Το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι απλώς μια τραγωδία. Είναι ένα ψέμα.

Μια ιστορική προδοσία έχει καταστρέψει την Ελλάδα. Παραβλέποντας το μήνυμα του ελληνικού εκλογικού σώματος, η κυβέρνηση ΣυΡιζΑ αγνόησε εσκεμμένα το καταλυτικό "Όχι" της περασμένης εβδομάδας και συμφώνησε κρυφά μια σειρά καταπιεστικών μέτρων εξαθλίωσης, ως αντάλλαγμα για ένα "σχέδιο διάσωσης", το οποίο σηματοδοτεί σκοτεινό ξένο έλεγχο και συνιστά μια αυστηρή προειδοποίηση προς τον κόσμο. (...)

"Κόμμα αντι-λιτότητας σημειώνει μια σαρωτική νίκη", δήλωνε ένας τίτλος της Guardian στις 25 Ιανουαρίου. "Ριζοσπάστες αριστεροί", το χαρτί που ονομάζεται Τσίπρας και οι εντυπωσιακά μορφωμένοι σύντροφοί του, φορούσαν μπλουζάκια ανοικτά στον λαιμό και ο υπουργός οικονομικών οδηγούσε μοτοσυκλέττα και χαρακτηριζόταν ως «ροκ σταρ της οικονομίας". Επρόκειτο περί απάτης. Δεν ήσαν ριζοσπάστες υπό οποιαδήποτε έννοια αυτής της κλισέ ετικέτας, ούτε ήσαν "αντι-λιτότητα".

Επί έξι μήνες ο Τσίπρας και ο πρόσφατα αποπεμφθείς  υπουργός οικονομικών, Γιάννης Βαρουφάκης, πηγαινοέρχονταν από την Αθήνα στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο και σε άλλα κέντρα ευρωπαϊκής οικονομικής εξουσίας. Αντί της κοινωνικής δικαιοσύνης για την Ελλάδα, πέτυχαν καινούργια χρέη, μια περαιτέρω φτωχοποίηση η οποία θα αναπληρώσει απλώς τις απώλειες από μια συστημική σαπίλα. Φτωχοποίηση που δημιουργείται χάρη στην κλοπή των φορολογικών εσόδων από την ελληνική πλουτοκρατία (σε συμφωνία με τις ευρωπαϊκές νεοφιλελεύθερες αξίες) και στα φτηνά, ιδιαίτερα κερδοφόρα δάνεια από εκείνους που τώρα θέλουν να πάρουν το σκαλπ της Ελλάδας.
 

Το χρέος της Ελλάδας, σύμφωνα με εκθέσεις ελέγχου του ελληνικού κοινοβουλίου, "είναι παράνομο, αθέμιτο και απεχθές". Αναλογικά, είναι λιγώτερο από το 30% του χρέους της Γερμανίας, του κύριου πιστωτή της. Είναι μικρότερο από το χρέος των ευρωπαϊκών τραπεζών, των οποίων η διάσωση το 2007-2008 ήταν απολύτως αμφιλεγόμενη και έμεινε ατιμώρητη.

Για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, το ευρώ είναι ένα αποικιακό νόμισμα: ένα λουρί πρόσδεσης σε μια καπιταλιστική ιδεολογία τόσο ακραία ώστε ακόμα και ο Πάπας χαρακτηρίζει ως "απαράδεκτη" και "κοπριά του διαβόλου". Το ευρώ είναι για την Ελλάδα ό,τι το δολλάριο για τις απομακρυσμένες περιοχές του Ειρηνικού, των οποίων η φτώχεια και η δουλικότητα είναι αποτελέσματα της εξάρτησής τους.

Στα ταξίδια τους στα συμβούλια των ισχυρών σε Βρυξέλλες και Βερολίνο, οι Τσίπρας και Βαρουφάκης δεν παρουσιάστηκαν ούτε ως ριζοσπάστες ούτε ως αριστεροί ούτε έστω ως γνήσιοι σοσιαλδημοκράτες αλλά ως δύο ελαφρώς τυχάρπαστοι ζητιάνοι, με φτηνούς ισχυρισμούς και αιτήματα. Χωρίς να υποτιμάται η εχθρότητα που αντιμετώπισαν, είναι δίκαιο να πούμε ότι δεν έδειξαν κανένα πολιτικό θάρρος. Περισσότερο από μία φορά, οι έλληνες έμαθαν για τα "μυστικά σχέδια λιτότητάς" τους από διαρροές στα μέσα ενημέρωσης. Όπως η επιστολή της 30ης Ιουνίου που δημοσιεύθηκε στους Financial Times (σ.σ.: την παρουσιάσαμε στο ιστολόγιο την επόμενη μέρα), όπου ο Τσίπρας υποσχόταν στους επί κεφαλής της Ε.Ε., της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ να αποδεχθεί τα βασικά και πιο φαύλο αιτήματά τους (την ύπαρξη της επιστολής έχει πλέον αποδεχτεί ο Τσίπρας).

Όταν το ελληνικό εκλογικό σώμα ψήφισε στις 5 Ιουλίου "όχι" σ' αυτή την επονείδιστη συμφωνία, ο Τσίπρας είπε: "Την Δευτέρα η ελληνική κυβέρνηση θα είναι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με καλύτερους όρους για τον ελληνικό λαό." Οι Έλληνες δεν είχαν ψηφίσει για "καλύτερους όρους". Είχαν ψηφίσει για δικαιοσύνη και για κυριαρχία, όπως έκαναν και στις 25 Ιανουαρίου.

Την επομένη των εκλογών του Γενάρη, μια πραγματικά δημοκρατική και, ναι, ριζοσπαστική κυβέρνηση θα σταματούσε την έξοδο κάθε ευρώ από τη χώρα, θα αποκήρυσσε το «παράνομο και απεχθές" χρέος (όπως έκανε με επιτυχία η Αργεντινή) και θα επιτάχυνε τα σχέδια εγκατάλειψης της παραλυμένης Ευρωζώνης. Αλλά δεν υπήρχε σχέδιο. Υπήρχε μόνο μια προθυμία να είναι "στο τραπέζι" αναζητώντας "καλύτερους όρους".

Η αληθινή φύση του ΣυΡιζΑ δεν έχει εξεταστεί και εξηγηθεί επαρκώς. Για τα ξένα μέσα ενημέρωσης δεν είναι τίποτα περισσότερο από "αριστερά" ή "άκρα αριστερά", ή "σκληροπυρηνικοί" -η συνήθης παραπλανητική εικόνα. Μερικοί από τους διεθνείς υποστηρικτές του ΣυΡιζΑ έχουν φθάσει, κατά καιρούς, σε επίπεδα ευφορίας που θυμίζουν την άνοδο του Μπαράκ Ομπάμα. Όμως, λίγοι έχουν ρωτήσει: ποιοί είναι αυτοί οι "ριζοσπάστες"; σε τι πιστεύουν;


Το 2013, ο Γιάνης Βαρουφάκης έγραψε: "Άραγε, πρέπει να καλωσορίσουμε αυτή την κρίση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού ως μια ευκαιρία για να τον αντικαταστήσουμε με ένα καλύτερο σύστημα; Ή μήπως πρέπει να ανησυχούμε γι 'αυτό, έτσι ώστε να ξεκινήσει μια εκστρατεία για την σταθεροποίηση του καπιταλισμού; Για μένα, η απάντηση είναι σαφής. Η κρίση στην Ευρώπη κάνει λιγότερο πιθανή την εμφάνιση μιας καλύτερης εναλλακτικής λύσης στον καπιταλισμό ... Αποδέχομαι την κριτική ότι έχω υποστηρίξει την άποψη πως η αριστερά ήταν -και παραμένει- σαφώς νικημένη... Ναι, θα ήθελα πολύ να προωθήσω μια ριζοσπαστική ατζέντα. Αλλά, όχι, δεν είμαι διατεθειμένος να επαναλάβω το σφάλμα του βρετανικού Εργατικού Κόμματος μετά τη νίκη της Θάτσερ ... Τι καλό πετύχαμε στην Βρεττανία στις αρχές του 1980 προωθώντας την ατζέντα της σοσιαλιστικής αλλαγής, την οποία η βρεττανική κοινωνία περιφρόνησε πέφτοντας ολοταχώς στην παγίδα τού θατσερικού  νεοφιλελευθερισμού; Απολύτως κανένα. Τι καλό θα φέρει σήμερα το να φωνάζουμε υπέρ μιας διάλυσης της Ευρωζώνης, της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης ...; "

Ο Βαρουφάκης παραλείπει κάθε αναφορά στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα που διέσπασε τους ψηφοφόρους τού Εργατικού Κόμματος και οδήγησε στον Μπλαιρισμό. Υποστηρίζοντας ότι ο κόσμος στην Βρετανία "περιφρόνησε την σοσιαλιστική αλλαγή" -ενώ δεν τους δόθηκε καμμία πραγματική ευκαιρία για την επίτευξη αυτής της αλλαγής- απλώς απηχεί τις απόψεις του Μπλαιρ.

Οι ηγέτες του ΣυΡιζΑ είναι κάποιου είδους επαναστάτες, αλλά η επανάστασή τους είναι η διεστραμμένη εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας και των κοινοβουλευτικών κινημάτων την οποία "καλλωπίζουν" οι φιλελεύθεροι, προκειμένου να την συμμορφώσουν προς τις νεοφιλελεύθερες ανοησίες και τον κοινωνικό αυτοματισμό, των οποίων αυθεντική έκφραση αποτελεί ο Βόλφγκανγκ Σώυμπλε, υπουργός οικονομικών της Γερμανίας και μέγας κακοποιός. Όπως και το Εργατικό Κόμμα στη Βρετανία και όμοιά του πρώην σοσιαλδημοκρατικά κόμματα (σαν το Εργατικό Κόμμα της Αυστραλίας) εξακολουθούν να αυτοχαρακτηρίζονται ως "φιλελεύθερα" ή ακόμα και "αριστερά", ο ΣυΡιζΑ είναι το προϊόν μιας εύπορης, εξαιρετικά προνομιούχου, μορφωμένης μεσαίας τάξης, «εκπαιδευμένης στον μεταμοντερνισμό», όπως έγραψε ο Alex Lantier.

Γι 'αυτούς, δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, πόσο μάλλον μια διαρκής πάλη ανάμεσά τους, ανεξάρτητα από την πραγματικότητα της ζωής των περισσότερων ανθρώπων. Τα φωτεινά μυαλά του ΣυΡιζΑ, είναι προσεκτικά: δεν οδηγούν στην αντίσταση που οι απλοί άνθρωποι ποθούν (όπως τόσο γενναία απέδειξε το ελληνικό εκλογικό σώμα) αλλά σε "καλύτερους όρους" μιας αρρωστημένης κατάστασης που απομυζά και τιμωρεί τους φτωχούς. Όταν αυτό συγχωνεύεται με την "παγιωμένη πολιτική" και τους ύπουλους περισπασμούς της, αυτό που προκύπτει δεν λέγεται αντίσταση αλλά δουλοπρέπεια. (...)


[Άρθρο του βραβευμένου αυστραλού δημοσιογράφου John Pilger, δημοσιευμένο στον προσωπικό του ιστοτόπο στις 13 Ιουλίου - Απόδοση στα ελληνικά: Cogito ergo sum. Η πρώτη φωτογραφία συνοδεύει την πρωτότυπη δημοσίευση. Στην δεύτερη φωτογραφία ο John Pilger στο Αφγανιστάν.]

Καταγγέλοντες μεν, νομιμοποιούντες δε!

Δεν ξέρω πόσοι από σας κάνατε τον κόπο να διαβάσετε την απόφαση της πρόσφατης συνόδου κορυφής, την οποία παρουσιάσαμε στα δυο τελευταία κείμενα. Όσοι το κάνατε, πιθανόν να είχατε την ίδια με μένα απορία: γιατί ανάμεσα στα άλλα που αποφάσισαν οι συν-εταίροι μας, χώθηκε και μια προτασούλα, που δείχνει κάπως ξεκάρφωτη και άσχετη με τα υπόλοιπα. Συγκεκριμένα, ανάμεσα στα μέτρα που η κυβέρνηση όφειλε να πάρει "χωρίς χρονοτριβή" (αυτά που ψηφίστηκαν χτες στην βουλή, δηλαδή) είναι και "η διασφάλιση της πλήρους νομικής ανεξαρτησίας της ΕΛ.ΣΤΑΤ" (σελίδα 2 της απόφασης).

Στην ανάλυση που επιχείρησα κατά το προηγούμενο διήμερο, δεν ασχολήθηκα καθόλου με τούτη την προτασούλα, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν την κατάλαβα. Υπέθεσα ότι είχε να κάνει με τα διάφορα μαγειρέματα που έκαναν οι προ μνημονίων κυβερνήσεις προκειμένου να δείχνουν μικρότερα (ή και μεγαλύτερα, αν χρειαζόταν) χρέη και ελλείμματα. Ώσπου χτες μου λύθηκε η απορία, μόλις είδα κάτι στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου που ψήφισε η βουλή. Πάμε στην σελίδα 24, να το δείτε και σεις, προσέχοντας τις φράσεις που υπογραμμίζω:

2010: Ο υπουργός οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου με τον πρόεδρο τςης ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου

 24. Η παράγραφος 4 του άρθρου 20 του Ν. 3832/2010, όπως η παράγραφος αυτή τροποποιήθηκε με την παράγραφο 17 του άρθρου 323 Ν.4072/2012, αντικαθίσταται ως εξής: 
"Συνιστάται στην κεντρική υπηρεσία της ΕΛ.ΣΤΑΤ.  μία (1) θέση Νομικού Συμβούλου, στην οποία προσλαμβάνεται με πάγια αντιμισθία Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Καθήκοντα του Νομικού Συμβούλου είναι η παροχή στην ΕΛ.ΣΤΑΤ. νομικών συμβουλών και γνωμοδοτήσεων και γενικά κάθε είδους νομικών υπηρεσιών σύμφωνα με τον Κώδικα περί Δικηγόρων, συμπεριλαμβανομένης της εξώδικης ή δικαστικής εκπροσώπησής της μετά από ανάθεση από τον Πρόεδρο της ΕΛ.ΣΤΑΤ. σύμφωνα με το άρθρο 14 του παρόντος. Ο Νομικός Σύμβουλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ. προσλαμβάνεται με απόφαση του Προέδρου της ΕΛ.ΣΤΑΤ. ύστερα από προκήρυξη, στην οποία ορίζονται τα κριτήρια, τα προσόντα και οι όροι αμοιβής και συνεργασίας. Η διαδικασία της πρόσληψης δικηγόρων της παραγράφου 2 του άρθρου 43 Ν.4194/2013  δεν  εφαρμόζεται για το Νομικό Σύμβουλο της ΕΛ.ΣΤΑΤ."
- Η ισχύς της διάταξης αυτής αρχίζει από την έναρξη ισχύος της παραγράφου 17 του άρθρου 323 του Ν.4072/2012.

Δεν καταλάβατε, ε; Για δείτε και κάτι άλλο λίγο παρακάτω κι ύστερα σας εξηγώ:

Δαπάνες για (α) παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, που παρασχέθηκαν στο πλαίσιο διενέργειας της απογραφής πληθυσμού-κατοικιών του έτους 2011 και (β) για αμοιβή του Νομικού Συμβούλου της ΕΛ.ΣΤΑΤ., που διορίστηκε κατόπιν της προκήρυξης ΓΠ-841/20.11.2013, από το χρονικό διάστημα από 14.2.2014 έως τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, θεωρούνται νόμιμες και εκκαθαρίζονται και καταβάλλονται υποχρεωτικά από τον προϋπολογισμό της ΕΛ.ΣΤΑΤ. αμέσως μετά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Μπερδεμένα πράγματα αλλά τόσο απλά... Ακούστε, λοιπόν, μια ιστοριούλα και θα καταλάβετε:

Τον Νοέμβριο του 2013, ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου μεθοδεύει την πρόσληψη του Μιχάλη Βαρώτσου ως νομικού συμβούλου τής Αρχής. Ο Βαρώτσος προσφέρει ήδη υπηρεσίες ως ελεύθερος επαγγελματίας (με αποδείξεις παροχής υπηρεσιών) αλλά ο Γεωργίου θέλει να τον κάνει μόνιμο. Έτσι, στις 20/11/2013 η ΕΛΣΤΑΤ προκηρύσσει διαγωνισμό για πρόσληψη νομικού συμβούλου, ο οποίος θα έπρεπε να διαθέτει τα προσόντα που -εντελώς συμπτωματικά- διέθετε ακριβώς ο Μιχάλης Βαρώτσος.

Αν μέχρις εδώ βλέπετε κάτι που υποψιάζεστε πως αποτελεί πάγια τακτική στο δημόσιο, η προκήρυξη περιλαμβάνει και κάτι πρωτοποριακό: "η επιλογή του δικηγόρου που θα προσληφθεί μεταξύ των υποψηφίων θα γίνει από τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, ο οποίος θα εξετάσει τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των υποψηφίων σύμφωνα με την παρούσα προκήρυξη και θα τους καλέσει σε ατομική συνέντευξη προκειμένου να καταλήξει στην απόφασή του". Δηλαδή, ο Γεωργίου θα μάζευε τις αιτήσεις και θα αποφάσιζε μόνος του ποιον θα προσλάμβανε η Αρχή!

Το κακό είναι ότι  η συγκεκριμένη παράγραφος της προκήρυξης παραβίασε τον Ν.4194/2013, ο οποίος ορίζει ότι η επιλογή υποψηφίων γίνεται από πενταμελή επιτροπή στην οποία συμμετέχουν ένας αντιπρόσωπος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, τρεις δικηγόροι που ορίζονται από τον οικείο Δικηγορικό Σύλλογο (εδώ της Αθήνας) και ένας εκπρόσωπος του ενδιαφερόμενου φορέα (εδώ της ΕΛΣΤΑΤ). Έτσι, ο Βαρώτσος μπορεί να προσλήφθηκε τελικά αλλά, όταν ήρθε η ώρα να πληρωθεί, το Ελεγκτικό Συνέδριο διαπίστωσε την παρανομία και απέρριψε το χρηματικό ένταλμα για την πληρωμή του!

Τρεις φορές προσπάθησε ο Γεωργίου να πληρώσει τον Βαρώτσο, τρεις φορές απορρίφθηκε το ένταλμα από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Τελικά, με απόφασή του που εκδόθηκε στις 30/6/2014 το Κλιμάκιο Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε τον Μιχάλη Βαρώτσο ως δικηγόρο επί αντιμισθία και όχι ως νομικό σύμβουλο, χαρακτήρισε άκυρη την πρόσληψή του και έκρινε πως το χρηματικό ένταλμα πληρωμής τής ΕΛΣΤΑΤ δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Τότε, ο Γεωργίου έβαλε μπρος τα μεγάλα μέσα. Στα τέλη του 2014, ζήτησε από την Κομμισσιόν να περιληφθεί στις διατάξεις για τον νέο Κανονισμό Στατιστικών Υποχρεώσεων των φορέων του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος μια ρύθμιση για το σχετικό θέμα, ώστε να τακτοποιηθεί το θέμα. Οι φίλοι του στις Βρυξέλλες δεν του χάλασαν το χατήρι. Έτσι, τον περασμένο Απρίλιο οι "θεσμοί" ενημέρωσαν σχετικά το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και παρέδωσαν έτοιμο στον πρόεδρό του Γιώργο Χουλιαράκη τον Κανονισμό Στατιστικών Υποχρεώσεων, τον οποίο ψήφισε χτες η βουλή.

Παρενθεσούλα. Θεωρώ πώς οι αναγνώστες αυτού του ιστολογίου είναι αρκετά ευφυείς ώστε να έχουν ήδη προσέξει την αναδρομική ισχύ τής επίμαχης διάταξης, προκειμένου να απαλλαγούν οριστικά και αμετάκλητα από κάθε μπλέξιμο ο Ανδρέας Γεωργίου και ο Μιχάλης Βαρώτσος. Να σημειώσουμε ότι η θητεία τού Γεωργίου άρχισε στις 29 Ιουνίου 2010 και θα λήξει στις 2 Αυγούστου, έχοντας περάσει από κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά και Τσίπρα, αν και οι Βρυξέλλες έχουν εκφράσει την επιθυμία τους για παράτασή της. Κλείνουμε την παρενθεσούλα.

22/10/2014: Ο Ανδρέας Γεωργίου καταθέτει σε επιτροπή της βουλής

Για το τέλος, σας φύλαξα το καλύτερο. Αν αναρωτιέστε πού διάβολο πήγα και τα ανακάλυψα όλα τούτα, σας πληροφορώ ότι την σχετική αποκάλυψη την είχε κάνει η εφημερίδα Αυγή την Κυριακή 9/11/2014! Το άρθρο τής Αυγής είχε τίτλο "Ο Ανδ. Γεωργίου προσέλαβε παράνομα δικηγόρο στην ΕΛΣΤΑΤ" ενώ ενδιάμεσα ήταν διακοσμημένο με υπότιτλους, όπως "Αποφασίζει προσλήψεις μόνος του!" και "Ούτε σε ατομική επιχείρηση αυτές οι διαδικασίες". Ε, αφού είχα την αρχική καταγγελία, από κει και πέρα το ψάξιμο είναι πανεύκολο.

Αν ρωτάτε πώς γίνεται και χτες ο ΣυΡιζΑ θεσμοθέτησε την νομιμοποίηση των ατασθαλιών τις οποίες προεκλογικά είχε καταγγείλει η εφημερίδα του, λυπάμαι αλλά δεν είμαι σε θέση να σας δώσω ικανοποιητική απάντηση. Περιμένω με ενδιαφέρον το κυριακάτικο φύλλο τής Αυγής για να διαβάσω την συνέχεια αυτής της ιστοριούλας με τα σχετικά σχόλια και θα σας ενημερώσω σχετικά (*).


(*) Ως γνωστόν, το ιστολόγιο διακρίνεται για το χιούμορ του. Επειδή, όμως, διακρίνεται και για την κοφτερή ματιά του, παρατηρώντας τις δυο φωτογραφίες διαπιστώνει ότι μέσα σε τέσσερα χρόνια μπορεί τα μαλλιά τού πρόεδρου να άσπρισαν και τα κιλά του να αβγάτισαν αλλά η γραβάτα του παρέμεινε σταθερή κι ακλόνητη στην θέση της.

... και η Ευρώπη δεν αλλάζει.

Συνεχίζουμε από κει που σταματήσαμε χτες. Κόντρα στα όσα -υποτίθεται πως- προγραμμάτιζε η κυβέρνηση ΣυΡιζΑ για κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, η απόφαση της συνόδου κορυφής προβλέπει την σύσταση ενός "υπερΤΑΙΠΕΔ", το οποίο προκαλεί ανατριχίλες. Σύμφωνα με την απόφαση:

(...) οι ελληνικές αρχές οφείλουν (...) να αναπτύξουν ένα σημαντικά ενισχυμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων με βελτιωμένη διακυβέρνηση· ελληνικά περιουσιακά στοιχεία μεγάλης αξίας θα μεταφερθούν σε ανεξάρτητο ταμείο, το οποίο θα τα ρευστοποιήσει με ιδιωτικοποιήσεις και άλλους τρόπους. Η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων θα αποτελέσει μια πηγή για την πραγματοποίηση της προγραμματισμένης εξόφλησης του νέου δανείου του ΕΜΣ και θα αποφέρει κατά τη διάρκεια του νέου δανείου επιδιωκόμενο συνολικό ποσό 50 δισεκ. ευρώ, εκ των οποίων τα 25 δισεκ. ευρώ θα χρησιμοποιηθούν για την επιστροφή της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και άλλων περιουσιακών στοιχείων και το 50% κάθε εναπομένοντος ευρώ (τουτέστιν, 50% των 25 δισεκ. ευρώ) θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της αναλογίας χρέους/ΑΕΠ, το δε υπόλοιπο 50% θα χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις.

Η Ε.Ε. με την συνταγή για περισσότερη λιτότητα: "Πρέπει να σφίξεις το ζωνάρι σου"

Για να συνειδητοποιήσετε το τι σημαίνει το ποσό των επιδιωκόμενων 50 δισ. ευρώ, να σας πω ότι από το 2011 μέχρι σήμερα, πουλώντας τεφαρίκια τύπου ΟΠΑΠ, ΟΛΠ κλπ, μαζέψαμε κάπου 5,5 δισ. μόνο. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα 50 δισ. δεν πρόκειται να τα μαζέψουμε ποτέ, έστω κι αν πουλήσουμε τα μισά αιγαιοπελαγίτικα νησιά και τα σώβρακά μας μαζί. Κατ' επέκταση, με την εν λόγω συμφωνία εγγράφουμε υποθήκη ακόμη και σε περιουσιακά στοιχεία που ενδεχομένως αποκτήσουμε στο μέλλον. Κι αν αναρωτιέστε τι μπορεί να αποκτήσει τούτη η ψωροκώσταινα στο μέλλον, σας θυμίζω ότι κάνουμε κάτι έρευνες για πετρέλαια...

Πάμε παρακάτω. Ας υποθέσουμε ότι πουλάμε ό,τι πουλιέται κι ό,τι δεν πουλιέται και τα μαζεύουμε τα πενήντα. Τί θα τα κάνουμε; Κατ' αρχάς, θα διαθέσουμε τα μισά για να ξοφλήσουμε όσα θα δανειστούμε για να δώσουμε στις τράπεζες, όχι για να τις θέσουμε υπό κρατικό έλεγχο (καθ' όσον κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από την συμφωνία) αλλά... έτσι, για να τις βοηθήσουμε και να τις ενδυναμώσουμε. Από τα υπόλοιπα μισά, θα δώσουμε τα μισά (δηλαδή, το 1/4 του συνολικού ποσού) στους πιστωτές μας έναντι των υπολοίπων χρεών μας. Ό,τι μείνει, θα το δώσουμε για να βοηθήσουμε (να ενισχύσουμε, να επιδοτήσουμε... όπως θέλετε πείτε το) τους διάφορους ντόπιους και ξένους νταραβεριτζήδες που θα θελήσουν να επενδύσουν στον τόπο μας.

Ωραίο; Πώς σας φαίνεται η προοπτική να ξεπουλήσουμε τα πάντα και σε μας να μη μείνει ούτε σέντσι; Ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί το επίσημο όνομα αυτού του "υπερΤΑΙΠΕΔ" αλλά έχω σκεφτεί κάτι καλό: "Εταιρεία Ελλάδος". Έτσι, για να θυμίζει την "Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών", με την οποία οι άγγλοι απομυζούσαν την Ινδία όταν ήταν αποικία τους. Κι αν διατηρείτε την παραμικρή αμφιβολία ως προς το ότι μετατρεπόμαστε σε αποικία των ευρωπαίων, δείτε και μερικά ακόμη από τα συμφωνηθέντα:


- (...) Η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται να μειώσει περαιτέρω το κόστος της ελληνικής διοίκησης, βάσει χρονοδιαγράμματος σε συμφωνία με τους θεσμούς·
- (...) Η κυβέρνηση οφείλει να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με τους θεσμούς όσον αφορά όλα τα νομοσχέδια στους σχετικούς τομείς, αρκετό χρόνο πριν από την υποβολή τους σε δημόσια διαβούλευση ή στη Βουλή.
- εξαιρουμένου του νόμου για την ανθρωπιστική κρίση, η ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό να τις τροποποιήσει, τις θεσπισθείσες νομοθετικές πράξεις που δεν συνάδουν με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου διότι συνιστούν υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα ή θα προσδιορίσει σαφή ισοδύναμα για την αντιστάθμιση των δικαιωμάτων που αποκτήθηκαν συνεπεία των ανωτέρω πράξεων.

Με απλά λόγια, οι "θεσμοί" δηλώνουν ευθέως ότι έχουν τελείως χεσμένη και την εθνική μας κυριαρχία και την βουλή μας και τους νόμους μας. Όποια δημόσια λειτουργία δεν έχει ακόμη διαλυθεί, θα τεθεί υπό διάλυση, "σε συμφωνία με τους θεσμούς". Για να πάει οποιοδήποτε νομοσχέδιο στην βουλή, πρέπει να ζητηθεί "αρκετό χρόνο πριν" η σύμφωνη γνώμη των "θεσμών". Κι όσο γι' αυτά που τόλμησε να κάνει μέχρι σήμερα δίχως να ρωτήσει τους "θεσμούς", η κυβέρνηση υποχρεώνεται να τα πάρει πίσω (π.χ., ας ετοιμάζονται για νέο πούλο οι καθαρίστριες ή όσοι ξαναπροσλήφθηκαν στην ΕΡΤ).

Παρενθεσούλα. Πριν συνεχίσουμε, ξαναδιαβάστε την φρασούλα που μιλάει για "υπαναχώρηση σε σχέση με δεσμεύσεις από προηγούμενα προγράμματα", αναλογιστείτε τα όσα έχετε ακούσει περί κατάργησης ή περί σκισίματος των μνημονίων και, ανάλογα με την διάθεσή σας, γελάστε ή κλάψτε ελεύθερα. Κλείνει η παρενθεσούλα.

Προσοχή, δεν είναι πλάκα:  Η ερυθρόλευκη σημαία-έμβλημα της "Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών"
(αριστερά, στην αρχική της μορφή - δεξιά, όπως άλλαξε γύρω στο 1700 μ.Χ.)

Έτσι, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα πάμε στις κάλπες, να ξέρουμε ότι δεν θα ψηφίσουμε για να βγάλουμε κυβέρνηση ανεξάρτητης χώρας. Θα ψηφίσουμε για να βγάλουμε τοποτηρητή αποικίας τής Ενωμένης Ευρώπης.

Και κάπως έτσι, όπως λέγαμε και τις προάλλες, κοντά στο παραμύθι για κάποια ελπίδα που ερχόταν, παίρνει την θέση του και το παραμύθι για κάποια Ευρώπη που αλλάζει. Καθ' όσον, όπως έλεγε και ο θείος Βλαδίμηρος, η μόνη αλλαγή που μπορεί να υποστεί ένας καπιταλιστικός οργανισμός είναι να γίνει ιμπεριαλιστικώτερος.

Καληνύχτα σας.

Η ελπίδα μάς τελείωσε...

Δεν ξέρω πόσοι από σας είχατε την ευκαιρία ή την διάθεση να διαβάσετε την προχτεσινή απόφαση της συνόδου κορυφής, η οποία αποτελεί τον προθάλαμο για το νέο μνημόνιο που μας περιμένει. Για να σας βγάλω από τον κόπο, αποδελτιώνω και σχολιάζω μερικά από τα περιεχόμενα αυτής της απόφασης:


Η σύνοδος κορυφής χαιρετίζει τις δεσμεύσεις των ελληνικών αρχών να θεσπίσουν χωρίς χρονοτριβή μια πρώτη δέσμη μέτρων. Στα μέτρα αυτά, τα οποία θα ληφθούν με πλήρη εκ των  προτέρων συμφωνία με τους θεσμούς, θα περιλαμβάνονται:
- ο εξορθολογισμός του συστήματος ΦΠΑ και η διεύρυνση της φορολογικής βάσης για αύξηση των εσόδων·
- άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος ως μέρος συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης των συντάξεων·
- (...) έναρξη λειτουργίας του Δημοσιονομικού Συμβουλίου πριν από την οριστικοποίηση του Μνημονίου Συνεννόησης και με την εισαγωγή ημιαυτόματων περικοπών δαπανών σε περίπτωση παρεκκλίσεων από φιλόδοξους στόχους πρωτογενούς πλεονάσματος αφού ζητηθεί η γνώμη του Δημοσιονομικού Συμβουλίου και με την επιφύλαξη προηγούμενης έγκρισης από τους θεσμούς· (...)


Προσοχή στο "χωρίς χρονοτριβή", στο "μια πρώτη δέσμη μέτρων" και στο "πλήρη εκ των προτέρων συμφωνία με τους θεσμούς". Προφανώς (α) βιάζονται, (β) έπονται και άλλα μέτρα, σε δέσμες πάντα και (γ) η Ελληνική Δημοκρατία μετασχηματίζεται και επισήμως σε αποικία, της οποίας η βουλή καταντάει σκέτο κουκλοθέατρο, όπου δεν μπορεί να ψηφιστεί κανένα μέτρο που θα πηγαίνει κόντρα στην βούληση των ξένων που την διαφεντεύουν. Τελικά, γινόμαστε Ζιμπάμπουε παρ' ότι μείναμε στο ευρώ.

Πάμε τώρα στις λεπτομέρειες.
- "Διεύρυνση της φορολογικής βάσης του ΦΠΑ" σημαίνει αύξηση 10% σε μακαρόνια, ζαμπονάκια, τοματοπελτέ και κατεψυγμένες μπάμιες, αύξηση 23% στα -απαλλασσόμενα μέχρι τώρα- ασφάλιστρα (ζωής αυτοκινήτων κλπ), κατάργηση της έκπτωσης στα νησιά κλπ. Να προσθέσω και κάτι που δεν θα διαβάσετε αλλού: σημαίνει αύξηση κερδών των ασφαλιστικών εταιρειών, οι οποίες θα μπορούν πια να συμψηφίζουν τον ΦΠΑ των δαπανών τους (όσοι ξέρουν λογιστικά θα με καταλάβουν εύκολα).
- "Πρόγραμμα μεταρρύθμισης των συντάξεων" σημαίνει -μεταξύ άλλων- τέλος στις πρόωρες, πάγωμα των ελάχιστων συντάξεων, κατάργηση του ΕΚΑΣ και προώθηση των "τριών πυλώνων" με απώτερο σκοπό να καταργηθεί η εγγυημένη από το κράτος σύνταξη και ο καθένας να παίρνει σύνταξη ανάλογα με όσα αποταμίευσε στην ζωή του γι' αυτόν τον σκοπό.  Υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι δεν θα φαληρίσει η ασφαλιστική του εταιρεία, σαν την Ασπίς-Πρόνοια.
- "Δημοσιονομικό Συμβούλιο" σημαίνει ότι, κάθε φορά που δεν θα πιάνονται οι στόχοι, θα κόβονται αντίστοιχα κονδύλια από όπου είναι εύκαιρο (παιδεία, υγεία, άμυνα κλπ), χωρίς να έχει σημασία από πού.

Σκίτσο του 2010, το οποίο παραμένει επίκαιρο. [Του Στάθη]

Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει (...)
- να πραγματοποιήσει φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και να προσδιορίσει πολιτικές ώστε να αντισταθμίσει πλήρως τον δημοσιονομικό αντίκτυπο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας σχετικά με τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012, καθώς και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή εναλλακτικά μέτρα που θα συμφωνηθούν αμοιβαία ως τον Οκτώβριο του 2015·
- να προχωρήσει σε πιο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων με σαφές χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση όλων των συστάσεων της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ Ι, μεταξύ άλλων για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή, τις περιόδους εκπτώσεων, το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων, το γάλα και τα αρτοποιεία, εκτός από τις συστάσεις για τα μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενα φαρμακευτικά προϊόντα, οι οποίες θα εφαρμοστούν σε επόμενο στάδιο, καθώς και για το άνοιγμα των μακροοικονομικώς κρίσιμων κλειστών επαγγελμάτων (...)
- σε ό,τι αφορά τις αγορές ενέργειας, να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) (...)
- όσον αφορά τις αγορές εργασίας, να προχωρήσει σε αυστηρή επανεξέταση και εκσυγχρονισμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των εργατικών κινητοποιήσεων και, σύμφωνα με την οικεία οδηγία και βέλτιστη πρακτική της ΕΕ, των ομαδικών απολύσεων βάσει του χρονοδιαγράμματος και της προσέγγισης που έχουν συμφωνηθεί με τους θεσμούς. Κατόπιν της επανεξέτασης αυτής, οι πολιτικές για την αγορά εργασίας πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές, θα πρέπει δε να μη συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς·
- να πραγματοποιήσει τα απαραίτητα βήματα για την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων τόσο αποφασιστικής δράσης για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια όσο και μέτρων για την ενδυνάμωση της διακυβέρνησης του ΤΧΣ και των τραπεζών (...)

Ο νεοφιλελευθερισμός σε πλήρη ανάπτυξη!
- "Μηδενικά ελλείμματα στις συντάξεις" σημαίνει ότι παύει η επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων από το κράτος (σε πλήρη αντίθεση με το σύνταγμα και τους νόμους), οπότε, αν ξεμείνουν τα ταμεία από λεφτά, δεν θα παίρνουν σύνταξη οι συνταξιούχοι. Απλούστατον!
- Η αργία τής Κυριακής περνάει στην ιστορία. Για τα εμπορικά καταστήματα λένε τώρα αλλά θα στοιχημάτιζα το δεξί μου χέρι ότι σύντομα θα ακολουθήσουν οι τράπεζες, το δημόσιο κλπ. Να δω τότε τι θα λένε όσοι, μιλώντας στα κανάλια, υποστήριζαν ότι εξυπηρετούνται καλύτερα με τα μαγαζιά ανοιχτά τις Κυριακές.
- Ψωμί, γάλα και φάρμακα προστίθενται στις πηγές πλουτισμού των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων, στέλνοντας στον αφανισμό τον φαρμακοποιό, τον μπακάλη και τον φούρναρη της γειτονιάς. Το τι κατεψυγμένο κινέζικο ψωμί και το τι χημικά επεξεργασμένο γερμανικό γάλα μας περιμένουν, δεν λέγεται.
- Αφού την κάναμε ήδη κομμάτια, η πάλαι ποτέ κραταιά ΔΕΗ χαρίζεται στο μεγάλο κεφάλαιο, συνεπώς ας ετοιμαζόμαστε να πούμε το ρεύμα, ρευματάκι.
- Αρχίζει η προσπάθεια για κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας. "Αυστηρή επανεξέταση" των συλλογικών διαπραγματεύσεων σημαίνει ότι ξηλώνεται τελείως ό,τι έχει απομείνει από τον θεσμό των συλλογικών συμβάσεων. "Βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές" σημαίνει ότι επεκτείνονται τα voucher και ανοίγει ο δρόμος για υιοθέτηση mini jobs και zero hour contracts. Με απλά λόγια, ανοίγει ο δρόμος για την εμφάνιση μιας νέας κοινωνικής τάξης:των εργαζόμενων φτωχών. Τέλος, δεσμευόμαστε ότι δεν θα επιστρέψουμε "σε παλιότερα πλαίσια πολιτικής", όπερ σημαίνει ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί καμμιά από τις δεκάδες αντεργατικές νομοθετικές διατάξεις της τελευταίας πενταετίας.
- "Δράση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια" σημαίνει ότι καταργείται η προστασία τής πρώτης κατοικίας και αρχίζουν επισήμως οι κατασχέσεις. Φυσικά, αυτό γίνεται για να "ενδυναμωθούν" οι δόλιες οι τράπεζες και το ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, δηλαδή για ύψιστο εθνικό λόγο. Επειδή θέλω να δω κάτι, ας σηκώσουν τώρα το χέρι όσοι πήγαν στις κάλπες τον περασμένο Γενάρη και ψήφισαν ΣυΡιζΑ, ελπίζοντας πως έτσι θα γλιτώσουν το σπίτι τους από τα σαγόνια των τραπεζών...

Σκίτσο του 2012, το οποίο επίσης παραμένει επίκαιρο. [Του Τσιολάκη]

Έχει κι άλλα ωραία η εν λόγω απόφαση, συνεπώς θα συνεχίσουμε και αύριο την παρουσίαση. Προς το παρόν, ας κλείσουμε με μια μικρή προτασούλα από την προτελευταία σελίδα: Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους.

Και για όσους δεν κατάλαβαν, προστίθεται: Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους.

Το καταλάβαμε ότι η ελπίδα μάς τελείωσε; Όσοι αιθεροβατούσαν είτε πιστεύοντας ότι μια "αριστερή" κυβέρνηση δεν θα δεχόταν ποτέ να πληρώσει "απεχθές χρέος" είτε περιμένοντας κάποιο γενναίο κούρεμα του χρέους ώστε να γίνει "βιώσιμο", είναι ώρα να ξυπνήσουν. Δεσμευτήκαμε "κατηγορηματικά" ότι θα ξεπληρώσουμε και την τελευταία δεκάρα και, ως γνωστόν, η Ελλάδα είναι μια χώρα που σέβεται την υπογραφή της, όπως έχει πει κατ' επανάληψη και ο αριστερός πρωθυπουργός μας. Καθ' ότι έχουμε και μια περηφάνια ως λαός, γαμώτο!

Οι φερετζέδες έπεσαν

Μετά από 17 ώρες «διαπραγματεύσεων» οι ηγέτες των χωρών-μελών της Ευρωζώνης κατέληξαν σε ταπεινωτική για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό συμφωνία.

Πρόκειται για νέο επαχθέστερο μνημόνιο, που επανεγκαθιδρύει και επεκτείνει την τροϊκανή κηδεμονία και τον κοινωνικό εξανδραποδισμό και διατηρεί τη χώρα σε καθεστώς αποικίας χρέους τής υπό γερμανική κηδεμονία Ε.Ε.!

Πρώτοι έσπευσαν να ανακοινώσουν στο Twitter την τραγική κατάληξη των «διαπραγματεύσεων» οι πρωθυπουργοί του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, αλλά και ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος! Η επίσημη επιβεβαίωση ήρθε από τον ίδιο τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, μέσω twitter.

Ως «μεγάλα αγκάθια» παρουσιάζονταν, μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, ο ρόλος του ΔΝΤ και η εξωφρενική νεοαποικιακή απαίτηση της τρόικας για δημιουργία στο Λουξεμβούργο Ταμείου ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας της χώρας προς αποπληρωμή του χρέους.

Κι όλα αυτά την ώρα που κατά τη διάρκεια των «διαπραγματεύσεων» χιλιάδες χρήστες του twitter ανά την υφήλιο τόνιζαν ότι οι τροϊκανές απαιτήσεις συνιστούν πραξικόπημα της ΕΕ (#thisisacoup) και καλούσαν τον Αλέξη Τσίπρα να αποχωρήσει από την εξευτελιστική διαδικασία τής δήθεν διαπραγμάτευσης!

Τούτες τις ώρες έγινε φανερό με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι μέσα στην λυκοσυμμαχία της ευρωζώνης δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης πολιτικής με αντιυφεσιακό και φιλολαϊκό πρόσωπο.

Ο ελληνικός λαός δεν θα πρέπει να απογοητευθεί από αυτήν την εξέλιξη. Αντίθετα πρέπει να πεισμώσει, όπως έκανε με το δημοψήφισμα και τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις που προηγήθηκαν ανά τη χώρα, για ένα «ΟΧΙ» μέχρι τέλους! Ένα «ΟΧΙ» σε σύγκρουση με τα μνημόνια, τον νεοφιλελευθερισμό και την λιτότητα που μέσα στην ευρωζώνη είναι θεσμοποιημένα!

Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, οι εργαζόμενοι, η νεολαία, η πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία στη χώρα σε θέση μάχης θα συνεχίσουν τον αγώνα για να μην περάσουν τα νέα υφεσιακά - αντιλαϊκά μέτρα και να έρθουν στο προσκήνιο ξανά τα λαϊκά αιτήματα, που διαμορφώθηκαν μέσα στους κοινωνικούς αγώνες όλα τα προηγούμενα χρόνια για την πλήρη κατάργηση των μνημονίων, για τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και την εθνικοποίηση των τραπεζών, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την ανακατανομή του παραγόμενου πλούτου υπέρ των εργαζομένων και των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. 

Δύσκολοι καιροί για αριστερές πλατφόρμες...

Και όμως, το παραπάνω κείμενο δεν δημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστη ούτε γράφτηκε από κάποιον αμετανόητο κουκουέ. Δημοσιεύθηκε στον ιστοτόπο iskra.gr και συνιστά την αντίδραση της Αριστερής Πλατφόρμας (συνιστώσας του ΣυΡιζΑ, στην οποία ανήκει ο υπουργός Παναγιώτης Λαφαζάνης) στην συμφωνία που υπέγραψε σήμερα τα ξημερώματα η κυβέρνηση με τους "θεσμούς".

Εκείνο που δεν λέει (και ούτε πρόκειται ποτέ να πει) η Αριστερή Πλατφόρμα, είναι πως για όλα τούτα είχε προειδοποιήσει το ΚΚΕ εδώ και πολλούς μήνες. Οι "απολιθωμένοι" κουκουέδες δεν περίμεναν την συμφωνία για να διαπιστώσουν ότι "μέσα στην λυκοσυμμαχία της ευρωζώνης δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης ανεξάρτητης και ακηδεμόνευτης πολιτικής με αντιυφεσιακό και φιλολαϊκό πρόσωπο". Όσο κι αν ο Λαζόπουλος επιμένει πως το ΚΚΕ κάνει αβάντα στην δεξιά, είναι οι "κολλημένοι" κουκουέδες που εδώ και μήνες διαλαλούν (με τον γνωστό, "ξύλινο" λόγο τους) πως έρχεται νέο μνημόνιο, πολύ πιο σκληρό από τα προηγούμενα.

Θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε πολλά για τις εξελίξεις. Προσωρινώς, όμως, θα περιοριστώ σε μερικές επιγραμματικές διαπιστώσεις:

(α) Οι φερετζέδες έπεσαν οριστικά και αμετάκλητα. Τα παραμύθια περί Ευρώπης που αλλάζει και περί ελπίδας που έρχεται μπορούν πλέον να πάνε άνετα να πάρουν την θέση τους δίπλα σ' εκείνα για τον Αη-Βασίλη. Κάπου εκεί, μπορεί να βολευτεί και η Αριστερή Πλατφόρμα, αν επιμένει πως με την ύπαρξή της και την δράση της μπορεί "από μέσα" να στρίψει αριστερά το αστικό καράβι τού ΣυΡιζΑ.

(β) Μπορούμε να αισθανόμαστε δικαιωμένοι όλοι όσοι, τόσο πριν όσο και μετά τις εκλογές τού περασμένου Γενάρη, αρνηθήκαμε να φάμε την φόλα τού "πρώτη φορά αριστερά" και αποστραφήκαμε με βδελυγμία την πρό(σ)κληση για στήριξη μιας "κυβέρνησης της αριστεράς", επιμένοντας πως όλη αυτή η δήθεν ανατροπή στα πολιτικά πράγματα της χώρας δεν συνιστούσε παρά μια ντρίμπλα τής αστικής εξουσίας για να εμποδίσει την παραπέρα ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων.

(γ) Αποδείχθηκε πως πράγματι ξέραμε τι λέγαμε όσοι επιμέναμε ότι η χώρα όχι μόνο θα παρέμενε στην ευρωζώνη αλλά και θα αποδεχόταν την σύναψη νέων μνημονίων, δημιουργώντας για τους πολίτες της ένα μέλλον πολύ πιο σκοτεινό από το ζοφερό παρόν και το μαύρο παρελθόν. Μάλιστα δε, το υποστηρίζαμε και το τεκμηριώναμε με τέτοια νηφαλιότητα ώστε συχνά καταντούσαμε εκνευριστικοί. Και το ξέραμε όχι επειδή είχαμε "άνωθεν πληροφόρηση" ή "θεία φώτιση" αλλά επειδή είχαμε θεωρητικό υπόβαθρο (ας είναι καλά οι παρακαταθήκες τού παππού Κάρολου και του θείου Βλαδίμηρου), διαλεκτική γνώση τής ιστορίας και. κυρίως, ενεργό μυαλό για να συνδυάσει τα δυο προηγούμενα και να καταλήξει σε σωστά συμπεράσματα.

"Διπλό όχι από Τσίπρα..." (Προφανώς, η σημερινή Αυγή κυκλοφόρησε νωρίτερα απ' ό,τι έπρεπε)

Υστερόγραφο: Λίγο νωρίτερα, άκουσα την ραδιοφωνική Ελληνοφρένεια, όπου ο Θύμιος Καλαμούκης εξέφραζε την αηδία και την οργή του για την αποδοχή τής συμφωνίας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης. Προσωπικά, δεν αισθάνομαι ούτε αηδία ούτε οργή. Τέτοια συναισθήματα ταιριάζουν σε εξαπατημένους κι εμένα δεν με εξαπάτησε κανείς. Και χτες και σήμερα, το ίδιο πράγμα πιστεύω: αυτό το αστικό οικοδόμημα δεν πρόκειται να βελτιωθεί, όσους διαχειριστές κι αν αλλάξουμε. Θέλει γκρέμισμα και χτίσιμο απ' την αρχή. Όσοι επιμένουν να πιστεύουν το αντίθετο, να ετοιμάζονται για περισσότερες εξαπατήσεις στην ζωή τους.

Σαββατιάτικα (63)

*** Πόσο σωστό το "Ελλάς, το μεγαλείο σου βασίλεμα δε έχει"! *** Μια χεσιά τόπος και κάναμε μπουρδέλο ολόκληρο πλανήτη! *** "Όχι" ημίχρονο, "Ναι" τελικό. *** Μακούλη, τό 'βλεπες... τό 'παιξες; *** Πλάκα δεν έχει το "Όχι" της Κυριακής; *** Εμένα μου θυμίζει γκόμενα που γουστάρει αλλά δεν λέει ναι μη την πάρουν για πουτάνα. *** Στο Φάληρο, βράδυ Κυριακής, μοιράζανε κόλλυβα έξω από τον Σκάι ή δεν είδα καλά; *** Αυτό που ο Σταύρακας λύσσαξε να πάρει την θέση τού Καμμένου ως κυβερνητικός εταίρος, πώς σας φαίνεται; *** Πάνο, πρόσεχε μη μας πάρει το Ποτάμι! *** Ρε σεις, συγκυβέρνηση είν' τούτο ή συμπούρδελο; *** Πότε θα ξανανοίξουν οι τράπεζες;

Μυωπικό βλέμμα δεν έχει ο νεαρός;

*** Να μας πει ο Μιχελογιαννάκης! *** Μην είδε κανείς τον Γιάνη; *** 61,31% αντεγαμηθειτικές ψήφοι και μας βάλανε ν' αλλάξουμε υπουργό οικονομικών. *** Αν ψηφίζαμε ναι, θα μας βάζανε ν' αλλάξουμε χώρα; *** Πώς πήγαμε στην διαπραγμάτευση χωρίς Μπογδάνο στην ομάδα; *** Ξεβράκωτοι στ' αγγούρια πήγαμε μωρέ; *** Ποιός κάφρος εκεί στον ΣυΡιζΑ σκέφτηκε το εμπάργκο στον Σκάι; *** Την κατάθλιψη του Μητρόπουλου και του Ρωμανιά δεν την υπολόγισε; *** Σοβαρά το λέτε πως ο Σώυμπλε πρότεινε στον Ομπάμα να ανταλλάξει την Ελλάδα με το Πουέρτο Ρίκο; *** Πες ναι, ρε μαλάκα Μπαράκ! *** Βάλε μας στο δολλάριο, ν' αρχίσουμε να φωνάζουμε "έξω τώρα οι αμερικάνοι", να τρελλάνουμε το σύμπαν! *** Παιδιά, αν γυρίσουμε στην δραχμή, ξεχάστε το το φρέντο. *** Τις καθημερινές τούρκικο, Κυριακές και γιορτές φραπέ. *** Μήπως στα δυο μνημόνια έπρεπε να μας δώσουν το τρίτο δώρο; *** Αλέξη, το τρίτο είναι και το μακρύτερο; *** Μη το πεις μνημόνιο τότε, πες το... πουτσαναβουντσιφωτιές. *** Το Μνημόνιο έπιασε σε σήκουελ το Μάτριξ και την Μαγαδασκάρη. *** Ελπίζω να μη φτάσει το Ράμπο. *** Χάσαμε και τον κυρ-Φώτη, που θα μας απαγκίστρωνε... *** Τόσα αληταριά κυκλοφορούν έξω, με τον Πρετεντέρη και την Τρέμη τα έβαλε ο εισαγγελέας. *** Ντροπή πια με τους συριζοάπλυτους! *** Φιμώνουν την ελευθεροτυπία, διώκουν την ελευθερία τής έκφρασης, απειλούν την ανεξάρτητη δημοσιογραφία! *** Αλέξη, το ξέρεις ότι μπορείς να απολύσεις 10.000 δημοσίους υπαλλήλους και να σου πουν και μπράβο από πάνω; *** Σου θυμίζω ότι στις 31/12/2010 το κράτος μισθοδοτούσε 10.368 ιερείς. *** Για σκέψου το λίγο. *** Τζήμερος προς Τσίπρα: "Ξεκίνησες με στεφάνια στην Καισαριανή, πρόσεξε μη καταλήξεις με στεφάνια στου Γουδή." ***

Ρισπέκτ στην Λαίδη!

Τζήμερος: το point of no return στην εξέλιξη κάθε νεοφιλελέ. *** Σταύραξ: "Αν δεν κρατηθούμε στην Ε.Ε., θα είναι προδοσία." *** Κι αν δεν κρατηθείς με την γκόμενα, Σταύρακα, θα είναι πρόωρη εκσπερμάτιση. *** Αριστερή παρένθεση έβλεπε ο Αντώνης, δεξιά παρένθεση προέκυψε. *** Εμ, τί περιμένατε να δει γκαβός άνθρωπος; *** Αντί για γκρέξιτ, γκαβέξιτ. *** Αντώνη, ξανάνοιξε την Πολιτική Άνοιξη, να τους παλαβώσεις όλους. *** Στην χειρότερη, άνοιξε πιτσαρία, την ξέρεις την δουλειά. *** Φώφη: "Το ΠαΣοΚ στηρίζει την εθνική προσπάθεια αλλά δεν δίνει λευκή επιταγή." *** Ρε συ Φώφη, υπάρχει ακόμη τράπεζα που δίνει στο ΠαΣοΚ μπλοκ επιταγών; *** Ευτυχώς που άλλαξε το ΠαΣοΚ πρόεδρο και δεν θα μπερδευόμαστε όταν μιλάμε για Βαγγέλα. *** Πρόεδρος της βουλής, πρόεδρος της ΝουΔου... *** Άμα είσαι ωραίος μάγκας, δεν πας χαμένος. *** Δηλαδή, μέσα πουλάμε μούρη κι έξω παρακαλάμε για δανεικά; *** Λαπαβίτσα, για κουραδόμαγκες μας κόβω, σαν τον γκαβό ένα πράμα. *** Μεϊμαράκης: "Ποιός συμβούλευσε τον κ. Τσίπρα να μιλήσει στο ευρωκοινοβούλιο; Ποιός τον συμβούλευσε να δώσει βήμα στους εχθρούς;" *** Ντόϊοϊοϊον! *** Έκοψες κάβο, Βαγγέλα;

Κι εσείς Ευρώπη μένετε, μαντάμ;

*** A propos, ο γκαβός πλήρωσε τα 4 μηνιάτικα που χρωστάει στο προσωπικό τού κόμματος πριν φύγει ή ακόμη απλήρωτοι είναι οι άνθρωποι; *** Λαφαζάνης: "Η πρόταση δεν είναι συμβατή με το πρόγραμμά μας." *** Ρε συ, Παναγιώτη, η μόνη συμβατή πρόταση θα ήταν "φτιάχτε ένα μνημόνιο και δώστε τό μας να το σκίσουμε"! *** Μη χέσω, δηλαδή! *** Αληθεύει ότι εκεί στα βόρεια προάστεια, όπου κέρδισε το "Ναι" με διαφορά, πέφτουν βροχή οι αιτήσεις για διαβατήρια; *** Ας ενημερώσει κάποιος τους μενουμευρωπαϊστές ότι μείναμε στην Ευρώπη, τελικά. *** Μπορούν να μείνουν εδώ, λοιπόν, εκτός αν προτιμούν Ζιμπάμπουε. *** Ούγκο Ντίξον, δημοσιογράφος New York Times: "Οι 48 ώρες συμπληρώνονται σε δυο ώρες. Πού είναι η συμφωνία που υποσχέθηκες, κύριε Τσίπρα;" *** Αυτόν ποιός το έβαλε κεχαγιά στο μουνί μας; *** Ψιτ, παλληκάρι, το όνομά σου πώς το γράφεις; Dixon ή Dick-son; *** Ρε, μπας κι έχει τίποτε κολλεγιές με καμμιά Όλγα ή καμμιά Σία ο τύπος; *** Spiegel: "Ξεμένουν από χαρτί οι εφημερίδες στην Ελλάδα." *** Σκορδοκαΐλα μας! *** Λες και τις διαβάζουμε; *** Για τα σιντιά, τα κουπόνια της Νόβα και τους βίους των αγίων τις παίρνουμε.

Ευτυχισμένα χρόνια

*** Ας βγουν σε κωλόχαρτο, που έχουμε εν αφθονία. *** Να σκάσει κι η Βούλτεψη! *** Άσε που έτσι θα τις διαβάζουμε όταν πηγαίνουμε για χέσιμο. *** Αν κατάλαβα καλά, ο Τσίπρας συγκάλεσε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών μόλις έφυγε ο Σαμαράς, ε; *** Αντώνη, πολύ κωλόπαιδο ο Αλέξης! *** Κανένα νέο από την Αριστερή Πλατφόρμα έχουμε; *** Μανδραβέλης: "Ο Παπανδρέου κατέστρεψε το κόμμα του για να σώσει την χώρα κι ο Τσίπρας καταστρέφει την χώρα για να σώσει το κόμμα του." *** Πάσχο, έχεις πέσει σε κώμα. *** Πάλι έκοψες τα χάπια, βρε μαλάκα; *** Τζήμερος ξανά: "Τέλος χρόνου. Τους ανατρέπουμε." *** Ωχ... Έρχονται τα τζήμερα να διώξουνε τα τζάγρια. *** Τζάκρη, φυλάξου! *** Εκείνες τις δόλιες τις βαρουφίτσες, που χάσανε το ίνδαλμά τους, τις σκέφτεται κανένας; *** Εφτακόσια χιλιάρικα πρόστιμο για φοροδιαφυγή στον Ρουβά; *** Αχ, Σάκη μου... τί τό 'θελες το ναι και σε βάλανε στο μάτι τα κωλόπαιδα; *** Δεν λέω πως δεν με στενοχώρησε η είδηση πως πέθανε ο Ομάρ Σαρίφ αλλά με παρηγορεί το ότι ζη ακόμη ο Σπύρος Φωκάς για να τον ντουμπλάρει. *** Μιας και μίλησα για ηθοποιούς, σας αρέσει ο Γούντυ Άλλεν; *** Σκατογέρασε, βέβαια, αλλά στα νιάτα του ήταν συμπαθητικούλης, όπως φαίνεται και στην πρώτη σημερινή φωτογραφία. *** Στην τελευταία φωτογραφία βλέπετε με μπιρμπιλωτά κοντοβράκια τον πιο μάγκα πρόεδρο της ελληνικής βουλής με τον πιο νόμιμο και ηθικό ever έλληνα βουλευτή. *** Πείτε την αλήθεια ρε, το φανταζόσασταν ότι η δημοκρατία μας έχει τόσο σεξ απήλ; *** Και πού να σας βγάλω και την Ζωίτσα με μαγιώ! *** Ποτέ μη λες ποτέ σε τούτο το ιστολόγιο. *** Άιντε τώρα να πάμε για καμμιά μπύρα. *** Καλό σαββατοκύριακο α τούττι! ***

Ρήτρα ανάπτυξης και αναδιάρθρωση χρέους

Είμαι σίγουρος ότι είδατε (τουλάχιστον, οι περισσότεροι) τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης προς τους θεσμούς, επί των οποίων θα στηριχτεί το νέο, τρίτο κατά σειρά, μνημόνιο. Και αυξήσεις στον ΦΠΑ έχουμε, και μειώσεις στις συντάξεις έχουμε, και κατάργηση των "πρόωρων" συντάξεων έχουμε (να δω 67χρονο οικοδόμο να παλεύει ν' ανεβεί σε σκαλωσιά ή 67χρονο θεολόγο να προσπαθεί να επιβληθεί στα διαόλια που θα του κάνουν καζούρα και τί στον κόσμο!), κι απ' όλα τα καλά έχουμε, δόξα τω θεώ. Κι από δίπλα, έχουμε και αίτηση για αναδιάρθρωση (παναπεί, κούρεμα) του χρέους.

Ίσως κάποιοι να αναρωτιούνται πως και τα δυο αυτά μαζί δεν πάνε. Αν είναι να κουρέψουμε το χρέος, γιατί να κουρέψουμε και τις συντάξεις; Αν μειωθούν τα τοκοχρεωλύσια, γιατί να αβγατίσουν οι φόροι; Ας πάμε, λοιπόν, να δώσουμε απάντηση σε τούτες τις απορίες, ρίχνοντας μια περιληπτική -και, ως εκ τούτου, ατελή- ματιά στο πώς δουλεύει το σύστημα και σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η περίφημη "ρήτρα ανάπτυξης".

Λονδίνο, 27/2/1953: Ο επί κεφαλής της δυτικογερμανικής αντιπροσωπείας Χέρμαν Γιόζεφ Αμπς
υπογράφει την συμφωνία κουρέματος του χρέους τής χώρας του κατά 50%.

Απώτερο ζητούμενο του καπιταλισμού, στις συνθήκες τής σοβούσης κρίσης του που όλοι γνωρίζουμε, είναι να ξαναπάρει μπρος η διαδικασία αναπαραγωγής των αργών κεφαλαίων. Σε περιβάλλον ύφεσης, είναι λογικό να μένουν αδρανή ορισμένα κεφάλαια, μη βρίσκοντας κερδοφόρα (ή επαρκώς κερδοφόρα) τοποθέτηση. Εδώ, λοιπόν, κολλάει η περίφημη "ρήτρα ανάπτυξης", την οποία ζητάει η κυβέρνηση από τους πιστωτές μας και αφορά την διοχέτευση κονδυλίων (μέσω προγραμμάτων τύπου ΕΣΠΑ, χρηματοδοτήσεων μέσω ΕΚΤ κλπ) στην "πραγματική οικονομία".

Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Δείτε το θεωρητικό σχήμα: τα ευρωπαϊκά ταμεία εγκρίνουν για την Ελλάδα κάποιο ποσό ως επιδότηση, μέσω προγραμμάτων - το ελληνικό κράτος "βγάζει" αυτά τα λεφτά στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), επιδοτώντας παραγωγικές επενδύσεις είτε εξ ολοκλήρου ιδιωτικές είτε σε συνεργασία του με ιδιώτες (ΣΔΙΤ) - οι επενδύσεις ολοκληρώνονται, δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, αυξάνεται η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αυξάνονται οι εξαγωγές, αυξάνεται το ΑΕΠ κλπ. Αυτό το απλοποιημένο σχήμα περιγράφει το περίφημο "κεϋνσιανό μοντέλο".

Στο σημείο αυτό, πρέπει να κάνουμε δυο παρατηρήσεις. Μιλήσαμε μόλις για "κεϋνσιανό μοντέλο" ενώ ξέρουμε ότι πολλά από τα μεγάλα κεφάλια της Ευρώπης έχουν απαρνηθεί τον Κέυνς κι έχουν ασπαστεί τον φρηντμανικό νεοφιλελευθερισμό, σύμφωνα με τον οποίο δεν πρέπει να βοηθάμε ό,τι έχει πρόβλημα αλλά να το αφήνουμε να καταρρεύσει τελείως προκειμένου να οικοδομηθεί κάτι υγιές πάνω στα συντρίμμια του. Εδώ ακριβώς οφείλονται οι μεγάλες κόντρες που εκτυλίσσονται τις τελευταίες μέρες στα ευρωπαϊκά όργανα λόγω του ελληνικού προβλήματος: οι κεϋνσιανοί θέλουν να βρεθεί λύση ενώ οι νεοφιλελεύθεροι προτιμούν να δουν την ελληνική οικονομία να καταστρέφεται πλήρως.

Η δεύτερη παρατήρηση έχει να κάνει με το κατά πόσο μπορεί να λειτουργήσει το κεϋνισανό μοντέλο στην χώρα μας. Η ύφεση έχει βαθύνει τόσο πολύ την τελευταία πενταετία ώστε οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις δεν φτάνουν ούτε για πλάκα. Πώς να καλυφθούν απώλειες μιας πενταετούς αδιάκοπης μείωσης του ΑΕΠ (υπολογίζονται κοντά στα 250 δισ.) με τα ψίχουλα κάποιων προγραμμάτων (από το ΕΣΠΑ 2007-2013 η Ελλάδα πήρε λίγο πάνω από 18 δισ.);

Σ' αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις, για τον κεϋνσιανισμό προέχει το να πέσει χρήμα στην αγορά. Γι' αυτό υποστηρίζει την αύξηση κυκλοφορίας του χρήματος ακόμη και με υποτίμηση του νομίσματος, ακόμη και με έκδοση νέου χρήματος, έστω και πληθωριστικού. Μόνο που στην Ευρωπαϊκή Ένωση καμμιά χώρα δεν μπορεί να "κόψει" χρήμα, αφού έκδοση χρήματος κάνει μόνο η ΕΚΤ. Έτσι, λοιπόν, αν μια χώρα θέλει να διερύνει την αναπαραγωγή των -λιμναζόντων ή μη- κεφαλαίων, πρέπει να βρει χρήμα με άλλους τρόπους. Στην ενωμένη Ευρώπη, το κόλπο που έκανε ο Μαρκεζίνης πριν 60-τόσα χρόνια δεν δουλεύει.

Χρέος - Αναδιαρθρωμένο χρέος (σκίτσο: Bart)

Έναν από τους τρόπους αυτούς τον καταλαβαίνουμε καλά γιατί τον ζήσαμε στο πετσί μας: μείωση δαπανών, ώστε να περισσέψουν λεφτά για επιδοτήσεις. Με άλλα λόγια, κόβουμε κονδύλια από το κοινωνικό κράτος (υγεία, παιδεία κλπ), από μισθούς και συντάξεις, από την άμυνα κλπ και τα μεταφέρουμε στο ΠΔΕ. Αυτό μπορεί να στέκεται θεωρητικά αλλά στην ελληνική πραγματικότητα δεν δείχνει και πολύ ελπιδοφόρο. Έχοντας προηγηθεί μια πενταετία τσεκουρωμάτων και γκρεμίσματος, πόσα μπορείς να κόψεις ακόμη; Όσα κι αν καταφέρεις να μαζέψεις μ' αυτόν τον τρόπο, ακόμη κι αν τα προσθέσεις στα ευρωπαϊκά προγράμματα, πάλι δεν πρόκειται να φτάσουν.

Ένας άλλος τρόπος είναι μέσω ιδιωτικοποιήσεων: να αρχίσεις το ξεπούλημα όσων μπορείς να ξεπουλήσεις και να ρίξεις τα λεφτά στην αγορά. Μόνο που οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν τρία βασικά κουσούρια. Πρώτον, γίνονται κοψοχρονιά. Δεύτερον, μαζεύεις τώρα κάποια λεφτά αλλά χάνεις όλα τα μελλοντικά έσοδα. Τρίτον και σπουδαιότερον, έχεις ήδη συμφωνήσει με τους πιστωτές σου ότι όσα κι αν μαζέψεις από το ξεπούλημα, θα πάνε κατ' ευθείαν στις τσέπες τους.

Εδώ έρχεται η αναδιάρθρωση του χρέους. Το "βιώσιμο" που λέμε. Ζητάς από τους πιστωτές σου να σου "σενιάρουν" το χρέος σου (είτε κουρεύοντάς το είτε επιμηκύνοντας την αποπληρωμή του είτε και τα δυο), ώστε να καταστήσουν την εξυπηρέτησή του λογική. Σ' αυτή την περίπτωση, οι "αγορές" παίρνουν το μήνυμα, σε θεωρούν και πάλι αξιόπιστο και δέχονται να σε ξαναδανείσουν με παραδεκτά επιτόκια. Δηλαδή, απώτερος σκοπός τής ρύθμισης των χρεών δεν είναι να μπορέσεις να τα αποπληρώσεις ώσπου να τα ξοφλήσεις και να μη χρωστάς πια αλλά να μπορέσεις να ξαναδανειστείς.


Υποψιάζομαι ότι σήμερα σας κούρασα και λυπάμαι αν εν τέλει δεν κατάφερα να γίνω όσο σαφής ήθελα αλλά ελπίζω ότι όλοι καταλάβαμε τουλάχιστον αυτό το τελευταίο. Έτσι εξηγείται πεντακάθαρα και η παραδοξολογία που έχουμε επισημάνει εδώ κατ' επανάληψη: το βιώσιμο χρέος. Ένα χρέος που θα ανατροφοδοτείται διαρκώς, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, προορισμένο να ζη στον αιώνα τον άπαντα για να στηρίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου.