Μετά την ανάρτηση του χτεσινού σημειώματος, είπα να ψάξω λίγο περισσότερο τα στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ). Τελικά, ανακάλυψα κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Το 2005 ήταν η πρώτη μεταολυμπιακή χρονιά και θεωρείται από όσους ασχολούνται με τον τουρισμό ως η καλύτερη χρονιά της δεκαετίας. Καλύτερη ακόμα και από το ολυμπιακό 2004. Τότε, λοιπόν, το ΙΤΕΠ πραγματοποίησε μια μελέτη, τα πορίσματα της οποίας είναι άκρως αποκαλυπτικά όσον αφορά την πραγματική συμβολή του τουρισμού στην ελληνική οικονομία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, περίπου το 35% της συνολικής δαπάνης των αλλοδαπών τουριστών που απευθύνονται για τις διακοπές τους σε τουρ οπερέιτορς δεν έρχεται ποτέ στην Ελλάδα. Επίσης, τα 2/3 της συνολικής δαπάνης προπληρώνονται εκτός Ελλάδας και, όπως επισήμανε ο συντάκτης της μελέτης, η πρακτική αυτή έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς θεωρείται ότι πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία έχουν κυρίως οι εγχώριες δαπάνες. Σημαντική παράμετρος στην υπόθεση είναι η διαπίστωση ότι τα οφέλη ακόμη και της εγχώριας δαπάνης μειώνονται όταν καταναλώνονται εισαγόμενα προϊόντα, οπότε το «μονοπάτι» του χρήματος το οδηγεί και πάλι εκτός χώρας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2001 και του 2002, το μέσο κόστος ταξιδιού αυτά τα δυο χρόνια ανήλθε στα 1.277 ευρώ, με 813 ευρώ να πληρώνονται στη χώρα προέλευσης και τα 464 ευρώ στην Ελλάδα. Το ποσό που δαπανάται στη χώρα μας έχει κυρίως σχέση με φαγητό, ψώνια και δραστηριότητες των τουριστών εκτός ξενοδοχείου. Το 2002 η δαπάνη του ταξιδιού αυξήθηκε σε πραγματικούς αριθμούς, από 1.264 ευρώ στα 1.294 ευρώ, παρ' όλα αυτά με τον αποπληθωρισμό εμφανίζεται μειωμένη, στα 1.249 ευρώ. Η είσπραξη που σημειώθηκε στην Ελλάδα υπέστη επίσης μείωση κατά 13,18%. Η εξέλιξη αυτή έχει σχέση και με την τάση να κλείνονται τουριστικά «πακέτα» που περιλαμβάνουν όλο και περισσότερες προπληρωμένες υπηρεσίες, όπως το φαγητό μέσα στα ξενοδοχεία, οργανωμένες εκδρομές, γενικότερες μεταφορές κ.ά., ενώ μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα διατηρούν στο εσωτερικό τους και καταστήματα, χωρίς να έχουν απαραίτητα ελληνικά προϊόντα.
Το συμπέρασμα της μελέτης του ΙΤΕΠ είναι ότι πρέπει να ενισχυθεί η εγχώρια δαπάνη και να απαγκιστρωθεί ο τουρισμός από τους τουρ οπερέιτορς, οι οποίοι και ρίχνουν σημαντικά τις τιμές και επιδιώκουν πακέτα με πολλές προπληρωμένες παροχές. Ακριβώς ό,τι λέγαμε και στο χτεσινό σημείωμα, δίχως να κάνουμε μελέτες αλλά χρησιμοποιώντας απλώς λογική σκέψη.
Αναρωτιέμαι σε ποιον απευθυνόταν τότε η συγκεκριμένη μελέτη και ποιον αφορούσαν τα συμπεράσματά της. Φυσικά, δεν αναρωτιέμαι για το πώς αντέδρασε η οργανωμένη πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια. Προφανώς, απαιτήθηκε μια ολόκληρη πενταετία για να αποφανθούν οι "επαΐοντες" ότι για όλα φταίνε το καμποτάζ και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Φτύστε τους μη τους ματιάσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου