** Πάντοτε την είχα αυτή την απορία: αν "ΔΕΚΟ" σημαίνει "Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας", γιατί δεν χρησιμοποιείται το σωστό ακρωνύμιο "ΔΕΚΩ", με ωμέγα; Αφήστε δε που το "ΔΕΚΩ" θα ήταν και πιο κοντά στην πραγματικότητα, αφού θα μπορούσαμε άνετα να το ερμηνεύσουμε και ως "Δημόσιες Επιχειρήσεις του ΚΩλου". Προκαλώ δε τον αγγλομαθή αναγνώστη να σκεφτεί την φράση "Κοινής Ωφελείας My Ass" για να ολοκληρώσει τα συμπεράσματά του.
** Προσπαθεί -λέει- ο υγιεινιστής πρωθυπουργός μας να μας εξευρωπαΐσει, εφαρμόζοντας αυστηρά και απαρέγκλιτα τον "αντικαπνιστικό νόμο". Δηλαδή, έναν νόμο ο οποίος στρέφεται κατά των καπνιστών. Αν εστρέφετο κατά του καπνού θα ήταν "αντικαπνικός" κι αν ήθελε να χτυπήσει το κάπνισμα θα ήταν "αντικαπνισμικός". Δεν εκπλήσσομαι. Οι αστικοί νόμοι, σε όλο τον κόσμο, κατά των ανθρώπων στρέφονται.
** Αν ο όρος "δημοκρατία" δηλώνει άσκηση εξουσίας από τον δήμο (δηλαδή, τον λαό), κατ' αντίστιξη "τρομοκρατία" σημαίνει άσκηση εξουσίας από τον τρόμο. Αυτό ακριβώς εννοούμε όταν μιλάμε για τρομοκρατία κατά την περίοδο της γαλλικής επανάστασης, οπότε και πρωτοχρησιμοποιήθηκε ο όρος. Επεκτείνοντας τον συλλογισμό, μπορούμε να πούμε ότι "τρομοκράτες" είναι όσοι χρησιμοποιούν τον τρόμο για να ασκήσουν εξουσία. Αντιστρέφοντας δε τον συλλογισμό, συμπεραίνουμε ότι για να αποκληθεί κάποιος "τρομοκράτης" πρέπει να ασκεί εξουσία. Υπ' αυτή την έννοια, όσοι αντιτίθενται στην εξουσία των "τρομοκρατών" πρέπει να αποκαλούνται "αντιτρομοκράτες". Και για να καταλήξουμε: σύμφωνα με την ελληνική γλώσσα, επιβάλλεται να αποκαλούμε "αντιτρομοκράτες" όσους μέχρι σήμερα (υπό τις ευλογίες των διαφόρων εξουσιών) εσφαλμένα χαρακτηρίζουμε ως "τρομοκράτες".
** Τι ακριβώς θέλουν να πουν οι πάσης φύσεως ταγοί μας, όταν υποστηρίζουν ότι οι διάφορες απεργίες πλήττουν την οικονομία της χώρας; Αν δεν κάνω λάθος, αυτή ακριβώς είναι η δύναμη της απεργίας. Τι νόημα θα είχε μια απεργία "δωρεάν", υπό την έννοια της μη ενοχλήσεως; Εξ άλλου, "απεργάζομαι" δεν σημαίνει ότι δεν δουλεύω αλλά ότι δουλεύω πάνω σε κάτι με ιδιαίτερη επιμέλεια, φροντίζοντας την κάθε λεπτομέρεια. Έτσι, καταλήγουμε στο αυτονόητο συμπέρασμα ότι η σωστή απεργία πρέπει να προκαλεί την μεγίστη δυνατή όχληση. Λοιπόν, η προσφυγή στην ρίζα της λέξης αρκεί για να μας πείσει ότι η "απεργία" είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και κανείς δεν μπορεί να την χαρακτηρίζει "παράνομη" ή "καταχρηστική" ελαφρά τη καρδία. Και κάτι τελευταίο: πότε θα μας εξηγήσει κάποιος τί ακριβώς "καταχράται" μια "καταχρηστική απεργία";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου