Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

7 Οκτωβρίου 2010

Η "κατανάλωσή" μας και το λάθος μας

Παραδέχομαι ότι δεν είμαι υπόδειγμα ήρεμου και πράου ανθρώπου. Αλλά δύσκολα μπορεί να με θυμώσει κάτι περισσότερο από το "μαζί τα φάγαμε" του Πάγκαλου. Συγγνώμη που επανέρχομαι αλλά αυτή η κουβέντα δεν χωνεύεται με τίποτε.

Βέβαια, ο Πάγκαλος δεν είναι ηλίθιος. Ξέρει καλά τι κάνει. Προσέξτε λίγο και θα αντιληφθείτε ότι επιδίωξη των κρατούντων είναι να μας κάνουν να αποδεχθούμε το μνημόνιο και τα μέτρα με έναν απλό τρόπο: γεμίζοντάς μας ενοχές.

Το συγκεκριμένο κόλπο είναι πολύ παλιό. Ο Μητσοτάκης έχει που μας το λέει είκοσι χρόνια τώρα. Ο βρυκόλακας της πολιτικής έχει λυσσάξει να επαναλαμβάνει ότι "καταναλώνουμε ως λαός πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε". Τι διαφορετικό είπε, δηλαδή, ο Πάγκαλος; Το νόημα των δυο φράσεων είναι ταυτόσημο, η διατύπωσή τους είναι διαφορετική.

"Πίτσι-πίτσι το κοπέλι, κάνει την κοπελιά και θέλει", λέει ο λαός. Μη μου πείτε ότι δεν έχουμε πιάσει ποτέ τον εαυτό μας να συμφωνεί (έστω και στιγμιαία) με τον Πάγκαλο και με τον Μητσοτάκουλα όταν, ας πούμε, βλέπουμε τριγύρω μας αναρίθμητα τζιποειδή, γεμάτα ξενυχτάδικα και νεοπλουτίστικες βλαχοευρωπαϊκές συμπεριφορές. Ας δούμε, όμως, λίγο πιο ψύχραιμα το ζήτημα. Και, πρώτα-πρώτα, ας δούμε ποια είναι αυτά τα "περισσότερα" που καταναλώνουμε ως λαός. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:

Καταναλώνουμε καρκινογόνο νερό, εξ αιτίας των αποβλήτων των επιχειρήσεων που αδυνατεί να ελέγξει το κράτος. Καταναλώνουμε μεταλλαγμένα τρόφιμα, προς δόξαν της "Μονσάντο" και των λοιπών ομοίων της που πλουτίζουν σε βάρος μας με τις ευλογίες των αρχοντάδων μας. Καταναλώνουμε παραπαιδεία, λόγω της απροθυμίας του κράτους να παράσχει σωστή δωρεάν παιδεία. Καταναλώνουμε  υπηρεσίες ιδιωτών γιατρών και ιδιωτικών κλινικών, μιας και η πολιτεία ποτέ δεν ήταν συνεπής στην υποχρέωσή της για σωστές δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες υγείας προς όλους. Καταναλώνουμε ασφάλιστρα υγείας και ζωής, μιας και το κράτος μπορεί άνετα να σε αφήσει να πεθάνεις αν αρρωστήσεις ή γεράσεις. Καταναλώνουμε φάρμακα, επειδή τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία χρησιμοποιούν τα αποθεματικά τους για να χρηματοδοτούν τους βιομηχάνους κι όχι για να ανακουφίζουν τους εργαζόμενους.

Επίσης, η "υπερκατανάλωσή" μας αυξάνεται με τα πρόστιμα για παράνομη και τα εισιτήρια για νόμιμη στάθμευση, αφού οι δημοτικοί μας άρχοντες φαίνεται πως θεωρούν άχρηστους τους δημόσιους χώρους στάθμευσης. Αυξάνεται με τα ακριβά δημόσια αγαθά (ρεύμα, καύσιμα κίνησης και θέρμανσης, συγκοινωνίες κλπ). Αυξάνεται με τους υψηλούς άδικους έμμεσους φόρους (Φ.Π.Α. 23% σημαίνει ότι σε κάθε τέσσερα βρακιά που αγοράζεις, το κράτος σου παίρνει, για φόρο, σχεδόν άλλο ένα). Αυξάνεται με τα αδικαιολόγητα ακριβά τρόφιμα, μιας και το κράτος δεν έχει διάθεση να πατάξει τους μαυραγορίτες (κακώς χρησιμοποιείται η λέξη "κερδοσκόπος" από τους δημοσιογράφους). Αυξάνεται, ακόμη, επειδή οι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους εφ' όρου ζωής, μιας και είναι πια ευκολώτερο για έναν νέο να βρει πετρέλαιο στην αυλή του παρά δουλειά.

Μεταξύ μας, όμως, τι άλλο θα έπρεπε να περιμένουμε από Μητσοτάκηδες, Πάγκαλους, Καραμανλήδες, Σαμαράδες, Παπαντρέηδες και λοιπούς πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου; Να μας λύσουν το εργασιακό πρόβλημα αυτοί που δεν χρειάστηκε ποτέ να ψάξουν για μεροκάματο; Να μεριμνήσουν για τις συντάξεις μας αυτοί που καρπώνονται παχυλές συντάξεις με λίγα χρόνια βουλευτικής ξάπλας; Να λύσουν το κυκλοφοριακό αυτοί που δεν έχουν μπει ποτέ σε τραίνο ή λεωφορείο αλλά μετακινούνται μόνο με σωφεράτη λιμουζίνα και με δυο μοτοσυκλεττιστές τροχαίους μπροστά ν' ανοίγουν δρόμο; Να βάλουν σε τάξη τα δημόσια λαϊκά νοσοκομεία αυτοί που έτσι και συναχωθούν σπεύδουν στο "Χέρφηλντ" (ή, έστω, στο "Υγεία"); Να παρέχουν σωστή δωρεάν παιδεία στον λαό αυτοί που σπούδασαν με τα λεφτά των μπαμπάδων τους σε ιδιωτικά κολλέγια και πανεπιστήμια; Να βάλουν σε τάξη τα δημόσια οικονομικά αυτοί που έχουν ως κύρια μέριμνα την θωράκιση των οικονομικών συμφερόντων τα οποία τους στηρίζουν; Να μειώσουν την φορολογία των λαϊκών στρωμάτων αυτοί που χαρίζουν τους φόρους στους μεγαλοεπιχειρηματίες και στους μεγαλοβιομήχανους;

Αν αυτά περιμέναμε, λάθος μας. Ένας πολιτικός εκπρόσωπος του κεφαλαίου δεν μπορεί ποτέ να λειτουργήσει ως εκπρόσωπος του λαού. Μακάρι σε τούτες τις τοπικές εκλογές που έρχονται, ο λαός να γυρίσει την πλάτη σε όλους εκείνους που έχουν πάψει εδώ και χρόνια να τον κοιτάζουν στα μάτια. Μακάρι να ρίξει με την ψήφο του πέντε φάσκελα στα μούτρα όλων εκείνων που τόσα χρόνια τον φτύνουν κατάμουτρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: