"Η σημερινή απολογία του Άκη είναι το τέλος ενός τελειωμένου. Είναι όμως και η κορυφή του παγόβουνου ενός σάπιου πολιτικού συστήματος."
Συμφωνώ απολύτως με την συγκεκριμμένη δήλωση του Δημήτρη Παπαδημούλη, και ως προς το πρώτο σκέλος της και ως προς το δεύτερο. Μεσούσης της μεγάλης εβδομάδος, βρέθηκε -επί τέλους!- ο εξιλαστήριος "αμνός" που θα σηκώσει στις πλάτες του όλες τις αμαρτίες ενός συστήματος καταδικασμένου όχι μόνο από την Ιστορία αλλά και από τις συνειδήσεις των απλών πολιτών.
Ο Άκης είναι πράγματι ένας τελειωμένος. Μόνο που δεν τέλειωσε μόνος του αλλά τον τέλειωσαν κάποιοι άλλοι. Τον τέλειωσε εδώ και χρόνια το ίδιο του το κόμμα, τον τέλειωσαν οι ίδιοι του οι "σύντροφοι". Κι αφού πρώτα τον τέλειωσαν, έρχονται τώρα να τον σταυρώσουν, προκειμένου να του φορτώσουν όλες τους τις αμαρτίες.
Ώστε, λοιπόν, έπαιρνε μίζες ο Άκης, όντας υπουργός εθνικής αμύνης. Έπαιρνε μίζες από τα υποβρύχια, έπαιρνε μίζες από τα άρματα μάχης, έπαιρνε μίζες από τα οπλικά συστήματα...έπαιρνε μίζες από παντού. Αυτό μπορώ άνετα να το δεχτώ και να το θεωρήσω φυσιολογικό (το αφύσικο θα ήταν να μην έπαιρνε μίζες). Εκείνο που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτε, όμως, είναι ότι όλοι οι άλλοι έχουν δικαίωμα να πλένουν τα χέρια τους, σαν άλλοι πόντιοι Πιλάτοι.
Αλήθεια, κανένας δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτε; Εδώ γίνεται λόγος για μια πολυμελέστατη συμμορία και για έναν σωρό υπεράκτιων εταιρειών. Πώς πέρασαν όλα τούτα εν κρυπτώ και παραβύστω; Όλοι εκείνοι οι "σωτήρες" με το "διορατικό βλέμμα" (Σημίτης, Γιωργάκης, Βενιζέλος κλπ) είχαν πάθει τύφλωση; Ή, μήπως, η δραστηριότητα του Άκη ήταν τόσο εξωπραγματική ώστε δεν πέρναγε από το μυαλό κανενός ότι ήταν δυνατόν να παίζοναι τέτοια βρόμικα παιχνίδια στο παρασκήνιο;
Μήπως να μιλήσουμε για την περίφημη "πολιτική ευθύνη"; Ποιος εξέθρεψε το "φαινόμενο Άκη"; Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το 1995 ο Άκης είχε διατελέσει αναπληρωτής πρωθυπουργός (λόγω της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου) και με αυτή την ιδιότητα είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην σύνοδο κορυφής των χωρών-μελών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Μαδρίτη. Επίσης, αν θυμάμαι καλά, τον Ιανουάριο του 1996 ο Άκης έφτασε μια ανάσα από το να εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ποιος τον "έσπρωξε" τόσο ψηλά; Αλλά κι αργότερα, ποιος τον διατηρούσε στην κορυφή τόσο της κομματικής ιεραρχίας όσο και της πολιτικής εξουσίας; Ποιος τον διόριζε υπουργό εθνικής αμύνης ή υπουργό ανάπτυξης;
Όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που με παραξενεύει τούτες τις ημέρες: κανένας δεν ασχολείται με το πώς εξαφανίστηκε ο Άκης από το προσκήνιο. Προφανώς, όλοι εκείνοι που κάποτε τον έσπρωχναν προς τα πάνω, ξαφνικά του έδωσαν μια κατακεφαλιά και τον έστειλαν στα αζήτητα της Ιστορίας. Γιατί άλλαξαν συμπεριφορά απέναντί του; Μήπως τους "έρριξε" στην μοιρασιά; Μήπως καταλάβαιναν ότι το παιχνίδι είχε παραχοντρύνει και υπήρχε κίνδυνος να βγουν όλα στην φόρα;
Πάμε παρακάτω. Ας δεχτούμε ότι ο Άκης "έφαγε" πολλά. Πόσα; 50 εκατομμύρια; 100 εκατομμύρια; 200 εκατομμύρια; Εγώ το χοντραίνω και λέω ότι έφαγε 500 ολόκληρα εκατομμύρια. Μα ετούτος ο τόπος λένε ότι χρωστάει καμμιά τριακοσαριά δισεκατομμύρια. Ο Άκης θα την πληρώσει για όλα; Εδώ πρέπει να ψάξουμε για καμμιά εξακοσαριά Άκηδες.
Προς το παρόν, όμως, έχουμε βρει καμμιά εξακοσαριά πόντιους Πιλάτους, οι οποίοι διακηρύσσουν την απέχθειά τους προς τον πρώην υπουργό. Κι ανάμεσά τους, σύμπασα η Νέα Δημοκρατία, η οποία δεν ξέρει τίποτε για τον φόνο και περιμένει να ξεπλύνει με το αίμα τού Άκη τις δικές της βουλγαράκειες, ρουσοπούλειες και παυλίδειες πομπές...
Αν η σταύρωση του Χριστού αποκάλυψε το σάπιο κατεστημένο εξουσίας εκείνης της εποχής, η σταύρωση του Άκη αποκαλύπτει την σαπίλα τού σημερινού κατεστημένου και υπογραμμίζει αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε: το σύστημα, το οποίο μας πνίγει, είναι τόσο διαβρωμένο ώστε δεν επιδέχεται επισκευών. Δεν πρόκειται να φτιάξουμε τίποτε διατηρώντας το, όσο κι αν το σοβαντίζουμε με αλλαγές προσώπων. Πρέπει να το γκρεμίσουμε συθέμελα και να χτίσουμε ένα καινούργιο. Από την αρχή.
Συμφωνώ απολύτως με την συγκεκριμμένη δήλωση του Δημήτρη Παπαδημούλη, και ως προς το πρώτο σκέλος της και ως προς το δεύτερο. Μεσούσης της μεγάλης εβδομάδος, βρέθηκε -επί τέλους!- ο εξιλαστήριος "αμνός" που θα σηκώσει στις πλάτες του όλες τις αμαρτίες ενός συστήματος καταδικασμένου όχι μόνο από την Ιστορία αλλά και από τις συνειδήσεις των απλών πολιτών.
Ο Άκης είναι πράγματι ένας τελειωμένος. Μόνο που δεν τέλειωσε μόνος του αλλά τον τέλειωσαν κάποιοι άλλοι. Τον τέλειωσε εδώ και χρόνια το ίδιο του το κόμμα, τον τέλειωσαν οι ίδιοι του οι "σύντροφοι". Κι αφού πρώτα τον τέλειωσαν, έρχονται τώρα να τον σταυρώσουν, προκειμένου να του φορτώσουν όλες τους τις αμαρτίες.
Ώστε, λοιπόν, έπαιρνε μίζες ο Άκης, όντας υπουργός εθνικής αμύνης. Έπαιρνε μίζες από τα υποβρύχια, έπαιρνε μίζες από τα άρματα μάχης, έπαιρνε μίζες από τα οπλικά συστήματα...έπαιρνε μίζες από παντού. Αυτό μπορώ άνετα να το δεχτώ και να το θεωρήσω φυσιολογικό (το αφύσικο θα ήταν να μην έπαιρνε μίζες). Εκείνο που δεν μπορώ να δεχτώ με τίποτε, όμως, είναι ότι όλοι οι άλλοι έχουν δικαίωμα να πλένουν τα χέρια τους, σαν άλλοι πόντιοι Πιλάτοι.
Αλήθεια, κανένας δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτε; Εδώ γίνεται λόγος για μια πολυμελέστατη συμμορία και για έναν σωρό υπεράκτιων εταιρειών. Πώς πέρασαν όλα τούτα εν κρυπτώ και παραβύστω; Όλοι εκείνοι οι "σωτήρες" με το "διορατικό βλέμμα" (Σημίτης, Γιωργάκης, Βενιζέλος κλπ) είχαν πάθει τύφλωση; Ή, μήπως, η δραστηριότητα του Άκη ήταν τόσο εξωπραγματική ώστε δεν πέρναγε από το μυαλό κανενός ότι ήταν δυνατόν να παίζοναι τέτοια βρόμικα παιχνίδια στο παρασκήνιο;
Μήπως να μιλήσουμε για την περίφημη "πολιτική ευθύνη"; Ποιος εξέθρεψε το "φαινόμενο Άκη"; Αν δεν με απατά η μνήμη μου, το 1995 ο Άκης είχε διατελέσει αναπληρωτής πρωθυπουργός (λόγω της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου) και με αυτή την ιδιότητα είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην σύνοδο κορυφής των χωρών-μελών τής Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Μαδρίτη. Επίσης, αν θυμάμαι καλά, τον Ιανουάριο του 1996 ο Άκης έφτασε μια ανάσα από το να εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ποιος τον "έσπρωξε" τόσο ψηλά; Αλλά κι αργότερα, ποιος τον διατηρούσε στην κορυφή τόσο της κομματικής ιεραρχίας όσο και της πολιτικής εξουσίας; Ποιος τον διόριζε υπουργό εθνικής αμύνης ή υπουργό ανάπτυξης;
Όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που με παραξενεύει τούτες τις ημέρες: κανένας δεν ασχολείται με το πώς εξαφανίστηκε ο Άκης από το προσκήνιο. Προφανώς, όλοι εκείνοι που κάποτε τον έσπρωχναν προς τα πάνω, ξαφνικά του έδωσαν μια κατακεφαλιά και τον έστειλαν στα αζήτητα της Ιστορίας. Γιατί άλλαξαν συμπεριφορά απέναντί του; Μήπως τους "έρριξε" στην μοιρασιά; Μήπως καταλάβαιναν ότι το παιχνίδι είχε παραχοντρύνει και υπήρχε κίνδυνος να βγουν όλα στην φόρα;
Πάμε παρακάτω. Ας δεχτούμε ότι ο Άκης "έφαγε" πολλά. Πόσα; 50 εκατομμύρια; 100 εκατομμύρια; 200 εκατομμύρια; Εγώ το χοντραίνω και λέω ότι έφαγε 500 ολόκληρα εκατομμύρια. Μα ετούτος ο τόπος λένε ότι χρωστάει καμμιά τριακοσαριά δισεκατομμύρια. Ο Άκης θα την πληρώσει για όλα; Εδώ πρέπει να ψάξουμε για καμμιά εξακοσαριά Άκηδες.
Προς το παρόν, όμως, έχουμε βρει καμμιά εξακοσαριά πόντιους Πιλάτους, οι οποίοι διακηρύσσουν την απέχθειά τους προς τον πρώην υπουργό. Κι ανάμεσά τους, σύμπασα η Νέα Δημοκρατία, η οποία δεν ξέρει τίποτε για τον φόνο και περιμένει να ξεπλύνει με το αίμα τού Άκη τις δικές της βουλγαράκειες, ρουσοπούλειες και παυλίδειες πομπές...
Αν η σταύρωση του Χριστού αποκάλυψε το σάπιο κατεστημένο εξουσίας εκείνης της εποχής, η σταύρωση του Άκη αποκαλύπτει την σαπίλα τού σημερινού κατεστημένου και υπογραμμίζει αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε: το σύστημα, το οποίο μας πνίγει, είναι τόσο διαβρωμένο ώστε δεν επιδέχεται επισκευών. Δεν πρόκειται να φτιάξουμε τίποτε διατηρώντας το, όσο κι αν το σοβαντίζουμε με αλλαγές προσώπων. Πρέπει να το γκρεμίσουμε συθέμελα και να χτίσουμε ένα καινούργιο. Από την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου