Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

21 Οκτωβρίου 2010

Για ένα τσιγάρο

Τ΄ ακούσατε το μαντάτο, ε; Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών & Συναφών Επαγγελμάτων (ΠΟΕΣΕ) κάλεσε τα μέλη της σε ανοιχτή ανταρσία κατά του αντικαπνικού νόμου, επειδή η απαγόρευση του καπνίσματος έφερε κάθετη πτώση του τζίρου τους! Συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος της ΠΟΕΣΕ δήλωσε: "Ας έρθει η αστυνομία να μας κλείσει. Έτσι κι αλλοιώς, εμείς θα κλείσουμε, έτσι όπως πάμε". Αμέσως, τα τασάκια ξαναβγήκαν πάνω στα τραπέζια και οι καπνιστές πήραν την γλυκιά τους εκδίκηση.

Για τον αντικαπνικό νόμο έχω πει αρκετά στο κείμενο "Καπνίζει; Σκοτώστε τον!" και δεν θα επαναλάβω τα ίδια. Κάποιος από τους αναγνώστες, σχολίασε σ' εκείνο το κείμενο ότι περισσότερο γέλασε παρά προβληματίστηκε. Αν διαβάσει και το σημερινό, υποψιάζομαι ότι δεν θα γελάσει καθόλου.

Προφανώς, δεν είναι το κάπνισμα που ενοχλεί τους -ντόπιους και ξένους- άρχοντές μας. Αυτοί γράφουν στα παπάρια τους τον λαό συλλήβδην, καπνιστές και μη καπνιστές. Αλλά, κάτι τέτοιοι,  κενοί περιεχομένου και νοήματος νόμοι, χρειάζονται για να "εκπαιδεύεται" ο λαός στην υποταγή και για να διοχετεύεται σε ανώδυνα κανάλια η λαϊκή δυσαρέσκεια.

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση φοβάται την λαϊκή αντίδραση. Όσο κι αν οι μάζες είναι μουδιασμένες κι όσο κι αν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες (πλην του ΠΑΜΕ) είναι ξεπουλημένες, η λαϊκή οργή συσσωρεύεται και ελλοχεύει ο κίνδυνος της έκρηξης. Επείγει, λοιπόν, η εκπαίδευση του λαού για να μάθει να υπακούει στους νόμους. Άλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση εκφράζει τις ανησυχίες της για την τήρηση της "νομιμότητας".

Έτσι, ο αντικαπνικός νόμος χρησιμοποιείται ως "εποπτικό μέσο" και ως άσκηση σε ένα ανώδυνο θέμα, προκειμένου να προβληθεί ως αυτονόητη η θέση ότι οι νόμοι ήρθαν για να μείνουν. Ποιοι νόμοι, όμως; Αφού όλοι οι νόμοι είναι ταξικοί και επιβάλλονται από τους από πάνω για να κρατούν σκυφτούς τους από κάτω. Χρειάζεται πολλή προσπάθεια για να πείσεις τον έλληνα να αποδεχτεί και να εφαρμόσει τέτοιους νόμους.

Δυστυχώς γι' αυτούς, όμως, ο έλληνας δεν είναι ούτε άγγλος ούτε γερμανός. Δεν εκπαιδεύεται εύκολα στην υπακοή. Γι' αυτό, άλλωστε, και σε τούτο τον τόπο άνθισε και η κλεφτουριά του '21 και η εθνική αντίσταση της κατοχής. Ο έλληνας δεν σκύβει εύκολα το κεφάλι κι αυτό το γνωρίζουν καλά οι από πάνω. Γνωρίζουν πως στη συνείδηση των από κάτω η πολιτική τους είναι καταδικασμένη, έστω κι αν αυτή η συνείδηση δεν έχει οδηγήσει ακόμη σε ανατροπές.

Αυτή η συνείδηση, όμως, αποτελεί την βάση για να πατήσει το επόμενο βήμα. Το βήμα της γυναίκας με το ανήλικο που ξάφνου της λένε πως δε θα βγει στη σύνταξη στα 50, αλλά στα 65. Το βήμα του οικοδόμου που μάτωσε να κατοχυρώσει σύνταξη στα 58 και τον στέλνουν να σκοτωθεί στην σκαλωσιά στα 65. Το βήμα του νέου που ακούει σαν παραμύθι ότι κάποτε υπήρχανε συλλογικές συμβάσεις, ενώ τώρα του ζητάνε να δουλέψει τζάμπα και να θεωρεί προνομιούχους όσους πιάνουνε δουλειά έστω και με 592 ευρώ. Το βήμα των ανθρώπων που βλαστημάνε στα νοσοκομεία, των σπουδαστών που βλέπουν τα πτυχία τους χωρίς αντίκρισμα, των αγροτών που τους αποκαλούν απατεώνες εκείνοι που τους έστελναν να θάψουν τη σοδειά, των νησιωτών που βασιλιάδες τους ανεβάζουν το καλοκαίρι και τους πετάνε στα ξερόβραχα χωρίς καμία επικοινωνία με τον έξω κόσμο τον χειμώνα.

Η ώρα γι' αυτό το βήμα πλησιάζει. Αν ο αντικαπνικός νόμος γίνει η θρυαλλίδα, δεν πειράζει. Τόσα και τόσα παράξενα έχει καταγράψει η ιστορία αυτού του τόπου. Ας γράψει κι ότι οι έλληνες ξύπνησαν κι άρχισαν το αντάρτικο για ένα τσιγάρο. Έτσι, για να σκάνε οι οχτροί μας.

2 σχόλια:

ακυβέρνητος είπε...

Αν η διακοπή του καπνίσματος ήταν κάτι εύκολο, δεν θα χρειάζονταν καν οι νόμοι που να το απαγορεύουν. Άσε που το πακέτο δεν θα είχε ούτε 1 ευρώ. Και μιας και μίλησα για την τιμή, κάπου διάβασα ότι το ποσοστό του φόρου που εισπράττει το κράτος από την πώληση προϊόντων καπνού, ξεπερνά το 80%. Ήθελα να ‘ξερα, αν το έκοβαν όλοι το κάπνισμα, από πού θα μάζευαν τόσο ζεστό χρήμα; Από τη μια ψηφίζουν νόμους στα πλαίσια της εναρμόνισης με τις κοινοτικές οδηγίες αλλά και της διασφάλισης της υγείας μας (τώρα μάλιστα), αλλά από την άλλη παρακαλάνε, όχι μόνο να μη μειωθεί το κάπνισμα, αν είναι δυνατόν να αυξηθεί κιόλας. Υποκρισία!
Σε άρθρο του ίδιου νόμου προβλέπεται η επιβολή επιτόπου προστίμου στον οδηγό που καπνίζει μέσα στο αυτοκίνητο, αν στο όχημα επιβαίνει και παιδί μέχρι 12 ετών νομίζω. Μέσα στο σπίτι το παιδί μπορεί να αναπνέει τον καπνό των γονιών του, στο αυτοκίνητο απαγορεύεται. Αρλούμπες!

Πάντως, να με συμπαθάς κιόλας, με το σημερινό σημείωμα πήγες το θέμα πολύ μακριά. Η μη υποταγή στον αντικαπνικό νόμο, κατά την γνώμη μου δεν έχει σε τίποτα να κάνει με το «αδούλωτο» της φυλής μας και την έμφυτη ανάγκη αποτίναξης από οιονδήποτε ζυγό. Περισσότερο έχει να κάνει με την υπερπροσπάθεια που απαιτείται για το κόψιμο του καπνίσματος. Μια προσπάθεια που απαιτεί και την ύπαρξη άλλων σημαντικών προϋποθέσεων, όπως η ψυχική ηρεμία, η έλλειψη άγχους και σοβαρών προβλημάτων, παράγοντες που στη σημερινή συγκυρία είναι κάτι παραπάνω από σπάνιοι.
Ήδη με τις τρόϊκες και τα μνημόνια γίναμε, θέλοντας και μη, υποχείρια (ή καλύτερα θύματα) ξενόφερτων νόμων, διατάξεων και κανονισμών. Η απαγόρευση του καπνίσματος δεν αποτελεί θρυαλλίδα, αλλά μια απλή παρωνυχίδα στο φοβερά μεγαλύτερο πρόβλημα.
Αν οι επιχειρηματίες που επιτρέπουν πλέον το κάπνισμα στα καταστήματά τους, δουν το τζίρο τους να αυξάνεται, πολύ δύσκολα η κυβέρνηση θα μπορέσει να τους πείσει να εφαρμόσουν το νόμο. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένας (σε ορισμένα σημεία του) παράλογος νόμος, καταντήσει κουρελόχαρτο…

ακυβέρνητος είπε...

Υ.Γ. Άσχετο με το θέμα, αλλά μιας και το έθιξες. Η ηγεσία του ΠΑΜΕ δεν είναι ξεπουλημένη;;;
Πολύ θα ήθελα να μάθω τη γνώμη σου για τις απολύσεις από την Τυποεκδοτική που οι «επαναστάτες» του ΠΑΜΕ τις έκαναν γαργάρα.

Διάβασε (http://logoplokies.blogspot.com/2010/10/blog-post_18.html) και την απύθμενης βλακείας τοποθέτηση της Παπαρήγα στη Βουλή για το θέμα και πες μου σε παρακαλώ ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν.