Μια χαρά τα πήγε η Ελλάδα στην τελευταία συνάντηση κορυφής, αν πιστέψουμε τα όσα λένε ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί του, τα τσιράκια και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης. Δέχτηκαν -λένε- οι νταραβεριτζήδες μας να μας κάνουν έκπτωση μια μονάδα στο επιτόκιο και να μας επιμηκύνουν την εξόφληση στα 10 χρόνια. Βέβαια, αυτή η "μια χαρά" γίνεται "δυο τρομάρες", αν πω εγώ το ίδιο πράγμα με άλλα λόγια: αντί να ξεμπερδέψουμε με την τρόικα σε δυο χρόνια, τώρα θα περιμένουμε μια δεκαετία και βλέπουμε.
Κάτι συμβαίνει με τα κωλονούμερα και δεν βγαίνουν με τίποτε. Για παράδειγμα, ας δούμε τον μεγάλο ντόρο με το αν θα δοθεί ή όχι στην Ελλάδα το δικαίωμα της επαναγοράς των ομολόγων της. Άλλωστε, πάνω σ' αυτόν τον καμβά πάμε να "κεντήσουμε" τις περίφημες πλέον αποκρατικοποιήσεις των 50 δισεκατομμυρίων. Είπαμε, με απλά λόγια: αν εμείς ξεπουλήσουμε και το βρακί που φοράμε για να μαζέψουμε το πενηντάρι, θα μας δώσετε το δικαίωμα να ξοφλήσουμε μερικά από τα ομόλογά μας ώστε να γλιτώσουμε κανένα τόκο; Λογικό το ερώτημα; Ποσώς! Παπαριά ζουμερή, την οποία θα εξηγήσουμε.
Το 80% του ελληνικού χρέους το έχουν το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες και χώρες της ευρωζώνης. Η δευτερογενής αγορά (οι υπόλοιποι επενδυτές, δηλαδή) κατέχουν μόνο το 20%. Απ' αυτό το 20% μπορούμε να πάρουμε ό,τι πάρουμε. Πόσο είναι αυτό το 20%; Κάπου 90 δισεκατομμύρια. Άρα, θέλουμε να ξεπουλήσουμε το βρακί μας για να μαζέψουμε το μισό χρέος από την δευτερογενή αγορά.
Κάποιοι θα σπεύσουν να πουν ότι κι αυτή η μείωση καλή είναι αφού θα γλιτώσουμε κάμποσους τόκους. Σύμφωνοι. Θα γλιτώσουμε τόκους. Από την άλλη, όμως, θα χάσουμε τα έσοδα που μπορούν να μας φέρουν τα ξεπουλημένα βρακιά. Τον έδωσες τον ΟΤΕ, κύριε; Πάπαλα τα έσοδα από εκεί. Έδωσες και την ΔΕΗ; Τέρμα κι από εκεί οι εισπράξεις. Όπως έπαψες να εγγράφεις στον προϋπολογισμό έσοδα από διόδια, θα πάψεις να εγγράφεις και τα έσοδα από όλα τα βρακιά που πούλησες.
Εδώ πάει αυτό που είπα πρωτύτερα περί του ότι δεν βγαίνουν τα κωλονούμερα. Πού πας με 450 δισ. ευρώ χρέος, ρε Καραμήτρο; Δεν πήρες χαμπάρι ότι η Ακτή Ελεφαντόδοντος πτώχευσε πρόσφατα γιατί δεν μπορούσε να καλύψει ομόλογα μόλις 2,3 δισ. δολλαρίων; Δεν καταλαβαίνεις ότι εκεί που πας θα βρεις σε τοίχο; Πώς θα διαχειριστείς τέτοιο χρέος αν δεν εξαφανίσεις το πρωτογενές έλλειμμα, αν δεν εμφανίσεις πρωτογενές πλεόνασμα; Και πώς σκέφτεσαι να εμφανίσεις πλεόνασμα όταν αποδέχεσαι να πληρώνεις 70-80 δισ. ευρώ ετησίως σε τοκοχρεωλύσια; Θα μας βοήθησει ο μηχανισμός διάσωσης; Ρε συ, μέσα στο 2010, με την τρόικα πάνω στον σβέρκο σου, έγραψες 35 δισ. ευρώ έλλειμμα (7% του ΑΕΠ) στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ποια τράπεζα και ποιος επενδυτής θα δεχτεί να σε χρηματοδοτήσει με τέτοια "επιτυχία"; Δεν καταλαβαίνεις ότι για να δεχτούν όλοι αυτοί, θα πρέπει να τους παραχωρήσεις και τον αέρα που αναπνέεις;
Τα νούμερα κουράζουν και θα σταματήσω. Άλλωστε, όσα κι αν πούμε, θα επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα. Ας κλείσουμε, βλέποντας το ζήτημα από μια άλλη σκοπιά. Η ελληνική οικονομία έφτασε εδώ που έφτασε χάρη στην διαχείρισή της από κάποιο σύστημα. Το να περιμένουμε από αυτό το σύστημα να βρει και την λύση στο πρόβλημα που δημιούργησε είναι τουλάχιστον ουτοπικό. Στην κοινή γλώσσα δε, είναι σκέτη μαλακία.
Κάτι συμβαίνει με τα κωλονούμερα και δεν βγαίνουν με τίποτε. Για παράδειγμα, ας δούμε τον μεγάλο ντόρο με το αν θα δοθεί ή όχι στην Ελλάδα το δικαίωμα της επαναγοράς των ομολόγων της. Άλλωστε, πάνω σ' αυτόν τον καμβά πάμε να "κεντήσουμε" τις περίφημες πλέον αποκρατικοποιήσεις των 50 δισεκατομμυρίων. Είπαμε, με απλά λόγια: αν εμείς ξεπουλήσουμε και το βρακί που φοράμε για να μαζέψουμε το πενηντάρι, θα μας δώσετε το δικαίωμα να ξοφλήσουμε μερικά από τα ομόλογά μας ώστε να γλιτώσουμε κανένα τόκο; Λογικό το ερώτημα; Ποσώς! Παπαριά ζουμερή, την οποία θα εξηγήσουμε.
Το 80% του ελληνικού χρέους το έχουν το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες και χώρες της ευρωζώνης. Η δευτερογενής αγορά (οι υπόλοιποι επενδυτές, δηλαδή) κατέχουν μόνο το 20%. Απ' αυτό το 20% μπορούμε να πάρουμε ό,τι πάρουμε. Πόσο είναι αυτό το 20%; Κάπου 90 δισεκατομμύρια. Άρα, θέλουμε να ξεπουλήσουμε το βρακί μας για να μαζέψουμε το μισό χρέος από την δευτερογενή αγορά.
Κάποιοι θα σπεύσουν να πουν ότι κι αυτή η μείωση καλή είναι αφού θα γλιτώσουμε κάμποσους τόκους. Σύμφωνοι. Θα γλιτώσουμε τόκους. Από την άλλη, όμως, θα χάσουμε τα έσοδα που μπορούν να μας φέρουν τα ξεπουλημένα βρακιά. Τον έδωσες τον ΟΤΕ, κύριε; Πάπαλα τα έσοδα από εκεί. Έδωσες και την ΔΕΗ; Τέρμα κι από εκεί οι εισπράξεις. Όπως έπαψες να εγγράφεις στον προϋπολογισμό έσοδα από διόδια, θα πάψεις να εγγράφεις και τα έσοδα από όλα τα βρακιά που πούλησες.
Εδώ πάει αυτό που είπα πρωτύτερα περί του ότι δεν βγαίνουν τα κωλονούμερα. Πού πας με 450 δισ. ευρώ χρέος, ρε Καραμήτρο; Δεν πήρες χαμπάρι ότι η Ακτή Ελεφαντόδοντος πτώχευσε πρόσφατα γιατί δεν μπορούσε να καλύψει ομόλογα μόλις 2,3 δισ. δολλαρίων; Δεν καταλαβαίνεις ότι εκεί που πας θα βρεις σε τοίχο; Πώς θα διαχειριστείς τέτοιο χρέος αν δεν εξαφανίσεις το πρωτογενές έλλειμμα, αν δεν εμφανίσεις πρωτογενές πλεόνασμα; Και πώς σκέφτεσαι να εμφανίσεις πλεόνασμα όταν αποδέχεσαι να πληρώνεις 70-80 δισ. ευρώ ετησίως σε τοκοχρεωλύσια; Θα μας βοήθησει ο μηχανισμός διάσωσης; Ρε συ, μέσα στο 2010, με την τρόικα πάνω στον σβέρκο σου, έγραψες 35 δισ. ευρώ έλλειμμα (7% του ΑΕΠ) στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Ποια τράπεζα και ποιος επενδυτής θα δεχτεί να σε χρηματοδοτήσει με τέτοια "επιτυχία"; Δεν καταλαβαίνεις ότι για να δεχτούν όλοι αυτοί, θα πρέπει να τους παραχωρήσεις και τον αέρα που αναπνέεις;
Τα νούμερα κουράζουν και θα σταματήσω. Άλλωστε, όσα κι αν πούμε, θα επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα. Ας κλείσουμε, βλέποντας το ζήτημα από μια άλλη σκοπιά. Η ελληνική οικονομία έφτασε εδώ που έφτασε χάρη στην διαχείρισή της από κάποιο σύστημα. Το να περιμένουμε από αυτό το σύστημα να βρει και την λύση στο πρόβλημα που δημιούργησε είναι τουλάχιστον ουτοπικό. Στην κοινή γλώσσα δε, είναι σκέτη μαλακία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου