Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

10 Νοεμβρίου 2016

Είπατε Τραμπ; Deez Nuts!

Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω όλη αυτή την βαβούρα που προκάλεσε η εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ. Αναλύσεις επί αναλύσεων, κριτικές επί κριτικών, αναθέματα για τον κάλο που έχουν οι ψηφοφόροι τής υπερδύναμης του πλανήτη, μουρμούρα για το κακό που μας βρήκε... ως και βλαστήμιες άκουσα από συνάδελφο που είχε στοιχηματίσει στην νίκη τής Χίλλαρυ και πήγε κουβά! Προσωπικά, δεν είχα καμμιά διάθεση να ασχοληθώ με όλα αυτά αλλά ας όψεται το ότι κάθε ιστολόγιο που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να επηρεάζεται από την καθημερινή πραγματικότητα. Οπότε ας προσθέσω κι εγώ μερικές σκόρπιες σκέψεις σχετικές με τις προχτεσινές εκλογές.

Παλμ Μπητς, Φλόριντα, 22/1/2005: Η δεξίωση για τον γάμο τού Ντόναλντ Τραμπ με την Μελανία Κνάους
βρίσκεται σε εξέλιξη και οι νιόπαντροι χαριεντίζονται με το ζεύγος Μπιλ και Χίλλαρυ Κλίντον.

(α) Αυτό το πράγμα που λέγεται "δημοκρατία", έχει πολύ περίεργα χαρακτηριστικά στις ΗΠΑ, με πιο περίεργο απ' όλα αυτό το κόλπο με τους εκλέκτορες. Αν δεν το έχετε καταλάβει, προχτές ο κόσμος δεν ψήφισε για να βγάλει πρόεδρο αλλά για να βγάλει 538 άτομα, που θα συγκροτήσουν το Κολλέγιο των Εκλεκτόρων, το οποίο θα εκλέξει πρόεδρο. Αυτό σημαίνει πως δεν αποκλείεται κάποιοι από τους εκλέκτορες που υποδείχθηκαν από ένα κόμμα, να ψηφίσουν τον υποψήφιο πρόεδρο άλλου κόμματος. Βέβαια, στην ιστορία των ΗΠΑ μόλις 9 από τους συνολικά κάπου 20.000 εκλέκτορες έχουν κάνει τέτοια "κουτσουκέλα" αλλά πάντα υπάρχει η θεωρητική πιθανότητα να αλλοιωθεί η βούληση των ψηφοφόρων.

(β) Το ότι ο Τραμπ έχει δείξει ξεκάθαρα ρατσιστικά και φασίζοντα χαρακτηριστικά μάς βρίσκει όλους σύμφωνους. Άλλωστε, ο φασίστας και ρατσιστής ναζί Κασιδιάρης χαρακτήρισε την νίκη τού Τραμπ ως νίκη εκείνων που θέλουν "καθαρά εθνικά κράτη". Όμως, αυτό δεν κάνει την Χίλλαρυ δημοκράτισσα, αριστερή (ναι, το ακούσαμε κι αυτό!) ή λιγώτερο επικίνδυνη για την ανθρωπότητα. Είδαμε τον βίο και την πολιτεία της ως υπουργού εξωτερικών (π.χ. στο παλαιστινιακό και στην Ουκρανία) και θυμόμαστε πολύ καλά την στάση της όταν ο σύζυγός της υπέγραφε την εντολή για την επίθεση κατά της Σερβίας. Τουλάχιστον, με τον Τραμπ θα έχουμε κι ένα ενδιαφέρον για να δούμε αν αποδειχτεί πιο ηλίθιος από τον -αποδεδειγμένα βλάκα- προηγούμενο ρεπουμπλικανό πρόεδρο.

(γ) Απ' αυτή την άποψη, θαρρώ πως είχε δίκιο ο Σλαβόι Ζίζεκ, ο οποίος πριν λίγες μέρες υποστήριξε (συγκεντρώνοντας πυρά εναντίον του) ότι ο υπόλοιπος κόσμος έχει συμφέρον να εκλεγεί ο Τραμπ. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο Τραμπ θα υλοποιήσει τις απειλές του και θα διώξει τους μετανάστες, θα απαγορεύσει τις εκτρώσεις, θα ενισχύσει την αστυνομοκρατία ή θα κάνει δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο (αν και θα στοιχημάτιζα άνετα ότι οι δαγκωματιές του θα αποδειχτούν πλήρως δυσανάλογες προς την ένταση των γαβγισμάτων του), αυτά θα αφορούν κατά μείζονα λόγο τους κατοίκους των ΗΠΑ. Αντίθετα, κάποιος θα μπορούσε άνετα να ισχυριστεί (χωρίς να είναι και αυτό δεδομένο) ότι η Κλίντον θα ενδιαφερόταν περισσότερο για πρωτοβουλίες που θα αφορούσαν τις χώρες εκτός ΗΠΑ και η ιστορική πείρα λέει πως ελάχιστες τέτοιες πρωτοβουλίες πολιτειακών προέδρων αποδείχτηκαν ευχάριστες για τους λαούς.

(δ) Δεν καταλαβαίνω γιατί συνηθίσαμε να θεωρούμε το "Δημοκρατικό" κόμμα πιο προοδευτικό από το "Ρεπουμπλικανικό". Κατ' αρχάς, οι λέξεις "democracy" και "republic" αποδίδονται στην γλώσσα μας με τον ίδιο όρο ("δημοκρατία"), όσο κι αν η θεωρία διακρίνει ορισμένες λεπτές διαφορές μεταξύ τους. Άλλωστε, σ' όλον τον κόσμο επικρατεί η άποψη ότι τα δυο κόμματα δεν είναι παρά οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Μπορεί οι εκλογές να εκλαμβάνονται ως στρίψιμο του νομίσματος αλλά το νόμισμα είναι ένα, απ' όποια πλευρά κι αν πέσει. Γιατί πρέπει να νοιαζόμαστε για το αν θα έρθει κορώνα ή γράμματα αφού εμείς δεν πρόκειται να είμαστε με τους κερδισμένους;

(ε) Ένα από τα προεκλογικά επιχειρήματα της Κλίντον, χάρη στο οποίο και γέλασα και φασκέλωσα, ήταν το "σκεφτείτε σε ποιον θα εμπιστευτείτε το κουμπί για τα πυρηνικά". Σαν να λέμε, η πρώην κυρία πλανητάρχου προσπάθησε να περάσει στους πολιτειακούς ψηφοφόρους μια άποψη τύπου "τι Τραμπ, τι Κιμ"! Δεν ξέρω πόσο σοβαρά την πήραν οι ψηφοφόροι αλλά εμείς δεν ξεχνάμε ότι επί προέδρων προερχόμενων από το Δημοκρατικό Κόμμα εξολοθρεύθηκαν οι Black Hawk και άλλες φυλές ερυθροδέρμων τής ανατολικής ακτής (Τζάκσον), αποσπάστηκαν με την βία εδάφη τού Μεξικού (Πολκ), ξεπαστρεύτηκαν οι Απάτσι τού θρυλικού Τζερόνυμο (Κλήβελαντ), έπεσαν οι δυο μοναδικές στην ιστορία ατομικές βόμβες (Τρούμαν), έγινε η επέμβαση στην Κορέα (Τρούμαν), κηρύχθηκε ο ψυχρός πόλεμος κατά της ΕΣΣΔ (Τρούμαν), φούντωσε ο πόλεμος στο Βιετνάμ (Κέννεντυ - Τζόνσον) και στήθηκε η διάλυση της Σερβίας με πρόσχημα την Βοσνία (Κλίντον). Συνεπώς, δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος να θεωρούμε ένα ρεπουμπλικανό πρόεδρο πιο επικίνδυνο για την ειρήνη από έναν δημοκρατικό.

(στ) Για να τονίσω αυτό το τελευταίο περί ειρήνης, ας σημειώσω ότι κατά την πρόσφατη θητεία τής Κλίντον ως υπουργού εξωτερικών, οι ΗΠΑ διπλασίασαν τις εξαγωγές όπλων ενώ πραγματοποιήθηκε και η μεγαλύτερη στην ιστορία αγοραπωλησία όπλων: αυτή των ΗΠΑ με την Σαουδική Αραβία, ύψους 80 δισ. δολλαρίων (*). Ίσως να μη μάθουμε ποτέ πώς θα ήταν η Χίλλαρυ ως πρόεδρος αλλά ως ντήλερ των οπλικών βιομηχανιών ήταν όντως άψογη.

ΗΠΑ, σοβαρότης εν έτει 2016: Το δημιούργημα της φαντασίας τού 15χρονου Μπράντυ Όλσον από την Αϊόβα,
ο "υποψήφιος" Deez Nuts (**) αποσπά σε δημοσκόπηση το 9% των ψηφοφόρων τής Βόρειας Καρολίνας.

Θα μπορούσα να εκθέσω ακόμη έναν σωρό επιχειρημάτων για να τεκμηριώσω την άποψή μου ότι κακώς δείχνουμε έστω και ελάχιστο ενδιαφέρον για την εκλογή του Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ και ότι είμαστε άξιοι της μοίρας μας αν νομίζουμε πως τα πράγματα θα ήσαν διαφορετικά (καλύτερα ή χειρότερα, αδιάφορο) σε περίπτωση εκλογής τής Κλίντον. Όμως, το καλύτερο επιχείρημα δεν είναι δικό μου. Το διατύπωσε με τον δικό του κρυστάλλινο τρόπο ο παππούς Φρειδερίκος πριν ενάμισυ περίπου αιώνα, στις 27 Μαρτίου 1871. Με αυτό θα κλείσουμε το σημερινό μας κείμενο (η υπογράμμιση δική μου):

Πουθενά οι "πολιτικοί" δεν άποτελούν ένα πιο ξεχωριστό και πιό ισχυρό τμήμα του έθνους, όσο ακριβώς στη Βόρεια Αμερική. Εδώ το καθένα από τα δυο μεγάλα κόμματα, που διαδέχονται το ένα το άλλο στην εξουσία, διευθύνεται με τη σειρά του από ανθρώπους που κάνουν την πολιτική προσοδοφόρα υπόθεση, που κερδοσκοπούν πάνω στις έδρες τής νομοθετικής συνέλευσης τόσο της ομοσπονδίας όσο και των ξεχωριστών πολιτειών ή που ζουν από τη ζύμωση που κάνουν για το κόμμα τους και πού όταν το κόμμα τους νικήσει ανταμείβονται με θέσεις. Είναι γνωστό πως οι αμερικάνοι τριάντα χρόνια τώρα προσπαθούν ν' αποτινάξουν το ζυγό αυτό που έγινε αφόρητος και πως, παρ' όλα αυτά, βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά μέσα στο βάλτο της διαφθοράς. Ακριβώς στην Αμερική μπορούμε να δούμε καλύτερα πώς συντελείται αυτή η ανεξαρτοποίηση της κρατικής εξουσίας από την κοινωνία που αρχικά ήταν προορισμένη να γίνει απλό όργανό της. Εδώ δεν υπάρχει καμιά δυναστεία, δεν υπάρχουν ευγενείς ούτε μόνιμος στρατός, εκτός από τους λίγους άνδρες για την επίβλεψη των ινδιάνων, δεν υπάρχει ούτε γραφειοκρατία με μόνιμες θέσεις ή με δικαίωμα σύνταξης. Κι όμως, έχουμε εδώ δυο μεγάλες συμμορίες από πολιτικούς κερδοσκόπους που παίρνουν διαδοχικά στα χέρια τους την κρατική εξουσία και την εκμεταλλεύονται μέ τα πιο διεφθαρμένα μέσα και για τούς πιο διεφθαρμένους σκοπούς, ενώ τό έθνος είναι ανίσχυρο μπροστά στους δυο μεγάλους αυτούς συνασπισμoύς των πολιτικών, πού βρίσκονται δήθεν στην υπηρεσία του, μα που στην πραγματικότητα το εξουσιάζουν και το καταληστεύουν. (***)


-------------------------------------------
(*) Ίσως να πρόκειται για απλή σύμπτωση αλλά αξίζει τον κόπο να παρατηρήσουμε ότι μεταξύ των πλέον γαλαντόμων δωρητών τού Ιδρύματος Κλίντον (Clinton Foundation) βρίσκονται κυρίως εταιρείες σαουδαραβικών συμφερόντων.

(**) Deez Nuts: έκφραση της πολιτειακής αργκό, που στην ελληνική αργκό θα μπορούσε να αποδοθεί ως "κουνιώνται" ή "στα παπάρια μου". Η "υποψηφιότητά" του ανακοινώθηκε το 2015 μέσω Facebook και προκάλεσε σάλο, καθώς υποστηρίχτηκε και εκτός διαδικτύου, με κονκάρδες, μπλουζάκια και αφισσέτες ενώ δημοσκοπήσεις αρκετών πολιτειών του έδιναν ποσοστά 8%-9%. Τον Αύγουστο του 2016, η Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή αποφάσισε να επιβάλει αυστηρές ποινές για οποιαδήποτε σατιρική υποψηφιότητα εμφανιστεί στο μέλλον.

(***) Φρήντριχ Ένγκελς, απόσπασμα από την εισαγωγή στο "Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία" του Καρλ Μαρξ. Εδώ χρησιμοποιήθηκε η έκδοση Στοχαστής / Σύγχρονη σκέψη (α' έκδοση 1976, σελ. 27-28). Το βιβλίο κυκλοφορεί και από τις εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή και Θεμέλιο.

5 σχόλια:

Thumomenos είπε...

Θοδωρή ψυχραιμη και χαλαρή ας πούμε την ανάλυση που δίνεις για τ αμερικανικά τεκταινόμενα και μπορώ να πω πως συμφωνω μαζί σου, ομως, θεωρείς ότι η ανάδειξη αυτού του μισότρελου, παλαβιάρη δισεκατομμυριουχου με τις ακραίες φασίζουσες και ρατσιστικές θέσεις μπορεί να προκαλέσει ενα ντόμινο πολιτικών εξελίξεων σε κομματίδια και σταγονίδια ακραίου εθνικισμού τύπου Λεπέν η ΧΑ πχ? πιστεύεις ότι η εκλογή του Τράμπ μπορεί να αναδείξει ακόμη περισσοτερο ακροδεξια κομματα στην Ευρώπη? είδει η ακροδεξια από την Ουκρανία μέχρι Πολωνία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδια, Ελλάδα έχει σηκώσει κεφάλι, υπάρχει περιπτωσει να δούμε μια μεγαλύτερη επιρροή αυτών των σκατοκέφαλων? και εννοω βέβαια στο ν αυξήσουν την δύναμή τους.

Ανώνυμος είπε...

9.05 Δεν νομίζω πως είναι τρελός ο καινούργιος πρόεδρος των ΗΠΑ όπως δεν ήτανε τρελός και ο Χίτλερ. Ο Φασισμός είναι συνειδητή επιλογή της Αστικής Τάξης στην κάθε χώρα. Δεν παίζει ρόλο αν είναι δεξιές η αριστερές κυβερνήσεις. Είναι το ΑΝΟΙΧΤΑ δολοφονικό χέρι του Καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

tulpoeid είπε...

Τέντυ συμφωνώ απόλυτα με κάθε λέξη τού κειμένου. Αν ήμουν στην Αμερική προφανώς δε θα ψήφιζα τη μία για να μη βγει ο άλλος κτλ κτλ. Αλλά, το γεγονός ότι περισότεροι από τους μισούς "φυσιολογικούς" ανθρώπους που ούτως ή άλλως θα ψήφιζαν ένα απ'τα δύο κόμματα βρίσκουν αποδεκτό να έχουν πρόεδρο με τέτοιο χαρακτήρα, με συγχωρείς αλλά με γεμίζει μαυρίλα.

Ανώνυμος είπε...

Από φιλοσοφία στο Ελλάντα σκίζουμε, ανακατεύουμε και ολίγη χρυσή αυγή και η σούπα τέλεια.. Η καπιταλοαριστερή φιλοσοφία σκίζει. Μπροστά στους χρυσαυγίτες αυτοί είναι άγιοι αλλά μακριά η αμερική ποιος να πάρει χαμπάρι τι *πραγματικά* συμβαίνει οπότε λέμε ότι θέλουμε. Ωραία κείμενα. Τα λόγια που μας έλεγε ήταν όλα μια ψευτιά μα ακούγονταν ευχάριστα στ΄ αφτί μας που λέει το παλιό τραγούδι. Τέτοια πουτάνα σαν τη χίλαρη δεν έχει ξαναγίνει πάντως και το μόνο καλό όντως είναι ότι δεν βγήκε αυτή, από κει και πέρα όποιος νομίζει ότι υπάρχουν βλάκες εκεί κουνια που τον κούναγε, βλάκες σαν στην ελλάδα δεν υπάρχουν πουθενά αλλού τελεία και παύλα.

Ανώνυμος είπε...

Στη 1η φωτο του άρθρου προτείνω το εξής κείμενο για λεζάντα:

-...του γάτου φεύγα και του σκύλου πιάστον, είπαμε, χαχαχα...
-...ουαχαχαχαχαχ...
-...πω ρε μαλάκα μου πολύ γέλιο...
-...μπουαχαχα...
-...διαφορά στήθους στο αποτέλεσμα...
-...χαχαχαχαχαχα...
-...καπιταλισμός ή αριστερά, ιδού το δίλημμα...
-...πολύ γέλιο ρε...
-...με τους αριστερούς γίνονται οι καλύτερες δουλειές τελεία και παύλα!
-...μού άρεσε το ύφος, χαχαχα...
-...σιγά ρε μαλάκες θα κατουρηθώ απ΄τα γέλια...
-...εγώ ρε παιδιά δε σας κρύβω κάθε μέρα διαβάζω μπλογκ, γουστάρω αριστερούς παλιάς κοπής, πέφτεις κάτω απ΄το γέλιο...
-...ουάχαχαχαχα...
-...μπουάχαχαχαχαχα...