Είναι γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του έχουν εξαιρετική επίδοση στις κυβιστήσεις, κοινώς κωλοτούμπες. Η ταχύτητα με την οποία το μαύρο γίνεται άσπρο και, συχνά, ξαναμαυρίζει, έχει ήδη γίνει παροιμιώδης, φθείροντας σε χρόνο-ρεκόρ τις εικόνες που έφερνε στο μυαλό πολλών ο όρος "αριστερά" και τα οράματα με τα οποία αυτός ο όρος ήταν συνυφασμένος.
Μια από τις χαρακτηριστικώτερες παλινωδίες τού συριζαϊκού λόγου είναι αυτή που έχει να κάνει με το ΔΝΤ. Στα χρόνια τής αντιπολίτευσης, το Ταμείο ήταν ο κακός δράκος τού παραμυθιού. Κατόπιν, έγινε ο καλύτερος σύμμαχός μας στην προσπάθεια να απαλλαγούμε από τα μνημόνια. Την εποχή τού δημοψηφίσματος ξανάγινε εχθρός μας αλλά, λίγο αργότερα, τα ξαναβρήκαμε αφού ο κ. Τσίπρας διαπίστωσε ότι "η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δικαιώνει την επιλογή μας να μην αποδεχθούμε μια συμφωνία που παρακάμπτει αυτό το μείζον θέμα του χρέους". Τότε, μάλιστα, κάποιοι σκέφτηκαν ότι μπορούμε να εκβιάσουμε τον Σώυμπλε, απειλώντας τον πως, αν μας παραζορίσει, θα παραβλέψουμε τις Βρυξέλλες και θα ζητήσουμε βοήθεια αποκλειστικά από το ΔΝΤ! Σήμερα, ο υπό την κ. Λαγκάρντ οργανισμός ξανάγινε ο εχθρός που απαιτεί παράλογα πράγματα, όπως μείωση των συντάξεων, επέκταση του κόφτη κλπ.
Τελικά, το ΔΝΤ είναι ευλογία ή κατάρα; Αντίθετα προς τους "αριστερούς" τής εξουσίας, το ιστολόγιο έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα και τεκμηριωμένα υπέρ της κατάρας, με χαρακτηριστικώτερα τα όσα αναφέραμε στην Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού. Επειδή, όμως, είναι πολύ πιθανό αυτό το ιστολόγιο να μην αρέσει στον κ. Τσίπρα και την παρέα του, τους συνιστώ να διαβάσουν το βιβλίο τού ερευνητή, ιστορικού και δημοσιογράφου Ερνστ Βολφ "Pillaging the World: The History and Politics of the IMF" (Λεηλατώντας τον κόσμο: Η ιστορία και η πολιτική τού ΔΝΤ), το οποίο κυκλοφόρησε το 2014 (*).
Καθώς πιάσαμε κουβέντα για το ΔΝΤ και με δεδομένα ότι, πρώτον, εφέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από την Οκτωβριανή Επανάσταση και, δεύτερον, η σημερινή κατάσταση στην Ρωσσία θυμίζει πολύ την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Ε.Σ.Σ.Δ. στα τέλη τής δεκαετίας τού '80, σκέφτομαι ότι δεν θα ήταν άσχημα αν λέγαμε δυο -ή και παραπάνω- λόγια για τον ρόλο που έπαιξε το ΔΝΤ κατά την περίοδο της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης και αμέσως μετά. Ξαναρρίχνουμε πρώτα μια ματιά στα κεφάλαια 34-41 της Ανατομίας (για να μη λέμε τα ίδια) και ξεκινάμε.
Όταν, στις 11 Μαρτίου 1985, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ διαδεχόταν στην θέση τού γενικού γραμματέα τού Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης τον Κονσταντίν Τσερνιένκο, ο οποίος είχε πεθάνει την προηγουμένη, σίγουρα γνώριζε ότι η χώρα του αντιμετώπιζε σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα αλλά μάλλον δεν υποψιαζόταν ότι είχε βουλιάξει τόσο βαθιά στο τέλμα ώστε θα χρειαζόταν μια καινούργια Οκτωβριανή Επανάσταση για να βγει από αυτό. Ο λαθεμένος δρόμος που επί τριάντα χρόνια τραβούσε το Κρεμλίνο, είχε φτάσει πλέον στο τέρμα του.
Πράγματι, οι σοβιετικοί πιάστηκαν σαν το ποντίκι στην φάκα όταν μετά το 1956 θέλησαν όχι απλώς να παίξουν το παιχνίδι των ΗΠΑ αλλά να το παίξουν και εκτός έδρας. Εγκατέλειψαν την διαδικασία τού σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και παγιδεύτηκαν σε μια ανηλεή κούρσα εξοπλισμών, η οποία τους ξεμάτωσε σαν την γάτα που τρίβει την γλώσσα της στην ράσπα. Στο ανατριχιαστικό βιβλίο του "Η Νίκη" (εκδόσεις Παπαζήσης, 2002), ο Πήτερ Σβάιτσερ περιγράφει με κυνική διαύγεια τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ στράγγισαν οικονομικά την ΕΣΣΔ, χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο, από τους μουτζαχεντίν τού Αφγανιστάν μέχρι τον πόλεμο του διαστήματος.
Η κατάσταση ήταν τόσο τραγική ώστε η χρονιά που ο Γκορμπατσόφ γινόταν γενικός γραμματέας, ήταν η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που το σοβιετικό ΑΕΠ σημείωνε μείωση. Σε περίοδο που η παγκόσμια οικονομία δεν αντιμετώπιζε ιδιαίτερα προβλήματα, η ΕΣΣΔ βυθιζόταν στην ύφεση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πριν βγει το 1985 η Σαουδική Αραβία (με την παρότρυνση των ΗΠΑ) θα έσπαγε την συμφωνία της με τον ΟΠΕΚ και θα τετραπλασίαζε την παραγωγή τού πετρελαίου της, κάτι που θα οδηγούσε σε κατάρρευση της τιμής τού μαύρου χρυσού. Επρόκειτο για συντριπτικό χτύπημα στην σοβιετική οικονομία, η οποία στηριζόταν (όπως και σήμερα, άλλωστε) στις εξαγωγές καυσίμων.
Ο Γκορμπατσόφ προσπάθησε να αμυνθεί αλλά οι κινήσεις του, επηρεασμένες οπωσδήποτε από τις οπορτουνιστικές πολιτικές επιλογές τριάντα χρόνων, θύμιζαν παγιδευμένο σε κινούμενη άμμο, του οποίου κάθε κίνηση τον βουλιάζει περισσότερο. Πρώτα-πρώτα, αύξησε τις εισαγωγές από τις χώρες τού Συμφώνου τής Βαρσοβίας (με παράλληλη μείωση των υπολοίπων), πληρώνοντας όμως όχι με χρήμα αλλά με πετρέλαιο και, μάλιστα, σε τιμές οι οποίες ορίζονταν πολύ πάνω από τις τιμές που διαμορφώνονταν στην διεθνή αγορά. Κατόπιν, θεσμοθέτησε για πρώτη φορά την δυνατότητα των σοβιετικών επιχειρήσεων να συνάπτουν κοινοπραξίες (join ventures) με επιχειρήσεις τού δυτικού κόσμου, ελπίζοντας ότι έτσι θα μαζέψει συνάλλαγμα. Παράλληλα, αποδύθηκε σε μια αγωνιώδη προσπάθεια εξασφάλισης δανείων από την δύση, με εξωπραγματικά υψηλά επιτόκια, κάτι που διόγκωσε το εξωτερικό χρέος στο -απίστευτο για την ΕΣΣΔ- ύψος των 54 δισ. δολλαρίων μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Με το τείχος τού Βερολίνου να έχει περάσει πλέον στην Ιστορία, η δεκαετία τού '90 προμηνυόταν ακόμη χειρότερη για την Σοβιετική Ένωση. Αναζητώντας διέξοδο, ο Γκορμπατσόφ απευθύνθηκε σε ένα μεγάλο κονσόρτσιουμ τριακοσίων τραπεζών ζητώντας ένα μεγάλο δάνειο. Όταν το αίτημά του απορρίφθηκε, στράφηκε για βοήθεια στους G7, περιμένοντας ότι τουλάχιστον οι ΗΠΑ θα τον βοηθούσαν. Φυσικά, ο Τζωρτζ Μπους αρνήθηκε γιατί καταλάβαινε ότι τώρα πια η Σοβιετική Ένωση ψυχομαχούσε και το παιχνίδι έφτανε στο τέλος του, κάτι που δεν έδειχνε να καταλαβαίνει ο Γκορμπατσόφ. Οι G7 αποφάσισαν να αναθέσουν την μέριμνα των υπολοίπων ανατολικών χωρών στην ΕΟΚ και οι ΗΠΑ να ασχοληθούν αποκλειστικά με την ΕΣΣΔ. Μόλις θα ολοκληρωνόταν η σύσκεψη, ο Μπους θα ζητούσε από τον Μπάρμπερ Κόναμπλ (πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας) και τον Μισέλ Καμντεσσύ (διευθυντή τού ΔΝΤ) να συντάξουν μια πλήρη μελέτη τής σοβιετικής οικονομίας...
--------------------------------------------------
(*) Αξίζει να σημειώσουμε ότι το βιβλίο τού Βολφ γράφτηκε και πρωτοκυκλοφόρησε στα γερμανικά, με τον τίτλο "Weltmacht IWF: Chronik eines Raubzugs", δηλαδή "Παγκόσμια Δύναμη ΔΝΤ: Χρονικό μιας επιδρομής".
Μια από τις χαρακτηριστικώτερες παλινωδίες τού συριζαϊκού λόγου είναι αυτή που έχει να κάνει με το ΔΝΤ. Στα χρόνια τής αντιπολίτευσης, το Ταμείο ήταν ο κακός δράκος τού παραμυθιού. Κατόπιν, έγινε ο καλύτερος σύμμαχός μας στην προσπάθεια να απαλλαγούμε από τα μνημόνια. Την εποχή τού δημοψηφίσματος ξανάγινε εχθρός μας αλλά, λίγο αργότερα, τα ξαναβρήκαμε αφού ο κ. Τσίπρας διαπίστωσε ότι "η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δικαιώνει την επιλογή μας να μην αποδεχθούμε μια συμφωνία που παρακάμπτει αυτό το μείζον θέμα του χρέους". Τότε, μάλιστα, κάποιοι σκέφτηκαν ότι μπορούμε να εκβιάσουμε τον Σώυμπλε, απειλώντας τον πως, αν μας παραζορίσει, θα παραβλέψουμε τις Βρυξέλλες και θα ζητήσουμε βοήθεια αποκλειστικά από το ΔΝΤ! Σήμερα, ο υπό την κ. Λαγκάρντ οργανισμός ξανάγινε ο εχθρός που απαιτεί παράλογα πράγματα, όπως μείωση των συντάξεων, επέκταση του κόφτη κλπ.
 |
| Μαδρίτη, 30/10/1991. Δυο μήνες πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και Τζωρτζ Μπους σφίγγουν χαμογελαστοί τα χέρια κατά την διάρκεια συνάντησης κορυφής. |
Τελικά, το ΔΝΤ είναι ευλογία ή κατάρα; Αντίθετα προς τους "αριστερούς" τής εξουσίας, το ιστολόγιο έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα και τεκμηριωμένα υπέρ της κατάρας, με χαρακτηριστικώτερα τα όσα αναφέραμε στην Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού. Επειδή, όμως, είναι πολύ πιθανό αυτό το ιστολόγιο να μην αρέσει στον κ. Τσίπρα και την παρέα του, τους συνιστώ να διαβάσουν το βιβλίο τού ερευνητή, ιστορικού και δημοσιογράφου Ερνστ Βολφ "Pillaging the World: The History and Politics of the IMF" (Λεηλατώντας τον κόσμο: Η ιστορία και η πολιτική τού ΔΝΤ), το οποίο κυκλοφόρησε το 2014 (*).
Καθώς πιάσαμε κουβέντα για το ΔΝΤ και με δεδομένα ότι, πρώτον, εφέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από την Οκτωβριανή Επανάσταση και, δεύτερον, η σημερινή κατάσταση στην Ρωσσία θυμίζει πολύ την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Ε.Σ.Σ.Δ. στα τέλη τής δεκαετίας τού '80, σκέφτομαι ότι δεν θα ήταν άσχημα αν λέγαμε δυο -ή και παραπάνω- λόγια για τον ρόλο που έπαιξε το ΔΝΤ κατά την περίοδο της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης και αμέσως μετά. Ξαναρρίχνουμε πρώτα μια ματιά στα κεφάλαια 34-41 της Ανατομίας (για να μη λέμε τα ίδια) και ξεκινάμε.
Όταν, στις 11 Μαρτίου 1985, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ διαδεχόταν στην θέση τού γενικού γραμματέα τού Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης τον Κονσταντίν Τσερνιένκο, ο οποίος είχε πεθάνει την προηγουμένη, σίγουρα γνώριζε ότι η χώρα του αντιμετώπιζε σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα αλλά μάλλον δεν υποψιαζόταν ότι είχε βουλιάξει τόσο βαθιά στο τέλμα ώστε θα χρειαζόταν μια καινούργια Οκτωβριανή Επανάσταση για να βγει από αυτό. Ο λαθεμένος δρόμος που επί τριάντα χρόνια τραβούσε το Κρεμλίνο, είχε φτάσει πλέον στο τέρμα του.
Πράγματι, οι σοβιετικοί πιάστηκαν σαν το ποντίκι στην φάκα όταν μετά το 1956 θέλησαν όχι απλώς να παίξουν το παιχνίδι των ΗΠΑ αλλά να το παίξουν και εκτός έδρας. Εγκατέλειψαν την διαδικασία τού σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και παγιδεύτηκαν σε μια ανηλεή κούρσα εξοπλισμών, η οποία τους ξεμάτωσε σαν την γάτα που τρίβει την γλώσσα της στην ράσπα. Στο ανατριχιαστικό βιβλίο του "Η Νίκη" (εκδόσεις Παπαζήσης, 2002), ο Πήτερ Σβάιτσερ περιγράφει με κυνική διαύγεια τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ στράγγισαν οικονομικά την ΕΣΣΔ, χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο μέσο, από τους μουτζαχεντίν τού Αφγανιστάν μέχρι τον πόλεμο του διαστήματος.
Η κατάσταση ήταν τόσο τραγική ώστε η χρονιά που ο Γκορμπατσόφ γινόταν γενικός γραμματέας, ήταν η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά που το σοβιετικό ΑΕΠ σημείωνε μείωση. Σε περίοδο που η παγκόσμια οικονομία δεν αντιμετώπιζε ιδιαίτερα προβλήματα, η ΕΣΣΔ βυθιζόταν στην ύφεση. Και σαν να μην έφτανε αυτό, πριν βγει το 1985 η Σαουδική Αραβία (με την παρότρυνση των ΗΠΑ) θα έσπαγε την συμφωνία της με τον ΟΠΕΚ και θα τετραπλασίαζε την παραγωγή τού πετρελαίου της, κάτι που θα οδηγούσε σε κατάρρευση της τιμής τού μαύρου χρυσού. Επρόκειτο για συντριπτικό χτύπημα στην σοβιετική οικονομία, η οποία στηριζόταν (όπως και σήμερα, άλλωστε) στις εξαγωγές καυσίμων.
Ο Γκορμπατσόφ προσπάθησε να αμυνθεί αλλά οι κινήσεις του, επηρεασμένες οπωσδήποτε από τις οπορτουνιστικές πολιτικές επιλογές τριάντα χρόνων, θύμιζαν παγιδευμένο σε κινούμενη άμμο, του οποίου κάθε κίνηση τον βουλιάζει περισσότερο. Πρώτα-πρώτα, αύξησε τις εισαγωγές από τις χώρες τού Συμφώνου τής Βαρσοβίας (με παράλληλη μείωση των υπολοίπων), πληρώνοντας όμως όχι με χρήμα αλλά με πετρέλαιο και, μάλιστα, σε τιμές οι οποίες ορίζονταν πολύ πάνω από τις τιμές που διαμορφώνονταν στην διεθνή αγορά. Κατόπιν, θεσμοθέτησε για πρώτη φορά την δυνατότητα των σοβιετικών επιχειρήσεων να συνάπτουν κοινοπραξίες (join ventures) με επιχειρήσεις τού δυτικού κόσμου, ελπίζοντας ότι έτσι θα μαζέψει συνάλλαγμα. Παράλληλα, αποδύθηκε σε μια αγωνιώδη προσπάθεια εξασφάλισης δανείων από την δύση, με εξωπραγματικά υψηλά επιτόκια, κάτι που διόγκωσε το εξωτερικό χρέος στο -απίστευτο για την ΕΣΣΔ- ύψος των 54 δισ. δολλαρίων μέσα σε τέσσερα χρόνια.
 |
| Νέα Υόρκη, Ιούνιος 1990: Οι πρωταγωνιστές της παράστασης "Οι τραπεζίτες στον ΟΗΕ". Από αριστερά: Μπάρμπερ Κόναμπλ (πρόεδρος Παγκόσμιας Τράπεζας), Μισέλ Καμντεσσύ (διευθυντής ΔΝΤ), Χαβιέ Πέρες ντε Κουέγιαρ (γ.γ. του ΟΗΕ), Αλμπέρτο Φουτζιμόρι (από τον επόμενο μήνα πρόεδρος του Περού), Ενρίκε Ιγγλέσιας (πρόεδρος της Διαμερικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης). |
Με το τείχος τού Βερολίνου να έχει περάσει πλέον στην Ιστορία, η δεκαετία τού '90 προμηνυόταν ακόμη χειρότερη για την Σοβιετική Ένωση. Αναζητώντας διέξοδο, ο Γκορμπατσόφ απευθύνθηκε σε ένα μεγάλο κονσόρτσιουμ τριακοσίων τραπεζών ζητώντας ένα μεγάλο δάνειο. Όταν το αίτημά του απορρίφθηκε, στράφηκε για βοήθεια στους G7, περιμένοντας ότι τουλάχιστον οι ΗΠΑ θα τον βοηθούσαν. Φυσικά, ο Τζωρτζ Μπους αρνήθηκε γιατί καταλάβαινε ότι τώρα πια η Σοβιετική Ένωση ψυχομαχούσε και το παιχνίδι έφτανε στο τέλος του, κάτι που δεν έδειχνε να καταλαβαίνει ο Γκορμπατσόφ. Οι G7 αποφάσισαν να αναθέσουν την μέριμνα των υπολοίπων ανατολικών χωρών στην ΕΟΚ και οι ΗΠΑ να ασχοληθούν αποκλειστικά με την ΕΣΣΔ. Μόλις θα ολοκληρωνόταν η σύσκεψη, ο Μπους θα ζητούσε από τον Μπάρμπερ Κόναμπλ (πρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας) και τον Μισέλ Καμντεσσύ (διευθυντή τού ΔΝΤ) να συντάξουν μια πλήρη μελέτη τής σοβιετικής οικονομίας...
--------------------------------------------------
(*) Αξίζει να σημειώσουμε ότι το βιβλίο τού Βολφ γράφτηκε και πρωτοκυκλοφόρησε στα γερμανικά, με τον τίτλο "Weltmacht IWF: Chronik eines Raubzugs", δηλαδή "Παγκόσμια Δύναμη ΔΝΤ: Χρονικό μιας επιδρομής".
56 σχόλια:
Θοδωρή μια διευκρίνηση. Θεωρείς οτι Γκορμπατσόφ προσπάθησε να διορθώση οτι έγινε απο το 1956 και απλά δεν μπόρεσε η οτι είναι συνέχεια αυτής της πορείας συνειδητά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Τί να διορθώσει, βρε Παναγιώτη; Απλώς, πέθανε ο προηγούμενος διαχειριστής και πήρε την θέση του.
Εντάξει μη βαράς... μια ερώτηση έκανα. ΟΒΕΡ..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η Καταστροφή της ΕΣΣΔ με αφετηρία το 1956 δεν ήτανε μοιραίο να συμβεί. Εχει να κάνει με το ότι το Κόμμα των Μπολσεβίκων έμεινε απο Στελέχη μετά το 1945. Στο 1ο 5χρονο ανοικοδομήθηκε η ΕΣΣΔ σε επίπεδα πριν τον πόλεμο και βοήθησε και τις χώρες της ΑΝ.Ευρώπης που αποσπάστηκαν απο τον Καπιταλισμό χάρη στον Κόκκινο Στρατό. Στην αντιπαράθεση με τον Καπιταλισμό ο Σοσιαλισμός μπορούσε να βγει νικήτης με το βάθεμα των Κομμουνιστικών Σχέσεων παραγωγής και την διεκδίκηση της εξουσίας απο τα Κ.Κ σε άλλες χώρες. Η Αποφάσεις της Κ.Δ μετά το 1935 την διάλυση της το 1943 λόγω ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ και το 20ο Συνέδριο του 1956 ήτανε η Ταφόπλακα του Δ.Κ.Κ. Το οτι χρειαστήκανε 30 χρόνια μέχρι τις 11 Μάρτη του 1985 και η απόσυρση του Χρουτσόφ το 1964 για ποιό συγκαλημένα βήματα δείχνει οτι υπήρχανε Κομμουνιστικές δυνάμεις που παλέψανε για την αποφυγή της Καταστροφής. Δυστυχώς η καταστροφή απο την Οπορτουνιστική Αντεπανάσταση ήτανε τεράστια χωρίς δρόμο επιστροφής. Ας κρατήσουμε τα συμπεράσματα απο αυτή την τραγωδία και να μη ξεχνάμε οτι ο Πρωταρχικός εχθρός που πρέπει να νικήσουμε είναι ο Οπορτουνισμός σε όλες του τις Αποχρώσεις. Πρόκειται για 5η Φάλαγγα και Καρκίνωμα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η ΕΣΣΔ δεν θα έπρεπε να έχει οικονομικά προβλήματα καταρχάς. Δεν μπορείς να κρίνεις την οικονομία με βάση τα δυτικά πρότυπα, τ οκατά κεφαλήν εισόδημα δεν είχε τη σημασία που έχει στις καπιταλιστικές χώρες που είναι το α και το ω, πόσα βγάζεις δηλαδή. Μπορεί να μην είχαν υψηλούς μισθούς αλλά είχαν στέγαση, μόρφωση, απασχόληση, παραγωγή, περίθαλψη, συγκοινωνίες, ανεξάρτητα από το πόσα βγάζεις. Το θέμα είναι σε τι επίπεδο ήταν αυτά, δεν ήταν σε πολύ υψηλό επίπεδο πάντα και για αυτό δεν φταίει μόνο ο πόλεμος από τη Δύση που είναι δεδομένος αλλά το πώς δούλευαν οι ίδιοι μέσα στην ΕΣΣΔ. Ανεξάρτητα από τι έκανε η Δύση αν η ΕΣΣΔ έκανε αυτά που έπρεπε να κάνει δεν θα είχε κανένα πρόβλημα και σύντομα το δυτικό μπλοκ θα έψαχνε απαντήσεις καθώς η κρίση θα ερχόταν πολύ πιο γρήγορα, καθυστέρησε γιατί με την πτώση της ΕΣΣΔ άνοιξαν καινούργιες αγορές και δόθηκε διέξοδος, κάτι που δεν γίνεται σήμερα. Στρατιωτικά έπρεπε να εξοπλιστεί, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Στο χέρι της ΕΣΣΔ ήταν να μη φτάσει εκεί πρωτίστως. Θοδωρή, θέλω και την άποψή σου σε αυτό.
Μετα το 56 οι επιχειρησεις αυτονομηθηκαν και τα προιοντα τους επρεπε να τα πουλανε στην αγορα. Χασανε δηλαδη το πλεονεχτημα της προγραμματισμενης και εξασφαλισμενης τοποθετησης τους. Το πλεονεχτημα που ειχε απογειωσει προηγουμενως τη σοσιαλιστικη οικονομια. Συγχρονως δεν ειχαν και το κινητρο του κερδους (εκτος απο καποια λιγα πριμ) . Δεν ηταν δηλαδη σοσιαλισμος αλλα ουτε και σωστος καπιταλισμος. Ανοιξαν τουςασκους του αιολου και μετα δεν ξεραν τι να κανουν.
Τη δεκαετια του '30 με την ολοκληρωση της κολλεκτιβοποιησης και τα πενταχρονα πλανα, οι παλιοι καπιταλιστες επαψαν να υπαρχουν. Η σοβιετικη κοινωνια απογιωθηκε σε ολους τους τομεις. Στην οικονομια, στην τεχνολογια, στην επιστημη, στις τεχνες και τον πολιτισμο. Ακομα και στις καπιταλιστικες χωρες καθε καλλιτεχνης, συγγραφεας, φιλοσοφος που σεβονταν τον εαυτο του, δηλωνε λιγο η περισσοτερο μαρξιστης.
Οι επιτυχιες αποδοθηκαν στα στελεχη του κομματος ,της διοικησης , στους κοκκινους ειδικους που στελεχωσαν και διευθυναν την παραγωγη. Οι ανθρωποι των υπηρεσιων ασφαλειας ανελαβαν τους αντεπαναστατες και οσους ετοιμαζαν συνωμοσιες και πραξικοπηματα. Ολα τα κανανε πραγματι τοσο καλα που ο απλος λαος δεν ειχε λογο να ασχολειται. Ολοι αυτοι οι ηρωες του λαου γινανε ανεξελεγχτοι απο το λαο και τελικα τα νεα αφεντικα που καθησαν στο σβερκο του. (Κατι ξερανε οι αρχαιοι ημων προγονοι και εξοστρακιζαν χωρις λογο, επειδη ετσι γουσταραν τον θεμιστοκλη, τον μιλτιαδη κ.α.)
Μεσα στη μεθη των επιτυχιων— ιδιαιτερα μετα τον βππ— με την ιδεα οτι πλεον δεν υπαρχουν παρα φιλικες ταξεις (σταλιν— 1935) , οτι δεν υπαρχουν πια ταξικες αντιθεσεις αρα και ταξικη παλη (παρα μονο με τα υπολειματα η τους νοσταλγους του παλιου καθεστωτος) , χαθηκαν και πολλοι αγνοι ιδεολογοι στον πολεμο, γινανε αναγκαστικα και πολλοι συμβιβασμοι ωστε να διευρυνθει η βαση στηριξης μπροστα στον πολεμο που ερχοταν ( τωρα που ξερομε ποιος νικησε στον βππ ο καθενας εκ του ασφαλους μπορει να λεει πολλα τραγουδια περι μη πολιτικης καθαροτητας με τα λαικα μετωπα κλπ) , ολα αυτα βοηθησαν να εμφανιστει μ αυτον τον πρωτοτυπο και γι αυτο δυσκολα κατανοησιμο τροπο, μια νεα αστικη ταξη μεσα απο τα σπλαχνα της σοσιαλιστικης κοινωνιας.
Ηταν ανθρωποι που πραγματικα ειχαν προσφερει, αγαπητοι στο λαο, αλλα απο ενα σημειο και μετα αρχισαν συνηδητα η ασυνειδητα να δουλευουν για παρτη τους. Ο κρουτσωφ ειχε διαπρεψει στον πολεμο και υπηρξε σταλινικοτερος του σταλιν, ο ζουκωφ που νομιζω εβγαλε και τανκς για στηριξη του κρουτσωφ, ηταν ο στραταρχης που κατελαβε το ραιχσταγκ.
Στην κινα το ιδιο. Ο τεγκ χσιαο πινγκ, ο λιν πιαο νουμερα 2 και 3 μετα τον μαο.
Και για να μην παμε μακρια δεστε την οικογενεια κοκαλη. Δηλαδη αν νικουσε ο ΔΣΕ, ποιος θα μπορουσε να αμφισβητησει η να υποψιαστει την οικογενεια κοκαλη;
Ο λενιν ελεγε πως μια ταξη ανατρεπεπεται μονο απο μια αλλη ταξη και αυτο ισχυει και εδω. Η εργατικη ταξη εχασε τηνεξουσια απο μια νεου τυπου αστικη ταξη. Απο αλλου το φοβοτανε και απ αλλου το βρηκε.
ΣΚ
Η ΕΣΣΔ είχε μεγάλα προβλήματα στην ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ της οικονομία.
Για να τα λύσει, έκανε ότι θα έκανε άμα είχε ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ οικονομία,. Έτσι δημιούργησε μια τεράστια αντίφαση η οποία αντί να λυθεί μετά, χειροτέρευε!
Τότε το πράγμα δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρο και ευδιάκριτο. Το αντίθετο, υπήρχαν πάρα πολλοί που νόμιζαν ότι αυτό θα μπορούσε άνετα και εύκολα να γίνει χωρίς πρόβλημα, και χωρίς να σκεφτούν και πολύ αν υπήρχε άλλη λύση.
Έτσι τα περισσότερα στελέχη του ΚΚ, σιγά σιγά όπως είπε και ο ΣΚ, έγιναν η νέα αστική τάξη, που δεν είχε πλέον κανένα συμφέρον από τον σοσιαλισμό ή από ότι είχε μείνει από αυτόν.
Τα προβλήματα με τις απώλειες του Β ΠΠ, και με την κούρσα εξοπλισμών είχαν να κάνουν πολύ λίγο με την κατάρρευση, θα έλεγα ως καθόλου.
Κώστας
Διαφωνώ, Θεόδωρε, στην άδηλη εκτίμηση, πως ο "σημαδεμένος" ενεργούσε με καλή πίστη, για τη διάσωση της ΕΣΣΔ. Χωρίς να σημαίνει αυτό, πως πρέπει να αναζητήσουμε την καθαίρεση της ΕΣΣΔ σε πρόσωπα η συνομωσίες.
Απλά, δεν ήταν η αιτία της πτώσης της ΕΣΣΔ ο "σημαδεμένος" αλλά το αποτέλεσμα, το αποκορύφωμα μιας μακράς πτωτικής πορείας, που δεν έγινε χωρίς πάλη, αλλά πάλη, όπου δεν καθοδηγούσε ένα ΚΚ.
Μια καλή ανάλυση για τον Υπαρκτό και την ανατροπή του έχει η γνωστή απόφαση "Για τον Σοσιαλισμό" του 18ου(;) Συνεδρίου του ΚΚΕ.
Η ουσία για μένα είναι πως σε καμία χώρα ο Σοσιαλισμός δεν μπορεί να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση, όσο καραδοκεί απέξω ο πανίσχυρος Καπιταλισμός - εδώ ίσως έπεσε έξω ο Στάλιν. Αν και για τον ίδιο λένε πως πριν πεθάνει (η, τον φάνε, ακόμη δεν ξέρουμε...) ανησυχούσε για το μέλλον και ίσως να προετοιμαζόταν γι αυτό, που λές: Μια δεύτερη Επανάσταση, για να μαζέψει το μπόσικα, που είχε δημιουργήσει ο Β'ΠΠ. Η εισήγηση του Μαλένκοφ στο 19ο Συνέδριο μάλλον εκεί παρέπεμπε: Καλούσε τον Λαό να "πάρει την κατάσταση στα χέρια του" ποντάροντας, βέβαια (και) στην τεράστια δημοφιλία του, που θα του επέτρεπε να καναλιζάρει το λαϊκό ποτάμι στον σωστό δρόμο, όπως είχε γίνει και πριν με την Εκβιομηχάνιση και την αποκουλακοποίηση. Μπορεί (υποθέσεις δικές μου...) και γι αυτό να κινητοποιήθηκαν και να τον βγάλανε από την μέση αυτοί, που είχαν διαβρώσει τον μηχανισμό, καταλαβαίνοντας, πως ήταν η τελευταία τους ευκαιρία να αποφύγουν την μοίρα των "ΝΕΠ-μεν". Γιατί, δεν πιστεύω, πως οι νέες σχέσεις παραγωγής, που είχαν επικρατήσει και ΠΕΤΥΧΕΙ, ...αναδημιουργούσαν ... την παληά αστική τάξη!
Απλά, όπως λέει κι ο Παναγιώτης, οι αναγκαίες θυσίες για τον Β'ΠΠ είχαν αφήσει κενά και είχαν ανοίξει πόρτες για είσοδο σε Κόμμα και Κράτος σε non-qualified persons. Οι ηττημένοι της Οχτωβριανής και της αποκουλακοποίησης, όταν είδαν κι απόειδαν, πως δεν μπορούσαν να δαγκώσουν το χέρι, που τους κατέστειλε, ακολούθησαν το plan-B: Να το γλύψουν! Κι έτσι βρέθηκε ο αντικομμουνιστής Χρουστσώφ να παριστάνει τον σταλινικότερο του Στάλιν, κι άλλοι πολλοί. Και βέβαια, ο Πατριωτικός Πόλεμος, ανάδειχνε "πατριώτες γενικώς" και όχι ακριβώς "κομμουνιστές".
Οπως είχε πεί και ο μακαρίτης ο Χατζηδάκης "η Πατρίδα είναι μια πολύ ύποπτη έννοια"! Γιατί μπορεί να χωρέσει μέσα ο καθένας ό,τι τον βολεύει.
Κατά τα λοιπά, οι στρατιωτικές δαπάνες ήταν σίγουρα σταυρός για τον Λαό, αλλά ήταν και αναπόφευκτες, αφού το κίνημα Ειρήνης αποδείχτηκε ανεπαρκές να χαλιναγωγήσει τις αντίστοιχες στη "Δύση". Αλλά η μάχη χάθηκε πρώτα στο πολιτικό πεδίο. Και το τίμημα ήταν οι "μεταρρυθμίσεις Κοσύγκιν" κλπ., που αποσυνέθεσαν τον Σοσιαλισμό και φέρανε την Κρίση.
Η Αστική Τάξη που έχασε την εξουσία στην ΕΣΣΔ ποτέ δεν παραιτήθηκε απο το να επανέλθει. Βοηθούμενη απο το Εξωτερικό και με την προβιά του Οπορτουνισμού συνέχισε την δράση της με Σαμποτάζ και Δολιοφθορές. Το 1937 αποκαλύφθηκε 5η Φάλαγγα στην ΕΣΣΔ απο τους ΖΗΝΟΒΙΕΦ ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ ΤΡΟΤΣΚΙ για την ανατροπή των Μμπολσεβίκων σε συνεργασία με τον Χίτλερ. Η ΕΣΣΔ με τους δυο ΕΛΙΓΜΟΥΣ Μολότοφ Ρίμπεντροπ και Αντιφασιστική Συμμαχία διέσπασε τους Καπιταλιστές νίκησε και αποσπαστήκανε 9χώρες απο τον Καπιταλισμό χάρη στον Κόκκινο Στρατό. Θα μπορούσε να είναι περισσότερες αν η Κ.Δ συνέχιζε με ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ μετά το 1935 και τα Κ.Κ δίνανε τον Αντιφασιστικό αγώνα μέσα απο την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ που θα έκανε την σύνδεση Απελευθερωτικού Ταξικού την ώρα που φεύγανε οι Γερμανοί απο την κάθε χώρα. Πράγμα που ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ δεν γίνεται όταν τα Κ.Κ είναι Εγκλωβισμένα σε ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ με την 5η Φάλαγγα. Ο Λαός θα χτίσει την δική του εξουσία όταν τσακίσει τον Οπορτουνισμό σε όλες του τις Αποχρώσεις. Είναι χειρότεροι και απο τους Φασίστες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Και, να συμπληρώσω, ο Λαός δεν αδρανοποιήθηκε επί Στάλιν.
Με "αδρανοποιημένο" Λαό δεν θα κερδιζόταν ο Β'ΠΠ, για να πω το πιο απλό κι εύκολο.
Οσοι ήρθαν από εκεί, πρόσφυγες κλπ. έχουν να λένε, πως η μεγάλη αδρανοποίηση έγινε από τους ..."δημοκράτες"(!), και τους οπαδούς της "ελεύθερης" οικονομίας και των "κινήτρων", δηλαδή μετά το '56. Του λέγαν πως "είναι κομμουνιστικό" ό,τι τον μαράζωνε. Του κατσικώνουνταν για .."κομμουνισταράδες" κάτι τύποι σαν τον ...Τσουρμπάνωφ, γαμπρό του Χρουστσώφ (η του Μπρέζνιεφ;) με περιουσίες εκατοντάδων χιλιάδων ρουβλίων από την μάβρη αγορά και τα "κίνητρα"!!! Πως να μην αδρανοποιηθεί ο κόσμος;
Και για την Ιστορία, όταν πρωτοβγήκε ο "σημαδεμένος", έπλεξε κι αυτός ένα ...σύντομο εγκώμιο στον ...Στάλιν(!), ξέροντας τι πρέπει να λέει για να τουμπάρει τον κόσμο!
@ Σεχτάρ
Δεν βλέπω πού διαφωνούμε και δεν βλέπω ούτε λόγο διαφωνίας. Προσωπικά, όταν μιλώ για Ιστορία, ασχολούμαι με το αποτέλεσμα και αδιαφορώ για την "καλή πίστη" οποιουδήποτε. Άλλωστε, ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Τώρα, αν ήμουν δικαστής σε μια υποθετική δίκη τού Γκορμπατσόφ με ζητούμενο "καλή πίστη ή προδοσία;", δεν είμαι 100% σίγουρος για την ετυμηγορία μου. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν θα με ικανοποιούσε η δίωξη αποκλειστικά τού Γκορμπατσόφ. Οι λογής-λογής Γκορμπατσόφ δεν ξεπετιούνται σε μια νύχτα αλλά κυοφορούνται επί μακρόν.
ΥΓ: Πού τον θυμήθηκες τον Γιούρι Τσουρμπάνοφ; Ήταν γαμπρός τού Μπρέζνιεφ, ο οποίος τον έκανε και υπουργό... κάτι που δεν θυμάμαι. Επί Γκορμπατσόφ έφαγε κάμποσα χρόνια για μίζες αλλά μάλλον τον είχαν πάρει χαμπάρι από παλιότερα γιατί κάποια στιγμή τον ξήλωσε από υπουργό ο Αντρόποφ.
Εγω, εκμεταλλευομενος την ανοχη του διαχειριστη, θα προκαλεσω αι θα
Θιξω τα ταμπου των οπαδων του κκε , δε μ αρεσει να ειμαι σε ρολο προβοκατορα, αλλα δε μ αρεσουν και οι παρωπιδες.
Λοιπον οι αποψεις που εκφραζονται για το 20 συνεδριο ,τον κρουτσωφ και τις αλλαγες που κατεληξαν στην παλινορθωση, η δικτατορια του προλεταριατου που αντικατασταθηκε απο τη θεωρια του παλλαικου κρατους, τα κομματικα στελεχη που χαθηκαν στον βππ κλπ ειναι βεβαια παρμενα αποσπασματικα απο αρθρα που γραφτηκαν για πρωτη φορα τη δεκαετια του '60 στην εφημεριδα λαικη ημερησια του πεκινου. Η πηγη δεν αναφερεται γιατι ειναι ταμπου για το κκε.
Ειναι θετικο που οι θεσεις του κκε πανε προς αυτη τη κατευθυνση γιατι ειναι η μονη μαρξιστικη αποψη που μπορει να δωσει ουσιαστικες απαντησεις για το ζητημα της παλινορθωσης. Πιστευω πως αν δεν δοθει μια σωστη εξηγηση για την παλινορθωση, το κομ κινημα δεν μπορει να αναγεννηθει και να πεισει τις μαζες. Για το κκε ομως υπαρχουν δεσμευσεις ,γιατι θιγονται προσωπικες ιστοριες και υστεροφημιες ηγετικων στελεχων και γιατι τα νεα μελη και στελεχη διαπαιδαγωγουνται αναλογα, οπως ειναι φυσικο.
Η αποκατασταση του ζαχαριαδη πχ θιγει εκ των πραγματων την υστεροφημια του φλωρακη. Πως να το κανουμε ο ζ απο τον φλωρακη ζητουσε την αποκατασταση και την ελευθερια των κινησεων του. Στον φλωρακη χρεωνεται ο θανατος του.
Ετσι τα ταμπου δεν επιτρεπουν στο κκε να μελετησει πραγματικα τις αιτιες της παλινορθωσης καθως και τον τροπο αντιμετωπισης της. Η αντισταση που υπηρξε διεθνως με προτοπωρεια τον μαο και τον χοτζα, για το κκε ειναι ταμπου. Ετσι εχει μπει σε μια πορεια ανακαλυψης του τροχου που μπορει να διαρκεσει ακομα αλλο ενα μισο του αιωνα.
ΣΚ
Η απάντηση στην ερώτηση τι πήγε στραβά και ο σοσιαλισμός ανατράπηκε είναι το θέμα. Όλοι λένε αφού αυτό ήταν καλό γιατί δεν υπάρχει ακόμα; Βέβαια είχε γίνει δημοψήφισμα και η πλειοψηφία των πολιτών είχε ψηφίσει να διατηρηθεί η ένωση σαν ένωση σοσιαλιστικών κρατών, ήταν ξεκάθαρο αυτό, αλλά η ηγεσία είχε άλλες απόψεις. Εγώ δεν ξέρω καμία χούντα ή απολυταρχικό καθεστώς που οι πολίτες επιθυμούν τη διατήρησή του. Στο τι πήγε στραβά και τι θα έπρεπε να είχε γίνει όμως εκτιμώ ότι έχει να γίνει δουλειά ακόμα, και αυτή η δουλειά πρέπει να δοθεί στον κόσμο με απλό τρόπο, για να φανταστεί τι θα γίνει. Δεν ασχολούνται όλοι τόσο πολύ να κάτσουν να ψάξουν, εγώ αυτό έχω δει και είναι πάρα πολύ εύκολο να παρασυρθείς από άλλες απόψεις και να αποπροσανατολιστείς. Και προφανώς αυτοί που υπερασπίζονται το σοσιαλισμό πρέπει να δόσουν αυτές τις απαντήσεις.
ΖΑΒΑΡΑΚΑΤΡΑΝΕΜΙΑ...... ΟΙ Θέσεις του ΚΚΕ για την ανατροπή του Σοσιαλισμού είναι απόλυτα ξεκάθαρες στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Ο Καπετάν Γιώτης απο το 1954 μέχρι το 1972 ήτανε φυλακή και εξορία ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΑ. Φαινεται ξεκάθαρα αυτό που έχω αναφέρει πολλές φορές. Ο Οπορτουνισμός αφου καταστρέψει τα Κ.Κ απο μέσα μετά επικαλείται αυτά τα αποτελέσματα για να τα χρεώσει στους Κομμουνιστές που εφαρμόζανε τον Δ.Σ. ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Παναγιώτη, μπορεί να υπάρχουν θέσεις, αλλά αυτές οι θέσεις δεν είναι γνωστές ή κατανοητές από τον πολύ κόσμο. Εμένα τουλάχιστον αυτή είναι η εμπειρία μου από τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών που γνωρίζω
12.22 Το οτι πρέπει να τις προβάλουμε περισσότερο συμφωνούμε απόλυτα. Το δεν είναι κατανοητές δεν συμφωνώ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Το ένα πάει μαζί με το άλλο Παναγιώτη. Έχω ακούσει πολλές φορές στελέχη του ΚΚΕ να μιλάνε και αυτό νομίζω. Ίσως να μην τους δίνεται και αρκετός χρόνος ή οι ερωτήσεις να μην είναι κατάλληλες αλλά το να λες μόνο ότι τα μνημόνια μας έχουν ρημάξει κτλ από μόνο του δε λέει κάτι, πρέπει να υποδείξεις και τι πρέπει να γίνει. Αυτό που προτείνει το ΚΚΕ έχει έτοιμο αντίλογο που ακούγεται συνέχεια, αυτό πρέπει να απαντηθεί με στοιχεία. Απο κει και πέρα όποιος θέλει να καταλάβει καταλαβαίνει αλλά μην περιμένεις ότι επειδή ειπώθηκε κάτι στο συνέδριο πλέον αυτά είναι γνωστά και πάμε παρακάτω, δεν είναι έτσι.
Ο Ζαχαριαδης ειχε σταλει στο Σουργκουτ με ετημα της κε του κκε.
Ο Φλωρακης ξεφυγε απο την εξορια και εγινε γραμματεας νομιζω τον δεκεμβρη του 72. Τον ιουλη του 73 σταλθηκε ο λουλες στο σουργκουτ και ο ζαχαριαδης διατυπωσε το αιτημα του για αποκατασταση με απειλη να αυτοκτονησει. Πραγματοποιησε τηναπειλη του εξι μερες αργοτερατην 1 αυγουστου αφου το αιτημα του δεν εγινε δεκτο. Το κκε ανακοινωσε οτι πεθανε απο ανακοπη καρδιας, για να μη προκληθει αναταραχη στη κομμστικη βαση. Το 89 ανακοινωθηκε οτι στην πραγματικοτητα ειχε αυτοκτονησει. Πως λοιπον δεν εχει ευθυνη ο φλωρακης; Το κυριο βεβαια ειναι η πολιτικη φλωρακη που δεν ειχε καμμια σχεση μ αυτη του ζαχαριαδη.
ΣΚ
Είναι απόλυτα φυσιολογικός ο Πανικός και η απόγνωση του Οπορτουνισμού. Εξαιρετικό σημάδι οτι είμαστε στον σωστό δρόμο. Επαναλαμβάνω λοιπόν Το ΚΚΕ απο το 1936 ήτανε παράνομο το 1943 διαλύθηκε η ΟΚΝΕ το 1944 είχανε μετατρέψει το ΚΚΕ σε ...ΟΜΟΣΠΟΝΔΟ... σύμφωνα με τους ...ιδιους.... απο το 1949 στην πολιτική προσφυγιά απο το 1958 χωρίς Κ.Ο όλα μέσα στο Οπορτουνιστικό μπάχαλο της ΕΔΑ. Και ο Καπετάν Γιώτης φυλακή και εξορία απο το 1954 μέχρι το 1972 φυλακή εξορία. Το πρόβλημα που κατέστρεψε το Κ.Κ ήτανε Τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ και τα ΕΝΔΙΑΜΕΣΑ ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Αυτά για το ΚΚΕ τελειώσανε στο 15ο Συνέδριο το 1996. Είναι απόλαυση να βλέπεις τον Οπορτουνισμό να ΣΚΟΥΖΕΙ. Το γλέντι συνεχίζεται..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
1.38 Χρόνος στην τηλεόραση δεν δίνεται και όταν κάποιος πάει να πει για αυτά διακόπτουνε πάντα. Εγω δεν λέω οτι πάμε παρακάτω. Ολες οι σύγχρονες επεξεργασίες χρειάζονται μελέτη και προβολή. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ενα σοσιαλιστικο καθεστως ειναι η δικτατορια των εργατων και των αγροτων κατα των εκμεταλευτων.
Η δικτατορια αυτη ομως δεν ασκειται αμεσα,αλλα μεσω του ΚΚ,οπως στα αστικα κρατη,η αστικη δικτατορια ασκειται απο πολιτικους ή στρατιωτικους.
Η ΕΤ στα αστικα κρατη εκφραζεται μεσω του ΚΚ της.Στα σοσιαλιστικα κρατη ομως,το ΚΚ ειναι εξουσια και δεν μπορει να υπαρξει εκφραση της λαικης βουλησης (με την εννοια της πολιτικης βουλησης και των συμφεροντων των λαικων στρωματων) ξεχωρη απο το ΚΚ και το κρατος.
Πραγμα που σημαινει πρακτικα,οπως εχει δειξει και η ιστορια,οταν βρωμισει το κεφαλι (ΚΚ-κρατος),τοτε αρχιζει να βρωμιζει ολο το ψαρι,με το λαο να μην μπορει να κανει κατι ή συνηθεστερα να μην καταλαβαινει τι πηγαινει στραβα,και λυση μπορει να δωθει μονο μεσα απο το ιδιο το ΚΚ,αν καταφερει και αυτοεκκαθαριστει απο διαφορα προδοτικα στοιχεια.
Θα διαφωνησω λοιπον με το Σεχταρ οταν λεει οτι ο λαος δεν ηταν αδρανης.Δεν γνωριζω να υπηρχε καμια σοβαρη λαικη αντιδραση στην αποσταλινοποιηση,την εισοδο αγοραιων στοιχειων ή στο ξεχειλωμα του κρατους που εφερε ο Γκορμπατσωφ.
Ο λαος και τα απλα μελη του ΚΚΣΕ απλως παρακολουθουσαν και προσαρμοζονταν παθητικα στις εξελιξεις,χωρις ισως να τις κατανοουν πληρως.Απο την στιγμη που στην κορυφη του κομματος υπηρχε σαπιο υλικο,τα υπολοιπα ηταν θεμα χρονου και ο σοσιαλισμος επεσε σαν ωριμο φρουτο.
Δεν βρεθηκε/αν αντιστοιχοι/ος Σταλιν τις δεκαετιες μετα τον πολεμο,να εκκαθαρισει το κομμα απο τους νεους Τροτσκι και Μπουχαριν.Ακουγεται προσωπολατρικο αλλα ετσι λειτουργουσαν τα πραγματα εν τελει.Δεν πιστευω οτι σε τελικη αναλυση ο λαος καθορισε τις εξελιξεις στις σοσιαλιστικες χωρες,με ενεργητικο τροπο τουλ.
Τα κομματα και τα κρατη αυτα διαλυθηκαν απο τα πανω,με το λαο να ειναι ουδετερος στην πραξη αναμεσα και στο σοσιαλισμο και στον καπιταλισμο.
Αντικειμενικοι λογοι υπαρχουν,αλλα θα τους αναλυσω σε επομενο ποστ.
ΦΑΡΑΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΛΕΣ ΚΑΡΤΕΡΟΣ ΤΡΙΓΑΖΗΣ ΧΟΥΝΤΗΣ ΛΕΟΥΤΣΑΚΟΣ ΣΑΡΑΦΟΓΛΟΥ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ ΓΡΑΨΑΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ ΣΚΑΜΝΑΚΗΣ ΧΑΓΙΟΣ ΚΟΤΖΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ και πολλοί άλλοι..... ΟΒΕΡ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Να θυμόμαστε μόνο ότι ακόμα και οι "μεγάλοι" δεν είχαν ξεκάθαρο ότι η λύση των οικονομικών προβλημάτων, σχετιζόταν με την εμβάθυνση των κομμουνιστικών σχέσεων παραγωγής!
Με λίγα λόγια πιστεύω ότι ακόμα και να μην είχε κυριαρχήσει ο οπορτουνισμός (όπως και να έγινε τελικά αυτό), θα υπήρχαν πάλι μεγάλα προβλήματα, όπως και θα υπήρχε η πιθανότητα να "νοθευτεί" η σοσιαλιστική οικονομία και οι κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής, με καπιταλιστικά στοιχεία.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει και σε μια διαδρομή αναζήτησης της επίλυσης αυτών των προβλημάτων, και όχι απαραίτητα επίτηδες.
Πολύ θεωρητικό, αλλά ποτέ στην ιστορική εξέλιξη δεν μπορεί ένα νέο κοινωνικό-οικονομικό σύστημα, να έχει όλα τα θέματα λυμένα από την αρχή. Αυτό είναι και κάτι που δεν μπορείς πάντα να το αποφύγεις. Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι όλα ήταν αναπόφευκτα, αλλά ότι ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση από κάθε άποψη (πολιτική, ιδεολογική, οικονομική, κοινωνική).
Κώστας
Τι συνεβη λοιπον στην ΕΣΣΔ κατα τι γνωμη μου?
Δημιουργηθηκε μια νεα μεσαια ταξη απο διευθυντες,γραφειοκρατες (χρησιμοποιω τον ορο με ουδετερη εννοια) και στρατιωτικους,με τυχοδιωκτικο προσανατολισμο,η οποια χωρις να ειναι απαραιτητα αντικομμουνιστικη,εβλεπαν το σοσιαλισμο και το σοσιαλιστικο κρατος ως μοχλο κοινωνικης ανοδου και μεσο βολεματος.
Οι περισσοτεροι ηταν ανθρωποι λαικης καταγωγης και ηξεραν οτι χρωστουν στο σοσιαλισμο την ευημερια τους,αλλα δεν εβλεπαν το σοσιαλισμο σαν μια κινηση προς τον κομμουνισμο και την καταργηση των ταξεων.
Δεδομενου οτι το ΚΚ ειχε ταυτιστει με το κρατος,το ΚΚ εγινε πολος ελξης για διαφορους φιλοδοξους και καριεριστες,οπως γινεται το δημοσιο στις καπιταλιστικες χωρες.Στην πορεια αλωσαν το κομμα,το οποιο με τις εκκαθαρισεις και τον πολεμο εχασε μεγαλο μερος της παλιας του φρουρας.
Η νοοτροπια τους απεναντι στο σοσιαλισμο οπως την περιγραφω στις 2 πρωτες παραγραφους,αποτυπωθηκε στην οικονομικη και εξωτερικη πολιτικη.
Ηταν πολιτικες που δεν ειχαν σκοπο να βαθυνουν τον σοσιαλισμο και να επεκτεινουν το σχεδιασμο,αλλα πολιτικες που θα προκαλουσαν βραχυπροθεσμα εστω μεγεθυνση του προιοντος,χωρις μεριμνα για τις πολιτικες συνεπειες,οπως πχ εισαγωγη του κερδους ως κριτηριο παραγωγης.
Στην εξωτερικη πολιτικη κυριαρχησε η πραγματιστικη πολιτικη του κατευνασμου της Δυσης και οχι η ρηξη με τον καπιταλισμο και η επεκταση της επαναστασης.Η περιπετεια του ΒΠΠ και οι ατομικες βομβες στην Ιαπωνια φοβισαν τους σοβιετικους,με αποτελεσμα να αποφευγουν να προκαλουν τους δυτικους με καθε τροπο.
Πρωτος διδαξας του κατευνασμου δυστυχως ηταν ο Σταλιν και οχι ο Χρουτσωφ ο οποιος ανακυρηξε ανοιχτα την ''ειρηνικη συνυπαρξη'' που ο Σταλιν ειχε εκ των πραγματων επιδιωξει μετα τον πολεμο.
Οταν ευνουχιζεις την επαναστατικη στραγητικη των κομματων με τα λαικα μετωπα,διαλυεις τον διεθνη συντονισμο των ΚΚ καταργωντας την 3η διεθνη και συμβουλευεις τα ΚΚ που ειναι εκτος των εδαφων που εχει κατακτησει ο κοκκινος στρατος,να μπουν σε κυβερνησεις συνεργασιας (ή σε ''πατριωτικα'' μετωπα με τους αστους,στις αποικιες),τοτε δεν κανεις τιποτα αλλο απο το να καλλιεργεις αντικειμενικα τον οπορτουνισμο και την ''ειρηνικη συνυπαρξη'' με τους εκμεταλευτες.
Ο Σταλιν εκανε σωστες κινησεις στην οικονομικη πολιτικη,βαθυνοντας το σοσιαλισμο,οπως και καιριες διπλωματικες κινησεις για να επιβιωσει η ΕΣΣΔ απο τις συμπληγαδες των Συμμαχων απο την μια και του Αξονα απο την αλλη,αλλα η γραμμη που εδινε στα ΚΚ μετα τα μεσα του '30 και η μετεπειτα εξωτερικη του πολιτικη (με εξαιρεση τους αναγκαιους συμβιβασμους λογω ΒΠΠ) ηταν απαραδεκτες και εστρωσε το δρομο για τους Χρουτσωφ και σια.
Θεωρω λοιπον οτι το στρωμα που περιεγραψα ειχε ηδη σημαντικη εξουσια απο τα χρονια λιγο πριν τον πολεμο,και αυτο αποτυπωθηκε στην πολιτικη του Σταλιν και γενικα του ΚΚΣΕ.
Στα τελη του '80,φαινεται πως υπηρχε διαμαχη μεταξυ του Γκορμπατσωφ που εξεφραζε την μεσαια ταξη αυτη,και του Γελτσιν και αλλων που ηταν ανοιχτα αντικομμουνιστες και εξεφραζαν το κομματι της ταξης αυτης που ενιωθε αρκετα δυνατη να γινει κανονικη αστικη ταξη και να ανταγωνιστει τους αστους της δυσης,χωρις το σοσιαλιστικο περιβλημα.
Κώστας. Ποτέ δεν είναι όλα λυμένα οπως σωστά λες αλλα όταν το Κ.Κ και ο Κρατικός μηχανισμός είναι στα χέρια Μπολσεβίκων θα βαδίσει σωστα. Στην ΕΣΣΔ μετά το 1945 στον Κομματικό και κρατικό μηχανισμό δεν είχανε το πάνω χέρι οι Μπολσεβίκοι λόγω των Απωλειών του Πολέμου. Είχε περάσει στα χέρια των Οπορτουνιστών δολοφονήθηκε ο Ζντάνοφ το 1948 και επισφραγίστηκε με τον ..θάνατο... του Στάλιν 5 Μάρτη του 1953. Η Αστική Τάξη με την προβιά του Οπορτουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Γάτος. Θα μου επιτρέψεις μια διαφωνία. Η Αλλαγή Στρατηγικής της 3ης Κ.Δ το 1935 απο Σοσιαλφασισμό σε Λαικά μέτωπα και κυβερνήσεις μέσα στον Καπιταλισμό δεν βαραίνει τον Στάλιν και τους Μπολσεβίκους. Ητανε η διαπάλη με την Σοσιαλδημοκρατία και τον Οπορτουνισμό μέσα στην Κ.Δ που πέρασε αυτή την κατάσταση Θεωριτικοποιόντας ενα απο τους 2 ΕΛΙΓΜΟΥΣ που σωστά έκανε η ΕΣΣΔ. Εκει βρίσκεται η χαλάρωση της ΕΝΙΑΙΑΣ καθοδήγησης και η διάλυση της λόγω ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ το 1943.... Ο Σωστός τρόπος για να σταθούνε τα Κ.Κ στο πλευρό της ΕΣΣΔ ήτανε ο εξής. Με γραμμή Σοσιαλφασισμού Αντιφασιστικός αγωνάς μέσα απο την Κοινωνική Συμμαχία που θα έκανε την σύνδεση Απελευθερωτικού Ταξικού την ώρα που αποχωρούσανε οι Γερμανοί απο την κάθε χώρα. Για εμμένα ο Οπορτουνισμός επικράτησε μέσα στην Κ.Δ μετά το 1935 και στην ΕΣΣΔ το 1956. Να μη ξεχνάμε οτι μετά την Δολοφονία του Κίροφ το 1934 αποκαλύφθηκε η 5η Φάλαγγα στην ΕΣΣΔ. Ολα είναι πακέτο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
@Παπουτσωμενος Γατος
Δεν υπήρχε νομίζω κανένας λόγος να προκαλέσει η ΕΣΣΔ την Δύση, μόνο να εξασφαλίσει την άμυνά της. Τι καπιταλιστικό σύστημα θα ερχόταν αργά ή γρήγορα αντιμέτωπο με την δική του κρίση και τα δικά του αδιέξοδα και θα έψαχνε απαντήσεις που φυσικά δε θα έρχονταν. Η σημερινή κρίση που δε λέει να περάσει το επιβεβαιώνει αυτό, και σήμερα το σύστημα παίζει μόνο του, οπότε δεν μπορεί να φορτώσει σε κανέναν άλλο τα προβλήματα. Οσον αφορά τα άλλα συμφωνώ
Gorbachev: We need money ...
--------------------------------
Για τον πιτσαδόρο ειδικά: ενδιαφέρουσες οι τηλεφωνικές συνομιλίες που είχαν Μπους, Κολ, Θάτσερ και αυτός το φθινόπωρο του 1989:
http://endofcoldwarforum.org/ru/doctype/TEL
νομίζω ήταν στην θάτσερ που είπε ότι πιστεύει ότι στην ΕΣΣΔ κάνουν μια δεύτερη σοσιαλιστική επανάσταση.
Η θάτσερ του είπε ότι δεν θα πιέσουν για την "αποκομμουνιστικοποίηση" της Αν.Ευρώπης και ότι την ανησυχεί πολύ μελλοντική ένωση των 2 γερμανιών.
εδώ ο πώς-τον-λένε παρακαλάει τους γερμανούς για λεφτά:
Gorbachev: We need money for current expenses, so that we can continue to live and maintain imports while the negotiations on the restructuring of our short-term debts are underway. I plan to discuss this with Kohl on the phone today.
παρακάτω λέει ότι έστειλε τον Πριμακώφ (KGB) στην μέση ανατολή για να βρει ένα δις!
όταν του είπε ο γερμανός να δεχτεί τους όρους του ΔΝΤ απάντησε: "The USSR isn't Costa Rica. The direction that history now takes will depend on how you configure your relations to us."
μετά από μια συνάντηση με τον Κολ, είπε:
Kohl ... will do everything to help us rise up again and become a modern superpower.
"ο κολ θα μας βοηθήσει να ξαναγίνουμε υπερδύναμη..."
(από εδώ: http://www.spiegel.de/international/europe/the-gorbachev-files-secret-papers-reveal-truth-behind-soviet-collapse-a-779277-4.html)
επίσης πάντα χρήσιμο το βιβλίο των Roger Keeran και Thomas Kenny, Η προδοσία του σοσιαλισμού: Πίσω απ' την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, 2010.
(π.χ. δες
http://leninreloaded.blogspot.com.cy/2014/10/keeran-kenny-1989-91.html
)
δυστυχώς δεν βρίσκω τώρα την τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Κολ που του εκμυστηρευόταν ότι νιώθει μόνος και τον Κολ σαν τον μοναδικό του φίλο ...
ΑΧΠ
Γκορμπατσοφ:we need money
ΗΠΑ: Μα να σας τυπώσουμε μερικά
Καθώς είναι γνωστό πού βρίσκουν οι ΗΠΑ τα λεφτά. Ο Ομπάμα διάβασε σε μία 8ετία άυξησε το χρέος των ΗΠΑ κατά 10 τρις για να μην μπει σε ύφεση η οικονομία. Γράψε και τίποτα για αυτό Θοδωρή, έχει ενδιαφέρον.
@Γάτε
"Θεωρω λοιπον οτι το στρωμα που περιεγραψα ειχε ηδη σημαντικη εξουσια απο τα χρονια λιγο πριν τον πολεμο"
...και γι αυτό...
"Δεν γνωριζω να υπηρχε καμια σοβαρη λαικη αντιδραση στην αποσταλινοποιηση,την εισοδο αγοραιων στοιχειων" κλπ.
Οπως εξήγησα, η άποψή μου είναι ότι το "στρώμα", ιδίως μετά το '33 ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ, παρά εξέχοντα στοιχεία της παλαιάς Αντίδρασης, ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ, που συνέχισαν τον ταξικό τους αγώνα ατομικά ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ. Στον Β'ΠΠ δεν τόλμησαν να εκδηλωθούν (εκτός από τον Βλασσώφ) γιατί φοβούνταν ΤΗΝ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΗ λόγω του Στρατιωτικού Νόμου. Γι αυτό η μαχητικότητα/πρωτοβουλία του Λαού ξεδιπλώθηκε απερίσπαστη και πολύ ενεργητικά. Επωφελήθηκαν από τους αναγκαίους συμβιβασμούς στην σοσ. οικοδόμηση λόγω του Πολέμου μεταπολεμικά και σε κάθε ζήτημα, που ανέκυπτε συσπειρώνονταν πάντα σε αντιδραστική βάση αλλά ΚΑΜΟΥΦΛΑΡΙΣΜΕΝΗ με κομμουνιστική προβιά, γιατί ήξεραν τις διαθέσεις του κόσμου. Στη συζήτηση π.χ. για την οικονομία συγκρότησαν το "κίνημα" των "αγοραίων", υποστήριξαν τις ιδιωτικοποιήσεις (αρχή με τους μηχανοτρακτερικούς σταθμούς και τα σοβχοζ), συκοφαντούσαν με κάθε τρόπο την GOSPLAN, και όλα αυτά ΣΑΝ ΒΗΜΑΤΑ "ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΣΟΣ. ΣΧΕΣΕΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ"! Ακριβώς , όπως έκανα/κάνουν εδώ οι πασοκοσυριζάνοι...
Το ερώτημα είναι γιατί δεν αντέδρασε το Κόμμα. Γι αυτό εγώ είμαι της άποψης πως η μάχη αρχικά χάθηκε σε πολιτικό επίπεδο. Το Κόμμα είχε διαβρωθεί και παραλύσει = "στασιμότητα", Μπρέζνιεφ, κλπ.
Ο Λαός δεν "αυτοοργανώνεται" κλπ. παρά μόνο για να πάει προς τα πίσω, καθοδηγημένος σαν ΚΟΠΑΔΙ, από την Αντίδραση και την κυρίαρχη ιδεολογία της! Ορα "Μαϊνταν", "Ανοίξεις", κλπ. Κι ας λένε οι διάφορες φωνές της καμουφλαρισμένης αντίδρασης. Η κίνηση προς τα εμπρός είναι ενα μοναδικό ιστορικό φαινόμενο, αλληλεπίδρασης κοινωνικών αντιθέσεων και πολιτικής ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΣ, που το μελέτησε κυρίως ο Λένιν. Αυτή η πρωτοπορία χτυπήθηκε σκληρά στον Β'ΠΠ και μετά τον θάνατο του Στάλιν αποδιοργανώθηκε.
Δεν ξέρω αν έχεις υπόψιν σου το: Γ. Μ. Μαλένκοφ: «Εκθεση δράσης της ΚΕ του ΚΚ(μπ) της ΕΣΣΔ στο 19ο Συνέδριο του Κόμματος», από το εκδοτικό της ΚΕ του ΚΚΕ. Εχει πολύ ενδιαφέρον, γιατί δείχνει, πως είχαν συνειδητοποιήσει αυτό το πρόβλημα κάποιοι.
Γενικά, αν θέλουμε να καταλάβουμε τις εξελίξεις στην ΕΣΣΔ πρέπει να προσπαθούμε να έρθουμε στη θέση του απλού πολίτη αυτής της χώρας και μάλιστα στις τότε συγκυρίες. Ολα, μετά το '56 του παρουσιάζονταν σαν "νίκες" και "όπου νάναι γονατίζουμε τον Ιμπεριαλισμό" και ...θα τρώμε με χρυσά κουτάλια! (Χρουστσώφ: "Σε είκοσι χρόνια η ΕΣΣΔ θα έχει ανώτερο βιοτ. επίπεδο από τις USA"!).
Τα παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα και όχι να μας αποδιοργανώνουν ακόμη χειρότερα.
Μαζί με το βιβλίο του Μαλένκοφ που λέει ο Σέχταρ εγώ θα αναφέρω και το μια Αλλη ματιά στον Στάλιν του Λ.Μαρτένς όπως και τις διαφωνίες του ΤΣΕ με όλα αυτά. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΟΙ Μηχανοτρακτερικοί Σταθμοί απο Ιδιοκτησία του Σοβχόζ το 1957... περάσανε στα Κολχόζ δηλαδή μέσα παραγωγής στον Αγρότη. Δικαίωμα ενοικίασης γης απο το Σοβχόζ απο τον Αγρότη εκμετάλευση εργατικής δύναμης η μισή παραγωγή στην αγορά και η άλλη μισή στο κράτος με διαφορετική τιμή. Ο Οικογενιακός κήπος απο συγκεκριμένα μέτρα χωρίς δικαώμα αγοράς λιπασμάτων μέχρι το 1956 άλλαξε και αυτό προνόμια σε χρήμα των διευθυντών και συναλλαγές εκτός Κεντρικού σχεδιασμού. Τα πρώτα συπτώματα του Καπιταλισμού που σε μια πορεία καταστρέψανε τα πάντα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διόρθωση. Δικαίωμα ενοικίασης γης του Σοβχόζ απο τον Αγρότη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Χαρηκα που τα ξαναλεμε μετα απο τοσο καιρο.Δεν ξερω αν με θυμασαι,εχω σταματησει να σε βλεπω στο Σφυροδρεπανο τον τελευταιο 1-1,5 χρονο.
Θεωρω λανθασμενο το διαχωρισμο αναμεσα στην ΚΔ και την ΕΣΣΔ αφου δε θα μπορουσε να περασει μια γραμμη στην κομμουνιστικη διεθνη χωρις την εγκριση του ΚΚΕ,και η ΛΜ πολιτικη ειχε την σοβιετικη εγκριση
@experience
Η ΕΣΣΔ σαν κρατος οντως δεν ειχε λογο να προκαλει τα καπιταλιστικα κρατη,αλλα τα ΚΚ θα επρεπε να διατηρησουν την επαναστατικη γραμμη και οχι να την απεμπολησουν.
Η ΕΣΣΔ αρχισε να βλεπει τα ΚΚ σαν φορεις της εξωτερικης της πολιτικης και οχι σαν επαναστατικα κομματα.
@Σεχταρ
Δεν γνωριζω κατα ποσο αυτοι οι ανθρωποι ηταν ως φυσικα προσωπα παλιοτερα κουλακοι,αστοι,αριστοκρατες κλπ ή απογονοι τους.Δεν το θεωρω απαραιτητο να ηταν γιατι οι υλικες συνθηκες αλλαζουν τους ανθρωπους.
Στα περι διαβρωσης και αυτοοργανωσης συμφωνω.Το βιβλιο του Μαλενκωφ δεν το γνωριζα.
Σε ο,τι αφορα τον ΒΠΠ,το σιγουρο ειναι οτι εκ των πραγματων οι αντισοβιετικοι δεν ηταν αρκετοι ωστε να προκαλεσουν σημαντικα προβληματα στην αμυντικη προσπαθεια.
Ποσοι ομως ηταν οι αντιδραστικοι,ποσοι οι συνειδητοι κομμουνιστες και ποσοι οι ουδετεροι που πολεμησαν απο πατριωτισμο ή για λογους επιβιωσης,ποτε δε θα μαθουμε.
Γάτος. Χάρηκα και εγω που τα λέμε ξανά σε θυμάμαι. Κατα την γνώμη μου την έγκριση της ΕΣΣΔ για τα Πολιτικά Μέτωπα και την συμμετοχή σε κυβερνήσεις δεν την είχε. Των άλλων Κ.Κ και του ΚΚΕ μετά το 1936... την είχε. Υπήρχε διαπάλη με τον Οπορτουνισμό μέσα στην Κ.Δ και μετά το 1935 άλλαξε η Γραμμή για Σοσιαλφασισμό μαζί με την χαλάρωση της Ενιαίας καθοδήγησης και την διάλυση το 1943 λόγω ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ. Η Αλλαγή αυτή έγινε ίδια περίοδο με την αποκάλυψη της Συνομωσίας ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ ΤΡΟΤΣΚΙ ΖΗΝΟΒΙΕΦ. Για το κόμμα των Μπολσεβίκων που είχε την εξουσία ήτανε ΕΛΙΓΜΟΙ και οι δυο. Τα άλλα Κ.Κ έπρεπε να κάνουνε Αντιφασιστικό αγώνα μέσα απο την Κοινωνική Συμμαχία ώστε την ώρα που φεύγανε οι Γερμανοι απο την κάθε χώρα να γίνει η Σύνδεση Απελευθερωτικού Ταξικού. Σε αντίθετη περίπτωση η καταστροφή είναι Νομοτέλεια. Για το ΚΚΕ η 9 χρόνη απουσία Ζαχαριάδη και οι διώξεις του Μεταξά δώσανε την δυνατότητα στον Οπορτουνισμό μετά το 1936 να αλλάξει το πρόγραμμα της 6ης Ολομέλειας του 1934 και να βάλει την ....λαοκρατία. Εχει στο 2ο Τόμο Ντοκουμέντα περισσότερα θα έχει στο 1ο όταν βγει και στην Μελέτη για την διαπάλη με τον Οπορτουνισμό μέσα στην Κ.Δ. 60 Χρόνια απο το 20ο Συνέδριο και την Αποσταλινοποίηση όλα φτάσανε σε εμας όπως βόλευε τα ...παιδιά..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Γάτος. Και κάτι ακόμα. Το ΚΚΕ μέχρι το 1931 που ανέλαβε ο Ζαχαριάδης συνεχείς κρίση υπήρχε και Φραξιονισμός και μεταβατικά Στάδια. Νομίζω πρέπει να υπολογίσουμε και αυτό. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο Παρτσαλίδης... πρέπει να εξηγήση σε όλο το κόμμα γιατί αλλάξανε το πρόγραμμα του Κόμματος μετά το 1936....και χάσαμε την εξουσία το 1944 Καπετάν Γιώτης 3η Συνδιάσκεψη 1950. Στην 2η ΚΟΜΕΠ του 1942 έχει το 3ο Γράμμα Ζαχαριάδη για τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Δίπλα υπάρχει άρθρο του ...Σιάντου... που εξηγεί οτι είναι ...σεχταριστικό....και για αυτό φτιάξαμε το ΕΑΜ σαν Πολιτικό σχηματισμό με βάση το 1ο το οποίο είχε δεχθεί κριτική απο την Κ.Δ τον Γενάρη του 1941. Επίσης αγνοήθηκε οδηγία την Κ.Δ τον Σεπτέμβρη του 1939 που μιλάει για Ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Το Μακεδονικό γραφείο που μίλαγε και αυτό για Ιμπεριαλιστικό πόλεμο το είχανε βγάλει και αυτό ...σεχταριστικό.... πρόσφατα αποκαταστάθηκε απο το Κόμμα. Μαρτυρίες απο συγκρατούμενους του Ζαχαριάδη στο Νταχάου μιλάνε για διαφωνίες του με Γερμανούς και Αυστριακούς συγκρατούμενους του για τον Χαραχτήρα του πολέμου και για τον ρόλο των Αγγλων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ζει ο Παρτσαλίδης;
Οχι ευτυχώς....... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Τα λαικα μετωπα ηταν μερος της πολιτικης συμμαχιων και ελιγμων της εσσδ και της κδ που οδηγησαν στην αντιφασιστικη νικη και τη μαζικοποιηση των κκ. Στη γαλλια ματαιωθηκε η συμμαχια με την γερμανια, στην ισπανια το κκ απο γκρουπουσκολο, εγινε στο τελος του εμφυλιου, το κυριο κομμα του μετωπου εναντια στον φρανκο. Στη κινα σταματησαν το 1937 οι αντικομουνιστικες εκστρατειες των εθνικιστων, εγινε αντιγιαπωνεζικο μετωπο και ματαιωθηκε το ανοιγμα μετωπου της εσσδ με την ιαπωνια. Στην ελλαδα μ αυτο το πνευμα εγινε το εαμ.
Ενοειται οτι μια σωστη πολιτικη επιλογη δεν εξασφαλιζει για παντα. Πρεπει και οι επομενες πολιτικες αποφασεις να ειναι επισης σωστες.
Η πολιτικη ειναι τεχνη που οι αστοι την ξερουν και η εργ ταξη πρεπει επισης να τη μαθει και τη μαθαινει με τροπο δυστυχως επωδυνο.
Σωστη η γραμμη του κκε το 1940 και αργοτερα με την ιδρυση του εαμ, θαπρεπε ομως ναναι σωστη και αργοτερα το 43 και 44. Το κκε θαπρεπε να δει τη συγκρουση που ερχοτανε με τους αγγλους και να προετοιμαστει καταλληλα. Οπως φανηκε στη πραξη δεν υπηρχε ικανη ηγεσια να παιξει αυτο το ρολο.
Επισης τα λαικοδημοκρατικα και οχι καθαρα σοσιαλιστικα καθεστωτα, ηταν το καλυτερο που μπορουσε να γινει στις χωρες απ οπου περασε ο κοκκινος στρατος, αλλα και στη κινα (τη χωρα ταμπου για το σημερινο κκε) . Ειναι τουλαχιστο αντιδιαλεκτικο και μεταφυσικο να βγαινουν συμπερασματα σα να ηταν σιγουρη και εξασφαλισμενη η αντιφασιστικη νικη, η μαζικοποιηση των κκ. Σαν να υπηρχαν προυποθεσεις για καθαρες σοσιαλιστικες επαναστασεις απο την εργατικη ταξη στις ανατολικες χωρες και την κινα.
Το αντιθετο ηταν μαλλον κοινη πεποιθηση. Οι γερμανοι ειχαν τυπωσει μεχρι και προσκλησεις σε χωρους στη μοσχα οπου θα γινονταν υποτιθεται οι γιορτες για τη νικη τους. Προσωπικα, μουχε προκαλεσει εντυπωση η πληθωρικη χρηση κοκκινου γρανητη στις προσοψεις κτιριων στο κεντρο της μοσχας. Ο γρανιτης ηταν λαφυρο απο τους γερμανους. Ηταν σιγουροι για τη νικη τους σε βαθμο που ειχαν ετοιμασει και τα υλικα για να στησουν τα φασιστικα μνημεια τους στη μοσχα.
Σημερα δυστυχως υιοθετειται η αποτυχημενη τροτσκιστικη θεση για τα λαικα μετωπα πριν και κατα τη διαρκεια του βππ, οπως και για τα καθεστωτα λαικης δημοκρατιας.
Ειναι αλλο πραγμα ομως οι αναγκαιοι συμβιβασμοι που οδηγησαν στη νικη κατα του ναζισμου και την μαζικοποιηση των κκ, και αλλο το πισωγυρισμα μετα το 20ο συνεδριο που εφερε τη θεωρια του παλλαικου κρατους για να καταργησει τη δικτατορια του προλεταριατου και επεβαλε σ ολα τα κομμουν.κομματα τη συνεργασια με τη σοσιαλδημοκρατια ,για να περασει δηθεν κοινοβουλευτικα η εξουσια στο λαο. Μερος αυτης της χρουτσωφικης πολιτικης ηταν στην ελλαδα η συνεργασια της εδα με την ενωση κεντρου και αργοτερα με το πασοκ.
Αν καεις απ το χυλο δε σημαινει οτι πρεπει να φυσας και το γιαουρτι.
Το λαθος μιας μακροχρονης δεξιας πολιτικης— σοσιαλδημοκρατικης επι της ουσιας— θαναι καινουριο λαθος αν ακολουθηθει απο μια μηδενιστικη ,αριστεριστικη, τροτσκιστικη διαγραφη των παντων. Αν ,οπως ελεγεο λενιν, μαζι με τ απονερα πεταχτει και το μωρο.
ΣΚ
Στον 1ο Π.ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ όλες η Επαναστάσεις πνιγήκανε στο αίμα απο την Σοσιαλδημοκρατία και τον Οπορτουνισμό που αυτή άλλωστε είναι η δουλειά του σαν 5η Φάλαγγα του Καπιταλισμού. Μονο ο ΛΕΝΙΝ με τους Μπολσεβίκους έκανε Επανάσταση και νίκησε σε Ανοιχτή σύγκρουση με τον Οπορτουνισμό και δεν μπήκε στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΡΕΝΣΚΙ. Η ΕΣΣΔ παραμονές 2ου Π.ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Αντιμετώπιζε την εξής κατάσταση. ΟΙ Δυτικοί Ιμπεριαλιστές ενισχύανε τον Χίτλερ σαν την αιχμή του Δόρατος όλου του Καπιταλιστικού κόσμου για να νικήσει την ΕΣΣΔ. Του επιτρέψανε τον Επανεξοπλισμό στο Μόναχο το 1938 του Παραδώσανε την Τσεχοσλοβακία Το 1938 η Ιαπωνία χτύπησε στην Μογγολία και η ήττα της σταμάτησε την επέκταση προς την ΕΣΣΔ. Το 1939 η Φιλανδία χτύπησε την ΕΣΣΔ με την βοήθεια όλων των Καπιταλιστικών χωρών. Ταυτόχρονα η 5η Φάλαγγα ΖΗΝΟΒΙΕΦ ΜΠΟΥΧΑΡΙΝ ΤΡΟΤΣΚΙ συνομωτούσε για την ανατροπή των Μπολσεβίκων μαζί με τον Χίτλερ. Σε αυτές τις συνθήκες το κόμμα των Μπολσεβίκων στην ΕΣΣΔ έχοντας την εξουσία έκανε τους 2 ΕΛΙΓΜΟΥΣ Μολότοφ Ρίμπεντροπ και Αντιφασιστική Συμμαχία διέσπασε τους Καπιταλιστές και νίκησε. Για τα Κ.Κ της Κ.Δ που ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ βρίσκομαι στο πλευρό της ΕΣΣΔ σήμαινε. Γραμμή ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟΥ και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ μέσα απο ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ώστε την ώρα που αποχωρούσανε οι Γερμανοί απο την κάθε χώρα να γίνει η Σύνδεση ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ και να πάρουνε την εξουσία πράγμα που είναι αδύνατο να γίνει όταν είσαι Εγκλωβισμένος σε Πολιτικό Σχηματισμό με Σοσιαλδημοκρατία και Οπορτουνισμό που η αποστολή τους είναι ΠΑΝΤΑ η Σωτηρία του Καπιταλισμού. Το Παράδειγμα της χώρας μας τα λέει όλα. Μετά το 1936... άλλαξε το πρόγραμμα του Κόμματος με την ...λαοκρατία..... που σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει Σοσιαλισμός. Αγνοηθήκανε το 2ο και 3ο Γράμμα Ζαχαριάδη για τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο με αποτέλεσμα το ΕΑΜ να φτιαχτεί σαν ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ με Σοσιαλδημοκρατία και Οπορτουνισμό με τους ΣΒΩΛΟ.... ΤΣΙΡΙΜΩΚΟ......Μ.ΚΥΡΚΟ......Και τον Μενσεβίκο ΥΠΕΞ στην Γεωργία το 1921 Γ.ΠΑΣΑΛΙΔΗ που πολέμησε ενάντια στους Μπολσεβίκους. Οτι ακολούθησε ήτανε ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ με αποτέλεσμα ο λαός να βρεθεί δεμένος χειροπόδαρα και να μη πάρει την εξουσία τον Οκτώβρη του 1944 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Στην αντίθετη περίπτωση με ΕΑΜ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σύμφωνα με το 2ο και 3ο Γράμμα ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ δεν θα υπήρχε ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ και τον Σεπτέμβρη Οκτώβρη του 1944 ο λαός θα διεκδικούσε και θα έπαιρνε την εξουσία δεν θα υπήρχε ούτε Δεκέμβρης Ούτε Βάρκιζα και ούτε βέβαια η ταλαιπωρία του λαού τα επόμενα χρόνια. Ο Λόγος ύπαρξης των Κ.Κ είναι να ενώσουνε τον λαό σε ΤΑΞΙΚΗ ΒΑΣΗ μέσα απο την Κοινωνική Συμμαχία και όχι να Εγκλωβιστούνε με τα παιδιά του Καπιταλισμού μέσα στον Οπορτουνιστικό βόθρο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Το 1943 διαλύθηκε η ΟΚΝΕ και το 1944 είχανε έτοιμη την μετατροπή του ΚΚΕ σε ...ΟΜΟΣΠΟΝΔΟ.... δεν το λέω έγω. Το λένε οι ...ιδιοι.... σε εκδήλωση του Συνασπισμού το 2008 για τα 40 χρόνια του ...εσωτερικού.... με αναφορές στον .....παρτσαλίδη..... Η Κ.Δ διαλύθηκε το 1943 λόγω ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΎ Επίσης το 1943 διαλύθηκε το Κ.Κ Κύπρου γιατί λέει δεν χρειαζότανε αφού υπήρχε το ΑΚΕΛ... ΟΒΕΡ......... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η Γαλλία το 1938 με κυβέρνηση ...λαικού μετώπου παρέδωσε στο Μόναχο την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ βοηθούσε την Φιλανδία με όπλα όταν χτύπησε την ΕΣΣΔ και με κυβέρνηση ...λαικού μετώπου.... βγάλανε το Κ.Κ παράνομο ΤΟΜΠΟΛΑ..... ΟΒΕΡ.........ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Λέει ο Κρίκκας με αναφορές στον Παρτσαλίδη.... στα 40 χρόνια του ...εσωτερικού..... η ΕΔΑ... ήτανε η σύνδεση με το ΕΑΜ.. που μας καθυστέρησε ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ με τον ΔΣΕ. Τα τηλεγραφήματα του Βαβούδη προς την ηγεσία είναι Καταπέλτης. Μετά το 1948... Οπορτουνιστικές δυνάμεις με την βοήθεια της Γιουγκοσλαβικής πρεσβείας και την ανοχή του Αστικού κράτους προσπαθούνε για την δημιουργία νέου κόμματος και την διάλυση του ΚΚΕ. 1948 λοιπόν πριν το 20ο Συνέδριο σύμφωνα με τον Ευρωκομμουνισμό απο την Κ.Δ του 1943......... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αριστερισμός είναι όταν το Κ.Κ δεν συμμετέχει στις Αστικές Εκλογές και σε Συνδικάτα που δεν έλέγχει σύμφωνα πάντα με τον ΛΕΝΙΝ για τον Καπιταλισμό στο Ιμπεριαλιστικό Στάδιο. Το ΚΚΕ συμμετέχει στις Αστικές εκλογές απο θέσεις Εργατικής Λαικής Αντιπολίτευσης και σε όλα τα Συνδικάτα. Αρα σύμφωνα με τον ΛΕΝΙΝ έχει πετάξει μόνο τα ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Και τότε πώς θα εξηγήσει σε όλο το κόμμα γιατί αλλάξανε το πρόγραμμα του κόμματος πριν το 36;
Στην 3η Συνδιάσκεψη του 1950 το αναφέρει ο Καπετάν Γιώτης που ήτανε εκει και ο ..παρτσαλίδης... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Aν κάτι προσφέρανε τα (αντι)"Λαϊκά Μέτωπα" είναι, οτι καθησυχάσανε τους κεφαλαιοκράτες-ιμπεριαλισές ότι οι κομμουνιστές είναι ακίνδυνοι, κι έτσι επιδόθηκαν απερίσπαστοι στα δικά τους σκυλοφαγώματα, που ήτανε και το μοιραίο λάθος τους τότε. Ευτυχώς όμως, και γι αυτό φροντίσαν τα ίδια τα ..."Λαϊκά Μέτωπα": Να αποκατασταθεί μεταπολεμικά η κλωνισμένη κυριαρχία των κεφαλαιοκρατών!
Μπλουμ,
Μ αυτη τη λογικη πρεπει να πουμε πως φταιει ο μαρξ που το κομμα του το σοσιαλδημοκρατικο κομμα γερμανιας, εγινε ρεφορμιστικο— αστικο κομμα λιγα χρονια μετα το θανατο του. Μ αυτη τη λογικη ευκολα περναει κανεις στη λογικη του δε γινεται τιποτα, ο κομμουνισμος ηταν απο την αρχη λαθος. Μια ουτοπια ρομαντικων κλπ
Προκειμενου να καλυψουν τις ευθυνες τους τα στελεχη του κκε τα οποια απο το 1956 μεχρι το 1991 συνεργαστηκαν στενα με τους αντεπαναστατες— ανεξαρτητα απο το αν ειχαν συνειδητοποιησει τι ρολο επαιζαν, και μαλλον πολλοι δεν ειχαν συναισθηση— πετανε τη μπαλα στην εξεδρα.
Το εαμ και τα λαικα μετωπα εσυραν πισω τους μικροαστικα κομματα και εκαναν επαναστασεις. Για την ηττα του δεκεμβρη 44 φταιει το ιδιο το κκε, οχι ο τσιριμωκος. Αν δεν υπηρχε το εαμ, απλα το κκε θα παρεμενε ενα καθαρο ,αλλα περιθωριακο κομμα οπως οι τροτσκιστες .
Η πολιτικη του κκε μετα το 56, με βαση τη γραμμη που επαιρνε απο τους χρουτσωφικους προστατες του, το εκανε ουρα της εν κεντρου και του πασοκ. Αλλο να εχεις την ηγεμονια σε μια πολιτικη συνεργασια που κανει επαναστασεις και αλλο να σερνεσαι πισω απο τις πολιτικες αλλων.
ΣΚ
Τα Κ.Κ υπάρχουνε για να ενώσουνε τον λαό σε ΤΑΞΙΚΗ ΒΑΣΗ μέσα απο την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για να χτίσουνε την δική τους ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Η Κ.Δ το 1935 άλλαξε τον ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ με τα Πολιτικά Μέτωπα. Αυτό κατάστρεψε το Κ.Κ με αποτέλεσμα την διάλυση της λόγω Ευρωκομμουνισμού το 1943.... Αν το ΕΑΜ είχε φτιαχτεί σαν ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σύμφωνα με το 2ο και 3ο Γράμμα ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ για τον ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ θα είχε γίνει ο Απελευθερωτικός αγώνας και χωρίς ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 ο λαός θα έπαιρνε την Εξουσία. Δεν θα είχε γίνει ουτε Δεκέμβρης ούτε Βάρκιζα. Οταν είσαι σε πολιτικό σχηματισμό με Σοσιαλδημοκρατία και Οπορτουνισμό η καταστροφή είναι ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ. Στην Κ.Δ επικράτησε ο Οπορτουνισμός μετά το 1935 και στην ΕΣΣΔ μετά το 20ο Συνέδριο του 1956. Τα συμπεράσματα είναι πολύτιμα και οι Κομμουνιστές τα έχουμε βγάλει. ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δηλαδή ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Στην ΑΝ.Ευρώπη ήτανε η παρουσία του Κόκκινου Στρατού που έδωσε την δυνατότητα στους λαούς να οικοδομήσουνε Σοσιαλισμό αποτρέποντας την Οπορτουνιστική Αντεπανάσταση απο το να πνίξει τα πάντα στο αίμα όπως το 1918 20. Λουφάξανε σε αναμονή της Επικράτησης τους στην ΕΣΣΔ λόγω των Απωλειών του πολέμου. Οπως και έγινε το 1956 και σηκώσανε ξανά κεφάλι. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ασφαλώς και δεν φταίει ο Μαρξ που το Κόμμα του στην συνέχεια έγινε Οπορτουνιστικό. Ασφαλώς και ο Κομμουνισμός είναι σωστός και δεν απέτυχε. Αλλα αποτελεί ΕΓΚΛΗΜΑ αντι οι Κομμουνιστές να έχουνε πρώτο στόχο το ΤΣΑΚΙΣΜΑ Σοσιαλδημοκρατίας και Οπορτουνισμού στην πορεία τους για την Επανάσταση την ώρα που ο Καπιταλισμός έχει κλονιστεί να νομίζουνε οτι θα τον ανατρέψουνε μέσα απο Πολιτικούς σχηματισμούς με τους 5ο Φαλαγγίτες. Είναι η σίγουρη σωτηρία του Καπιταλισμού και καταστροφή των λαών και των Κομμουνιστών. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Διαβάζουμε ότι για την ήττα τον Δεκέμβρη του 1944 φταίει το ΚΚΕ και όχι οι ..τσιριμώκος...Κύρκος...Σβώλος....και ο Μενσεβίκος Πασαλίδης... δηλαδή ο πολιτικός σχηματισμός ΕΑΜ επίσης διαβάζουμε οτι το ΚΚΕ έγινε ουρά της Ε.Κ μετά το 1956.. ΤΟΜΠΟΛΑ. Πάμε βήμα βήμα την απάτη. Ασφαλώς και έφταίγε το ΚΚΕ που με Στρατηγικό στόχο την λαοκρατία.... έφτιαξε πολιτικό σχηματισμό το ΕΑΜ με ...ολους αυτούς.. προτείνανε την προεδρία του ΕΑΜ στον ...ΠΑΠΑΤΖΗ...που αρνήθηκε και στην συνέχεια στην ΚΑΖΕΡΤΑ μπήκανε στην κυβέρνηση ΠΑΠΑΤΖΗ... Δώσανε στην Αστική Τάξη 50 μέρες χρόνο αλλάξανε τον Συσχετισμό και σφάξανε τον λαό της Αθήνας και του Πειραιά χωρίς καμμία πιθανότητα νίκης. Πάμε στον δεύτερο. Η ...ΕΔΑ... έγινε ουρά της Ε.Κ του ....ΠΑΠΑΤΖΗ....και κατάφερε να τον κάνει το 1964 ....γέρο της δημοκρατίας απο σφαγέα του λαού τον ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1944. ΜΠΙΓΚΟ.... Επιλεκτική μνήμη και διαστρέβλωση της πραγματικότητας απο τον Οπορτουνισμό ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ......ΟΒΕΡ..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Επειδη εχει διευρυνθει πολυ η συζητηση και δεν εχω τον χρονο και τη διαθεση να απαντησω σε ολα θα γραψω τρια ποιντ μονο (ζητω συγγνωμη απο τον Παναγιωτη και τους αλλους συνομιλητες)
-Η εξωτερικη πολιτικη των αστικων κρατων καθοριστηκε απο τα παγια γεωπολιτικα συμφεροντα των αστικων τους ταξεων,και οχι απο το αν ειχαν κυβερνηση ΛΜ ή οχι.Αλλωστε οι περισσοτερες χωρες των Συμμαχων ειχαν μη λαικομετωπικες κυβερνησεις και οι συνασπισμοι ηταν (με εξαιρεση την Ιταλια) ιδιοι και στους 2 παγκοσμιους πολεμους.
-Οι περισσοτερες χωρες της Αν. Ευρωπης εγιναν σοσιαλιστικες λογω της κατακτησης απο τον κοκκινο στρατο.Εγιναν καποιες εκλογες της πλακας για να δωθει δημοκρατικη νομιμοποιηση για τα ματια των Συμμαχων,και επισης για τον ιδιο λογο τυπικα ηταν στην κυβερνηση ευρεις συνασπισμοι με αστικα κομματα μεσα και τα καθεστωτα αυτα αυτοχαρακτηριζονταν ''Λαικες Δημοκρατιες'' αντι για σοσιαστικες χωρες.
Στις περιπτωσεις της Γιουγκοσλαβιας και της Αλβανιας οπου υπηρχε πραγματικα λαικη υποστηριξη στους κομμουνιστες,η ρηξη των κομμουνιστων με τους αστους εγινε παρα τη θεληση του ΚΚΣΕ.
Το ιδιο σεναριο παιχτηκε και στην Κινα οπου ο Σταλιν καλουσε σε συμβιβασμο τον Μαο με το ΚΜΤ.
-Σχετικα με το παραπανω ποιντ,δεν ειναι τυχαιο που η Γιουγκοσλαβια και η Αλβανια που προεκυψαν απο πραγματικα μαζικα ΚΚ ειχαν τις λιγοτερες φασαριες στο εσωτερικο τους σε σχεση με τις ''τεχνητα'' δημιουργημενες ΛΔ της Γερμανιας,της Πολωνιας κλπ,που μαστιζονταν συνεχως απο αντιδρασεις αστων.
Η μονη εξαιρεση ειναι η Βουλγαρια αλλα και εκει νομιζω ειχε γινει μια λαικη επανασταση κατα της μοναρχικης-φασιστικης κυβερνησης που ηταν με τον Αξονα.
Το ιδιο βλεπουμε και στις χωρες της Ινδοκινας οπου η εξουσια ηρθε μεσα απο το κομμουνιστικο αντιιμπεριαλιστικο ανταρτικο και εκει ο λαος εδειξε να ειναι αφοσιωμενος στο κρατος και το κομμα παρα τις δυσκολιες.
Δημοσίευση σχολίου