Καταστρεφόμαστε ρεεεεεε!

Ρε, πού ζούμε; Στην κοσμάρα μας; Καταστρεφόμαστε, ρεεεεεεε! Πήρε φωτιά ο κώλος μας κι εμείς είμαστε βυθισμένοι σε ύπνο βαθύ! Ε, ρε, κούνια που μας κούναγε... Πάμε με σημαία το σφυροδρέπανο να αλλάξουμε τον κόσμο και δεν βλέπουμε πέρα από την μύτη μας. Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τον γκρεμό κι εμείς έχουμε κολλήσει με την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Ρε, δεν πα' να χτυπάνε μανιασμένα τον κώδωνα κινδύνου οι πάντες, δεν πα' να βγάζουν εκθέσεις οι απανταχού τραπεζίτες... εμείς εκεί, κολλημμένοι και κουφοί.

Αλήθεια, μιας και το 'φερε η κουβέντα, την είδατε την τελευταία έκθεση της Εθνικής μας Τράπεζας, της "τράπεζας όλων των ελλήνων"; Πάω στοίχημα ότι την γράψατε εκεί όπου δεν πιάνει μελάνι (κέρδισα;). Και όμως, κάντε τον κόπο να ρίξετε μια ματιά και, αν δεν σας σηκωθεί η τρίχα κάγκελο, εμένα να μη με λένε Περίανδρο:

(α) Μια έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε σε σημαντική πτώση του βιοτικού επιπέδου του Έλληνα πολίτη, αφού θα μειωνόταν το κατά κεφαλήν εισόδημα κατά 55%, πλήττοντας περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους.

(β) Θα υπετιμάτο το νέο νόμισμα κατά 65%, όπερ σημαίνει αλματώδη αύξηση των τιμών των εισαγόμενων αγαθών.

(γ) Θα βαθύνει η ύφεση κατά 22%, ποσοστό το οποίο θα πρέπει να προστεθεί στην ήδη σημειωμένη συρρίκνωση 14% της περιόδου 2009-2011.

(δ) Θα εκτιναχτεί η ανεργία στο 34%.

(ε) Για να μπορέσει το κράτος να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του, θα υποχρεωνόταν να "κόψει" φρέσκο χρήμα, γεγονός που θα οδηγούσε σε εκρηκτική άνοδο του πληθωρισμού, αρχικά σε ποσοστά άνω του 30% και με ισχυρές ανοδικές τάσεις στην συνέχεια. Αυτή η πληθωριστική έκρηξη θα εξανέμιζε σύντομα όλα τα οφέλη που θα είχαν προκύψει από την υποτίμηση.

(στ) Εξ αιτίας της δυσκολίας πρόσβασης σε συνάλλαγμα, η χώρα θα αθετούσε το μεγαλύτερο τμήμα των υποχρεώσεων προς τους δανειστές της από το εξωτερικό, με προφανείς δυσμενείς επιδράσεις σε διακρατικό επίπεδο και στις συναλλαγές των ελληνικών επιχειρήσεων με το εξωτερικό. Όλα αυτά θα οδηγούσαν σε σημαντική υποβάθμιση του βιοτικού επίπεδου και σε δυσκολία πρόσβασης σε βασικά αγαθά και ειδικά σε καύσιμα, φάρμακα και αναγκαίες πρώτες ύλες. Οι προαναφερόμενες επιπτώσεις θα ήταν πολύ πιο δυσμενείς υπό ένα σενάριο μίας μη ομαλής μετάβασης στο νέο νόμισμα.


Λοιπόν; Πώς σας ήρθε; Κεραμίδα, έτσι; Κι αν ορισμένοι ξεροκέφαλοι αναρωτιούνται "ποιος μαλάκας τα λέει αυτά", τους πληροφορώ ότι συντάκτης τής έκθεσης είναι ο Γενικός Διευθυντής Στρατηγικής Διακυβέρνησης του Ομίλου της Εθνικής, κύριος Παύλος Μυλωνάς.Ο εξαίρετος αυτός επιστήμων, κατά την περίοδο 1987-1995, εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως υπεύθυνος των υποθέσεων της Πολωνίας στο Ευρωπαϊκό Τμήμα, καθώς επίσης και στο Τμήμα Πολιτικής Ανάπτυξης και Ανασκόπησης. Παναπεί, είναι ο άνθρωπος του ΔουΝουΤου μέσα στην Εθνική Τράπεζα, οπότε, όπως καταλαβαίνετε, είναι ο πλέον ειδικός και αρμόδιος για να μας πει την πάσαν αλήθειαν περί του τι μας περιμένει έτσι και κάνουμε καμμιά στραβοτιμονιά.

Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν πως όλα τούτα είναι μαλακίες. Πάρτε π.χ. τον κουμπάρο μου, τον Ανάργυρο. Τι λέει ο Ανάργυρος; Λέει, ας πούμε, ότι χέστηκε για την μείωση του εισοδήματος κατά 55%, αφού έχει ήδη υποστεί μείωση πάνω από 60%. Επίσης, στ' απ' αυτά του η αύξηση στις τιμές των εισαγόμενων αγαθών, αφού παραμένουν απλησίαστα και πριν από την αύξησή (σημειώστε ότι ο Ανάργυρος είναι τόσο "γκάου" ώστε δεν ονειρεύεται ούτε Πόρσε ούτε μοδάτο βιντεοπροβολέα). Άφήστε δε που έξυσε τ' αχαμνά του για την ύφεση κατά 22%, αφού -όπως λέει- ύφεση παθαίνουν οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές, όχι οι μισθοσυντήρητοι και οι αγρότες.

Λέει κι άλλες παρλαπίπες ο Ανάργυρος. Π.χ. υποστηρίζει ότι η ανεργία είναι ήδη πάνω από 34%, αν συνυπολογίσουμε όλους εκείνους που -παριστάνουν πως- δουλεύουν 3-4 ώρες την ημέρα και 5-10 μέρες τον μήνα για 2-3 κατοστάρικα. Και αυτά τα περί πληθωρισμού τού θυμίζουν -λέει- την περίοδο της χούντας που τα καταφέρναμε κι ας είχαμε πληθωρισμό 25%-30%. Τέλος, γελάει όταν του λέω για τον κίνδυνο να μη μπορούμε, ως χώρα, να πληρώσουμε τα χρέη μας στους ξένους δανειστές. Μάλιστα, σηκώνει το δεξί του χέρι ψηλά στον αέρα και το κατεβάζει τεντωμένο ανάμεσα στα σκέλια του λέγοντας: "πες τους να 'ρθουν να τα πάρουν από μένα".

Θλίβομαι... Πώς να πάει μπροστά αυτός ο τόπος, όταν ο κάθε τυχάρπαστος Ανάργυρος έχει χεσμένα εκλεκτά στελέχη της κοινωνίας μας σαν τον κύριο Μυλωνά; Πώς να επιβιώσουμε όταν υπάρχουν Ανάργυροι, οι οποίοι δεν χαμπαριάζουν πως καταστρεφόμαστε;