Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

7 Φεβρουαρίου 2012

"Ο Δρόμος"

Απεργία σήμερα και, όπως πάντα τέτοιες μέρες, το ιστολόγιο μένει μακρυά από τις συνηθισμένες αναρτήσεις και περιορίζεται σε ένα μικρό αντίδωρο από το χέρι κάποιου ποιητή. Σημερινός δωρεοδότης μας είναι ο Γιάννης Σκαρίμπας, που μας χαρίζει το ποίημά του "Ο Δρόμος". Δεν ξέρω πόσοι ειδικοί φιλόλογοι θα γελάσουν αλλά, προσωπικά, μου θυμίζει το αριστούργημα του Κώστα Βάρναλη "Οι Μοιραίοι"...


Οι άνθρωποι είχαν ηττηθεί
διότι η επέλαση αποκρούστηκε.

Μάταια οι σάλπιγγες τους πρόσταζαν
την επάνοδο στο αίμα
- αυτοί φεύγαν σαν τα πρόβατα
στην προσέγγιση του τραίνου.

Ηττημένοι και δειλοί
(οι πρώην άτρομοι)
τον σωστό 'χαν έβρει δρόμο...


[Από την συλλογή "Βοϊδάγγελοι" (α' έκδοση: Αίγαγρος 1968, β' έκδοση: Κάκτος 1976). Το ποίημα εμφανίζεται και άτιτλο στην δεύτερη έκδοση του πεζογραφήματος "Το σόλο τού Φίγκαρω" (α' έκδοση: Γκοβόστης 1939, β' έκδοση: Κάκτος 1971)]

Δεν υπάρχουν σχόλια: