Η μαύρη τύφλα

Με τον Αντώνη Καρακούση έχουμε επανειλημμένα ασχοληθεί κατά το παρελθόν. Αν δεν τον ξέρετε, κακώς. Τί διάολο του έχει εμπιστευτεί το Λαμπρακαίηκο ολόκληρη "στήλη γνώμης" στο Βήμα; Ο άνθρωπος κάνει ό,τι μπορεί για να μας πείσει π.χ. ότι οι τροϊκανοί είναι φίλοι μας ("Η τύφλα τού Λαμπρακαίηκου") ή ότι όσοι αρνούνται να πληρώσουν διόδια είναι περίπου εθνοπροδότες ("Ο τζάμπας πέθανε") κι εμείς τον αγνοούμε; Πα πα πα...

Στο χτεσινό κυριακάτικο Βήμα, λοιπόν, ο Καρακούσης μεγαλούργησε άλλη μια φορά. Στο κείμενό του με τίτλο "Το πρώτο χελιδόνι", ο "έγκριτος" αναλυτής βλέπει χελιδόνια και διαπιστώνει ότι η οικονομική άνοιξη έρχεται (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

...Ο κ. Ντράγκι (σ.σ.: ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) αναγνωρίζοντας ότι η ασκούμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μέσω κυρίως του εργαλείου των επιτοκίων, νομισματική πολιτική δεν διαχέεται σε ολόκληρη την ευρωζώνη, παρά μόνο σε ελάχιστες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, έκανε ένα γιγαντιαίο βήμα.

Προκειμένου λοιπόν να αποκαταστήσει τη διαταραγμένη νομισματική ισορροπία και να απελευθερώσει τις δοκιμαζόμενες χώρες από την αιχμαλωσία των αγορών, ανακοίνωσε παρεμβάσεις ανάλογες με εκείνες που κατά καιρούς επιχειρεί η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Προανήγγειλε έτσι απεριόριστες αγορές κρατικών ομολόγων χωρών που καταδυναστεύονται από την κρίση χρέους, μέχρι το επιτόκιο να επανέλθει σε λογικά επίπεδα.

Εστω και αν οι παρεμβάσεις θα ασκούνται υπό τον όρο ότι οι πληττόμενες χώρες θα αποδέχονται ένα είδος μνημονίου, η επίδραση είναι ήδη σημαντική. Και αυτό γιατί ουσιαστικά μεταδόθηκε στις αγορές ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα εγγυηθεί, μέσω των παρεμβάσεών της, την ονομαστική αξία των ομολόγων.

Από μόνη της η κίνηση είναι επαναστατική για τα ευρωπαϊκά δεδομένα καθώς συνιστά το πρώτο ομοσπονδιακό μέτρο. Έστω και αργά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δρα για λογαριασμό όλων των χωρών της ευρωζώνης, όπως θα δρούσε κάθε εθνική κεντρική τράπεζα για τη χώρα που εκπροσωπεί. Και στέλνει το πρώτο χελιδόνι ελπίδας στις χειμαζόμενες από την κρίση χρέους χώρες... 

Έχω δει πάμπολλα αισχρά κείμενα αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ιδιότυπη αισχρότητα. Δεν είναι μόνο ότι ο συντάκτης θεωρεί απαραίτητα τα μνημόνια για όλον τον κόσμο. Ούτε είναι μόνο το ότι ψεύδεται ασύστολα όταν ισχυρίζεται πως κάθε εθνική τράπεζα θα έκανε το ίδιο πράγμα, αφού ποτέ οι εθνικές τράπεζες δεν υπαγόρευσαν πολιτική αλλά, απλώς, χρησιμοποιούνταν από την πολιτική. Η μεγαλύτερη προστυχιά τού παραπάνω κειμένου βρίσκεται στην φράση: "η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα εγγυηθεί, μέσω των παρεμβάσεών της, την ονομαστική αξία των ομολόγων". Τί σημαίνει αυτή η φρασούλα;

Κατ' αρχάς, σε ποιόν εγγυάται η ΕΚΤ; Στις αγορές. Και τί τους λέει; Συνεχίστε να γαμάτε τις χώρες με τα τοκογλυφικά σας επιτόκια κι εγώ εγγυώμαι ότι θα βάζω τους λαούς τους να πληρώνουν μέσω των μνημονίων. Θα τους κόβω μισθούς και συντάξεις...θα κλείνω τα σχολεία και τα νοσοκομεία τους...δεν ξέρω κι εγώ τι ακριβώς θα κάνω, πάντως εσείς δεν πρόκειται να χάσετε δεκάρα. Αυτό λέει η ΕΚΤ. Κι αυτό συνιστά, κατά τον Καρακούση, προμήνυμα άνοιξης!

Όμως, δεν είναι μόνο αυτά που λέει ο "διαπρεπής" αρθρογράφος. Είναι κι αυτά που δεν λέει. Π.χ. δεν λέει τίποτε για το ότι η ΕΚΤ αποφάσισε να αγοράζει κρατικά ομόλογα μόνο δευτερογενώς. Παναπεί, η ΕΚΤ εξακολουθεί να μην αγοράζει κρατικά ομόλογα με το κεντρικό της επιτόκιο (1% ή και χαμηλότερο!) κατά την έκδοσή τους αλλά αποφάσισε να τα αγοράζει "δεύτερο χέρι" με 5%, 6%, 7% κλπ. Επίσης, δεν βγάζει κιχ για το ότι η ΕΚΤ δεν αναιρεί την απαγόρευση αγοράς κρατικών ομολόγων από τις κεντρικές εθνικές τράπεζες (π.χ. Τράπεζα της Ελλάδος) πρωτογενώς, αλλά πρώτα ρίχνει τις χώρες στα δόντια των τοκογλύφων και μετά έρχεται να τις βοηθήσει (φυσικά, υπό την προϋπόθεση υπογραφής μνημονίων), με το αζημίωτο πάντα. Και, βέβαια, παραλείπει σκοπίμως να αναφέρει ότι η ομοσπονδιακή τράπεζα των ΗΠΑ (η FED) κάνει ό,τι κάνει κόβοντας καινούργιο χρήμα, πράγμα που δεν κάνει η ΕΚΤ.

Φτάσαμε στον Σεπτέμβρη, Αντώνη! Τέτοιες μέρες είναι ανωμαλία να σου μυρίζει άνοιξη, γαμώτο. Κι αυτό το μαύρο που βλέπεις δεν είναι χελιδόνι, π' ανάθεμά σε. Η μαύρη σου η τύφλα είναι. Και η μαυρίλα που μας πλακώνει όλο και περισσότερο...