Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

22 Ιανουαρίου 2015

Ηλίθι-οι (ξανά)

Kακόμοιροι οι Ρωμιοί, που λησμονάνε
τα χάλια της βουλής. Όντας σφαλίσει
η κάλπη και το σούρουπο ακλουθήσει
να τους κλαις, ο νικητής όποιος και νάναι!

Κάθε τόσο οι Ρωμιοί κινούν και πάνε
στις εκλογές να βρουν σωτήρια λύση.
Σαν βούρκος, η ζωή τους θα μαυρίσει,
αν στάξει απ΄την τιβί, ό,τι κοιτάνε.

Και χάφτουν υποσχέσεις και κοιμούνται,
προσμένοντας μια θέση στο δημόσιο,
μόνιμοι να γενούν και να βαριούνται.

Δεν έχουν ιερό, δεν έχουν όσιο…
Τέσσερα χρόνια καθημερνά τους βρίζουν,
μα παν μια Κυριακή και τους ψηφίζουν.


Η παρωδία του ποιήματος «Λήθη» του Λορέντζου Μαβίλη αναρτήθηκε στο Blog για πρώτη φορά τον Μάρτη του 2008.  Αν η λήθη μάς οδηγήσει να κάνουμε ξανά και ξανά τις ίδιες λάθος επιλογές, ε! τότε ναι, θα είμαστε ηλίθι-οι.

[Tα παραπάνω (κείμενο και φωτογραφίες) δημοσιεύθηκαν λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές τού 2012 στο εξαιρετικό ιστολόγιο "Allu Fun Marx: Αριστερά στην...Blogoslovakia", το οποίο περιέχει τόσο ενδιαφέρον υλικό ώστε παραμένει ιστολόγιο αναφοράς παρ' ότι εδώ κι έναν περίπου χρόνο ο συντάκτης του δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας.]

Δεν υπάρχουν σχόλια: