Η "τυπική" επίσκεψη του Παπάγου στην Γερμανία κράτησε έξι ημέρες. Οι υπουργοί εξωτερικών και συντονισμού (Στ. Στεφανόπουλος και Θ. Καψάλης) με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Καψάλη, οι οποίοι των συνόδευαν, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προσελκύσουν γερμανικά κεφάλαια στην Ελλάδα. Το βασικότερο, βέβαια, ήταν αυτό που δεν έκαναν: δεν είπαν λέξη ούτε για τις πολεμικές αποζημιώσεις της Γερμανίας προς της Ελλάδα ούτε για το "μαϊμού" δάνειο, το οποίο είχε πάρει "νταηλίκι" το χιτλερικό καθεστώς από την ταλαίπωρη κατεχόμενη χώρα.
Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο Αντενάουερ είχε δηλώσει ευθέως στον Παπάγο ότι η κυβέρνηση της Γερμανίας και οι γερμανοί επιχειρηματίες ενδιαφέρονταν να διεισδύσουν στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική, χρησιμοποιώντας ως όχημα ελληνικές επιχειρήσεις.
Τελικά, συμφωνείται να αναλάβει το έργο της Πτολεμαΐδας η κοινοπραξία της γερμανικής εταιρείας Κρουπ με την εταιρεία του Μποδοσάκη, χρησιμοποιώντας τις γερμανικές πιστώσεις που είχε εξασφαλίσει ο Μαρκεζίνης. Επίσης, για την κατασκευή του διυλιστηρίου θα γινόταν διαγωνισμός ανάμεσα σε γερμανικούς οίκους. Τέλος, συμφωνήθηκε να αναλάβουν γερμανικές εταιρείες την κατασκευή του εργοστασίου αζώτου, αμέσως μόλις ολοκληρώνονταν οι απαραίτητες για την κατασκευή μελέτες.
Όλα αυτά ενίσχυσαν την εντύπωση ότι το γερμανικό κεφάλαιο έπαιρνε κυρίαρχη θέση στην ελληνική οικονομία. Φυσικά, αυτή η γερμανική διείσδυση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους άλλους "γαϊδάρους" που ενδιαφέρονταν για τον ελληνικό "αχυρώνα". Η Daily Telegraph, μάλιστα, δεν δίστασε να καλέσει ανοιχτά την αγγλική κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Παράλληλα, ενδιαφέρον για έργα στην Ελλάδα εκδηλώνει και το γαλλικό κεφάλαιο, με την "Όμνιουμ Λυονναί" να αναλαμβάνει την κατασκευή τόσο του φράγματος όσο και του υδροηλεκτρικού εργοστασίου του Μέγδοβα στην Θεσσαλία.
Κάπου εκεί ξεσπάει ένα "σκάνδαλο Ζήμενς", το οποίο είχε σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις, αφού οδήγησε σε ταχεία φθορά τον πανίσχυρο -ως εκείνη την ώρα- Συναγερμό. Συγκεκριμένα, στις 10 Νοεμβρίου 1954, το υπουργείο προεδρίας δημοσιεύει δηλώσεις Παπάγου, σύμφωνα με τις οποίες ο Μαρκεζίνης είχε δεσμεύσει κρυφά την Ελλάδα, υπογράφοντας συμφωνία με δυο μεγάλες γερμανικές εταιρείες, δίχως ο πρωθυπουργός να έχει ιδέα. Οι εταιρείες αυτές ήσαν η Ζήμενς και η Τελεφούνκεν.
Ο Μαρκεζίνης γίνεται έξαλλος και κατηγορεί τον Παπάγο ως ψεύτη! Ισχυρίζεται ότι το έγγραφο της συμφωνίας, στο οποίο αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, ήταν εκείνο που του έστειλε ο Παπάγος για υπογραφή και όχι εκείνο το οποίο υπεγράφη τελικά. Δίνει στην δημοσιότητα, λοιπόν, δυο έγγραφα: το ένα είναι εκείνο στο οποίο αναφέρθηκε ο Παπάγος και στο οποίο ο Μαρκεζίνης επέφερε αλλαγές με το μολύβι του, επιστρέφοντάς το στον πρωθυπουργό για έγκριση, ενώ το δεύτερο ήταν εκείνο το οποίο υπεγράφη εν τέλει. Παράλληλα, δίνει στην δημοσιότητα όλη την αλληλογραφία με τις γερμανικές εταιρείες, από την οποία προέκυπτε σαφώς ότι ο Παπάγος ήταν απολύτως ενήμερος για το κείμενο της συμφωνίας.
Μετά από όλα αυτά, ο Μαρκεζίνης αποχωρεί από τον Συναγερμό και ιδρύει δικό του κόμμα, καταφέροντας βαρύτατο πολιτικό πλήγμα στον Παπάγο. Ακόμη και σήμερα παραμένει αδιευκρίνιστος ο λόγος για τον οποίο ο πανίσχυρος στρατάρχης συγκρούσθηκε με το πρωτοπαλλήκαρό του, χάρη στις προσπάθειες του οποίου κέρδισε την εξουσία. Το πιθανότερο είναι ότι έπεσε θύμα κατασκευασμένης ίντριγκας, αφού ποτέ δεν μελετούσε τον κανονικό φάκελλο οποιουδήποτε θέματος αλλά περιοριζόταν σε προσωπικές ενημερώσεις και φωτοαντίγραφα εγγράφων. Πάντως, το ζήτημα είναι ότι δέκα χρόνια μετά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, οι γερμανοί επιστρέφουν για να μείνουν περισσότερο.
Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο Αντενάουερ είχε δηλώσει ευθέως στον Παπάγο ότι η κυβέρνηση της Γερμανίας και οι γερμανοί επιχειρηματίες ενδιαφέρονταν να διεισδύσουν στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική, χρησιμοποιώντας ως όχημα ελληνικές επιχειρήσεις.
Τελικά, συμφωνείται να αναλάβει το έργο της Πτολεμαΐδας η κοινοπραξία της γερμανικής εταιρείας Κρουπ με την εταιρεία του Μποδοσάκη, χρησιμοποιώντας τις γερμανικές πιστώσεις που είχε εξασφαλίσει ο Μαρκεζίνης. Επίσης, για την κατασκευή του διυλιστηρίου θα γινόταν διαγωνισμός ανάμεσα σε γερμανικούς οίκους. Τέλος, συμφωνήθηκε να αναλάβουν γερμανικές εταιρείες την κατασκευή του εργοστασίου αζώτου, αμέσως μόλις ολοκληρώνονταν οι απαραίτητες για την κατασκευή μελέτες.
Όλα αυτά ενίσχυσαν την εντύπωση ότι το γερμανικό κεφάλαιο έπαιρνε κυρίαρχη θέση στην ελληνική οικονομία. Φυσικά, αυτή η γερμανική διείσδυση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από τους άλλους "γαϊδάρους" που ενδιαφέρονταν για τον ελληνικό "αχυρώνα". Η Daily Telegraph, μάλιστα, δεν δίστασε να καλέσει ανοιχτά την αγγλική κυβέρνηση να πάρει μέτρα. Παράλληλα, ενδιαφέρον για έργα στην Ελλάδα εκδηλώνει και το γαλλικό κεφάλαιο, με την "Όμνιουμ Λυονναί" να αναλαμβάνει την κατασκευή τόσο του φράγματος όσο και του υδροηλεκτρικού εργοστασίου του Μέγδοβα στην Θεσσαλία.
Κάπου εκεί ξεσπάει ένα "σκάνδαλο Ζήμενς", το οποίο είχε σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις, αφού οδήγησε σε ταχεία φθορά τον πανίσχυρο -ως εκείνη την ώρα- Συναγερμό. Συγκεκριμένα, στις 10 Νοεμβρίου 1954, το υπουργείο προεδρίας δημοσιεύει δηλώσεις Παπάγου, σύμφωνα με τις οποίες ο Μαρκεζίνης είχε δεσμεύσει κρυφά την Ελλάδα, υπογράφοντας συμφωνία με δυο μεγάλες γερμανικές εταιρείες, δίχως ο πρωθυπουργός να έχει ιδέα. Οι εταιρείες αυτές ήσαν η Ζήμενς και η Τελεφούνκεν.
Ο Μαρκεζίνης γίνεται έξαλλος και κατηγορεί τον Παπάγο ως ψεύτη! Ισχυρίζεται ότι το έγγραφο της συμφωνίας, στο οποίο αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός, ήταν εκείνο που του έστειλε ο Παπάγος για υπογραφή και όχι εκείνο το οποίο υπεγράφη τελικά. Δίνει στην δημοσιότητα, λοιπόν, δυο έγγραφα: το ένα είναι εκείνο στο οποίο αναφέρθηκε ο Παπάγος και στο οποίο ο Μαρκεζίνης επέφερε αλλαγές με το μολύβι του, επιστρέφοντάς το στον πρωθυπουργό για έγκριση, ενώ το δεύτερο ήταν εκείνο το οποίο υπεγράφη εν τέλει. Παράλληλα, δίνει στην δημοσιότητα όλη την αλληλογραφία με τις γερμανικές εταιρείες, από την οποία προέκυπτε σαφώς ότι ο Παπάγος ήταν απολύτως ενήμερος για το κείμενο της συμφωνίας.
Μετά από όλα αυτά, ο Μαρκεζίνης αποχωρεί από τον Συναγερμό και ιδρύει δικό του κόμμα, καταφέροντας βαρύτατο πολιτικό πλήγμα στον Παπάγο. Ακόμη και σήμερα παραμένει αδιευκρίνιστος ο λόγος για τον οποίο ο πανίσχυρος στρατάρχης συγκρούσθηκε με το πρωτοπαλλήκαρό του, χάρη στις προσπάθειες του οποίου κέρδισε την εξουσία. Το πιθανότερο είναι ότι έπεσε θύμα κατασκευασμένης ίντριγκας, αφού ποτέ δεν μελετούσε τον κανονικό φάκελλο οποιουδήποτε θέματος αλλά περιοριζόταν σε προσωπικές ενημερώσεις και φωτοαντίγραφα εγγράφων. Πάντως, το ζήτημα είναι ότι δέκα χρόνια μετά την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, οι γερμανοί επιστρέφουν για να μείνουν περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου