"Εξομολογήσεις ενός μοναχού"

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1998 οι αρχές ασφαλείας των ΗΠΑ συνέλαβαν πέντε κουβανούς, ως ύποπτους για κατασκοπεία. Μετά από κράτηση σε απομόνωση επί 17 μήνες(!), οι πέντε οδηγήθηκαν σε δίκη, κατηγορούμενοι για συνωμοσία κατά των ΗΠΑ, ενώ σε τρεις απ' αυτούς προστέθηκαν και κατηγορίες για κατασκοπεία. Λίγο πριν την έναρξη της δίκης και επτά ολόκληρους μήνες μετά το αρχικό κατηγορητήριο, προστέθηκε σε έναν από τους κατηγορούμενους και η κατηγορία τής συνωμοσίας για διάπραξη φόνου. Κατά την πολύμηνη δίκη-παρωδία, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μαϊάμι (έδρα των κουβανών αντικαθεστωτικών) και ενώ τα μέσα ενημέρωσης ζητούσαν επίμονα την παραδειγματική τιμωρία των κρατουμένων, οι αρχές ασφαλείας παραδέχτηκαν ότι δεν κατάφεραν να αποδείξουν την κατηγορία τής συνωμοσίας για διάπραξη φόνου, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τους ενόρκους να ετυμηγορήσουν υπέρ της ενοχής των κατηγορουμένων για όλες τις κατηγορίες περί κατασκοπείας. Τελικά, το 2001 εκδόθηκε η δικαστική απόφαση, βάσει της οποίας οι πέντε καταδικάστηκαν σε εξοντωτικές ποινές.

Ενώ οι πέντε εξακολουθούν να βρίσκονται φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, έχει ήδη αποδειχτεί ότι κάθε άλλο παρά συνωμοτούσαν κατά των ΗΠΑ. Το πραγματικό "έγκλημά" τους ήταν ότι αποτελούσαν όργανα των κουβανικών αρχών ασφαλείας και βρίσκονταν στην Φλόριδα προκειμένου να παρακολουθούν τις διάφορες παραστρατιωτικές και τρομοκρατικές οργανώσεις τις οποίες είχαν στήσει κουβανοί αντικαθεστωτικοί (με την ανοχή ή και την βοήθεια της CIA, της DIA και άλλων κρατικών υπηρεσιών) και οι οποίες έχουν ως στόχους την αποσταθεροποίηση του κουβανικού καθεστώτος, την ανατροπή τής κουβανικής επανάστασης και την φυσική εξόντωση των αδελφών Κάστρο. Δρούσαν, δηλαδή, αποκλειστικά ως πατριώτες και σε καμμιά περίπτωση δεν συνωμοτούσαν κατά της ασφάλειας των ΗΠΑ.

Ένας τέτοιος πατριώτης, ο οποίος επί σειρά ετών αποτελούσε το αυτί και το μάτι τής Κούβας στην Φλόριδα, είναι και ο Πέρσι Φρανσίσκο Αλβαράδο Γοδόυ, ο οποίος δρούσε με το ψευδώνυμο "Μοναχός". Ο Γοδόυ πρωτοπήγε στο Μαϊάμι το 1993 και κατάφερε να διεισδύσει στην μεγαλύτερη αντικαθεστωτική οργάνωση, το Εθνικό Κουβανοαμερικανικό Ίδρυμα. Επί τέσσερα χρόνια ο Γοδόυ υποδυόταν με επιτυχία τον ρόλο του ως πράκτορας του Ιδρύματος, ο οποίος υποτίθεται ότι έστηνε αντεπαναστατικό δίκτυο στο νησί ενώ στην ουσία ενημέρωνε τις κουβανικές αρχές ασφαλείας για τα τρομοκρατικά χτυπήματα που σχεδίαζε το Ίδρυμα. Δίπλα του βρέθηκαν και οι πέντε που προαναφέραμε. Το 1997 η Κούβα απέσυρε τον Γοδόυ, για λόγους ασφαλείας. Όταν μαθεύτηκε το διπλό παιχνίδι που έπαιζε ο Γοδόυ επί τέσσερα χρόνια, οι αντικαθεστωτικοί στο Μαϊάμι λύσσαξαν από την οργή τους. Έναν χρόνο αργότερα συνελήφθησαν οι πέντε.

Έχοντας πλέον αποσυρθεί, ο Γοδόυ κατέγραψε τις αναμνήσεις του απ' αυτή την τετραετία σε ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο "Εξομολογήσεις ενός μοναχού". Αν και ο Γοδόυ δεν είναι λογοτέχνης και, συνεπώς, θα ήταν παράλογο να κρίνουμε το έργο του με λογοτεχνικά κριτήρια, εν τούτοις αυτό το βιβλίο διαβάζεται με ιδιαίτερη ευχαρίστηση, όπως διαβάζονται τα καλά μυθιστορήματα κατασκοπείας. Μάλιστα, οι "Εξομολογήσεις ενός μοναχού" έχουν κι ένα παραπάνω στοιχείο, το οποίο τις κάνει ιδιαίτερα θελκτικές: οι πρωταγωνιστές είναι πραγματικά πρόσωπα και οι ιστορίες τους είναι αληθινές.

Έτσι, ετούτο το βιβλιαράκι είναι ταυτόχρονα κατασκοπευτικό μυθιστόρημα, απομνημονεύματα, προσωπική μαρτυρία και -κυρίως- ιστορικό αφήγημα. Προσωπικά, όχι απλώς το διάβασα μονορρούφι αλλά όσο έβλεπα να μπαίνουν στην ιστορία και γνωστές σκατόφατσες (σαν τον Πέπε Ερνάντες, τον Λουίς Ποσάδα Καρίλες και τον Χόρχε Μας Κανόσα, τρεις από τις μεγαλύτερους τρομοκράτες στους οποίους παρέχουν απόλυτη κάλυψη και στήριξη οι ΗΠΑ), τόσο περισσότερο εντεινόταν το ενδιαφέρον μου. Κι όταν ολοκλήρωσα την ανάγνωσή του, έμεινα με την εντύπωση ότι οι 218 του σελίδες τελείωσαν γρήγορα, αφήνοντάς με με την αίσθηση ενός πεινασμένου αναγνώστη που δεν χόρτασε τελείως.

Κλείνοντας, πρέπει να συμπληρώσω ότι σημαντικό παράγοντα της αναγνωστικής απόλαυσης αποτελεί η ρέουσα μετάφραση της Βασιλείας Παπαρήγα. Οι "Εξομολογήσεις ενός μοναχού" κυκλοφορούν από την "Σύγχρονη Εποχή", σε μια λιτή έκδοση, η οποία μπορεί να μη περιέχει μερικές δευτερεύουσες πληροφορίες (π.χ. το έτος πρώτης κυκλοφορίας τού πρωτότυπου) αλλά περιλαμβάνει ένα περιεκτικό βιογραφικό τού συγγραφέα και έναν θαυμάσιο πρόλογο του -διασημότερου, ίσως- κουβανού δημοσιογράφου Σίρο Μπιάνκι Ρος. Αν συνυπολογίσουμε ότι η αγορά αυτού του βιβλίου κοστίζει λιγώτερο από 11 ευρώ, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μη το αποκτήσετε.