Οι επικίνδυνες "μαϊμούδες"

Ανάμεσα στις σημειώσεις μου και στα αποκόμματα που κατακλύζουν το γραφείο μου, ανέσυρα ένα σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα (εφημερίδα "Τα Νέα", 2/9/2010), στο περιθώριο του οποίου είχα σημειώσει ένα ερωτηματικό. Αυτό σήμαινε ότι κατά την πρώτη ανάγνωση κάτι δεν μου είχε "κάτσει" κι έπρεπε να το ξαναδώ καλύτερα.

Το δημοσίευμα αφορούσε δήλωση του Λοβέρδου (πριν τον ανασχηματισμό), σύμφωνα με την οποία τα ασφαλιστικά ταμεία χορηγούν πάνω από 200.000 συντάξεις "μαϊμού", με κόστος για το δημόσιο περισσότερα από 100 εκατομμύρια ετησίως.

Όσοι με γνωρίζουν καλά, γνωρίζουν και την "αρρώστια" που έχω με τους αριθμούς. Έκανα γρήγορα μερικές πράξεις με το μυαλό, αλλά το αποτέλεσμα μου φάνηκε απίθανο. Έτσι, πήρα κομπιουτεράκι.

Έχουε και λέμε, λοιπόν: 100.000.000 ευρώ ετησίως, κατανεμημένα σε 200.000 "μαϊμού" συνταξιούχους, μας κάνουν (με απλή διαίρεση) 500 ευρώ ετησίως ανά συνταξιούχο. Κι αφού κάθε συνταξιούχος παίρνει (ή, μάλλον, έπαιρνε) 14 συντάξεις ετησίως, διαιρούμε το 500 με το 14 και βρίσκουμε ότι η κάθε μηνιαία σύνταξη "μαϊμού" ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των...35,72 ευρώ! Διάβολε, δεν είχα κάνει λάθος, κάπου εκεί το είχα υπολογίσει δίχως το κομπιουτεράκι.

Επειδή εδώ η "λέφτερη σκέψη" φτάνει σε αδιέξοδο, μπορεί κάποιος να μου πει ποιοι είναι αυτοί οι 200.000 φτωχομπινέδες που έχουν καταστρέψει τα ασφαλιστικά μας ταμεία για 35,72 ευρώ μηνιαίως; Τέτοια ξεφτίλα για ψίχουλα; Ας μας τους βγάλει φόρα παρτίδα ο υπουργός, να τους ρίξουμε ροχάλα δημοσίως. Αλλά να μας εξηγήσει κιόλας, τι σκατά συντάξεις είναι αυτές των 37,72 ευρώ, έτσι;


Για να σοβαρευτούμε λίγο. Πρώτα-πρώτα, αν το κράτος πληρώνει παράτυπες ή παράνομες συντάξεις σε μη πραγματικούς δικαιούχους ή σε πεθαμένους, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν έχουν καμμιά ευθύνη. Την ευθύνη την έχει ατόφια το κράτος. Αυτό το ηλίθιο κράτος, που βάζει στις θέσεις των διοικητών των ασφαλιστικών ταμείων τον κάθε πικραμένο ο οποίος έβαλε πρώτα υποψηφιότητα για βουλευτής ή για δήμαρχος και, αφού ο λαός του έδωσε τον πούλο, ψάχνει για επαγγελματική αποκατάσταση. Ρε συ, αφού ο λαός σε θεώρησε ανίκανο να ασχοληθείς με τον δήμο, με ποια λογική θεωρείς ότι είσαι ικανός να διοικήσεις το ΙΚΑ; Θα τρελαθούμε τελείως;

Δεύτερον και πλέον πονηρό. Δύσκολα μπορώ να πιστέψω ότι ο υπουργός έκανε λάθος στα νούμερα. Κάτι άλλο πρέπει να είχε στο μυαλό του όταν τα ξεστόμισε. Ομολογώ ότι κάπου πάει το διεστραμμένο μου μυαλό. Πού;

Επειδή σε πρώτη ανάγνωση οι αριθμοί φαίνονται πράγματι εντυπωσιακοί (200.000 μαϊμού συνταξιούχοι, 100 εκατομμύρια κόστος), εύκολα μπορούν να αποτελέσουν εργαλείο στα χέρια εκείνων που θέλουν να καλιμπράρουν την κοινή γνώμη, ώστε αυτή να αμβλυνθεί και να γίνει πιο δεκτική σε νέα μέτρα. Όταν εξαπολυθεί η επόμενη επίθεση στα εργατοασφαλιστικά κεκτημένα, θα είναι καλό για την κυβέρνηση να έχει χάψει ο πολίτης το παραμυθάκι με τις "μαϊμούδες". Έτσι δεν είναι;

Μόνο που αυτό το παραμυθάκι είναι και πολύ παλιό και δεν έχει δράκο για να τρομάξουμε. Και για να τελειώνουμε: δεν φοβόμαστε τους συνταξιούχους "μαϊμού". Από τους σοσιαλιστές "μαϊμού" κινδυνεύουμε.