Ώστε νομίζετε ότι με 586 ευρώ τον μήνα πεινάτε, ε; Κι εσείς που ακόμη δεν καβατζάρατε τα 26 χρόνια, έχετε την εντύπωση ότι τα 511 ευρώ είναι μισθός-χαρτζηλίκι, έτσι; Μάλιστα. Και στις τελευταίες εκλογές ψηφίσατε ΣυΡιζΑ για να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους τού μνημονίου και να αβγατίσουν αυτοί οι χαμηλοί μισθοί, ε; Ξανά μάλιστα. Κι όταν βγήκε ο Μέργος και είπε ότι αυτοί οι μισθοί πρέπει να μειωθούν κι άλλο, πάθατε αναφυλαξία, ρίξατε τα μπινελίκια σας και σας καθησύχασαν ο Σαμαράς με τον Βρούτση ότι δεν πρόκειται να πειραχτούν τα κατώτερα όρια των μισθών σας, έτσι; Ξανά μανά μάλιστα.
Ε, λοιπόν, σας έχω νέα: χαρείτε όσο προλαβαίνετε τα 586 ή τα 511 ευρουλάκια σας γιατί σε λίγο αυτά θα τα παίρνετε όχι κάθε μήνα αλλά...κάθε δίμηνο! Κι αν δεν με πιστεύετε, σας έχω τον διάλογο ανάμεσα στους εκπροσώπους των μονοπωλίων και τον υπουργό ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, όπως τον καταγράφει στην εφημερίδα "Το Βήμα" ο -γνωστός για τις αστικές του πεποιθήσεις και ξεπουλημένος στην αστική τάξη- δημοσιογράφος Βασίλης Χιώτης, σε ρεπορτάζ με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Μειώστε τους μισθούς για να επενδύσουμε":
«Σε μια χώρα όπου η ανεργία στους νέους έχει φθάσει σε απίστευτα επίπεδα, δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί πρέπει να υπάρχει η δέσμευση του κατώτατου ημερομισθίου. Δώστε μας την ευκαιρία να προσλαμβάνουμε νέους με λιγότερα χρήματα, για να εργάζονται λιγότερες ώρες και λιγότερες ημέρες κάθε εβδομάδα» πρότεινε ο διευθύνων σύμβουλος της Barilla Hellas κ. Γιώργος Σπηλιόπουλος.
«Δεν είναι δική μου αρμοδιότητα. I will pass it through» απάντησε ο υπουργός Ανάπτυξης, εννοώντας ότι θα το διαβιβάσει στον υπουργό Εργασίας, για να ξεφύγει από την πίεση.
«Δηλαδή για τι επίπεδα μισθών μιλάτε;» ρώτησε ένας από τους υπηρεσιακούς παράγοντες που συμμετείχαν στη συνάντηση.
«Θα μπορούσαμε να καταβάλλουμε από 250 ως 300 ευρώ για ολιγόωρη απασχόληση τρεις ή τέσσερις ημέρες την εβδομάδα» συμφώνησαν οι οκτώ από τους 11 εκπροσώπους των πολυεθνικών, με επικεφαλής στη μακρά συζήτηση που έγινε τους μάνατζερ των εταιρειών Barilla, Bic Violex και Nestle.
Μάλιστα ο εκπρόσωπος της Nestle κ. Raymond Franke έθεσε και ένα άλλο ζήτημα, από αυτά που η κυβέρνηση αρνείται να αγγίξει και δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν συζητεί. «Πρέπει να μειωθεί η περίοδος της προμήνυσης (σ.σ.: της προειδοποίησης για να απολυθεί ένας υπάλληλος για να του καταβληθεί μικρότερη αποζημίωση). Είναι απαγορευτική» σημείωσε, αλλά στο ζήτημα αυτό δεν αναφέρθηκε κάποιος άλλος.
«Η κυβέρνηση πιστεύει ότι τα επίπεδα των μισθών δεν μπορούν να πέσουν άλλο» έσπευσε να υπενθυμίσει κάποια στιγμή ο κ. Χατζηδάκης, όμως οι εκπρόσωποι των εταιρειών επέμειναν και έδειξαν αποφασισμένοι να πιέσουν και άλλο. «Η ελληνική αγορά πεθαίνει. Τα χρήματα που υποσχεθήκατε ότι θα πέσουν στην πραγματική οικονομία δεν έπεσαν. Κι εμείς πρέπει να ανταγωνιστούμε τα κόστη της Ανατολής. Είναι μια ιδέα που θα πρέπει να σκεφθείτε, για να μειωθεί άμεσα το ποσοστό της ανεργίας, και μάλιστα τους νέους. Ειδικά τώρα που ακούμε ολοένα και συχνότερα "μια δουλειά θέλω, ό,τι να 'ναι και όσο να 'ναι"».
Εμ, βέβαια! Πώς να επενδύσουν οι άνθρωποι όταν έχουν να πληρώνουν εργαζόμενους; Κάποιοι σχολίασαν ότι με τέτοιες προϋποθέσεις δεν ζητάνε εργαζόμενους αλλά σκλάβους. Διαφωνώ. Οι σκλάβοι θα τους κόστιζαν παραπάνω από 300 ευρώ τον μήνα, διάολε! Κάτι θα τους τάιζαν, κάτι θα τους πότιζαν, όλο και κανένα φάρμακο θα τους έδιναν, θα τους πλήρωναν και κανένα σαπούνι ή καμμιά οδοντόκρεμα, θα τους διέθεταν και κανένα ξεσκλίδι να φοράνε (τι στα κομμάτια, ξεβράκωτοι θα δουλεύανε;), θ' ανάβανε και καμμιά λάμπα το βράδυ... Ε, όλα αυτά θα κοστίζανε πάνω από 10 ευρώ την ημέρα, έτσι δεν είναι; Άρα, δεν θέλουνε σκλάβους γιατί ως κι οι σκλάβοι θα κόστιζαν ακριβώτερα από τους εργάτες που θέλει να φτιάξει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εργάτες θέλουνε. Αλλά εργάτες-κότες.
Σίγουρα θυμάστε το oldie but goodie ανέκδοτο με τον ορνιθοτρόφο, ο οποίος αντιμετώπιζε το δαμόκλειο ερώτημα του εφοριακού περί του τι ταΐζει τις κότες του. Όταν απαντούσε "καλαμπόκι", ο εφοριακός ισχυριζόταν ότι πρέπει να είναι πλούσιος γιατί το καλαμπόκι είναι ακριβό κι όταν δήλωνε ότι μαζεύει τ' αποφάγια τής γειτονιάς, ο εφοριακός συμπέραινε ότι πρέπει να κονόμαγε αφού δεν ξόδευε για να αγοράζει τροφή. Τελικά, ο αγανακτισμένος ορνιθοτρόφος βρήκε την απάντηση: "τους δίνω ένα δεκάρικο και τρώνε έξω".
Αυτά, λοιπόοοοοοον! Μέχρι να φτάσουμε στην "ανάπτυξη" που ονειρεύονται ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο και μέχρι να πάρουν το τιμόνι ο Τσίπρας, ο Δραγασάκης κι ο Παπαδημούλης για να "φτιάξουν τα πράματα", τα μπατιράκια-αφεντικά τής Barilla, της Νουνού, της Bic, της Nestle, της Unilever, της Henkel, της Kraft, της Philip Morris κλπ δεν μπορούν να μας πληρώνουν ανθρώπινα. Δεν ευκολύνονται τα παλληκάρια, λέμε! Θα μας δίνουν ένα δεκάρικο και θα τρώμε έξω.
Ε, λοιπόν, σας έχω νέα: χαρείτε όσο προλαβαίνετε τα 586 ή τα 511 ευρουλάκια σας γιατί σε λίγο αυτά θα τα παίρνετε όχι κάθε μήνα αλλά...κάθε δίμηνο! Κι αν δεν με πιστεύετε, σας έχω τον διάλογο ανάμεσα στους εκπροσώπους των μονοπωλίων και τον υπουργό ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, όπως τον καταγράφει στην εφημερίδα "Το Βήμα" ο -γνωστός για τις αστικές του πεποιθήσεις και ξεπουλημένος στην αστική τάξη- δημοσιογράφος Βασίλης Χιώτης, σε ρεπορτάζ με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Μειώστε τους μισθούς για να επενδύσουμε":
«Σε μια χώρα όπου η ανεργία στους νέους έχει φθάσει σε απίστευτα επίπεδα, δεν αντιλαμβανόμαστε γιατί πρέπει να υπάρχει η δέσμευση του κατώτατου ημερομισθίου. Δώστε μας την ευκαιρία να προσλαμβάνουμε νέους με λιγότερα χρήματα, για να εργάζονται λιγότερες ώρες και λιγότερες ημέρες κάθε εβδομάδα» πρότεινε ο διευθύνων σύμβουλος της Barilla Hellas κ. Γιώργος Σπηλιόπουλος.
«Δεν είναι δική μου αρμοδιότητα. I will pass it through» απάντησε ο υπουργός Ανάπτυξης, εννοώντας ότι θα το διαβιβάσει στον υπουργό Εργασίας, για να ξεφύγει από την πίεση.
«Δηλαδή για τι επίπεδα μισθών μιλάτε;» ρώτησε ένας από τους υπηρεσιακούς παράγοντες που συμμετείχαν στη συνάντηση.
«Θα μπορούσαμε να καταβάλλουμε από 250 ως 300 ευρώ για ολιγόωρη απασχόληση τρεις ή τέσσερις ημέρες την εβδομάδα» συμφώνησαν οι οκτώ από τους 11 εκπροσώπους των πολυεθνικών, με επικεφαλής στη μακρά συζήτηση που έγινε τους μάνατζερ των εταιρειών Barilla, Bic Violex και Nestle.
Μάλιστα ο εκπρόσωπος της Nestle κ. Raymond Franke έθεσε και ένα άλλο ζήτημα, από αυτά που η κυβέρνηση αρνείται να αγγίξει και δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν συζητεί. «Πρέπει να μειωθεί η περίοδος της προμήνυσης (σ.σ.: της προειδοποίησης για να απολυθεί ένας υπάλληλος για να του καταβληθεί μικρότερη αποζημίωση). Είναι απαγορευτική» σημείωσε, αλλά στο ζήτημα αυτό δεν αναφέρθηκε κάποιος άλλος.
«Η κυβέρνηση πιστεύει ότι τα επίπεδα των μισθών δεν μπορούν να πέσουν άλλο» έσπευσε να υπενθυμίσει κάποια στιγμή ο κ. Χατζηδάκης, όμως οι εκπρόσωποι των εταιρειών επέμειναν και έδειξαν αποφασισμένοι να πιέσουν και άλλο. «Η ελληνική αγορά πεθαίνει. Τα χρήματα που υποσχεθήκατε ότι θα πέσουν στην πραγματική οικονομία δεν έπεσαν. Κι εμείς πρέπει να ανταγωνιστούμε τα κόστη της Ανατολής. Είναι μια ιδέα που θα πρέπει να σκεφθείτε, για να μειωθεί άμεσα το ποσοστό της ανεργίας, και μάλιστα τους νέους. Ειδικά τώρα που ακούμε ολοένα και συχνότερα "μια δουλειά θέλω, ό,τι να 'ναι και όσο να 'ναι"».
Εμ, βέβαια! Πώς να επενδύσουν οι άνθρωποι όταν έχουν να πληρώνουν εργαζόμενους; Κάποιοι σχολίασαν ότι με τέτοιες προϋποθέσεις δεν ζητάνε εργαζόμενους αλλά σκλάβους. Διαφωνώ. Οι σκλάβοι θα τους κόστιζαν παραπάνω από 300 ευρώ τον μήνα, διάολε! Κάτι θα τους τάιζαν, κάτι θα τους πότιζαν, όλο και κανένα φάρμακο θα τους έδιναν, θα τους πλήρωναν και κανένα σαπούνι ή καμμιά οδοντόκρεμα, θα τους διέθεταν και κανένα ξεσκλίδι να φοράνε (τι στα κομμάτια, ξεβράκωτοι θα δουλεύανε;), θ' ανάβανε και καμμιά λάμπα το βράδυ... Ε, όλα αυτά θα κοστίζανε πάνω από 10 ευρώ την ημέρα, έτσι δεν είναι; Άρα, δεν θέλουνε σκλάβους γιατί ως κι οι σκλάβοι θα κόστιζαν ακριβώτερα από τους εργάτες που θέλει να φτιάξει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Εργάτες θέλουνε. Αλλά εργάτες-κότες.
Σίγουρα θυμάστε το oldie but goodie ανέκδοτο με τον ορνιθοτρόφο, ο οποίος αντιμετώπιζε το δαμόκλειο ερώτημα του εφοριακού περί του τι ταΐζει τις κότες του. Όταν απαντούσε "καλαμπόκι", ο εφοριακός ισχυριζόταν ότι πρέπει να είναι πλούσιος γιατί το καλαμπόκι είναι ακριβό κι όταν δήλωνε ότι μαζεύει τ' αποφάγια τής γειτονιάς, ο εφοριακός συμπέραινε ότι πρέπει να κονόμαγε αφού δεν ξόδευε για να αγοράζει τροφή. Τελικά, ο αγανακτισμένος ορνιθοτρόφος βρήκε την απάντηση: "τους δίνω ένα δεκάρικο και τρώνε έξω".
Αυτά, λοιπόοοοοοον! Μέχρι να φτάσουμε στην "ανάπτυξη" που ονειρεύονται ο Σαμαράς με τον Βενιζέλο και μέχρι να πάρουν το τιμόνι ο Τσίπρας, ο Δραγασάκης κι ο Παπαδημούλης για να "φτιάξουν τα πράματα", τα μπατιράκια-αφεντικά τής Barilla, της Νουνού, της Bic, της Nestle, της Unilever, της Henkel, της Kraft, της Philip Morris κλπ δεν μπορούν να μας πληρώνουν ανθρώπινα. Δεν ευκολύνονται τα παλληκάρια, λέμε! Θα μας δίνουν ένα δεκάρικο και θα τρώμε έξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου