Το "δαιμόνιο της φυλής"

Δεν μπόρεσα να μη γελάσω, διαβάζοντας την παρακάτω ιστορία στην προχτεσινή "Ναυτεμπορική". Μια καταπληκτική ιστορία απάτης, η οποία αποδεικνύει για πολλοστή φορά πόσο ευρηματικός μπορεί να γίνει ο έλληνας αλλά και πόσο εύκολα μπορεί να πιαστεί κορόιδο. Επειδή εκτιμώ ότι τα τελευταία κείμενα του ιστολογίου ήσαν κομματάκι "βαριά", ας είναι το σημερινό λίγο ελαφρύτερο. Απολαύστε, λοιπόν:

Χονδρέμπορος δέχεται επίσκεψη καινούργιου πελάτη, ο οποίος δίνει χαλαρά μια παραγγελία 90.000 ευρώ. Φυσικά, ο έμπορος καταχάρηκε με τέτοια παραγγελία εν μέσω περιόδου ξηρασίας για τγν αγορά. Και χάρηκε διπλά σαν είδε ότι ο καινούργιος πελάτης είχε καταφτάσει με δικό του φορτηγό, έτοιμος για επί τόπου παραλαβή, πράγμα που σήμαινε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα με την απεργία των φορτηγών.

Το μόνο μελανό σημείο στην υπόθεση ήταν ότι ο καινούργιος πελάτης ήταν άγνωστος. Πώς να παραδώσει ενενήντα χιλιάδων εμπόρευμα σε κάποιον άγνωστο; Από την δύσκολη θέση τον έβγαλε ο ίδιος ο πελάτης, ο οποίος ετοίμασε μια επιταγή ημέρας και του την παρέδωσε. Τρίτη χαρά για τον έμπορο της ιστορίας μας, ο οποίος οπισθογράφησε την επιταγή, την σφράγισε και την έστειλε με έναν υπάλληλό του στην τράπεζα για άμεση είσπραξη, ώσπου να τελειώσει το φόρτωμα της παραγγελίας.

Ακόμα φόρτωνε, όταν επέστρεψε ο υπάλληλός του και τον ενημέρωσε ότι η επιταγή δεν είχε αντίκρυσμα. Ο έμπορος κοίταξε μουδιασμένα τον πελάτη αλλά εκείνος άρχισε να μαίνεται, βρίζοντας τον διευθυντή της τράπεζας, ο οποίος είχε αμελήσει να ενημερώσει την καρτέλλα του με την αύξηση του πιστωτικού του ορίου. Πήρε, λοιπόν, την επιταγή από τα χέρια του εμπόρου και έφυγε οργισμένος για την τράπεζα, προκειμένου να "καθαρίσει". Πράγματι, μετά από λίγη ώρα επέστρεψε με 90.000 μετρητά, τα οποία παρέδωσε στον έμπορο. Τέταρτη χαρά! Όλα είχαν πάει κατ' ευχήν.

Δυστυχώς, μια μέρα γεμάτη χαρές είναι λογικό να δώσει την θέση της σε μια μέρα γεμάτη λύπες. Πράγματι, την επομένη μπήκαν στο μαγαζί του δυο "φουσκωτοί", οι οποίοι κρατούσαν την χτεσινή οπισθογραφημένη επιταγή για να την εισπράξουν μαζί με τους...τόκους! Ο ανθρωπάκος κόντεψε να πάθει αποπληξία μόλις οι "φουσκωτοί" τον "ενημέρωσαν" ότι την προηγούμενη μέρα τούς είχε στείλει τον "υπάλληλό του" με την επιταγή για να του την "σπάσουν", παρακρατώντας 5.000 για τόκο...μιας ημέρας! Χρειάστηκε κάμποση ώρα για να καταλάβει ότι ο "πελάτης" είχε πάρει 90.000 εμπόρευμα με ένα πεντοχίλιαρο, οι τοκογλύφοι έβγαλαν 5.000 ευρώ μέσα σε 24 ώρες κι εκείνος είχε χαρίσει σε έναν άγνωστο εμπόρευμα ενενήντα ολόκληρων χιλιάδων...

Κάποτε μιλάγαμε για το "δαιμόνιο της φυλής". Φαίνεται, όμως, ότι αυτό το "δαιμόνιο" το εξαντλούμε, αποκλειστικά πλέον, σε κομπίνες, απάτες, ρεμούλες, αρπαχτές, πουστιές, τρικλοποδιές... Έχουμε γίνει "μανούλες" σε ζητήματα φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής, εισφοροδιαφυγής, λαδώματος, παρανομίας... Κι όσο κι αν κάτι ιστορίες, σαν την σημερινή, με κάνουν να γελάω (έστω και πικρά), παράλληλα με κάνουν και μελαγχολώ στην σκέψη πόσο διαφορετικός θα ήταν τούτος ο τόπος αν χρησιμοποιούσαμε αυτό το "δαιμόνιο της φυλής" με διαφορετικό, ορθόδοξο τρόπο...