"Όταν είσαι ασφαλισμένος σε ένα ταμείο, είσαι κατά κάποιον τρόπο μέτοχος αυτού του ταμείου. Είσαι μέτοχος! Χρεωκόπησε η εταιρεία; Τά 'χασες τα λεφτά σου. Έτσι γίνεται στον καπιταλιστικό κόσμο. Τί να κάνουμε τώρα;"
Αυτά δήλωσε -κατά λέξη- ο υπουργός υγείας (ο Άδωνις, ντε!) τις προάλλες στην εκπομπή τού Γιώργου Παπαδάκη, συνοδεύοντας την δήλωσή του μ' εκείνο το χαμόγελο ικανοποίησης, το οποίο συνοδεύει κάθε δήλωση περιέχουσα μεγάλη σοφία. Κι έτσι μάθαμε κι εμείς ότι στον καπιταλισμό μπορεί (α) να γίνεις μέτοχος με το ζόρι σε μια εταιρεία, όσο κι αν χτυπιέσαι ότι δεν θες, (β) να είσαι μέτοχος σε μια εταιρεία δίχως να έχεις δικαίωμα ελέγχου στα πεπραγμένα τής διοίκησης αλλά ούτε καν δικαίωμα εκλογής τής διοίκησης, (γ) μπορεί να έρθει το κράτος, όποτε γουστάρει και δίχως να σε ρωτήσει, να "κουρέψει" την περιουσία τής εταιρείας σου και μετά να σε βάλει να πληρώσεις και τους τζερεμέδες.
Ευτυχώς, εν τη ρύμη του λόγου του, ο πολυλογάς Άδωνις αποκάλυψε το κουμπί τής ιστορίας: έτσι γίνεται στον καπιταλισμό. Το κατάλαβες...ηλίθιε;
-----------------------------
"Ξύπνα μαλάκα! Και κόψε και το μούσι γιατί έτσι δείχνεις περισσότερο μαλάκας."
Αυτό το σχόλιο προσάρτησε ανώνυμος αναγνώστης στο πρόσφατο κείμενό μου για τον Αρσένυ Γιάτσενιουκ, παραθέτοντας και τον διασύνδεσμο ενός βίντεο που αποδεικνύει ότι ο Γιάτσενιουκ δεν χαιρετάει ναζιστικά στην περίφημη φωτογραφία. Είδα το βίντεο και πρέπει να παραδεχτώ ότι όντως ο "φυτευτός" νέος πρωθυπουργός τής Ουκρανίας δεν χαιρετάει ναζιστικά. Απλώς, το φωτογραφικό στιγμιότυπο τον έπιασε με το χέρι τεντωμένο.
Μόνο που στο βίντεο είδα και κάτι άλλο. Το πλήθος στο οποίο απευθύνεται ο Γιάτσενιουκ και το οποίο χαιρετάει (όχι ναζιστικά, επαναλαμβάνω), κρατάει σημαίες του ακροδεξιού, φασιστικού και ρατσιστικού κόμματος Σβαμπόντα (Свобода = Ελευθερία), το οποίο (α) αποτελεί πλέον εταίρο τής υπό τον Γιάτσενιουκ κυβέρνησης, (β) θεωρεί ότι αποτελεί συνεχιστή τού έργου τού Στεπάν Μπαντέρα, ηγέτη τής φιλοναζιστικής OUN, η οποία συνεργαζόταν με τους ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, (γ) συνεργάζεται με το νεοναζιστικό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP), (δ) είχε μέχρι πρόσφατα ως σήμα το ρουνικό σύμβολο της 2ης Μεραρχίας Πάντσερ των Ες Ες, (ε) έχει ως ιδεολογικό καθοδηγητή τον θαυμαστή τού χιτλερισμού -και βουλευτή- Γιούρι Μιχαϊλίσιν, συγγραφέα ενός βιβλίου με παραπομπές στους πρωτοκλασάτους ναζί Ρεμ, Στράσσερ και Γκαίμπελς και (στ) διατηρεί φιλικώτατες σχέσεις με την καθ' ημάς Χρυσή Αυγή. Προς αυτούς απευθύνεται χαμογελαστός ο Γιάτσενιουκ και μ' αυτούς συνεργάζεται αλλά δεν τους χαιρετάει ναζιστικά.
Δυστυχώς, από λάθος έσβησα το παραπάνω σχόλιο (κάτι που ποτέ δεν έχω κάνει στο παρελθόν), οπότε το αναδημοσιεύω εδώ προς αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης. Μόνο που θα ήθελα να δω και το ονοματάκι και την φατσούλα τού συντάκτη του επειδή με τρώει η ανθρώπινη περιέργεια να διαπιστώσω αν κι εκείνος δείχνει τόσο μαλάκας δίχως μούσι όσο εγώ με μούσι. Τουλάχιστον, εγώ δεν κρύβομαι στην ανωνυμία όταν αποκαλώ κάποιον μαλάκα.
-----------------------------
"Τα δημοσιονομικά μέτρα τελείωσαν. Δεν το συζητάμε. Τα διαρθρωτικά μέτρα έμειναν (...) Δεν υπάρχει θέμα απολύσεων για το 2015. Μην μπλέκετε τις απολύσεις με την κινητικότητα (...) Όλοι οι επενδυτές θέλουν να βάλουν τα λεφτά τους στην ελληνική οικονομία (...)"
Αποσπάσματα από όσα είπε ο Σίμος ο Ανήσυχος σήμερα το πρωί στο Μέγκα. Δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο. Γελάστε ελεύθερα.
-----------------------------
"Θα πρέπει να τεθεί θέμα για το προϊόν αυτού του πονήματος. Ποιός παίρνει τα χρήματα; Ασφαλώς δεν πρέπει να πάνε στα χέρια τής τρομοκρατίας. Να πάνε στα θύματα της τρομοκρατίας. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να κατασχεθούν (...) Ο εκδοτικός οίκος τί ρόλο έπαιξε; (...) Γιατί δίνεται βήμα σε έναν τρομοκράτη; (...)"
Ανατριχιαστικές δηλώσεις στην Real News τού εισαγγελέα Χρήστου Λάμπρου, ο οποίος δίκασε πρωτόδικα τα μέλη τής 17 Νοέμβρη, αναφορικά με το βιβλίο "Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη", που έγραψε ο Δημ. Κουφοντίνας και εξέδωσε ο οίκος Λιβάνη. Υποθέτω ότι ο κύριος Λάμπρου θα αισθανόταν ευτυχής αν, ενεργώντας ως άλλοι ναζί, συγκεντρώναμε τα αντίτυπα αυτού του βιβλίου στο Σύνταγμα και τους βάζαμε φωτιά.
Όταν η δικαιοσύνη και, κατ' επέκταση, η δημοκρατία, της οποίας συνιστά θεραπαινίδα, ξεχνούν την βολταιρική ρήση "διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες", έχω βάσιμους λόγους να τις φοβάμαι περισσότερο από την τρομοκρατία...
Αυτά δήλωσε -κατά λέξη- ο υπουργός υγείας (ο Άδωνις, ντε!) τις προάλλες στην εκπομπή τού Γιώργου Παπαδάκη, συνοδεύοντας την δήλωσή του μ' εκείνο το χαμόγελο ικανοποίησης, το οποίο συνοδεύει κάθε δήλωση περιέχουσα μεγάλη σοφία. Κι έτσι μάθαμε κι εμείς ότι στον καπιταλισμό μπορεί (α) να γίνεις μέτοχος με το ζόρι σε μια εταιρεία, όσο κι αν χτυπιέσαι ότι δεν θες, (β) να είσαι μέτοχος σε μια εταιρεία δίχως να έχεις δικαίωμα ελέγχου στα πεπραγμένα τής διοίκησης αλλά ούτε καν δικαίωμα εκλογής τής διοίκησης, (γ) μπορεί να έρθει το κράτος, όποτε γουστάρει και δίχως να σε ρωτήσει, να "κουρέψει" την περιουσία τής εταιρείας σου και μετά να σε βάλει να πληρώσεις και τους τζερεμέδες.
Ευτυχώς, εν τη ρύμη του λόγου του, ο πολυλογάς Άδωνις αποκάλυψε το κουμπί τής ιστορίας: έτσι γίνεται στον καπιταλισμό. Το κατάλαβες...ηλίθιε;
-----------------------------
"Ξύπνα μαλάκα! Και κόψε και το μούσι γιατί έτσι δείχνεις περισσότερο μαλάκας."
Αυτό το σχόλιο προσάρτησε ανώνυμος αναγνώστης στο πρόσφατο κείμενό μου για τον Αρσένυ Γιάτσενιουκ, παραθέτοντας και τον διασύνδεσμο ενός βίντεο που αποδεικνύει ότι ο Γιάτσενιουκ δεν χαιρετάει ναζιστικά στην περίφημη φωτογραφία. Είδα το βίντεο και πρέπει να παραδεχτώ ότι όντως ο "φυτευτός" νέος πρωθυπουργός τής Ουκρανίας δεν χαιρετάει ναζιστικά. Απλώς, το φωτογραφικό στιγμιότυπο τον έπιασε με το χέρι τεντωμένο.
Μόνο που στο βίντεο είδα και κάτι άλλο. Το πλήθος στο οποίο απευθύνεται ο Γιάτσενιουκ και το οποίο χαιρετάει (όχι ναζιστικά, επαναλαμβάνω), κρατάει σημαίες του ακροδεξιού, φασιστικού και ρατσιστικού κόμματος Σβαμπόντα (Свобода = Ελευθερία), το οποίο (α) αποτελεί πλέον εταίρο τής υπό τον Γιάτσενιουκ κυβέρνησης, (β) θεωρεί ότι αποτελεί συνεχιστή τού έργου τού Στεπάν Μπαντέρα, ηγέτη τής φιλοναζιστικής OUN, η οποία συνεργαζόταν με τους ναζί κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, (γ) συνεργάζεται με το νεοναζιστικό Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα (NDP), (δ) είχε μέχρι πρόσφατα ως σήμα το ρουνικό σύμβολο της 2ης Μεραρχίας Πάντσερ των Ες Ες, (ε) έχει ως ιδεολογικό καθοδηγητή τον θαυμαστή τού χιτλερισμού -και βουλευτή- Γιούρι Μιχαϊλίσιν, συγγραφέα ενός βιβλίου με παραπομπές στους πρωτοκλασάτους ναζί Ρεμ, Στράσσερ και Γκαίμπελς και (στ) διατηρεί φιλικώτατες σχέσεις με την καθ' ημάς Χρυσή Αυγή. Προς αυτούς απευθύνεται χαμογελαστός ο Γιάτσενιουκ και μ' αυτούς συνεργάζεται αλλά δεν τους χαιρετάει ναζιστικά.
Δυστυχώς, από λάθος έσβησα το παραπάνω σχόλιο (κάτι που ποτέ δεν έχω κάνει στο παρελθόν), οπότε το αναδημοσιεύω εδώ προς αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης. Μόνο που θα ήθελα να δω και το ονοματάκι και την φατσούλα τού συντάκτη του επειδή με τρώει η ανθρώπινη περιέργεια να διαπιστώσω αν κι εκείνος δείχνει τόσο μαλάκας δίχως μούσι όσο εγώ με μούσι. Τουλάχιστον, εγώ δεν κρύβομαι στην ανωνυμία όταν αποκαλώ κάποιον μαλάκα.
-----------------------------
"Τα δημοσιονομικά μέτρα τελείωσαν. Δεν το συζητάμε. Τα διαρθρωτικά μέτρα έμειναν (...) Δεν υπάρχει θέμα απολύσεων για το 2015. Μην μπλέκετε τις απολύσεις με την κινητικότητα (...) Όλοι οι επενδυτές θέλουν να βάλουν τα λεφτά τους στην ελληνική οικονομία (...)"
Αποσπάσματα από όσα είπε ο Σίμος ο Ανήσυχος σήμερα το πρωί στο Μέγκα. Δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο. Γελάστε ελεύθερα.
-----------------------------
"Θα πρέπει να τεθεί θέμα για το προϊόν αυτού του πονήματος. Ποιός παίρνει τα χρήματα; Ασφαλώς δεν πρέπει να πάνε στα χέρια τής τρομοκρατίας. Να πάνε στα θύματα της τρομοκρατίας. Κατά την άποψή μου, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να κατασχεθούν (...) Ο εκδοτικός οίκος τί ρόλο έπαιξε; (...) Γιατί δίνεται βήμα σε έναν τρομοκράτη; (...)"
Ανατριχιαστικές δηλώσεις στην Real News τού εισαγγελέα Χρήστου Λάμπρου, ο οποίος δίκασε πρωτόδικα τα μέλη τής 17 Νοέμβρη, αναφορικά με το βιβλίο "Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη", που έγραψε ο Δημ. Κουφοντίνας και εξέδωσε ο οίκος Λιβάνη. Υποθέτω ότι ο κύριος Λάμπρου θα αισθανόταν ευτυχής αν, ενεργώντας ως άλλοι ναζί, συγκεντρώναμε τα αντίτυπα αυτού του βιβλίου στο Σύνταγμα και τους βάζαμε φωτιά.
Όταν η δικαιοσύνη και, κατ' επέκταση, η δημοκρατία, της οποίας συνιστά θεραπαινίδα, ξεχνούν την βολταιρική ρήση "διαφωνώ με όσα λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τα λες", έχω βάσιμους λόγους να τις φοβάμαι περισσότερο από την τρομοκρατία...
6 σχόλια:
ευτυχής
Φιλε Τεντυ σε χαιρετω.
Διαβαζω τα κειμενα σου καθημερινα εδω και καμποσο καιρο και θελω να σε ευχαριστησω και να σου πω μπραβο για την καθαρη σου σκεψη και την κοφτερη σου πενα!
Υ.Γ.
Μην κοψεις το μουσι..
Σολωνας
Σχετικά με το σχόλιό σας για τα λεγόμενα του Γεωργιάδη,
Αυτό συμβαίνει στον αχταρμά που έχουν επιβάλει διεθνώς όπου το χρήμα είναι σε ιδιωτικά χέρια και αντιμετωπίζεται περίπου σαν θεός.
Όταν το χρήμα βρισκόταν στον έλεγχο των κυβερνήσεων το κράτος έχοντας το εκδοτικό προνόμιο παρείχε εγγύηση και στις καταθέσεις και στο ασφαλιστικό σύστημα. Ο έλεγχος του χρήματος είναι πάνω από τα μέσα παραγωγής που στη συνέχεια θα λέγαμε ότι διαχωρίζει τους αριστερούς με τους δεξιούς σχετικά με πόσα και πια μέσα παραγωγής πρέπει να είναι στον έλεγχο του κράτους ή όχι.
Τώρα έχουμε περάσει σε μια μετακαπιταλιστική κατάσταση που μοιάζει με δικτατορία των τραπεζιτών και χρηματιστηριακών κεφαλαίων γενικότερα.
τωρα που έμαθα οτι ο Ουκρανός δε χαιρετούσε ναζιστικά, αλλά έδειχνε πόσο καλή δουλειά κάνει το ρεξόνα, ησύχασα.
Και κόψε και το μούσι γιατί είναι μεγαλύτερο από το δικό μου
Είναι χαρακτηριστικό του ήθους του ατόμου αλλά και του νομικού πολιτισμού, που εκπροσωπεί ο κος Λάμπρου, ότι τονίζει πως "πρέπει να βρεθεί τρόπος να κατασχεθούν". Δηλαδή ακόμα κι αν δεν υπάρχει τρόπος πρέπει να τον βρούμε. Ήτοι ο νόμος δεν μας δεσμεύει, αν δεν μας εξυπηρετεί. Αυτό είναι το αστικό δικαιικό σύστημα. Κανείς δεν έψεξε, φυσικά, τον κο Λάμπρου που αντικατέστησε την αρχή της νομιμότητας με την αρχή της σκοπιμότητας: σε όλους τους κύκλους της άρχουσας τάξης και των υπηρετών της αυτό είναι αυτονόητο.
Απλοϊκός
Σημασία δεν έχει το όνομα ή το παρανόμι αλλά οι θέσεις. Και κατά κύριο λόγο θέσεις σε σχόλια στο ίντερνετ θα βρεις ελάχιστες. Θα βρεις όμως αντίθετα βρισιές, χάχανα, λάικ, θαυμαστικά και αγγλικά ερωτηματικά. Θα βρεις και θέσεις. Τι θέσεις όμως; Νεοφιλελεύθερες που πια γράφονται χωρίς ντροπή, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, ίσως γιατί υπάρχει πια το κατάλληλο πολιτικοκοινωνικό έδαφος να καλλιεργηθούν.
Ενδεικτικά ένα screenshot από το twitter
Νια, υπάρχει και αντίλογος, αλλά οι ουσιαστικοί νικητές είναι οι νεοφιλελεύθεροι, γιατί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βλέπουν το οικοδόμημα που έχουν μέσα στο απάνθρωπο και άρρωστο μυαλό τους να οικοδομείται σιγά-σιγά στη πράξη. Πάντα κάποιοι βιάζονται και λένε να χτίσουν πιο γρήγορα, να πατήσουν ακόμα σε περισσότερα πτώματα:
(ενδεικτικά)
Από την άλλη, μην έχεις αυταπάτες ότι θα μπορέσεις να κάνεις διάλογο και να πείσεις το λουμπεναριό του ίντερνετ. Έτσι κι αλλιώς αυτό σε βλέπει σαν γκουμουνιστή παλαιάς κοπής.
Bulls on Parade
Δημοσίευση σχολίου