Ανασκόπηση μιας "μεγάλης μέρας"

Η εικόνα τής χτεσινής "μεγαλειώδους" παρελάσεως στο κέντρο τής πρωτεύουσας έδειξε ανάγλυφα την ουσία αυτών των εκδηλώσεων. Ποιών εκδηλώσεων, δηλαδή; Εδώ μιλάμε για "χάππενινγκ" της κακιάς ώρας, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι έτσι τιμούμε τους αγώνες τού παρελθόντος και τους ήρωες της Ιστορίας μας. Αλλοίμονο αν τέτοια μασκαραλίκια συνιστούν την οφειλόμενη τιμή σε Κολοκοτρώνηδες και Κανάρηδες.

Τί έγινε χτες; Πρώτα-πρώτα, επί δεκαπέντε μέρες υποστήκαμε βομβαρδισμό από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης περί οργανωμένων επεισοδίων που -υποτίθεται- θα αμαύρωναν την ημέρα, θα προκαλούσαν εκτεταμένα επεισόδια, θα έβαζαν σε κίνδυνο την ζωή και την περιουσία των πολιτών κλπ. Έτσι, στρώθηκε θαυμάσια ο δρόμος για μια χρυσοχοΐδειο "επιτυχία". Αστυφύλακες, χωροφύλακες, αγροφύλακες, τελωνοφύλακες, συνοριοφύλακες και παντός είδους μπατσονομία και μπασκιναριό ξαμολύθηκαν σ' ολόκληρη την χώρα για να διατηρήσουν την τάξιν και την ευνομίαν. Όλοι αυτοί πιάσανε καμμιά τριακοσαριά "διασαλευτές της τάξεως" και με την -συνήθη και "λελογισμένη"- χρήση χημικών πέτυχαν λίγο-πολύ τον στόχο τους. Το αποτέλεσμα σαφές: μπράβο Χρυσοχοΐδη!

Πάμε τώρα στην ουσία: στον φόρο τιμής προς τους ήρωες του έθνους. Πώς αποδόθηκε αυτός ο φόρος τιμής; Βήμα πρώτο: αποκλείσαμε με κάγκελα έναν χώρο, εν ονόματι των κανόνων ασφαλείας. Βήμα δεύτερο: φροντίσαμε να κρατήσουμε μακρυά τον εχθρό, παναπεί τον λαό. Βήμα τρίτο: βάλαμε τα "στρατευμένα νιάτα τής πατρίδας" να παρελάσουν ενώπιον του προέδρου τής δημοκρατίας. Βήμα τέταρτο: στήσαμε ένα μικρόφωνο για να αμολήσουν τις γνωστές "μπαρούφες της ημέρας" ο πρόεδρος, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός εθνικής άμυνας. Μπράβο μας και πάλι: ούτε ένα γιαούρτι αυτή την φορά!

Και καλά, να γελάσω μέχρι δακρύων με τέτοια χάππενινγκ και να σιχτιρίσω άλλη μια φορά τα καραγκιοζιλίκια, τα οποία με ντροπή παραδέχομαι ότι ουδεμία "εθνική ανάταση" μου προκαλούν. Αλλά, γαμώ το φελέκι μου μέσα, πώς να μη ζοχαδιάζομαι με τις "βαρύγδουπες" δηλώσεις των "επισήμων"; Για παράδειγμα, τί μας είπε ο εσχατόγηρος (*) -αντιστασιακός, μη ξεχνιόμαστε- πρόεδρος; "Με ομόνοια και σύμπνοια θα τα καταφέρουμε". Ποιοί θα "συμπνεύσουμε", πρόεδρε; Θύτες και θύματα αντάμα, δηλαδή; Για να καταφέρουμε τί ακριβώς; Να μη χάσουν τσεντέσσιμο οι απανταχού τοκογλύφοι; Αν υποψιαστώ ότι ο Κολοκοτρώνης πρέπει να εμπνέει την υποταγή μου στον Δασκαλόπουλο και τον Παπαδήμο, θα αυτοκτονήσω!

Αμ εκείνες τις επίσημες κομματικές δηλώσεις πού τις βάζετε; Για "δημιουργία εντυπώσεων που εκθέτουν διεθνώς τη χώρα και δημιουργούν την τεχνητή εντύπωση ότι έχει διαλυθεί ο κοινωνικός και εθνικός ιστός" έκανε λόγο το ΠΑΣΟΚ, για "μειοψηφίες" που "εμπορεύονται τις δυσκολίες που περνά ο λαός, σε βάρος τη Ιστορίας, της Δημοκρατίας και των πραγματικών συμφερόντων της Πατρίδας μας" μίλησε η Νέα Δημοκρατία.

Ώστε "τεχνητή εντύπωση", ε; Δηλαδέ, ρε καλόπαιδα, μια χαρά είναι ο κοινωνικός ιστός, έτσι; Και όσοι διαμαρτύρονται που δεν έχουν να φάνε, απλώς "εμπορεύονται" τις δυσκολίες τους σε βάρος των "πραγματικών συμφερόντων τής Πατρίδας μας"; Μάαααλιστα! Συνεννοηθήκαμε πλήρως: σε μια μεγάλη μέρα σαν την χτεσινή, ταιριάζουν και μεγάλες παπαριές. Μαθημένοι είμαστε. Όμως, σύντομα θα μας μάθετε και σεις.


(*) "Εσχατόγηρος": άτομο μεγάλης ηλικίας, άτομο που βρίσκεται στο τέλος (στα έσχατα) τού βίου του (καμμία σχέση με το λαϊκό και ηχητικά όμοιο "σκατόγερος").