Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

15 Μαρτίου 2012

Έμπαινε Φαράζ!

Ο Νάιτζελ Φαράζ (Nigel Farage) είναι βρεττανός ευρωβουλευτής και ηγέτης τού "Κόμματος της Ανεξαρτησίας" της Μεγάλης Βρεττανίας. Σήμερα, λέω να του δώσω τον λόγο, αναρτώντας μερικά αποσπάσματα από ομιλίες του στο ευρωκοινοβούλιο, οι οποίες αναφέρονται στην Ελλάδα. Για να αποφύγω τις παρεξηγήσεις, σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι δεν συμφωνώ ανεπιφύλακτα με τον Φαράζ επειδή, όσο κι αν ο λόγος του "αριστερίζει", δεν παύει να είναι ένας αστός πολιτικός.

Γιατί αναρτώ, λοιπόν, αυτά τα αποσπάσματα; Έτσι, για ένα γαμώτο! Έτσι, επειδή πολύ θα γουστάριζα να μίλαγε με τέτοιον τρόπο κι ένας έλληνας πολιτικός στην ευρωβουλή. Άλλο, βέβαια, αν είμαι σίγουρος ότι τέτοια γούστα θα παραμείνουν στην σφαίρα τής φαντασίας μου...

Στο πρώτο απόσπασμα, προσέξτε την ημερομηνία κατά την οποία είπε όσα είπε ο Φαράζ. Βρισκόμαστε στις 24 Νοεμβρίου 2010 και δεν έχουν προσφύγει ακόμη στον μηχανισμό στήριξης ούτε η Ιρλανδία ούτε η Πορτογαλία.


(24/11/2010)

 

Στο επόμενο απόσπασμα, προσέξτε την ερώτηση της ελληνίδα ευρωβουλευτού Νίκης Τζαβέλλα, η οποία προσπαθεί να βέλει "τρικλοποδιά" στον Φαράζ. Βλέπετε, η κυρία Τζαβέλλα εκλέγεται με το κόμμα τού Καρατζαφύρερ, το οποίο έχει υπογράψει και τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Το συγκεκριμένο απόσπασμα έχει ημερομηνία 22 Ιουνίου 2011.


Για το τέλος, φύλαξα το πιο ωραίο, όπου ο Φαράζ ξεχέζει στα ίσα τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάυ. Ειδικά εκείνα τα "ποιος σας ψήφισε;" και "με ποιον μηχανισμό μπορούν οι ευρωπαίοι να σας απομακρύνουν από την θέση σας;" είναι απολαυστικά.


Συνηθίζουμε να χαρακτηρίζουμε τους εγγλέζους... έτσι όπως τους χαρακτηρίζουμε. Ας είναι. Αλλά, ακούγοντας τον Φαράζ και τηρουμένων των αναλογιών, πώς θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε τους δικούς μας μεγαλόσχημους, οι οποίοι -υποτίθεται- κόπτονται για το καλό της Ελλάδας;

Δεν υπάρχουν σχόλια: