Ο φόβος ενός συστήματος που καταρρέει

[Πριν αρχίσει το σημερινό σημείωμα, ας κρατήσουμε ενός λεπτού σιγή στην μνήμη των πολιτικών ογκολίθων που δεν κατάφεραν να μπουν στην βουλή. Ντόρα και Καρατζατέτοιε, δεν θα σας ξεχάσουμε...]

Φαίνεται πως το χτεσινό σημείωμα περί "φοβισμένης δημοκρατίας" ήταν όντως εμπνευσμένο. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, έσπευσαν να το επιβεβαιώσουν οι συνήθεις "στυλοβάτες" τού συστήματος, ενός ήδη καταρρέοντος συστήματος.

Πρώτα-πρώτα, δεν ξέρω αν προσέξατε την χτεσινοβράδυνη δήλωση τού πρώτου -αλλά κλαμμένου σαν μη πω τι- Σαμαρά. Ιδού τι είπε το σκληρό αγόρι τής Συγγρού (πού το βρήκα τώρα αυτό;): "Το γεγονός ότι η Νέα Δημοοκρατία αναδεικνύεται πρώτο κόμμα αυξάνει τις ευθύνες της, μια που πλέον αποτελεί τον μόνο πυλώνα πολιτικής σταθερότητας στην Ελλάδα".

Ώπα, ρε μάγκα! Ώπα και μέτρο, μη συγκαείς! Με σκάρτο 20%, πώς διάολο είσαι "πυλώνας σταθερότητας"; Και, μάλιστα, ο μόνος; Το υπόλοιπο 80%, δηλαδή, τί σκατά είναι; Πυλώνας αστάθειας; Παναπεί, πρέπει να μετανοιώσει ο λαός που σε μαύρισε και να τρέξει να στοιχιθεί πίσω σου γιατί αλλοιώς θα σωριαστεί; Και για να εξηγούμαστε, πού στηρίζεις αυτή την μαλακία περί σταθερότητας; Στ ότι πήρες ένα κόμμα με 33% (ένα ποσοστό το οποίο θεωρήθηκε ποσοστό διάλυσης και οδήγησε τον προκάτοχό σου στην έξοδο) και το συρρίκνωσες στα τρία πέμπτα, αν και βρισκόσουν στην -ευνοϊκή για αύξηση ποσοστών- θέση τής αξιωματικής αντιπολίτευσης; Σοβαρό κατόρθωμα, ρε συ! Άσε το παραμυθάκι, λοιπόν, δεν μπορείς να μας φοβίσεις.

Πάμε παρακάτω. Εκτός από τον Αντώνη, έχουν χεστεί από τον φόβο τους και τα καθεστωτικά ΜουΜουΕ. Η αντίδραση του λαμπρακέικου είναι χαρακτηριστική. "Εφιάλτης ακυβερνησίας", κραυγάζει το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Τα Νέα". Γιατί "εφιάλτης ακυβερνησίας", ρε καλόπαιδα; Επειδή δεν βγήκαν τα νούμερα όπως τα θέλατε; Κι ας πούμε ότι, χάρη στην λαϊκή ετυμηγορία, οι διαδικασίες των επόμενων ημερών δεν οδηγούν σε σχηματισμό βιώσιμης κυβέρνησης. Ε, και; Αν πρόκειται η ψήφος τού λαού να έχει αυτό το αποτέλεσμα, γιατί μιλάτε για "εφιάλτη"; Εφιάλτης το αποτέλεσμα της κάλπης; Οποία βλασφημία! Σοβαρή εμπιστοσύνη έχετε στο σύστημά σας, ρε σεις!

Σύμφωνα με τον αμερικανοδίαιτο Παπαχελά (στην Καθημερινή), το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έπαθε "ξεφτίλα" καθώς "άφησε τα δυο μεγάλα κόμματα να παρακμάσουν και τον κεντρώο-φιλελεύθερο χώρο να εκπροσωπείται από διάφορες ομαδούλες". Και συμπληρώνει ο πολύξερος και έγκριτος Αλέξης: "Χθες αυτός ο λαός τα έκανε όλα μπάχαλο...Τώρα περιμένει, για λίγο, να δει αν και ποιος μπορεί να πείσει ότι θα ξαναχτίσει το μαγαζί και θα βάλει τάξη σε αυτό..."

Σιγά τα ζουμιά, ρε Αλέξη! Σιγά που γίνανε όλα μπάχαλο επειδή ο λαός έδειξε τα αμελέτητά του στα δυο μεγάλα κόμματα (πρώην μεγάλα, μη ξεχνιόμαστε)! Εν τάξει, όλοι καταλαβαίνουμε ότι με τα χτεσινά αποτελέσματα έτριξαν κάμποσοι κώλοι αλλά σε διαβεβαιώνω ότι ποσώς μας ενδιαφέρουν οι συγκεκριμένοι κώλοι. Και, κυρίως, χεστήκαμε για το μαγαζί που λες. Πόσο μαλάκες μας θεωρείς για να πιστεύεις ότι τώρα η σκοτούρα μας είναι το αν θα ξαναχτιστεί αυτό που διέλυσε η χτεσινή λαϊκή ετυμηγορία;

Το ρεζουμέ είναι απλό. Χτες, ο λαός απέδειξε ότι έπαψε να φοβάται κι έκανε το πρώτο -έστω, δειλό- βήμα για την αποδόμηση του συστήματος, το οποίο είχε στηθεί στην πλάτη του. Τώρα είναι στο χέρι αυτού του λαού να συνεχίσει την προσπάθεια για την ολοκληρωτική ανατροπή. Δεν έχουμε χρόνο για αναμονή. Ο αγώνας συνεχίζεται και τα μετερίζια, για τα οποία μιλάγαμε χτες, μας περιμένουν.