Πίσω από τις λέξεις

*** «Αφού τη σφαγή δεν τη γλιτώνουν εκατομμύρια ελληνικά νοικοκυριά που θα κληθούν από του χρόνου να πληρώσουν μέχρι και 50% ακριβότερα το ηλεκτρικό ρεύμα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, η κυβέρνηση ψάχνει τώρα τρόπους να βαφτίσει "βαμβάκι" το μαχαίρι (...) επιδίωξη της αρμόδιας υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Τίνας Μπιρμπίλη δεν είναι πώς να αποφύγει τις αυξήσεις, αλλά πώς θα τις διαχειριστεί πολιτικά (...) σε χθεσινή ανακοίνωση το ΥΠΕΚΑ δεν διέψευσε την επερχόμενη αναπροσαρμογή των τιμολογίων, αλλά περιορίστηκε να επισημάνει αφ' ενός ότι "τα τιμολόγια δεν αυξάνονται μέχρι το τέλος του χρόνου", και αφ' ετέρου ότι "η κυβέρνηση θα λάβει κάθε μέτρο για τον εξορθολογισμό των τιμολογίων και για την ελαχιστοποίηση ή και τον μηδενισμό των επιπτώσεων από οποιαδήποτε αύξηση ιδιαίτερα στις ευαίσθητες κοινωνικές κατηγορίες, των μικρών και μεσαίων καταναλωτών"» (Ελευθεροτυπία, 13/9/2010)

Σχόλιο: Σε δυο περιπτώσεις πρέπει να ανησυχούμε πραγματικά. Όταν οι γιατροί αρχίσουν να ανακατεύουν τον θεό στην πορεία της υγείας μας κι όταν ακούμε την κυβέρνηση να λέει ότι θα πάρει μέτρα "υπέρ αδυνάτων". Και στις δυο περιπτώσεις, είναι σαφές ότι δεν υπάρχει ελπίδα παρά μόνο σε θαύμα.


*** «Περισσότερα από 34 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως είναι άνεργοι εκτιμά η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) η οποία συνδιοργανώνει με το ΔΝΤ την Συνδιάσκεψη του Οσλο με θέμα "Οι προκλήσεις της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής" (...) Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να οδηγηθούν σε ακραίες συνθήκες φτώχειας στις χώρες με χαμηλά εισοδήματα, ως αποτέλεσμα της κρίσης (...) Εκτιμάται πως (...) η αυξανόμενη οικονομική αποδιάρθρωση και περιθωριοποίηση μπορεί να δυναμιτίσει την κοινωνική συνοχή (...) Ο επικεφαλής του ΔΝΤ επισήμανε ότι "όσο λιγοστεύει η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, οι άνθρωποι μπορούν να στραφούν σε μη-παραγωγικές ή και βίαιες δραστηριότητες, που πιθανόν να οδηγήσουν στην αστάθεια, την κατάρρευση της δημοκρατίας, ακόμα και στον πόλεμο» (Καθημερινή, 14/9/2010)

Σχόλιο: Αν "κατάρρευση της δημοκρατίας" σημαίνει κατάρρευση του ιμπεριαλιστικού τουρμποκαπιταλισμού και επανεμφάνιση εκείνου του παλιού φαντάσματος...γιατί όχι; Σάμπως μας λείψει αυτό που αποκαλείτε "δημοκρατία"; Έτσι κι αλλοιώς, ένας σκλάβος δεν έχει άλλο να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του.

*** «Στις μεταβατικές περιόδους, σε χρόνους αλλαγών και επιλογών, ταλαντεύσεις δεν χωρούν. Και είναι χαρακτηριστικό ότι στην παρούσα φάση οι ταλαντεύσεις είναι αυτές που συντηρούν την αντιπαράθεση άλλοτε με τους ιδιοκτήτες φορτηγών δημοσίας χρήσεως και άλλοτε με τους ιδιοκτήτες πρατηρίων υγρών καυσίμων. Καλώς ή κακώς ο καιρός των συμβιβασμών παρήλθε. Τώρα μόνο οι επιλογές μετρούν» (Το Βήμα, 15/9/2010)

Σχόλιο: "Γλώττα λανθάνουσα τ' αληθή λέγει", οπότε...γεια στο στόμα σου, παλληκάρι μου! Όντως, παρήλθε ο καιρός των συμβιβασμών και ήρθε η στιγμή των επιλογών. Αρκετά σας ανεχτήκαμε και λέμε να σας στείλουμε στον γεροδιάολο. Ελπίζω να μη στενοχωρηθείς από την επιλογή μας, ε;

*** «Η λέξη λιτότητα θα πρέπει να αντικατασταθεί από τη λέξη ευθύνη είπε ο πρωθυπουργός, ευθύνη στη διαχείριση, τη στρατηγική ανάπτυξης και τη μετάβαση στη πράσινη οικονομία (...) Η Ελλάδα είναι μια καλή επένδυση τόνισε καλώντας τους ξένους να προβούν σε επενδύσεις. Δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να χαλαρώσει ούτε σε ό,τι αφορά τα περιοριστικά μέτρα, ούτε στην πολιτική των διαρθρωτικών αλλαγών, παρά τις αντιδράσεις που συναντούν» (Έθνος, 16/9/2010)

Σχόλιο: Ψιτ, λεβέντη! Είτε έρωτα το πεις, είτε σεξ, είτε πήδημα, είτε "τι σου κάνω μάνα μου", το γαμήσι παραμένει γαμήσι. Εσύ παίξε με τις λέξεις όσο θέλεις. Πειράζει που εμάς μας ενοχλεί η ουσία;