Η ενεργειακή πολιτική της σύγχρονης Ελλάδας - 8. Η κατάρρευση του Κέντρου

Ο Πλαστήρας κάνει ό,τι μπορεί για να παραμείνει στην εξουσία αλλά ο φιλοδυτικός προσανατολισμός της κυβέρνησής του δεν αρκεί για να την σώσει. Η μικρή της πλειοψηφία, τα πλήγματα που δέχεται από την δεξιά, οι εσωτερικές έριδες και, κυρίως, η απόφαση των αμερικανών να προωθήσουν τον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου έχουν προδιαγράψει το τέλος της. Οι συγκρούσεις των υπουργών με την αμερικανική Αποστολή, για θέματα σχετικά με τις συμβάσεις των δημοσίων έργων, συνεχώς εντείνονται. Στα μέσα Μαρτίου 1951, ο υπουργός δημοσίων έργων, στρατηγός Θ. Χαβίνης, υποβάλλει την παραίτησή του αρνούμενος να υπογράψει την σύμβαση με την Ελληνική Εταιρεία Υδάτων, την οποία θεωρεί ασύμφορη για το ελληνικό κράτος.

Η οργή των αμερικανών θεριεύει από την προσπάθεια ορισμένων παραγόντων της κυβέρνησης (με αριστερές καταβολές) να αντικαταστήσουν το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα με την απλή αναλογική. Ο υπουργός συντονισμού Γεώργιος Καρτάληςπροσπαθεί να συμβιβάσει τα διεστώτα ώστε να αποκαταστήσει την ισορροπία στα οικονομικά της χώρας. Οι αμερικανοί πιέζουν για εντονώτερη αντιπληθωριστική πολιτική (δηλαδή, περαιτέρω συμπίεση των μισθών) και δεν επιτρέπουν καμμία μείωση των δαπανών για την άμυνα. Ο υπαρχηγός του Οργανισμού Αμοιβαίας Ασφαλείας του σχεδίου Μάρσαλ, ο Τζων Κέννυ, τονίζει σε συνέντευξή του ότι "περίπτωσις να εγκριθή νέον παραγωγικόν έργον μη έχον σχέσιν με την άμυναν της χώρας δεν υπάρχει".

Οι αμερικανοί έχουν βάλει τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης της χώρας ενώ ταυτόχρονα κάνουν ό,τι μπορούν για να σαμποτάρουν την κυβέρνηση Πλαστήρα προς όφελος της δεξιάς. Ο αρχηγός της αμερικανικής Αποστολής, σε δηλώσεις του από την Καλαμάτα,  δεν διστάζει να κατηγορήσει υην κυβέρνηση ότι "δεν κάνει αυτό που πρέπει να κάνη". Αυτές τις ημέρες φτάνουν στην Αθήνα ο αρχηγός του Οργανισμού Αμοιβαίας Ασφαλείας Πωλ Πόρτερ και άλλοι αμερικανοί αξιωματούχοι για να συντονίσουν τις αμερικανικές ενέργειες, οι οποίες σχετίζονται με το σχέδιο Μάρσαλ. Ο Πόρτερ είχε έλθει στην Αθήνα και το 1947, οπότε και συνέταξε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεση. Σ΄ αυτήν την περίφημη "έκθεση Πόρτερ" έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν σε τούτο το ιστολόγιο και ο αναγνώστης αξίζει να κάνει μια σχετική αναδρομή.

Με όλον αυτόν τον πόλεμο εις βάρος της, η κυβέρνηση Πλαστήρα βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Βλέποντας τον κίνδυνο της δεξιάς επί θύραις, οι -ανεξάρτητοι και όχι ανήκοντες στο ΚΚΕ- βουλευτές της αριστεράς Μιχάλης Κύρκος και Λεωνίδας Καραμαούνας προσχωρούν στην ΕΠΕΚ. Το γεγονός εξοργίζει τον Πιουριφόυ, ο οποίος δηλώνει: "Κατά την γνώμην μου, ο αριθμός των βουλευτών της ΕΔΑ εις την ελληνικήν βουλήν παραμένει ο αυτός. Δέκα βουλευταί εξελέγησαν τον παρελθόντα Σεπτέμβριον με κομμουνιστικάς ψήφους. Αι ψήφοι των δέκα αυτών βουλευτών θα πρέπη να θεωρηθή ότι ανήκουν εις την αντιπολίτευσιν. Εις την Αμερικήν έχομεν μίαν παροιμίαν, ότι η λεοπάρδαλις δεν αλλάζη ποτέ τα στίγματα του δέρματός της".

Το μέλλον της κυβέρνησης Πλαστήρα είναι πλέον προδιαγεγραμμένο. Ο -ήδη άρρωστος- πρωθυπουργός δεν μπορεί να αντέξει περισσότερο. Δεν είναι μόνο ότι το -έτσι κι αλλιώς, ανεπαρκές-  πρόγραμμά του για ανόρθωση της χώρας έχει σαμποταριστεί τόσο από ντόπιους όσο και από αμερικανικούς κύκλους. Είναι ότι η αδυναμία του να βελτιώσει την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας έχει στρέψει την κοινή γνώμη εις βάρος του. Το Κέντρο καταρρέει. Ο Ελληνικός Συναγερμός, με την αμέριστη αμερικανική στήριξη, επελαύνει. Η ώρα που ο στρατάρχης Παπάγος θα αναλάβει την πρωθυπουργία πλησιάζει ταχύτατα.