Στις 19 Φεβρουαρίου, η Καθημερινή δημοσίευσε ένα κείμενο με τίτλο "Το Grexit παραμένει καταστροφικό για την Ελλάδα", το οποίο υπογράφεται από δεκατέσσερις (!) έλληνες οικονομολόγους καθηγητές διαφόρων πανεπιστημίων (ΜΙΤ, Tufts, Yale, Goethe, New York, Bern, London School o Economics, Κρήτης κλπ), με πιο γνωστό τον κύπριο νομπελίστα σερ Χριστόφορο Πισσαρίδη.
Ας με συγχωρήσουν οι πολυπράγμονες καθηγητές αλλά η ελλιπής μου μόρφωση δεν μου επιτρέπει να παρακολουθήσω την σκέψη τους. Μάλιστα δε, ακροβατώντας στα όρια της ύβρεως ή και της βλασφημίας, θα τολμήσω να πω ότι -κατά την ταπεινή μου άποψη, πάντα- το συγκεκριμένο κείμενο προσβάλλει και την πανεπιστημιακή τους ιδιότητα και την νοημοσύνη ημών των απλών θνητών. Μα... συγγνώμη κιόλας... πείτε μου αν αυτό είναι κείμενο πανεπιστημιακών δασκάλων:
Πάμε παρακάτω. Λένε οι δάσκαλοί μας ότι χάρη στο ευρώ σταμάτησε το "κατρακύλισμα της παραγωγικότητας". Συγγνώμη αλλά το πιθανότερο είναι ότι το κατρακύλισμα σταμάτησε επειδή πιάσαμε πάτο. Ακριβώς όπως αυτός που πέφτει από την ταράτσα μιας πολυκατοικίας σταματάει κάποια στιγμή να πέφτει όχι επειδή έμαθε να πετάει αλλά επειδή σκάει στο πεζοδρόμιο. Διάβολε, στην ευρωζώνη ήμασταν όταν βιώναμε μείωση του ΑΕΠ κατά 30% μέσα σε πέντε χρόνια! Και πόλεμο να είχαμε, η μείωση μικρότερη θα ήταν! Δηλαδή, αν υποθέσουμε ότι δεν ήμασταν στο ευρώ, πόσο χειρότερα θα ήσαν τα πράγματα;
Προχωρούμε. Εκείνες οι "απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναστροφή της κρίσης" είναι για γέλια και για κλάμματα. Δηλαδή, θα βγούμε από το αδιέξοδο αν αρχίσουν να κάνουν συμβόλαια οι βενζινάδες, αν φτιάχνουν ψωμί οι τσαγκάρηδες κι αν πουλάνε φάρμακα οι μπακάληδες; Παναπεί, αυτοί φταίνε που φτάσαμε σ' αυτό το χάλι; Πάει καλά. Όταν, όμως, μιλάμε για γραφειοκρατία, ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί. Στην εποχή τής μηχανοργάνωσης, όποιος "επενδυτής" ενοχλείται από την γραφειοκρατία έχει συνήθως σοβαρό πρόβλημα επειδή τα χαρτιά του δεν είναι εντάξει. Θέλει π.χ. κάποιος ν' ανοίξει ένα "κέντρο διασκεδάσεως" και ενοχλείται επειδή η "γραφειοκρατία" απαιτεί ανθρώπινες τουαλέττες και έξοδο κινδύνου για περιπτώσεις φωτιάς. Ή θέλει κάποιος να στήσει ένα εργοστάσιο και τον εμποδίζει το "αγκυλωμένο" κράτος, το οποίο απαιτεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενώ αυτός πολύ θα ήθελε να πετάει τα απόβλητα όπου βρει.
Παρένθεση. Κάθε φορά που κάποιος επιχειρεί να μου μιλήσει για τις σφραγίδες και τις υπογραφές που χρειάζονται στο δημόσιο, τον ρωτάω αν έχει πάει ποτέ σε ιδιωτική επιχείρηση που λέγεται τράπεζα να καταθέσει ή να εισπράξει μια επιταγή. Το πόσο μ' αρέσει να βλέπω τα μούτρα του, δεν λέγεται! Κλείνει η παρένθεση.
Επειδή μπορεί να είμαι χαζός αλλά δεν είμαι κακοπροαίρετος, άντε να συμφωνήσω ότι χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις "ανεξάρτητα από το τι νόμισμα θα έχουμε". Οι κύριοι καθηγητές ισχυρίζονται ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις "θα είναι πάρα πολύ πιο δύσκολο να γίνουν" εκτός ευρώ και αναρωτιέμαι: γιατί; Πού έγκειται η δυσκολία στο να μειώσεις την γραφειοκρατία ή να ξεπουλήσεις την ΕΥΔΑΠ με δραχμή; Αυτός ο φόβος για κάτι τρομακτικό πλην αόριστο, που απλώς βρίσκεται "εκεί έξω", είναι διάχυτος σε ολόκληρο το κείμενο και δεν ταιριάζει σε πανεπιστημιακούς δασκάλους αλλά σε αγράμματους παππούδες που παραμυθιάζουν τα εγγόνια τους πως θα τα αρπάξει ο μπαμπούλας αν βγουν από το σπίτι.
Όμως, το γελοιωδέστερο απόσπασμα είναι αυτό: "Οι σύγχρονες και ευημερούσες οικονομίες, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, βασίζονται στην αγορά και τον υγιή ανταγωνισμό, χρησιμοποιώντας τον πλούτο που παράγεται για να χρηματοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος". Να γελάσω ή να κλάψω; Ζούμε την εποχή του νεοφιλελευθερισμού, όπου τα πάντα γίνονται βορά τού κεφαλαίου και οι δεκατέσσερις πανεπιστημιακοί ζουν στον κόσμο τους! Την ώρα που καταλύεται κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και τα πάντα ξεπουλιώνται στους ιδιώτες, κάποιοι μορφωμένοι (ακόμη και νομπελίστες) προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αγορές παράγουν πλούτο "για να χρηματοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος"!! Η πανεπιστημιακή εγκυρότητα σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Κλείνω. Άντε τώρα, λέει, να έχεις παιδί και να θες να το στείλεις να σπουδάσει στο Yale ή στο London School of Economics, ξέροντας ότι θα έχει κάτι τέτοιους καθηγητές... και να πρέπει να πληρώσεις κι από πάνω...
ΥΓ: Ελπίζω να μη βρεθεί κάποιος περαστικός αναγνώστης ο οποίος να συμπεράνει από τα παραπάνω ότι είμαι θιασώτης της επιστροφής στην δραχμή. Τους περαστικούς φοβάμαι, όχι τους τακτικούς.
Ας με συγχωρήσουν οι πολυπράγμονες καθηγητές αλλά η ελλιπής μου μόρφωση δεν μου επιτρέπει να παρακολουθήσω την σκέψη τους. Μάλιστα δε, ακροβατώντας στα όρια της ύβρεως ή και της βλασφημίας, θα τολμήσω να πω ότι -κατά την ταπεινή μου άποψη, πάντα- το συγκεκριμένο κείμενο προσβάλλει και την πανεπιστημιακή τους ιδιότητα και την νοημοσύνη ημών των απλών θνητών. Μα... συγγνώμη κιόλας... πείτε μου αν αυτό είναι κείμενο πανεπιστημιακών δασκάλων:
 |
| Χριστοφόρος Πισσαρίδης, Στέλιος Ράμφος και Βίκυ Φλέσσα συζητούν το "Ελληνικό Παράδοξο" (26/4/2013). Στις 10 Μαρτίου 2017, ο Πισσαρίδης συζήτησε και πάλι "Στα άκρα" με την Φλέσσα για το μέλλον τού ευρώ. |
Στην επταετία της κρίσης, η Ελλάδα έχασε τη θέση που κατείχε ανάμεσα στις οικονομίες του ευρωπαϊκού πυρήνα. Η σημερινή της κατάσταση αντικατοπτρίζει την παραγωγικότητά της, πράγμα που σημαίνει ότι η βελτίωση την πρώτη οκταετία του 21ου αιώνα ήταν απατηλή, αποτέλεσμα της τεχνητής αύξησης της κατανάλωσης μέσω δανεισμού. Τέτοιος δανεισμός θα είναι ανέφικτος επί πολλά χρόνια σε περίπτωση Grexit.Από πού να αρχίσω και πού να σταθώ δίχως να τραβήξω τα μαλλιά μου; Ήταν ποτέ η Ελλάδα "ανάμεσα στις οικονομίες του ευρωπαϊκού πυρήνα"; Εγώ θυμάμαι μια ζωή να μας χαρακτηρίζουν και να μας συμπεριφέρονται ως παρίες τής Ευρώπης κι ας είναι καλά ο "εκ βορρά κίνδυνος" λόγω του οποίου μας ντάντευαν μη και κάνουμε καμμιά κουτουράδα. Παράλληλα, δεν καταλαβαίνω τι είναι αυτό που ενοχλεί τους πανεπιστημιακούς μας; Το ότι χάσαμε την θέση που κατείχαμε στον ευρωπαϊκό πυρήνα, την οποία είχαμε καταλάβει με "απατηλό" τρόπο και "τεχνητή αύξηση της κατανάλωσης μέσω δανεισμού", όπως λένε οι ίδιοι; Και τί θέλουν τώρα; Να αποφύγουμε το Grexit ώστε να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε και να εξακολουθήσουμε την απάτη μας; Μάλλον κάτι δεν καταλαβαίνω αλλά τί;
(...)
Οι μακροχρόνιες συνέπειες του Grexit θα είναι ακόμη πιο δραματικές για το βιοτικό μας επίπεδο. Το κατρακύλισμα της παραγωγικότητας έχει σταματήσει μόνο και μόνο γιατί η χώρα παραμένει στη ζώνη του ευρώ. Εξω απ’ το ευρώ, η παραγωγικότητα και το βιοτικό μας επίπεδο θα μειωθούν σημαντικά. Οι σύγχρονες και ευημερούσες οικονομίες, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, βασίζονται στην αγορά και τον υγιή ανταγωνισμό, χρησιμοποιώντας τον πλούτο που παράγεται για να χρηματοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.
(...)
Η αύξηση της παραγωγικότητας, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, η δραστική μείωση της γραφειοκρατίας ιδιαίτερα στο μέτωπο των επενδύσεων, η ιδιωτικοποίηση τομέων της οικονομίας όπου το κράτος απέτυχε, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναστροφή της κρίσης. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι απαραίτητες ανεξάρτητα από το τι νόμισμα θα έχουμε. Εάν όμως έχουμε νέα δραχμή θα είναι πάρα πολύ πιο δύσκολο να γίνουν, βυθίζοντας την χώρα σε μακροχρόνια φτώχεια.
Πάμε παρακάτω. Λένε οι δάσκαλοί μας ότι χάρη στο ευρώ σταμάτησε το "κατρακύλισμα της παραγωγικότητας". Συγγνώμη αλλά το πιθανότερο είναι ότι το κατρακύλισμα σταμάτησε επειδή πιάσαμε πάτο. Ακριβώς όπως αυτός που πέφτει από την ταράτσα μιας πολυκατοικίας σταματάει κάποια στιγμή να πέφτει όχι επειδή έμαθε να πετάει αλλά επειδή σκάει στο πεζοδρόμιο. Διάβολε, στην ευρωζώνη ήμασταν όταν βιώναμε μείωση του ΑΕΠ κατά 30% μέσα σε πέντε χρόνια! Και πόλεμο να είχαμε, η μείωση μικρότερη θα ήταν! Δηλαδή, αν υποθέσουμε ότι δεν ήμασταν στο ευρώ, πόσο χειρότερα θα ήσαν τα πράγματα;
Προχωρούμε. Εκείνες οι "απαραίτητες προϋποθέσεις για την αναστροφή της κρίσης" είναι για γέλια και για κλάμματα. Δηλαδή, θα βγούμε από το αδιέξοδο αν αρχίσουν να κάνουν συμβόλαια οι βενζινάδες, αν φτιάχνουν ψωμί οι τσαγκάρηδες κι αν πουλάνε φάρμακα οι μπακάληδες; Παναπεί, αυτοί φταίνε που φτάσαμε σ' αυτό το χάλι; Πάει καλά. Όταν, όμως, μιλάμε για γραφειοκρατία, ας είμαστε λίγο πιο προσεκτικοί. Στην εποχή τής μηχανοργάνωσης, όποιος "επενδυτής" ενοχλείται από την γραφειοκρατία έχει συνήθως σοβαρό πρόβλημα επειδή τα χαρτιά του δεν είναι εντάξει. Θέλει π.χ. κάποιος ν' ανοίξει ένα "κέντρο διασκεδάσεως" και ενοχλείται επειδή η "γραφειοκρατία" απαιτεί ανθρώπινες τουαλέττες και έξοδο κινδύνου για περιπτώσεις φωτιάς. Ή θέλει κάποιος να στήσει ένα εργοστάσιο και τον εμποδίζει το "αγκυλωμένο" κράτος, το οποίο απαιτεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενώ αυτός πολύ θα ήθελε να πετάει τα απόβλητα όπου βρει.
Παρένθεση. Κάθε φορά που κάποιος επιχειρεί να μου μιλήσει για τις σφραγίδες και τις υπογραφές που χρειάζονται στο δημόσιο, τον ρωτάω αν έχει πάει ποτέ σε ιδιωτική επιχείρηση που λέγεται τράπεζα να καταθέσει ή να εισπράξει μια επιταγή. Το πόσο μ' αρέσει να βλέπω τα μούτρα του, δεν λέγεται! Κλείνει η παρένθεση.
 |
| Απόσπασμα άρθρου ενός εκ των δεκατεσσάρων πανεπιστημιακών λίγο πριν το δημοψήφισμα του 2015. |
Επειδή μπορεί να είμαι χαζός αλλά δεν είμαι κακοπροαίρετος, άντε να συμφωνήσω ότι χρειαζόμαστε μεταρρυθμίσεις "ανεξάρτητα από το τι νόμισμα θα έχουμε". Οι κύριοι καθηγητές ισχυρίζονται ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις "θα είναι πάρα πολύ πιο δύσκολο να γίνουν" εκτός ευρώ και αναρωτιέμαι: γιατί; Πού έγκειται η δυσκολία στο να μειώσεις την γραφειοκρατία ή να ξεπουλήσεις την ΕΥΔΑΠ με δραχμή; Αυτός ο φόβος για κάτι τρομακτικό πλην αόριστο, που απλώς βρίσκεται "εκεί έξω", είναι διάχυτος σε ολόκληρο το κείμενο και δεν ταιριάζει σε πανεπιστημιακούς δασκάλους αλλά σε αγράμματους παππούδες που παραμυθιάζουν τα εγγόνια τους πως θα τα αρπάξει ο μπαμπούλας αν βγουν από το σπίτι.
Όμως, το γελοιωδέστερο απόσπασμα είναι αυτό: "Οι σύγχρονες και ευημερούσες οικονομίες, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, βασίζονται στην αγορά και τον υγιή ανταγωνισμό, χρησιμοποιώντας τον πλούτο που παράγεται για να χρηματοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος". Να γελάσω ή να κλάψω; Ζούμε την εποχή του νεοφιλελευθερισμού, όπου τα πάντα γίνονται βορά τού κεφαλαίου και οι δεκατέσσερις πανεπιστημιακοί ζουν στον κόσμο τους! Την ώρα που καταλύεται κάθε έννοια κοινωνικού κράτους και τα πάντα ξεπουλιώνται στους ιδιώτες, κάποιοι μορφωμένοι (ακόμη και νομπελίστες) προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι αγορές παράγουν πλούτο "για να χρηματοδοτήσουν ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος"!! Η πανεπιστημιακή εγκυρότητα σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Κλείνω. Άντε τώρα, λέει, να έχεις παιδί και να θες να το στείλεις να σπουδάσει στο Yale ή στο London School of Economics, ξέροντας ότι θα έχει κάτι τέτοιους καθηγητές... και να πρέπει να πληρώσεις κι από πάνω...
ΥΓ: Ελπίζω να μη βρεθεί κάποιος περαστικός αναγνώστης ο οποίος να συμπεράνει από τα παραπάνω ότι είμαι θιασώτης της επιστροφής στην δραχμή. Τους περαστικούς φοβάμαι, όχι τους τακτικούς.
18 σχόλια:
Θα σε υπερασπιστώ εγω Θοδωρή. Βάζω την υπογραφή μου. Δεν είσαι με τον Εθνικό Καπιταλισμό ούτε με Ρώσους Κινέζους Ιμπεριαλιστές. Καλό απόγευμα ΟΒΕΡ..... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Παναγιώτη, με βγάζεις από πολύ δύσκολη θέση. Θα στο χρωστάω! **γέλια**
Δεν κάνει τίποτα Σύντροφε. Καθήκον δικό μου. Εχω μάθει να ξεχωρίζω τι λεει ο καθένας. Διακρίνω ξεκάθαρα ...τα παιδιά.... όταν πάνε να βάλουνε πλάγια τα ...πλατύσκαλα...... ΟΥΦΦΦΦΦΦΦΦ........ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Η πανεπιστημιακή εγκυρότητα σε διατεταγμένη υπηρεσία....ακριβώς αυτό. Ζούνε στον κόσμο ΤΟΥΣ και τους βολεύει πάρα πολύ.
Ntina
Το άρθρο της Καθημερινής ήταν στην Κυριακάτικη έκδοση η οποία εδώ και πολλά χρόνια γράφει κάθε Κυριακή τα ίδια ακριβώς πράγματα. Τα άρθρα της κινούνται πάντα γύρω από το "καλό ευρώ", το "κακό εθνικό νόμισμα", την "ανάγκη μεταρρυθμίσεων", το "κακό δημόσιο", τους καλούς "επενδυτές" που θα φέρουν την "ανάπτυξη", κλπ νεοφολελέδικά κλισέ. Τα άρθρα της αναμασούν με χαρακτηριστική συνέπεια την ίδια προπαγάνδα, απλώς αλλάζουν οι συγγραφείς κάθε φορά που λένε κάθε Κυριακή τα ίδια με άλλα λόγια και με άλλη υπογραφή. Ο "Πάσχος" πχ είναι χαρακτηριστικός. 'Οταν πχ ο Πάσχος κατηγορεί τους δημοσίους υπαλλήλους, στην άλλη σελίδα ένας "πανεπιστημιακός" γράφει για το μεγαλείο των "επενδυτών", του "ανταγωνισμού" και του "παραγωγικού ιδιωτικού τομέα". Την επόμενη Κυριακή ο "πανεπιστημιακός" κατηγορεί τους ΔΥ και ο Πάσχος γράφει για τους "επενδυτές" που θα έρθουν με την "ανάπτυξη". Και πάει έτσι χρόνια τώρα. Δε θα με εξέπλητε αν μάθαινα πως κάποιοι από τους 14 "πανεπιστημιακούς" της Καθημερινής δεν είναι καν υπαρκτά πρόσωπα αλλά και να είναι θεωρώ πολύ πιθανό να μπήκε το όνομά τους, έστω και με τη συγκατάθεσή τους, σε ένα άρθρο από το σωρό παρόμοιων άρθρων που γράφουν με το κιλό οι αρθρογράφοι-προπαγανδιστές της Καθημερινής. Σιγά μην είχαν τη διάθεση ή να κατάφεραν τελικά να συννενοηθούν 14 πανεπιστημιακοί για το τι θα γράψουν από κοινού. Ο καθένας θα ήθελε να γράψει το δικό του για να πάρει το "μπράβο" (και ευρουλάκια για κανένα "ανταγωνιστικό ερευνητικό πρόγραμμα" της μαμάς ΕΕ).
"Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί."
Ο σύνδεσμος του άρθρου στην Καθημερινή δεν υπάρχει.
Δείχνει αυτό το μήνυμα "Λυπούμαστε αλλά η σελίδα που ψάχνετε δεν μπορεί να βρεθεί. Ίσως το όνομα έχει αλλάξει ή έχει διαγραφεί από το server.".
Απλά το σημειώνω...
The url from kathimerini
http://www.kathimerini.gr/896973/opinion/epikairothta/politikh/to-grexit-paramenei-katastrofiko-gia-thn-ellada
John
Εξοδος απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Με τον Καπιταλισμό στο Ιμπεριαλιστικό Στάδιο η Απάντηση είναι Σοσιαλισμός όποια και να είναι η ερώτηση. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
«Ευρώ ή δραχμή»: Η ταχυδακτυλουργία των «ίσων αποστάσεων»
http://resaltomag.blogspot.gr/2017/02/blog-post_31.html
Ἕνας προβληματισμὸς ἑνὸς ἀδαοῦς περὶ τὰ οἰκονομικά: Λένε πὼς ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὸ εὐρὼ θὰ εἶναι καταστροφή. Μά, ὄσο εἴχαμε τὴν δραχμούλα μας, γιατὶ δὲν συνέβη; Μήπως, λοιπόν, θὰ συμβεῖ (ἐὰν συμβεῖ) ακριβῶς λόγω τῆς μέχρι σήμερα παραμονῆς μας στὸ ευρώ; Ὅσον αφορᾶ στὴν πανεπιστημιακὴ τους ἰδιότητα, δὲν τοὺς καθιστᾶ ἀλάνθαστους οὔτε πρέπει νὰ μᾶς κάνει νὰ τοὺς βλέπουμε μὲ δέος. Ὑπάρχουν πολλοὶ οἰκονομολόγοι, πανεπιστημιακοὶ καὶ μή, ποὺ ζητοῦν ἐθνικὸ νόμισμα (Ἀνδρέας Ἀθηναῖος, Δελιβάνη-Νεγρεπόντη, Κατσανέβας, Λαπαβίτσας, Κώστας Κόλμερ, Νίκος Ἰγγλέσης). Στὴν ἱστοσελίδα τοῦ Κατσανέβα βρίσκει κανεὶς πολλὰ ὀνόματα.
H Εξοδος απο το Ευρώ ακόμα και απο την Ε.Ε δεν αποτελεί λύση για τον λαό. Θα είναι σίγουρη καταστροφή για τον λαό. Συμφέρον σε αυτό έχουνε τμήματα της Αστικής Τάξης Εφοπλιστές Φαρμακοβιομήχανοι Ξενοδόχοι που τους στενεύει ο Κορσές αυτός και επιδιώκουνε επιστροφή στον Εθνικό καπιταλισμό και αλλο Ιμπεριαλιστικό οργανισμό Ρωσία Κίνα. Η Κρίση που ζούμε είναι Καπιταλιστική υπερσυσωρευσης Κεφαλαίων που λιμνάζουνε και για να επενδυθούνε ξανά πρέπει να γίνει καταστροφή Εργατικής δύναμης και των Αυτοαπασχολούμενων. Για τον λαό η μοναδική λύση είναι ο αγώνας του μέσα απο την ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για προσωρινά μέτρα ανακούφισης με στόχο την Εξοδο απο την Ε.Ε με Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Το παράδειγμα της ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ με ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ χωρίς Ευρώ.... και Ε.Ε με τον λαό στα σκουπίδια και την Αστική τάξη μέσα στα πλούτη τα λέει όλα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
'...η ιδιωτικοποίηση τομέων της οικονομίας όπου το κράτος απέτυχε...'
Πρέπει να είσαι καραγκίοζης για να γράφεις κάτι τέτοιο όταν όλοι οι μεγάλοι 'επενδυτές' που έχουν έρθει από το εξωτερικό, είτε ελέγχονται εξ'ολοκλήρου από το κράτος (COSCO, TrenItalia, κλπ) είτε έχουν μεγάλα ποσοστά κρατικής συμμετοχής (Fraport, Deutsche Telekom, κλπ)
Θα ήταν πιο τίμιοι αν έλεγαν : ' Μάγκες, πουλήστε γιατί τα αφεντικά μας έχουν ανάγκη να επενδύσουν το κεφάλαιό τους'
Έτσι όμως δε θα ήταν χρήσιμοι στα αφεντικά τους γιατί δεν θα έπειθαν τους υπόλοιπους ότι η δουλειά γίνεται για το καλό τους.
Άτιμη ζωή... για ένα κομμάτι παντεσπάνι, να πρέπει να κάνεις τον καραγκιόζη.
ΥΓ: Ο καραγκίόζης δε φταίει σε τίποτα. Αν όμως τους πεις όμως με άλλο όνομα που τους πρέπει, θα είσαι εσύ ο κακός...
Για δες που η ΑΡΙΣΤΕΡΑ κάνει την δουλειά καλύτερα απο την Δεξιά. ΑΝΙΕΛΙ Ιδιοκτήτης της Φίατ. ΟΒΕΡ............... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
3.38. Το άλλο με τον ΤΟΤΟ το ξέρεις......... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
@3:38
Επειδή πολύ κράτησε αυτή η πίπα για το ευρώ και την ΕΕ, κάποια πράγματα.
1) Όταν μπήκαμε μας ρώτησαν;
2) Γιατί δεν μας ρώτησαν;
3) Όταν βγούμε θα μας ρωτήσουν;
4) Γιατί να μας ρωτήσουν;
5) Tα προβλήματα τα δημιουργεί το ευρώ ή το ίδιος της οργάνωσης της οικονομίας (καπιταλισμός);
6) Γιατί όλοι μιλάνε για ΕΕ και ευρώ, και ξεχνάνε το πιο βασικό πρόβλημα όλων, τον καπιταλισμό;
7) Άμα έχει πρόβλημα η βάση (καπιταλισμός), μπορείς να κάνεις μερεμέτια στα επιμέρους (νόμισμα και συμμαχίες) και να το λύσεις;
Κώστας
Άντε τώρα, λέει, να έχεις παιδί και να θες να το στείλεις να σπουδάσει στο Yale ή στο London School of Economics, ξέροντας ότι θα έχει κάτι τέτοιους καθηγητές... και να πρέπει να πληρώσεις κι από πάνω...
και σε δραχμές παρακαλώ...............
Και τι κρίμα να μην είμαι ο σαΐφ αλ ισλάμι (ο γιος του καντάφι) να πάρω κι εγώ δικτατορικό (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ) από το λόντον σκούλλλλλλ οφ εκονόμικς (ΟΟΟΟ ΓΙΕΕΕΑ) από τους προαναφερθέντες "πανεπιστημιακούς" ...
Αγαπητέ Θοδωρή σ' ευχαριστώ για τη δουλειά βάσης που κάνεις.
Πιστεύω ότι στην ίδια κατεύθυνση συνεισφέρει και το παρακάτω Link
Απομαγνητοφώνηση συνέντευξης του Bernard Maris- που σκοτώθηκε κατά την επίθεση στα γραφεία του περιοδικού "Charlie Ebdo" το 2015).
http://moulari.blogspot.gr/2017/03/blog-post_83.html
Άσχετο με το τρέχον θέμα.
Στην μετά την ΕΣΣΔ εποχή, και από τα ανοίγματα των αρχείων του Ρωσικού Κράτους, πανεπιστημιακοί σε ΗΠΑ και Η.Β. Ευρώπη, τόσο «με μία άλλη ματιά για τον Στάλιν» όσο και με αρνητική γνώμη για τον Στάλιν ακόμα και δηλωμένοι αντισταλινικοί ιστορικοί δικαιώνουν πολλές από τις επιλογές της Σ.Ε μεταξύ 1936-1939.
Μάλλον Losurdο, Lacroix-Riz, Grover Furr, Arch Getty των οποίων μέρος από τα βιβλία τους έχουν μεταφραστεί ΚΑΙ στην Ελληνική Μπλοκόσφαιρα(*), θα είναι ως ιστορικοί , μεθοδολογικά ανίκανοι για να μην είναι τα βιβλία των περισσότερων τους στα Βιβλιοπωλεία μεταφρασμένα στα Ελληνικά.
Ίσως επειδή δεν ήταν «αριστεροί» με «καριέρα» στον «αντισταλινισμό» όπως θα έγραφε ένας καχύποπτος
(*)Θα τα βρείτε με ένα σερτς σε μία μηχανή αναζήτησης
Δημοσίευση σχολίου