Τον Ιούλιο του 1968 διέρρευσε το σχέδιο επιχειρήσεων που είχαν επεξεργαστεί από κοινού το αμερικανικό Πεντάγωνο με την CIA, για την ανατροπή του σοσιαλισμού τόσο στην Τσεχοσλοβακία όσο και σε άλλες ανατολικές χώρες. Το σχέδιο προέβλεπε διαφοροποιημένη μεταχείριση αυτών των χωρών (οι πιο "υπάκουες" θα είχαν μεγαλύτερα ανταλλάγματα) σε συνδυασμό με μια ιδεολογική προπαγάνδα η οποία θα υπονόμευε την λαϊκή συμμετοχή στην σοσιαλιστική οικοδόμηση. Οι λεπτομέρειες αυτού του σχεδίου είναι ανατριχιαστικά κυνικές και οι εντολές που δίδονται στους πράκτορες είναι σαφείς:
- Προσπάθεια αποκατάστασης επαφών με τα ανατρεπτικά στοιχεία των ανατολικών χωρών και παροχή σ' αυτά κάθε δυνατής βοήθειας για την οργάνωση δολιοφθορών και εξεγέρσεων.
- Διεξαγωγή ειδικών ψυχολογικών επιχειρήσεων.
- Εντοπισμός οποιουδήποτε αναθεωρητή, τυχόν μέλους κυβέρνησης και εκτίμηση καθοδήγησής του.
- Προσδιορισμός εκείνων των πληθυσμιακών ομάδων που είναι περισσότερο πιθανόν να συμμετάσχουν σε κάποια ανταρσία ή εξέγερση.
- Υποβοήθηση της συνεργασίας αυτών των ομάδων.
- Εκτίμηση των συνθηκών που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ρήξη στις κυβερνήσεις αυτών των χωρών.
- Οργάνωση της δυνατότητας πραξικοπήματος σε περίπτωση αποτυχίας της προσπάθειας Ντούμπτσεκ.
- Υποβοήθηση της διείσδυσης των αναθωρητικών στην κρατική ασφάλεια και στις υπηρεσίες κατασκοπίας.
Η υλοποίηση αυτού του σχεδίου δεν άργησε. Σύντομα άρχισε η ραδιοτηλεοπτική προπαγάνδα για δήθεν ανάγκη προσέγγισης Τσεχοσλοβακίας και Δυτικής Γερμανίας. Σχεδόν αμέσως, τα σύνορα των δυο χωρών άνοιξαν. Τον Απρίλιο δημιουργήθηκαν 5 κέντρα θεώρησης διαβατηρίων, απ' όπου κάθε δυτικογερμανός μπορούσε να περάσει στην Τσχεοσλοβακία έναντι αντιτίμου 8 δολλαρίων. Από κάθε τέτοιο κέντρο περνούσαν καθημερινά 7.000 αυτοκίνητα. Ουσιαστικά, ο τελωνιακός και συνοριακός έλεγχος ανάμεσα στις δυο χώρες καταργήθηκε, με αποτέλεσμα τις 3 πρώτες μέρες του Ιουνίου να "βουλιάξει" η Πράγα από 75.000 δυτικογερμανούς "εκδρομείς"!!
Ταυτόχρονα, στο Μόναχο πραγματοποιήθηκε επίσημη συνάντηση της ηγεσίας του γερμανικού Χριστιανοσοσιαλιστικού κόμματος και αντιπροσώπων της Τσεχοσλοβακικής Χριστιανοσοσιαλιστικής Ένωσης, με σκοπό την δημιουργία άμεσης συνεργασίας των δυο κομμάτων. Παράλληλα, τα δυτικογερμανικά πανεπιστήμια οργάνωσαν αλλεπάλληλα "εκπαιδευτικά ταξίδια", ώστε να δρομολογηθεί μια απύθμενη δυτική προπαγάνδα ανάμεσα στους τσεχοσλοβάκους φοιτητές.
Κάπου εκεί, ο Ντούμπτσεκ κατάλαβε με τρόμο ότι είχε χάσει τον έλεγχο. Συνειδητοποίησε ότι ο στόχος των αναθωρητικών για έναν "σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο" δεν απεδείχθη απλώς ουτοπικός αλλά απετέλεσε την Κερκόπορτα απ' όπου είχε εφορμήσει η Δύση. Στις 3 Αυγούστου συναντήθηκαν επειγόντως στην Μπρατισλάβα η κυβέρνηση της χώρας με τους "πέντε της Βαρσοβίας" (ΕΣΣΔ, Βουλγαρία, Ουγγαρία, Πολωνία, Γερμανική ΛΔ) για να βρεθεί λύση. Ο Ντούμπτσεκ ζήτησε μια μικρή πίστωση χρόνου για να ελέγξει την αντεπανάσταση αλλά οι υπόλοιποι, αντιλαμβανόμενοι την επελαύνουσα κατάρρευση, ζήτησαν από τους "πέντε" την άμεση στρατιωτική τους επέμβαση.
Τελικά, η ζητούμενη στρατιωτική επέμβαση του Συμφώνου της Βαρσοβίας υλοποιήθηκε το βράδυ της 21ης Αυγούστου 1968. Η "άνοιξη", η οποία είχε σχεδιαστεί στο θερμοκήπιο της CIA, κατέρρευσε σε ελάχιστες ώρες. Είχαν ήδη περάσει εφτά μήνες από την εκλογή Ντούμπτσεκ. Εφτά μήνες κατά τους οποίους ο "δικτάτορας" Μπρέζνιεφ, όχι μόνο δεν πείραξε τον Ντούμπτσεκ αλλά δεν έκανε τίποτε περισσότερο από συστάσεις. Εφτά μήνες κατά τους οποίους ο "αιμοδιψής κομμουνισμός" απλώς παρακολουθούσε τα γεράκια της Δύσης να έχουν μπει στην αυλή του και να οργανώνουν το ξέσκισμα μιας σοσιαλιστικής χώρας.
Αλήθεια, πόσες φορές έχει επιδείξει τέτοια παθητικότητα το "δημοκρατικό" ΝΑΤΟ; Και για ποιους ακριβώς λόγους διαμαρτύρεται για την επέμβαση της 21ης Αυγούστου; Επειδή το "ανοιξιάτικο" παραμύθι του δεν είχε δράκο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου