Τί συνέντευξη-μαρτύριο κι αυτή! Όλα τα κακά βρέθηκαν μαζεμένα: σ' ένα πουλημένο κανάλι, ένας πουλημένος πολιτικός συνεντευξιαζόταν σε έναν πουλημένο δημοσιογράφο. Πώς να τ' αντέξεις όλα μαζί;
Για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι στην συνέντευξη Βενιζέλου στον Αλέξη (ένας είναι ο Αλέξης). Φυσικά, δεν την παρακολούθησα, μιας και στην ηλικία μου πρέπει να προσέχω την υγεία μου. Όμως, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να ρίξω μια ματιά στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο, όπως δημοσιεύεται στον επίσημο ιστοτόπο τού ΠαΣοΚ. Και το συμπέρασμά μου είναι απλό: ο άνθρωπος είναι είτε άσχετος είτε ψεύτης, ούτως ή άλλως δηλαδή επικίνδυνος. Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάποιο πρωτότυπο συμπέρασμα, αφού στο ίδιο καταλήγω όποτε ακούω να μιλάει οποιοδήποτε από τα "μεγάλα" πολιτικά μας μυαλά...
Αλλά, για να μη μένουμε σε αόριστους αφορισμούς, ας σταχυολογήσω μερικά από τα ψέμματα και τις μπούρδες που ξεστόμισε ο εκ των επιδόξων πρωθυπουργών της χώρας:
1) "Όπως ξέρετε στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μεσόγειο γενικά ως λεκάνη, δεν υπάρχει διαφορά έκτασης μεταξύ υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ"
Αυτή και μόνη η φράση αρκεί για να χαρακτηρίσει τον Βενιζέλο ως επικίνδυνο, είτε την ξεστόμισε λόγω άγνοιας είτε είπε συνειδητά ψέμματα. Οποιαδήποτε κουτσή Μαρίκα έχει ασχοληθεί (έστω και ελάχιστα) με το θέμα των ΑΟΖ, ξέρει πολύ καλά ότι άλλο πράγμα είναι η υφαλοκρηπίδα και άλλο η ΑΟΖ. Φυσικά, ο Βενιζέλος φαίνεται να τα λέει σωστά, αφού υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ταυτίζονται από πλευράς έκτασης, Όμως, η προαναφερθείσα κουτσή Μαρίκα γνωρίζει ότι ΑΟΖ σημαίνει πολλά περισσότερα από σκέτη υφαλοκρηπίδα. Συνεπώς, η επιμονή τού Βενιζέλου να "μπερδεύει" τις δυο έννοιες είναι τουλάχιστον ύποπτη. Σε τούτο το ιστολόγιο έχουμε κάνει μια εκτενή αναφορά στο εν λόγω θέμα (σημειώματα στις 1, 2, 3, 4 και 6 Δεκεμβρίου 2010) αλλά φαίνεται ότι ο αρχηγός τού ΠαΣοΚ είτε δεν έχει πάρει χαμπάρι είτε μας δουλεύει κανονικά.
Πάντως, ο αρχηγός τού ΠαΣοΚ πρόσθεσε και κάτι σωστό: "Αυτό που μας προσφέρει η ΑΟΖ είναι ότι αποτρέπεται το βασικό γεωλογικής καταγωγής επιχείρημα της τουρκικής πλευράς, ότι τα ελληνικά νησιά επικάθονται στη γεωλογική υφαλοκρηπίδα της απέναντι ασιατικής ακτής". Με απλά λόγια: εκμεταλλευόμαστε εμείς την ΑΟΖ των νησιών μας και χεστήκαμε για το τι πιστεύουν οι τούρκοι για την υφαλοκρηπίδα αυτών των νησιών. Και όμως, με την επόμενη ερώτηση του Αλέξη, ο Βενιζέλος άρχισε αμέσως να τα μαζεύει...
2) [Στην ερώτηση "Μπορεί να υπάρξει διακήρυξη στη πράξη εν πάση περιπτώσει της ΑΟΖ χωρίς μια προηγούμενη συνεννόηση με την Τουρκία σε ορισμένες περιοχές;", ο Βενιζέλος απαντά:]
"Όχι. Διακήρυξη μπορεί να υπάρξει, η οριοθέτηση πρέπει να γίνει σε συνεργασία με όλα τα κράτη και δεν είναι μόνο η Τουρκία, είναι η Αίγυπτος, είναι η Λιβύη, που είναι πολύ πιο κρίσιμες από την άποψη αυτή απ' ότι είναι η Τουρκία. Και στο κάτω - κάτω εμείς δεν έχουμε αποστεί από τη βασική μας θέση ότι θα πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο για να το κάνουμε αυτό. Και θα το κάνουμε με βάση τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Εμείς έχουμε επίγνωση του τι λέει η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου."
Φαίνεται απίστευτο το να ακούγονται τόσες τραγικά επικίνδυνες ανακρίβειες από το στόμα κάποιου ο οποίος διεκδικεί να γίνει πρωθυπουργός αυτού του δύσμοιρου τόπου! Όπως έχουμε καταδείξει λεπτομερώς σε τούτο το ιστολόγιο (εκτός από τα προαναφερθέντα σημειώματα, δείτε και το "Επικίνδυνες εθνικές ακροβασίες" αλλά και την σειρά σημειωμάτων με τίτλο "Το ενεργειακό παιχνίδι στην ανατολική Μεσόγειο"), δεν απαιτείται καμμία διακρατική συνεργασία για την οριοθέτηση οποιασδήποτε ΑΟΖ, αφού τα όρια των εθνικών ΑΟΖ ορίζονται σαφέστατα από την σύμβαση του 1982 του ΟΗΕ για το Δίκαιο της θάλασσας. Με απλά λόγια: η οριοθέτηση της ΑΟΖ γίνεται από κάθε κράτος μονομερώς! Ακριβώς όπως η Κύπρος όρισε την δική της ΑΟΖ, δίχως καμμία προηγούμενη συνεννόηση με την Τουρκία.
Όσο για τα περί Χάγης, ας επαναλάβω προς τον Βενιζέλο αυτά που είχα απευθύνει παλιότερα ("Επικίνδυνες εθνικές ακροβασίες") στον προκάτοχό του: "Για να καταφύγουν οι δυο χώρες στην Χάγη, πρέπει να υπογράψουν συνυποσχετικό με το οποίο θα αποδέχονται εκ προοιμίου τόσο την δικαιοδοσία του δικαστηρίου όσο και την οποιαδήποτε απόφασή του. Το θέμα είναι τί θα παραπέμψουμε στην Χάγη. Την κυριότητα σε 21 νησιά που αμφισβητεί η Τουρκία; Το δικαίωμα του Καστελλόριζου στην ελληνική ΑΟΖ; Τα 6 ή τα 12 μίλια χωρικών υδάτων; Αν στείλουμε μαζί όλα αυτά τα θέματα στην Χάγη, είναι σαν να αμφισβητούμε από μόνοι μας την συνθήκη της Λωζάννης του 1923, η οποία όρισε τα σημερινά σύνορα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Κι όλα αυτά για να κερδίσουμε -στην καλύτερη περίπτωση- τί; Μια απόφαση που θα επιβεβαιώνει όσα ισχύουν ήδη; Δηλαδή, θα στείλουμε τα βεβαιωμένα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην Χάγη, ζητώντας από το δικαστήριο να ξαναχαράξει τα σύνορα; Ήμαρτον! Στερεύει η λογική."
Θα μπορούσα να συνεχίσω την αλίευση μαργαριταριών σε όσα είπε ο Βενιζέλος (π.χ. αυτό για επέκταση της προσαρμογής σε 3 χρόνια αντί για 2, ώστε να γίνει πιο "ήπια" και πιο "φιλική για τους πολίτες", αν δεν είναι δούλεμα ψιλό γαζί, τί είναι;) αλλά ούτε διάθεση έχω ούτε τα νεύρα σας θέλω να τσακίσω περισσότερο. Η ουσία είναι ότι η εναλλαγή προσώπων στην πασοκική κορυφή δεν έφερε τίποτε καινούργιο: όσο επικίνδυνος αποδείχτηκε για τον τόπο εκείνος που έφυγε, τόσο επικίνδυνος δείχνει κι αυτός που ήρθε. Όσες φορές κι αν βάλει ο Μανωλιός το βρακί του αλλοιώς, το βρακί θα παραμείνει βρόμικο...
Για όσους δεν κατάλαβαν, αναφέρομαι στην συνέντευξη Βενιζέλου στον Αλέξη (ένας είναι ο Αλέξης). Φυσικά, δεν την παρακολούθησα, μιας και στην ηλικία μου πρέπει να προσέχω την υγεία μου. Όμως, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να ρίξω μια ματιά στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο, όπως δημοσιεύεται στον επίσημο ιστοτόπο τού ΠαΣοΚ. Και το συμπέρασμά μου είναι απλό: ο άνθρωπος είναι είτε άσχετος είτε ψεύτης, ούτως ή άλλως δηλαδή επικίνδυνος. Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάποιο πρωτότυπο συμπέρασμα, αφού στο ίδιο καταλήγω όποτε ακούω να μιλάει οποιοδήποτε από τα "μεγάλα" πολιτικά μας μυαλά...
Αλλά, για να μη μένουμε σε αόριστους αφορισμούς, ας σταχυολογήσω μερικά από τα ψέμματα και τις μπούρδες που ξεστόμισε ο εκ των επιδόξων πρωθυπουργών της χώρας:
1) "Όπως ξέρετε στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μεσόγειο γενικά ως λεκάνη, δεν υπάρχει διαφορά έκτασης μεταξύ υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ"
Αυτή και μόνη η φράση αρκεί για να χαρακτηρίσει τον Βενιζέλο ως επικίνδυνο, είτε την ξεστόμισε λόγω άγνοιας είτε είπε συνειδητά ψέμματα. Οποιαδήποτε κουτσή Μαρίκα έχει ασχοληθεί (έστω και ελάχιστα) με το θέμα των ΑΟΖ, ξέρει πολύ καλά ότι άλλο πράγμα είναι η υφαλοκρηπίδα και άλλο η ΑΟΖ. Φυσικά, ο Βενιζέλος φαίνεται να τα λέει σωστά, αφού υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ ταυτίζονται από πλευράς έκτασης, Όμως, η προαναφερθείσα κουτσή Μαρίκα γνωρίζει ότι ΑΟΖ σημαίνει πολλά περισσότερα από σκέτη υφαλοκρηπίδα. Συνεπώς, η επιμονή τού Βενιζέλου να "μπερδεύει" τις δυο έννοιες είναι τουλάχιστον ύποπτη. Σε τούτο το ιστολόγιο έχουμε κάνει μια εκτενή αναφορά στο εν λόγω θέμα (σημειώματα στις 1, 2, 3, 4 και 6 Δεκεμβρίου 2010) αλλά φαίνεται ότι ο αρχηγός τού ΠαΣοΚ είτε δεν έχει πάρει χαμπάρι είτε μας δουλεύει κανονικά.
Πάντως, ο αρχηγός τού ΠαΣοΚ πρόσθεσε και κάτι σωστό: "Αυτό που μας προσφέρει η ΑΟΖ είναι ότι αποτρέπεται το βασικό γεωλογικής καταγωγής επιχείρημα της τουρκικής πλευράς, ότι τα ελληνικά νησιά επικάθονται στη γεωλογική υφαλοκρηπίδα της απέναντι ασιατικής ακτής". Με απλά λόγια: εκμεταλλευόμαστε εμείς την ΑΟΖ των νησιών μας και χεστήκαμε για το τι πιστεύουν οι τούρκοι για την υφαλοκρηπίδα αυτών των νησιών. Και όμως, με την επόμενη ερώτηση του Αλέξη, ο Βενιζέλος άρχισε αμέσως να τα μαζεύει...
2) [Στην ερώτηση "Μπορεί να υπάρξει διακήρυξη στη πράξη εν πάση περιπτώσει της ΑΟΖ χωρίς μια προηγούμενη συνεννόηση με την Τουρκία σε ορισμένες περιοχές;", ο Βενιζέλος απαντά:]
"Όχι. Διακήρυξη μπορεί να υπάρξει, η οριοθέτηση πρέπει να γίνει σε συνεργασία με όλα τα κράτη και δεν είναι μόνο η Τουρκία, είναι η Αίγυπτος, είναι η Λιβύη, που είναι πολύ πιο κρίσιμες από την άποψη αυτή απ' ότι είναι η Τουρκία. Και στο κάτω - κάτω εμείς δεν έχουμε αποστεί από τη βασική μας θέση ότι θα πάμε στο Διεθνές Δικαστήριο για να το κάνουμε αυτό. Και θα το κάνουμε με βάση τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Εμείς έχουμε επίγνωση του τι λέει η νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου."
Φαίνεται απίστευτο το να ακούγονται τόσες τραγικά επικίνδυνες ανακρίβειες από το στόμα κάποιου ο οποίος διεκδικεί να γίνει πρωθυπουργός αυτού του δύσμοιρου τόπου! Όπως έχουμε καταδείξει λεπτομερώς σε τούτο το ιστολόγιο (εκτός από τα προαναφερθέντα σημειώματα, δείτε και το "Επικίνδυνες εθνικές ακροβασίες" αλλά και την σειρά σημειωμάτων με τίτλο "Το ενεργειακό παιχνίδι στην ανατολική Μεσόγειο"), δεν απαιτείται καμμία διακρατική συνεργασία για την οριοθέτηση οποιασδήποτε ΑΟΖ, αφού τα όρια των εθνικών ΑΟΖ ορίζονται σαφέστατα από την σύμβαση του 1982 του ΟΗΕ για το Δίκαιο της θάλασσας. Με απλά λόγια: η οριοθέτηση της ΑΟΖ γίνεται από κάθε κράτος μονομερώς! Ακριβώς όπως η Κύπρος όρισε την δική της ΑΟΖ, δίχως καμμία προηγούμενη συνεννόηση με την Τουρκία.
Όσο για τα περί Χάγης, ας επαναλάβω προς τον Βενιζέλο αυτά που είχα απευθύνει παλιότερα ("Επικίνδυνες εθνικές ακροβασίες") στον προκάτοχό του: "Για να καταφύγουν οι δυο χώρες στην Χάγη, πρέπει να υπογράψουν συνυποσχετικό με το οποίο θα αποδέχονται εκ προοιμίου τόσο την δικαιοδοσία του δικαστηρίου όσο και την οποιαδήποτε απόφασή του. Το θέμα είναι τί θα παραπέμψουμε στην Χάγη. Την κυριότητα σε 21 νησιά που αμφισβητεί η Τουρκία; Το δικαίωμα του Καστελλόριζου στην ελληνική ΑΟΖ; Τα 6 ή τα 12 μίλια χωρικών υδάτων; Αν στείλουμε μαζί όλα αυτά τα θέματα στην Χάγη, είναι σαν να αμφισβητούμε από μόνοι μας την συνθήκη της Λωζάννης του 1923, η οποία όρισε τα σημερινά σύνορα ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Κι όλα αυτά για να κερδίσουμε -στην καλύτερη περίπτωση- τί; Μια απόφαση που θα επιβεβαιώνει όσα ισχύουν ήδη; Δηλαδή, θα στείλουμε τα βεβαιωμένα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην Χάγη, ζητώντας από το δικαστήριο να ξαναχαράξει τα σύνορα; Ήμαρτον! Στερεύει η λογική."
Θα μπορούσα να συνεχίσω την αλίευση μαργαριταριών σε όσα είπε ο Βενιζέλος (π.χ. αυτό για επέκταση της προσαρμογής σε 3 χρόνια αντί για 2, ώστε να γίνει πιο "ήπια" και πιο "φιλική για τους πολίτες", αν δεν είναι δούλεμα ψιλό γαζί, τί είναι;) αλλά ούτε διάθεση έχω ούτε τα νεύρα σας θέλω να τσακίσω περισσότερο. Η ουσία είναι ότι η εναλλαγή προσώπων στην πασοκική κορυφή δεν έφερε τίποτε καινούργιο: όσο επικίνδυνος αποδείχτηκε για τον τόπο εκείνος που έφυγε, τόσο επικίνδυνος δείχνει κι αυτός που ήρθε. Όσες φορές κι αν βάλει ο Μανωλιός το βρακί του αλλοιώς, το βρακί θα παραμείνει βρόμικο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου