Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

4 Οκτωβρίου 2010

Μαθήματα μνημονίου σε πέντε βήματα

Έχουμε πει πολλά σε τούτο το ιστολόγιο για την κρίση, το μνημόνιο κλπ. Η αλήθεια είναι ότι είναι μοιραίο να μεταχειρίζεσαι ορισμένους όρους όταν μιλάς για ζητήματα οικονομίας. Στο σημερινό σημείωμα θα προσπαθήσω να αναπτύξω την σκέψη μου με τόσο απλό τρόπο σαν να απευθύνομαι σε παιδάκια του δημοτικού σχολείου.

Κατ' αρχήν, να σημειώσω ένα δεδομένο. Στην προσπάθειά του να στηρίξει το έργο της κυβέρνησης και να βάλει κάποιο εμπόδιο στην αδηφαγία των κερδοσκόπων, ο πρόεδρός της Ζαν-Κλωντ Τρισέ δήλωσε εδώ και καιρό ότι θεωρεί αξιόλογα τα ελληνικά ομόλογα και, ως εκ τούτου, η Ε.Κ.Τ. θα συνεχίσει να τα κάνει δεκτά. Τι σημαίνει όμως "θα συνεχίσει να τα κάνει δεκτά", αφού η Ε.Κ.Τ. δεν αγοράζει κρατικά ομόλογα; Θα το δούμε παρακάτω. Πάμε τώρα να κάνουμε μερικές σκέψεις, βήμα-βήμα.

Πρώτο βήμα: Η κεντρική εξουσία διαπίστωσε εδώ και καιρό (από την εποχή που υπουργός οικονομικών ήταν ο Αλογοσκούφης) ότι οι τράπεζες έχουν πρόβλημα. Άλλωστε, η εισηγητική έκθεση του νόμου για το μνημόνιο ανέφερε σαφώς ότι επιβάλλεται η λήψη μέτρων επειδή "πιέζεται η κερδοφορία των τραπεζών" (δείτε το κείμενο "Το μνημόνιο του ψεύδους και του αίσχους"). Τότε, η κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε "ενισχύσει" τις τράπεζες με 28 δισεκατομμύρια ευρώ. Μέχρι σήμερα, από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, η συνολική "ενίσχυση" των τραπεζών έχει φτάσει τα 78 δις.

Δεύτερο βήμα: Το συνολικό χρέος της χώρας είναι κάπου στα 300 δισεκατομμύρια (μπορεί και 320). Δηλαδή, οι τράπεζες πήραν "δώρο" το ένα τέταρτο των χρημάτων που χρωστάμε συνολικά ως χώρα.

Τρίτο βήμα: Όπως φαίνεται στον νόμο για το μνημόνιο (ξαναδείτε το κείμενο που προανέφερα), η σφιχτή οικονομική πολιτική που ισοπεδώνει μισθούς, συντάξεις, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα κλπ κλπ έχει στόχο την εξοικονόμηση 30 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2014. Με άλλα λόγια, όσα θα εξοικονομήσουμε ως χώρα, φτύνοντας το γάλα της μάνας μας για 5 -και βλέπουμε- χρόνια, τα έχουμε ήδη χαρίσει στις τράπεζες πάνω από δυόμιση φορές.

Τέταρτο βήμα: Προ ημερών, η κυβέρνηση έκανε "τεστ αγοράς" και βγήκε να δανειστεί 900 εκατομμύρια (ψίχουλα, δηλαδή) με τρίμηνα ομόλογα. Τελικά, δανείστηκε 1,17 δις με επιτόκιο 4,82% (λίγο παραπάνω από το 4,68% του Απριλίου). Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτά τα ομόλογα αγοράστηκαν από την εγχώρια αγορά. Δηλαδή τις ελληνικές τράπεζες. Με άλλα λόγια: οι τράπεζες πήραν δώρο από το κράτος 78 δις κι απ' αυτά έδωσαν δανεικά στο κράτος 1,17 δις με επιτόκιο 4,82%. Μπερδευτήκατε; Κλείστε το στόμα και ξαναδιαβάστε την παράγραφο.

Πέμπτο βήμα: Αν νομίζετε ότι οι τράπεζες πήραν τα ομόλογα από το κράτος για να τα φυλάξουν στα συρτάρια τους, περιμένοντας να τα εξαργυρώσουν σε 3 μήνες, γελιέστε. Ας γυρίσουμε στο δεδομένο που αναφέραμε στην αρχή. Είπαμε ότι η Ε.Κ.Τ. δεν αγοράζει ομόλογα αλλά τα κάνει δεκτά. Αυτό σημαίνει ότι τα δέχεται ως εγγύηση για να δώσει δανεικά. Δηλαδή, οι τράπεζές μας μπορούν να δώσουν τα ομόλογα που αγόρασαν στην Ε.Κ.Τ. και να πάρουν ζεστό χρήμα. Με τι επιτόκιο δανείζει η Ε.Κ.Τ.; Με...1%!

Τελική παρατήρηση: Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να δανειστεί απ' ευθείας από την Ε.Κ.Τ. επειδή απαγορεύεται από τους νόμους και τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ουσιαστικά, όμως, το κάνει έμμεσα μέσω των τραπεζών, με την διαδικασία που εξετάσαμε βήμα-βήμα. Βέβαια, όλο αυτό το "κόλπο" σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να δανειστεί με 1% αλλά πρέπει να πληρώσει 4,82%, ώστε να βγάλει κι η φουκαριάρα η τράπεζα ένα 3,82% πανωπροίκι. Αν τώρα ρωτήσετε "καλά, δεν ξέρουν στην Ευρώπη ότι έτσι παίζεται το παιχνίδι;", θα σας απαντήσω "καλά, δεν έχετε πάρει χαμπάρι ότι η Ευρώπη έχει βάλει τους κανόνες του παιχνιδιού;". Αν οι κεφαλαιοκράτες των Βρυξελλών δεν νοιαστούν για τα αγαπημένα τους παιδιά, τις τράπεζες, για ποιους θα νοιαστούν; Για τον λαουτζίκο;

Τα είπα όσο πιο απλά γινόταν. Αν, όμως, πάλι κάτι δεν καταλάβατε...αύριο με τον κηδεμόνα σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια: