Συνηθίζουμε να αποκαλούμε "κουίσλιγκ" όποιον συνεργάζεται με τον εχθρό. Προφανώς, πρόκειται περί ιστορικής διαστρεβλώσεως, επειδή αγνοούμε την ιστορική πραγματικότητα. Για την αποκατάσταση αυτής της πραγματικότητας, πρέπει να γίνει γνωστό ότι ο Βίντκουν Κουίσλιγκ ήταν νορβηγός φασίστας, ο οποίος κάλεσε τον Χίτλερ να καταλάβει την Νορβηγία για να την σώσει (!) και προθυμοποιήθηκε να μπει επι κεφαλής μιας νορβηγικής κυβέρνησης ανδρεικέλων ώστε να εξυπηρετήσει τα χιτλερικά σχέδια.
Το παιχνίδι της κυβέρνησης αποκαλύφθηκε. Πίστευε ότι θα στρέψει την οργή του κόσμου κατά των αγορών, του ΔΝΤ και της Μέρκελ. Αλλά τα φτιασίδια ήταν τόσο πρόχειρα, ώστε κατέρρευσαν με την πρώτη ροχάλα και με το πρώτο γιαούρτι. Ο λαός κατάλαβε ότι οι "κακοί" τροϊκανοί δεν κάνουν τίποτε περισσότερο παρά να παίζουν τον ρόλο που τους ανέθεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και να ασκούν την εξουσία που τους έχει παραχωρήσει η ίδια η ελληνική πολιτική ηγεσία.
Ο κόμπος έχει φτάσει προ πολλού στο χτένι. Η κυβέρνηση έχει ήδη αγγίξει τον πάτο τής πολιτικής της αξιοπιστίας και έχει ήδη απωλέσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, καθώς δένει όλο και περισσότερο την χώρα στο άρμα των δανειστών μας, καταδικάζοντας τον απλό λαό στον εξευτελισμό. Ας προσέξει, όμως, γιατί δεν θα αργήσει η στιγμή που αυτός ο απλός λαός θα πληροφορηθεί το τέλος του Βίντκουν Κουίσλιγκ και θα του μπουν ιδέες...
Δηλαδή, "κουίσλιγκ" πρέπει να αποκαλείται όποιος προσκαλεί τον εχθρό του οποίου επιθυμεί να γίνει όργανο και όχι εκείνος ο οποίος απλώς συνεργάζεται με έναν εχθρό, ο οποίος έχει ήδη ενσκήψει. Υπ' αυτή την έννοια, μάλλον θα ακριβολογήσουμε αν αποκαλέσουμε την παρούσα κυβέρνηση της χώρας "κυβέρνηση κουίσλιγκ", εφ' όσον έχει πλέον αποκαλυφθεί ότι αυτή προκάλεσε (ή, μάλλον, παρακάλεσε) την "διεθνή των τοκογλύφων" να επέμβει στην Ελλάδα.
Δυστυχώς, είναι γεγονός ότι η χώρα τελεί υπό πολιτική και οικονομική κατοχή, την οποία προκάλεσε η ίδια η ελληνική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση "κουίσλιγκ", μια κυβέρνηση ανδρεικέλων, η οποία κράτησε για τον εαυτό της τον ρόλο του διεκπεραιωτή-διαχειριστή των συμφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου. Μια κυβέρνηση, η οποία επιδίδεται σε μια συνεχή και ανενδοίαστη ψευδολογία και σ’ έναν ιδιότυπο κοινωνικό διχασμό, τον οποίο καλλιεργεί συστηματικά στοχοποιώντας, μία προς μία, όλες τις κοινωνικές ομάδες και απαξιώνοντας κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης. Φυσικά, με τόση δουλειά που έχει αναλάβει, δεν είναι περίεργο που υπάρχει ένα εμφανέστατο κενό ηγεσίας και πολιτικής εξουσίας.
Ας μην ανησυχούμε, όμως. Αυτό το κενό το καλύπτουν πλήρως οι "προστάτες" μας. Γι’ αυτό και οι τροϊκανοί συμπεριφέρονται με κυνικά απροκάλυπτο και αισχρά ανοίκειο τρόπο προς τις κοινωνικές ομάδες, οι οποίες αντιδρούν στα μέτρα. Θυμηθείτε την προκλητική τους ειρωνεία όταν μας έκαναν την χάρη να εξαιρέσουν τον...Παρθενώνα, τότε που μας υποδείκνυαν να ξεπουλήσουμε ως και το -μπαλωμένο- βρακί μας.
Ο κόμπος έχει φτάσει προ πολλού στο χτένι. Η κυβέρνηση έχει ήδη αγγίξει τον πάτο τής πολιτικής της αξιοπιστίας και έχει ήδη απωλέσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, καθώς δένει όλο και περισσότερο την χώρα στο άρμα των δανειστών μας, καταδικάζοντας τον απλό λαό στον εξευτελισμό. Ας προσέξει, όμως, γιατί δεν θα αργήσει η στιγμή που αυτός ο απλός λαός θα πληροφορηθεί το τέλος του Βίντκουν Κουίσλιγκ και θα του μπουν ιδέες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου