Σκόρπιες κουβέντες...

Διάβασα ξανά και ξανά, με προσοχή, το άρθρο του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου και όλους τους συνδέσμους που περιέχονται σ' αυτό. Πιστός στο εισαγωγικό σημείωμά μου, δεν θα εκφέρω το παραμικρό σχόλιο. Απλώς, θέλω να προσθέσω μια υποσημείωση.

Μιλάμε όλοι για "Τράπεζα της Ελλάδος" και εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα. Όμως, πόσοι από μας γνωρίζουμε ότι αυτό που εννοούσε κάποτε ο όρος "Τράπεζα της Ελλάδος", δεν ισχύει πλέον; Τι ισχύει; Χμμμ... Μια ματιά στον ιστοτόπο της τράπεζας αλλά και στον ιστοτόπο της "Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας" δίνει την απάντηση. Από την στιγμή που όλες οι εθνικές τράπεζες των χωρών της ευρωζώνης συνιστούν τόσο το "Ευρωσύστημα" (για τις χώρες της Ευρωζώνης) όσο και το "Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζὠν" (για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα ήταν πιο σωστό να μη μιλάμε για "Τράπεζα της Ελλάδος" αλλά για "Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - υποκατάστημα Ελλάδος".

Πού είσαι Αντρέα με τα συνθήματά σου; "Η Ελλάδα στους Έλληνες"...



 Καλά, αυτός είναι αγράμματος. Τόσα γράμματα ξέρει, τόσες παπαριές ξεστομίζει. Αναρωτιέμαι, όμως... εκεί στην ΕΡΤ δεν υπάρχει κανένας να του τραβήξει το αφτί; Δεν υπάρχει κανένας να γλιτώσει τα δικά μας αφτιά από τον βιασμό; Ο λόγος για τον δημοσιογράφο-σπορτκάστερ (ο θεός να τον κάνει!) Αλέξανδρο Θεοφιλόπουλο.

Όχι, δεν μιλάω για τα ατελείωτα γέλια που χάρισε σε όσους παρακολουθούμε τις περιγραφές του από το μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής. Κάναμε καινούργιο σηκώτι βλέποντας ότι χρειάστηκε 12 ολόκληρα λεπτά για να πάρει χαμπάρι μια αποβολή (!), ακούγοντάς τον να υπογραμμίζει το λάθος του επόπτη να μην υποδείξει ένα οφσάιντ, ενώ εμείς βλέπαμε στις οθόνες μας την σημαία σηκωμένη ή στοιχηματίζοντας με πόσους διαφορετικούς τρόπους θα εκφωνούσε τα ονόματα των παικτών. Από τέτοια μάς έχει συνηθίσει.

Δυστυχώς, όμως, δεν είναι δυνατόν να συνηθίσουμε την ασέλγειά του επί της ελληνικής γλώσσας. Δεν έφτανε που "ανακάλυψε" μια χώρα ονόματι Μέξικο (για να είμαι σωστός, την έχει ανακαλύψει από το προηγούμενο μουντιάλ!), της ξεπάτωσε και την γενική! Τι "του Μέξικο" και τι "του Μεξικό" ακούσαμε, δεν περιγράφεται. Ούτε οι μεξικανοί δεν αποκαλούν την χώρα τους "Μέξικο"... Επιτέλους, ας βρεθεί κάποιος να του πει ότι στα ελληνικά η χώρα λέγεται Μεξικό και η γενική της κάνει του Μεξικού. Δεν είναι δύσκολο.

Χτες βράδυ, πάντως, ο παπάρας ξεπέρασε και τον εαυτό του. Και να "οι παίκτες της Γκάνα" και δώσ' του "η ομάδα της Γκάνα" και πάρε "η άμυνα της Γκάνα"... Ανάθεμα τον πούστη που ισχυρίζεται ότι οι ξένες λέξεις δεν κλίνονται στα ελληνικά! Έτσι παίρνουν φόρα οι αγράμματοι κι ακούς τον Θεοφιλόπουλο να μιλάει για "τους φιλάθλους της Γκάνα" και τον Παλομπαρίνι για "το ράλι της Σαγκάη". Μέχρι να μου εξηγήσουν γιατί βάζουν θηλυκό άρθρο κι όχι ουδέτερο (γιατί δεν λένε π.χ. το Γκάνα, όπως το γάλα ή το Ατλάντα, το Καλιφόρνια κλπ), όσοι γνωρίζουν δυο δράμια ελληνικά θα λένε της Γκάνας, της Ατλάντας, της Καλιφόρνιας κλπ. Μόνο όταν λένε "του μαλάκα" δεν θα βάζουν σίγμα στο τέλος.



Τα πρόστιμα τα οποία επιβάλλονται σε όποιον παραβιάζει τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας είναι γνωστά. Μήπως, όμως, θα έπρεπε να διαφοροποιούνται, αναλόγως της ιδιότητος του παραβάτου; Για παράδειγμα, μήπως το πρόστιμο για διπλοπαρκάρισμα πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερο σε περίπτωση που ο παραβάτης είναι...σχολή οδηγών; Ή το πρόστιμο για μη χρήση κράνους ή ζώνης να είναι αστρονομικό σε περίπτωση που ο παραβάτης είναι...όργανο της τάξεως;

Μπα... Αποκλείεται. Αν ισχύσει κάτι τέτοιο, η ποινή για ψευδορκία θα πρέπει να γίνει εξοντωτική σε περίπτωση που ο παραβάτης έχει ορκιστεί "πίστη στο σύνταγμα και τους νόμους", οπότε...



Ρε, για κοίτα κάτι ανησυχίες που έχω κυριακάτικα...