Μάλλον το είδατε και σεις το τηλεοπτικό σποτάκι για την ολυμπιακή φλόγα. Αυτό ντε, που μας καλεί όλους σε μια φιέστα στο στάδιο, για την παράδοση της φλόγας...που ανακατεύει κάτι για την ολυμπιακή ιστορία και τις ολυμπιακές παραδόσεις τήε Ελλάδας...
Πόσες μαλακίες σε λίγα δευτερόλεπτα! Για ποιες παραδόσεις μιλάμε, ρε σεις; Είναι ελληνική παράδοση αυτή η σουργελοειδής καρακιτσάτη παπαριά τής λαμπαδηδρομίας; Ή, μήπως, έχει σχέση με τους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας αυτή η εμποροπανήγυρη των αναβολικών που επιμένει να αποκαλείται "ολυμπιακοί αγώνες"; Είμαστε τυχεροί που δεν υπάρχει νόμιμος κληρονόμος των αρχαίων ελλήνων γιατί θα μας είχε τραβήξει μια μηνυσάρα που θα μας άλλαζε τα πρέκια...
Πρώτα-πρώτα, εκθειάζουμε εκείνο τον μπινέ, τον γάλλο αριστοκράτη ρατσίσταρο, τον Πιερ ντε Κουμπερτέν, για την "αναβίωση" των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων (αυτοί οι αγώνες γράφονται με κεφαλαίο πρώτο γράμμα). Σκατά! Ποια αναβίωση έκανε ο Κουμπερτέν, μωρέ; Ξεχάσαμε ότι η ιδέα του ήταν να διοργανώσει κάποιους αγώνες για την "υψηλή κοινωνία"; Ξεχάσαμε ότι στραβομουτσούνιασε κι άρχισε τα μπινελίκια όταν το 1896 πρώτευσε στον μαραθώνιο εκείνος ο καράβλαχος ο νερουλάς; Ξεχάσαμε ότι επέμενε να αποκαλεί "νέγρους" τους μαύρους και να δηλώνει ότι αυτοί δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες; Ξεχάσαμε ότι αυτός ο βαρώνος τού κώλου ήταν θαυμαστής τού Χίτλερ, τον οποίο χαρακτήρισε ως "ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργικά πνεύματα της εποχής μας";
Πάμε τώρα στην λαμπαδηδρομία. Κάνανε οι αρχαίοι έλληνες ολυμπιακή λαμπαδηδρομία; Όχι, βέβαια! Έγινε ολυμπιακή λαμπαδηδρομία το 1896 στην Αθήνα; Φυσικά και δεν έγινε, αφού η ιδέα αυτής της λαμπαδηδρομίας είναι πολύ μεταγενέστερη και ανήκει σε ένα από τα διασημότερα καθοίκια τού 20ου αιώνα, το χιτλερικό πρωτοπαλλήκαρο Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς! Για να δούμε, λοιπόν, την ιστορία αυτής της "ελληνικής παράδοσης" με δυο λόγια.
Εν όψει των ολυμπιακών αγώνων τού 1936 στο Βερολίνο,ο Γκαίμπελς σκέφτηκε να στήσει το σώου της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας ώστε να το εκμεταλλευτεί πολιτικά. Επειδή, όμως, ο ίδιος είχε κι άλλες δουλειές, ανέθεσε την διεκπεραίωση της ιδέας του σε έναν πολύ καλό του φίλο, τον Καρλ Ντημ (Carl Diem). Ο Ντημ ήταν ένας νερόβραστος ψευτοαριστοκράτης αλλά, πλην της φιλίας του με τον Γκαίμπελς, είχε δυο πλενεκτήματα: δεν ήταν μέλος τού ναζιστικού κόμματος (γεγονός που απάλλασσε το χιτλερικό καθεστώς από κάθε κατηγορία περί πολιτικής εκμετάλλευσης των αγώνων) και ήταν στενός φίλος του Κουμπερτέν. Μάλιστα, ο Κουμπερτέν όχι μόνο έχρισε τον Ντημ ως διάδοχό του στην προεδρία τής Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής αλλά άφησε την περιουσία του στο "Ολυμπιακό Ινστιτούτο", το οποίο έδρευε στο Βερολίνο και είχε πρόεδρο τον Ντημ!
Τέλος πάντων, για την φασιστική ιστορία τού Καρλ Ντημ μπορείτε να βρείτε άφθονα στοιχεία στο διαδίκτυο. Οι ίδιοι οι γερμανοί έχουν ξηλώσει προ πολλού από το ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου και την προσωπογραφία του και την αναθηματική στήλη που είχε φτιαχτεί προς τιμήν του. Και όμως, εμείς οι "παραδοσιακοί", όχι μόνο διατηρούμε ακόμη το μνημείο του στον χώρο τής Αρχαίας Ολυμπίας αλλά επιμένουμε να του καταθέτουμε και στεφάνι κάθε φορά που γίνεται τελετή αφής τής φλόγας. Άντε βρε, με το καλό να φτιάξουμε κι ένα μνημείο του Γκαίμπελς από δίπλα, να δέσει το γλυκό!
Ελπίζω ότι δεν θα ρωτήσετε γιατί διατηρείται αυτή η ναζιστογενής ολυμπιακή λαμπαδηδρομία εφ' όσον την εισήγαγε ο Γκαίμπελς για πολιτική εκμετάλλευση. Η απάντηση είναι προφανέστατη: τον Γκαίμπελς καταδίκασε η ανθρωπότητα, όχι τις ιδέες του. Αυτές όχι μόνο ζουν αλλά και εφαρμόζονται σε όλον τον κόσμο!
Αυτά με την "παράδοση" τής ολυμπιακής φλόγας. Περισσότερα πουστριλίκια γι' αυτό το έκτρωμα που αποκαλείται ψευδεπίγραφα "ολυμπιακοί αγώνες" θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε σε λίγες εβδομάδες, κατά την τέλεση της εμποροπανήγυρης στο Λονδίνο.
ΥΓ: Ζοχαδιάζομαι με την αγραμματοσύνη όσων αποκαλούν αυτούς τους αγώνες "ολυμπιάδα". Οι Ολυμπιακοί Αγώνες των αρχαίων αποκαλούνταν απλώς...Ολυμπιακοί Αγώνες. Ολυμπιάδα λεγόταν η τετραετία που μεσολαβούσε ανάμεσα σε δυο Ολυμπιακούς Αγώνες. Δηλαδή, η "Ολυμπιάδα" είναι μονάδα χρόνου ίση με τέσσερα έτη. Επομένως, όταν ακούτε κάποιον να αναφέρεται στην "ολυμπιάδα τού Λονδίνου", να ξέρετε ότι είναι αγράμματος και αστοιχείωτος! Ουφ... τα είπα και ξεθύμανα!
Πόσες μαλακίες σε λίγα δευτερόλεπτα! Για ποιες παραδόσεις μιλάμε, ρε σεις; Είναι ελληνική παράδοση αυτή η σουργελοειδής καρακιτσάτη παπαριά τής λαμπαδηδρομίας; Ή, μήπως, έχει σχέση με τους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας αυτή η εμποροπανήγυρη των αναβολικών που επιμένει να αποκαλείται "ολυμπιακοί αγώνες"; Είμαστε τυχεροί που δεν υπάρχει νόμιμος κληρονόμος των αρχαίων ελλήνων γιατί θα μας είχε τραβήξει μια μηνυσάρα που θα μας άλλαζε τα πρέκια...
Πρώτα-πρώτα, εκθειάζουμε εκείνο τον μπινέ, τον γάλλο αριστοκράτη ρατσίσταρο, τον Πιερ ντε Κουμπερτέν, για την "αναβίωση" των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων (αυτοί οι αγώνες γράφονται με κεφαλαίο πρώτο γράμμα). Σκατά! Ποια αναβίωση έκανε ο Κουμπερτέν, μωρέ; Ξεχάσαμε ότι η ιδέα του ήταν να διοργανώσει κάποιους αγώνες για την "υψηλή κοινωνία"; Ξεχάσαμε ότι στραβομουτσούνιασε κι άρχισε τα μπινελίκια όταν το 1896 πρώτευσε στον μαραθώνιο εκείνος ο καράβλαχος ο νερουλάς; Ξεχάσαμε ότι επέμενε να αποκαλεί "νέγρους" τους μαύρους και να δηλώνει ότι αυτοί δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες; Ξεχάσαμε ότι αυτός ο βαρώνος τού κώλου ήταν θαυμαστής τού Χίτλερ, τον οποίο χαρακτήρισε ως "ένα από τα μεγαλύτερα δημιουργικά πνεύματα της εποχής μας";
Πάμε τώρα στην λαμπαδηδρομία. Κάνανε οι αρχαίοι έλληνες ολυμπιακή λαμπαδηδρομία; Όχι, βέβαια! Έγινε ολυμπιακή λαμπαδηδρομία το 1896 στην Αθήνα; Φυσικά και δεν έγινε, αφού η ιδέα αυτής της λαμπαδηδρομίας είναι πολύ μεταγενέστερη και ανήκει σε ένα από τα διασημότερα καθοίκια τού 20ου αιώνα, το χιτλερικό πρωτοπαλλήκαρο Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς! Για να δούμε, λοιπόν, την ιστορία αυτής της "ελληνικής παράδοσης" με δυο λόγια.
Εν όψει των ολυμπιακών αγώνων τού 1936 στο Βερολίνο,ο Γκαίμπελς σκέφτηκε να στήσει το σώου της ολυμπιακής λαμπαδηδρομίας ώστε να το εκμεταλλευτεί πολιτικά. Επειδή, όμως, ο ίδιος είχε κι άλλες δουλειές, ανέθεσε την διεκπεραίωση της ιδέας του σε έναν πολύ καλό του φίλο, τον Καρλ Ντημ (Carl Diem). Ο Ντημ ήταν ένας νερόβραστος ψευτοαριστοκράτης αλλά, πλην της φιλίας του με τον Γκαίμπελς, είχε δυο πλενεκτήματα: δεν ήταν μέλος τού ναζιστικού κόμματος (γεγονός που απάλλασσε το χιτλερικό καθεστώς από κάθε κατηγορία περί πολιτικής εκμετάλλευσης των αγώνων) και ήταν στενός φίλος του Κουμπερτέν. Μάλιστα, ο Κουμπερτέν όχι μόνο έχρισε τον Ντημ ως διάδοχό του στην προεδρία τής Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής αλλά άφησε την περιουσία του στο "Ολυμπιακό Ινστιτούτο", το οποίο έδρευε στο Βερολίνο και είχε πρόεδρο τον Ντημ!
Τέλος πάντων, για την φασιστική ιστορία τού Καρλ Ντημ μπορείτε να βρείτε άφθονα στοιχεία στο διαδίκτυο. Οι ίδιοι οι γερμανοί έχουν ξηλώσει προ πολλού από το ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου και την προσωπογραφία του και την αναθηματική στήλη που είχε φτιαχτεί προς τιμήν του. Και όμως, εμείς οι "παραδοσιακοί", όχι μόνο διατηρούμε ακόμη το μνημείο του στον χώρο τής Αρχαίας Ολυμπίας αλλά επιμένουμε να του καταθέτουμε και στεφάνι κάθε φορά που γίνεται τελετή αφής τής φλόγας. Άντε βρε, με το καλό να φτιάξουμε κι ένα μνημείο του Γκαίμπελς από δίπλα, να δέσει το γλυκό!
Ελπίζω ότι δεν θα ρωτήσετε γιατί διατηρείται αυτή η ναζιστογενής ολυμπιακή λαμπαδηδρομία εφ' όσον την εισήγαγε ο Γκαίμπελς για πολιτική εκμετάλλευση. Η απάντηση είναι προφανέστατη: τον Γκαίμπελς καταδίκασε η ανθρωπότητα, όχι τις ιδέες του. Αυτές όχι μόνο ζουν αλλά και εφαρμόζονται σε όλον τον κόσμο!
Αυτά με την "παράδοση" τής ολυμπιακής φλόγας. Περισσότερα πουστριλίκια γι' αυτό το έκτρωμα που αποκαλείται ψευδεπίγραφα "ολυμπιακοί αγώνες" θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε σε λίγες εβδομάδες, κατά την τέλεση της εμποροπανήγυρης στο Λονδίνο.
ΥΓ: Ζοχαδιάζομαι με την αγραμματοσύνη όσων αποκαλούν αυτούς τους αγώνες "ολυμπιάδα". Οι Ολυμπιακοί Αγώνες των αρχαίων αποκαλούνταν απλώς...Ολυμπιακοί Αγώνες. Ολυμπιάδα λεγόταν η τετραετία που μεσολαβούσε ανάμεσα σε δυο Ολυμπιακούς Αγώνες. Δηλαδή, η "Ολυμπιάδα" είναι μονάδα χρόνου ίση με τέσσερα έτη. Επομένως, όταν ακούτε κάποιον να αναφέρεται στην "ολυμπιάδα τού Λονδίνου", να ξέρετε ότι είναι αγράμματος και αστοιχείωτος! Ουφ... τα είπα και ξεθύμανα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου