Μας απειλεί, λοιπόν, ο πρωθυπουργός! Αν στις τοπικές εκλογές δεν υπερψηφιστούν -λέει- οι επίσημοι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ, θα πάει σε εκλογές. Η κατάντια της δημοκρατίας, διά στόματος πρωθυπουργού: οι εκλογές κατάντησαν...απειλή. Ήμαρτον, παππού Πλάτωνα! Τι άλλο θα ακούσουμε ακόμη;
Την είπε την χοντράδα του ο πρωθυπουργός, αν και ξέρει πολύ καλά ότι οι τροϊκάτοι δεν πρόκειται να τον αφήσουν ούτε να σκεφτεί κάτι τέτοιο. Γιατί την είπε; Μα, καλά, δεν βλέπετε ειδήσεις; Ξαμολύθηκαν Πρετεντεροκαψήδες, Παυλοπουλομανδραβέληδες και λοιποί συγγενείς και άρχισαν τις οιμωγές: ώχου, κακό που μας βρήκε...θα καταστραφεί ο τόπος...θα τινάξουμε την χώρα στον αέρα...κι ένα σωρό τέτοια μελοδραματικά, να τα ακούει ο παππούς Ευριπίδης και να σκίζει "Τρωάδες" και "Ικέτιδες".
Στόχος είναι, βέβαια, να "συμμμορφωθούν" οι έλληνες, να πάνε σαν τα γαλιά στις κάλπες και να ψηφίσουν τους κυβρνητικούς υποψηφίους, ώστε να μπορεί το βράδυ να βγει ο Πεταλωτής, να δείξει έναν πράσινο εκλογικά χάρτη και να μας πει "ορίστε, οι έλληνες επικροτούν και στηρίζουν την πολιτική μας".
Συνεπίκουροι στην παγίδα, που στήνεται στον λαό με συμπαιγνία ΜΜΕ-κυβέρνησης, είναι οι περίφημοι "ανεξάρτητοι" υποψήφιοι. Γενικά για το ψέμα που υπηρετούν οι "ανεξάρτητοι" έχουμε ξαναμιλήσει ("Αυτοδιοίκηση: η απάτη των ανεξάρτητων"). Σήμερα, ας ρίξουμε μια αναλυτικότερη ματιά σε δυο "ανεξάρτητους", που έχουν το ίδιο όνομα (Γιάννης Δημαράς) και φέρονται ως "δυνατά χαρτιά", ο ένας για την Περιφέρεια Αττικής κι ο άλλος για τον Δήμο Πατρέων.
Αυτοχαρακτηρίστηκαν "αντάρτες", αν και επισήμως αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας αυτόν τον τίτλο. Εμφανίζονται ως υπέρμαχοι του "Καλλικράτη" αλλά δυσανασχετούν -τάχατες- για το μνημόνιο. Δεν μας λένε, όμως, πού στηρίζονται οι υποψηφιότητές τους και αναδείχτηκαν τόσο πολύ στις δημοσκοπήσεις; Για να το ρωτήσω διαφορετικά: ποια είναι η δεξαμενή από την οποία αντλούν υποστηρικτές;
Ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Αττικής δηλώνει "αυθεντικός ανεξάρτητος" αλλά η μεγάλη εκλογική βάση του αποτελείται από ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Κι αφού ο επίσημος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ δεν τραβάει, σιγά μην αφήσει η κυβέρνηση το παιχνίδι να χαθεί. Στήριγμά της, ο "ανεξάρτητος" Δημαράς ο οποίος, πρώτα-πρώτα, μπορεί να μαζέψει τις πασοκογενείς αντιμνημονιακές ψήφους. Σε δεύτερο επίπεδο, μπορεί να σταθεί ανάχωμα και σε κάθε άλλη αντιμνημονιακή ψήφο, προκειμένου να την κόψει από την αριστερά. "Θέλετε, ρε μάγκες, να μαυρίσετε την κυβέρνηση λόγω μνημονίου; Κάντε το αλλά είμαστε εμείς εδώ, δεν χρειάζεται να πάτε και πολύ αριστερά". Φυσικά, κυβέρνηση-ΜΜΕ πάνε το θέμα πρίμο-σεγόντο και απόδειξη αποτελεί το ότι πουθενά δεν προβάλλεται ότι, στην ψηφοφορία που έγινε στην Βουλή για το μνημόνιο, ο Δημαράς δεν ψήφισε "όχι" αλλά "παρών" (δηλαδή, λευκό). Το παιχνίδι, λοιπόν, είχε στηθεί από τότε. Ο "ανεξάρτητος" θα παίξει τον ρόλο του και μετά, ήσυχα-ήσυχα, θα ξαναγυρίσει στο μαντρί. Τέτοια "κάθαρση" ούτε ο παππούς Αριστοφάνης δεν θα σκεφτόταν ποτέ.
Από την άλλη, ο υποψήφιος Δήμαρχος Πατρέων είναι πιο θολή περίπτωση. Κατ' αρχάς, δεν είναι επίσημα ανεξάρτητος, αφού υποστηρίζεται από την "Δημοκρατική Αριστερά" (του Κουβέλη) και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα τα άλλα, όμως, είναι καρμπόν του συνονόματού του στην περιφέρεια Αττικής: πάμε να μαζέψουμε τις πασοκικές ψήφους διαμαρτυρίας αλλά, ταυτόχρονα, να βάλουμε κι ένα φράγμα στις διαρροές προς την αριστερά.
Κατά την άποψή μου, λοιπόν, ο βασικός ρόλος των Δημαράδων (και κάθε λογής Δημαρά, σε όλη την χώρα) είναι να κόψουν από τις αντιμνημονιακές ψήφους την πορεία προς τα αριστερά. Βέβαια, το πόσο θα κάτσει καλά το κυβερνητικό πλάνο (οι "ανεξάρτητοι" να βγουν τρίτοι την πρώτη Κυριακή και να στηρίξουν τους κυβερνητικούς υποψήφιους την δεύτερη) απομένει να το δούμε. Κοντός ψαλμός, αλληλούια. Μόνο μην έχουμε τίποτε δράματα, που μπροστά τους θα ωχριούν οι "Πέρσες" του παππού Αισχύλου.
Τελειώνω με μια ρητορική ερώτηση: αν θέλω να στραφώ αριστερά και να ρίξω αντιμνημονιακή ψήφο, γιατί να πάω σε "γιαλαντζί" λύσεις και να μη προτιμήσω μια αυθεντικά αριστερή επιλογή; Κι όταν λέω "αυθεντικά αριστερή επιλογή", δεν εννοώ αλαβανοτσιπροκουβέληδες, έτσι; Αυτοί τον έχουν βρει τον δρόμο τους: συμμάχησαν στην Ικαρία με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ (!!), προκειμένου να μην εκλεγεί κομμουνιστής δήμαρχος στο "κόκκινο νησί".
Υστερόγραφο: Απαντώ στην ρητορική μου ερώτηση: θά πάω αυθεντικά αριστερά γιατί, αν τρίξουν τα κόκκαλα των παππούδων μου, δεν θέλω να είμαι κι εγώ υπαίτιος.
1 σχόλιο:
Αυτό που αποκαλείς εσύ και μερικοί άλλοι «Αριστερά», δέχεται πάρα πολλά εισαγωγικά. Η εγχώρια «Αριστερά» στην οποία αναφέρεσαι, έχει χάσει τον προσανατολισμό της εδώ και πολλά χρόνια, ιδιαίτερα από την αλήστου μνήμης εποχή του βρώμικου (χωρίς εισαγωγικά) ’89. Για να ακριβολογούμε, δεν τον έχασε τότε, απλά τότε είναι που της δόθηκε η ευκαιρία για να ξεβρακωθεί και να το δείξει. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, που άλλωστε γνωρίζεις, γιατί όλα αυτά αποτελούν ιστορία. Μια ιστορία που θα βαραίνει την «Αριστερά» σου για πάντα.
Η ουσία, αγαπητέ Θεόδωρε, είναι να σε λένε οι άλλοι αριστερό, γιατί αυτό διακρίνουν σε σένα, όχι να αυτοαποκαλείσαι (εννοείται ότι οι χαρακτηρισμοί δεν είναι προσωπικοί και δεν αφορούν εσένα). Και φυσικά, δεν μπορείς να χρησιμοποιείς την «Αριστερά» όταν σε βολεύει και κατά πως σε βολεύει. Δεν γίνεται επί παραδείγματι να είναι ιδανικό το παράδειγμα της Κούβας του Κάστρο, αλλά όχι της Ρουμανίας του Τσαουσέσκου. ‘Η να θεωρείται «απάντηση’ στον καπιταλισμό η συνεχώς αναπτυσσόμενη Κίνα (χωρίς τα τανκς της πλατείας Τιεν Αν Μεν), αλλά να αποκηρύσσεται μετά βδελυγμίας ο κομμουνισμός της Βόρειας Κορέας και να είναι παράδειγμα προς αποφυγή η Αλβανία του Ραμίζ Αλία.
Με λίγα λόγια, να διαχωρίσουμε την έννοια «Αριστερός» από την έννοια «κομμουνιστής». Δεν καταλαβαίνω γιατί αυτοθεωρούνται αριστεροί οι κομμουνιστές, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύουν σε οποιονδήποτε άλλον που δεν ενστερνίζεται τις «θεωρίες» τους να θεωρεί τον εαυτό του αριστερό. Ποιος είναι αυτός που έχει το μέτρο και την απόλυτη αλήθεια και ποιος είναι αυτός που θα κρίνει; Πραγματικά πιστεύεις και εσύ ότι δεν θα συναντήσεις αριστερούς σε άλλους χώρους; Ή πες μου έστω, πόσο «αριστερός» μπορεί να είναι ο Λαζόπουλος; Ο ίδιος τουλάχιστον έτσι λέει. Ξέρεις πολύ καλά ότι το να είσαι αριστερός είναι τρόπος ζωής και σκέψης. Ο εγχώριος κομμουνισμός και οι εδώ εκφραστές του, μάλλον το έχουν δει ως επάγγελμα και μας (σας) δουλεύουν ψιλό γαζί. Όπως όλοι οι πολιτικάντηδες, όλων των κομμάτων.
Όταν το ΠΑΣΟΚ είναι στην κυβέρνηση, αλλά ακόμη και τότε που ήταν στην αντιπολίτευση, το βρίζουν ενωμένοι ΝΔ και ΚΚΕ. Κοίτα να δεις ρε παιδί μου σε τι ενώνονται δεξιοί και «αριστεροί»! Αλήθεια, δεν σου κάνει καθόλου εντύπωση που ποτέ μα ποτέ η δεξιά δεν έχει πει κακό λόγο για την «Αριστερά»; Δεν έχει να πει ή δεν υπάρχουν διαφορές; Η Παπαρήγα κάνει συνέχεια επιθέσεις στη δεξιά (για το ονόρε), αλλά απάντηση δεν παίρνει ΠΟΤΕ! Ίσα-ίσα, πολλές φορές θα ακούσει και επαίνους για την «σταθερή και αταλάντευτη» στάση του ΚΚΕ.
Εδώ θα σου θυμίσω τα λόγια κάποιου πολύ γνωστού σου: «όταν οι εχθροί σου σε επαινούν, γύρνα πίσω και κοίταξε που έχεις κάνει λάθος» (Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλγιάνωφ – Λένιν)…
Δημοσίευση σχολίου