Στην αρχή, συμφώνησαν να συζητήσουν. Κατόπιν, πέρασαν δυο χρόνια διαπραγματεύσεων. Κουβέντα την κουβέντα, φτάσαμε στον Απρίλιο του 2010, οπότε ο Ομπάμα με τον Μεντβέντεφ κατέληξαν σε συμφωνία. Τελικά, τον περασμένο Δεκέμβριο, αυτή η συμφωνία επικυρώθηκε τόσο από την Γερουσία των ΗΠΑ όσο και από την Δούμα της Ρωσίας. Ο λόγος για την νέα συμφωνία μείωσης των πυρηνικών όπλων των δυο μεγάλων δυνάμεων, την γνωστή ως START III (Strategic Arms Reduction Treaty - 3).
Από την εποχή τής START I, πολλοί υπερθεματίζουν αυτές τις συμφωνίες, θεωρώντας ότι η τήρησή τους κάνει τον κόσμο ασφαλέστερο. Δυστυχώς, αυτού του είδους οι συμφωνίες μεταξύ των δυο υπερδυνάμεων δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από μια θέσπιση κανόνων ανάμεσα σε δυο λύκους για το πώς θα φάνε το αρνί.. Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι προβλέπει η START III:
- Κάθε πλευρά πρέπει μέσα στα επόμενα 7 χρόνια να μειώσει τον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών, που έχει στη διάθεσή της σε 1.550. Σήμερα, με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία, οι ΗΠΑ έχουν 1.950 πυρηνικές κεφαλές και η Ρωσία 2.540.
- Κάθε πλευρά δεν πρέπει να έχει πάνω από 700 διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους και έως 800 συστήματα εκτόξευσης στρατηγικών πυρηνικών, συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων εκτόξευσης των διηπειρωτικών πυραύλων, των υποβρυχίων και των στρατηγικών βομβαρδιστικών. Σήμερα, οι ΗΠΑ έχουν 798 συστήματα εκτόξευσης στρατηγικών πυρηνικών και η Ρωσία 574.
- Απαγορεύεται στις δύο πλευρές να εγκαταστήσουν στρατηγικούς επιθετικούς εξοπλισμούς εκτός των συνόρων των χωρών τους.
Η αλήθεια είναι πως όλα τούτα δεν ηχούν άσχημα στ' αφτιά. Γιατί, λοιπόν, κάναμε πρωτύτερα λόγο για λύκους και αρνιά; Μα, επειδή τα σημαντικά δεν είναι όσα περιλαμβάνει η συμφωνία αλλά όσα ούτε αναφέρονται αλλά ούτε και λέγονται. Για παράδειγμα:
- Η συμφωνία προβλέπει μείωση των διαθεσίμων στρατηγικών πυρηνικών όπλων περίπου κατά το ένα τρίτο του σημερινού αριθμού τους. Έστω κι αν γίνει αυτή η μείωση, τα όπλα που απομένουν υπεραρκούν για να καταστρέψουν ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα.
- Η συμφωνία περιορίζεται στα "στρατηγικά" όπλα. Ούτε λόγος για τα τακτικά πυρηνικά όπλα ή για τους πυραύλους που εκτοξεύονται από την επιφάνεια της θάλασσας.
- Δεν γίνεται ο παραμικρός λόγος για τα σχέδια των δυο υπερδυνάμεων περί στρατιωτικοποίησης του διαστήματος.
- Η συμφωνία δεν λαμβάνει υπ' όψη τα πυρηνικά οπλοστάσια άλλων χωρών (Γαλλία, Αγγλία, Ινδία, Πακιστάν, Ισραήλ κλπ), λες κι ο πλανήτης κινδυνεύει μόνο από αμερικανικά και ρωσικά πυρηνικά.
Το ότι συμφωνίες όπως η START III δεν έχουν ουσιαστικό λόγο ύπαρξης και δεν προσφέρουν το παραμικρό στους λαούς του κόσμου προκύπτει και από τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα, όπως:
- Τι θα γίνει με τα αποσυρόμενα όπλα; Θα καταστραφούν ή, απλώς, θα μπουν σε κάποιες αποθήκες, διατηρώντας την δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν οποτεδήποτε κριθεί σκόπιμο;
- Οι έρευνες για την ανάπτυξη νέων, πιο σύγχρονων πυρηνικών όπλων θα σταματήσουν; Επειδή το συγκεκριμένο ζήτημα δεν θίγεται στην συμφωνία, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι η απόσυρση που προβλέπεται με την SΤART III δεν αποτελεί παρά αντικατάσταση των απαρχαιωμένων οπλικών συστημάτων με τελειότερα.
Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα. Οι ΗΠΑ του Ομπάμα προγραμματίζουν 85 δισεκατομμύρια δολλάρια μέσα στα επόμενα 10 χρόνια για την έρευνα ανάπτυξης νέων όπλων, ενώ η Ρωσία των Μεντβέντεφ-Πούτιν σχεδιάζει δαπάνη 20 τρισεκατομμύριων ρουβλιών για το εξοπλιστικό της πρόγραμμα (το οποίο συμπεριλαμβάνει ανανέωση σε ποσοστό 90% των στρατηγικών πυραύλων της).
Προς όσους, λοιπόν, επικροτούν την ολοκλήρωση της συμφωνίας START III, ο απλός λαός απαντά με λιτή θυμοσοφία: Και λοιπόν;
Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει
- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".
[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου