Ότι το παιχνίδι ήταν στημένο, το είχαμε καταλάβει. Το ότι ο χοντρός δεν μπορούσε να περάσει τα μέτρα που ζητούσε η διεθνής οικονομική ολιγαρχία και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια ώστε να καθαρίσει ο Γιώργος, το έχουμε εμπεδώσει εδώ και καιρό. Κι ακόμα, έχουμε ενστερνιστεί την λαϊκή σοφία που δέχεται ότι "όλα τα γουρούνια έχουν την ίδια μούρη".
Πριν από δυο βδομάδες, λοιπόν, ο Αντώνης Σαμαράς παρουσίασε την έκθεση ιδεών του με θέμα "Στρατηγική ελπίδας για έξοδο από την κρίση", η οποία θα μπορούσε να πάρει ως υπότιτλο "ένα μνημόνιο δίπλα στο μνημόνιο". Προς ανακούφιση του χειμαζομένου λαού, ο αρχηγός της Ν.Δ. προτείνει -μεταξύ άλλων- και τα παρακάτω, τα οποία δεν μπορώ να αποφύγω την ανάγκη να σχολιάσω με τον τρόπο μου:
"Μείωση όλων των φόρων, όλων των κατηγοριών. Με πρώτους τους έμμεσους, ΦΠΑ και καύσιμα, αλλά και τους φόρους εισοδήματος. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να μπει σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης όταν οι φορολογικοί της συντελεστές είναι υπερδιπλάσιοι όσων ισχύουν στις γειτονικές χώρες."
- Συνεπέστατος με την ιστορία του κόμματός του, ο Αντώνης. Προ παντός, να προσέξουμε μήπως και φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν είναι μακρυνή η εποχή που ο προκάτοχός του φορολογούσε τα κέρδη των τραπεζών με 25% (υποσχόμενος και περαιτέρω μείωση), ενώ ο φόρος των φυσικών προσώπων έφτανε και το 40%. Αμ, έτσι θα αναπτυχθείς, Αντωνάκη; Κάνοντας την Ελλάδα φορολογικό παράδεισο τύπου Βανουάτου και Νήσων Μαν;
"Κλαδικές επενδύσεις εκεί όπου υπάρχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα: στον τουρισμό, στην ναυτιλία αλλά και στην μεταποίηση."
- Μη φοβάστε, δεν έγινε ξαφνικά κομμουνιστής ο Αντώνης. Να μοιράσει δημόσιο χρήμα θέλει, βάζοντας το κράτος από τη μια να βοηθήσει στο στήσιμο επιχειρήσεων κι από την άλλη να εγγυηθεί την κερδοφορία του κεφαλαίου. Δυστυχώς, τον πρόλαβε ο Γιώργος, ο οποίος ανασύρει από το μπαούλο τον αναπτυξιακό νόμο του Μαρκεζίνη (του 1953, παρακαλώ!) για να προσελκύσει ξένες επενδύσεις. Προφανώς, άκουσαν κι οι δυο την σπαρακτική κραυγή των κεφαλαιοκρατών "βοηθάτε μας φτωχοί, για να μη σας μοιάσουμε" και έσπευσαν. Μόνο που τους ξέφυγε το ότι αυτή την φράση ο λαός την λέει ειρωνικά.
"Αξιοποίηση των λιμανιών και των αεροδρομίων που, εκτός από πηγή δημοσίων εσόδων, θα αποτελέσουν μοχλό περιφερειακής ανάπτυξης. Το ίδιο ισχύει και για τις μαρίνες. Όλα αυτά είναι έργα συμβάσεων παραχώρησης και ΣΔΙΤ (= Σύμπραξη Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα) και αποτελούν μορφές επικερδούς αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας μας, χωρίς να χάνεται η κυριότητα."
- Εντάξει, Αντώνη. Συνεννοηθήκαμε. Ό,τι έχει απομείνει στο δημόσιο το δίνουμε στους ιδιώτες, γιατί εμείς είμαστε άχρηστοι και δεν μπορούμε να το δουλέψουμε. Άσε να κονομήσουν εκείνοι και κάτι θα πάρουμε κι εμείς, έτσι; Ρε, γαμώ τη λογική μου, άμα μπορεί ένα λιμάνι να βγάλει λεφτά, γιατί να το δώσω σε ιδιώτη και δεν το δουλεύω εγώ, να κονομήσω περισσότερα; Δηλαδή, δεν γουστάρουμε το κράτος-ιδιοκτήτη αλλά την βρίσκουμε με κράτος-ενοικιαστή;
"Καλύτερος σχεδιασμός και σαφές χρονοδιάγραμμα για την προώθηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων..."
- Ξανά τα ίδια. Τώρα γιατί εγώ θεωρώ την λέξη "αποκρατικοποίηση" συνώνυμη με την λέξη "ξεπούλημα", δεν ξέρω. Πάντως, μην ανησυχείς, Αντώνη. Ο Γιώργος σε πρόλαβε κι έκανε την αρχή με Αγροτική Τράπεζα και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Άντε βρε, με το καλό και το Μέγαρο Μαξίμου! Μόνο να φροντίσετε να σας βάλει χαμηλό ενοίκιο ο νέος ιδιοκτήτης για να μη σας έρθει "ο κούκος, αηδόνι".
"Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας του δημοσίου και την υλοποίηση του ολοκληρωμένου προγράμματος αποκρατικοποιήσεων μπορεί να βρεθούν 50 δις ευρώ μέσα στα επόμενα δυο χρόνια."
- Και ξανά-μανά τα ίδια. Πουλάμε και το βρακί της μάνας μας για να αποκτήσουμε ρευστότητα και να μειώσουμε τα χρέη. Πες μας, όμως, βρε Αντώνη, τόσα χρόνια που πουλάτε και πουλάτε και πουλάτε, γιατί αυτό το γαμημένο χρέος αυξάνεται αντί να μειώνεται; Τι διάολο γίνανε τα λεφτά; Μήπως τα καρπώθηκε ο λαός και δεν το πήραμε χαμπάρι; Ή μπας και ισχύει αυτό που λέει η λαϊκή θυμοσοφία και "τα λεφτά πήγαν στα λεφτά";
"Άμεση προώθηση και ψήφιση ενός επενδυτικού νόμου με ισχυρά φορολογικά κίνητρα."
- Βρε Αντώνη, τα είπαμε αυτά. Τι σκατά επιμένεις; Η πολιτική των κινήτρων και των φοροαπαλλαγών έχει δοκιμαστεί κατ' επανάληψη στον τόπο μας και απέτυχε. Για να μη σου πω ότι αυτή η πολιτική είναι που διόγκωσε τα κρατικά ελλείμματα. Λεβεντιά μου, αν δεν υπάρχει κρατική επίβλεψη και κεντρικός έλεγχος, μπορεί να στηθούν κερδοφόρες επιχειρήσεις αλλά ούτε οι εργαζόμενοι θα βελτιώσουν την θέση τους ούτε το κράτος θα μαζέψει φράγκα. Χώνεψέ το, επί τέλους!
Το κερασάκι στην τούρτα των προτάσεων Σαμαρά το έβαλε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δηλώνοντας: "Οι προτάσεις σας μας βρίσκουν σύμφωνους και περιμένουμε την στήριξή σας στην πράξη... Αυτά αποτελούν άλλωστε και δεσμεύσεις μας, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης". Όχι, που δεν θα το 'λεγε!
Και για όποιον δεν κατάλαβε, ας μιλήσει πάλι η λαϊκή σοφία: "άμα δεν ταιριάζανε, δεν θα συμπεθεριάζανε", όσο κι αν επιμένουν κάποιοι αδαείς ότι "κολιός και κολιός απ' άλλο βαρέλι".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου