Κάποιος (δεν θυμάμαι τώρα ποιος) είχε πει πως πολιτική είναι η τέχνη των λεπτών χειρισμών. Κάποιος άλλος (επίσης δεν θυμάμαι ποιος) είχε πει πως ο καλός πρωθυπουργός πρέπει να λειτουργεί ως καλός μάνατζερ: να εντοπίζει τα προβλήματα στην κυβερνητική λειτουργία και να επεμβαίνει με διορθωτικές κινήσεις. Κατά συνέπεια, ο Αντώνης απέδειξε με τον χτεσινό ανασχηματισμό ότι και την τέχνη της πολιτικής κατέχει άριστα και εξαίρετος είναι ως πρωθυπουργός. Προσέξτε:
- Διαπιστώνει ότι η βελτιωμένη εικόνα τής χώρας μας στο εξωτερικό χρειάζεται μια επιβλητικώτερη παρουσία από εκείνη του ζεν-πρεμιέ Αβραμό, οπότε δεν διστάζει να τοποθετήσει στο συγκεκριμένο πόστο τον -ιδεολογικό του αντίπαλο μεν, ογκωδέστατο δε- Βενιζέλο τον Σοσιαλιστή Συνταγματολόγο (ο οποίος κάνει και τους βενιζέλους και τους σοσιαλιστές και τους συνταγματολόγους να ντρέπονται αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας). Μάλιστα δε, δεν διστάζει να τον αναγορεύσει και σε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό τής χώρας: "ποιός γαμεί τις ιδεολογίες; εμείς προχωρούμε ενωμένοι στην διάλυση όσων έχουν απομείνει ακόμη όρθια σ' αυτόν τον τόπο".
- Βεβαίως, η ανάγκη για κάτι ογκωδέστερο στο υπουργείο εξωτερικών δεν σημαίνει πως ο Αβραμό ήταν ανεπαρκής ως υπουργός, έτσι; Γι' αυτό και ο Αντώνης δεν έχει πρόβλημα να τον στείλει στο υπουργείο άμυνας, όπου ο Δημητράκης έχει παρουσιάσει τεράστιο έργο και κατά το παρελθόν. Κατά μίαν έννοιαν, η μετακίνηση του Αβραμό στο Πεντάγωνο αποτελεί αναγνώριση της προσφοράς τού ανδρός στην χώρα. Μάλιστα δε, προκειμένου να διευκολύνει τον "ατσαλάκωτο" στο νέο του πόστο, ο Αντώνης δεν δίστασε να τοποθετήσει την Φωφάρα ως δεξί του χέρι.
- Όχι, δηλαδή, πως ο Πάνος ο "κόκκινος" ήταν κακός ως υπουργός άμυνας, ε; Ίσα-ίσα! Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο συνεργάστηκε εποικοδομητικώτατα τόσο με τον ισραηλινό ομόλογό του όσο και με το ΝΑΤΟ εν γένει. Γι' αυτό, άλλωστε, ο Αντώνης τον έστειλε στο -αναβαθμισμένο πλέον- υπουργείο πολιτισμού. Άλλωστε, όσο να πεις κι όσο να κάνεις, ο πρωθύ έχει μια αυξημένη ευαισθησία για τον πολιτισμό, ως πρώην υπουργός. Μη ξεχνάμε, επίσης, ότι ως υπουργός πολιτισμού έχει υπηρετήσει άλλος ένας σημαντικός πρωθυπουργός τής σύγχρονης Ελλάδας (σ.σ.: αν δεν τον θυμάστε, ντροπή σας και αύριο με τον κηδεμόνα σας!).
- Άλλο ένα παράδειγμα ιδιαζούσης ευφυΐας συνιστά και η εξαιρετικά εμπνευσμένη επιλογή ηγεσίας τού υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης: Κυριάκος - Εύη! Κατ' αρχάς, ελπίζω ότι προσέξατε τον συμβολισμό: ο μπαμπάς Μητσοτάκουλας τα έκανε σκατά δυο φορές (μία με την αποστασία και μία με την διακυβέρνηση 1989-1992) και τώρα έρχεται ο γυιος να τα μεταρρυθμίσει. Επίσης, δεν πρέπει να σας διαφεύγει και ο έτερος συμβολισμός: ως υφυπουργός δεν μεταρρύθμισε την παιδεία η Εύη; ε, ως υφυπουργός θα μεταρρυθμίσει τώρα ολόκληρο το κράτος! Θα μου πείτε ότι τότε υπουργός παιδείας ήταν η Αννούλα (μία είναι η Αννούλα) αλλά τί να της κάνω, τρομάρα της, που δεν κατάφερε ούτε βουλευτής να εκλεγεί;
Φυσικά, όλοι αντιληφθήκαμε την κορυφαία και πλέον εμπνευσμένη επιλογή τού Αντώνη: την τοποθέτηση του Αδώνιδος στο υπουργείο υγείας (σ.σ.: αχ, βρε δόλιε Λυκουρέντζε, σε φάγανε οι μεταγραφές του περσινού καλοκαιριού)! Antonis + Adonis = Love! Βέβαια, για να περάσει αυτή η επιλογή, χρειάστηκε να συγκρουστεί ο Αντώνης με τους εφοπλιστές. Βλέπετε, τα καημένα τα εφοπλιστόπουλα δεν μπορούν να ξεχάσουν με πόση άνεση τους έκανε πέρυσι όλα τα χατήρια ο Άδωνις κατά το σύντομο πέρασμά του από το υπουργείο ναυτιλίας. Όμως, ο Αντώνης πάτησε πόδι! "Ό,τι προλάβατε και φάγατε με τον Άδωνη, φάγατε", τους μήνυσε αυστηρά, "αφήστε να φάει τώρα κανένας φαρμακοβιομήχανος και κανένας κλινικάρχης, άει στο διάολο μοναχοφάηδες"!
Βέβαια, δεν κάνει ποτέ καλό να τα βάζεις με τους εφοπλιστάδες. Οπότε για να γλυκάνει κάπως το χάπι, ο Αντώνης άφησε την Όλγα στο τουρισμού κι έστειλε τον Μιλτιάδη στο ναυτιλίας. Ουσιαστικά, δηλαδή, κλείνει το μάτι στους βαπορούχους, σε στυλ "αν δεν μπορείτε να κάνετε ζάφτι δυο χαζοχαρούμενα, δεν σας φταίω εγώ".
Πριν τελειώσω, δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι ο Αντώνης, εκτός από όλα τα άλλα μεγάλα και σημαντικώτατα προτερήματά του, διαθέτει και χιούμορ. Και, μάλιστα, απύθμενο χιούμορ! Πώς αλλοιώς να ερμηνεύσει κανείς την τοποθέτηση ως υφυπουργού παιδείας του Συμεών Κεδίκογλου, πρωτοξάδερφου του Σίμου τού Ανήσυχου, ο οποίος πολιτεύεται με το ΠαΣοΚ και δεν μιλιέται εδώ και χρόνια με τον ξάδερφό του; Τώρα περιμένω να δω ποιος δημοσιογράφος έχει το ίδιο χιούμορ, ώστε να καλέσει τα δυο ξαδέρφια στην ίδια εκπομπή και να τα βάλει να καθήσουν δίπλα-δίπλα. Να δω διαλόγους τύπου "Σίμο μου" - "Συμεών μου" κι ας πεθάνω!
Απορία ως υστερόγραφο: Αφού -όπως λένε- η δικομματική κυβέρνηση θα είναι εξ ίσου καλή και αποτελεσματική με την προηγούμενη τρικομματική (για να μη πω ότι μπορεί να αποδειχθεί και καλύτερη και αποτελεσματικώτερη), τί στον διάολο χάσαμε τόσο χρόνο με τον σφιχτόκωλο τον Κουβέλη;
Υστερόγραφο ως απορία: Τώρα που "έσπασε" το υπουργείο παιδείας στα δυο, ποιός υπουργός θα κάνει του χρόνου τις επιστρατεύσεις;
Υστερόγραφο ως...υστερόγραφο: Η Ζέτα τώρα δικαιώνεται! Επί τέλους!
- Διαπιστώνει ότι η βελτιωμένη εικόνα τής χώρας μας στο εξωτερικό χρειάζεται μια επιβλητικώτερη παρουσία από εκείνη του ζεν-πρεμιέ Αβραμό, οπότε δεν διστάζει να τοποθετήσει στο συγκεκριμένο πόστο τον -ιδεολογικό του αντίπαλο μεν, ογκωδέστατο δε- Βενιζέλο τον Σοσιαλιστή Συνταγματολόγο (ο οποίος κάνει και τους βενιζέλους και τους σοσιαλιστές και τους συνταγματολόγους να ντρέπονται αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας). Μάλιστα δε, δεν διστάζει να τον αναγορεύσει και σε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, στέλνοντας σαφέστατο μήνυμα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό τής χώρας: "ποιός γαμεί τις ιδεολογίες; εμείς προχωρούμε ενωμένοι στην διάλυση όσων έχουν απομείνει ακόμη όρθια σ' αυτόν τον τόπο".
- Βεβαίως, η ανάγκη για κάτι ογκωδέστερο στο υπουργείο εξωτερικών δεν σημαίνει πως ο Αβραμό ήταν ανεπαρκής ως υπουργός, έτσι; Γι' αυτό και ο Αντώνης δεν έχει πρόβλημα να τον στείλει στο υπουργείο άμυνας, όπου ο Δημητράκης έχει παρουσιάσει τεράστιο έργο και κατά το παρελθόν. Κατά μίαν έννοιαν, η μετακίνηση του Αβραμό στο Πεντάγωνο αποτελεί αναγνώριση της προσφοράς τού ανδρός στην χώρα. Μάλιστα δε, προκειμένου να διευκολύνει τον "ατσαλάκωτο" στο νέο του πόστο, ο Αντώνης δεν δίστασε να τοποθετήσει την Φωφάρα ως δεξί του χέρι.
- Όχι, δηλαδή, πως ο Πάνος ο "κόκκινος" ήταν κακός ως υπουργός άμυνας, ε; Ίσα-ίσα! Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουμε τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο συνεργάστηκε εποικοδομητικώτατα τόσο με τον ισραηλινό ομόλογό του όσο και με το ΝΑΤΟ εν γένει. Γι' αυτό, άλλωστε, ο Αντώνης τον έστειλε στο -αναβαθμισμένο πλέον- υπουργείο πολιτισμού. Άλλωστε, όσο να πεις κι όσο να κάνεις, ο πρωθύ έχει μια αυξημένη ευαισθησία για τον πολιτισμό, ως πρώην υπουργός. Μη ξεχνάμε, επίσης, ότι ως υπουργός πολιτισμού έχει υπηρετήσει άλλος ένας σημαντικός πρωθυπουργός τής σύγχρονης Ελλάδας (σ.σ.: αν δεν τον θυμάστε, ντροπή σας και αύριο με τον κηδεμόνα σας!).
- Άλλο ένα παράδειγμα ιδιαζούσης ευφυΐας συνιστά και η εξαιρετικά εμπνευσμένη επιλογή ηγεσίας τού υπουργείου διοικητικής μεταρρύθμισης: Κυριάκος - Εύη! Κατ' αρχάς, ελπίζω ότι προσέξατε τον συμβολισμό: ο μπαμπάς Μητσοτάκουλας τα έκανε σκατά δυο φορές (μία με την αποστασία και μία με την διακυβέρνηση 1989-1992) και τώρα έρχεται ο γυιος να τα μεταρρυθμίσει. Επίσης, δεν πρέπει να σας διαφεύγει και ο έτερος συμβολισμός: ως υφυπουργός δεν μεταρρύθμισε την παιδεία η Εύη; ε, ως υφυπουργός θα μεταρρυθμίσει τώρα ολόκληρο το κράτος! Θα μου πείτε ότι τότε υπουργός παιδείας ήταν η Αννούλα (μία είναι η Αννούλα) αλλά τί να της κάνω, τρομάρα της, που δεν κατάφερε ούτε βουλευτής να εκλεγεί;
Φυσικά, όλοι αντιληφθήκαμε την κορυφαία και πλέον εμπνευσμένη επιλογή τού Αντώνη: την τοποθέτηση του Αδώνιδος στο υπουργείο υγείας (σ.σ.: αχ, βρε δόλιε Λυκουρέντζε, σε φάγανε οι μεταγραφές του περσινού καλοκαιριού)! Antonis + Adonis = Love! Βέβαια, για να περάσει αυτή η επιλογή, χρειάστηκε να συγκρουστεί ο Αντώνης με τους εφοπλιστές. Βλέπετε, τα καημένα τα εφοπλιστόπουλα δεν μπορούν να ξεχάσουν με πόση άνεση τους έκανε πέρυσι όλα τα χατήρια ο Άδωνις κατά το σύντομο πέρασμά του από το υπουργείο ναυτιλίας. Όμως, ο Αντώνης πάτησε πόδι! "Ό,τι προλάβατε και φάγατε με τον Άδωνη, φάγατε", τους μήνυσε αυστηρά, "αφήστε να φάει τώρα κανένας φαρμακοβιομήχανος και κανένας κλινικάρχης, άει στο διάολο μοναχοφάηδες"!
Βέβαια, δεν κάνει ποτέ καλό να τα βάζεις με τους εφοπλιστάδες. Οπότε για να γλυκάνει κάπως το χάπι, ο Αντώνης άφησε την Όλγα στο τουρισμού κι έστειλε τον Μιλτιάδη στο ναυτιλίας. Ουσιαστικά, δηλαδή, κλείνει το μάτι στους βαπορούχους, σε στυλ "αν δεν μπορείτε να κάνετε ζάφτι δυο χαζοχαρούμενα, δεν σας φταίω εγώ".
Πριν τελειώσω, δεν μπορώ να μην επισημάνω ότι ο Αντώνης, εκτός από όλα τα άλλα μεγάλα και σημαντικώτατα προτερήματά του, διαθέτει και χιούμορ. Και, μάλιστα, απύθμενο χιούμορ! Πώς αλλοιώς να ερμηνεύσει κανείς την τοποθέτηση ως υφυπουργού παιδείας του Συμεών Κεδίκογλου, πρωτοξάδερφου του Σίμου τού Ανήσυχου, ο οποίος πολιτεύεται με το ΠαΣοΚ και δεν μιλιέται εδώ και χρόνια με τον ξάδερφό του; Τώρα περιμένω να δω ποιος δημοσιογράφος έχει το ίδιο χιούμορ, ώστε να καλέσει τα δυο ξαδέρφια στην ίδια εκπομπή και να τα βάλει να καθήσουν δίπλα-δίπλα. Να δω διαλόγους τύπου "Σίμο μου" - "Συμεών μου" κι ας πεθάνω!
Απορία ως υστερόγραφο: Αφού -όπως λένε- η δικομματική κυβέρνηση θα είναι εξ ίσου καλή και αποτελεσματική με την προηγούμενη τρικομματική (για να μη πω ότι μπορεί να αποδειχθεί και καλύτερη και αποτελεσματικώτερη), τί στον διάολο χάσαμε τόσο χρόνο με τον σφιχτόκωλο τον Κουβέλη;
Υστερόγραφο ως απορία: Τώρα που "έσπασε" το υπουργείο παιδείας στα δυο, ποιός υπουργός θα κάνει του χρόνου τις επιστρατεύσεις;
Υστερόγραφο ως...υστερόγραφο: Η Ζέτα τώρα δικαιώνεται! Επί τέλους!
6 σχόλια:
Ποιά είναι η Ζέτα ?
@ Ntina
Υπάρχει σοβαρός πολίτης που δεν γνωρίζει την Ζέτα Μακρή; Την Ζέτα των τρακτέρ; Α-πα-ρά-δε-κτον! Κι εσύ με τον κηδεμόνα σου, αγαπητή μου!
Η βουλτεψη γιατι δεν ηθελε να υφυπουργοποιηθει?
Τώρα που την γκούγκλισα κατάλαβα ποιά είναι η τυχερή μαντάμ.
Είμαι απαράδεκτη. Πώς ζούσα μέχρι σήμερα...:( :)
Για το Μιχάλη, ούτε λέξη; Ντροπή!
@ Ανώνυμος
Κι έλεγα πως κάτι λείπει... Ορίστε, ξέχασα τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Α' τον Αδιάβαστο! Είμαι απαράδεκτος και ζητώ ταπεινά συγγνώμη.
Δημοσίευση σχολίου