Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

27 Απριλίου 2012

Η "υπόλοιπη" αριστερά κι ένα φάντασμα

Τελικά, η Φωφάρα σίγουρα τα έχει χάσει. Έχει κόψει κάβο, που λένε. Όποτε την ακούω να μιλάει, η γυναίκα είναι εκτός τόπου και χρόνου. Και το πρόβλημα δεν είναι ότι μπουρδολογεί ασύστολα. Παλιά της τέχνη, κόσκινο. Είναι ότι πλακώνουν δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι και αναλυτές (φυσικά, όλοι τους "έγκυροι") και αναλύουν τις μπούρδες της. Για να βγάλουν τί; Τί μπορεί να προκύψει από την ανάλυση μιας μπούρδας; Όπως έλεγε κάποτε ο Νιόνιος: "και να ταΐσεις κακάο τη γελάδα, δεν θα 'ναι πάλι πιθανό ν' αρμέξεις σοκολάδα"...

Δεν θα μείνω στο ότι η Φωφάρα "χαιρέτισε" τις δηλώσεις Ολάντ. Εκπρόσωπος τύπου είναι, δικαίωμά της να χαιρετάει και να κουνάει το μαντήλι σε όποιον θέλει. Εγώ θα μείνω στην εξής αποστροφή από τις δηλώσεις της: "Καλούμε τις υπόλοιπες δυνάμεις τις ελληνικής αριστεράς να ακολουθήσουν το παράδειγμα της γαλλικής αριστεράς και να στηρίξουν αυτό τον δρόμο".

Τί σας κάνει εντύπωση σε τούτη την πρόταση; Όχι, βέβαια, το προσκλητήριο, έτσι; Υπάρχει μια λεξούλα, η οποία αυτομάτως προσδίδει σ' ολόκληρη την πρόταση τον χαρακτήρα τής μπούρδας: η λεξούλα "υπόλοιπες". Παναπεί, λοιπόν, ότι η Φωφάρα κατατάσσει από χέρι το ΠαΣοΚ στον χώρο τής αριστεράς και καλεί τις "υπόλοιπες δυνάμεις τις ελληνικής αριστεράς" σε συμπόρευση.

Χριστέ μου, Μωάμεθ μου, Βούδα μου κι όλοι οι θεοί τού Ολύμπου αντάμα! Μα υπάρχει σήμερα νοήμων άνθρωπος που να θεωρεί το ΠαΣοΚ αριστερό κόμμα; Κι η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες; Πού να πάρουν και να σηκώσουν όλοι οι δαίμονες μαζί, τώρα και πίσω-πίσω το ΠαΣοΚ αριστερά; Δηλαδή, πότε ήταν αριστερά το ΠαΣοΚ και δεν το είχαμε καταλάβει; Πού βρέθηκε η αριστεροσύνη του από τότε που έβγαλε ο Αντρέας το ζιβάγκο και μετά;

Αριστερός, λοιπόν, ο Μπένι. Αριστερός κι ο Λοβέρδος. Κι ο Σαχινίδης. Κι ο Παπακωνσταντίνου. Κι οι Αννούλες (μη ξεχνάμε και την σύζυγο του γιαουρταρπάχτρα εθνικού μας τροβαδούρου). Και ο Χρυσοχοΐδης, ο αδιάβαστος. Δυστυχώς, χάσαμε την άλλη την μεγάλη αριστεράντζα, τον Πάγκαλο, αλλά θα το πιούμε κι αυτό το πικρό το ποτήρι...

Φυσικά, ως σεγόντο στην μπούρδα τής Φωφάρας ήρθε κι η Τρέμη να μας πει την μαλακία της. Έτσι, δηλαδή, για να τον πάθουμε οριστικά τον ταμπλά. Η Ολγάρα μπέρδεψε την βούρτσα με την λούτσα κι είπε να παραδώσει ένα μαρξιστικό μάθημα στους αμόρφωτους έλληνες. Είπε, λοιπόν, βιάζοντας την πασίγνωστη ρήση τού Μαρξ, ότι "πάνω απ' την Ευρώπη πλανάται ένα φάντασμα, το φάντασμα της ανάπτυξης". Μπρρρρ... Ανατρίχιασα, γαμώ το θρίλλερ μου μέσα!

Κορίτσια, δεν αφήνετε τις πίπες, λέω 'γω; Το τι είναι αριστερά και το τι δεν είναι τα καταλαβαίνει μια χαρά ο κόσμος. Δεν χρειάζονται επεξηγήσεις. Όσο για σένα, κυρα-Όλγα, πάει ένα στοιχηματάκι ότι το φάντασμα που πλανάται πάνω από την Ευρώπη δεν είναι η ανάπτυξη; Βέβαια, η ανάπτυξη είναι φάντασμα αλλά πλανάται στο μυαλό (όσο έχουν, τέλος πάντων) του Μπένι, του Αντώνη και της Αννούλας τής "διά βίου". Πάνω από την Ευρώπη πλανάται άλλο φάντασμα, όσο κι αν στην σκέψη του βγάζεις σπυράκια. Γκέγκε;

1 σχόλιο:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και η πλάκα είναι ότι ούτε η ρητορεία του Ολάντ είναι ανάλογη του Μπένυ. Του τελευταίου είναι αμιγώς (νεο)φιλελεύθερη και του πρώτου κλασική σοσιαλδημοκρατική (άσχετα του τι θα πράξει). Η δε αριστεροσύνη του ΠΑΣΟΚ έχει χαθεί κάπου στις μετατοπίσεις. Γιατί αν η ΝΔ στράφηκε ακροδεξιότερα, το ΠΑΣΟΚ πήγε πολύ πιο δεξιά κι από τη ΝΔ του '80.