαρτίου 2014. Η σχετική τροποποίηση της αρχικής σύμβασης δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β' 1676/24-06-2014. Με δυο λόγια: η ΕΕΤΤ παραχώρησε στην Digea τις συχνότητες τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο άρχισε μαζί της τις κουβέντες για τις τιμές και τον Ιούνιο της είπε πόσο να πουλάει το προϊόν που αγόρασε. Αν δεν βλέπετε κάτι ανώμαλο εδώ, επισκεφθείτε τον οφθαλμίατρό σας το συντομώτερο δυνατόν.

Έχω κι άλλο, μη βιάζεστε! Αν ρίξετε μια ματιά στην σύμβαση (στο ΦΕΚ που μόλις σας έδωσα), θα δείτε κάτι περίεργο. Άλλος τύπος χρησιμοποιείται για τις χρεώσεις των καναλιών εθνικής εμβέλειας και άλλος για τις χρεώσεις των περιφερειακών. Τα κανάλια εθνικής εμβελείας (δηλαδή, οι ιδιοκτήτες τής Digea) πληρώνουν ανάλογα με τη χωρητικότητα που παίρνουν σε κάθε ψηφιακή συχνότητα. Για να το πω πιο... επιστημονικά, τα μεγάλα κανάλια πληρώνουν την Digea ανάλογα με το πόσα Mbps χρησιμοποιούν. Τα περιφερειακά κανάλια, όμως, οι χαζοεπαρχιώτες, πληρώνουν ανάλογα και με τα Mbps που χρησιμοποιούν αλλά και ανάλογα με τον πληθυσμό κάθε περιφέρειας.

Η παραπάνω "μικρή" λεπτομέρεια έχει δυο επιπτώσεις. Πρώτον, οι μικρότερες πληθυσμιακά περιοχές πληρώνουν περισσότερα χρήματα από τις πολυπληθέστερες (π.χ. αν ένα κανάλι τής Θήβας πλήρωνε ενάμισυ χιλιάρικο μηνιαίο ενοίκιο στην Digea, το αντίστοιχο ίδιου μεγέθους κανάλι τής Φλώρινας θα πλήρωνε τριάμισυ χιλιάρικα). Δεύτερον, αφού οι τιμές ορίζονται ανάλογα όχι μόνο με τον πληθυσμό κάθε περιοχής αλλά και με τις "επενδύσεις" της Digea (δηλαδή, με σταθερές παραμέτρους), αν αύριο κλείσει ένα κανάλι της π.χ. Πάτρας, η Digea θα επιμερίσει την "απώλειά" της στα υπόλοιπα κανάλια, αυξάνοντας το ενοίκιό τους ώστε να μαζέψει τα ίδια λεφτά. Αν αυτές δεν είναι ωραίες δουλειές, τότε ποιές είναι;

Κάπου εδώ λέω να ολοκληρώσω. Όχι πως δεν έχω κι άλλα να πω, όπως π.χ. για την πρόσφατη αδειοδότηση και τον περιβόητο "νόμο Παππά". Σκοπός μου δεν ήταν να φτιάξω διδακτορική εργασία αλλά να περιγράψω σε λίγα σημειώματα τους "προστάτες" της ελευθεροτυπίας και της ελευθερίας της έκφρασης στην δημοκρατία μας, τόσο από την πλευρά του κράτους όσο και από την πλευρά των καναλαρχών.

Πριν κλείσουμε, θα σας προσφέρω δυο κερασάκια: (α) στην μελέτη που αναφέραμε πρωτύτερα, η Analysys Mason υπολόγισε ότι αν τμήμα της μπάντας UHF που δίνεται στην ψηφιακή τηλεόραση, αποδιδόταν στην κινητή τηλεφωνία, το όφελος της ελληνικής οικονομίας σε βάθος εικοσαετίας θα μπορούσε να φτάσει τα 26,2 δισ. ευρώ επί πλέον και (β) η ΕΡΤ πληρώνει στην Digea ως ενοίκιο περισσότερα από δυόμισυ εκατομμύρια ετησίως αλλά οι ίδιοι οι εταίροι έχουν φεσώσει το δικό τους μαγαζί (Mega 800 χιλ., Σκάι 400 χιλ., Μακεδονία 320 χιλ. κλπ) ενώ το ΑΡΤ του Καρατζαφέρη χρωστάει σχεδόν ενάμισυ εκατομμύριο.

Αντί επιλόγου, διαλέγω μια φράση τού μεγάλου Ουμπέρτο Έκο: "Λοιπόν, στην εποχή μας, αν είναι να υπάρξει μια δικτατορία, αυτή πρέπει να είναι μια δικτατορία των μέσων ενημέρωσης και όχι μια πολιτική δικτατορία" (Umberto Eco, "In the Stranglehold of the Tycoon"). Την ίδια φράση θα την δείτε να αναπαράγεται και ως: "Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση". Το νόημα είναι ίδιο.

Σαββατιάτικα (130) - τα αντισυνταγματικά

*** Αντισυνταγματική η διαδικασία χορήγησης τηλεοπτικών αδειών. *** Πώς σχολιάζετε την απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο Παππά; *** Βάζω στοίχημα ότι ο Καλογλίτσας έστησε τους δικαστές για να γλιτώσει την εγγυητική. *** Κουκουλόπουλος: "Σήμερα ηττήθηκαν η νύχτα και το σκότος." *** Παναπεί, Πάρη μου, Μπόμπολας και Κοντομηνάς είναι η μέρα και το φως; *** Ρε τι μαθαίνει κανείς από ένα γίδι... *** Γεροβασίλη: "Η απόφαση του ΣτΕ στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών και εμποδίζει την πρόσληψη 4.000 νοσηλευτών." *** Μωρή πατσαβούρα, ντιπ ξετσίπωτη είσαι; *** Κοροϊδεύεις παδιά, γονείς κι αρρώστους; *** κ.κ. δικαστάς ΣτΕ: Πότε θα δείτε ότι εκείνος ο νόμος που καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, προσκρούει στο άρθρο 22 του συντάγματος; *** Μήπως πάσχετε από επιλεκτική στραβομάρα; *** Απορία: αν πω ότι 14 δικαστές δεν υπέκυψαν στις πιέσεις και απέδωσαν δικαιοσύνη, μήπως εννοώ ότι οι άλλοι 11 είναι πουλημένα τομάρια και γράφουν στα παπάρια τους την δικαιοσύνη; *** Εδώ που τα λέμε, 11 εναντίον 11 ήταν αλλά ας όψονται ο διαιτητής και οι

Γεια σου παλληκάρι... κάτω απ'το σβηστό φανάρι!

επόπτες που έπαιξαν έδρα. *** Αντισυνταγματική η ΚΥΑ με τους περιβαλλοντικούς όρους στις Σκουριές. *** Μπογδάνος: "Το κλείσιμο της ΕΡΤ ήταν 100% συνταγματικό, ο νόμος Παππά δεν είναι." *** Αχ, βρε Κωνσταντίνε... *** Αχ και νά 'μουνα κι εγώ παρών την επόμενη φορά που θα φας μαγιόξυλο... *** Κυριάκουλας: "Είναι χρέος μας να αποκαταστήσουμε την πολιτική ομαλότητα." *** Βρε μαλακοπίτουρα, κοίτα να αποκαταστήσεις τα χρέη σας στις τράπεζες κι άσε τα δύσκολα για άλλους. *** Α propos, εκείνα τα 300 τού Κήρυκα Χανίων, πώς πάνε με τις ρυθμίσεις; *** Σταύραξ: "Ο Σπίρτζης αποφάσισε ότι μπορούν να εκπέμπουν μόνο 15 ραδιοσταθμοί." *** Σταύρακα, δεν θέλω να σε ξυπνήσω αλλά ο άνθρωπος μίλησε για ραδιοσυχνότητες. *** Μπέρδεψες τις ραδιοσυχνότητες -που χρησιμοποιούν τα κινητά- με τα ραδιόφωνα ή είσαι τόσο μαλάκας γενικά; *** Αλλά ξέχασα ότι εσύ δεν έχεις βγάλει ούτε το λύκειο, οπότε δεν τα έχεις διδαχτεί αυτά. *** Αυτό που μόλις πει μια γκραν παπαριά η Γεροβασίλη, πετιέται ο Σταύραξ και λέει μια μεγαλύτερη, πώς εξηγείται επιστημονικώς; *** Αντισυνταγματικές οι δηλώσεις πόθεν έσχες των δικαστικών. *** Mη μου πείτε ότι δεν πήγατε χτες στην παρέλαση! *** Δεν σκεφτήκατε ότι αύριο-μεθαύριο θα καταργήσει ο ΣυΡιζΑ τις παρελάσεις κι ίσως αυτή ήταν η τελευταία σας ευκαιρία να δείτε μία από κοντά; *** Τουλάχιστον, βάλατε γαλανόλευκη στο μπαλκόνι σας; *** Παιδιά, αυτή η αδιαφορἰα σας για την εθνική μας ταυτότητα είναι ανεξήγητη. *** Ο Ερντογκάν απειλεί την Θεσσαλονίκη μας κι εσείς πέρα βρέχει; *** Έτσι θα αναστήσουμε την Ελλάδα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών; *** Αχ, βρε δόλιε Χατζηανέστη, άδικα των αδίκων πήγες. *** Αντισυνταγματικές οι μειώσεις των συντάξεων. *** Μητσοντόρα: "Ενοχλήθηκα τρομακτικά με τον κ. Βερναρδάκη που μίλησε με αυτή την αλαζονεία για τον παραολυμπιονίκη από την Χίο." *** Δεν ήξερα ότι σε ενοχλεί τόσο πολύ η αλαζονεία, Ντοράκι μου. *** Δηλαδή, τότε που έφυγες από την ΝΔ κι έφτιαξες δικό σου κόμμα (πώς το λέγανε, μωρέ, γιατί ξεχνάω;), το έκανες με

Κωλόχαρτος: "Το ΣτΕ διασφαλίζει την νομιμότητα"

ταπεινοφροσύνη, ε; *** Παρεμπιπτόντως, χωρίς να θέλω να σε ταράξω, ο παραολυμπιονίκης από την Χίο είναι και ρατσιστής και φασίστας. *** Μια και το θυμήθηκα, τον βρήκανε τον Χίο; *** Τι διάολο, άνοιξε η γη και τον κατάπιε; *** Μόνο για να βαράνε τους συνταξιούχους είναι καλοί αυτοί, ο Στέφανος τους γλεντάει. *** Θεοχάρης: "Στην δημοκρατία υπάρχουν όρια στην τυραννία της πλειοψηφίας." *** Όρια στο να μας τυραννάει ή στο να την τυραννάμε; *** Χάρη, να μου γνωρίσεις τον καθηγητή που σου έμαθε συντακτικό. *** Αντισυνταγματικές οι συνεχείς παρατάσεις των προσωρινών αδειών των καναλιών. *** Κωλόχαρτος: "Σε όποιο μέρος του κόσμου πας και πεις ότι είσαι κομμουνιστής, σε βάζουν φυλακή." *** Άδωνι, πρόσεχε γιατί σε όποιο μέρος του κόσμου πας και πεις ότι είσαι αντιπρόεδρος κοινοβουλευτικού κόμματος, θα σε βάλουν σε τρελάδικο. *** Μητσοντόρα: "Ατυχής η έκφραση του Άδωνι." *** Ντοράκι, ατυχής είναι η γέννα του Άδωνι. *** Του έκανε σοβαρή ζημιά το εμβρυουλκό. *** Άδωνι, δεν θέλω να σε ξυπνήσω απότομα αλλά η Ελλάδα ούτε έχει ούτε είχε ποτέ κομμουνισμό. *** Όλο αυτό το χάλι σε κάτι ζωντόβολα με τα δικά σου μυαλά οφείλεται. *** Τζερώνυμο: "Η εκκλησία είναι η μάνα." *** Μακρυά γαϊδούρα θα παίξουμε ή μπλακ-τζακ, μακαριώτατε; *** Γαμώτο, ήξερα ότι είχα πατέρα μπερμπάντη αλλά όχι κι έτσι... *** Αντισυνταγματικές οι μειώσεις μισθών όσων αμείβονται με ειδικά μισθολόγια (ένστολοι, δικαστικοί κλπ). *** Μπάρμπι: "Η

Αμαζόνα

παράταξή μας έχει ζήσει στο πετσί της τον πόλεμο των καναλιών." *** Εμένα το λες, Μίλτο μου; *** Λες και δεν θυμάμαι πώς σε κακομεταχειρίζονταν ο Πρετέντερης κι ο Πορτοσάλτες; *** Mήπως καταλάβατε προς τι η κόντρα Κουμουτσάκου-Κωλόχαρτου; *** Έχουνε -λέει- πολυφωνία στην ΝουΔου. *** Δηλαδή, πολυφωνία σημαίνει να λέει ο καθένας την μαλακία του; *** Μ' αρέσει που θυμώσατε επειδή η Άννα-Μισέλ η βασιλοβαφτισμένη εξομοίωσε τον Τσίπρα με Χίτλερ. *** Εδώ έχουν εξομοιώσει τον Καραμανλή με εθνάρχη και τον Παπατζή με γέρο της δημοκρατίας, μη χέσω, ο Τσίπρας ως Χίτλερ σας χάλασε; *** Μάθαμε αν τελικά πήγε ο μικροδράκουλας στο Αγιονόρι; *** Κι αν δεν πήγε, πότε θα πάει; *** Έχουν μείνει κάτι εκκρεμότητες ανοιχτές στο Βατοπέδι, Κούλη. *** Από την εποχή Μπουχέσα, ξέρεις. *** Αντισυνταγματικά τα προνόμια των παιδιών των πολυτέκνων για εισαγωγή στα ΑΕΙ. *** Ρε Θανάση, τι σκατά καλό ουζερί ανακάλυψες, που βγάζει για μεζέ κοτόπουλο κοκκινιστό με τουτουμάκια; *** Πότε θα μάθεις ότι τα χορταστικά πιάτα δεν κάνουν το καλό ουζερί; *** Ακριβώς όπως τα πολλά κόμματα δεν κάνουν την καλή δημοκρατία. *** Τώρα που είπα ουζερί... το να μεγαλώνεις έχει και τα καλά του. *** Βγαίνεις με παρέα... θυμάστε το '74... Νίκο, φέρε ένα καραφάκι. *** Πάει η κουβέντα στο '81... πιάσε άλλο ένα. *** Στο βρόμικο '89 έχετε φτιαχτεί, με το που βγαίνει ο Σημίτης είσαστε ντίρλα. *** Αναρωτιέμαι, τα 18χρονα πώς μεθάνε; *** Κουβεντιάζοντας για Γιουροβίζιον; *** Παιδιά, η Γιουροβίζιον πάει με τσέρρυ και πίππερμαν, όχι με ούζο και

Ευτυχισμένα χρόνια

τσίπουρο. *** Συνταγματική η έκτακτη εισφορά για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. *** Σταύραξ: "Με τον ανασχηματισμό η κυβέρνηση δεν θα γίνει Ποτάμι." *** Πάνω που κατάπινα... μ' έπνιξες βρε μαλάκα! *** Αυτό που στους ανασχηματισμούς φεύγουν οι υπουργοί από ένα υπουργείο και πάνε σε άλλο, πώς το εξηγείτε; *** Δηλαδή, αυτός που τα έκανε σκατά εδώ, θα τα φτιάξει εκεί; *** Μη μου πείτε πως δεν γελάσατε μαθαίνοντας ότι κλέψανε το κινητό τής μάνας τού Αλέξη σε νεκροταφείο. *** Πλεύρης: "Ούτε την μάνα του δεν μπορεί να προστατεύσει ο ανίκανος." *** Όχι που δεν θα πεταγόταν σαν πορδή ο Θανούλης. *** Δεν μπορεί, βρε μπαγάσα, σίγουρα έπεσες από την κούνια όταν ήσουνα μωρό. *** Αντισυνταγματικά τα ελάχιστα ένσημα στις οικοδομές. *** Επειδή τελευταία γίνεται πολύς λόγος για το Συμβούλιο της Επικρατείας, το ιστολόγιο σκέφτηκε να σας θυμίσει μερικές από τις αποφάσεις του. *** Αφού λείπει το "μουστάκι Ντούκλα", είναι λογικό να μη μπορείτε να αναγνωρίσετε στην πρώτη φωτογραφία τον μεγάλο Γιώργο Μητσάκη. *** Τουλάχιστον, τον αναγνωρίζετε άκρη δεξιά στην τελευταία, που τραβήχτηκε τον χειμώνα τού 1952 στην "Τριάνα" του Χειλά. *** Στην άλλη άκρη ο επίσης μεγάλος Γιάννης Παπαϊωάννου. *** Μιας και το ανέφερα στην λεζάντα, ας κλείσουμε ακούγοντας το "Σβηστό φανάρι" στην πρώτη του εκτέλεση (1949) από την Σωτηρία Μπέλλου και τον ίδιο τον Μητσάκη. *** Συνταγματικό το κούρεμα των ομολόγων για λόγους δημοσίου συμφέροντος. *** Να περάσετε πολύ όμορφα το σαββατοκύριακό σας. *** Και μη ξεχάσετε απόψε να γυρίσετε τα ρολόγια σας μια ώρα πίσω και τα μυαλά σας είκοσι χρόνια μπροστά. ***

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (12)

Στις 10 Ιουνίου 2013, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου εκδίδει Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, μόνο και μόνο για να τροποποιήσει ένα εδάφιο μιας παραγράφου ενός άρθρου κάποιου νόμου. Ακούγεται θεοπάλαβο να εκδοθεί ΠΝΠ για τέτοιο πράγμα αλλά οι βυσσοδόμοι ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Για να υλοποιήσουν το σχέδιο που είχαν κατά νου, έπρεπε να κάνουν μια τροποποιησούλα σε μια διάταξη η οποία ρύθμιζε ζητήματα που προκύπτουν από κατάργηση ή συγχώνευση φορέων του δημοσίου. Η ΠΝΠ δημοσιεύεται την επόμενη μέρα στο ΦΕΚ Α' 139/11-6-2013. Το ίδιο απόγευμα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, με μια δήλωση πρωτοφανούς προστυχιάς και θρασύτητας, εξαπολύει την βόμβα: "Η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ. Με το ισχύον νομικό πλαίσιο και με κοινή υπουργική απόφαση σταματούν οι μεταδόσεις της ΕΡΤ μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος σήμερα το βράδυ".

Σύμφωνα με τον Κεδίκογλου, η ΕΡΤ έπρεπε να κλείσει επειδή αποτελούσε "χαρακτηριστική περίπτωση μοναδικής αδιαφάνειας και απίστευτης σπατάλης". Φυσικά, κανείς δεν τον πίστεψε. Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο έκλεισε η ΕΡΤ αποκαλύφθηκε λίγους μήνες αργότερα, όταν η ίδια κυβέρνηση προκήρυξε διαγωνισμό για την παραχώρηση των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης, έναν διαγωνισμό ο οποίος, κατά την προσωπική μου άποψη, συνιστά το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταχουντικής περιόδου, μπροστά στο οποίο ωχριά εκείνο του Κοσκωτά. Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, αναλύοντας τα σημεία στα οποία βασίζω την άποψη που μόλις διατύπωσα.

(α) Στις 18 Δεκεμβρίου 2013, μόλις δέκα μέρες πριν προκηρυχθεί ο διαγωνισμός, η κυβέρνηση αλλάζει την διοίκηση της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ). Πρόεδρος αναλαμβάνει ο Κωνσταντίνος Λουρόπουλος, τον οποίο ο Γιάννης Στουρνάρας είχε διορίσει τον Ιούλιο του 2012 πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΠΑΠ, προκειμένου να μεθοδεύσει την πώληση του οργανισμού σε ιδιώτες. Ο Νικόλαος Παπαουλάκης προβιβάζεται στην θέση του αντιπροέδρου από απλό μέλος. Κι όλα αυτά επειδή ο μέχρι τότε πρόεδρος Λεωνίδας Κανέλλος με τον αντιπρόεδρό του Κωνσταντίνο Δεληκωστόπουλο αρνούνταν να προκηρύξουν τον διαγωνισμό-παρωδία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ως τότε η διοίκηση της ΕΕΤΤ οριζόταν από την βουλή αλλά με νόμο εκχωρήθηκε αυτό το δικαίωμα στην κυβέρνηση.

(β) Λέγαμε χτες ότι ο νόμος Ρουσόπουλου έκανε λόγο για δυνατότητα παροχής δικτύου από "φορέα που θα συσταθεί από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που μεταδίδονται ψηφιακά". Όμως, στο μεταξύ εκδόθηκε ο Ν.4070/2012 "Ρυθμίσεις ηλεκτρονικών επικοινωνιών κλπ" (ενσωματώνοντας σχετικές οδηγίες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης). ο οποίος ορίζει ρητά στο άρθρο 80: "Ο πάροχος δικτύου και ο πάροχος περιεχομένου απαιτείται να είναι διαφορετικά νομικά πρόσωπα, με την επιφύλαξη του καθεστώτος που διέπει τη λειτουργία της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.". Με απλά λόγια, ο νόμος δεν επιτρέπει σε κανέναν να μεταδίδει τον εαυτό του. Κατά συνέπεια, η Digea θα έπρεπε ab initio να αποκλειστεί από την συμμετοχή στον διαγωνισμό, εφ' όσον τα μέλη της ήσαν πάροχοι περιεχομένου. Όμως, η ΕΕΤΤ δέχτηκε την συμμετοχή τής Digea με το επιχείρημα ότι ο πάροχος δικτύου ήταν διαφορετικό νομικό πρόσωπο από τους παρόχους περιεχομένου! Δηλαδή, το γνωστό "τί Γιάννης, τι Γιαννάκης" έγινε από την ΕΕΤΤ "άλλο Γιάννης, άλλο Γιαννάκης".

(γ) Ο μη αποκλεισμός τής Digea κατά τα ως άνω, οδήγησε σε απόσυρση από τον διαγωνισμό όλων των άλλων υποψήφιων παρόχων δικτύου (Nova/Forthnet, OTE κλπ). Τί άλλο θα μπορούσαν να κάνουν από την στιγμή που οι μεγαλύτεροι δυνητικοί πελάτες τους είχαν φτιάξει δική τους εταιρεία; Τα μόνα κανάλια εθνικής εμβελείας που δεν συμμετείχαν στην Digea ήσαν το E Channel και το ΑΡΤ του Γιώργου Καρατζαφέρη (*). Με αυτά θα δούλευαν;

(δ) Αν λάβουμε υπ' όψη τα όσα διαδραματίστηκαν με τον διαγωνισμό, εξηγούνται απολύτως και δυο γεγονότα, τα οποία δείχνουν άσχετα με την πρώτη ματιά. Πρώτα-πρώτα, εξηγείται το κλείσιμο της ΕΡΤ, με το οποίο η κυβέρνηση έβγαλε από το παιχνίδι τον βασικώτερο ανταγωνιστή τής Digea. Και, δεύτερον, εξηγείται η πρεμούρα τής κυβέρνησης να νομιμοποιήσει όλα τα κανάλια που εξέπεμπαν στις 31/8/2013 (Ν.4208/2013), στην οποία αναφερθήκαμε αναλυτικά τις προάλλες. Πράγματι, είναι άξια θαυμασμού η συνέπεια με την οποία η κυβερνητική μηχανή επεξεργάζεται σε βάθος χρόνου όλες τις απαραίτητες λεπτομέρειες για να ολοκληρωθεί η δουλειά.

(ε) Στο παράρτημα Ε της προκήρυξης του διαγωνισμού περιλαμβάνεται όρος, ο οποίος φωτογραφίζει την Digea (αφού λείπει πλέον η ΕΡΤ), καθώς ορίζει ότι "ο Κάτοχος των Δικαιωμάτων Χρήσης Ραδιοσυχνοτήτων οφείλει εντός ενενήντα μία (91) ημερών από τη χορήγηση των δικαιωμάτων κατά τα οριζόμενα στην παρούσα να έχει αναπτύξει δίκτυο, στα κέντρα εκπομπής... (αναφέρονται 10 κέντρα σε όλη την χώρα)". Η Digea είχε ήδη έτοιμα αυτά τα κέντρα εκπομπής, τα οποία έστηνε επί τέσσερα συναπτά έτη. Οποιοσδήποτε άλλος τύχαινε να κερδίσει τον διαγωνισμό, θα έπρεπε μέσα σε 91 ημέρες να ολοκληρώσει μια δουλειά για την οποία η Digea χρειάστηκε τέσσερα χρόνια. Το ερώτημα είναι πώς το 2010 η Digea αποφάσισε να ξοδέψει έναν σκασμό λεφτά για να φτιάξει κέντρα εκπομπής, δίχως να έχει καμμιά δουλειά κλεισμένη. Τόσο σίγουρη ήταν ότι θα την έκλεινε τελικά;

(στ) Από το παραπάνω ερώτημα προκύπτει άλλο ένα. Ως γνωστόν, οι εφτά συνεταίροι τής Digea (έξι, αν βγάλουμε το Alter που ψυχορραγούσε) είχαν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, άλλος μικρότερα κι άλλος μεγαλύτερα. Συνεπώς, δεν διέθεταν τα απαραίτητα ίδια κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν τις επενδύσεις τής Digea. Κι όμως, στις 31/12/2013 είχαν καταθέσει ως κεφάλαιο 6,1 εκατ. ευρώ και είχαν προγραμματίσει να καταθέσουν άλλα 4,5 εκατομμύρια (**). Προφανώς, πρόκειται για χρήμα που προέρχεται κατά βάση από τραπεζικό δανεισμό. Το ερώτημα εδώ είναι με ποια εχέγγυα οι τράπεζες χρηματοδοτούν (έστω και έμμεσα) μια εταιρεία, η οποία ακόμη δεν έχει καμμιά δουλειά κλεισμένη. Μήπως είχαν κι αυτές την ίδια σιγουριά ότι η δουλειά θα έκλεινε τελικά;

(ζ) Οι κανονισμοί προμηθειών τού ελληνικού δημοσίου (σε απόλυτη συμμόρφωση προς τις σχετικές οδηγίες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης περί προμηθειών) ορίζουν ότι ακυρώνεται κάθε διαγωνισμός στον οποίο εμφανίζεται μόνον ένας υποψήφιος και επαναλαμβάνεται με τροποποίηση των προδιαγραφών, ώστε να εξασφαλιστεί η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσοτέρων υποψηφίων, μεγιστοποιώντας έτσι την ωφέλεια του δημοσίου. Όμως, στην προκήρυξη τού συγκεκριμένου διαγωνισμού προβλέφθηκε όχι απλώς η μη ακύρωσή του σε περίπτωση εμφάνισης ενός μόνο πλειοδότη αλλά και η κατακύρωση υπέρ του με την τιμή εκκίνησης. Η ΕΕΤΤ δικαιολόγησε αυτή την διάταξη με τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρχε χρόνος για να επαναληφθεί ο διαγωνισμός, επειδή στις 30/6/2014 οι αναλογικές εκπομπές θα έπρεπε να τελειώσουν οριστικά, βάσει οδηγίας τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(η) Δεν μπορώ να μη προσθέσω σ' αυτή την λίστα όσα είπαμε χτες περί τροποποίησης του ψηφιακού χάρτη της χώρας κατά πώς βόλευε τους υποψήφιους παρόχους, δηλαδή τον εξής ένα υποψήφιο, την Digea. Ειδικά η επιλογή των μειωμένων κέντρων εκπομπής σε συνδυασμό με gap filler ήταν λαμπρή ιδέα. Όπως υπολογίζεται, οι gap filler κόστισαν στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πάνω από είκοσι εκατομμύρια ευρώ.

Κτήριο ΕΡΤ, 13/6/2013. Η λαϊκή αντίδραση στην κυβερνητική αυθαιρεσία εκφράζεται επί σειρά ημερών
με τρόπο που ξεπερνά κάθε κυβερνητικό υπολογισμό.

Μιλάμε τόση ώρα για το τεράστιο σκάνδαλο της Digea αλλά ακόμη δεν έχουμε πει κουβέντα για το οικονομικό. Για να μη ξημερωθούμε, θα συνεχίσουμε στο επόμενο, ολοκληρώνοντας την σειρά. Όχι πως δεν έχουμε τι άλλο να πούμε αλλά βαρέθηκα να σκαλίζω και να με πνίγει η μπόχα...


--------------------------------------
(*) Ο Γιώργος Καρατζαφέρης μεταβίβασε το κανάλι του στο κόμμα του, τον ΛαΟΣ. Έτσι, η άδεια του καναλιού μετατράπηκε αυτοδικαίως από τοπικής σε εθνικής εμβέλειας.
(**) Digea - Ισολογισμός 31/12/2013

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (11)

Παρ' ότι θα μπορούσαμε να πούμε πολύ περισσότερα, εκτιμώ πως όσα σημειώσαμε ως εδώ αρκούν για να σχηματίσουμε ακριβή άποψη (έστω και σε αδρές γραμμές) περί των όσων διαδραματίστηκαν τόσο στο προσκήνιο όσο και στο παρασκήνιο κατά την πρώτη, την αναλογική περίοδο της ιδιωτικής τηλεόρασης στον τόπο μας. Ώρα, λοιπόν, να μεταβούμε κι εμείς στην δεύτερη περίοδο, στην ψηφιακή εποχή που λένε.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται σίγουρα την κατάσταση που επικρατούσε στο ραδιόφωνο μέχρι τις αρχές τής δεκαετίας του '80. Οι κρατικοί ραδιοσταθμοί εξέπεμπαν στα μεσαία και ανάμεσά τους ξεπετιόντουσαν λογής-λογής παράνομοι ερασιτέχνες που γέμιζαν την μπάντα (πέφτοντας συχνά ο ένας πάνω στον άλλο) κυρίως με τραγούδια-σκουπίδια (διανθισμένα με πάρλα της κακιάς ώρας και μηνύματα τύπου "ο Λάκης αφιερώνει στην Τέτα με αγάπη", "Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος" κλπ) ή διαφημίσεις κλειδαράδων και εκκενώσεων βόθρων. Οι ελάχιστοι σοβαροί και "ψαγμένοι" ραδιοερασιτέχνες προτιμούσαν τα FM, όπου απλώς έκαναν το χόμπυ τους μιας και μόνο "ψαγμένοι" ακροατές επέλεγαν FM στο ραδιόφωνό τους (*). Τα πράγματα άλλαξαν όταν η ιδιωτική ραδιοφωνία νομιμοποιήθηκε, άρχισαν να μπαίνουν κανόνες λειτουργίας και τα FM καταλήφθηκαν σιγά-σιγά από επαγγελματίες.

Κάτι παρόμοιο υποτίθεται πως θα συνέβαινε και με την τηλεόραση επί ψηφιακής εποχής, δηλαδή θα έμπαινε τάξη στο άναρχο τοπίο. Η αναλογική εκπομπή επέτρεπε στον καθένα να στήνει έναν πομπό και να βγάζει στον αέρα ό,τι ήθελε. Για να εκπέμπεις ψηφιακά, όμως, πρέπει όχι απλώς να υπακούς σε κάποιους κανόνες αλλά και να πληρώνεις κάποιον για να σου το επιτρέψει. Άρα, στην ψηφιακή τηλεόραση δεν υπάρχει χώρος για ερασιτεχνισμούς ή για αρπαχτές.

Η πρώτη νομοθετική προσπάθεια μετάβασης στην ψηφιακή εποχή γίνεται με τον Ν.3592/2007 (νόμος Ρουσόπουλου), στον οποίο αναφερθήκαμε τις προάλλες, στο έκτο κείμενο αυτής της σειράς. Ο νόμος υποχρέωνε την ΕΡΤ να αναμεταδίδει το ψηφιακό πρόγραμμα των άλλων σταθμών, μέσω αυστηρά καθορισμένων συχνοτήτων. Η υποχρέωση της ΕΡΤ οφειλόταν στο ότι μόνο η ΕΡΤ είχε τις απαραίτητες υποδομές για να υποστηρίξει ψηφιακή μετάδοση. Μόνο που στο άρθρο 14 μπήκε και η "πονηρή" παράγραφος 3: "Η μετάδοση και πολυπλεξία του προγράμματος των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής, περιφερειακής ή τοπικής εμβέλειας με ψηφιακή τεχνολογία μπορεί να αναλαμβάνεται από την Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. ή από άλλο φορέα που θα συσταθεί από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που μεταδίδονται ψηφιακά ή με τους οποίους αυτοί θα συμβληθούν, στον οποίο μπορεί να συμμετέχει και η Ε.Ρ.Τ. Α.Ε.".

Ωπ! Προσέξτε λίγο την διατύπωση "ή από άλλο φορέα που θα συσταθεί από τους τηλεοπτικούς σταθμούς που μεταδίδονται ψηφιακά". Γιατί ο νομοθέτης δεν έβαλε την τελεία μετά την λέξη "φορέα" αλλά πρόσθεσε και μια δευτερεύουσα αναφορική πρόταση που προσδιορίζει αυτόν τον φορέα ως κάτι σαν... Digea; Μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο 2007, δηλαδή δυο ολόκληρα χρόνια πριν ιδρυθεί η Digea, οπότε δεν θα έχουμε άδικο αν αναρωτηθούμε το αυτονόητο: η Digea ιδρύθηκε στα πλαίσια του νόμου ή ο νόμος φτιάχτηκε για να στρώσει τον δρόμο στην ίδρυση της Digea; Εννοείται ότι η απάντηση επαφίεται στον αναγνώστη.

Εν πάση περιπτώσει, στις 24 Σεπτεμβρίου 2009 ιδρύεται η Digea από εφτά κανάλια εθνικής εμβελείας (Alpha, Alter, Antenna, Μακεδονία, Mega, Σκάι, Star), με σκοπό να αναλάβει την παροχή δικτύου ψηφιακής εκπομπής τόσο στα κανάλια-εταίρους της όσο και σε οποιοδήποτε άλλο κανάλι θα ήθελε να εκπέμψει ψηφιακά, είτε τοπικά είτε πανελλαδικά. Ωραία ιδέα αλλά η υλοποίησή της σκόνταφτε σε ένα πολύ μικρό πρόβλημα: δεν υπήρχαν υποδομές! Η ΕΡΤ, εκτός από το πλήρες δίκτυο αναλογικού σήματος, είχε και το -υποτυπώδες ακόμη αλλά σε ανάπτυξη- δίκτυο ψηφιακού σήματος της ERT-Digital για τα ψηφιακά κανάλια της Prisma+, Cine+, Sport+, Info+ και Studio+. Η Digea δεν είχε τίποτε.

Η έλλειψη υποδομών ήταν ένα πρόβλημα που άγγιζε περισσότερο την Digea και λιγώτερο την ΕΡΤ. Όμως, υπήρχε κι ένα πρόβλημα που άγγιζε και τους δυο: έπρεπε να θεσπιστούν κανόνες λειτουργίας. Έπρεπε να φτιαχτεί ο Ψηφιακός Χάρτης της χώρας και να ορισθεί το Ψηφιακό Μέρισμά της, σύμφωνα με την Συνθήκη της Γενεύης τού 2006. Δηλαδή, έπρεπε να χωριστεί η χώρα σε τομείς (allotment), να οριστούν οι δίαυλοι (κανάλια) σε κάθε τομέα, να οριστούν οι συχνότητες εκπομπής και το εύρος τους, να καθοριστούν οι δίαυλοι που θα έμεναν ανοιχτοί για αποκλειστική χρήση από τις ένοπλες δυνάμεις και, τελικά, να καθοριστούν τα κέντρα εκπομπής (απαραίτητα και επικουρικά) που απαιτούνταν για να έχει ψηφιακή κάλυψη ολόκληρη η χώρα. Επρόκειτο για ένα εξαιρετικής σπουδαιότητας έργο, το οποίο ανατέθηκε από το υπουργείο υποδομών, μεταφορών και δικτύων σε επιστημονική ομάδα υπό τον καθηγητή τού Μετσοβείου Φίλιππο Κωνσταντίνου και την τεχνική διεύθυνση του καθηγητή τού Παντείου Αθανασίου Κανάτα.

Η επιστημονική ομάδα χρειάστηκε έξι ολόκληρους μήνες για να τελειώσει την δουλειά της, την οποία παρέδωσε στις 6 Αυγούστου 2012 (μια σύντομη παρουσίασή της μπορείτε να δείτε στο διαδίκτυο). Στις 23 του ίδιου μήνα, αυτός ο Ψηφιακός Χάρτης βγήκε για διαβούλευση, η οποία κράτησε ακριβώς έναν μήνα. Τί προέκυψε απ' αυτή την διαβούλευση; Η δουλειά των επιστημόνων πετάχτηκε στα σκουπίδια!

Η μελέτη έδειξε ότι για να επιτευχθεί κάλυψη 97,3% της επικράτειας, χρειάζονται 191 απαραίτητα κέντρα εκπομπής και 84 επικουρικά, ήτοι συνολικά 275 κέντρα εκπομπής. Οι πάροχοι ισχυρίστηκαν ότι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός ανεβάζει πολύ το κόστος και η δουλειά μπορεί να γίνει με πολύ λιγώτερα κέντρα εκπομπής. Τελικά, η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει το χατήρι των παρόχων και να νομοθετήσει έναν Ψηφιακό Χάρτη με μόλις 156 κέντρα εκπομπής! Κι επειδή με τόσο λίγα κέντρα δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί ολόκληρη η επικράτεια, η Κοινή Υπουργική Απόφαση προβλέπει την χρήση "Gap Filler" (στην νεοελληνική, το gap filler λέγεται μπάλωμα) για την κάλυψη των κενών. Η διαφορά είναι απλή: τα κέντρα εκπομπής βαρύνουν τον πάροχο δικτύου, τα gap filler βαρύνουν τους χρήστες.

Λεπτομέρεια. Τα gap filler μπορεί να είναι φτηνότερα από ένα κέντρο εκπομπής αλλά για να συγχρονιστούν απαιτείται πρόσθετος εξοπλισμός, ο οποίος ανεβάζει κατακόρυφα το κόστος. Σε τελική ανάλυση, δηλαδή, η λύση της εκτεταμένης χρήσης gap filler αποδεικνύεται ακριβώτερη από την αποκλειστική χρήση κέντρων εκπομπής.

Χάρτης της χώρας με τους 34 τομείς (allotment) της ομάδας Κωνσταντίνου/Κανάτα

Σε συνέντευξή του, ο καθηγητής Κανάτας σημειώνει: "Τα σχόλια της διαβούλευσης ήταν τεχνικώς πολύ κατώτερα των προσδοκιών μου. Η διαβούλευση ήταν ό, τι χειρότερο έχω δει στη ζωή μου. Οι πάροχοι προφανώς σε προσυνεννόηση διατύπωσαν με πολύ κακό τρόπο, τα ίδια ακριβώς ζητήματα. Ειλικρινά δεν καταλάβαινα από τις ενστάσεις τους ποιο ακριβώς ήταν το πρόβλημα και τι ζητούσαν". Επίσης, παρατηρεί ότι ο χάρτης που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως είχε ελάχιστες ομοιότητες με αυτόν που είχε συντάξει η επιστημονική ομάδα και προσθέτει: "Οι διαφορές είναι πολύ περισσότερες. Ο χάρτης που υπογράφηκε ταιριάζει περισσότερο στην αναλογική τηλεόραση. Όχι στην ψηφιακή". (**)

Συμπέρασμα; Η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή αρχίζει στραβά. Φαίνεται πως οι κεντρικές επιλογές γίνονται με γνώμονα όχι τις υποδείξεις των ειδικών επιστημόνων αλλά τις απαιτήσεις και τις ανάγκες των παρόχων δικτύου. Η κυβέρνηση επείγεται να προκηρύξει τον διαγωνισμό για την πώληση των δικαιωμάτων παροχής ψηφιακού δικτύου, οπότε -ίσως- δεν θέλει να κακοκαρδίσει τους υποψήφιους πλειοδότες.

Βρισκόμαστε στα τέλη τού 2012 και αυτή την στιγμή υπάρχουν δυο μεγάλοι υποψήφιοι πάροχοι δικτύου, η Digea και η ΕΡΤ. Δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ για να μείνει ένας...


----------------------------------------
(*) Προσωπικά, θυμάμαι με νοσταλγία εκείνη την εποχή, όταν έβγαινα στα FM ως "Ράδιο-84", με μια τρίωρη εκπομπή την εβδομάδα όλη κι όλη, αφιερωμένη στο ροκ. Την προετοίμαζα μέχρι την πιο μικρή της λεπτομέρεια επί έξι μέρες. Τότε, σε ολόκληρη την Πάτρα έβγαιναν στα FM μόλις πέντε ερασιτέχνες.

(**) Δείτε και ακούστε τον καθηγητή Κανάτα να αναλύει το παιχνίδι που παίχτηκε με τον ψηφιακό χάρτη σε ένα βίντεο διαρκείας 11'40", έστω κι αν δεν έχετε τις τεχνικές και επιστημονικές γνώσεις για να καταλάβετε όλες τις λεπτομέρειες.

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (10)

Υποθέτω ότι όλοι έχουμε βαρεθεί να ακούμε, επί μήνες τώρα, πολιτικούς και μουμουέδες να κλαίνε, να οδύρονται, να χτυπιούνται και να ωρύονται κοπτόμενοι υπέρ της ελευθερίας του λόγου και υπέρ της αντικειμενικής ενημέρωσης, με αφορμή την διαδικασία αδειοδότησης τηλεοπτικών σταθμών που πρόκρινε η κυβέρνηση. Υποθέτω, επίσης, ότι κατά τον ίδιο τρόπο έχουμε βαρεθεί να ακούμε την κυβερνητική πλευρά να υποστηρίζει ότι αυτή η διαδικασία απετέλεσε καίριο χτύπημα κατά της διαπλοκής. Όλα αυτά θα τα αναλύσουμε με ψυχραιμία και κριτική ματιά. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από τους διαμαρτυρόμενους, προκειμένου να δούμε πώς υπερασπίζονταν την νομιμότητα όσον καιρό είχαν την εξουσία στα χέρια τους.

Παρένθεση πρώτη. Πριν συνεχίσουμε, ας έχουμε κατά νου δυο βασικά δεδομένα: (α) βρισκόμαστε καθ' οδόν προς την ψηφιακή εποχή τής τηλεόρασης και (β) ο ισχυρότερος παίκτης, η ΕΡΤ, έχει βγει από τον αγώνα, χάρη στο αιφνιδιαστικό κλείσιμό της από την κυβέρνηση την νύχτα της 11ης Ιουνίου 2013. Κλείνει η πρώτη παρένθεση.

Γιάννης Πλακιωτάκης, Φίλιππος Βρυώνης, Νίκος Νικολόπουλος, Κατερίνα Παπακώστα (Μάιος 2016)

Είπαμε χτες ότι το ΚΚΕ πούλησε τον 902 στις 31/7/2013, χωρίς να εγγυάται στον αγοραστή ότι η άδεια εθνικής εμβέλειας του καναλιού θα εξακολουθούσε να ισχύει. Φαίνεται, όμως, ότι ο Φίλιππος Βρυώνης (μέχρι τότε ιδιοκτήτης του τοπικού καναλιού Extra-3) κάτι ήξερε και δεν ανησυχούσε όταν την 1η Αυγούστου 2013 το σήμα του E Channel έκανε την πρώτη του εμφάνιση στους τηλεοπτικούς μας δέκτες.

Κατά περίεργο τρόπο, κανένας δημοσιογράφος και κανένας ανταγωνιστής δεν βρέθηκε τότε, αν όχι να ζητήσει παρέμβαση του ΕΣΡ, τουλάχιστον να αναρωτηθεί δημοσίως αν το νέο κανάλι μπορούσε να εκπέμπει με την άδεια εθνικής εμβέλειας ενός κομματικού σταθμού. Ούτε καν εκείνοι που ζητούσαν να αφαιρεθεί η άδεια της Ραδιοτηλεοπτικής όταν ο 902 διέκοψε την εκπομπή του τον Σεπτέμβριο του 2012.

Κατά ακόμη πιο περίεργο τρόπο, λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 9 Οκτωβρίου, η κυβέρνηση φέρνει στην βουλή για συζήτηση μια τροπολογία με την οποία καταργεί τις τηλεοπτικές άδειες και νομιμοποιεί αμέσως όσα κανάλια εξέπεμπαν τηλεοπτικό πρόγραμμα στις 31 Αυγούστου. Η βιασύνη τής κυβέρνησης είναι τόση, ώστε η τροπολογία "κολλάει" σε νομοσχέδιο του υπουργείου υγείας! Φυσικά, η τροπολογία ψηφίζεται μαζί με το νομοσχέδιο κι έτσι μέσα στον Νόμο 4208/2013 "Ρυθμίσεις υπουργείου υγείας και άλλες διατάξεις" (ΦΕΚ Α' 252/18-11-2013) ξεφυτρώνει το άρθρο 18, σύμφωνα με το οποίο "οι τηλεοπτικοί σταθμοί που λειτουργούν νομίμως (...), εφόσον εξέπεμπαν τηλεοπτικό πρόγραμμα στις 31.8.2013, συμβάλλονται με νομίμως αδειοδοτημένο πάροχο δικτύου για την ψηφιακή εκπομπή του προγράμματός τους, μέχρι τη χορήγηση αδειών παρόχων περιεχομένου επίγειας ψηφιακής ευρυεκπομπής...".

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πολύ απλά, οι προσωρινά νόμιμοι τηλεοπτικοί σταθμοί (δηλαδή, αυτοί που επί 23 χρόνια λειτουργούσαν χωρίς κανονικές αλλά με προσωρινές άδειες), μπορούσαν πλέον να υπογράψουν νόμιμη σύμβαση με τους παρόχους δικτύου που θα έπαιρναν τις ψηφιακές συχνότητες. Έτσι, λοιπόν, όλοι αυτοί οι "νόμιμα παράνομοι" θα περνούσαν στην ψηφιακή εποχή χωρίς κανένα κόστος. Μαζί τους και το E Channel, το οποίο εξέπεμπε στις 31 Αυγούστου με άδεια που ίσχυε εφ' όσον κανείς δεν την είχε αμφισβητήσει ως τότε. Από δω και πέρα δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αφού ο 4208/2013 καταργούσε τις άδειες νομιμοποιώντας όσους παίκτες ήσαν στο τερραίν στις 31/8/2013. Ο δρόμος για την Digea άνοιγε πλέον διάπλατα.

Παρένθεση δεύτερη. Με τον εν λόγω νόμο, η κυβέρνηση ξεπέρασε και το κεφαλαιώδες πρόβλημα που της είχε δημιουργήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο με αλλεπάλληλες αποφάσεις του (τμημάτων και ολομέλειας) είχε κρίνει το καθεστώς των συνεχών παρατάσεων των προσωρινών άδειών εκπομπής ως υπέρβαση που "δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να γίνει ανεκτή από την συνταγματική τάξη" (απόφαση ολομέλειας ΣτΕ 3578/2010). Κλείνει και η δεύτερη παρένθεση.


Φαίνεται πως τα νομοσχέδια του υπουργείου υγείας εμπνέουν τους περί την τηλοψίαν τυρβάζοντας. Έτσι, τον Αύγουστο της επόμενης χρονιάς μια ακόμη τροπολογία που αφορά τα τηλεοπτικά (και όχι μόνο) βρίσκει χώρο σ' ένα τέτοιο νομοσχέδιο. Μέσα στο ντάλα καλοκαίρι, τέσσερις υπουργοί (Χαρδούβελης, Βορίδης, Βρούτσης, Σταμάτης) συνυπογράφουν μια τροπολογία 22 σελίδων (!!), η οποία θα μπορούσε άνετα να έχει υπαγορευθεί από τα αφεντικά τής ενημέρωσης (τηλεοπτικής και μη). Η τροπολογία ψηφίζεται και ενσωματώνεται στον Ν.4279/2014 "Κύρωση σύμβασης δωρεάς μεταξύ της 1ης υγειονομικής περιφέρειας Αττικής κλπ" (ΦΕΚ Α' 158/8-8-2014).

Όσο και να μη θες να συνωμοσιολογήσεις, δεν είναι δυνατόν να μη κάνεις "βρόμικες" σκέψεις και να μη πάει το μυαλό σου στην διαπλοκή. Δεν είναι μόνο ότι η τροπολογία έρχεται εσπευσμένα μέσα στο κατακαλόκαιρο. Είναι ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου έχουν φουντώσει οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Μπόμπολα και Ψυχάρη για συγχώνευση του Πήγασου και του Mega με τον ΔΟΛ, με στόχο  το "κούρεμα" των συνολικών τους δανείων από 405 σε 130-160 εκατομμύρια ευρώ. Όταν, λοιπόν, η κυβέρνηση αυτήν ακριβώς την περίοδο προωθεί μια τροπολογία που διευκολύνει τις συγχωνεύσεις στα ηλεκτρονικά μέσα, πώς να μη σκεφτείς ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας;

Εν πάση περιπτώσει, ο Ν.4279/2014 έγινε βούτυρο στο ψωμί των μηντιαρχών, μιας και, σύμφωνα με το άρθρο 6, "επιτρέπονται συμπράξεις μεταξύ επιχειρήσεων ηλεκτρονικών Μέσων (ενημερωτικών ή μη) της αυτής μορφής (τηλεόραση ή ραδιόφωνο) που συμβάλλουν στη μείωση του κόστους λειτουργίας των συμπραττουσών επιχειρήσεων και στην πραγματοποίηση οικονομιών κλίμακας, ιδίως μέσω της από κοινού αξιοποίησης οικονομικών πόρων, τεχνολογικών μέσων, μέσων παραγωγής και τεχνικού εξοπλισμού ή σχετικά με τη διαχείριση, παραγωγή, εκμετάλλευση ή διανομή προγραμμάτων ή περιεχομένου, τη συλλογή, διανομή και πρακτόρευση υλικού επικαιρότητας ή για την πρακτόρευση διαφημιστικού χώρου ή χρόνου για περισσότερα του ενός Μέσα, εφόσον δεν έχουν ως αντικείμενο ή ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ελεύθερου ανταγωνισμού".

Προσοχή: Δεν είναι ανέκδοτο, δεν είναι μοντάζ!

Φυσικά, ο νέος νόμος δεν θα μπορούσε να μη περιλαμβάνει άλλο ένα χαστούκι στους εργαζόμενους, αφού "στο πλαίσιο της κοινής διεύθυνσης" οι συμπράττουσες επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα "να χρησιμοποιούν από κοινού ή να ανταλλάσσουν πόρους, όπως διευθυντικά στελέχη και απασχολούμενο δυναμικό, εξοπλισμό, τεχνικές και άλλες διευκολύνσεις". Μήπως μπορούν να μας πουν αυτοί που κόπτονται σήμερα για τους αυριανούς ανέργους των καναλιών που θα κλείσουν, πόσοι εργαζόμενοι θα έχαναν την δουλειά τους αν υλοποιούνταν τελικά τα σχέδια Μπόμπολα και Ψυχάρη;

Επίσης, ο ίδιος νόμος προβλέπει ότι "οι ενημερωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί (...) δύνανται να μεταβάλουν άπαξ το χαρακτήρα του προγράμματός τους σε μη ενημερωτικό με υπεύθυνη δήλωση του νομίμου εκπροσώπου τους" και "η μεταβολή ισχύει από την αρχή του ημερολογιακού μήνα που ακολουθεί την κατάθεση της υπεύθυνης δήλωσης". Δηλαδή, με μια απλή δήλωση ένας ενημερωτικός σταθμός γίνεται ψυχαγωγικός, οπότε οι δημοσιογράφοι του πάνε στο ταμείο ανεργίας ως άχρηστοι.

Τέλος, στον ίδιο νόμο προβλέπεται η απ' ευθείας τιμολόγηση των διαφημίσεων από τα ΜΜΕ κι όχι από τις διαφημιστικές εταιρείες. Ουσιαστικά, δηλαδή, δίνει στους μηντιάρχες την δυνατότητα να ελέγξουν απόλυτα τη διαφημιστική αγορά. Επίσης, η χρέωση του αγγελιοσήμου γίνεται πλέον επί του τιμολογίου και όχι επί του τιμοκαταλόγου χρέωσης διαφημιστικού χρόνου, με αποτέλεσμα να μειώνεται δραματικά το ύψος του αγγελιόσημου επί των διαφημίσεων, το οποίο ενισχύει το ασφαλιστικό ταμείο των δημοσιογράφων αντί εργοδοτικής εισφοράς (τα ΜΜΕ δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές για το δημοσιογραφικό προσωπικό).

Κλείνουμε για σήμερα με το αγαπημένο μας κερασάκι. Η κατάθεση της παραπάνω προκλητικής τροπολογίας έγινε τόσο βιαστικά ώστε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ανακοίνωσε ότι "τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια εντός των οποίων ζητήθηκε η σύνταξη της Έκθεσης, δεν επέτρεψαν την ολοκληρωμένη επεξεργασία της τροπολογίας και την εκτίμηση των οικονομικών αποτελεσμάτων"! Έτσι, η τροπολογία ψηφίστηκε δίχως να ξέρει κανείς πόσο κόστισε στον φορολογούμενο πολίτη.

Αυτά περί νομιμότητας προς το παρόν. Θα πούμε περισσότερα μιλώντας για την Digea.

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (9)

Πριν περάσουμε στην ψηφιακή εποχή, αξίζει τον κόπο να κάνουμε μια στάση για να ρίξουμε μια ματιά άλλα δυο κανάλια που σημάδεψαν την αναλογική εποχή και που σήκωσαν περισσότερο μπουχό με το κλείσιμό τους παρά με την λειτουργία τους.

Λέγαμε τις προάλλες ότι ο Γιώργος Κουρής ίδρυσε τον Μάρτιο του 1994 το "Κανάλι 5", με τα λεφτά που πήρε από τους Βαρδινογιάννηδες πουλώντας τους το "Κανάλι 29" λίγους μήνες πριν. Το νέο κανάλι λειτούργησε επί πέντε χρόνια με τον γνωστό τρόπο τού Κουρή: φτηνά σκηνικά, εκπομπές της πλάκας και πολιτικές συζητήσεις χρωματισμένες πολιτικά κατά τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του. Αν υπάρχει κάτι που θυμούνται οι παλιότεροι από εκείνη την περίοδο, αυτό είναι σίγουρα η trash μεταμεσονύκτια εκπομπή "Τα παιδιά της νύχτας", με τον Κώστα Μυλωνά.

Αδικίες της ζωής ή όταν ο Κουρής βάζει λεφτά (αριστερά: Αυριανή, 30/5/2011) και τα τρώνε οι εργαζόμενοι
(μέσο: Αυριανή 29/12/2011) και οι συνεργάτες του (δεξιά: Kontra News, 18/4/2016)

Το 1999 ο Κουρής αποφασίζει να δώσει στο κανάλι του ένα πιο σοβαρό όνομα (πρώτα Alter-5 και αργότερα σκέτο Alter) και να κάνει μια μεγάλη στροφή αυξάνοντας κατακόρυφα τον προϋπολογισμό του. Μέχρι το 2002 το ανανεωμένο κανάλι θα καταφέρει να σταθεί ανταγωνιστικά δίπλα στα άλλα κανάλια. Την δημοσιογραφική ομάδα αναλαμβάνει να συντονίσει ο Νίκος Ευαγγελάτος και το κεντρικό δελτίο ειδήσεων γίνεται πρώτο σε τηλεθέαση. Το χρήμα ρέει και το 2007 το Alter κάνει την μεγάλη μεταγραφή, παίρνοντας τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο οποίος αποχωρεί από τον Alpha.

Η βόμβα σκάει τον Νοέμβριο του 2011, όταν οι εργαζόμενοι κάνουν κατάληψη όντας απλήρωτοι για περισσότερο από έναν χρόνο. Τότε αποκαλύπτεται ότι ο σταθμός είχε πάρει δάνεια ύψους 867 εκατ. ευρώ, ουσιαστικά χωρίς εγγυήσεις. Λέμε "ουσιαστικά", διότι οι τράπεζες είχαν δεχτεί ως εγγυήσεις τις άυλες αξίες τής εταιρείας (εκπομπές, σειρές κλπ), οι οποίες όμως είχαν αποτιμηθεί από την εταιρεία με εξωπραγματικά ποσά, π.χ.: Στρουμφάκια 1,1 εκατ., Ζουζούνια 2 εκατ. ή το βλακώδες "Κορίτσια ο Μάρκουλης" του Σεφερλή 3 εκατ. ευρώ. Ο Κουρής ισχυρίζεται ότι δεν έχει ιδέα για τα δάνεια, διότι από το 2000 δεν είχε ανάμειξη στην διοίκηση της εταιρείας, έχοντας παραμείνει ως απλός μέτοχος με 13% ο ίδιος και με 12% ο γυιος του.

Κάπου εκεί αρχίζει ο επιθανάτιος ρόγχος τού καναλιού. Οι εργαζόμενοι συνεχίζουν τον αγώνα τους αλλά στις 24 Απριλίου 2012 ο Κουρής (που δεν είχε ανάμειξη στην διοίκηση, όπως ισχυρίζεται) τους λέει με προκλητική θρασύτητα: "Θέλω να σας κάνω μια ωραία ανακοίνωση. Σήμερα τελειώνει το Alter εξ αιτίας ορισμένων ανόητων εργαζομένων, ελαχίστων βέβαια, οι οποίοι κλείσανε το κανάλι διότι τα παίρνανε από ορισμένους. Πούλησα 2 κτήματα, 10 εκατομμύρια ευρώ και τα φάγατε". Τον Οκτώβριο του 2013 η "Ελεύθερη Τηλεόραση ΑΕ" κηρύσσεται σε πτώχευση και το κανάλι χάνει τόσο την συχνότητά του όσο και την άδεια λειτουργίας του. Στις 11 του ίδιου μήνα το κτήριο σφραγίζεται. Οι τράπεζες μένουν με ένα φέσι 534 εκατ. ευρώ, που θα πρέπει να το βγάλουν πουλώντας Ζουζούνια, Σεφερλή και εκπομπές τού Χαρδαβέλλα προς 60.000 ευρώ εκάστη...


Τον Απρίλιο του 1990, το ΚΚΕ βγάζει πειραματικά στον αέρα το δικό του κανάλι, το "902". Οι πρώτες πραγματικές εκπομπές βγήκαν τον Φεβρουάριο του 2001 και αφορούσαν την κάλυψη των εργασιών τού εξαιρετικά σημαντικού 13ου συνεδρίου του κόμματος. Όντας κομματικός σταθμός, ο 902 είχε αυτοδικαίως άδεια εθνικής εμβέλειας. Και η αλήθεια είναι πως ο 902 παρέμεινε καθαρά κομματικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός ως το τέλος.

Τα σύννεφα πάνω από τον Περισσό άρχισαν να μαζεύονται πριν ξεσπάσει η καπιταλιστική κρίση τού 2008. Η καταστροφική πλημμύρα του 1994 υποχρέωσε την εκδοτική εταιρεία του κόμματος, την Τυποεκδοτική, να μετεγκατασταθεί από την Νέα Ιωνία στο Κρυονέρι. Για να γίνει η μετεγκατάσταση αλλά και για να καλυφθούν οι ζημιές από την πλημμύρα, η εταιρεία αναγκάστηκε να προσφύγει σε τραπεζικό δανεισμό, ελπίζοντας ότι οι άφθονες εκτυπώσεις τρίτων (*) που έκανε θα αρκούσαν για την εξυπηρέτηση του δανείου. Το κακό ήταν ότι στον χώρο εμφανίστηκαν σιγά-σιγά νέες εκτυπωτικές επιχειρήσεις (Newspress Hold, Iris κλπ), οπότε οι δουλειές άρχισαν να μειώνονται αντί να αυξάνονται. Η κατάσταση χειροτέρεψε ακόμη περισσότερο από τότε που ξέσπασε η κρίση, με την μείωση των τιμών στις εκτυπώσεις κι έφτασε στο αμήν κατά την διετία 2009-2011, όταν η εταιρεία αναγκάστηκε να καταγράψει μεγάλες ζημιές από επισφαλείς πελάτες της.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στα τηλεοπτικά. Περί τα μέσα του 2012 η οικονομική κατάσταση του κόμματος είχε γίνει τόσο δραματική ώστε τον Σεπτέμβριο ο 902 διέκοψε την εκπομπή του. Αμέσως κινητοποιήθηκαν οι "καλοθελητές", οι οποίοι άρχισαν να ασκούν πίεση στην κυβέρνηση να ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας του καναλιού. Εν όψει αυτού του κινδύνου, το ΚΚΕ αναγκάστηκε να επαναλειτουργήσει τον 902 από τις 8 Ιανουαρίου 2013, χρησιμοποιώντας αρχικά τον δορυφόρο Hellas Sat και κατόπιν την Digea για την πανελλήνια εκπομπή του.

Τελικά, η μπάλλα των χρεών τής Τυποεκδοτικής πήρε σβάρνα και τον ραδιοτηλεοπτικό 902. Στις 31 Ιουλίου 2013 ο σταθμός τού ΚΚΕ θα σιγούσε οριστικά, αφού η "Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ" θα πουλιόταν στην κυπριακή "A-Orizon Media Ltd", με τον όρο ότι ο αγοραστής δεν θα μεταβίβαζε με κανέναν τρόπο την εταιρεία σε οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα. Δυο μήνες αργότερα ο ραδιοφωνικός σταθμός έγινε "901 Ε Radio" και ο τηλεοπτικός "E Channel". Παραμονή πρωτοχρονιάς του 2014 ο "901 Ε Radio" αποκτήθηκε από την "Παρά Ένα" του εκδότη των Παραπολιτικών Γιάννη Κουρτάκη και μετονομάστηκε σε "Παραπολιτικά FM 90,1".

Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ: Ο ισολογισμός τής 31/12/2011, με σωρευμένες ζημιές 4,8 εκατ. ευρώ.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η εταιρεία δεν χρωστάει δεκάρα σε τράπεζες.

Για την πώληση του 902 έχουν χυθεί τόννοι μελανιού και δηλητηρίου. Διατυπώθηκαν απόψεις επί απόψεων, κινούμενες από τα όρια της φαιδρότητας ("Το ΚΚΕ δεν έπρεπε να πουλήσει τον 902 αλλά να τον κάνει κανάλι όλης της αριστεράς") μέχρι την απόλυτη κακοήθεια ("Το ΚΚΕ πουλάει την άδεια για την οποία δεν έχει πληρώσει δεκάρα"). Χωρίς να θέλω να κάνω τον απολογητή τού ΚΚΕ (με ποιά εξουσιοδότηση άλλωστε;), κλείνω για σήμερα με δυο παρατηρήσεις:

(α) Με την πώληση της Ραδιοτηλεοπτικής, οι εργαζόμενοι δεν πετάχτηκαν στον δρόμο. Πληρώθηκαν και πήραν τις αποζημιώσεις τους κανονικά, σε αντίθεση με τους εργαζόμενους όσων καναλιών έκλεισαν (Alter, Tempo κλπ). Όσο για το πού πήγαν τα λεφτά, σύμφωνα με το κόμμα κάλυψαν υποχρεώσεις σε εργαζόμενους, ασφαλιστικά ταμεία, εφορία, προμηθευτές κλπ. Αν κάποιος έχει πληροφορίες ότι κατέληξαν στην Ελβετία, στο Βανουάτου ή οπουδήποτε αλλού, ας τις μοιραστεί μαζί μας ώστε να ενημερωθούμε σωστά κι εμείς.

(β) Ο 902 είχε άδεια εθνικής εμβέλειας επειδή ήταν κομματικός σταθμός. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορούσε να την πουλήσει ακόμη κι αν ήθελε, αφού ο αγοραστής δεν ήταν πολιτικό κόμμα. Κι αν κάποιος αναρωτιέται πώς εκπέμπει πανελλαδικά το E Channel, η απάντηση είναι απλή: μέσω Digea, όπως όλοι οι άλλοι. Και η νομιμότητα; Γι' αυτήν φρόντισε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠαΣοΚ με τον νόμο 4208/2013... Περισσότερα περί νομιμότητας θα πούμε αύριο.


----------------------------------------------------
(*) Η Τυποεκδοτική τύπωνε από τα κουπόνια και τα δελτία τού "Πάμε Στοίχημα" και τον "Χρυσό Οδηγό" του ΟΤΕ μέχρι σωρεία εφημερίδων, όπως Ελεύθερος Τύπος, Χώρα, Ελεύθερος, Real News, Γαύρος κλπ.

Σαββατιάτικα (129) - τα λατινικά

*** Pacta sunt servanda (οι συμφωνίες είναι τηρητέες). *** Πώς σας φάνηκε το λατινικό τού πρωθύ; *** Φυσικά, το ιστολόγιο συγκινήθηκε, καθ' ότι... Cogito ergo sum! *** Όλα τα είχαμε, Αλέξη, το λατινικό μάς μάρανε. *** Εκείνη την κατάργηση του ΕνΦΙΑ την είχαμε συμφωνήσει ή όχι; *** Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; *** Α, δεν είχες βάλει τζίφρα... *** Μαλάκας είσαι να βάλεις; *** Αυτό που ο Θέμος δεν ήξερε ούτε τι δάνεια έχει πάρει η εφημερίδα του ούτε τι γράφει για την Χρυσή Αυγή, πώς το κρίνετε; *** Εμένα μου φαίνεται πολύ φυσιολογικό. *** Συγγνώμη, πότε ήξερε ο Θέμος τι του γίνεται; *** Κάποτε ήταν κουκουές επειδή ήταν μόδα. *** Σήμερα είναι φασίστας για τον ίδιο λόγο. *** Μόνο μαλάκας είναι διαχρονικώς. *** Νulla poena sine lege (καμμιά ποινή άνευ νόμου). *** Ρε σεις, τους μητροπολίτες τούς πάνε πάντοτε για φύτεμα με την καρέκλα τους ή μόνο όταν πεθαίνουν σε περίοδο Χάλλογουιν; *** Πάντως, η φάση είχε πλάκα και όσοι μιλήσατε για "γύρο του θανάτου" είσαστε κακοηθέστατοι. *** Θύμιζε κάτι ανάμεσα σε καρναβάλι και gay pride. *** Ελπίζω μόνο να τον έγδυσαν τον μακαρίτη

Μαύρη ζώνη με σορτσάκι; Πας καλά, λεβέντη μου;

πριν τον θάψουν. *** Αν τον έχωσαν με τόσο χρυσάφι, βλέπω να γυρνάμε βερσιόν Tomb Raider και Indiana Jones μαζί. *** Αληθεύει ότι οι χρυσαυγήτες οργάνωσαν ημερίδα για την υπογεννητικότητα; *** Τί διάολο, ακόμα δεν βρέθηκε ένας απελπισμένος να γκαστρώσει την Ουρανία; *** Τζάμπα έκανε τόση δίαιτα το κορίτσι; *** Verba volant, scripta manent (τα λόγια φεύγουν, τα γραπτά μένουν). *** Σοβαρά το λέτε ότι στην ΝουΔου προσέλαβαν τον Μπάμπη Παπαπαναγιώτου να τους εκπαιδεύσει σε θέματα επικοινωνίας; *** Εκπαιδευτής ο Παπαπαναγιώτου; *** Ρε σεις, αυτός δεν κάνει ούτε για μπιμπελό σε τζάκι! *** Manus manum lavat (τό 'να χέρι νίβει τ' άλλο). *** Προφανώς, κάνετε πλάκα όταν λέτε ότι η "Δημοκρατική Ευθύνη" διέγραψε τον Χάρη Θεοχάρη, έτσι; *** Δεν γίνεται να τον διέγραψε το κόμμα που αυτός ίδρυσε πριν τρεις μήνες! *** Βρε Χάρη μου, μπας και σε βρήκαν κάπως ανεύθυνο; *** Θεοχάρης: "Μπορεί να παλεύεις τη βαρύτητα για αρκετούς ορόφους αλλά κάποια στιγμή το έδαφος θα αντισταθεί." *** Χάρη μου, συγγνώμη αλλά αν έλεγες πολλά τέτοια, την ήθελε ο κώλος σου την διαγραφή. *** Ex injuria jus non oritur (από την αδικία δίκαιο δεν δημιουργείται). *** Σταύραξ: "Το Ποτάμι παραμένει σταθερό στις θέσεις του, οι άλλοι περιστρέφονται γύρω μας." *** Σαν γκόμενα που της κάνουν ψηστήρι, Σταύρακα; *** Έχεις κάτι που τους καυλώνει, μάλλον. *** Καλού-κακού, έχει πάντα στην τσέπη ένα κουτάκι προφυλακτικά. *** Ποιά είναι η γνώμη σας για την Σία Κοσιώνη; *** Πολύ με έχει συγκινήσει αυτό το κορίτσι... *** Τέτοιον καημό για τους ανέργους των καναλιών που θα φάνε μαύρο, πώς τον αντέχει; *** Ήξερα ότι πονάει για τους άνεργους αλλά τέτοιο

Καθιστούς σε θρόνο τούς πήγαιναν από παλιά (*)

κλάμα πια... *** Ως και το μαλλί της τζίβιασε. *** Για να μη πω πώς τρέμει σαν περπατάει πάνω στο ψηλοτάκουνο. *** Αν ήταν κι ο Σκάι για κλείσιμο, αυτή θα πέθαινε από την στενοχώρια της. *** Μens sana in corpore sano (νους υγιής εν σώματι υγιεί). *** Μπουκάρησε η Επιθεώρηση Εργασίας στον ΔΟΛ; *** Πρόστυχη εξουσία! *** Μα επιτρέπεται να διασύρονται ευυπόληπτοι επιχειρηματίες με τέτοιον τρόπο; *** Ούτε χρόνο δεν έχουν κλείσει απλήρωτοι οι εργαζόμενοι, βρε καθοίκια! *** Ψυχάρη, γερά! *** Και στον γαλαντόμο Κοντομηνά δίωξη; *** Αμάν πια! *** Εμ του κλείνουν το κανάλι, εμ τον κυνηγάνε για 48 μυριάκια που φύλαγε για τα γεράματά του; *** Εκείνη την δόλια την γυναίκα του δεν την σκέφτεται κανένας; *** Βερύκιε, γερά! *** Παππάς ο Νίκος: "Θλιβερό που η ΝΔ, αντί να έχει το δικό της πολιτικό στίγμα, επιλέγει να είναι ουρά συμφερόντων." *** Νίκο, σοβαρέψου! *** Δεν θα υποδείξεις τρόπους εσύ στους Άριστους, παλιοάπλυτε. *** Amantes sunt amentes (οι ερωτευμένοι είναι ξεμυαλισμένοι). *** Κορίτσια, θα πάει μακρυά αυτή η μόδα με τα τσόκερ; *** Το παίζετε bitch και καλά; *** Ή σφίξτε τα ή βγάλτε τα γιατί μας δίνετε ιδέες. *** Τσόκαρ. *** Κωλόχαρτος: "Το 1984 της Θάτσερ είναι παιδικό παραμυθάκι μπροστά στο 2016 των Τσίπρα-Παππά." *** Ότι και καλά ξέρεις τι έκανε η Θάτσερ, Άδωνι; *** Ή μήπως το γύρισες στην μετριοπάθεια ξαφνικά; *** Ρε, άει φτύσε τα μπούτια σου να τα κάνεις ποτιστικά, κεφάλα. *** Ντράγκι: "Έχουμε εκφράσει ανησυχίες για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους." *** Καλέ, άει στον διάολο! *** Δεν σε πιάνει ύπνος το βράδυ, Μάριε; *** Πάρε υπνοστεντόν. *** Κι αν δεις στον ύπνο

Τί θέλει να πει ο εργολάβος;

σου σκατά, μη χαρείς γιατί αν πάρεις λεφτά, να με χέσεις. *** Panem et circensis (άρτον και θεάματα). *** Στελλίτσα, γιατί στενοχωριέσαι που σε κεράτωσε ο γκόμενος; *** Δεν κατάλαβα, καλύτερη είσαι εσύ από την Τζέι Λο, την Χάλλε Μπέρρυ ή την Σάντρα Μπούλλοκ που φάγανε κέρατο κι ας είναι και πλούσιες και διάσημες; *** Una hirundo non facit ver (ένας κούκκος δεν φέρνει την άνοιξη). *** Ξέρετε τι είναι το babypod ή σας πιάνω αδιάβαστους; *** Αν σας το πω στα ελληνικά "κολπικό ηχείο" θα το καταλάβετε; *** Ακριβώς αυτό, για να ακούει μουσική το έμβρυο στην μήτρα. *** Άντε τώρα να βάζει η μάνα σου στο τέτοιο της Τερλέγκα κι εσύ να θες να γίνεις αεροναυπηγός. *** Μέχρι κεμπαπτζής και πολύ σου πάει. *** Αν είσαι αγόρι δηλαδή, γιατί αν είσαι θηλυκό, ούτε να το σκέφτομαι. *** Vae victis (ουαί τοις ηττημένοις). *** Αυτό που στην Ρόδο έκαναν λιτανεία για να βρέξει, πώς το σχολιάζετε; *** Ή εμείς καταγόμαστε από τους Απάτσι ή οι Απάτσι από μας. *** Τί λέει ο Λιακόπουλος επ' αυτού; *** Κάμερα σε μένα! *** Στον θεό σας, δώσανε Νόμπελ λογοτεχνίας στον Ντύλαν; *** Δηλαδή, στον Φοίβο τί θα δώσουν; *** Έχει γράψει ο Ντύλαν στίχους επιπέδου "Πάνω, κάτω, elevator love" ή "Α πα πα πα πα πα, εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα", μη χέσω; *** Αληθεύει ότι ο Σώρρας έταξε είκοσι χιλιάρικα σε κάθε έλληνα; *** Για πότε το προγραμματίζεις, Αρτέμη; *** Για κοίτα, σε παρακαλώ, μήπως μπορείς να τα βάλεις κανένα τάλληρο ακόμη γιατί έχω στο μάτι ένα Audi A3 TDI Atraction Plus 1600.  *** Alea iacta est (ο κύβος ερρίφθη). *** Πήρατε χαμπάρι ότι χτες ο Κούλης επανίδρυσε την ΟΝΝεΔ ή στ' αρχίδια σας όλα; *** Μέχρι και Κίπλινγκ απήγγειλε το

Ευτυχισμένα χρόνια

παλληκάρι μας. *** Άντε μπράβο γιατί πεθύμησα λίγο "και α και ου...". *** Πλεύρης: "Ο Ρόμπερτ ντε Νίρο θέλει να δώσει μπουνιά στον Τραμπ. Αυτός είναι ο φασισμός σας, αριστερούληδες." *** Πέστα, βρε Θανούλη, να μάθουν και οι άλλοι τι ελεινός κομμουνιστής είναι ο ντε Νίρο. *** Forest fortuna adiuvat (η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς). *** Το ιστολόγιο νιώθει την ανάγκη να συγχαρεί τον πρωθυπουργό για την άριστη χρήση της λατινικής γλώσσας. *** Ελπίζω να θυμηθήκατε προχτές τα γενέθλια του επίτιμου. *** Μην είσαστε μαυρόψυχοι. *** Γιατί να μη φτάσει τα χρόνια του Παττακού τουλάχιστον; *** Πόσο σίγουροι είμαστε ότι οι γλάστρες που λέγονται "πρόεδροι δημοκρατίας" είναι καλύτερες από κάτι λεβέντες βασιλιάδες που και ολυμπιονίκες αναδεικνύονται και στο καράτε είναι άψογοι, όπως φαίνεται στην πρώτη φωτογραφία; *** Και μη μου απαντήσετε "A fronte praceipitium a tergo lupi (μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα)". *** Το 1966, ο Χουάν Κάρλος τόλμησε να προκαλέσει τον βασιλιά μας σε αγώνα καράτε. *** Παρ' ότι "Corvus oculum corvi non eruit (κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει), ο δικός μας τσάκισε τον γαμπρό του, ο οποίος αποχώρησε με σπασμένο χέρι. *** Το πώς, το βλέπετε στην τελευταία φωτογραφία *** Sic vita est (έτσι είναι η ζωή), Χουάν. *** Με μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες εκείνης της εποχής (από νομπελίστα καλλιτέχνη, μάλιστα) λέω να σας αφήσω για σήμερα. *** Και τι πιο ταιριαστό σε μια τέτοια βροχερή μέρα από το Rainy Day Women #12&35, όπως το τραγούδησε ο Μπομπ Ντύλαν 20 χρόνια αργότερα, το 1986, στο FarmAid; *** Serenata amamus, dum hampsamus (Χάρρυ Κλυνν σε διαφήμιση του 1982). *** Σ' έσκισα Αλέξη! *** Καλά να περάσετε το ΣουΚου σας! ***


-----------------------------------------------
(*) Θεσσαλονίκη, 21/3/1951: Ο νεκρός επίσκοπος Γεννάδιος μεταφέρεται "νεκρός επί θρόνου" με κιλλίβαντα. Ήταν ο τελευταίος ορθόδοξος επίσκοπος που θάφτηκε καθιστός.

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (8)

Εκτός από το Tempo, για το οποίο μιλήσαμε χτες, ενδιαφέρον έχει η ιστορία και ενός άλλου τηλεοπτικού σταθμού, το όνομα του οποίου εξακολουθεί να μας απασχολεί και θα συνεχίσει να το κάνει εφ' όσον βρίσκεται ανάμεσα στα τέσσερα που πήραν άδεια κατά τον πρόσφατο διαγωνισμό. Μιλάμε για τον Σκάι των Αλαφούζων.

Λέγαμε τις προάλλες ότι ο Αριστείδης Αλαφούζος έβγαλε στον αέρα τον τηλεοπτικό Σκάι μόλις προκηρύχτηκαν οι εκλογές του 1993, για να κοντράρει τον Μητσοτάκη με τον οποίο είχε χολωθεί επειδή η κυβέρνηση του έκανε κόλπα με την αδειοδότηση τόσο του ραδιοφωνικού Σκάι όσο και του τηλεοπτικού. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι τότε ο Αλαφούζος έκανε την κίνησή του δίχως άδεια, νταηλίδικα που λέμε, είτε επειδή ήταν σίγουρος ότι η μεταβατική κυβέρνηση δεν θα είχε ούτε χρόνο ούτε διάθεση να τον κυνηγήσει είτε επειδή πρόσβλεπε στην στήριξη του ΠαΣοΚ. Πράγματι, η μόνη αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να βάλει την ΕΡΤ να κάνει παρεμβολές (να ρίχνει "χιόνι") στις συχνότητες εκπομπής τού Σκάι. Όσο για το ΠαΣοΚ, μόλις κέρδισε τις εκλογές, φρόντισε δια χειρός Βενιζέλου και Χαραλάμπους να δώσει την πολυπόθητη άδεια και, μάλιστα, με αναδρομική ισχύ.

21/9/1993: Η Νανά Δούκα-Παλαιτσάκη αναγγέλλει την έναρξη εκπομπής του τηλεοπτικού Σκάι.

Πολύ σύντομα, όμως, ο Αλαφούζος άλλαξε πάλι ρότα. Με τον Μητσοτάκη να έχει απομακρυνθεί από την ηγεσία τού κόμματος και με την νέα κυβέρνηση να μη του κάνει όσα χατήρια θα ήθελε, ο σαντορινιός εφοπλιστής έστρεψε τα βέλη του κατά του ΠαΣοΚ. Ειδικά οι βολές κατά της Δήμητρας Λιάνη εξόργισαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, με αποτέλεσμα να κλείσει για το Σκάι η κάνουλα της διαφήμισης από το κράτος και τους οργανισμούς του. Με δεδομένο ότι η κρατική διαφήμιση αποτελεί τον σημαντικώτερο αιμοδότη των ΜΜΕ, ο σταθμός άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Το σημαντικώτερο γεγονός εκείνης της περιόδου για το Σκάι ήταν η περίφημη ιστορία με τον ρουμάνο κακοποιό Σορίν Ματέι. Ο Ματέι είναι δραπέτης από τον Μάρτιο του 1996 και η αστυνομία τον ψάχνει, ώσπου στις 23 Σεπτεμβρίου 1998 τον εντοπίζει σε ένα διαμέρισμα επί της οδού Νιόβης 4, όπου και εισβάλλει. Ο Ματέι καταφέρνει να ξεφύγει και, μέσω του φωταγωγού, να μπει σε άλλο διαμέρισμα, κρατώντας τους ενοίκους ως ομήρους. Ενώ πολιορκείται, ο ρουμάνος τηλεφωνεί στον Σκάι και ζητάει να μιλήσει στον αέρα με τον Νίκο Ευαγγελάτο. Το κανάλι διακόπτει το πρόγραμμά του και βγάζει έκτακτο δελτίο ειδήσεων όπου Σορίν και Ευαγγελάτος συνομιλούν τηλεφωνικά επί τέσσερις ώρες, εκτινάσσοντας την τηλεθέαση του καναλιού σε απίθανα ύψη. Ακολουθεί μια αστυνομική εισβολή τής κακιάς ώρας, κατά την οποία τραυματίζεται βαρύτατα η όμηρος Αμαλία Γκινάκη (πεθαίνει στις 9 Οκτωβρίου) και ελαφρύτερα ο Ματέι (υπό περίεργες συνθήκες, πεθαίνει τρεις μέρες αργότερα από υπερβολική δόση υπνωτικών) αλλά και αρκετοί αστυνομικοί.

Η ιστορία γίνεται μπούμερανγκ για το Σκάι. Η κοινή γνώμη θεωρεί ότι η προβολή που έδωσε το κανάλι στον κακοποιό έγινε αιτία για τον θάνατο της Γκινάκη. Ο ήδη πληγωμένος οικονομικά σταθμός καταρρέει και τον Νοέμβριο πωλείται σε μια ομάδα επιχειρηματιών υπό τον καθηγητή τής Παντείου και πρώην γενικό διευθυντή τού ραδιοτηλεοπτικού Σκάι Στάθη Τσοτσορό (*). Αμέσως, το "Σκάι" γίνεται "Skai", αργότερα γίνεται "Α Skai" και τον Οκτώβριο του 2009 καταλήγει σε "Alpha", ονομασία που διατηρεί ως σήμερα.


Στο μεταξύ, στην Αθήνα εκπέμπει ο Seven-X, του Κουλουκουντή. Το κανάλι έχει άδεια εθνικής εμβελείας αλλά ποτέ δεν δικτυώνεται πανελλαδικά. Με άθλιας ποιότητας εξοπλισμό, προσπαθεί να προσφέρει ποιοτικό πρόγραμμα αλλά καταλήγει να αναμεταδίδει το γαλλικό μουσικό κανάλι MCM, ώσπου το 1999 εξαγοράζεται από την Intersat τού επιχειρηματία Γιώργου Μπατατούδη, τότε προέδρου του ΠΑΟΚ. Ο Μπατατούδης ονειρευόταν να κάνει τον σταθμό συνδρομητικό αλλά όταν κατέρρευσε το χρηματιστήριο λίγα χρόνια αργότερα, κατέρρευσαν μαζί του και ο Μπατατούδης και ο Seven-X, ο οποίος πέρασε στην Αγροτική Τράπεζα.

Τα χρόνια περνούν. Φτάνουμε στο 2006 και οι Αλαφούζοι αποφασίζουν να ξαναστήσουν τηλεοπτικό Σκάι. Μόνο που αυτή την φορά δεν τους παίρνει να το πάνε νταηλίδικα. Έτσι, ιδρύουν την "Ειδήσεις Dot Com AE" και αγοράζουν έναν μικρό σταθμό που έχει άδεια τοπικής εμβέλειας, τον Smart Tv. Ο Γιάννης Αλαφούζος κάνει επίσημες δηλώσεις ότι το Σάββατο 1/4/2006 ο Σκάι ξαναβγαίνει στον αέρα από την συχνότητα του Smart. Μόνο που όταν φτάνει η πρωταπριλιά, ο Σκάι εκπέμπει από την συχνότητα του Seven-X!

Ακολουθεί ο κακός χαμός. Πώς διάβολο χρησιμοποιεί ο Σκάι συχνότητα που βρίσκεται στα χέρια τής Αγροτικής; Πώς κάνουν οι Αλαφούζοι αλισβερίσια με τον Μπατατούδη, ο οποίος είναι υπόδικος για "μετοχές-φούσκες" (υπόθεση γνωστή ως "φάκελλοι Μπουρμπούλια"); Οι εφημερίδες Χώρα και Traffic (ιδιοκτησίας Γιώργου Τράγκα) κατονομάζουν τον Θόδωρο Ρουσόπουλο ως μεσάζοντα μεταξύ Αλαφούζων, Μπατατούδη και Μηλιάκου (διοικητή τής ΑΤΕ): "Αφόρητες πιέσεις στη διοίκηση της Αγροτικής Τράπεζας ασκήθηκαν από στελέχη της κυβέρνησης και όλα δείχνουν πως πρωτεργάτης της υπόθεσης είναι ο υπουργός Επικρατείας Θόδωρος Ρουσόπουλος, για να μεταβιβαστεί ο σταθμός στην οικογένεια Αλαφούζου" (Χώρα, 6/4/2006). Ο Μηλιάκος προσπαθεί να δικαιολογηθεί με τρόπο που προκαλεί γέλια και φάσκελα, υποστηρίζοντας ότι στην ΑΤΕ χρωστάει προσωπικά ο Μπατατούδης και όχι ο Seven-X (**)! Η Ελευθεροτυπία αποκαλύπτει ότι για τον Seven-X ενδιαφερόταν και ο Δημήτρης Κοντομηνάς αλλά πλειοδότησε ο Αλαφούζος, δίνοντας στον Μπατατούδη 12 εκατ. ευρώ.

Πρωταπριλιά 2006: Η Κατερίνα Ακριβοπούλου ανακοινώνει την επιστροφή του τηλεοπτικού Σκάι.

Η προτίμηση των Αλαφούζων στον Seven-X αντί του Smart είναι λογική, αφού ο πρώτος σταθμός είχε άδεια εθνικής εμβελείας. Το πώς εγκρίθηκε μια αγοραπωλησία όπου ο πωλητής είναι υπόδικος για υπεξαιρέσεις και δεν μπορεί να έχει φορολογική ενημερότητα λόγω χρεών, παραμένει άγνωστο. Εκείνο που είναι γνωστό είναι το σημερινό μας κερασάκι:

Στα μέσα Φεβρουαρίου, ο Γιάννης Αλαφούζος γευματίζει στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο με τον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη. Το τι συζήτησαν οι δυο άνδρες δεν το γνωρίζει κανείς. Το μόνο που ανακοίνωσαν μετά το γεύμα τους είναι ότι ο αρχιεπίσκοπος έδωσε στον Αλαφούζο την ευλογία του για το καινούργιο κανάλι...

------------------------------------------
(*) Καθ' υπόδειξη Λαφαζάνη, ο Στάθης Τσοτσορός διορίστηκε πέρυσι πρόεδρος της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια ΑΕ. Δυο μήνες μετά, η Γενική Συνέλευση της εταιρείας αποφάσισε την αύξηση των ετήσιων αποδοχών του προέδρου της κατά... 65%: από 170.000 σε 280.000 ευρώ. Νέοι καιροί, ίδια ήθη.

(**) Σύμφωνα με στοιχεία της ΑΤΕ, στην μετοχική σύνθεση του Seven-X συμμετείχαν με 25% κάθε μία οι εταιρείες Riverina, Cosmoroute, Interactive και Exafon. Στην μεν Interactive ο Μπατατούδης είχε 29,25% και η Intersat του 67,62%, στην δε Exafon ο Μπατατούδης είχε 99,83%. Συνολικά, δηλαδή, στον Seven-X Μπατατούδης και Intersat είχαν 49,175%.

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (7)

Η διήγησή μας έχει φτάσει στα τέλη τής δεκαετίας τού '90. Καθώς πλησιάζουμε προς την νέα χιλιετία, η ιδιωτική τηλεόραση συμπληρώνει μια δεκαετία ζωής και βαδίζει προς την ψηφιακή της εποχή. Μόνο που κανείς δεν δείχνει να βιάζεται, μιας και το ψηφιακό περιβάλλον είναι πολύ λιγώτερο φιλικό προς την ασυδοσία τού αναλογικού. Εν πάση περιπτώσει, το τηλεοπτικό τοπίο σ' αυτή την πρώτη δεκαετία σημαδεύτηκε και από μερικά γεγονότα μικρότερης σημασίας εκείνων στα οποία έχουμε ήδη αναφερθεί αλλά που αξίζει να σημειώσουμε. Για παράδειγμα, η σημερινή ιστορία είναι αποκαλυπτική για το ποιόν κάποιων εκδοτών που νοιάζονται για την δημοκρατία.

Λέγαμε προ ημερών ότι πίσω από το New Channel του Μανούση μάλλον κρυβόταν ο τότε δήμαρχος Θεσσαλονίκης Σωτήρης Κούβελας. Αυτή η φήμη ενισχυόταν από το γεγονός ότι επί σειρά ετών το New Channel και το TV-100 του δήμου θεσσαλονικέων αντάλλασσαν προγράμματα και έβγαζαν κοινά δελτία ειδήσεων (εκτός από το κεντρικό τους δελτίο). Το κανάλι είχε σαφή πολιτικό προσανατολισμό προς την Νέα Δημοκρατία, όπως άλλωστε δήλωνε και το "New" στο όνομά του.

Για να προσελκύσει κοινό, το New Channel έγινε το πρώτο κανάλι εθνικής εμβέλειας που υιοθέτησε "σκουπίδια", παρ' ότι οι προσλήψεις του Δημήτρη Κωνσταντάρα και της Μένυας Παπαδοπούλου ως παρουσιαστών τού κεντρικού δελτίου ειδήσεων έδιναν μια επίφαση σοβαρότητας. Ανάμεσα στις πάμπολλες εκπομπές-σκουπίδια του σταθμού, βρίσκονταν το "Χρυσό Κουφέτο", το "Ερωτοδικείο", οι "Λογοδοσμένοι", το "Αυτόφωρο", ο "Κίτρινος Τύπος" και άλλες. Με άλλα λόγια, το New Channel έγινε η θερμοκοιτίδα από την οποία βγήκαν μερικά από τα πιο διάσημα απόλυτα μηδενικά τής ελληνικής τηλεόρασης, όπως Αννίτα Πάνια, Πέπη Τσεσμελή, Ελένη Λουκά, Πέτρος Λεωτσάκος, Βίκυ Μιχαλονάκου, Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, Δημήτρης Παπανώτας κλπ.

New Channel, '90s: Συμβολή στην άνοδο του πνευματικού επιπέδου των ελλήνων.

Το 1999, το κανάλι πουλήθηκε στην Stabilton ΑΕ, του γνωστού -και καταδικασμένου ως απατεώνα- εκδότη Μιχάλη Ανδρουλιδάκη (*). Στην δεκαετία τού '90, ο πρώην εκφωνητής τού αγροτικού δελτίου της ΕΡΤ2 (εξ ου και το παρατσούκλι "κηπουρός") εμφανίστηκε σαν κομήτης στην εκδοτική αγορά και άρχισε είτε να αγοράζει είτε να φτιάχνει δικά του ΜΜΕ: Επενδυτής (μετονομάστηκε σε Κόσμος του Επενδυτή), Sportime, Planet FM (ο σημερινός Βήμα FM), Daily Time, Εξουσία... Πού βρέθηκε τόσο χρήμα; Άγνωστο.

Παρένθεση πρώτη. Στις 15 Απριλίου 1997 η Εξουσία βγήκε με κουπόνια για δωρεάν σπίτια, κάτι που έσπρωξε την κυκλοφορία της σε επίπεδα Νέων και Ελευθεροτυπίας. Η εφημερίδα μοίραζε 20.000 μαιζονέτες στη μισή τιμή και οι αναγνώστες, για να συμμετέχουν στην κλήρωση, έπρεπε να δώσουν και από 100.000 δραχμές. Κάθε τόσο, η Stabilton έβγαζε ανακοινώσεις ότι αγόραζε οικόπεδα ή ότι εγκαινίαζε σπίτια κι έτσι η κυκλοφορία (άρα και τα έσοδα από κρατική διαφήμιση) παρέμεναν ψηλά. Η απάτη αποκαλύφθηκε το 1999, ο Ανδρουλιδάκης καταδικάστηκε και η Εξουσία βούλιαξε, ώσπου έκλεισε τον Φεβρουάριο του 2001. Κλείνει η πρώτη παρένθεση.

Ο Ανδρουλιδάκης αγόρασε το New Channel, το οποίο μετονόμασε αμέσως σε Tempo. Με σύνθημα "Φτιάχνουμε τον νέο ΔΟΛ" και με motto "Ποιό κανάλι βλέπει ο πρωθυπουργός;", έφτιαξε τον ΔΟΜΑ (Δημοσιογραφικός Όμιλος Μιχάλη Ανδρουλιδάκη) και άρχισε να σκορπάει χρήμα για να χτίσει το κανάλι του. Στα εγκαίνια παραβρέθηκε ως και ο πρωθυπουργός Κώστας Σημιτης ενώ το πρώτο πρόγραμμα του καναλιού παρουσιάστηκε στο Χίλτον. Το στήσιμο ανέλαβε ο Νίκος Ευαγγελάτος με πολυμελή δημοσιογραφική ομάδα, στην οποία συμμετείχε και η σύζυγός του Τατιάνα Στεφανίδου. Το Tempo ξεπερνάει κάθε γνωστό όριο, φτάνοντας τους 700 εργαζόμενους, την εποχή που Mega και Antenna δεν έχουν πάνω από 400.

Ανάπτυξη & προοπτική... Από την δεκαετία του '90.

Παράλληλα, ο Ανδρουλιδάκης επιδίδεται και σε χρηματιστηριακά παιχνίδια, στα οποία έχει ως συμβούλους δυο άλλα γνωστά μουσούδια, τον Σάμυ Φάις και τον Βασίλη Ζούλοβιτς. Για να σπρώξει την μετοχή τής Stabilton, ανακοινώνει ότι η εταιρεία προσλαμβάνει ως σύμβουλο ανάπτυξης την ιαπωνική Sanwa Bank International, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Καθώς το Tempo δεν λέει να ξεκολλήσει από τον πάτο τής τηλεθέασης, η μετοχή της Stabilton αρχίζει να πέφτει. Παράλληλα, η επιτροπή κεφαλαιαγοράς επιβάλλει σε Φάις και Ζούλοβιτς πρόστιμα 142 εκατ. δραχμών για παιχνίδι κατά την εξαγορά τής "Μακεδονικά Κλωστήρια ΑΕ (ΜαΚλω)" από την Stabilton (**). Η κατάρρευση του Ανδρουλιδάκη αρχίζει. Ο Ευαγγελάτος αποχωρεί από το Tempo ενώ αργότερα το ΕΣΡ αποφασίζει την διακοπή τής λειτουργίας τού καναλιού λόγω χρεών στους εργαζόμενους (***) και λόγω χαμηλής ποιότητας προγράμματος. Το Tempo θα κλείσει οριστικά στις 17 Οκτωβρίου 2003. Ο Ανδρουλιδάκης φεύγει από την αγορά τόσο ξαφνικά όσο ξαφνικά εμφανίστηκε. Πίσω του αφήνει μόνο φέσια.


Μιας και σήμερα το ρίξαμε λίγο και στο κουτσομπολιό, ας ολοκληρώσουμε την ιστορία, έστω κι αν φαίνεται πως ξεφεύγουμε από το πλαίσιο αυτής της σειράς κειμένων. Παρά τα όσα αναφέραμε πιο πάνω, το καλοκαίρι του 2011 ο Ανδρουλιδάκης επανεμφανίζεται στο προσκήνιο για να αγοράσει από τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη την εφημερίδα Εξέδρα των Σπορ. Πληρώνει στον ΔΟΛ 560.000 ευρώ για την εφημερίδα και άλλα τόσα για τον ιστότοπο exedrasports.gr, μέσω της εταιρείας του Nikoya Limited. Μόνο που τέτοια εταιρεία δεν υπάρχει καταχωρισμένη σε κανένα μητρώο τού υπουργείου εμπορίου.

Παρένθεση δεύτερη. Εκείνη την εποχή, εν μέσω μνημονίου και μακροπρόθεσμου, η κυβέρνηση δίνει στην δημοσιότητα λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες του δημοσίου. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται τέσσερις εταιρείες τού Ανδρουλιδάκη: Νέο Κανάλι Ραδιοτηλεοπτική ΑΕ (38,5 εκατ. ευρώ), Ευρωπαϊκός Τύπος ΑΕ - Max Line (36,5 εκατ. ευρώ), Τέταρτη Εξουσία ΑΕ (17,5 εκατ. ευρώ) και Κλέβερ Ελλάς ΕΠΕ (44 εκατ. ευρώ). Το όλον 136,5 εκατ. ευρώ, δίχως να λογαριάσουμε τις μικρότερες εταιρείες του. Ο ίδιος ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης χρωστάει στην εφορία 540.042,31 ευρώ (241.493,87 βασική οφειλή και 298.548,44 προσαυξήσεις). Κλείνει και η δεύτερη παρένθεση.

Τελικά, η Εξέδρα ζη στα χέρια του Ανδρουλιδάκη λιγώτερο από 9 μήνες και κλείνει οριστικά στις 21 Μαρτίου 2012. Σ' αυτό το χρονικό διάστημα δεν καταβλήθηκε καμμιά ασφαλιστική εισφορά για τους 15 εργαζόμενους (τόσοι είχαν ξεμείνει από την εποχή τού ΔΟΛ), οι οποίοι δεν εισέπραξαν δεκάρα ως αποζημίωση στο κλείσιμο. Στο μεταξύ, είχαν ξεκινήσει έλεγχοι τόσο από την Επιθεώρηση Εργασίας όσο και από τον ΣΔΟΕ, οι οποίοι δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.

Ο εκδότης-καναλάρχης Μιχάλης Ανδρουλιδάκης και δείγμα των έργων του.

Στις 2 Αυγούστου 2012, ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης θα καταδικαστεί οριστικά σε κάθειρξη 5 ετών για υπεξαίρεση από το Tempo 4,2 εκατ. ευρώ, που προορίζονταν για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Η καταδίκη είναι χωρίς αναστολή, γιατί έχει ήδη εις βάρος του δυο άλλες καταδίκες σε κάθειρξη με αναστολή: μία 9 ετών για υπεξαίρεση 4,3 δισ. δραχμών από την εκδοτική εταιρεία Max Line και μία 6 ετών για υπεξαίρεση 300.000 ευρώ από την Κλέβερ Ελλάς ΕΠΕ. Δεν έμεινε ούτε ώρα στην φυλακή. Προφασιζόμενος προβλήματα υγείας, γύρισε μερικά νοσοκομεία και ψυχιατρεία και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος.



---------------------------------------------
(*) Ο Ανδρουλιδάκης είχε δουλέψει μια περίοδο ως δημοσιογράφος και στον Ελεύθερο Τύπο, απ' όπου απολύθηκε επειδή έκανε μια ηλίθια απατεωνιά: έστησε την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας!

(**) Ο Ζούλοβιτς πωλούσε εικονικά πακέττα μετοχών ΜαΚλω στον Φάις κι ο Φάις στον Ζούλοβιτς, ανεβάζοντας έτσι την τιμή της μετοχής.

(***) Στις 2 Σεπτεμβρίου 2002 οι εργαζόμενοι του Tempo κατέφυγαν στον εισαγγελέα, επειδή ήσαν επί έξι μήνες απλήρωτοι.

Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (6)

Πριν συνεχίσουμε, ας κάνουμε ένα διάλειμμα για να ρίξουμε μια ματιά σε όσα ενδιαφέροντα έγιναν στο παρασκήνιο πριν, κατά και μετά την ψήφιση του νόμου για τον βασικό μέτοχο.

Είπαμε χτες ότι πριν καν αρχίσει να συζητιέται το νομοσχέδιο στην βουλή, ο Μπόμπολας άρχισε τις διαπραγματεύσεις με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο προκειμένου να του πουλήσει ολόκληρο τον εκδοτικό του όμιλο, τον Πήγασο, ώστε να μην έχει πρόβλημα με τις υπόλοιπες επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Αυτό το γεγονός έκανε τον υπουργό επικρατείας Θόδωρο Ρουσόπουλο να σχολιάσει ότι ο νόμος για τον βασικό μέτοχο θα είναι ο πρώτος νόμος που εφαρμόζεται πριν ψηφιστεί.

Ο Γιώργος Μπόμπολας εν μέσω των πρώην υπουργών Αντώνη Λιβάνη και Πέτρου Μολυβιάτη (12/9/2009)

Το σχόλιο του Ρουσόπουλου ερέθισε τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Έτσι, κατά την συζήτηση στην Βουλή επί της αρχής του νομοσχεδίου, είπε ότι η κυβέρνηση φάνηκε "να εκφράζει την ευαρέσκειά της επειδή ο ονομαστικός στόχος αυτού του νομοσχεδίου, μια συγκεκριμένη εφημερίδα, ένας συγκεκριμένος επιχειρηματίας κάνει κινήσεις οι οποίες θα του επιτρέψουν να απεμπλακεί από έναν κλάδο της οικονομίας". Και πρόσθεσε χαρακτηριστικά: "Δεν αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση ότι έτσι υποβαθμίζει την θεσμική διάσταση της πρωτοβουλίας της και έτσι η πρωτοβουλία της χάνει τον θεσμικό της χαρακτήρα και γίνεται μια μικροκομματική κίνηση" (*). Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, ο Βενιζέλος κατηγορεί την κυβέρνηση ότι προωθεί τον νόμο για τον βασικό μέτοχο επειδή έχει βάλει στο μάτι τον φουκαριάρη τον Μπόμπολα.

Τα λόγια τού Βενιζέλου ήρθαν να δέσουν με τα όσα είχαν πει τις προηγούμενες μέρες ο Τηλέμαχος Χυτήρης και ο Απόστολος Κακλαμάνης ("ο μεν Μπόμπολας αναγκάζεται να αποχωρήσει από τον χώρο των μέσων ενημέρωσης ενώ στριμώχνεται ο εθνικός προμηθευτής Κόκκαλης")(**). Μέ τέτοιες αβάντες, λοιπόν, δεν είναι παράξενο που το "Έθνος" έκανε λόγο για "επιχείρηση εξόντωσης της οικογένειας Μπόμπολα" και, μάλιστα, σε πρωτοσέλιδο.

Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι κατά την τριήμερη συζήτηση στην βουλή πολλοί βουλευτές πρώτης γραμμής της Νέας Δημοκρατίας απέφυγαν να πάρουν τον λόγο ενώ οι περισσότεροι απ' αυτούς φρόντισαν να λάμψουν διά της απουσίας τους, εμφανιζόμενοι μόνο την ώρα της ψηφοφορίας. Απουσίασε ως κι ο ξάδερφος του πρωθυπουργού, ο σημερινός "φτωχός συνταξιούχος" Μιχάλης Λιάπης. Επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι δεν κατατέθηκε πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας, οπότε η ψήφιση του νομοσχεδίου έγινε διά βοής κατά πλειοψηφία, με την υπερψήφιση αρκετών επί μέρους άρθρων του και από τον Συνασπισμό και από το ΚΚΕ. Έτσι, δεν "εκτέθηκαν" ονομαστικά ούτε οι υπέρμαχοι του νόμου (γλιτώνοντας τον κίνδυνο του εξοστρακισμού τους από τα κανάλια) ούτε οι τιμητές του (γλιτώνοντας το κράξιμο της κοινής γνώμης).

Το τι ακολούθησε το είδαμε χτες. Όταν ψηφίστηκε η αναστολή του νόμου, ανέλαβε δουλειά η... ιδιωτική πρωτοβουλία! Ο γνωστός επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου ("Μηχανική") κατέθεσε προσφυγή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ), ζητώντας την συμμόρφωση της κυβέρνησης προς το σύνταγμα διά της εφαρμογής τού νόμου περί βασικού μετόχου. Ο Εμφιετζόγλου θεωρούσε πως ήταν από τους "ριγμένους" επειδή δεν είχε δικό του κανάλι.

Απορία εν παρενθέσει: Αν η "Ελλάκτωρ" έπαιρνε δυο-τρεις δουλειές λιγώτερες και η "Μηχανική" δυο-τρεις δουλειές περισσότερες, θα είχε ο Εμφιετζόγλου πρόβλημα με το σύνταγμα; Αφήνουμε την απορία να αιωρείται και κλείνουμε την παρένθεση.

Παράλληλα με την προσφυγή τού Εμφιετζόγλου, τον Δεκέμβριο του 2006 το Συμβούλιο της Επικρατείας καταθέτει στο ΔΕΚ προδικαστικό ερώτημα για την συμβατότητα των νόμων 3021/2002 (ΠαΣοΚ) και 3310/2005 (ΝΔ), οι οποίοι καταργήθηκαν μετά τις παρεμβάσεις ΜακΚρήρυ και Σάουμπ. Στις 16 Δεκεμβρίου 2008, το ΔΕΚ εκδίδει την απόφαση C-213/07, η οποία αναγνωρίζει την κανονικότητα του Ν.3310/2005 και δικαιώνει όσους υποστήριξαν την ψήφισή του: "Το άρθρο 24, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 93/37/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1993, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 97/52/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 1997, έχει την έννοια ότι απαριθμεί κατά τρόπο εξαντλητικό τους στηριζόμενους σε αντικειμενικές σκέψεις απτόμενες της επαγγελματικής ιδιότητας λόγους που μπορούν να δικαιολογήσουν τον αποκλεισμό εργολήπτη από τη συμμετοχή σε διαγωνισμό για την ανάθεση σύμβασης δημοσίων έργων. Ωστόσο, η οδηγία αυτή δεν κωλύει ένα κράτος μέλος να προβλέψει άλλα μέτρα αποκλεισμού αποσκοπούντα στη διασφάλιση της τήρησης των αρχών της ίσης μεταχείρισης των υποβαλλόντων προσφορά και της διαφάνειας, υπό τον όρον ότι τα μέτρα αυτά δεν βαίνουν πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη του στόχου αυτού μέτρου". Εννοείται ότι η εν λόγω απόφαση θάφτηκε από όλα τα ελληνικά ΜΜΕ.

Δυστυχώς, η παραπάνω απόφαση του ΔΕΚ άργησε πολύ. Στο μεταξύ, η κυβέρνηση έχει ψηφίσει τον Ν.3414/2005 (ΦΕΚ Α' 279/10-11-2005), ο οποίος τροποποιεί τον Ν.3310/2005, ορίζοντας ότι το προβλεπόμενο ασυμβίβαστο εξακολουθεί να ισχύει αλλά μόνο στην περίπτωση που ο βασικός μέτοχος έχει καταδικαστεί με οριστική δικαστική απόφαση για ενεργητική διαφθορά! Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή.

Δυο χρόνια μετά τον παραπάνω νόμο, η κυβέρνηση ψηφίζει και τον περίφημο "νόμο Ρουσόπουλου", τον Ν.3592/2007 (ΦΕΚ Α' 161/19-7-2007), ο οποίος δίνει την χαριστική βολή σε κάθε έννοια διαφάνειας και ελέγχου της συγκέντρωσης ΜΜΕ. Τώρα πια, ο καθένας μπορεί να έχει στην ιδιοκτησία του όσες εφημερίδες θέλει. Ακόμη μπορεί να κατέχει το 100% ενός ραδιοτηλεοπτικού σταθμού και, παράλληλα, να έχει μετοχές και σε άλλους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, αρκεί να μην επηρεάζει ουσιωδώς την λήψη αποφάσεων σε αυτούς. Όσο για την συγκέντρωση, ορίζεται στο 35% της συνολικής διαφημιστικής αγοράς αν κάποιος έχει ένα μέσο ενημέρωσης (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), στο 32% αν έχει δύο, στο 28% αν έχει τρία και στο 25% αν έχει τέσσερα. Πρόκειται για ποσοστά από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Με δυο λόγια, εν όψει της ψηφιακής εποχής, ο νόμος Ρουσόπουλου άφηνε το τέρας τελείως αμολητό. Τελικά, οι νταβατζήδες όχι απλώς κέρδισαν τον πόλεμο αλλά το γλεντούσαν κιόλας.

Τέλος του διαλείμματος. Η συνέχεια αύριο.


-----------------------------------------
(*) Πρακτικά Βουλής, συνεδρίαση 98η, 20/1/2005, σελ. 4786.
(**) Πρακτικά Βουλής, συνεδρίαση 97η, 19/1/2005, σελ. 4694.