Θέλω να γκρινιάξω...

...με τις απανωτές παπαριές που ακούγονται τέτοιες μέρες, σχετικά με έθιμα που έχουν τις ρίζες τους στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα. Ρε σεις, τι σκατά τουρκοκρατία ήταν αυτή που επέτρεπε να γίνεται της πουτάνας από πυρομαχικά στον Βροντάδο της Χίου; Πώς μας πλάκωνε η μαύρη σκλαβιά κι εμείς διαθέταμε αμέτρητο μπαρούτι για να παίζουμε με τις "σαΐτες"; Τι είδους κυνηγητό μας κάνανε οι τούρκοι και η Ελλάδα είναι γεμάτη εκκλησίες και μοναστήρια που χτίστηκαν τον 16ο, τον 17ο και τον 18ο αιώνα; Για πόσο ηλίθιο με περνάνε και περιμένουν να τα πιστέψω όλα τούτα; Πότε θα μου πει κάποιος την αλήθεια;

...με την "ιερή αγανάκτηση" με την οποία πολιτικοί και δημοσιογράφοι καταδικάζουν την βία κατά των πολιτικών. Εγώ δεν βιάζομαι να καταδικάσω τίποτε και είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν πολλοί που συμφωνούν μαζί μου. Κατ' αρχάς, αν το πέταγμα γιαουρτιού ή νερατζιού αποκαλείται "βία", πώς πρέπει να αποκληθούν η χρήση χημικών ή γκλομπ εκ μέρους της αστυνομίας; Εκτός αν τρελαθήκαμε τελείως ώστε να αρχίσουμε να μιλάμε για καλή και κακή βία.

...με την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται από τους αρμόδιους φορείς το ζήτημα της διαμαντοπούλειας μεταρρύθμισης στην παιδεία. Μου σπάνε τα νεύρα όλοι αυτοί οι πνευματικοί μας ταγοί, οι οποίοι έμαθαν να μιλούν για "δεξιότητες" αλλά έχουν ξεχάσει ότι σκοπός της παιδείας είναι κατί πολύ ανώτερο από τις δεξιότητες: η μόρφωση. Τι διάολο, κανένας δεν βλέπει ότι το περίφημο "νέο σχολείο" υπηρετεί τους πάντες και τα πάντα εκτός από την μόρφωση;

...με τον ισχύοντα φορολογικό νόμο, ο οποίος υποχρεώνει τους λογιστές να γίνουν ρουφιάνοι του κράτους. Κι αν η λέξη "ρουφιάνος" ακούγεται βαρειά, ας μου πει κάποιος πώς πρέπει να χαρακτηρίσω τον λογιστή ο οποίος υποχρεώνεται να ενημερώσει την εφορία για τυχόν ατασθαλίες του πελάτη του (από τον οποίο πληρώνεται!) ενώ του απαγορεύεται αυστηρά να ειδοποιήσει τον πελάτη του ότι ενημέρωσε την εφορία. Γιατί έχω την εντύπωση ότι αυτός ο νόμος θεσμοθετεί επίσημα τις γνωστές από την κατοχή κουκούλες;

...με όλους αυτούς που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την κατάντια του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού και -παριστάνουν ότι- εκπλήσσονται με τον βίο και την πολιτεία των εγκάθετων κομματοθρεμμένων συνδικαλιστών. Λες και δεν είναι αυτοί οι ίδιοι που εξέθρεψαν έναν εξαμβλωματικό συνδικαλισμό, ώστε να τον χρησιμοποιούν ως εργαλείο για να πατρονάρουν τις εργατικές διεκδικήσεις.

...με την μαλακισμένη δημοσιογραφία και τις ανεκδιήγητες αρμόδιες υπηρεσίες, που προσπαθούν εν χορώ να μας πείσουν ότι το φετεινό πασχαλινό τραπέζι είναι φτηνότερο από πέρυσι. Τι λέτε, βρε χαϊβάνια; Θα πανηγυρίσουμε επειδή φτήνυναν 10 λεπτά οι ντομάτες και 3 λεπτά τα στραβά καλυβιώτικα αγγούρια; Καλέ, άει στο διάολο! Το ότι ο μισθός μου φτήνυνε 30% σε σχέση με πέρυσι δεν μετράει;


Θέλω να γκρινιάξω για πολλά πράγματα ακόμη αλλά δεν θα το κάνω λόγω των ημερών. Θα καταπιώ την γλώσσα μου για 2-3 ημέρες, θα αράξω να ξεκουραστώ, θα κατεβάσω από την βιβλιοθήκη εκείνο τον έρμο τον Μαζάουερ ("Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου") που τον πάω και τον φέρνω ενάμιση χρόνο τώρα και από Τρίτη τα ξαναλέμε.

Και να μη ξεχνάμε: καλή η ανάσταση αλλά καλύτερη η επανάσταση!