Το άκουσα και μου 'ρθε ντουβρουτζάς. Η τρόικα, λέει, ανάμεσα στα αντιλαϊκά κι αντεργατικά μέτρα που πρότεινε, ζήτησε από την κυβέρνηση να ενισχύσει τις τράπεζες με ένα ακόμη πακέτο μερικών δεκάδων δισεκατομμυρίων!
Αντιστέκομαι με δυσκολία στον πειρασμό να ασχοληθώ είτε με τις τελευταίες παρεμβάσεις των τροϊκανών είτε με την -τάχαμ' δήθεν- αγανάκτηση της κυβέρνησης για τον άκομψο τρόπο με τον οποίο έγιναν αυτές οι παρεμβάσεις. Βλέπετε, το υφάκι των τροϊκανών ξεβράκωσε την κυβέρνηση, αποδεικνύοντας για ποιους ενδιαφέρεται πραγματικά η εταιρεία "Γιώργος Παπανδρέου & Σία". Αντιπαρερχόμενος, λοιπόν, όλα όσα μπορούν να διαβαστούν αλλού, ας επιμείνω λίγο στο ζήτημα "τράπεζες", ρίχνοντας το βλέμμα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκεί, οι μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, όχι μόνο δεν παίρνουν χαμπάρι από κρίσεις αλλά δείχνουν ιδιαίτερα...ενισχυμένες!
Πράγματι, οι μεγάλοι τραπεζικοί κολοσσοί, αφού ρούφηξαν τρισεκατομμύρια δολλάρια, εμφάνισαν το 2010 (εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δηλαδή) τα δεύτερα μεγαλύτερα κέρδη στην ιστορία τους! Πρόσφατα απεκαλύφθησαν τα ποσά που πήραν από το "πακέτο σωτηρίας" της ομοσπονδιακής τράπεζας των ΗΠΑ (Fed). Σύμφωνα με τα στοιχεία της Fed, στη διάρκεια της κρίσης, τα μεγαλύτερα ποσά από το "πακέτο σωτηρίας" πήγαν στη Citigroup (2,2 τρισ.), ενώ ακολουθούν Merrill Lynch (2,1 τρισ.), Morgan Stanley (2 τρισ.), Bank of America (1,1 τρισ.), Bear Stearns (960 δισ.), Goldman Sachs (620 δισ.), J. P. Morgan Chase (260 δισ.) και Wells Fargo (150 δισ.).
Παράλληλα, η "Wall Street Journal" δημοσίευσε την πληροφορία ότι ότι δέκα από τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου προσανατολίζονται στη δημιουργία δικής τους πλατφόρμας συναλλαγών. Για όποιον έχει στοιχειώδη οικονομική παιδεία, αυτό σημαίνει ότι οι εν λόγω τράπεζες επιδιώκουν να ελέγξουν το σύνολο της αγοράς συναλλάγματος και των παραγώγων(!) Πρωταγωνίστριες και πάλι είναι η Barclays, η Citigroup, η Credit Suisse Deutsche Bank, η Goldman Sachs, η HSBC, η J. P. Morgan Chase, η Morgan Stanley, η RBS, η UBS.
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος μιας τέτοιας επιχείρησης, αρκεί να λάβουμε υπ' όψη ότι ο ημερήσιος διεθνής τζίρος των αγορών συναλλάγματος φτάνει τα 4 τρισ. δολλάρια, υπερβαίνοντας έτσι κατά 20 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ! Φυσικά, τα οφέλη των τραπεζών από μια τέτοια κίνηση μεταφράζονται σε πακτωλό δισεκατομμυρίων, καθώς θα μπορούν να ελέγχουν προς όφελός τους τα spread των τιμών αγοράς και πώλησης, δημιουργώντας έτσι το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό καρτέλ στον κόσμο. Παράλληλα, θα μπορούν να εξοικονομούν για τον εαυτό τους τις σχετικές προμήθειες, αλλά και να τις εισπράττουν από τους άλλους χρήστες του συστήματος!
Ομως, επειδή για τους τραπεζίτες ισχύει το "τρώγοντας ανοίγει η όρεξη", αποφάσισαν να βάλουν στο χέρι και τους μηχανισμούς που οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης δημιούργησαν για να ελέγχουν (και καλά!) τις δραστηριότητες του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Σε δημοσίευμα των "New Ypork Times" (23/12/2010) αναφέρεται ότι εννιά τράπεζες (Bank of America, Barclays, Credit Suisse, Deutsche Bank, Goldman Sachs, HSBC, J. P. Morgan Chase, Morgan Stanley, UBS), αξιοποιώντας τα παραθυράκια του νόμου της κυβέρνησης Ομπάμα για την εποπτεία του τραπεζικού συστήματος, συμμετέχουν σε επιτροπή της εταιρείας εκκαθάρισης συναλλαγών ICE Trust. Έτσι, αποκτούν το δικαίωμα να αποκρύπτουν πληροφορίες για τιμές και προμήθειες στις υπόλοιπες ανταγωνιστικές τράπεζες, εξασφαλίζοντας τεράστιο πλεονέκτημα που μεταφράζεται σε μερικά δισεκατομμύρια δολλάρια.
Καταλάβαμε τώρα γιατί αυτές οι τράπεζες παρουσιάζουν το 2010 τα δεύτερα μεγαλύτερα κέρδη στην ιστορία τους; Σίγουρα το καταλάβαμε. Εκείνο που αποκλείεται να καταλάβουμε είναι γιατί αυτά τα μαγαζιά χρειάζονται κρατική ενίσχυση...
Ας κλείσουμε τούτο το σημείωμα με μιαν αναφορά στον Μπρεχτ από την "Όπερα της πεντάρας": Τί σημασία έχει η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου