Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

3 Σεπτεμβρίου 2011

Η δημοκρατία ΤΟΥΣ


Να χαρώ εγώ δημοκρατία! Ρε, δεν πα' να 'σκουζε ο Βολταίρος ("διαφωνώ με αυτό που λες αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες") πριν τριακόσια και βάλε χρόνια. Δεν πα' να 'χε ο οποιοσδήποτε το δικαίωμα να μιλάει και να λέει ότι θέλει στην αρχαία Αθήνα, εκεί που γεννήθηκε η δημοκρατία, πριν δυόμιση χιλιάδες παρά κάτι χρόνια; Οι σύγχρονοι "δημοκράτες" έχουν τον δικό τους θεό.

Κι επειδή οι "μεγάλοι" δεν έχουν το τσαγανό να βγουν μπροστά, βάλανε τα λιμά της τράπουλας να κάνουν σεφτέ. Πρώτα, ήρθαν οι Πολωνοί να ξηλώσουν το άγαλμα του "μπρούτζινου Αλιόσα". Μετά, ήρθαν οι Τσέχοι, να απαγορεύσουν την λειτουργία του κομμουνιστικού κόμματος. Ακολούθησαν οι Εσθονοί, αναγνωρίζοντας ως "ήρωες πολέμου" εκείνους που συνεργάστηκαν με τους ναζί κατακτητές τους, επειδή τάχα αντιστάθηκαν στην "ερυθρά λαίλαπα". Και τώρα έσκασε μύτη και το τσουτσούνι η Σλοβακία, βάζοντας στον ποινικό της νόμο διάταξη, σύμφωνα με την οποία "όποιος αρνείται, στηρίζει ή προσπαθεί να δικαιολογήσει (η υπογράμμιση δική μου) τα εγκλήματα του καθεστώτος που βασίζονται στην κομμουνιστική ιδεολογία, θα διώκεται με ποινές φυλάκισης από 6 μήνες ως 3 χρόνια".

Φυσικά, όλα αυτά δεν είναι τυχαία. Η "δημοκρατική" Ευρωπαϊκή Ένωση προσανατολίζεται στην ψήφιση παρόμοιων νόμων, οι οποίοι θα ισχύουν σε ολόκληρη την επικράτειά της. Άλλωστε, μπορεί σήμερα να μην υπάρχει τέτοια νομοθεσία στα μεγάλα κράτη της δύσης αλλά πείτε μου πόσες πιθανότητες έχω να φτάσω ανενόχλητος μέχρι το ξενοδοχείο μου αν βγώ από το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο π.χ. της Φρανκφούρτης με ένα σφυροδρέπανο καρφιτσωμένο στο στήθος;

Να ξαναχαρώ εγώ μια "δημοκρατία", η οποία τιμωρεί όσους επιχειρηματολογούν ή απλώς σκέφτονται αντίθετα με όσα πρεσβεύει η καθεστηκυία τάξη και το κρατούν σύστημα! Και για να μη ξεγελιόμαστε,  ας δούμε μερικές "φωτογραφίες" από την αποκρουστική φάτσα αυτού του "δημοκρατικού" συστήματος:

Φωτογραφία 1η:  Μέσα στον Οκτώβριο θα ολοκληρωθούν τα μέτρα που θα περιλαμβάνουν, μεταξύ των άλλων, μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 7% ως το 2015, πάγωμα μισθών ως το 2014, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων 2% κάθε χρόνο ως το 2014, πώληση του 20% των δημοσίων επιχειρήσεων, έκτακτη φορολόγηση "υψηλών" εισοδημάτων κλπ. Πρώτον, ηρεμήστε γιατί αυτά δεν αφορούν εμάς, τους μπαταχτσήδες έλληνες αλλά τους πορτογάλους. Δεύτερον, ανησυχήστε γιατί εμάς μας περιμένουν χειρότερα. Φυσικά, πορτογάλοι και έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να βοηθήσουν στην εξυπηρέτηση χρεών που δεν είναι δικά τους. Η δημοκρατία των αγορών.

Φωτογραφία 2η:  Το παράδειγμα το έδωσαν πρώτες οι ΗΠΑ. Η Σρι Λάνκα (ποια;) απλώς ακολουθεί. Αυτή, λοιπόν, η νησιωτική χώρα του Ινδικού ψήφισε νόμο, σύμφωνα με τον οποίο επιτρέπεται η κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία δίχως επίσημη απαγγελία κατηγορίας. Δηλαδή, εσύ μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι αγόρασες το γκαζάκι για να φτιάξεις καφέ αλλά εγώ, το κράτος, πού ξέρω ότι δεν το πήρες για να φτιάξεις βόμβα; Επομένως, κάτσε στην ψειρού μέχρι να δω τι θα κάνω με σένα. Αμ, πώς; Η δημοκρατία της αυθαιρεσίας.

Φωτογραφία 3η:  Ένα πρωί στο Ουέλλινγκτον, την πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας, πήγε ένα συνεργείο για να κατεδαφίσει μια παλιά πολυκατοικία. Κατά τον τυπικό έλεγχο που προηγήθηκε της κατεδάφισης, βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του ένας παππούς 88 ετών. Η νεκροψία έδειξε ότι ο παππούς βρισκόταν εκεί πεθαμένος επί...14 μήνες! Όταν ρωτήθηκαν οι γείτονες πώς και δεν ανησύχησαν που δεν τον έβλεπαν και πώς δεν του χτύπησαν την πόρτα, έστω από απλή περιέργεια, εκείνοι απάντησαν ότι δεν ήθελαν να παραβιάσουν την ιδιωτική ζωή του παππού!! Η δημοκρατία της αποξένωσης.

Η δημοκρατία ΤΟΥΣ. Να την χαίρονται!


ΥΓ: Κατάλαβες Πάσχο;

Δεν υπάρχουν σχόλια: