Πνευματικά δικαιώματα δεν υπάρχουν. Οι ιδέες πρέπει να κυκλοφορούν ελεύθερα. Άρα...
... η αντιγραφή όχι απλώς επιτρέπεται αλλά είναι και επιθυμητή, ακόμη και χωρίς αναφορά της πηγής!

Η γλώσσα κόκκαλα τσακίζει

- "Ο λόγος που μ' άφησες έξω από την υπόθεση", είπε ήσυχα, "ήταν ότι νόμισες πως η αστυνομία δεν θα πίστευε ότι σκέτη περιέργεια μ' έσπρωξε να κατέβω εκεί κάτω χτες το βράδυ. Θα υποψιάζονταν ίσως ότι είχα κάποιον ύποπτο λόγο και θα με σφυροκοπούσαν μέχρι να σπάσω".
- "Πώς ξέρεις αν δεν σκέφτηκα το ίδιο πράγμα;"
- "Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί άνθρωποι", είπε ξεκάρφωτα.
- "Έχω ακούσει ότι σαν τέτοιοι ξεκινάνε".

[Ραίημοντ Τσάντλερ, "Αντίο, γλυκειά μου", εκδόσεις Λυχνάρι, 1990 (σελ.: 54)]

29 Ιουλίου 2011

Η Ελλάδα του μπαρμπα-Κώστα

[Φίλος και αναγνώστης του ιστολογίου, μού έστειλε το παρακάτω κείμενο, το οποίο δημοσιεύθηκε χτες στον ιστοχώρο "Insurance Daily". Το αναδημοσιεύω, όχι επειδή πιστεύω ότι φταίνε οι διάφοροι "μπαρμπα-Κώστες" για τα χάλια αυτού του τόπου (όπως δεν πιστεύω, άλλωστε, ότι "μαζί τα φάγαμε"), αλλά επειδή θεωρώ ότι αυτούς τους "μπαρμπα-Κώστες" τούς δημιουργεί, τους τρέφει και τους συντηρεί το ίδιο το σύστημα, μιας και δεν μπορεί να επιβιώσει δίχως αυτούς. Είμαι σίγουρος ότι στα μούτρα του πρωταγωνιστή της παρακάτω ιστοριούλας, θα αναγνωρίσουν τα δικά τους μούτρα πολλοί "σοσιαλιστές" της σήμερον...]


Τον συνάντησα στην Ανδραβίδα τον μπαρμπα-Κώστα, ύστερα από 20 και πλέον χρόνια. Ήταν στο καφενείο όπου είχαμε πρωτοβρεθεί. Κομματάρχης στην περιοχή ο ογδοντάρης σήμερα αγρότης και, όπως μου είπε, οι καιροί αλλάζουν. Ο ίδιος έκανε μια μικρή περιουσία με τις γεωργικές επιδοτήσεις από την ΕΟΚ. Η μία κόρη του διορίστηκε από τοπικό βουλευτή στην Αγροτική Τράπεζα και η άλλη εργάζεται σε μία Εφορία του Πύργου. Τον γιο του κατάφερε να τον βάλει στη ΔΕΗ της Πάτρας, όπου, μου είπε, ότι «διαπρέπει ως συνδικαλιστής». Οι δύο γαμπροί του είναι δικηγόρος ο ένας και γεωπόνος ο άλλος με απασχόληση στο πρώην υπουργείο Γεωργίας. Η δε νύφη του είναι δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο της Γαστούνης.

«Παλιά ήταν διαφορετικά τα πράγματα», μου εξομολογήθηκε ο μπαρμπα-Κώστας. «Οι βουλευτές μπορούσαν να μάς βοηθήσουν. Τώρα όμως...»

«Μα καλά», του λέω, «αν καταλαβαίνω καλά μπαρμπα-Κώστα είστε όλοι, με μία εξαίρεση, κρατικοί υπάλληλοι. Εσύ έβγαλες δύο δεκάρες από τις κοινοτικές επιδοτήσεις και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς σου απασχολούνται στο Δημόσιο και σε δημόσιες εταιρείες».

«Ε, και λοιπόν, κακό είναι αυτό; Εγώ έδωσα αγώνες για το κόμμα και τα παιδιά μου το στηρίζουν. Να μην κάνει κάτι αυτό και για μας; Χωρίς τις ψήφους που μαζεύουμε ο Χ.Γ. δεν θα έβγαινε ποτέ βουλευτής. Στις τελευταίες εκλογές βγήκε για τρίτη φορά και απ’ ό,τι βλέπω και μαθαίνω είναι και κονομημένος».

«Εσύ, μπαρμπα-Κώστα, πόσα διαμερισματάκια έχεις;»

«Δύο στον Πύργο, δύο στην Πάτρα και το σπίτι μου εδώ. Έχουμε και τα χωράφια, με τα οποία κανείς δεν ασχολείται τώρα γι’ αυτό προσπαθώ να τα δώσω σε κανέναν που να θέλει να ανοίξει σουπερμάρκετ».

«Δάνεια από ποιες τράπεζες έχεις πάρει μπαρμπα-Κώστα;»

«Μπα, τώρα, την ΑΤΕ και την Εθνική τις ξόφλησα. Είχα πάρει σχεδόν τζάμπα δάνεια από την ΑΤΕ και το 20% μού το χαρίσανε λόγω των πυρκαγιών. Τώρα όμως τα βλέπω σκούρα. Παίρνω δύο συντάξεις και φοβάμαι μπας και τις χάσω. Αυτοί οι κλέφτες φταίνε που φθάσαμε σ’ αυτά τα χάλια.»

Από το 1982 έως το 1997 ο μπαρμπα-Κώστας εισέπραξε από τα κοινοτικά Ταμεία 620.000 ευρώ. Δανείστηκε από την ΑΤΕ και την Εθνική άλλα τόσα. Ποτέ του δεν πλήρωσε μία στην εφορία, εισπράττει 2.350 ευρώ τον μήνα συντάξεις, έχει 1.100 ευρώ έσοδα από δύο ταξί που νοικιάζει και το καλοκαίρι νοικιάζει σε Γερμανούς τρία δωμάτια αδήλωτα που έχει στο Κατάκολο. Την περίοδο 1975-1985 τού χαρίστηκαν 3 εκατ. δραχμές δάνεια από την ΑΤΕ και εισέπραξε κάπου 500.000 για φυσικές καταστροφές.

«Εσύ βολεύτηκες μια χαρά μπαρμπα-Κώστα», λέω στον συνομιλητή μου. «Τα εγγόνια σου τι βλέπεις να κάνουν;»

«Δεν τα βλέπω να κάθονται εδώ. Η Ελλάδα που γνωρίσαμε εμείς τελειώνει, φεύγει. Και μαζί μ’ αυτήν θα φύγουν και οι πιο ικανοί. Έτσι κι αλλιώς, δεν θα είμαστε εδώ για να δούμε την συνέχεια.»

«Ναι, έχεις δίκιο», απαντώ. «Το δικό μας φευγιό είναι ό,τι το πιο σίγουρο.»

Υ.Γ. Ο μπαρμπα-Κώστας -δικαίως, βέβαια – είναι και «αγανακτισμένος».

Δεν υπάρχουν σχόλια: