Το μεγαλείο τού κοινοβουλευτισμού

Είναι γνωστή η εκτίμηση που τρέφω για το πολίτευμά μας, αυτό το αστικής εμπνεύσεως κακέκτυπο ψευδοϊσοπολιτείας και ψευδοϊσονομίας το οποίο επιμένουμε να αποκαλούμε κοινοβουλευτική δημοκρατία. Χτες, η διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση ξεβράκωσε άλλη μια φορά τον -ήδη προ πολλού καταρρακωμένο- κοινοβουλευτισμό μας, αποδεικνύοντας ότι ζούμε σε καθεστώς ευνοιοκρατικής κομματοκρατίας.

Χτες, λοιπόν, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης ΟΛΟΙ (και ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ) οι βουλευτές των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. ΚΑΝΕΝΑΣ από τις παρέες τού Αντώνη, του Βαγγέλη και του Φώτη δεν είδε κάτι στραβό σε όσα προγραμματίζει ο κυβερνητικός εσμός. 179 κουκιά, μονοκούκι στο "Ναι".

Από την άλλη, αρνήθηκαν την ψήφο εμπιστοσύνης ΟΛΟΙ (και ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΙ) οι βουλευτές των κομμάτων που δεν συμμετέχουν στην κυβερνητική παρωδία. Σε ένα ευρύτατο πολιτικό φάσμα, το οποίο εξικνείται από τον ορθόδοξο κομμουνισμό τού ΚΚΕ ίσαμε την φασιστική μαυρίλα τής Χρυσής Αυγής, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν άκουσε κάτι θετικό σε όσα αράδιαζαν επί ώρες οι εισηγητές τής συμπολίτευσης.

Ωραίος κοινοβουλευτισμός! Η κορωνίδα τής δημοκρατίας! Όσα βλέπουν ως άσπρα εκείνοι που βρίσκονται στην συμπολίτευση, τα βλέπουν ως μαύρα οι της αντιπολίτευσης. Ωραίο, έτσι; Αναρωτιέμαι για ποιον λόγο χάθηκαν στην βουλή  τόσες ώρες παρλαπίπας, διότι περί παρλαπίπας μιλάμε και όχι περί διαλόγου. Διάλογος υπό το "ου με πείσεις καν με πείσης" δεν γίνεται. Όπως, βεβαίως, δεν γίνεται διάλογος μεταξύ κουφών. Προφανώς, η όλη διαδικασία απετέλεσε την κορωνίδα τής κομματοκρατίας.

Ας δούμε κι ένα απόσπασμα από όσα ειπώθηκαν χτες στην βουλή. Στο βήμα ο υπουργός εργασίας (ποιάς;) και κοινωνικής ασφάλισης (ξανά ποιάς;) Γιάννης Βρούτσης (*): "Ανοίγει ο διάλογος για το μείζον ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, οι οποίες αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο και είναι η μόνη ρεαλιστική οδός για την αποκατάσταση της ομαλότητας στην αγορά εργασίας. Ωστόσο στρεβλώσεις και υπερβολές πιστεύουμε ότι πρέπει να διορθωθούν". Πόσες μαλακίες μαζεμένες σε τόσο λίγες λέξεις!

- "Ανοίγει ο διάλογος"... Ποιός διάλογος κι ανάμεσα σε ποιούς; Θα κάτσουμε να κουβεντιάσουμε για το πόσα θα μας κόψετε; Σε μια διαπραγμάτευση κάτι δίνω και κάτι παίρνω. Σ' αυτήν την διαπραγμάτευση, τί υπάρχει περίπτωση να πάρω (εκτός απ' αυτό που υποψιάζομαι);

- "Το μείζον ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων"... Το ποιό; Για ποιές συλλογικές διαπραγματεύσεις μιλάμε, όταν οι εταιρικές συμβάσεις, η διαλείπουσα απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία και οι ατομικές συμβάσεις έχουν κουρελιάσει κάθε έννοια συλλογικής διαπραγμάτεσυης; Προφανώς, ο υπουργός θα ήθελε να μιλήσει για "το μείζον ζήτημα της ολοσχερούς κατάλυσης των συλλογικών διαπραγματεύσεων" αλλά δεν είχε τα ούμπαλα να το πει τόσο ξεκάθαρα.

- "...οι οποίες αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο"... Πες το ντε! Αφού οι συλλογικές διαπραγματεύσεις αποτελούν "ακρογωνιαίο λίθο", είναι λογικό να αρχίζει από το ξήλωμά τους η τελική επίθεση για την κατεδάφιση όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν μείνει ακόμη όρθια.

- "...αποκατάσταση της ομαλότητας στην αγορά εργασίας"... Τρέλλα! Πρώτα τα κάνανε όλα σκατά και τώρα θέλουν να τα "ομαλοποιήσουν" οι ίδιοι! Λογικόν... Αφού γκρεμίσανε το σύμπαν και δεν έμεινε όρθιος κόθρος, πρέπει τώρα να μαζέψουν τα μπάζα για να 'ρθει μετά ο οδοστρωτήρας να ισοπεδώσει ("ομαλοποιήσει") το έδαφος. Ρε συ παλληκάρι, μια χαρά ήταν η αγορά εργασίας, μέχρι που την καταντήσατε αγορά ανεργίας και υποαπασχόλησης. Δηλαδή, δεν ήταν ακριβώς μια χαρά αλλά, σε σύγκριση με όσα καταφέρατε μέσα σε 2-3 χρόνια, εκείνη η κατάσταση μοιάζει παραμυθένια.

- "...στρεβλώσεις και υπερβολές...πρέπει να διορθωθούν"... Να και κάτι καλό! Παναπεί, καταργούνται οι ατομικές συμβάσεις (στρέβλωση) πολύ περισσότερο δε οι ατομικές συμβάσεις μιας μέρας (υπερβολή), ακυρώνονται οι εταιρικές συμβάσεις (στρέβλωση), καταργείται η μείωση του κατώτερου μισθού (στρέβλωση) πολύ περισσότερο δε η περαιτέρω μείωσή του στους νέους (υπερβολή), σταματάει κάθε συζήτηση για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (στρέβλωση), ακυρώνονται οι μνημονιακές αλλαγές επαίσχυντων νομοθετημάτων περί βαρέων, ανθυγιεινών, ορίων συνταξιοδότησης κλπ (υπερβολή), καταργούνται οι απαράδεκτες τροποποιήσεις στα όρια των απολύσεων (στρέβλωση) και στις προβλεπόμενες αποζημιώσεις (υπερβολή) κλπ κλπ. Ωραιότατα! Εκτός, βέβαια, αν ο υπουργός εννοούσε ως "στρέβλωση" και "υπερβολή" να υπάρχουν ακόμη κάποιοι εργαζόμενοι οι οποίοι εξακολουθούν να διατηρούν ορισμένα δικαιώματα και ως "διόρθωση" την ισοπέδωση και αυτών.

Και όμως, σε όλες αυτές τις "ομορφιές" που ξεστόμισε από το βήμα τής βουλής ο υπουργός εργασίας (ποιάς;) και κοινωνικής ασφάλισης (ξανά ποιάς;), ΚΑΝΕΝΑΣ βουλευτής τής συμπολίτευσης δεν βρήκε κάποιο ψεγάδι! Το μεγαλείο τού κοινοβουλευτισμού!



(*) Στον προσωπικό του ιστοχώρο, ο υπουργός σημειώνει ότι "αρχικά εργάσθηκε για αρκετά χρόνια (σημ.:  μη ρωτάτε πόσα, είναι μυστικό!) στον ιδιωτικό τομέα και κατόπιν στο Υπουργείο Οικονομικών" με την ειδικότητα του...συνδικαλιστή (όπως προκύπτει από τα παρατιθέμενα στοιχεία). Ακριβώς όπως ο υφυπουργός του, ο Νίκος Νικολόπουλος, ο οποίος διετέλεσε "σύμβουλος ιδιωτικών επιχειρήσεων" και "στέλεχος χρηματοπιστωτικού οργανισμού". Οι σκληρά εργασθέντες μπήκαν μπροστάρηδες στην υπηρεσία των εργαζομένων...