Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

27 Νοεμβρίου 2014

"Απεργία"

Όπως συμβαίνει πάντοτε σε μέρες απεργίας, το ιστολόγιο απεργεί και πάλι, προσφέροντας μόνο ένα αντίδωρο για να στηλωθούμε. Τούτη την φορά, θα πάρουμε αντίδωρο από το χέρι τού Ρήγα Γκόλφη. Ίσως είναι το πιο κατάλληλο για την περίσταση αντίδωρο, μιας και πρόκειται για το ποίημά του με τίτλο "Απεργία":


Στη στράτα αργοδιαβαίνει της εργατιάς το πλήθος.
Φαρμάκι έχει στα χείλη, κομένη την ορμή,
κι ο πόνος που συντρίβει τ’ αράθυμό του στήθος
θεριεύει το κορμί.

Πού πάει συμαζωμένο, το έλεος να γυρέψει;
Ποιος άρχοντας θ’ ακούσει, ποια πόρτα θ’ ανοιχτεί;
Με τ' άπραγα τα λόγια τί πάει να ζητιανέψει,
να γείρει να κλαυτεί;

Το τέρας της ανάγκης που τη ζωή του θλίβει,
νεκρώνει την αγάπη, μαραίνει τ’ αγαθά,
θα πάψει να τραντάζει το μαύρο του καλύβι,
το Χάρο να βοηθά;

Ω συνοδειά θλιμένη, του δίκιου τον αγώνα
σα θέλεις να κερδίσεις, μη σκύβεις και δειλιάς.
Και πώς θα διαφεντέψεις με λυγισμένο γόνα
τη μοίρα της δουλειάς;

Τη δύναμή σου νιώσε κ’ υψώσου προς τον ήλιο.
Την πάναγνή σου ρώτησε, τη σιδερένια υγειά,
θεούς να τα λατρέψεις. Του κόσμου το βασίλειο
ζωντάνεψε, ραγιά.

Το πείσμα του δυνάστη, που τη χαρά μολεύει,
τα λούλουδα σκοτώνει, στερεύει την πηγή,
θα το συντρίψει, μάθε, το χέρι που δουλεύει
κι αναμετρά τη γη.


[Ρήγας Γκόλφης, "Ποιήματα - συγκεντρωτική έκδοση" (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2002, σελ. 625)]

-----------------

Σημείωση: Αν αυτή είναι η πρώτη φορά που ακούτε το όνομα του Ρήγα Γκόλφη, επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα στοιχείο που -ίσως- σας παροτρύνει να ψάξετε περισσότερα πράγματα γι' αυτόν: ο Ρήγας Γκόλφης είναι ο λογοτέχνης που απέδωσε στα ελληνικά τον περίφημο Ύμνο της Διεθνούς ("Εμπρός της γης οι κολασμένοι..."), ο οποίος γράφτηκε στα γαλλικά από τον Ευγένιο Ποττιέ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: