"Θα είναι μία όσο το δυνατόν λιτή, αλλά ουσιαστική προεκλογική εκστρατεία, βασισμένη στον πολιτικό μας λόγο, βασισμένη στη σχέση ειλικρίνειας με τους πολίτες. Θα προσπαθήσουμε να μηδενίσουμε τα έξοδα σε σχέση με εκτυπώσεις, δεν θα υπάρχουν αφίσες, δεν θέλουμε να ρυπάνουμε καθόλου τις πόλεις, θέλουμε να σεβαστούμε πλήρως την ησυχία και την αγωνία των Ελλήνων πολιτών. Θα επενδύσουμε, σ' αυτό τον προεκλογικό αγώνα, στον πολιτικό μας λόγο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ θα κινηθεί μόνο μέσα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες και το διαδίκτυο.
Θα δώσουμε πάρα πολύ μεγάλο βάρος στην προσωπική επαφή, στην επαφή με τον κάθε πολίτη. Γιατί τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει αυτή την άμεση επικοινωνία των στελεχών μας με κάθε έναν πολίτη χωριστά, την προσωπική επαφή, τη φιλική επαφή, τη συζήτηση. Θέλουμε να ακούσουμε και την οργή, και το θυμό, και την αγανάκτηση, και να είμαστε εκεί για να μπορούμε να απαντήσουμε. Και να απαντήσουμε περισσότερο απ' όλα στην αγωνία για το αύριο, με σχέδιο, με εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης γι' αυτή τη χώρα, γιατί το έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Η πρότασή μας θα είναι μια πρόταση υπευθυνότητας." (Φώφη Γεννηματά, εκπρόσωπος τύπου τού ΠΑΣΟΚ, 27/3/2012)
Πολύ γουστάρω! Επί τέλους! Επί τέλους μια κομματική δήλωση με ζουμί! Μπράβο, ρε Φωφάρα! Μόνο που τα είπες όλα μαζεμένα και δεν θα τα καταλάβει όλα ο κόσμος. Κάτι θα ξεφύγει, κάτι θα χαθεί, κάτι θα περάσει απαρατήρητο. Οπότε, επίτρεψέ μου να υπογραμμίσω όλα τα σημαντικά σημεία αυτής της βαρυσήμαντης δήλωσης:
1) Η προεκλογική εκστρατεία τού ΠΑΣΟΚ θα είναι "βασισμένη στη σχέση ειλικρίνειας με τους πολίτες". Στην γνωστή ειλικρίνεια που ξεκίνησε κάποτε με το "βυθίσατε το Χόρα" και συνεχίστηκε με άλλα ωραία, όπως, "έξω οι βάσεις", "το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία", "περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά", "η δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας", "η Ελλάδα στους έλληνες" κλπ, μέχρι το αξέχαστο "λεφτά υπάρχουν". Γουστάρω ειλικρίνεια!
2) "Θέλουμε να σεβαστούμε πλήρως την ησυχία και την αγωνία των Ελλήνων πολιτών". Γουστάρω σεβασμό στην ησυχία! Αλλά, ρε συ Φωφάρα, με το μπαρδόν κιόλας, οι έλληνες πολίτες μάλλον ψιλοχέστηκαν για τις ντουντούκες και τα μεγάφωνα. Το πρόβλημά τους είναι να μην ακούνε παπαριές απ' αυτά τα μεγάφωνα. Στο κάτω-κάτω, αν θέλουμε ησυχία, πάμε για πικ-νικ στο νεκροταφείο όπου έχουμε θάψει την γιαγιά. Οπότε, αν έχετε να μας πείτε κάτι σημαντικό, μη διστάσετε κι ας πάει στον αγύριστο η μεσημεριανή μας σιέστα. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι αν είναι να ανακοινώσετε πως δέσατε την πέτρα στον λαιμό και φεύγετε για Φάληρο, φωνάχτε το κι ας είναι περασμένα μεσάνυχτα.
3) "Θα επενδύσουμε, σ' αυτό τον προεκλογικό αγώνα, στον πολιτικό μας λόγο". Γουστάρω τσαμπουκά, αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερα να το ξανασκεφτείτε, ρε συ Φώφη. Οι μπαρούφες και οι κλαπαρχιδιές όχι μόνο δεν συνιστούν πολιτικό λόγο αλλά προκαλούν και ζαρζαβατικοειδείς αντιδράσεις... καταλαβαίνεις... λάχανα, ντομάτες κλπ. Άσε δε που με τόσες αρλούμπες που ακούμε όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε ξεχάσει τι παναπεί μεστός πολιτικός λόγος από σας.
4) "...το ΠΑΣΟΚ (δεν) θα κινηθεί μόνο μέσα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες...". Τί το ήθελες αυτό τώρα, ρε Φώφη; Υποτίθεται ότι το κομματικό σου επιτελείο δεν έχει ιδέα ότι το κόμμα σου αβαντάρεται ασύστολα από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης τύπου Mega με τους Τρεμοπρετεντεροκαψήδες, Σκάι με τους Κοτσωνοπασχομπάμπηδες, λαμπρακέικο κλπ. Πάντως, μπράβο για το θάρρος που είχες να μη μας πεις ότι θα πολεμήσετε για να σπάσετε τον αποκλεισμό που σας έχουν επιβάλει τα μουμουέ!
5) Πολύ ωραία όλα αυτά αλλά εκείνο που "τα σπάει" είναι το δεύτερο μισό τού παραπάνω αποσπάσματος. Γουστάρω συνάντηση και επαφή "με κάθε έναν πολίτη χωριστά"! Γουστάρω να δω υποψήφιο βουλευτή σας να πηγαίνει για "φιλική επαφή" με τους απεργούς τής Χαλυβουργικής, με τους άνεργους της Δραπετσώνας, με τους απολυμένους των συνεταιριστικών τραπεζών, με τους φοιτητές των πανεπιστημίων που δεν συμμορφώνονται με τον νόμο-πλαίσιο της Αννούλας, με τους μαθητές τής φωτοτυπίας, με τους ναυτεργάτες που παρακαλάνε για μεροκάματο, με τους "έφεδρους" της δημόσιας διοίκησης, με τους συνταξιούχους των κουρεμένων γουλί συντάξεων, με τους πεινασμένους που ξεδιαλέγουν τα σκουπίδια στους κάδους των δρόμων, με τους νέους εργαζόμενους που φτύνουν αίμα για ένα πεντακοσάρικο μικτά, με τους τετραωρίτες ή τους τετραημερίτες που πρέπει να συντηρήσουν οικογένεια με τρία κατοστάρικα τον μήνα, με τους μικρομαγαζάτορες που ξεπουλάνε και την ψυχή τους για να μη κλείσουν το μαγαζάκι τους (δίχως να τα καταφέρνουν, τελικά), με τους οικοδόμους που έχουν δυο χρόνια να πιάσουν πηλοφόρι, με τους νεφροπαθείς και τους άλλους χρονίως πάσχοντες που δεν μπορούν να αγοράσουν εκείνα τα φάρμακα που κάποτε δικαιούνταν δωρεάν... Και γουστάρω να δω αυτόν τον υποψήφιο βουλευτή να παρουσιάζει σε όλους αυτούς ένα "εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης γι' αυτή τη χώρα" και "μια πρόταση υπευθυνότητας"...
Ναι, ρε Φώφη, πολύ θα γουστάριζα να έβλεπα όλα αυτά. Αλλά φοβάμαι ότι η "φιλική επαφή" για την οποία μίλησες δεν θα γίνει με όλους αυτούς. Βλέπεις, η ιστορία σας μας υποχρεώνει να περιμένουμε ότι τέτοιου είδους επαφή θα κάνετε με τον Δασκαλόπουλο και τους άλλους αναξιοπαθούντες βιομήχανους, με τον Σάλλα και τους άλλους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες, με τον Λάτση και τους άλλους αναξιοπαθούντες εφοπλιστές, με τον Μπόμπολα και τους άλλους αναξιοπαθούντες εκδότες κλπ.
Ξέρεις τι σκέφτομαι, ρε Φώφη; Μπορεί να υπάρχει μετά θάνατον ζωή αλλά μερικές φορές είναι καλύτερα να μην υπάρχει. Φαντάσου, λέει, να μπορούσε να ακούσει ο πατέρας σου όσα είπες...
Θα δώσουμε πάρα πολύ μεγάλο βάρος στην προσωπική επαφή, στην επαφή με τον κάθε πολίτη. Γιατί τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει αυτή την άμεση επικοινωνία των στελεχών μας με κάθε έναν πολίτη χωριστά, την προσωπική επαφή, τη φιλική επαφή, τη συζήτηση. Θέλουμε να ακούσουμε και την οργή, και το θυμό, και την αγανάκτηση, και να είμαστε εκεί για να μπορούμε να απαντήσουμε. Και να απαντήσουμε περισσότερο απ' όλα στην αγωνία για το αύριο, με σχέδιο, με εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης γι' αυτή τη χώρα, γιατί το έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Η πρότασή μας θα είναι μια πρόταση υπευθυνότητας." (Φώφη Γεννηματά, εκπρόσωπος τύπου τού ΠΑΣΟΚ, 27/3/2012)
Πολύ γουστάρω! Επί τέλους! Επί τέλους μια κομματική δήλωση με ζουμί! Μπράβο, ρε Φωφάρα! Μόνο που τα είπες όλα μαζεμένα και δεν θα τα καταλάβει όλα ο κόσμος. Κάτι θα ξεφύγει, κάτι θα χαθεί, κάτι θα περάσει απαρατήρητο. Οπότε, επίτρεψέ μου να υπογραμμίσω όλα τα σημαντικά σημεία αυτής της βαρυσήμαντης δήλωσης:
1) Η προεκλογική εκστρατεία τού ΠΑΣΟΚ θα είναι "βασισμένη στη σχέση ειλικρίνειας με τους πολίτες". Στην γνωστή ειλικρίνεια που ξεκίνησε κάποτε με το "βυθίσατε το Χόρα" και συνεχίστηκε με άλλα ωραία, όπως, "έξω οι βάσεις", "το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία", "περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά", "η δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας", "η Ελλάδα στους έλληνες" κλπ, μέχρι το αξέχαστο "λεφτά υπάρχουν". Γουστάρω ειλικρίνεια!
2) "Θέλουμε να σεβαστούμε πλήρως την ησυχία και την αγωνία των Ελλήνων πολιτών". Γουστάρω σεβασμό στην ησυχία! Αλλά, ρε συ Φωφάρα, με το μπαρδόν κιόλας, οι έλληνες πολίτες μάλλον ψιλοχέστηκαν για τις ντουντούκες και τα μεγάφωνα. Το πρόβλημά τους είναι να μην ακούνε παπαριές απ' αυτά τα μεγάφωνα. Στο κάτω-κάτω, αν θέλουμε ησυχία, πάμε για πικ-νικ στο νεκροταφείο όπου έχουμε θάψει την γιαγιά. Οπότε, αν έχετε να μας πείτε κάτι σημαντικό, μη διστάσετε κι ας πάει στον αγύριστο η μεσημεριανή μας σιέστα. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι αν είναι να ανακοινώσετε πως δέσατε την πέτρα στον λαιμό και φεύγετε για Φάληρο, φωνάχτε το κι ας είναι περασμένα μεσάνυχτα.
3) "Θα επενδύσουμε, σ' αυτό τον προεκλογικό αγώνα, στον πολιτικό μας λόγο". Γουστάρω τσαμπουκά, αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερα να το ξανασκεφτείτε, ρε συ Φώφη. Οι μπαρούφες και οι κλαπαρχιδιές όχι μόνο δεν συνιστούν πολιτικό λόγο αλλά προκαλούν και ζαρζαβατικοειδείς αντιδράσεις... καταλαβαίνεις... λάχανα, ντομάτες κλπ. Άσε δε που με τόσες αρλούμπες που ακούμε όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε ξεχάσει τι παναπεί μεστός πολιτικός λόγος από σας.
4) "...το ΠΑΣΟΚ (δεν) θα κινηθεί μόνο μέσα από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες...". Τί το ήθελες αυτό τώρα, ρε Φώφη; Υποτίθεται ότι το κομματικό σου επιτελείο δεν έχει ιδέα ότι το κόμμα σου αβαντάρεται ασύστολα από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης τύπου Mega με τους Τρεμοπρετεντεροκαψήδες, Σκάι με τους Κοτσωνοπασχομπάμπηδες, λαμπρακέικο κλπ. Πάντως, μπράβο για το θάρρος που είχες να μη μας πεις ότι θα πολεμήσετε για να σπάσετε τον αποκλεισμό που σας έχουν επιβάλει τα μουμουέ!
5) Πολύ ωραία όλα αυτά αλλά εκείνο που "τα σπάει" είναι το δεύτερο μισό τού παραπάνω αποσπάσματος. Γουστάρω συνάντηση και επαφή "με κάθε έναν πολίτη χωριστά"! Γουστάρω να δω υποψήφιο βουλευτή σας να πηγαίνει για "φιλική επαφή" με τους απεργούς τής Χαλυβουργικής, με τους άνεργους της Δραπετσώνας, με τους απολυμένους των συνεταιριστικών τραπεζών, με τους φοιτητές των πανεπιστημίων που δεν συμμορφώνονται με τον νόμο-πλαίσιο της Αννούλας, με τους μαθητές τής φωτοτυπίας, με τους ναυτεργάτες που παρακαλάνε για μεροκάματο, με τους "έφεδρους" της δημόσιας διοίκησης, με τους συνταξιούχους των κουρεμένων γουλί συντάξεων, με τους πεινασμένους που ξεδιαλέγουν τα σκουπίδια στους κάδους των δρόμων, με τους νέους εργαζόμενους που φτύνουν αίμα για ένα πεντακοσάρικο μικτά, με τους τετραωρίτες ή τους τετραημερίτες που πρέπει να συντηρήσουν οικογένεια με τρία κατοστάρικα τον μήνα, με τους μικρομαγαζάτορες που ξεπουλάνε και την ψυχή τους για να μη κλείσουν το μαγαζάκι τους (δίχως να τα καταφέρνουν, τελικά), με τους οικοδόμους που έχουν δυο χρόνια να πιάσουν πηλοφόρι, με τους νεφροπαθείς και τους άλλους χρονίως πάσχοντες που δεν μπορούν να αγοράσουν εκείνα τα φάρμακα που κάποτε δικαιούνταν δωρεάν... Και γουστάρω να δω αυτόν τον υποψήφιο βουλευτή να παρουσιάζει σε όλους αυτούς ένα "εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης γι' αυτή τη χώρα" και "μια πρόταση υπευθυνότητας"...
Ναι, ρε Φώφη, πολύ θα γουστάριζα να έβλεπα όλα αυτά. Αλλά φοβάμαι ότι η "φιλική επαφή" για την οποία μίλησες δεν θα γίνει με όλους αυτούς. Βλέπεις, η ιστορία σας μας υποχρεώνει να περιμένουμε ότι τέτοιου είδους επαφή θα κάνετε με τον Δασκαλόπουλο και τους άλλους αναξιοπαθούντες βιομήχανους, με τον Σάλλα και τους άλλους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες, με τον Λάτση και τους άλλους αναξιοπαθούντες εφοπλιστές, με τον Μπόμπολα και τους άλλους αναξιοπαθούντες εκδότες κλπ.
Ξέρεις τι σκέφτομαι, ρε Φώφη; Μπορεί να υπάρχει μετά θάνατον ζωή αλλά μερικές φορές είναι καλύτερα να μην υπάρχει. Φαντάσου, λέει, να μπορούσε να ακούσει ο πατέρας σου όσα είπες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου