Απορίες ενός χοντροκέφαλου

Βρε, καλώς τα παιδιά! Σαν τα σαλιγκάρια μετά την βροχή, ξετσουτσούνισαν οι εθνοσωτήρες προκειμένου να επικοινωνήσουν με τον λαό εν όψει εκλογών. Προφανώς, θεωρούν ότι όλοι εμείς είμαστε χοντροκέφαλοι και δεν έχουμε καταλάβει ότι σωθήκαμε χάρη στις δικές τους εμπνευσμένες ενέργειες, άρα πρέπει να μας δώσουν μερικές απαραίτητες εξηγήσεις.

Θα μας πουν πολλά. Αυτό είναι σίγουρο. Όπως είναι εξ ίσου σίγουρο ότι για κάποια άλλα "πολλά" δεν θα μας πουν κουβέντα. Κι επειδή δεν θέλω να αντιγυρίσουν κάποτε πως τάχα δεν τους ρωτήσαμε, ας βάλω εδώ μερικές απορίες, στοιχηματίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα απαντήσουν σε καμμία:

1) Εκεί, στο υπουργείο οικονομικών, υπάρχει μια λίστα με τα δάνεια που έχει πάρει η χώρα και τα οποία δεσμευτήκαμε με τα μνημόνια ότι θα ξωφλήσουμε μέχρι δεκάρα. Πάνω-πάνω σ' αυτή την λίστα υπάρχει ένα δάνειο του 1929. Με το δεδομένο ότι η χώρα είχε κηρύξει πτώχευση το 1932, αυτό το γαμημένο το δάνειο πώς γίνεται και το χρωστάμε ακόμη; Δεν το πήρε σβάρνα εκείνη η πτώχευση;

2) Ενώ στον περίφημο "μηχανισμό στήριξης" συνεισφέρουν όλες οι χώρες με τα κρατικά τους ταμεία, η Γερμανία δεν συνεισφέρει απ' ευθείας ως κράτος αλλά πλαγίως, μέσω της κεντρικής της τράπεζας. Προς τί αυτή η ντρίπλα; Μήπως για να μη μπορεί η Ελλάδα να ισχυριστεί κάποτε ότι δεν θα επιστρέψει τα γερμανικά δανεικά αλλά θα τα συμψηφίσει με τις απαιτήσεις της από εκείνο το ρημαδιασμένο το κατοχικό δάνειο, που είχαν πάρει με τσαμπουκά οι γερμανοί;

3) Αυτό το "ζόρικο αγόρι", το οποίο κάποτε απέτυχε να φέρει την "πολιτική άνοιξη" στον τόπο και τώρα ζητάει αυτοδυναμία για να φέρει την πολυπόθητη ανάπτυξη με ένα άλλο "μείγμα πολιτικής", έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι σέβεται την υπογραφή του. Μ' αυτή την υπογραφή, όμως, έχει αποδεχτεί ότι παραιτείται ανέκκλητα από κάθε πρωτοβουλία για αναθεώρηση των μνημονίων. Πώς διάβολο διακηρύσσει τώρα ότι, μόλις εκλεγεί πρωθυπουργός, θα επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο; Θα πάρει πίσω την υπογραφή του, την οποία σέβεται;

4) Όσο χοντροκέφαλοι και να είμαστε, έχουμε καταλάβει πως δίχως τα μνημόνια δεν θα είχε λεφτά το κράτος ούτε για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις ούτε για να κάνει κοινωνική πολιτική. Από την άλλη, όμως, οι λογαριασμοί τού κράτους λένε ότι το 97% των δανείων που πάρθηκαν την περασμένη δεκαετία, διοχετεύτηκαν στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων. Τώρα πάλι, υπογράψαμε ότι τα μνημονιακά δάνεια θα πηγαίνουν αποκλειστικά στην πληρωμή των δανειστών μας. Δηλαδή, τί θα γίνει αν δεν ξαναπάρουμε δάνειο; Δεν θα έχουμε να πληρώσουμε τους δανειστές μας; Παναπεί, πληρώνω τον δανειστή μου ώστε να μου ξαναδώσει δανεικά για να έχω να τον ξαναπληρώσω;

5) Ας πούμε ότι μέχρι τώρα όλα έγιναν καλώς, το ξεμάτωμα του ελληνικού λαού φέρνει αποτέλεσμα και η χώρα μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης. Ποια θα είναι η ωφέλεια αυτού που ξεμάτωσε; Απ' όσα θυμάμαι, η χώρα κατέγραφε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης ίσαμε το 2008 αλλά αυτός ο δόλιος ο λαός δεν κέρδισε τίποτε. Τώρα, όταν έρθει αυτή η πουτάνα η ανάπτυξη, ποιος ακριβώς θα αναπτυχθεί; Το μεροκάματο του μαστρο-Νίκου, η σύνταξη του μπαρμπα-Μήτσου ή το ενεργητικό τής Γιούρομπανκ και της Μότορ-Όιλ;

6) Απ' όσα λένε οι "ειδικοί", από τους βιομήχανους ως την κυρα-Λαγκάρντ, για να δούμε άσπρη μέρα πρέπει να πέσουν οι μισθοί σε επίπεδα Κροατίας, Βουλγαρίας, Ζανζιβάρης κλπ. Αν, τελικά, δεν πειστώ από τις απαντήσεις που θα πάρω και αποφασίσω με την ψήφο μου να στείλω στον γερο-διάολο κι αυτούς και το σύστημά τους, πόσο θα φτάσει ο μισθός μου;

7) Κάποτε φοβόμουν πως αν έρθουν οι κομμουνιστές, θα μου πάρουν την μία από τις δυο γιδούλες που είχα στην αυλή μου. Σήμερα που το κράτος όχι μόνο μού έχει πάρει και τις δυο γιδούλες αλλά δεν μου δίνει ούτε ένα ποτήρι γάλα, γιατί πρέπει να φοβάμαι τον κομμουνισμό;

Έχω κι άλλες απορίες αλλά ας μείνω σ' αυτές. Κι αν κάποιοι γελάνε με τις ηλίθιες ερωτήσεις που έκανα, ας με συμπαθάνε. Είπαμε, είμαι χοντροκέφαλος.