Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

1 Μαρτίου 2011

Το ανέκδοτο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας

Όσοι διατηρούμε ένα σπυρί μυαλό που δουλεύει, δεν είχαμε καμμιά αμφιβολία για το πού θα πήγαινε το πράμα. Ας έρθει τώρα η μαντάμ Λούκα με τον προκάτοχό της, τον μεσιέ Ανδρέα, να μας δώσουν εξηγήσεις, μιας και όλες οι ωραίες θεωρίες τους βρήκαν τοίχο με την πρώτη. Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.

Η βιομηχανία γαλακτοκομικών ΝΕΟΓΑΛ κάλεσε τους εργαζομένους της να υπογράψουν ειδική επιχειρησιακή σύμβαση, όπως προβλέπει ο νόμος-έκτρωμα της σοσιαλησταρχικής μας κυβέρνησης. Φυσικά, οι διαβουλεύσεις κατέληξαν σε αδιέξοδο αφού η εταιρεία ζητούσε το -περίπου- ξεβράκωμα των εργαζομένων. Έτσι, όπως προβλέπει και πάλι ο ίδιος νόμος, οι δυο πλευρές κατέφυγαν στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.

Εδώ ανοίγουμε μια παρένθεση για να θυμίσουμε ότι, σύμφωνα με τον νόμο, η άποψη του Σ.ΕΠ.Ε. δεν είναι δεσμευτική για την εργοδοσία. Με άλλα λόγια, η γνώμη του Σ.ΕΠ.Ε. ζητείται έτσι, για τα μάτια. Σε στυλ "κουβέντα να γίνεται" ένα πράμα. Κλείνουμε την παρένθεση και προχωρούμε.

Το Σ.ΕΠ.Ε. εξέτασε τα δεδομένα που έθεσαν υπ' όψη του τόσο η εργοδοσία όσο και οι εργαζόμενοι και εκτίμησε ότι η κερδοφορία της εταιρείας δεν δικαιολογεί την προσφυγή της σε επιχειρησιακή σύμβαση που προβλέπει αμοιβές κάτω από τα όρια των συλλογικών συμβάσεων. Άλλωστε, υποτίθεται ότι ο νόμος έγινε για να "ανακουφίσει" τις επιχειρήσεις οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης. Έτσι, η γνωμοδότηση του Σ.ΕΠ.Ε. ήταν απορριπτική.

Χαρήκατε; Κακώς! Είπαμε ότι αυτές οι γνωμοδοτήσεις δεν δεσμεύουν την εργοδοσία. Με απλά λόγια, αν οι εργοδότες δεν βολεύονται με την γνωμοδότηση του Σ.ΕΠ.Ε., έχουν νόμιμο δικαίωμα να την γράψουν στα παλιά τους τα παπούτσια. Αυτό έκανε και η ΝΕΟΓΑΛ.

Μάλιστα, ο εκπρόσωπος της εταιρείας έχει και "τεκμηριωμένη" άποψη. Αφού υποστήριξε ότι ο προβληματισμός δεν μπορεί να εξαντλείται σε απλή ανάλυση των οικονομικών δεδομένων μιας επιχείρησης, τόνισε με έμφαση ότι "μπορεί η ΝΕΟΓΑΛ να εμφανίζει σήμερα κερδοφορία αλλά θα χρειαστεί στο μέλλον να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες"!! Μια χαρά τα λέει ο άνθρωπος. Αφού ο νόμος του επιτρέπει να κάνει κουρελόχαρτο την γνωμοδότηση του Σ.ΕΠ.Ε., μαλάκας είναι να μη το κάνει;

Να διορθώσω αυτό που είπα στον πρόλογο. Δηλαδή, να μας πει την γνώμη της η μαντάμ Λούκα. Μας την είπε ήδη, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου του "Φλας". Ορίστε:

"Η επιχειρησιακή σύμβαση μπορεί να υπογραφεί και σε εύρωστες επιχειρήσεις, επειδή εργοδοσία και εργαζόμενοι μπορεί να προβλέπουν ότι στο μέλλον, την επόμενη χρονιά μπορεί να δημιουργηθούν συγκεκριμένα προβλήματα ή και μπορεί, αν θέλετε, να θέλουν να διατηρήσουν τις τιμές χαμηλές..."

Αχ, αυτό το μέλλον... Κι εγώ που νόμιζα ότι το να πληρώνω διόδια για δρόμους που ΘΑ γίνουν ήταν το πιο παράλογο που θα μπορούσε να μου συμβεί... Αλήθεια, ποιος θα μας εξηγήσει τον λόγο ύπαρξης του ανέκδοτου που λέγεται Σ.ΕΠ.Ε;

Δεν υπάρχουν σχόλια: